HARUN YİĞİT / VADANDAS OSMAN'IN YERINE HOS GELDiNiZ


	HARUN YİĞİT / VADANDAS OSMAN'IN YERINE HOS GELDiNiZ

Harun YİĞİT-Vatandaş OSMAN


	Mustafa CEYLAN Sanatı-Hayatı

Yunus’un Odunu Karıncanın Gölgesi
MUSTAFA CEYLAN

Hayatı, Sanatı, Eserleri ve NE DEDİLER

Hazırlayan:Harun YİĞİT

Gülce Edebiyat Yayınları

Antalya/Aralık .2018

Mustafa Ceylan

Eserin Yazarı :

Harun YİĞİT

PDF ÖZEL Yayıncı: Harun YİĞİT

PDF ISBN: 978-605-85874-5-8

İletişim Adresİ:

Muratpaşa mah.561 sok No:48/5. Muratpaşa/Antalya

Tel (0545 2111331) e.posta: yiğit_harun@yahoo.de

Mustafa CEYLAN'IN KISA HAYAT ÖYKÜSÜ

25 Ocak 1952 Ankara-Elmadağ doğumlu... İlk okulu doğduğu yer olan Elmadağ İlçesi’nde “Merkez İlkokulu” nda ( 1959 -1964 ) okudu. Orta tahsilini doğduğu yerde ki “Atabarut Orta Okulu”nda ( 1964-1967 ), lise’yiAnkara merkezde bulunan “Başkent Lisesi” nde ( 1967-1970 ) ve yüksek okulu da Ankara Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi” nde ( 1970-1975 ) okudu. 1975 yılında ADMMA' dan 'Makina Mühendisi' olarak mezun oldu. Liseyi bitirdikten sonra gündüz, Ankara-Elmadağ Belediyesi’nde muhasebe kâtibi olarak çalıştı ve gece tahsil hayatına devam etti. 1972' de başlayan Elmadağ Belediyesi’ndeki memuriyet hayatı, 1998 de emekli olana kadar, bir çok il, görev değişiklikleriyle devam etti. Kamuda; işçi, memur, şef, müdür, işletme müdürü, daire başkanı, Başbakanlık Müşaviri, Belediye Başkan Yardımcısı İl Müdür Yardımcısı gibi değişik görevlerde bulundu. Elmadağ Belediyesi, T.C Devlet Demiryolları, Eskişehir Belediyesi, Afet İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara Yenimahalle Belediyesi, Ankara Sincan Belediyesi, Başbakanlık, Antalya Köy Hizmetleri gibi kuruluşlarda çalıştıktan sonra, son olarak 1998 yılında Antalya Köy Hizmetleri'nden emekli oldu. Testaş’ın denetim Kurulu üyeliği görevinde bulundu, Ankara-Elmadağ İlçesi’nden İl Genel Meclisi üyesi seçildi, İl daimi Encümen üyeliği yaptı. MHP ve DYP nin çeşitli teşkilat ve kademelerinde aktif siyaset de yaptı. 12 Mart ve 12 Eylül de tutuklandı, bir süre cezaevinde bulundu, yargılandı, beraat etti. Genç Ülkücüler Teşkilâtı, Ülkü Ocakları, Kamu Kuruluşları Basını Derneği gibi bir çok dernek de önemli görevler yaptı. Kemalist Atılım, Bizim Elmadağ, Bu Ülke, Zaman ve Mekan, İklim ve Güllük dergi ve gazetelerinin yazı işleri müdürlüğü yada yöneticiliğini yaptı. Edebiyat yaşantısına gelince; İlk şiiri ortaokul sıralarında iken 1966 yılında Ankara’ da yayınlanan Adalet Gazetesi’nde yayınlandı. 1969-1970 li yıllarda Ankara’ da yayınlanan Tasvir Gazetesi’nin Kültür Sanat sayfasında çokça eseri yayınlandı. Lise yıllarında genellikle hikâyeler ve makaleler yazdı. Tasvir, Adalet, Son Havadis, Hürriyet, Her gün, Bizim Anadolu, Tercüman, Sabah, Gündem gibi gazetelerde “Ozan Ceylan, Ozan Menderes” mahlaslarını da kullanarak yazdı. İlerleyen zaman içinde Gülpınar, Bozkurt, Kemalist Ülkü, Türkiye, Karınca, Kemalist Atılım, Antoloji, Türk Edebiyatı, Çağrı, Bizim Çağ, Hedef, Demiryolları, Size gibi dergilerde şiir ve makaleleri yayınlandı. Demokrat Isparta, Hakimiyet, Yeni İnan, Ekspres, Büyük Anadolu, Bitlis Birlik, Çiğdem gibi bir çok Anadolu gazetesinde yıllarca eserlerinden örnekler yayınlandı. Bu yetmez mi? İlesam, Ansan, Anşoyad Üyesi... Vakiftalya(Antalya Kültür ve Sanat

Gönüllüleri Vakfı)'nın Onursal Genel Başkanı. Makina Mühendisleri Odası üyesi. Ayrıca 2000 Yılında Folklor Araştırmaları Kurumunca 'Yılın Folklor Ödülü' ne lâyık görüldüğü gibi, yıllarca çok değişik kuruluşlarca ödüllendirildiği halde gönül tahtını 'en büyük makam' görmüş, kendisini' karıncanın gölgesi, Yunusun odunu' olarak nitelemiş birisi... 'Antalya GÜLLÜK DERGİSİ' nin sahibi ve yazı işleri müdürü... İnternet Radyosu olan ve Türk Şiirine-Şairine hizmet için kurulmuş olan Radyo GÜLLÜK' ün (http://www.gulceedebiyat.net ve http://www.edebiyat.biz ) kurucu editörü... 'Şiir yazdım' diyen herkesi seven bir ozan. Çok sayıda genç şairin kitabının editörlüğünü yaparak, yayınlamış bir yayıncı... Edebiyat ve şliire dair çok sayıda panel, sempozyum, anma ve imza günü, konferanslar ve şair buluşmaları, etkinlikler, yarışmalar düzenlemiş bir şiir işçisi... Türk Dünyası'nda son 50 yıllık Türk şiiri içinde, arkadaşlarıyla beraber "GÜLCE EDEBİYAT AKIMI" adı ile bir edebî akım ve topluluğunun kurulmasında öncülük etmiş, şiirimize yeni nefes alanları sunmuş, yeni şekil ve türde önerilerde bulunmuş bir edebiyat aşığı... 2015 yılında İstanbul’da bulunan ESKADER(Edebiyat Sanat Kültür Araştırmacıları Derneği)tarafından Halk Edebiyatı ödülüne lâyık görülmüştür: Tahlil ustası... Türk Dünyası Efsanelerini manzum hale getiren eserinin ilk baskısı Azerbaycan'da yayınlanmış... Serbest türde yazılmış bir çok şiiri başta İngilizce olmak üzere çeşitli dillere çevrilmiş bir şair. Kendi şiir kitabını yayınlamak yerine, zirvedekilerin tahlilleriyle gençlerin kitaplarını yayınlamış, onlara yol göstermiş, hâla da yol gösteren birisi... Türk Edebiyatı'nda hocası rahmetli MEHMET KAPLAN' dan sonra 'TAHLİL SAHASI' nı doldurmaya çalışan tek şair, yazar ve araştırmacı.

Ünlü şairimiz rahmetli AHMET TUFAN ŞENTÜRK' ün ve 'GÜZİDE TARANOĞLU' nun mânevi evlâdı, 'İSA KAYACAN' ın ve de 'şiir yazıyorum, şiir seviyorum' diyen herkesin kardeşidir. Şiirleri, yıllarca; Anadolu basını ile bütün edebiyat-şiir dergilerinde yayınlanmıştır. ARİF NİHAT ASYA ile NECİP FAZIL KISAKÜREK üstatların öğrencisidir. Hakkında birçok yazı yayınlanmış, şiir yazılmış ve 'dergi özel sayısı yayınlanmış bir şairimiz' olup, roman, deneme, öykü, tahlil sahasında eserler vermiştir.. Şiirlerinin 54 adeti değişik besteciler tarafından şarkı ve türkü normunda bestelenmiştir. Halen Antalya' da yaşamaktadır. 5 Torun dedesi ve 3 evlat babasıdır.

ÖLÜMÜ; 05 Temmuz 2018

MUSTAFA CEYLAN' IN ÇOCUKLUK DÖNEMİ

İsmail KARA

25 Ocak 1952 tarihinde Ankara' nın Elmadağ İlçesi' nde Yenice

Mahallesi'nde toprak damlı bir evde dünyaya gözlerini açan CeylanMustafa' nın babası aynı ilçede MKE Kurumuna ait Barut Fabrikası' ndaşoför-işçi olarak çalışan Mehmet ve annesi de ev kadını Emine' dir.Dedesinin adı da Ömer'dir.Ceylan ailesi Elmadağ İlçesi' nde geniş bir aile olup; ilçenin siyasi vekalkınma hareketlerinde öncü rol almış bir ailedir. Siyaset olarakDemokrat Parti, Adalet partisi ve Milliyetçi Hareket Partisi gibi partilerdeaktif görevlerde bulunmuş aile fertleri vardır. Aile fertlerinde "elektrikçilikmesleği" bir miras gibi büyükten küçüğe adeta naklolmuş; Elmadağİlçesi'ndeki ve köylerindeki çoğu meskenin elektrik tesisatınıgerçekleştirmişlerdir. Hattâ şairimiz, bir anısını anlatırken "babamelektrikçiydi. Yaz tatillerinde babamın yanında çalışırdım. O zaman kialçılar nasıl da çabuk donardı. Yerde bir tabağa kardığım alçıyı,merdivendeki babama uzatıncaya kadar donardı. Çoğu elektrik tesisatımalzemelerinin markasını bilirim" demiştir. Babası Mehmet, emekliolduğunda İlçe merkezinde bir elektrikçi dükkânı açmış, şairimiz de boşzamanlarında o dükkânda zaman zaman çalışmıştır.Ceylan Mustafa'nın Gülser, Aysel, Cengiz ve Figen isimli kardeşleribulunmaktadır ve kendisi ailenin ilk evladı olarak kardeşlerin de enbüyüğüdür.Şairimizin doğduğu ev, Elmadağ İlçe Merkezinin bugün YenipınarMahallesi'nde kalmış Merkez Camii'nin yakınlarında avlu içinde ortadasalon, salonun bir kenarında tek, öteki kenarında iç içe 2 oda olmaküzere 3 odalı, kerpiç duvarlı damlı bir evdir. Evin salonunun arkasına eklibir de hayvanlar için yapılmış ahır ve samanlığı bulunmaktaydı.Odalarda gene kerpiçten yapılmış sedirler, salonun bir kenarındakimutfak köşesinde tahta kaşıklar, geniş kazanlar ve çinko tabaklar vardı.Evin wc'si evden dışarıda baçenin giriş kısmına yakın bir yerdeydi.Bugün "kayboluş öyküleri" dostları arasında hoş bir "anı-mesel" olarakanlatılan Ceylan Mustafa'nın kayboluş öyküleri aslında çocukluğundanbaşlar. İlk okul 3. sınıfta iken trende kayboluşu ve Başkent Ankara' yagidiş öyküsü var ki, okunmaya değer.7İlk okula başladığında siyah önlüğü kocaman ve bembeyaz bir yaka ki, oyakayı annesi kendi eliyle dikmiştir; koşan, acele eden, heyecanlı veatak bir çocuktu. Mahalle ve okul arkadaşları arasında okuldakibaşarısıyla ele alınır ve her milli bayramda öğretmenleri ona mutlaka şiirokuturdu. Hattâ o yıllarda İlçe Belediyesi'nin önünde halkın tamamınınkatılımıyla yapılan bayramlarda okuduğu şiirlerle halkın beğenisinikazanmıştı. Bazen bir şiiri bir başka şiire ekleyerek uzun soluklu şiirlereses olmaya çalışırdı. Okul arkadaşları arasında Erol Karaarslan, MehmetAtmaca, Arap Ümit Sağlık vaz geçemediği arkadaşlarından en öndegelenlerdi. Hattâ bunlarla Lise ve yüksek okul döneminde de aynıçizgide yürümüş, bir ve beraber olmuştur. O yıllarda Elmadağ İlçesimerkezinde ilk okul ve MKE Bünyesinde Atabarut Orta Okulu vardı. Liseyoktu. Ceylan Mustafa, ilk okul 4 ve 5.sınıfta okulda kurulan izciobasının oymak başıydı. İzci bölüğünün en önünde yürüyerek resmigeçitlere katılır, obasına yavrukurt yemini yaptırırdı.Ortaokul yıllarında okul çevresinde "şair" olarak adeta meşhur olmuş; buyüzden her arkadaşının anı defterine kendi şiirlerini yazmıştır. İlk şiirini oyıllarda rahmetli sanatçı Zeki Müren'in parti kuracağı haberleri üzerineyazmış; bu şiir babası tarafından ilçeye gelen bir politikacıya verilmiş, ikigün sonra Ankara' da yayınlanan Adalet Gazetesi'nde yayınlanmıştır.Okul yıllarında okulun duvar gazetelerini yönetmiş, Kızılay kolubaşkanlığı yapmış, okulun futbol takımında oynamıştır.Her Anadolu çocuğu gibi o' da yaz tatillerinde Kur'an kursuna gitmiş,tarla, harman, bağ, bahçe işleriyle de uğraşmıştır.Ortaokulda iken bir Cumhuriyet Bayramında kendisine verilen BehçetKemal Çağlar'a ait şiiri okuduktan sonra, şiirin arkasından kendisininkaleme aldığı şiiri okuyunca öğretmeni tarafından bir dolma kalem vemürekkeple ödüllendirilmesini unutmamış, öğretmeninin verdiği ucu sarırenkte parlak kalemine "benim altın uçlu kalemim" diye sahip çıkmış,aylarca yastığının altında o kalemi saklamış ve o kalemle arkadaşlarınagüzel ve parlak-kenarları süslü kâğıtlara "ısmarlama aşk şiirleri"yazmıştır. Şimdi nerede bir dolma kalem ve mürekkep hokkası görse"altın uçlu kalemini" hatırlar ve arar hep...Oynadığı ilk top annesinin hayvan kıllarından diktiği toptur. Damlı evin"delik" tabir edilen penceresindeki radyodan "radyo tiyatrosunu"dinlemeye, kocaman bir pikapta da "sahibin sesi-odeon" marka 45-33devir plakları dinlemeye bayılırdı. Mahallede komşuları olan BayramAracı'nın babası, Hörüyenin Nazmi, Velinin İsmet gibi saz sanatçılarını8da ilgiyle dinlerdi. En çok da Elmadağ İlçesine has, tandırda yapılan"sığır dili" de denilen ekmekle yapılan "ekmek aşı" ve "tirit" yemeğiniyemesini severdi. Bağ bozumlarında "kargalı Bağları’ndan eşek sırındayüklü heğlerle pekmez yapılmak üzere üzüm taşırdı "şılahanelere"...Yüzme bilmeyen şair, çocukluk yıllarında Kızılırmak' ta ya da durgungölde boğulan mahalle arkadaşları sebebiyle sudan uzak durmuş veyüzmeyi ömrü boyunca öğrenememiştir.Amcası Ahmet Remiz Ceylan, Elmadağ ilçesinin "destancısı", sazçalmayan ozanıydı ve Peygamberler Tarihi, Yunus Emre, Karacaoğlan,Köroğlu gibi ozanları hatmetmiş bir şairdi. Amcasının yanında ondantarihi öyküleri dinlemek, amcasının köyün tuhaf yada unutulmazkonularında yazdığı şiirleri-destanlarını kâğıtlara teker teker yazarakçoğaltmakla görevliydi. Anneannesi Miyase' de çok neşeli-şen-şakrak birAnadolu Ninesiydi, hem düğünlerde türkü söylemesini bilirdi; hem decenazelerde çok iyi ağıt yakardı. Anadolu ağıtçı kadınlardan birisiydi.Ceylan Mustafa'nın şiire sevdası işte bu iki noktadan kaynaklanmıştır.İsmail KARA9

Mustafa CEYLAN'ın GENÇLİK DÖNEMİ

İsmail KARA

Mustafa CEYLAN' nın gençliği, biraz siyaset, biraz ev geçimi ve çoğunlukla da şiirle doludur... Önce "siyaset kısmına" bakalım. Ceylan Mustafa, doğduğu ve yaşadığı Ankara Elmadağ İlçesi'nde gençlik hareketlerinin en başında olmuş, bu sebeple de çok çile çekmiştir. Gençliğinin ilk yıllarında yaz tatillerinde 20-30 öğrenciye Namık Kemal İlköğretim Okulunda ilçe Milli Eğitim Md' den izinle özel kurs açmış ve o gençlerin sadece derslerinde değil, milli ve manevi çizgide yetişmelerini sağlamıştır. O senelerde, Ülkü Ocakları kurulmamıştı daha, MHP' nin başında Osman Bölükbaşı vardı. Osman Bölükbaşı'nın MHP genel başkanlığını Alparslan Türkeş'e devri yıllarında Genel Merkezi Ankara' da olan Genç Ülkücüler Teşkilâtı vardı. Şairimiz, bir grup arkadaşları ile öğretmen Mürsel Sümer'in destekleriyle de Elmadağ İlçesi'ne "Genç Ülkücüler Teşkilâtı" nı kurdu ve o teşkilâtın başkanlığını yaptı. İlçede çıkan "sağ-sol" olayları nedeniyle arkadaşı Erol Karaaslan ile birlikte 12 Mart' da cezaevine düştü. Daha sonra, üniversitenin ilk yıllarında Ankara' da Site öğrenci yurdunda kaldı. Orada da, ülkücü hareketin içinde bulundu. MHP Elmadağ İlçe Teşkilâtını kurdu. Bir süre başkanlığını yaptı. MHP ve Ülkü Ocakları' nda Elmadağ ve Ankara teşkilâtlarında önemli görevlerde bulundu. Rahmetli babasının ısrarları sebebiyle AP' nin gençlik kollarını da yönetti. Ev Geçimi' ne gelince; Ceylan Mustafa liseyi bitirdikten sonra kendisiyle aynı lisede okuyan Gülay Birinci isimli bir kızla evlendi. Nikâh şahidi Edebiyat Öğretmeni İrfan Zülfikâr' dı... Genç yaşta evlenmesi yüzünden ev geçindirme yükümlülüğü onu çalışma hayatına itmiş ve gündüzleri Elmadağ Belediyesi'nde çalışmış, akşamları da Ankara Devlet Mühendislik Mimarlık Akademisi akşam Makina Bölümü'nde okumuştur. Şiirsel yolculuğu' ise; Ankara merkezde ki tüm şiir etkinliklerine katılarak şiir tutkusunu doruk noktalara çıkarmıştır. Bu arada Ahmet Tufan Şentürk, Ahmet Muhip Dranas, Arif Nihast Asya ve Necip fazıl Kısakürek gibi ustalarla tanışmış; tanışmasıyla birlikte onların rahle-i tedrisinde iplik iplik eğrilerek geçmeye çalışmıştır. Lise yıllarında başlayan ustalarla şiirsel seyahatinde kendini yeniden yoğurmuştur.

Mustafa CEYLAN'ın SANATI

İsmail KARA

Mustafa Ceylan, bir tahlil üstadı olarak başka şairlerin sanat

anlayışlarıyla ilgili birbiri ardına eserler yayınlarken, biz onun sanatını ve

sanat anlayışını ele almaya çalışacağız. Bu konuda usta olan bir

sanatçıyı kendi sahasında ele almak oldukça zor olsa gerek... Gene de

denemeye çalışacağız...

Mustafa Ceylan, son kuşağın en önemli şiir teorisyenlerinden birisidir.

40 yılı aşan şiir yolculuğunda, hem üstatlarından hem de zamanın

ruhuna dokuduğu tecrübelerinden ilham alarak "yeni nazım önerileri"

ortaya atmakta, şiirimize yeni bir nefes alanı yakalayabilme heyecan ve

telaşını yaşamaktadır. "BULUŞMA" adını verdiği "HECE"-"SERBEST"

tartışmasına nokta koyacak önerisi, "GÜLCE" adını verdiği Japonların

HAİKU' su ile bizim "MANİ"mizi harmanlayıp "yeni nazım önerileri" ni

sunması buna bir örnektir.

Kendini şiire ve şiirin çağdaş akışına "sorumlu" hisseden bir sanat

anlayışı ve yüreği bulunmakta...

Bu anlayış o'na yılmak ve durmak bilmeyen şiir enerjisi yüklemişe

benziyor... Dileriz, "yeni nazım önerileri" genç şairlerimiz tarafından

benimsenir ve böylece şiirimiz, şiir ırmağımız yeni bir çağlayana daha

kavuşur.

Mustafa Ceylan'ın sanatında öncelikle ana dilimiz Türkçe'yi çok iyi bir

şekilde nakış nakış işleme tutkusu vardır. Hece-serbest-aruz ayırımına

karşıdır... Nitekim kendisinin her üç nazım şekliyle de eserlerine

rastlamak mümkündür.

Milli ve mânevi değerlere bağlı, Türk ve Türklük sevdalısı bir şairdir.

Şiirlerine göz attığınızda görürsünüz ki "hece" de Karacaoğlan, Yunus

Emre olmuş bir ozan; "serbest" de kırsaldan-yayladan kente inmiş, şiir

gökdelenlerini şiir sahasına dikmiş bir mimarla karşılaşırsınız. Kendini, iç

dünyasını harman harman özlem rüzgârıyla savurur da şiir bitince

farkına varırsınız...

Şairimiz Ceylan, tek kelimeyle "aşkın şairidir". Hem beşeri, hem de ilâhi

aşkın şairi... Bir yanıyla tasavvufun engin denizinde kulaç atmakta, öte

yanıyla aşkın sonsuz ovasında deli taylar gibi koşmaktadır. Toplumsal,

kendine özgü bir çizgiyle ele alınmış, renkler ve seslerle yoğrulmuş

çalışmaları da bulunmakta...

Anadolu' yu can evinde duyan, yaşayan şairin kalemi kendi deyimiyle

"kalıcı ve has şiiri" yakalamak için bir ömür çalışmış, çaba göstermiş; şiir

güzelini yakalayamamış, o güzelin saçlarının rüzgârında kavrulmuştur.

Aslında, güzelden güzel vardır, ama şiir de birinci yoktur. Bugün birinci

olanı beş dakika sonra geçecek bir başka şair çıkabilir. İşte bu anlayış

ve düşünceden hareketle Mustafa Ceylan, şiirle manzume arasında ki

farkı fark etmiş bir şairimizdir.

MUSTAFA CEYLAN'ın MÜHENDİSLİĞİ

İsmail KARA

Mustafa Ceylan,1975 yılında Ankara Devlet Mühendislik ve Mimarlık

Akademisi'nin akşam bölümünden Makina Mühendisi olarak mezun oldu.

Makina mühendisleri Odası'ndaki Sicil No'su : 11307' dir.

Mühendislik son sınıfta diploma tezi olarak "motorlar" bölümünü

seçmiştir. Öğrencilik stajlarını Elmadağ İlçesi'ndeki MKE Barut

Fabrikası'nda yapmıştır. Mühendis olduktan sonra, ilk önce SSK Genel

Müdürlüğü Tesisler ve İşletmeler Dairesi'nde görev almış ve orada

sadece bir ay çalışmış, Ankara Kızılay' da bulunan SSK Genel

Müdürlüğü ana binasının ısı merkezinin dizaynı görevinde bulunmuş ve

ardından T.C Devlet Demiryolları'na stajyer mühendis olarak atanmıştır.

Demiryolları'nda "cer" dalında altı ay boyunca eğitim almış, o

zamanlarda ülkenin buharlı lokomotiften dizel elektrikli lokomotife geçiş

sürecini yaşamış ve Demiryollarının Sivas, Adapazarı ve Eskişehir

Fabrikaları'nın bütün iş postalarında çalışmış, tam bir demiryolcu olarak

yetişmiştir. Ülkenin neresinde tren istasyonu varsa, hangi çeşit ve türde

tren, makina, vagon varsa onları görmüş, bellemiş, işletmiş, onarmıştır

denebilir. Sivas ve Erzincan' da İşletme ve "Depo(Tamirhane)

Müdürlükleri’nde çalışmış, Ankara AİTİA' da İşletmecilik dalında master

sınavlarını kazanınca da Ankara' ya nakil olmuş, Ankara' da şimdiki

adliye binasının bulunduğu yerdeki tamirhanede görev yapmıştır.

Demiryolları camiasında, sevilen bir mühendis olarak üzerinden yıllar

geçmesine rağmen halen Ceylan ismi anılmaktadır. Atölye, fabrika ve

tamirhanelerde yaptığı yöneticiliklerde çalıştırdığı personelle sıkı

diyaloğlar kurmuş, onlarla beraber çalışmış, onlarla beraber ağlamış ve

gülmüştür.

Eskişehir Demiryolları Fabrikası' nda Fransız patentiyle üretilen

lokomotiflerin imalât bantında Fransız mühendislerle teknik anlamda ve

ülkenin sanayileşmesi, yerli imalâtların kullanılması konularında önemli

tartışmalar ve fikir kavgaları yapmıştır. Türk sanayisi ve yerli üretimin

dışa bağımlılıktan kurtulması için gösterdiği tüm çabalar çoğu siyasi

yöneticiler tarafından engellenmiştir. Demiryollarında bu gelişmeler

yaşanırken, Hız, Demiryolu gibi dergi ve mesleki gazete ve yayınlara

makaleler ve şiirler yazmış; sanayimizin ve kalkınmamızın motor gücü

olması gereken Demiryolları'nın siyasetçi elinde heder edildiğini

gördükçe kahrolmuş ve askere gitmiş, bir daha da Demiryolları'na

dönmemiştir.

Askerliğinde ilk eğitim dönemini Mamak Muhabere Okulu'nda 147.ci

dönem olarak yapmış, mühendis asteğmen olarak Genel Kurmay

Başkanlığı Destek Kıtaları Grup Komutanlığı' na kur'a çekmiştir. Orada

Milli Savunma Bakanlığı ana binasının doğalgaz ve ısıtma tesisatlarının

yapımının başında bulunmuş; öyle bir tesadüf ki, Genel Kurmay Başkanı

değişikliği sırasında yani Memduh Tağmaç' tan Kenan Evren'e devri

sırasında Genel Kurmay kışlasında görev yapmıştır.

Askerlik sonrasında, Eskişehir Belediyesi'nde rahmetli Hicri Sezen'in

Belediye Başkanlığı döneminde Otobüs İşletme Şefi olarak görev almış,

kısa bir süre sonra da Otobüs İşletme Müdürü olmuştur. Eskişehir

Otobüs İşletmesinin tamirhanesine akü imalâtı başta olmak üzere bir çok

imalât atölye ve kısımlarını kurmuştur.

Eskişehir Belediyesi'nden Ankara'da İmar ve iskan Bakanlığı'na bağlı

Afet İşleri Genel Müdürlüğü'nde Makina ve İkmal Dairesi Başkanlığı

Başkan Yardımcılığı görevine üçlü kararname ile atanmıştır. Daire

Başkanı emekli olunca Daire Başkanlığına Vekalet görevi verilmiş, uzun

yıllar Daire Başkanı olarak vekaleten görev yaptığı halde asaleten

atamasını yapmayı amirleri unutmuştur. Çünkü; araya 12 Eylül girmiş,

12 Eylül' de de Eskişehir Sıkıyönetim Komutanlığı'nca arananlar listesine

alınmış, Daire Başkanlığı koltuğundan Eskişehir Sıkıyönetim Cezaevini

boylamış ve ülkücü' dür diye yargılanmıştır. Sonunda delil

yetersizliğinden beraat etmiş ve Afet işleri Genel Müdürlüğü'ndeki

vekaleten Daire Başkanlığı görevine dönmüştür. Genel Müdürlüğün

Ankara Yenimahalle' de bulunan tamir atölyelerini Eskişehir Yolu -

Lodumlu' ya taşımış; mesai arkadaşlarıyla bizzat kendisi çalışarak çok

önemli teknik başarılara imza atmıştır. Bu görev esnasında Erzurum

Depremi yaşanmış; Daire Başkanı olarak mesai arkadaşlarıyla birlikte

olağanüstü performans göstermiş, deprem bölgesine mobil konut ve

geçici iskâna ait prefabrik konutların zamanında nakillerini başarıyla

gerçekleştirmiş; İtalyan ve Alman hükümetlerinin depreme yardım

maksadıyla oluşturduğu "iş makinası hibe-yardım paketi" görüşmelerine

Dış İşleri Bakanlığımızda katılmış, ülkemiz iş makinası parkını göz

önüne alarak, yardımın esas nedeninin ülkemize teknoloji transferi ile

bağımlı kılma arzuları olduğunu görmüş, yaşamış ve özellikle İtalyanların

bu niyetlerini daha gelişmiş ve ülkemiz makina parkına uygun tercihlere

yöneltmesini bilmiştir. Ama Ceylan'ın o günlerdeki bu hassasiyetleri daha

sonra, globalleşme anlayışlarıyla siyasal iktidarlarca dikkate alınmamış

ve ülkemiz maalesef bugünkü duruma gelmiştir.

Afet İşleri genel Müdürlüğü'nden sonra, Ankara' da Büyükşehir

belediyelerinin teşkilatlanamasına müteakip Ankara Yenimahalle

Belediyesi'ne transfer olmuş, belediyeye benzin istasyonu ve imalât

atölyeleri kazandırmıştır. Yenimahalle Belediyesi'nin makina parkını

kurmuş bu arada Fransız Berliet-Renault kamyonlar ve Case iş

makinaları konusunda önemli çalışmalar yapmıştır.

Yenimahalle' den Ankara Sincan Belediyesi' ne ANAP_Ali Rıza Acar

döneminde Belediye Başkan yardımcısı olarak göreve atanmış;

Sincan'ın küçük bir kasaba görünümünden çağdaş bir kent durumuna

gelmesinde mühendis Ceylan'ın uykusuz geceleri ve emeğinin imzası

vardır. 13.000 nüfustan 100 Bin nüfusluk bir Sincan'a uzanan kent

plancılığı-imar ve inşaasında mühendis Ceylan'ın uykusuz geceleri

vardır. Bugün dahi, o günlerdeki mesai arkadaşları ve Belediye Başkanı

A.Rıza Acar ile dostluğunu ve gönül beraberliğini muhafaza etmektedir

Ceylan... Sincan'a "Çevrekent Yapı Kooperatifleri Birliği" kurarak, yeni bir

yapılaşma ve veche kazandırmasını bilen ekibin baş mimarlarından

birisidir.

Sincan Belediyesi'ndeki görevinden 1987' de Milletvekili Seçimlerinde

aday olmak için ayrılan Ceylan, DYP' den Keçiören-Ankara 4 nolu seçim

Bölgesi-2 nci sıra Milletvekili adayı olmuştur. Girdiği seçimde 1. sırada

Baki Tuğ, 2.ci sırada kendisi, 3. sırada hemşehrisi-eski Milletvekili İsmail

Hakkı Köylüoğlu vardı. Maalesef o seçimlerde DYP Ankara' dan hiç bir

Milletvekili çıkaramadı ve Ceylan TBMM' ne giremedi. Ceylan'ın

hayatının en önemli dönüm noktalarından birisi de bu seçimler olmuştur.

Seçimlerden sonra memuriyete dönmeyen ceylan, arkadaşı İnşaat

mühendisi Şinasi Öztürk'le birlikte ÖZCE LİMİTED isimli bir inşaat şirketi

kurmuş; Ankara ve Antalya' da inşaat taahhütlerine girişmiştir. Bu çabası

da o yıllarda Antalya-Ankara Karayolunda geçirdiği bir trafik kazası

nedeniyle yarıda kalmıştır.

Daha sonra, Ankara' da İl Genel Meclisi üyeliği yapmış, İl Genel Meclisi

üyeliğinden sonra Tansu Çiller döneminde Başbakanlık Danışmanı

olarak Başbakanlıkta görev almıştır. Mesut Yılmaz döneminde ise,

kendisini Antalya Köy Hizmetleri Bölge Md' ne sıradan mühendis olarak

tayin ettirmiştir. Kısa zaman sonra da Bölge Müdürlüğünün Kesin Hesap

Şube Müdürlüğü görevine atanmış; o görevde bir yıla yakın çalışmış,

daha sonra Antalya Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü Müdür Yardımcılığı

görevine getirilmiştir. DSP - MHP iktidarı döneminde DSP tarafından

görevden alınmıştır. Ve bunun üzerine kendi isteğiyle emeklilik

dilekçesini vererek, emekli olmuştur.

Emeklilik sonrası; bir süre Ankara' da gene siyasetle uğraşlara giren

Ceylan, DYP Ankara İl 2. Başkanı olmuş, 1999 seçimlerinde Keçiören

Belediye Meclisi 1.ci sırasında aday olmuş; bu sefer gene DYP Ankara'

da tek bir Belediye Meclisi Üyesi dahi çıkaramamış ve böylece Ceylan'ın

siyasi hayatına nokta koymasını doğurmuştur. Siyasi hayatı

şanssızlıklarla doludur Ceylan'ın...Siyasete nokta koyan mühendis-şair

Ceylan, Antalya'ya dönmüş; Sağlam yapı denetim isimli bir inşaat

denetimi şirketinde görev almış olup; halen bu firmada Makina

Mühendisi olarak, proje ve tesisat kontrol denetçiliği görevini

yürütmektedir.

Ekmeğini, ev geçimi için gerekli kaynağını mühendislikten kazanan

Ceylan meslekte 25 yılını çoktan geçen Makina Mühendisleri

arasındadır.

MUSTAFA CEYLAN'ın ÜSTADLARI

İsmail KARA

Mustafa Ceylan'ı sadece şiirde değil hayatın her alanında Ceylan

Mustafa yapan hocalarıdır denebilir. Şüphesiz, yetişmesinde ondaki

büyüklere ve ustalara saygı ve genç yaşına rağmen aldığı terbiye ve ağır

başlılık etkin rol oynamış ve üstatlarının da ışık ve meşalesiyle yolunu

çizmiş ve kutsal saydığı şiir sevdasına kilitlenmiştir. Ahmet Muhip

Dranas ve Ahmet Tufan Şentürk' ten Ankara ve İl Genel Meclisi

konularıyla, olaylara, evrene, eşyaya ve insanlara bakışın metodolojisini

öğrenmiştir. Bu bakışı rahmetli Prof Mehmet Kaplan'ın "tahlil pençeresi"

ile birleştirince kıvrak, heyecan dolu, coşkun ve akıllı bir Ceylan Mustafa

kalemi yetişmeye başlamıştır. Bu kalemin yazıları Arif Nihat Asya

üstadının bayrak ve memleket türküleriyle harmanlanmış, Necip fazıl

Kısakürek'le sanatın sihirli rengiyle boyanıvermiştir.

Özetlersek; Ceylan Mustafa' nın hocaları :

1-Ahmet Tufan şentürk

2-Ahmet Muhip Dranas

3-Arif Nihat Asya

4-Mehmet Kaplan

5-Necip Fazıl Kısakürek

Hocaları o' na "fırtına","fişek","evlât" demişler, o' da hocalarına

muhteşem bir bağla bağlanmış ve "baba" demiş, ellerinden öpmüş,

sanki gerçek bir evlâd gibi hareket etmiştir. Son dönemde Ahmet Tufan

Şentürk'ün yüzlerce evlâdı arasında bir numarayı kimseye vermemiş,

hocası hakkında roman ve araştırma kitapları yayınlamıştır.

Ankara' da yapılan şiir matinelerine hocalarını evlerinden alarak,

kollarına girerek onlarla gelmiş; çoğu kere kendisini hocalarının bir

gölgesi olarak taşımaktan son derece mutlu olmuş, kendi şiirsel

yolculuğunu saklamıştır. Halide Nusret Zorlutuna'nın en sevdiği genç

şairlerden birisi olmanın hazzını yaşadı Ceylan Mustafa. Güzide

Gülpınar Taranoğlu, Enver Tunçalp ve İsa Kayacan'ın pırlantadan

mengenelerinden geçerek bugünlere geldi.

MUSTAFA CEYLAN’IN ÖNEMLİ MAKALELERİNDEN

MAKALE- 1 –

Şiir Neyi Değiştirir ?

Mustafa CEYLAN

Şiir, neyi değiştirmez ki?

Şiir, başta kendini değiştirir, kendini meydana getiren ana malzeme olan

sözü; sözü meydana getiren kelimeyi değiştirir.

Şiir, değişken ve değiştirici olmasaydı, çoktan unutulanlar arasına katılır

giderdi. Değişkenlik, şiirin ruhunda var. Şiiri yazan şair, şairin kalemi; ne

kadar değişirse, şiir de o kadar değişir.

Hattâ, şairi renkten renge sokan şiirdir.

Öyle bir baş belâsıdır ki şiir, her yüreğe girer darmaduman eder veya her

yüreği içine alır çalkalar, rüzgârıyla toz eder savurur.

Zayıfmış, uzun boyluymuş, sakalsızmış, bıyıklıymış; erkekmiş, kadınmış,

gençmiş, şişmanmış, ihtiyarmış, hiç fark etmez; yeter ki insan olsun,

yakaladığı herkesi ayırdımsız kendine yandıran, aşık eden şiirdir. Hayır,

hayır öyle değil, yakaladığı herkese sevdalı olan şiirdir.

Vazgeçtim…

Doktormuş, öğretmenmiş, ilkokul mezunuymuş, mühendismiş, imammış,

gece bekçisiymiş, işçiymiş, patronmuş, milletvekiliymiş, inançlıymış,

inançsızmış; mesleği, mezhebi, inancı, dünya görüşü ne olursa olsun,

hepsini bir görüp peşinden koşturan şiirdir; Hayır, hayır! Onların

peşinden koşan şiirdir.

İstanbul’dan, İzmir’den, Ankara’dan şairleri alır sinesine getiriverir

Antalya’ya ve Ansan’a… Bu şiirin gücüdür işte. Alır sizi, kendisini

konuşasınız diye mekânınızı değiştirir, kilometrelerce öteye götürür.

Şiir neyi değiştirir diye soru sormayın bana. “Şiir neyi değiştiremez ”

deyin ki, cevap vermekte zorlanayım biraz. Bana göre şiir sadece ana

malzemesi olan harfleri değiştiremez. Harfleri değiştirdiğinde, bir başka

dil olur, o zaman uçar gider başka ülkelere, kendi yerini, kendi tutunduğu

zemini, kendi dilini değiştirir.

“Kelimelerle dans etme sanatıdır şiir” diye tarif ederler hep. Hem de dar

alanda, özlü, içten, benzersiz; her kuplede uyumlu ve her şiirde bir

başka iç musikiyle… Her şiirin kendi iç müziğinin olduğunu, iç musikisi

olmayan şiirin “kabuk-posa” olduğunu biliyoruz. Her şiirde ayrı bir

müzikalite yakalamak, değişkenlik ve değiştiriciliğin en önemli işareti

değil midir?

Hele ki, her şairin ayrı bir tarzı, şaire ait yakışanın bulunması, şiirin

yüzyıllara kafa tutuşu, şairi bugünden o tarzıyla bin yıllar ötesine

taşımasından değil midir?

Kendini sözün ve söz sanatlarının en güzel tablosu yaptıktan sonra,

insanlara ezberlettirip, kendisiyle beraber şairini de nesilden nesile

dolaştıran şiir değil midir?

Ey Şiir!

Dünya üzerinde ne kadar ulus varsa, tamamında sen yaşıyorsun. Bütün

ulusların duygu adamlarının dilindesin.

Milâttan Önce VI. Yüzyılda yaşamış olan Aisopos (Ezop) iğneleyici ve

yerici bir dille, masallarla (fabl'larla) öyküler söylerdi. Delfi Tapınağı'ndaki

din görevlilerine sorduğu sorular yüzünden, din ulularınca bir uçurumdan

atılarak öldürülmedi mi? Ezop’un dünyasını değiştirdin ey şiir!

Milâttan Önce I. Yüzyılda, ünlü Hint Filozofu ve yazarı Beydaba, ki Ketku

adlı bir Türk' tür- zulmüyle tanınmış hükümdar Depşelem' i hayvan

hikâyeleriyle uyarmadı mı?

Gene Milâttan Önce 106 yılında doğan Çiçero, Sezar' ın ölümünden

sonra, senatonun en güçlü adamıyken yaptığı konuşmalar içinde

gizlendin. Ne oldu sonunda? İkinci Triumvirlik kurulunca Çiçero' da

ölüme mahkum olmadı mı?

Demosthenes (M.Ö 394-322) ömrü boyunca yurdu için çırpınıp çalıştı.

Yaptığı hitabetlerle savaşları durdurdu. İskender karşısında yenik düşen

Atina'lıları görünce M.Ö 322' de zehir içerek canına kıyarken yanında

sadece sen vardın. Sadece sen!

“Şiir kapılarına “Muse' lerin (İlham perilerinin) sayıklanan nefeslerini

almadan yaklaşarak, salt hünerle şair olabileceğini sananlar, gelişmeden

uzak kalır ve "sağduyu ile yazılan şiirler, ilhamdan gelen şiirlerle kusufe

(güneş tutulması) uğrar" diyen ünlü Yunan filozofu Eflâtun (Plâton) u da

unutmadın değil mi?

Hele birazcık bekle... Daha çok, çoook anlatacaklarım var.

Ey Şiir !

Yunanlı Sophokles (M.Ö 495-406) Deniz Kuvvetleri Komutanıydı.

İtalyan Tacitus Cornelus (55-118) zengin bir ailenin çocuğuydu.

İranlı Hafız Şirazi (1320- 1389) fakirdi, zavallıydı.

İrlandalı Janathan Swııfft baş rahipti.

Fransız Alfons La Martine milletvekiliydi.

İskoç Walter Scott (1771 – 1832) avukattı.

İngiliz Levis Carrol (1832-1898) matematikçiydi.

Ve ben Mustafa Ceylan makine mühendisiyim...

Bütün insanları bir kabul edip mesleğini, kimliğini, çevresini, kariyerini,

geçimini düşünmeden kendi girdaplarının, kendi maceralarının arasına

sürükledin... Neden? Değişmek ve değiştirmek huyundan değil mi?

Fransız Dumas Fıls (1824-1895) gayri meşru bir çocuktu. Onu da yalnız

bırakmadın. Sürükledin peşinde. Bulutsu uçurumuna düşürüverdin...

Gene bir Fransız olan Pierra Charles Boudlaire' yi içki müptelâsı yaptın.

Offf ki offff!

Şiir sen neyi, kimi ve ne zaman değiştireceğini, nasıl ve niçin

değiştireceğini gayet iyi bilirsin…

Şiir, kadehime dolar, benimle içersin ve en gizli sırlarımı paylaşırsın. Sen

varken içki mi içerim, seni mi içerim, yoksa şiir, sen beni mi içersin

bilemiyorum. Sen olmazsan sığınacak limansız gemiye dönerim. Sen

olmazsan yelkenleri alev alev yanan bir geminin yenik düşmüş kaptanı

olur çıkarım. Sen varsın ve sen değiştiricisin, moral değerlerimi en dipten

en doruğa tutar, alır, çıkarırsın… Beni, bendeki beni değiştirirsin, sen

değişirsin, ben o senin içinde değişirim.

Ey Şiir!

Sevdalıları çöllerde inim inim inlettin. Coğrafyaya hükmederek dağlarla

denizlerin yerlerini değiştirdin. Sınırları kaldırdın. Tabuları yıktın, toz

ettin...

Tutkuları destanlaştırdın. Batıl inanışları, gereksiz ve sonradan uydurma

an'aneleri temelinden sarstın. Alaycı havanla zirveleri salladın. Top

güllesinden, ateş topundan daha tehlikeli durumların oldu.

Yağlı böreği, balı yakaladığın, mutluluktan göklerin yedinci katına

uçtuğun günleri hatırlatmak isterim. Bal, kaymak tasına dilini soktuğun,

burcu burcu koktuğun, mısralarından asalet, güç, tantana, yücelik aktığı

o tarihleri sıralayayım mı? Ne dersin?

Belki de, için bayram sabahlarına dönüşüveriyor. Hatırlaması bile güzel,

öyle değil mi?

Eteklerinin zil çaldığı mevsimlerde, övgülerini yüksek makamlara

yaptırdığın saatlerde, kalıcı- önemli işler başardın. Ne kadar övünsen

azdır.

Ey ki ey, kanıma düşen cemrem benim !

Ağıdım, türküm, koçaklamam… Tekkelerde ilâhim, düğünlerde kına

yakım havam; duam, öfkem, sevincim, hüznüm ve en içten kahkaham…

Yaşatan, öldüren, süründüren, sürgünler çıkaran, zindanlara atan,

gurbet mektubu olan, vuslat çiçeğim, hasretim, sohbetim,

anlatamadıklarımın el değmemiş anlatımı, kimsenin diyemediği içimin

şelalesi oy. Ruh kökümün uykusuz mağarası, gönül gözümün

ırmaklaşan su mavisi oy…

Sadece bizim edebiyatımızda, benim tespitlerime göre 136 şairi öldüren,

yakan, zehirleyen, bıçaklattıran, sehpaya götüren, ferman yazdıran,

fetva verdiren şiir… Değiştirici özelliğinle, tabandan nefes nefese

isyânlarımı tavana kurşun ağırlığından daha ağır vuran sensin…

Nasıl süzülüp duruyorsun karşımda? Dört dörtlüksün mübârek! .. Ya da

"failâtün, failâtün, failün" der gibisin...

Cihan İmparatoru, çağ açıp çağ kapatan Fatih Sultan Mehmet' e

Fatihliğini bir kenara bıraktırarak “Avni” adını takan sensin. O da yetmez

gibi ulu hakan Kanuni Sultan Süleyman'a da “Muhibbi” mahlasını verdin.

Yeryüzüne düzen-intizam veren, nice orduları dize getiren Sultan ve

Hakanlar, senin karşında dize geliyorlar, isimlerini değiştiriyorlar... Nasıl

bir büyüsün ki, işlemediğin yürek yok...

I. Sultan Ahmet' e “Bahti”, IV. Sultan Murat'a “Muradi”diyen ve sonra III.

Sultan Selim' i “İlhami” yapıp değiştiren sensin.

Bütün ihtilâller, bütün isyânlarda, düzene baş kaldırılarda sen varsın şiir.

Neden? Değiştirici özelliğinden. Statükoyu pek sevmezsin, yenilikten ve

halkın mutluluğundan yanasın bilirim.

Düzeni değiştirirsin. Lideri değiştirirsin.

Marş olursun, destan olursun kahramanlık giysilerinle dolaşırsın

cephelerde.

Sonra, savaş içinde savaşa karşı savaşsızlık savaşını yaparsın.

Pir Sultan’sın, Dertli'sin, Karacoğlan'sın, Yunus'sun…

Değişimi isteyenlerin yegâne dil silâhı sensin… Hem toplumu, hem

dünyayı değiştirirsin…

EY ŞİİR ! İnsanlık var oldukça var olacağını biliyorum. Kıyamet kopana

kadar bizimlesin. Hangi şekilde, hangi halde ve yeryüzünün neresinde

bulunursak bulunalım, sen de bize uygun, bizimle olacaksın... Sen

değişecek ve bizi de değiştirmeye devam edeceksin.

Sahi, sen şairini besleyemiyor musun?

Ona geçimini sağlayacak maddi bir olanak bulamıyorsun. Bu belli...

Ahmedi' ye Büyük İskender' e ait efsaneleri genişleterek on bine yakın

beyit halinde Süleyman Şah adına yazdıran sen değil misin? Şahın

ölümünden sonra, bu eseri Yıldırım Bayezit' in oğlu Süleyman Çelebi' ye

sundurdun. Söyle bakalım, bu nasıl iş? Bu nasıl oyun? Bir yanda Timur,

öte yanda Beyazıt' ın oğlu... Konuş, susma! ! ! Anlat! ! ! Bekliyorum! Beş

bin beyitlik Cemşid ü Hurşid' i de Ahmedi' ye sen yazdırtmadın mı?

Sonra;

İranlı Firdevsi’ye yazdırdığın o “Şehname”ye ne demeli? Gazneli

Mahmud’a bahşiş alırım diye övgüler, sonra para alamayınca

taşlamalar.. Ve Arian Çingenelerini öve öve göklere çıkarmalar, bizim

Alper Tunga’mıza olmadık saldırılar. Ya buna ne dersin?

Şairini aç bırakan hain! ! ! İnsan, sevdiğini aç-yoksul ve ona-buna

muhtaç bırakır mı? Hakanlara, sultanlara, saraylara girmek için onları

mecbur tutan ben miyim sanki?

Değiştirici özelliğinle saray odalarına şairinin damlattığı övgünameler,

yağlar, şakşaklar ile kese kese altın verdirten sensin biliyorum.

Zafernameler yazdırıp binlerce dönüm arsayı hediye olarak şairine

sundurdun onu da biliyorum.

Tarihler değiştikçe, sen de değiştin.

Kendini değiştirdikçe bizi de ateş renkli duyguların fırınında pişirdin, öyle

değil mi?

Ey şiir!

Ey en büyük devrimci!

Ey en büyük değiştirici!

Uzat bakayım ellerini! Ellerinden tutmak istiyorum! Otur hele yanıma!

Benim gibi bağdaş kur da görelim. Ne o, asırlarca sana biçilen kalıplar

içinde mi kaldın? Hecelerden ve seslerin kalınlık ve inceliğinden çizilmiş

kalıpları kıralı epey olmadı mı? Diz çök de görelim. Ellerin buz gibi...

Titriyor... Korkuyorsun benden niye? ...

Korkma! Sokul bana! Sesini, nefesini özledim! Çocukluğumdan beri sana

hasret yaşamışım zaten! ! !

Her yerde, her durumda yaşarsın ve her şeyi, her zaman ve daima

değiştirirsin demiştim.

Aslında biliyor musun, sen bende değil şiir, ben sende yaşıyorum. Sen

olmazsan, senin içinde, senin ikliminde değilsem, nefes bile alamıyorum.

En güçlü, en şahane şairlerini daha 40’ına gelmeden öte dünyaya

gönderdin; bazılarını da intihara sürükledin.

Halk ozanı amcamın sazının telleri, anneannemin Anadolu ağıtçı

kadınlarından birisi olarak söylediği ağıtlardan bu yana, beşikten düşüp

de, dedemin “Tahir ile Zühre”, “Leyla İle Mecnun”, “Hazreti Ali’nin Kılıcı”

gibi okuttuğu kitaplardan bu yana, yani özetle, senin içine girdiğim

günlerden bu yana, çıkamadım içinden. Kocadım bak, torun torbaya

karıştım. Çilem dolmadı mı daha?

Gel dilime. Değiştir ağız zindanımın kilidini. Seni bekliyorum seni…!

“(17 Mayıs 2013/Ansan, 12. Akdeniz Şiir Günleri' nde ŞİİR NEYİ

DEĞİŞTİRİR oturumunda yapılan konuşma metnidir)”

…

MAKALE- 2 –

MISRA MISRA

Mustafa CEYLAN

****************

Mısra, nesir'in "satır"ıyla boy ölçüşürse, enine, yayvan uzanmadığı için;

dar alanda kelimelerle dans ettiği için, eni boyuna denk bir güzelliktir ki,

şiirin harf, hece, kelime'den sonra gelen vaz geçilmezidir. Hangi vezinle

yazılırsa yazılsın şiirin temel taşı olan mısra, içinde taşıdığı unsurları

gayet mâhirâne bir şekilde sergiler.

Halk Şiirinde mısra'ya çoğu kişi "satır" demektedir ki biz bunu tercih

etmiyoruz ve "mısra" sözcüğünü tercih ediyoruz.

Şiir, mısralardan oluşur.

Divan Edebiyatında MISRA,beyit(aruz kalıbıyla söylenmiş olan iki

mısraın yarısıdır.)

Derler ki: "Mısra'(dize)nin sözlük anlamı, "çift kapılı bir kapının tek

kanadı"dır.Ölçülü ve anlamlı bir satırlık nazım parçasına denir.Dize en

küçük nazım birimi olduğu gibi, bağımsız olduğunda, yani bir şiirden

kopmamış olması durumunda da en küçük bir nazım biçimidir. Böyle bir

şiire balı olmayan ve başlı başına bir anlamı olan dizelere "MISRA-I

ÂZÂDE"(bağımsız dize-MISRA) denir. Muallim Naci' nin gülümserken

çekilmiş bir fotoğrafının altına yazdığı aşağıdaki dize bağımsız bir

dizedir.

"Mudhikât-ı dehre ben ölsem de tasvîrim güler"

Bir beyit içinde, birbirlerinin anlamlarını tamamlamayan ya da

aralarındaki anlam bağı kesin olmayan dizeler de "âzâde dize"

sayılır.Aşağıdaki beyitte dizeler arasında kesin bir anlam bağı yoktur, tek

başlarına da anlam bütünlüğü vardır.

"Kalbini sâf eyleyen câm-ı safâyı neylesin

Aşk ile dm-sâz olan sâz u nevâyı neylesin

(Nev'i)"

(*)(Dilçin,Cem; a.g.e, Syf:99)

ikinci bir örnek verelim:

"Anlam bakımından birbirine bağlı olmayan ya da çok uzak bir anlam

ilişkisi bulunan iki mısranın her birine "âzâde"(**)denildiğine göre;

"Fikret-i hatt-ı yâr var sende"

"Arzû-yı bahar var sende"

(Nazîm)

(**)(İpekten, Haluk; a.g.e, Syf: 14)

Gelelim MISRA-I BERCESTE'ye :

"Araplarda ev çadırdır.Çadır kapısının iki yanının bir çadırı meydana

getirmesi gibi nazımda da iki mısra bir beyti oluşturur", öyle değil mi?

"Bazen nazmın içinde göze çarpan güzelliği ve anlamın dolgunluğu ile

dillerde dolaşan bir mısra ATASÖZÜ gibi kullanılmaya başlar. Böyle

mısralara MISRA-I BERCESTE "sıçramış, fırlamış mısra", öne geçmiş

mısra adı verilir.

"Âvâzeyi bu âleme Dâvud gibi sal

"Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş"

(Bâkî)

Çeşm-i insâf kadar kâmile mizân olmaz

"Kişi noksânını bilmek gibi irfân olmaz"

(Bursalı Tâlip)

"Eğer maksûd eserse mısra-ı berceste kâfidir"

Aceb hayretdeyim ben Sedd-i İskender husûsunda

(Koca Ragıb Paşa)

Miyân-ı güft-gûda bed-memiş îhâm eder kubhun

"Şecât'at arzederken merd-i kıptî sirkatin söyler"

(Koca Ragıb Paşa)

Yukarıdaki tırnak içine alınan mısralar birer mısra-ı bercestedirler.

Berceste sözü aynı zamanda bir şiir ya da bir fikri ÖVMEK İÇİN de

kullanılır. Şi'ir-i berceste, fikr-i berceste gibi."(**)

(İpekten, Haluk; a.g.e, Syf: 14)

"Divan şairleri, gelişi güzel gazel ve kaside yazmaktansa berceste şiir

söylemeğe değer vermişlerdir."(Dilçin,Cem; a.g.e, Syf:100)

Evet,

Bu kitabî bilgilerden sonra, mısra hususunda görüşlerimizi sunalım,

olmaz mı?

Mısra, bize göre her şiirin temel taşıdır.

Mısra, şiirin şeklini de ortaya koyar.Şiirin adeta dışa ait resmini oluşturur.

Mısra, bir şiiri mıh gibi insanın aklına çakar. Şiiri, unutulmaz kılar. Şairi

ve şiiri bin yıl yaşatır. İyi mısra, güzel, hoş, düzgün, yani berceste mısra

şiiri ve şairi ölümsüzlüğe götürür. Şairin bir çeşit markası olur. O mısra, o

berceste mısra okunduğunda hemen şairi hatırlanır. Bir çeşit mühür,

imza, tuğradır mısra. Şiirin reng tayfıdır.

Mısrayı meydana getiren unsurlar;

Harf, hece, kelime, kafiye' dir.

Şairi ölümsüz kılacak kadar önemli ise mısra, içindeki unsurlar da

önemlidir. Mısraı teşkil eden unsurlar, birbiriyle uyumsuz ise, bir güzellik

teşkil etmiyorlarsa, o mısra ve o şiir ölü demektir.

Günümüz şairlerinin en dikkatsiz davrandıkları husus da maalesef

mısra'dır. Daha doğarken ölen mısraar altında kalan nice şairlerimiz var,

ah ki onlara, ah!...

Gelelim mısrayı teşkil eden unsurlara;

1-HARF

Alfabemizin harfleri... A'dan Z'ye kadar... 8 Sesli, 21 sessiz... Yanyana

geldiklerinde çıkarırlar seslerini. Aslında, sesli ve sessizlerin raksıdır şiir.

Bize göre, her harfin bir AĞIRLIĞI vardır. A harfinin kulakta bıraktığı ses

ağırlığı ile i veya s harfinin bıraktığı ses ağırlığı bir değildir. Şu halde,

mısranın, dolayısıyla şiirin anası SES yani harftir. Baştan sona (rrrrr)

veya (mmmmmmm) diye kulakta ses bırakan bir şiiri düşünün, sizi ne

kadar rahatsız eder değil mi? Kelime de, hece de, kafiye de harflerden

meydana gelir.

Edebiyatımızda HARF konusunda özellik arzeden iki EDEBÎ SANATI' da

ele alalım :

1)Aliterasyon (Ses Yinelemesi):

"Bir şiirde ya da düzyazıda ahenk yaratmak amacıyla aynı ses ya da

hecenin yinelenmesine aliterasyon denir.

Örnekler:

* "Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında."

* "cinayeti kör bir kayıkçı gördü

ben gördüm kulaklarım gördü

vapur kudurdu, kuduz gibi böğürdü

hiçbiriniz orda yoktunuz."

* "Salkım salkım tan yelleri estiğinde

Sakallı bozaç turgay sayradıkça "

* "Dest bûsı arzûsiyle ölürsem dostlar

Kûze eylen toprağım sunun anınla yâre su" ( Fuzuli )

* "Sev seni seveni hâk ile yeksân ise

Sevme seni sevmeyeni Mısır'a sultân ise"

* "Eylülde melûl oldu gönül soldu da lâle

Bir kâküle meyletti gönül geldi bu hâle"

* Seherlerde seyre koyuldum semayı, deryayı. (Tevfik Fikret )

* Karşı yatan karlı kara dağlar karayıptır, otu bitmez. (Dede Korkut )

*Aşkın sesi sen, bestesi sen, nağmesi sensin. (Hasan Sami Bolak )

* Kim o deme boşuna benim ben

Öyle bir ben ki gelen kapına baştan başa sen.(Özdemir Asaf)

* Çözülen bir demetten indiler birer birer (Ziya Osman SABA)

2-Asonans nedir?

Şiirde aynı ünlü seslerin tekrarına denilir. Aliterasyonla genellikle birlikte

yapılır. Kelimelerde vurguyu taşıyan aynı ünlünün tekrarından doğacak

ahengi yakalamak için şâir ve yazarlar bu sanata baş vururlar.

Kelimelerdeki söz özelliklerine dayalı olduğundan bu sanat söz sanatları

arasında sayılır. Şâirin özel bir amaçla bu sanata baş vurması sebebiyle

de düşünceye bağlıdır.

Örnek-1

Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş,

Eşini gâib eyleyen kuş

gibi kar

Geçen eyyâm-ı nevbahârı arar

Ey kulübün sürûd -ı şeydâsı

Ey kebûterlerin neşideleri,

O baharın bu işte ferdası

Kapladı bir derin sükûta yerikarlar (Cenab Sahabettin)

Yukarıdaki şiirde (â), (e), (û) gibi ünlü sesler tekrarlanarak şiirde bir

ahengin oluşması sağlanıyor.

Örnek-2

Neysen sen, nefes sen, neylersin neyi

Neyzensen, nefessen neylersin neyi

Örnek-3

Ayağın sakınarak basma aman sultanım

Dökülen mey kırılan şişe-i rindân olsun

(***)(http://www.turkedebiyati.org/soz_sanatlari/aliterasyon.html)

2-HECE

Harflerden oluşan, şiirimizin hususiyetle de HALK ŞİİRİ'mizin temelidir

Hece...

Sesli ve sessiz harfler, birbirlerini mıknatıs gibi çekerler ve ses çıkarırlar.

Aruz veya hece şiirinde;(Divan veya Halk Edebiyatında) hece sayısı

önemlidir. Mısraların aynı hece sayısı ile teşkili bir zorunlulktur.

Ancak;

Serbest şiirde veya Gülce Edebiyat Akımı şiir türlerinden

bazılarında(Buluşma-Tekil-Yunusca vb)şiirin tamamının aynı hece sayısı

ile yazılması mecburiyeti yoktur.Ancak, onda dahi şiir türünün getirdiği

kural bulunmaktadır. Hece ve hece sayısı şiirin vaz geçilemeyecek kadar

önemli kuralıdır. Kuralsızlık mısranın âhengini bozabilir...

3-KELİME

Hecelerden oluşan kelimeler de mısraın çok önemli bir yapı taşıdır.

Kelimelerle şiirimize renk, ritm, ruh ve derinlik kazandırırız. Şairin ilk işi,

kelimeleri anlamak ve kelimelerin harmanını savurmaktır. İmge

kelimelerin sanatıdır. Söz kelimelerle etkili olur. Şiirin konusuna göre

kelime seçimi mühimdir. Ölü evine kahkaha atarak gidilemeyeceğine

göre, konu ile bütünleşen kelimeleri

seçen şair başarılı şairdir. Yağmuru anlatan bir şiir, okuyanı günlük

güneşlik ortamda dahi yağmur altında tutabilmelidir. Bu bakımdan, şiire

"kelimelerle resim çizme sanatı"dır da diyebiliriz. Kelimelerin raksıdır şiir.

Kelimeyi, kelimeyle akuple ettiğimizde(bağlaştırdığımızda), kelimenin

başına veya sonuna getirdiğimiz diğer kelimelerle; ana kelimenin gücünü

arttırabilir, daha etkin ve vurucu yapabiliriz.

Sıfatlar, zamirler, zarflar, tasvirler; kelimelerin şiir boyunca yürüyüşünü

yaşatırlar ve anlam kazandırırlar.

Şair, "yağmurda ıslanan ağaç" diyeceğine, "ağlayan ağaç" demeli,

kelimeyle olayı, konuyu bütünleyebilmeli.

Şiirde orjinallik, kelimelere gösterilen özenle orantılıdır. Kelime, şiiri her

dem taze tutar. Çünkü mısranın özüdür kelime.

Şiirde en çok, kelime İSRAFI yaparak, şiirimizi hasta ederiz ki bu hiç

istenmeyen bir durumdur. Baştan sona (BEN-BEN-SEN-BEN-SENBEN)diyen bir şiiri düşünün, ne kadar rahatsız edicidir öyle değil mi?

Hep söylemişimdir, (gibi, kadar, dek) ile (Ben, sen) kelimelerini mümkün

olduğunca kullanmayalım diye. Şiiri, tarif eden noktadan çıkarmalı, kendi

sihirli noktaya çekmeliyiz ki bu kelimelerle olur. Bu sebeple, şairin en vaz

geçilmez kaynaklarından birisi bence çok iyi bir "sözlük" olmalıdır.

4-KAFİYE

Mısra sonlarındaki ses benzerliklerine kafiye diyoruz. Bu yüzden tek bir

dizeyi teşkil eden mısra sonunda ki kelimemiz ve o kelimenin çıkardığı

ses çok çok önemlidir.

Kafiyenin KÖK'ten olması tercihimizdir. Kafiye bazen tek bir HARF ten

de olabilir, bazen de birkaç harften de. Bu yüzden, biz KAFİYEYİ

TEŞKİL EDEN KELİMENİN AĞIRLIK MERKEZİ'nden bahsediyor ve

ağırlık merkezini meydana getiren kelimelerin KAFİYE' yi meydana

getirdiklerini ileri sürüyoruz.

Örnek : (GüLüm---öLüm---zaLim) kelimelerinde AĞIRLIK MERKEZİ (L)

harfidir ve L harfi kafiyeyi teşkil etmektedir.

Redif ile kafiyeyi ayırd etmesini bilmeliyiz. Redif kafiyeden sonra gelen

kelimeler veya harflerden meydana gelir.

Mümkün olduğunca REDİF ten kafiye yapmamalıyız.

Şimdi de KAFİYE'ye dair kitabî bilgileri sunalım:

A-YARIM KAFİYE

Dize sonlarındaki bir ses (harf) benzerliği ile oluşturulan uyaklara “yarım

uyak” denir. Ses ilgisi en zayıf olan uyaktır. Yarım kafiyede, dize

sonlarındaki sözcüklerde bulunan “b, c, ç, d, g” gibi sessiz harflerin

benzeşmesi esastır. Ancak dize sonlarındaki sözcüklerde, üzerinde

uzatma işareti bulunmayan “a, e, ı, i, u, ü” ünlü harfleriyle de yarım

kafiye oluşturulabilir.

Evlerinin önü çardak

Elifin elinde bardak

Sanki yeşil başlı ördek

Yüzer Elif Elif diye

Karacaoğlan’a ait olan yukarıdaki dörtlükte, dize sonlarında “çardak,

bardak, ördek” sözcükleri bulunmaktadır. Bu sözcüklerdeki “k” sesleri

benzer olup yarım kafiye oluşturmaktadır.

Erkenden çağırır, ya deniz ya bahçe

Her yerde tükenmez kahkaha, eğlence

Daha uzak, uzak sanırsınız gece

Bir de bakarsınız gün batmış, ay bedir

Ahmet Kutsi Tecer’e ait olan yukarıdaki dörtlükte, dize sonlarında

“bahçe, eğlence, gece” sözcükleri bulunmaktadır. Bu sözcüklerdeki

benzer olan “e” sesleri ile yarım kafiye yapılmıştır."

…………..

B-TAM KAFİYE

"Dize sonlarındaki iki ses (harf) benzerliğine “tam uyak” denir. Tam uyak,

tam ses değerindedir. Tam uyağı oluşturan seslerin biri ünlü biri

ünsüzdür. Ancak üzerinde uzatma işareti bulunan “â, û, î” sesleri ile

yapılan uyaklar da tam uyak kabul edilmektedir. Çünkü uzatma işareti

bulunan sesler tam ses sayılmaktadır.

Bütün sevgileri atıp içimden

Varlığımı yalnız ona verdim ben

Elverir ki bir gün bana derinden

Ta derinden bir gün bana “gel” desin

Ahmet Kutsi Tecer’e ait olan yukarıdaki dörtlükte, dize sonlarında

bulunan “içimden, ben, derinden” sözcüklerindeki benzer olan “en”

sesleri tam kafiye yapılmıştır.

Çiçek ülkesinden girerken yaza

Örer her doğan gün bir altun koza

Yukarıdaki dizelerin sonlarında yer alan “yaza, koza” sözcüklerindeki

benzer olan“za” sesleri tam kafiye oluşturmuştur.

Eski dilde okunuşu aynı olan sözcüklerin dize sonlarında bulunması

kafiye oluşturur.

Adalardan yaza ettik de vedâ

Sızlıyor bağrımız üstündeki dağ

Seni hatırlıyoruz Viranbağ

Yahya Kemal Beyatlı’ya ait olan bu dizelerin sonlarındaki sesleri

inceleyelim. İlk dizenin sonundaki “vedâ” sözcüğünün sonundaki “â” sesi

uzun okunur. İkinci dizenin sonunda “dağ” sözcüğü ile üçüncü dizenin

sonundaki “Viranbağ” sözcüklerinde bulunan “ağ” sesleri de “veda”

sözcüğündeki “â” sesi gibi okunur. Bu bağlamda bu dizelerdeki (â, ağ,

ağ) sesleri tam kafiye oluşturmaktadır.

Üstünde uzatma işareti bulunan ünlüler iki ses sayıldığından tam kafiye

oluşturur.

Bir dize işittim yine ey şûh-ı dil ârâ

Bir hoşça da bilmem ne demek istedi ammâ

Nedim’e ait olan bu dizelerdeki “dil ârâ” ve “ammâ” sözcüklerinin

sonlarındaki benzer olan “â” sesleri, tam kafiye oluşturmaktadır. Çünkü

bu sesler uzun ünlüdür."

C-ZENGİN KAFİYE

"Dize sonlarındaki ses benzerliği tam uyaktan daha çoktur. Yani en az

üç ses benzerliği olan uyak türlerine “zengin uyak” denir. Birbirine

benzeyen seslerin sıralanışında herhangi bir kural yoktur. Benzer ses

sayısı üçü geçince uyumda zenginleşme derecesi artmaktadır. Ancak bir

ünlü ve bir ünsüz harften oluştuğu hâlde ünlü harfin üzerinde uzatma

işareti varsa bu kafiyeler de zengin kafiye sayılır. Çünkü üzerinde

uzatma işareti bulunan “â, û, î” sesleri iki kısa ses kabul edilir.

Dolayısıyla ortaya üç ses çıkmaktadır.

Ertesi gün başladı gün doğmadan yolculuk

Soğuk bir mart sabahı buz tutuyor her soluk

Faruk Nafiz Çamlıbel’e ait olan yukarıdaki beyitte, dize sonlarında yer

alan “yolculuk” ve “soluk” sözcüklerindeki benzer sesler “luk” sesleri

vardır. Üç sesten oluştuğu için bu sesler dizelerde zengin kafiye

oluşturmaktadır.

Geçen her saat her geçen saniye

Gök altun güğümdür coşan maviye

Yukarıdaki dizelerin sonlarındaki “iye” sesleri, üç sesten oluştuğu için

zengin kafiye oluşturmuştur. Üstünde uzatma işareti bulunan ünlüler bir

ünsüzle birlikte üç ses sayıldığından zengin kafiye oluşturur.

Bir hüsn dahi bağladı hattın izâr-ı yâr

Etrâf-ı bâğ hûb olur olsa benefşe-zâr

Bakî ye ait olan yukarıdaki beytin sonlarındaki benzer sesler “âr”

sesleridir. Bu sesler de üç ses değerinde olduğu için zengin kafiye

oluşturmaktadır."

D-TUNÇ KAFİYE

"Uyağı oluşturan sözcüklerden birinin, diğer sözcüğün içinde tam olarak

yer almasıyla oluşan uyak türüne “tunç uyak” denir. Tunç kafiyede

sözcüklerden biri bağımsız bir sözcük, diğeri ise bunun son hecelerinden

meydana gelmiş gibi aynı anlamlı bir sözcüktür. Tunç uyakta iki veya

daha fazla ses benzerliği söz konusudur.

Yokuşlar kaybolur çıkarız düze

Kavuşuruz sonu gelmez gündüze

Necip Fazıl Kısakürek’e ait olan bu beytin ilk dizesindeki “düz” sözcüğü,

ikinci dizenin sonundaki “gündüz” sözcüğünün içinde aynı seslerle yer

aldığından bu dizeler tunç kafiyelidir, “-e” ekleri rediftir.

Bursa’da eski bir cami avlusu

Mermer şadırvanda şakırdayan su

Ahmet Hamdi Tanpınar’a ait olan bu beytin ikinci dizesindeki “su”

sözcüğü, ilk dizenin sonundaki “avlusu” sözcüğünün içinde aynı seslerle

yer aldığından bu dizeler tunç kafiyelidir."

E-CİNASLI KAFİYE

"Dize sonlarındaki söylenişleri aynı fakat anlamları farklı sözlerin

oluşturduğu uyak türüne “cinaslı uyak” denir. Sesteş sözcüklerle cinaslı

uyak yapılır. Sesteş olmayan; ama okunduğunda kulağa aynı gelen

sözlerle de cinaslı uyak yapılır. “Kuzusu – kuzu su” gibi.

Kara gözler, kara gözler

Kararmış kara gözler (gözlerin rengi)

Gemim deryada kaldı

Yelkenim kara gözler (kara parçasını beklemek)

Yukarıdaki anonim dörtlükte geçen “kara gözler”; ikinci dizede gözün

rengini belirlemekte; dördüncü dizede ise “bir yerin, kara parçasının

gözlendiği, beklendiği” anlamını vermektedir. Okunuşları ve yazılışları

aynı, ancak anlamları farklı olan sesteş sözcüklerle yapılan böyle

kafiyeler cinaslı kafiyedir.

Madem çoban değildin

Arkandaki sürü ne (soru anlamı)

Beni yârdan ayıran

Sürüm sürüm sürüne (sürünmek fiili)

Bu şiir de anonim bir mânidir. İkinci dizede “sürü” ve “ne” sözcükleri bir

araya gelerek dördüncü dizedeki “sürüne” sözcüğüyle cinaslı kafiye

oluşturmuştur. Dikkat edilirse, bu mânide cinaslı kafiye sesteş

sözcüklerden oluşmamıştır. İkinci dizedeki “sürü ne” sözcüğü iki farklı

sözcükten meydana gelmiştir. “Sürü” sözcüğü koyun, kuzu, keçi gibi

hayvanlardan oluşan topluluktur."

(****)(http://www.edebiyatogretmeni.org)

5-ŞİİRİN DİLİ MISRADA GİZLİ

Bir nesir satır'ı;

(ÖZNE + TÜMLEÇ+YÜKLEM) şeklinde oluşur.

(BEN + istanbula+Gidiyorum)

Bir şiir mısra'ı da böyle değildir. Ve o kadar hareketlidir ki; şöyle olabilir:

(ÖZNE +YÜKLEM+TÜMLEÇ)----Ben gidiyorum İstanbul'a.

(TÜMLEÇ+ÖZNE+YÜKLEM)-----istanbul'a ben gidiyorum.

(TÜMLEÇ+YÜKLEM+ÖZNE)-----istanbul'a gidiyorum ben.

(YÜKLEM+TÜMLEÇ+ÖZNE)-----Gidiyorum İstanbul'a ben.

(YÜKLEM+ÖZNE+TÜMLEÇ)-----Gidiyorum Ben İstanbul'a.

Şeklinde olabilir. Yani, şiir dili bunlardan herhangi birisini, söylemin

LİRİZMİNİ sağlamak için tercih edilerek seçilir.

Bu sebeple, şiirin dili nesirden farklıdır ve mısrada gizli bir dile sahiptir

şiir.

6-MISRALAR ARASI BAĞ

Mısralardan oluşan BEYİT-ÜÇLÜK-DÖRTLÜK-BEŞLİK vb şekli yapıda

"azâde"lik arayışı yerine, ŞİİR-İ BERCESTE'yi yakalayabilmeliyiz. Bunun

için de MISRALAR ARASINDA BAĞ-İLİNTİ-İLGİ çok çok önemlidir.

Mısralar, şiir kalesinin taşlarıdır ki, havada, birbirinden kopuk, boşlukta

olmamalıdır.

Hece şiirinde, bir dörtlük(kıta'da)üçüncü mısra ile dördüncü mısranın

birbiriyle bağı var mı, yok mu; ona bakmalıyız. Bunun için 3 ve 4 ncü

mısrayı birlikte yanyana yazıp, düzgün bir CÜMLE teşkil edip

etmediklerine bakabiliriz. Düzgün bir bağ yok ise, mısralarımız havada

ve kopuk demektir.

SONUÇ

**********

Mısra, vazgeçilmezimiz. Mısralarımız ne kadar güzelse şiirimiz de o

kadar güzeldir. Mısralarımız şiir güzelimizin geometrisini, vücut yapısını

oluşturur. Mısralarımız, kilolu, şişman ve hantal olmamalı. Mısralarımız,

anlamsız, kopuk ve derinliksiz olmamalı. Hangi vezinle yazılrsa yazılsın

şiirin ana unsuru olan mısra, şairin haysiyetidir. Mısra, isterse içindeki

şiiri ve o şiiri yazan şairi sonsuza kadar yaşatır, marka olur...

SİİRZAMANi.ORG’DA YAYINLANAN MAKALELERİNDEN

Arif Nihat Asya ve Çok Özel

Mustafa CEYLAN

****************

Her şairin kendine has, normal insanlardan ayrı bir dünyası vardır. Bu

şair dünyasını ancak, en yakınları, aile fertleri ve ona çok yakın olmuş

talebeleri bilebilirler. Çoğu da, şiirlerinin ruh kökünün ilham kılcallarının

indiği dehlizlerdir bunlar ve zamanla sararan birer fotoğraf gibi

hafızalarımızda birer hatıra olarak kalırlar.

Benim hatırlayabildiğim ve vefatından sonra da eş-dost-akraba ve

yakınlarıyla, kimi üstadlardan duyduğum, yayınlardan tespit edip

derlediğim Arif Nihat Asya Çok Özel maddeler halinde anlatacak olur

isek şöyleydi :

-Yurt gezilerinde, konferanlarda konaklanacak otelin yıldızlı olup

olmadığına bakmaz, mevcudla yetinir, tek dikkat ettiği "sabah kahvesi ve

sabah gazetesinin hazır edilmesi"dir, çünkü bulmaca çözecek ve beyin

jimnastiği yapacaktır.

-Sabah kahvaltısında yanında kim varsa, günün ilk nüktesini ona

yapacak ve pratik zekâsını, yanındakinin şaşkınlığına tebessüm ederek

gösterecektir.

-Yanında, cebinde sürekli küçük boy bir not defteri taşır; gençlere de

sakın ola not deftersiz dolaşmayınız, söz uçar yazı kalır, bu size önemli

bir öğüttür derdi.

-Tabiata ve özellikle de çiçeklere âşıktı. Konaklanan bir otelde daha

önce görmediği bir çiçek mi gördü, ne eder eder, o çiçek hakkında

bilgiler edinirdi.

-Sigarasını ağızlıkla içer, az sigara içmek için de, ağızlığına yarıya

böldüğü sigara takardı.(Bugün aynı şeyi H.Rıdvan Çongur yapmakta)

-"Hocayı, en günlük konulardan tarihin derinliklerine kadar ne varsa

herşey ilgilendirirdi. Ne bileyim, söz gelimi Adana'da öğretmen

bulunduğu günlerde, bisiklete binmiş bol bol. Çamurlukları yokmuş

bisikletinin. Adana'nın yağmuru-çamuru mâlum.

Yağmurlu bir günmüş, paçalarına, sırtına sıçramış çamurlarla bir

caddeden geçiyormuş Hoca. Halk iki yana çekilmiş, cadde bomboş. Bir

alkış kopmuş birden. Hoca "Ne oluyor yahu?" demeğe kalmamış,

kalabalık şampiyonu kucaklar gibi kucaklamış O'nu. Meğer o gün bisiklet

yarışı varmış. Hoca dar bir sokaktan kayıvermiş ana caddeye herşeyden

habersiz.. Onu bisikletiyle görenler sanmışlar ki Arif Nihat Asya yarışa

girmiş ve birinci gelmiştir..." (Töre Dergisi / Şubat-1975, sayı:45,Aclan

Sayılgan)

-7 Şubat 1904 günü İstanbul-Çatalca İlçesi'nin İnceğiz Köyü'nde

dünyaya gelmiştir. Asıl adı mehmet Arif'tir, babasının adı Ziver,

annesinin adı da Zehra'dır. Henüz yedi günlükken babası hakk'a

yürümüştür.5 Ocak 1975 günü tedavi edilmekte olduğu Ankara Numüne

Hastahanesi' nde dünyaya gözlerini yummuştur.

-İlk şiiri Kastamonu Sultanîsi'nde öğrenci iken Hocası Enver Kemal

Bey'in çıkardığı "GENÇLİK MECMUASI" nda yayınlanmıştır. İlk

yayınlanan şiir kitabı ise, arapça-eski harflerle yayınlanmış olan

"HEYKELTRAŞ" olup, İstanbul'da Yüksek Öğretmen Okulu'nda okuduğu

sırada yayınlanmıştır.

-Diyordu ki:

"Ben ASYA soyadımın imza olarak bulunduğu kitapları KABUL

EDİYORUM. ÖBÜRLERİNİ BAŞKASININ SAYIYORUM,

REDDEDİYORUM. Bu arada epey İMZA değiştirdim: Bir aralık Çatalcalı

Arif dedim, Kesriyeli Sıtkı, Florinalı Nazım gibi... İnceyizli Arif dediğim de

olmuştur. Sonra Mehmet Arif dedim. Mehmet Akif varken mehmet Arif'e

kim bakardı? Bir aralık baktım ki, piyasada Halil Nihat'lar, Mustafa

Nihat'lar var, ben de Arif Nihat oldum. Birinci askerliğimde Asya'yı soyadı

aldım ve Arif Nihat Asyalığa terfi ettim."

-Ülkenin en şahane tespih ve antika eser kolleksiyoncusuydu. Özellikle

tespihsiz duramadığı gibi çoğu tespihe gülümseyerek baktığını

gözbebeklerinden anlardınız.

-Eserlerinin çoğu "kafiyeli serbest" olması sebebiyle, bugün bizim

GÜLCE diye ortaya yeni nazım önerileri atmamıza ilham teşkil etmiştir.

Ayrıca, BATI yi değil DOĞU'yu, özellikle de ANADOLU'yu; marksizmimateryalist-maddeci bir inanışı ve bakışı değil de, mâneviyatçı ve millî

bir inanış ve bakışı temel alması nedeniyle bizlere ışık vermeye devam

etmektedir.

-O'na göre ARUZ:

"Biz Araplardan aruzu değil, aruzun bugünkü Türkçe'de dünkü Türkçe'de

çok azı kullanılmış olan kalıplarını aldık. Türk diline daha yatkın olan

Acem Aruzu daha çok kullanılmıştır. Fakat bu aruzu Acemlerden aldık

manâsına gelmez. Aruz endişemizi İran'dan alıp beğendiğimiz kalıplara

döktük manâsına gelir."

-O'na göre SERBEST:

"Serbest vezin, adından anlaşıldığı gibi vezindir. Vezinsizlik değildir.

Bilinen vezin kalıplarında başka türlü vezin kalıpları icad etmek demektir.

Bunu düşünmeyen ve dikkate almayan, nesri pastırma doğrar gibi

doğramış olur; şiir yazmış olmaz. Bu itibarla serbest vezin bir ahenk

kalıbı ortaya koymayı gerektirir. Bu da herkesin harcı değildir. Aruzdan,

heceden alacağını aldıktan sonra serbeste geçenler başarırlar. Aksi

takdirde mahçup olurlar."

-Anadolu'nun neresinden bir davet gelirse gelsin, en küçük bir menfaat

düşünmeden konferans vermeye, geniş kitlelere hitap etmeye koşan

mükemmel üstü bir hatipti. Kürsüde mikrofonu eline aldığı andan

itibaren, bir-iki dakikada onu dinleyen tüm salondaki insanları sarar,

sarmalar, bir mıknatıs gibi yakalar, bırakmazdı. Mütevaziliği,

beyefendiliği, hoş sohbet ve nüktedan bilge diliyle kendisine has bir

söylem biçimi kullanmıştır.

-Anılarından:

"İstanbul'da Haseki semti ile Altımermer karakolu arasına rastlayan bir

çıkmaz sokakta oturuyorduk... Karşı evde serbestçe ve güzel bir kız

vardı. Akşam üstleri bazı gençler evin önünde manâlı türkülerle şarkılar

söyliyerek, ağır ağır geçerler, adetâ seranad yaparlardı. Delikdeşik

olduğunu hatırladığım bizim duvarın dibinde duraklayarak, onun

pencerelerini de gözetledikleri olurdu. Üçüne de "abla" dediğim, bizim

evin kızları, bir gün bana "Sen şairsin, şunlara birşeyler yazsana dediler.

Dört beş kıtalık bir manzum yazı yazdım. Dikkati çeksin diye renkli bir

şeritle bağlayıp yanında duraklayacakları duvarın bir kovuğuna

koydum.Gittikleri zaman baktım, şiir yerinde yoktu... Bu olaydan sonra

gençlerin daha seyrek geldiklerini, daha ihtiyatlı davrandıklarını gördük."

-Anılarından:

"Bir tarihte Adana yolundayım. Adana, gitgide yaklaşmakta,

kompartıman tenhaca... Vakit akşam... Işıkları iyi yanmıyor... Karşımda

bir genç var. ben onun Adanalı olduğunu öğrendim. O benim, Adana'da

hoca olduğumu öğrendi.

Birbirimize isimlerimizi vermedik. Genç, benim bir meslek arkadaşımı iyi

hatırlayacağımı tahmin ederek "Bir Arif Nihat hoca varmış.. Nasıl

adam?" diye sordu.. "Eşşeğin biridir diye söze başladım.. Arif Nihat'ı o

öğdükçe ben batırdım. istasyona geldiğimiz zaman, bir tanıyan çıkar da

yol arkadaşım gerçeği anlarsa, beni döver diye korktum. Onun indiği

kapıdan inmedim. Sonra eve gelince aynanın karşısına geçtim : "Oh

olsun! dedim. senden öcümü aldım oh ya!..."

ANILAR YAĞMURU

Mustafa CEYLAN

Yağmurlu havalarda içimin balkonuna oturur, yorgun Akdeniz sahilinde

hüznümü ve yalnızlığı doyasıya yaşarım… Çoğu kere bu seyir sırasında

mazinin kapılarından birer birer geçer; anılarımın sihirli kollarına

bırakırım kendimi. Yağmurlu havalarda sever, âşık olur ya da bitmez

tükenmez gurbetimi yaşarım.

Yağmur yağmaya başladığında atarım kendimi Antalya Konyaaltı

sahiline. Mahzunlaşır, garipleşir, öksüz çiğdemlere dönerim. İçimde,

yüreğimin derinliklerinde bir diriliş, bir hareket başlar. Ellerimi cebimden

çıkarır, en çok da avuçlarımın içinin ıslanmasına bayılırım. Toprağın,

yeşil çimenlerin kokusunu çekerim ciğerlerime. Dalgaların ritmine

aldanır, kimsenin bilmediği, duymadığı bestelerimi fısıldarım ben bana…

Gök dolusu yağmurun koca Akdeniz’in göğsünde eriyip yok olduğunu

sanırım. Kara bulutları hep yağmurla yüklü bellemişimdir. Pamuk

bulutları da içi boşalmış düşler dünyasına benzetirim. Yağmurun

türküsünü söylerim ve kıyı boyunca ıslana ıslana gezinirim…

İşte o yağmurlu günlerimden birisini daha yaşıyorum.

Rahmetli mânevi babam Ahmet Tufan Şentürk’le geçen o güzelim

günleri adım adım yaşıyorum. “Deli fişek” ve “fırtına” deyişi kulaklarımda

yağmurun sesiyle yankılanıp durmada…

Ve elbette o güzelim Ankara günlerim…

Şimdi bir dünya kenti olan Antalya’ dayım… Sahil boyu yürüyorum,

mahzun, elemli ve yalnız… Yalnızlığımı yaşıyorum. Arada bir

gözyaşlarımın yanaklarımdan aşağıya yürüdüğünü ve elimin tersiye silip,

boğazımın kırk düğüm olduğunu hissediyorum.

Koşarcasına yürüyorum. Sanki, biraz ilerde beni bekleyen birisi var.

Buluşup konuşacağım, sarılıp ağlayacağım birisi var… Ben yürüyorum,

yağmur yürüyor içimin göklerinden boşalan damlalar da benimle…

Islanmalıyım, varmalıyım beni bekleyenin yanına. Çabucak

varmalıyım… Güzelce ağlayacağım, kokusunu içime çekeceğim,

nefesini ruhuma…

Off! !

Yoruldum… Yoruldum… Yağmur yorulmadı, gökler durulmadı…

Geriye dönsem, dönemem…

Beynimin makine dairesindeki gürültülere teslim olmuş gibiyim…

Şimdi, canı kadar çok sevdiği ve bir ömür hasretiyle yanıp tutuştuğu

köyünün ağaçlıklı mezarlığının yol kenarında, meyilli yerde, ebedi

istirahatgâhında yatan Ahmet Tufan Babam geliyor aklıma…

Her sabah mutfakta şakalaşarak yaptığımız kahvaltı saatleri, balkonuna

konan yüzlerce güvercin ve birkaç kumruya mavi çaydanlıktan su ve bir

torbadan attığımız yemler… Biliyorum ve tahmin ediyorum ki Başkent

Güvercinleri şimdi benim kadar sahipsiz, benim kadar yalnızdırlar. Ben

ağlar, ben yanarım; Başkent güvercinleri de benim gibi boynu bükükler…

O arkadaşlarım, o can dostlarımın sanırım eski keyifleri de yok… İsmail

Kara’mın kara bahtı, yenilenen dişleriyle bile değişmemiştir…

Nerdesiniz? Nerelerdesiniz? Nasılsınız?

Arıyorum sizleri… Başkent güvercinleri, hele o birkaç kumru nerdeler

şimdi? O akasya ağacının dalındaki serçe kuşları, o merdivenli yol, o

çıkmaz sokak…

-“Acaba saat 10’a gelmiş mi? Şimdi Halil(Soyuer) telefon eder. O

kurumayan şiir pınarından bakalım bugün hangi güzele hangi güzel

mısralarla ses olmuştur? Mustafaaa! Telefon çalıyor oğlum. Bak Halil

ağabeyindir. Hemen geliyor de! Tamam mı? ”

İşte bu sesi duyuyorum şimdi.. Bu ses yankılanıyor yağmurun türküsüyle

kulaklarımda…

Hüseyin Balım’ da hastanedeymiş. Üzüldüm. Arayamadım bir türlü.

İnşallah kırılmamıştır bana. Özür dilemeliyim…

Off! Off ki offf!

Beynimin makine dairesindeki gürültü artmaya devam ediyor. Yağmurda

hızlandı.. İyice ıslanacağım.

Nerde bu Nusret? (Nusret Turan) Ege’ de bir yerlerdeydi. Ya Karadeniz

fırtınası Emine? (Emine Sönmez) Sahi o, Ostimde’ydi... İnşallah iyidir.

Ya Canbabalar? (Ahmet Canbaba ve eşi) Öykülerini unutmadım… Aysel

(Aysel Al) 'in trafik kazası geçirdiğini duymuştum. İnşallah, düzelmiştir!

-“Fırtınaaa! Oğlum! Mustafa! .. Kızılay’a uçan daire mi düşmüş? Hah! .

Hah! Haa! .. Şu telefona koş bak, garanti Rıdvan Ağabeyindir(H.Rıdvan

Çongur) . De ona gelsin, çorba yapalım.. Babam seni bekliyor de!

Birazdan Hüseyin (Hüseyin Yurdabak) , Eceköylü (İsa Kayacan) veya

Satoğlu Hoca(Abdullah Satoğlu) da ararlar oğlum... Telefonu salona

çeksen olmaz mı? '

“Tamam baba” diyorum, koşuyorum telefona… İstanbul’dan Mehmet

Zeki Akdağ ağabeyim aramış. Toros seslilerin konuşmalarını duyuyorum

işte… Konuşma bitiyor, salona yöneliyor. 'Bak! ' diyor “oğul bak! ” ve

anlatıyor Nef’i den, Ziya Paşa’ dan, Ankara Valiliği’ndeki anılarından. Her

dokunuşta bin ders konusu çıkıyor bana…

Uçan daire... Daire içinde daire... Ben, dairenin üstünde yürümeye

çalışan çocuk...

Neyse;

Bugün nereye gidecektik sahi? Bu yaşta mükemmel ve pırıl pırıl giyinen

ve çok güzel Türkçe konuşan bir beyefendi. Yeri geldiğinde bir Toros

çocuğu, yeri geldiğinde bir salon beyefendisi…

Sahi, 'ölümüne ağabey - kardeş olarak kalacağız' diye söz verdiğimiz

can bacım nasıl? Bu günlerde bir edebiyat dergisini yayına sokacaktı.

Acaba ne yaptı?

Özledim hepinizi… Çok özledim…

Off! !

Yağmurda ıpıslak oldum…. En iyisi mi, şu ilerdeki kulübenin duldasına

sinmek. Bekleyeyim bakalım, belki yavaşlar, belki durur şu yağmur.

Biraz daha hızlanıyorum. Kulübenin duldasına geldiğimde, gözlerimin

pınarına hakim olamıyorum. Diz çöküp öylece kalıyorum…

Yağmur bir yandan ben bir yandan…

12.12.2006

ZÖHREM GELMEDİ

(Anneannemin Ağıtları Üzerine)

Mustafa CEYLAN

****************

Aynı yaştaydık. Annemin en küçük kız kardeşi Zöhre'den bahsediyorum.

Elmadağ İlçesinin öteyüz-kargalı ve ova' da, 3 ayrı yerde üzüm bağları,

bahçeleri vardı. Ova, Elmadağ'dan Kırıkkale'ye doğru giderken

KAYADİBİ KÖYÜ'ne varmadan, derin vadide bulunuyordu. Ova'ya

ulaşım da sadece Samsun asvaltı-Kırıkkale yolu üzerinden

yapılabiliyordu.

Bağ bozumu mevsimi, o sene bizim aileye çok büyük bir acıyı yaşattı.

Annemin en küçük kardeşi Zöfre(Zöhre), Kırıkkale yolu üzerinde bir

kamyon çarpması sonucunda vefat etmişti. Genç yaşta aramızdan

ayrılmıştı.

Miyase benim anneannem.

Miyase, Elmadağ'ın ağıtçı kadınlarından birisi.

Düğünlerde türkü çığıran "Fitirik hala" ne ise, cenazelerde de benim

anne annem de onun gibi etkiliydi.

Elmadağ merkez ve köylerinde "ağıtçı kadınlar" ın sayısı oldukça azdı ve

onlar da; çok hüzünlü, bütün ilçeyi ve köylüyü etkileyen ölümlere adeta

çağrılı giderlerdi.

Evet Anadolu ağıtçı kadınlarının Elmadağ temsilcilerinden

bahsediyorum.

Kara haber tez gelmişti yoldan, inivermişti bahçe içindeki Dedemin

evine. Evin önünde bulunan su kuyusu susmuş, kayısı ağaçlarının

dallarına konan kuşlar bile sessiz ve sakindiler.

Evin içinden gelen "ağıt"ı dinliyordu bütün kâinat sanki...

Konu, komşu; bütün köylü evin iki odasını doldurmuşlardı.

Bütün herkesin cenazesine, köylü kadınları iyi ağlasın diye ağıt yakmaya

çağrılan anne annemin perişan halini bunca yıl geçtiği halde gözlerimin

önünden hiç bir şey silemedi, zamanın gücü yetmedi.

Bütün herkesin ova'ya giden çocukları dönmüştü de, Zöhre dönmemişti.

Zöhre, yarın okula gidemeyecek, okulda sırası boş kalacaktı.

El için ağlayan, ağıtlar yakan anneannem şimdi çaresiz, şimdi içi yağmur

yüklü kara bulutlar gibiydi. Önce epey süre sustu. Sonra, evet sonra;

Zöhre'nin elbiselerini getirdiler odanın ortasına. Getirdiler ki, bir feryâd,

bir yürek yangını, bir avâz çıktı ki; kuş-kurt, eşya, duvar,ağaç,böcek,kuş;

ne varsa ne, hepsi sustu da o ağıdı dinelemeye başladı.

Diyordu ki :

Dili mi tutuldu şu koca köyün?

Karaymış bahtımız bize gülmedi.

Söyleyin komşular, dostlar söyleyin

Herkes geldi Zöhrem niye gelmedi?

...........Toplansın bir yana gayri sülâlem

...........Zöhreydi, menekşem, çiğdemim, lâlem

...........Kapansın mektepler, kırılsın kalem

...........Herkes geldi Zöhrem niye gelmedi?

Yıkılsın, yok olsun şu Samsun yolu

Kırıldı umudun yeşeren dalı

Kapkara bir zindan şu Elmadağ'ı

Herkes geldi Zöhrem niye gelmedi?

............Hangi daldan düşer kuşun yuvası?

............Hangi dertle taşar evin kovası?

............Batasıca bata, bağı-ovası!

............Herkes geldi Zöhrem niye gelmedi?

Kaplasın yolları feryâdım sızım

Kara yere düştü parlak yıldızım

Vah kara kaderli Zöhredir guzum

Herkes geldi Zöhrem niye gelmedi?

............Cümle komşularda ses oldum sese

............Varın haber salın oğlum Veyis'e

............Gelene geçene sorar Miyase

............Herkes geldi Zöhrem niye gelmedi?

Anneannem o yanık sesiyle, her iki yana sallana sallana; başını sağa

sola sallayarak ve hüngür hüngür ağlayarak yakıyordu ağıdını. Çok

sevdiği en küçük kızı Zöfre için yakıyordu. O söyledikçe, her iki odada

bulunan kadınlar, evin arası-koridorda bulunanlar dahil, evin önünde

bulunan sedirde toplananlar; hepsi hepsi hüngür hüngür ağlıyorlardı.

Bizde, ben de tabii ki gözyaşlarımı tutamıyordum.

Aradan on-yirmi gün geçmişti.

Bütün herkesin dilindeydi Miyase'nin ağıdı.

Kadınlar, sanki bazı sözleri ezberlemişlerdi. Birbirlerine söyleyerek,

gözyaşlarını tutamıyorlardı.

Aslında, anneannem Memduh dedeme yaktığı türküler ve yaptığı

şakalarla hepimizin yüzünde tebessüm çiçekleri açtırıyordu.

Ama, Zöhre' si Hakk'a yürüdükten sonra, pek suskun oldu, asla

gülemedi, hep hüzün yağdırdı bakışlarından...

Yavuz DONAT/ SABAH GAZETESİ

Mustafa CEYLAN ve 29 Mart Seçimleri /10 Nisan 2009

Antalya Destanı

29 Mart seçimlerinin üzerinden "12 gün" geçti.

"Nerede ne oldu, kim neden kaybetti, kim nasıl kazandı" konularında

yorumlar "tam gaz" sürüyor.

"Bir de bizden dinleyin" diyelim ve Antalya'dan yola çıkalım.

2004 yerel seçim sonuçlarını bilmeden "2009'un analizini yapmak" doğru

değil.

Evet, 2004'te AK Parti'li Menderes Türel Antalya'yı aldı ama "nasıl" aldı?

2004... CHP'nin adayı "eski vali" Ertuğrul Dokuzoğlu.

Aldığı oy "yüzde 26."

DYP'nin adayı "siyasette bir marka" olan Hasan Subaşı.

Aldığı oy "yüzde 26."

Antalya'nın "güçlü partisi" CHP ile Antalya siyasetinin "güçlü adamı"

Hasan Subaşı "kapışınca..."

2004'te, Menderes Türel "yüzde 34.40" la sandıktan çıkıverdi.

Deniz Baykal'ın taktiği

29 Mart'tan "aylar önceydi."

Deniz Baykal "araya özel kalem müdürünü falan sokmadan" telefonu

çevirdi.

Hasan Subaşı'yı aradı:

- Nasılsın, iyi misin?.. Özledim, bir araya gelelim.

Deniz Baykal'dan Hasan Subaşı'ya:

* Yıllarca Antalya'ya hizmet ettin.

* Antalyalı seni seviyor... Ben de seni hep takdir ederek izledim.

* 29 Mart 2009'da CHP'nin AntalyaBüyükşehir adayı olmanı istiyorum.

Bunca yılın Deniz Baykal'ı Doğruyol kökenli Hasan Subaşı'nın "CHP'den

aday olmayacağını" bilmez mi? Bilir bilmesine elbette.

Ama Deniz Bey "Hasan Subaşı'yı kucaklayarak" bir taşla iki kuş birden

vurdu.

1. Subaşı'nın "29 Mart'ta seçime girmeyeceğini" öğrendi.

2. Ona iltifat ederek, seçimde "CHP aleyhine çalışmasını" önledi.

3. Ve Antalyalı'ya da "Hasan benim kardeşimdir, onu sevenler benim

adayıma sıcak baksınlar" mesajını verdi.

Hasan Subaşı... Karizma

Hasan Subaşı "DYP'nin DYP olduğu yıllarda" belediye başkanlığı yaptı.

(1989-1999)

Demirel'den sonra "Genel Başkanlık için" adı geçenlerdendi.

Hasan Subaşı belediye başkanı iken, Prof. Dr. Mustafa Akaydın ile

"yakın dosttu."

"Vakıf hastanesinin" başarısı için birlikte çalıştılar.

Prof. Akaydın'ın eşi de "Hasan Subaşı'nın rahmetli babasının

doktoruydu."

Bir not daha:

Prof. Akaydın ile Hasan Subaşı "Mavi Kumsal Sitesi'nde" komşular...

Ailece görüşürler.

DP, 29 Mart'ta "fedakâr, vefakâr, cefakâr" Mustafa Ceylan'la seçime

asıldı ama...

Hasan Subaşı, görüşünü soranlara "elbette DP" dedi ama...

1. Mustafa Ceylan "bir Hasan Subaşı değildi."

2. Subaşı "Akaydın nasıl" diyenlere "dostumdur, güvenilir, ilkelidir,

dürüsttür" yanıtını verdi.

3. DP'li Mustafa Ceylan da "yüzde 1'in altında kaldı."

Menderes Türel 'masum'

Menderes Türel'in "suçu günahı, eksiği gediği" yok.

* Altyapı çalışmaları... Kanalizasyon... Drenaj... Tam puan.

* Kent merkezindeki düzenlemeler... Unutulmayacak hizmet.

* Genel merkezle, İstanbul medyası ile ilişkiler... 10 üzerinden 10.

"Raylı sistem, kent içi ulaşım, trafik" gibi konularda eleştiri aldı ama...

Belediyecilik bu "olacak o kadar."

Menderes Türel "kaybetti" zira:

* 2004'te Antalya'da yüzde 5.5'te kalan MHP, bu defa "güçlü bir isimle

(eski vali eski milletvekili Kemal Çelik) seçime asıldı..." Çelik, yüzde

17.61 oy aldı.

* Antalya'nın karizmatik siyasetçisi "Hasan Subaşı'nın oyunun bir kısmı,

CHP'nin sandığına aktı."

AK Parti'de "bunu" gören olmadı mı?

"Antalya örgütünden" görenler ve Hasan Subaşı'nın kapısını çalıp

"adayımız olur musunuz" diye ağız yoklayanlar oldu... Subaşı ise

"duymazdan" geldi.

Hata ve fatura

CHP'li Mustafa Akaydın, Antalya'yı AK Parti'li Menderes Türel'den "7.25

puanlık farkla" aldı. Fark "az değil." Ama "kapatılmayacak gibi" de değil.

Kepez, Antalya'nın oy depolarından. Belediye Başkanı AK Parti'li Erdal

Öner'di. AK Parti Kepez'de "yeni bir isimle seçime girdi."

Kazandı kazanmasına ama eğer "yine Erdal Öner'i aday gösterseydi"

Kepez'de çok ciddi farka giderdi.

Bir başka oy deposu "Muratpaşa."

* AK Parti'de 8 aday adayı yarıştı.

* Ancak yarışa girmeyen biri aday yapıldı.

* Yarışa girenler incindiler... Biri gitti, MHP'den aday oldu.

* Sonuç... Muratpaşa CHP'deydi... Yine CHP kazandı... Ama AK Parti

yukarıdaki hataları yapmasa, seçime asılabilirdi.

AK Parti Antalya'da "metropol belediyelerin bir kısmında" çok ciddi aday

hataları sergiledi... Hangi birini sayalım? Hatalar Menderes Türel'de

değil. Ama "fatura" Menderes Türel'e kesildi.

Bir ayrıntı daha verelim.

Kepez'in eski başkanı Erdal Öner "yeniden aday gösterilmeyince" başka

bir partiye gitmedi. Eğer gitse ve AK Parti aleyhine çalışsaydı,

"Menderes Türel'in oyu daha da gerilerdi."

Madem bugünü Antalya'ya ayırdık...

Seçim sürecinde "vali gibi valilik" yapan, "partiler üstü tavrını" koruyan

Alaaddin Yüksel'i kutlamak şart. "Devlet adamı" böyle olur.

KAYNAK:http://www.sabah.com.tr/haber,09C79E6C58D04D46A2F10F2

41E9B8EBB.html

HALİDE NUSRET ZORLUTUNA ve BEN

Mustafa CEYLAN

(Gülce Grubu'na Yazılmıştır/28.09.2008)

Seneler öncesini, aklımın makina dairesindeki fluleşmiş anılarımdan bir

filim şeridi gibi çıkarıp yaşamaktayım bugünlerde.

Başkent Ankara'nın 1970 sonrası soğuk kış sabahlarının öğleye doğru

ılımanlaşan devrilişinde, her hafta sonu, bir başka adresteki şiir

etkinliğine koşar dururdum. Yavuz Bülent Bakiler, Ayhan İnal gibi

hocalar, bizden birkaç yaş öndeydiler. Onlar arada köprüydü. Biz en

küçükleriydik. Üstadlarımızla bizim aramızdaki nesil onlar. Üstadlar

kimler mi? Arif Nihat Asya, Halide Nusret Zorlutuna, Mehmet Çakırtaş,

Ahmet Tufan Şentürk, Halil Soyuer, Mehmet Çınarlı, Feyzi Halıcı,

Güzide Taranoğlu, Enver Tunçalp, vb..

Genç oluşumuz sebebiyle ben, sami Ateş, Zafer Tunçalp,Çetin

Selahattin Demircan, Necdet Bluz, İsmail Kara, Ender Yoldar vb

arkadaşlarımız, hepimiz ustalarımız ile sohbet etmeye bayılırdık ve

toplantı öncesinde ya da sonrasında her birimiz bir ustanın koluna girer

onunla evlerine gidene kadar yoldaş olurduk.

O yıllarda murat arabalar çıkalı bir kaç yıl olmuştu. Babamdan bizim

murat'ın anahtarını kaptığım gibi soluğu Başkent'in edebiyat

matinelerinin yapıldığı salonlarda alırdım.

Hisar-Varlık Dergilerinin amansız çekişmesi vardı. Ben, Hisarcılar

içindeydim. Varlık ekibinden de tanıdıklarım, sohbetlerinden feyz aldığım

ustalarım da vardı. Ancak, daha çok Hisar ekolü ruhumu okşardı.

Bazen Bahçelievler' de Emek'de şimdiki Kazakistan Caddesinde Güzide

Taranoğlu annemin evinde ustalar için özel günler düzenlenirdi. 1976' da

Gülpınar Dergisi yayın hayatına 'merhaba' demişti. Büyük bir aşk ve

heyecanla Gülpınar'ın sayfaları, hem bizim gibi gençlere açılmış; hem

ustalardan, hem de bizlerden eserler yayınlanıyordu.

Arabam olduğu için Halide Nusret Zorlutuna, Arif Nihat Asya ve Ahmet

Tufan Şentürk'ü evlerinden alıp toplantıya getirmek, toplantı bittikten

sonra da evlerine ulaştırmak benim görevimdi. Bu görevi yaparken

aldığım hazzı, daha, bugüne kadar çoğu mutlu olduğum olaydan

almamışımdır. Yolculuğumuz sırasında, üstadların sohbetlerini can

kulağıyla dinlerdim. Arabadan indiklerinde kollarına girer, sohbet ede

ede evlerinin kapısına kadar götürürdüm. En sona kalan o gün kim ise, o

üstadım beni illa çay içmeye çağırır, sohbete bir kaç saat daha devam

ederdik.

O yıllarda Halide Nusret Zorlutuna annemi daha yakından tanıma

imkânına kavuştum. Tabii ki bu arada muhterem kızları, ünlü

romancımız(Azap Toprakları-Aktopraklar gibi romanların yazarı) Emine

IŞINSU' yu da tanımış oldum.

Annelerin annesi Halide Nusret Zorlutuna, bana 'fırtına' adını takmıştı.

Fırtınalığım genç, dinamik ve hareketli olmamdan kaynaklanıyordu

galiba. Bir Cumartesi günüydü, Halide Nusret anamı evine götürürken

sordum:

_'Annem, bana fırtına' diyorsunuz, bu benim çok hoşuma gidiyor.

Sağolun.'

-'Fırtına, elbette fırtınasın. Şiir okurken kürsüde kartallaşmanı görüyorum

oğul.O ne güzel heyecandır sende ki. Dilerim daim olsun, hiç bitmesin.'

-'Çok sağolun annem, sizin takdirinizi kazanmak benim için gururdur'

dedim

Daha bir kaç cümle edecektim ki,(zaten korkarak konuşuyordum.

Ustaların yanında ulu orta ve boş konuşmamızın imkânı yoktu...) ,

-'Fırtına, geçenlerde şiirimizin durumunu sormuştun değil mi? O günden

beri sorunu ve seni düşünürüm. Şiirimizin geleceği sizlerin elinde. Sizler

bu kutlu bayrağı dalgalandıracaksınız. Görev sizin. Sizlerin başarılı

olacağınıza inanıyorum. Hep yeni olun, yeniyi, daha ileriyi düşünün,

Ancak, geldiğiniz yer ve noktaları asla unutmadan daima ileriye adım

atacaksınız. Ne varsa genç nesilde var. Umut sizde, şiir bayrağını biz

güvenle teslim ettik sizlere. Göreyim bizim emanetimizi koruyasınız, ona

sahip çıkasınız ve insanlarımızın gönül kalelerinde dalgalandırasınız.'

Dedi.

İşte bu konuşmayı, bu sözleri asla unutmadım. Şiire bakışım, aşk ile

sarılışım, şiirsiz nefes alamayışımın sebebi, Halide Nusret annemin bu

sözleridir....

Türk Şiir Tarihinde yenileşme Hareketleri içerisinde bayan şairlerimizin

çok çok önemli yeri bulunmaktadır.! . 'Cihan savaşı yıllarından sonra

Şükufe Nihal Başar ve Halide Nusret Zorlutuna' bayan şairler arasında

nazarı dikkati celbedenler arasındadır.'(*) Ancak, onlardan da evvel

yenileşme hareketlerinin içinde bazı bayan şairler var ki onları anmadan

geçmek olmaz. Tanzimat sonrasında meydana gelen gelişmeler, basınmatbuanın hızla ilerlemesi, toplumla-halkla şairin-yazarın buluşması

olayında, o dönemin muaharrirleri bir gerçekle yüzyüze geldiler. Baktılar

ki, toplumun yarısı bayan. 'Bu böyle olmaz' diyerek, bazıları bayan

isimlerini 'mahlas' alarak gazetelerde köşe yazıları yazmaya başladılar.

'Tanzimatın ilk yıllarında Leyla Hanım(Ölümü 1848) ,Şeref Hanım(Ölümü

1848) gibi'(**) matbuda DİVAN yayınlayacak kadar cesur ve yenilikçi

bayan şairlerimiz vardı. Yenileşmenin yılmaz savunucuları da Osman

Paşa'nın kızı Nigâr(Ölümü 1916) , Makbule Leman(Ölümü 1898) , Yaşar

Nezihe hanımlardı.

(*) (*) ÖZÖN, Mustafa Nihat, a.g.e, syf:60)

Lise yıllarında Edebiyat-Türkçe derslerimizde daha çok 'Yardımcı Ders

Kitapları' ile çalışmalarımıza takviye yapma ve kütüphanede araştırma

yapma alışkanlığımız vardı. O yıllarda, 'Örneklerle Kompozisyon',

'Engüzel Roman özetleri' vb kitapların yazarı olan Sabahat EMİR'i hep

merak etmiştim.

1978 yılıydı, rahmetli Sami Ateş, Ankara' dan İstanbul Beylerbeyi'ne

taşınmıştı. Onun sayesinde İstanbul ile temaslara başladık.O yıldan

sonra, her ay Pera Palas, Kumburgaz vb yerlerde yapılan şiir

toplantılarına Ankara' dan trenle, otobüsle gider olmuştuk.

Bir toplantıda Sabahat Emir'le tanışmak nasip oldu. Yanında bir de

ablası vardı, adını şimdi hatırlayamadım, ancak, Sabahat Emir'den hiç

ayrılmayan, yapışık, ikiziydi sanki. Hoş sohbet, güler yüzlü, aydınlık

yüzlerine içlerinin ışıltısı yansımıştı. Tanışmamızla abla kardeş

olmuştuk. Sımsıcak sarmışlar, beni gene 'fırtınalığım' sebebiyle de çok

sevmişlerdi. Beşiktaş' ta Levent'ti galiba-Levent'ten aşağı doğru iniştedik bir yokuşun-ana caddenin kenarında bir apartmanın 4 veya 5.

katında oturuyorlardı.

Benim murat 124, İstanbul caddelerini ezbere bilir olmuştu gayri.

Her ay, mutlaka Ahmet Kabaklı hocamıza, Türkiye Dergisine ve İbrahim

Minnetoğlu hocamıza uğramadan Ankara' ya dönmezdim.

Sabahat Emir ve ablasını evlerine bırakır, sonra Anadolu yakasına

geçer, Beylerbeyi'ne rahmetli Sami Ateş'i bırakır, sabaha kadar

direksiyon sallar, sabah-öğleye doğru Ankara' ya vasıl olurdum.

Sanki kilometreler ve zaman oyuncağım olmuştu.

Sabahat Emir'in ablası Ankara_Elmadağ doğumlu olduğumu öğrenince

üstüme üstüme gelmeye benimle Elmadağ yöresinden sohbetler

yapmaya başlamıştı. Bir keresinde;

-'Sizin oraların otunu yiyen davarların eti çok leziz olur,ben biliyorum'

diye söze girdi, uzattıkça uzattı. Serde 'fırtınalık' var ya, dedim ki;

-'Tamam şimdi yola çıkıyorum, yarın akşam size, sizin o bahsettiğiniz

Yukarı Kamışlı Köyü' nden bir kuzuyu alıp getireceğim' dedim.

-'İmkânsız,öyle şey mi olur? Nasıl olacak? ' demez mi.

-'Bekleyin o zaman' deyip, çıktım Beşiktaş yokuşundaki evlerinden.

Gece sanırım 22.00 sıralarıydı. Sami Ateş'i Beylerbeyi'ne bırakıp, ver

elini Ankara... Bastım bizim Hacı Murat'ın gaz pedalına. Sabah Elmadağ'

da idim. Doğruca Yukarı Kamışlı Köyü' ne vardım.

Benim has adamım Muhtar Süleyman vardı. Çaldım kapısını. Anlattım

durumu.

Muhtar Süleyman, 13 Köyümüzün en genç muhtarıydı.

Önce kocaman bir tas ayran ikram etti bana.

-'Emrin olur. Derhal bir kuzuyu atıyoruz arabaya, ben de geliyorum

seninle, gidiyoruz İstanbul'a..' demezmi. Ekledi;

-'İstanbul' da benim asker arkadaşım var onu da görür geliriz'

Attık kuzuyu arabanın bagajına, akşam 21.30 ' da Sabahat Emir

yazarımızın Beşiktaş yokuşundaki evinin kapısının zilini çaldık.

Kucağımda kuzu. Yanımda muhtar Süleyman...

Kapıyı açan Sabahat Emir:

-'Olamaz. Sen çılgın fırtınasınnnnn! ! ! ' diye bağırıyordu...

MUSTAFA CEYLAN’IN KİTAPLARI

1-Ezan Susmaz(1977)

2-Kırat Geliyıor(1977)

3-Köyümüz Yeşildere(1980)

4-Tarihi ve Folkloruyla Elmadağ(1983)

5-Yaralı Ceylan(1986)

6-Her Yönüyle Yenimahalle(1986)

7-Yandı Bu Gönlüm(1987)

8-LPG Otogaz İstasyonu El Kitabı(1991)

9-Seğmen Ruhu (1992)

10-Köylerimiz(1993)

11-Bir Şarkısın Antalya(1994)

12-Bayramlar Haftalar Günler(1996)

13-Ahmet Tufan Şentürk(1997)

14-Tahir Kutsi Makal(1998)

15-Torosların Türküsü(1999)

16-İsa Kayacan(1999)

17-Armağan-I(2000)(A.Tufan Şentürk’le)

18-Güzide Taranoğlu(2000)

19-Halil Soyuer(2001)

20-A.Tufan Şentürk İçin Ne Dediler(2002)

21-Abdullah Satoğlu(2003)

22-Gülende’nin Beşiği(2005)

23-Paşa Gönlüm(2005)

24-Güllük-Antoloji(2006)

25-Güllük-Antoloji(2006)

26-Ceylan Yüreğim(2008)

27-Güllük Dergileri

28-Kapadokya Güneşleri(2010)

29-Bir Yanardağ Fışkırması(2010)

30-Türk Dünyası Efsaneleri(2011)

31-Budrur Efsaneleri(2012)

32-Öldürülen 101 Şair(2013)

33-Hacı Bayram-ı Veli(2013)

34-Kaşgarlı Mahmut’un Kardeşiyim Ben(2013)

35-Divan ü Lügat it Türk Efsaneleri(2014)

36-Karaçay Malkar Nart Efsaneleri(2014)

37-Türk Dünyası Efsaneleri-I(2015)

38-Türk Dünyası Efsanleri-II(2015)

39-Şiirbaz Sultanlar-I-Şahbeyit(2015)

40-Şiirbaz Sultanlar-II Divançe(2015)

MUSTAFA CEYLAN’IN YAYINLADIĞI DERGİLER

Gülce Edebiyat-TUĞRA Şiirleri Kaynakçası

Gülce Edebiyat-Buluşma Şiirleri Kaynakçası

Gülce Edebiyat-2008 Tanıtımı

Edebiyat Mevsimi-Şiirsu-e Dergi

İKLİM DERGİSİ

Karatay Dergileri

GÜLLÜK DERGİSİ-Kayacan Özel Sayısı(2)

GÜLCE EDEBİYAT-Rasim Köroğlu Özel sayısı

GÜLLÜK DERGİSİ-5.Şairler Buluşması Özel sayısı

GÜLLÜK DERGİSİ-İsa Kayacan Sayısı(1)

GÜLLÜK DERGİSİ-1-2-3-4-5.Sayısı

GÜLLÜK DERGİSİ-2.Antalya şairler Buluşması Özel sayı

GÜLLÜK DERGİSİ-I.Antalya şairler Buluşması Özel sayısı

ZAMAN ve MEKAN DERGİSİ (1988)

SAZIN TELİNDEN-GÖNÜL DİLİNDEN-1-2

CEYLAN-ŞİİR TAHLİLERİ-1-2-3-4-5-6-7

VAKIFTALYA-1-2

KÖRÜN TAŞI-1

YALAKA MİZAH DERGİSİ-1-16 SAYI

……………………….

MUSTAFA CEYLAN'ın

ÖNSÖZ YAZDIĞI KİTAPLARDAN BAZILARI

-Şakir Susuz-Ağladı Yüreğim(Şiir)

-Mualla Adıgüzel-Gönül Dağım Erciyes(Şiir)

-Nurettin Kocabıyık-Suzan(Roman)

-Aşık Sağlam-Yıldız Dağı(Şiir)

-Mehmet Murat Şenyurt-Hayatın Gerçekleri(Şiir)

-Aysel Al-Sana Baba Diyorlar(Şiir)

-Hasan Yıldız-Hayallerin Gölgesinde (Şiir)

-Aysel Al-Yine Seni Seveceğim,Kır Çiçeğim

-F.Onur Ekim-Yaşanmamış Yıllar(Şiir)

-Yunus Kulak-O sen misin?(Şiir)

-Hüseyin Sami Tunca-Alın Yazıları(Roman)

-Avşarlı Ozan-H.Hüseyin Yılmaz-Çileli Yol (Şiir)

-Hüseyin Avni Erdemir-Gönülden Gönüllere(Şiir)

-Yusuf Yıldırım-Kışlık Kitap(Şiir)

-Bolat Ünsal-Falezlerdeki Çığlık(Şiir)

-Gündüz Yayınları-İlyas Özmen (Şiir) Kitabı

-Nusret Turan-Para(Şiir)

-Güllük Şiir Güldestesi(Antoloji)

-İsmail Solak-Güneş Gülü(Şiir)

-Harun Yiğit-Vatandaş Osman(Şiir)

-Kibriye Koçak-On ikiye Beş Kala(Şiir)

-Ali Gözütok-Peygamberler

-Asuman Soydan Atasayar-Kahraman Kadınlarımız

-Mustafa Demir-Aydem(Roman)

-Nurettin Kocabıyık-Suzan(Roman)

-Ömer Ilgaz-Gölgesiz Şiirler

-Sevim Erdoğan Tezel-Bir Gönül Savaşı Sonrası(şiir)

--Ahmet Çelik-Şanlı Bayrağım(Şiir)

-Harun Yiğit-Türk Destanları(Şiir)

-Mehmet Özdemir-Mihrican(şiir)

Mustafa CEYLAN'ın "GİDERSEK" İsimli Şiirinin Tahlili

******************************************

DİZELERİN SESİ

Çelebi ÖZTÜRK

celebi_ozturk@hotmail.com

******************************************

GİDERSEK

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez.

Gidersek buradan kimseler bilmez.

Evlatlara tarla tapan mal düşer

Ağaçlardan kurumuş tek dal düşer

Listelerden sadece bir kul düşer

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez.

Şiirlerde kalır tüm feryadımız

Ertesi gün unutulur adımız

Bilmiyorum, söylenir mi şarkımız?

Gidersek buradan kimseler bilmez.

Gülce Edebiyat Akımı: Üçleme

Mustafa CEYLAN

"GİDERSEK" ŞİİRİNİN TAHLİLİ

1-DİL: Gidersek şiirinde dil Türkçedir. Şair, seçtiği kelimelerle halkın

günlük kullandığı anlaşılabilen ve sade bir dil kullanmıştır. "Gidersek

buradan kimseler bilmez", "Evlatlara tarla tapan mal düşer", "Ertesi gün

unutulur adımız" gibi söz grupları halk arasında kullanılan anlaşılır

sözlerdir. Bu söz grupları şiir dilinin özelliğini yansıtmaktadır. Bu da, Halk

şiir geleneğinde savaşları, kahramanlıkları, aşkı, sevgiyi, vefa'yı, ölümü,

miras gibi konuları anlatan ayrı şiir dili oluştuğunu bize göstermektedir.

Şairin, Gidersek şiirinde dini terminolojiden faydalanmadığını görüyoruz.

Şairin yalın bir dil kullanması, halk arasında konuşulan söz grupları ile

kendine has coşku ve heyecanı aynı sadelik ile aktarması dikkate

çekicidir.

2-ZAMAN: Zaman, şairin yaşadığı dönemdir. "Gidersek buradan

kimseler bilmez" mısrasında zamanın, şairin içinde yaşadığı dönem

olduğu daha iyi anlaşılmaktadır. Bu mısranın yüklendiği anlamın şiirin

genel yapısına yansıdığını görüyoruz. "Listelerden sadece bir kul düşer"

mısrası da onun öldükten sonra nüfustan düşmesini dile getiren bir

düşüncedir ki, bu mısradan da anlaşılması gereken şairin yaşadığı

dönemdir.

Şiirlerde kalır tüm feryadımız

Ertesi gün unutulur adımız

Bilmiyorum, söylenir mi şarkımız?

mısralarında şairin içinde yaşadığı döneme ait zamanın varlığından söz

ettiği görülmektedir. Bir toplumun şairleri halkın gözü, kulağı ve sesidir.

Halkın duyamadığını şair görür, duyar. Bunları yazar. Halkın yüksek

sesle dile getiremediği olaylar şairlerin kalemlerinde dile gelir ve onların

seslenişiyle anlam kazanır. Bir bakıma halkın korkusuz

cengâverleridirler. Şair de, mısralarında dile getirdiği duygu ve

düşünceleriyle halkın sesi olmuştur. Buradaki sesleniş bir "feryat" olarak

karşımıza çıkmaktadır. Bu feryatların mısralarda kalmasından ve

öldükten sonra dile getirdiği o feryatlarla birlikte adının unutulmasından

ve anılmamasından endişe etmektedir. Bu anlatımda zaman ve insan

arasında kurulan bir ilişki söz konusudur.

3- MEKÂN: Şiirde mekân dünyadır.

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez.

Gidersek buradan kimseler bilmez.

mısralarında "gidersek buradan" söz grubundan anlaşılması gereken

dünyadan ahrete göçmektir. Yani ölümdür. Her faninin dünyadan ahrete

ölüm vasıtasıyla göçüp gitmesi nasıl söz konusu ediliyor ise, Şair de her

insan gibi öldüğü zaman kimsenin ölümüyle alakalı olmayacağını ve

sessizce ahrete gideceğine vurgu yapmıştır. Listelerden sadece bir kul

düşer mısrasında da bu vurgu vardır.

Şiirlerde kalır tüm feryadımız

Ertesi gün unutulur adımız

Bilmiyorum, söylenir mi şarkımız?

Gidersek buradan kimseler bilmez.

İkinci kıtada aynı düşünceye vurgu yapılmıştır.

4-İNSAN: Şiirdeki insan şairin kendisidir. Gidersek buradan kimseler

bilmez mısrasında Şair, kendisinin dünyadan ahrete göç etmesine vurgu

yaparak kimsenin fazla ilgilenmeyeceği bir ölümden söz etmektedir.

Evlatlara tarla tapan mal düşer

Ağaçlardan kurumuş tek dal düşer

Listelerden sadece bir kul düşer

Şairin ölümünden sonra evlatlarına düşecek mirasın sınıflandırması

yapılarak tarladan bahsedilmiş, kendisini kurumuş ağacın dallarından

yalnız birine benzeterek, öldüğünde kayıtlardan düşeceği düşüncesine

vurgu yapılmıştır.

Şiirlerde kalır tüm feryadımız

Ertesi gün unutulur adımız

Bilmiyorum, söylenir mi şarkımız?

Gidersek buradan kimseler bilmez.

Şiirin Zaman Bölümünde açıkladığımız gibi, şairin unutulma endişesi

vardır. Şiirin ikinci kıtasında şairin "Ben" duygusu net bir şekilde açığa

çıkmaktadır. Şiirde açığa çıkan "Ben" duygusu şiire lirik hava veren bir

unsurdur. Şair, bu şiirinde öne çıkan "Ben" duygusu ile şiire lirizm

katmıştır.

Şiirde, insan, zaman ve mekân arasında kurulan güzel bir ilişki vardır.

5-DUYGU VE DÜŞÜNCE: Şiirde ana tema ölüm ve unutulma

endişesidir.

Yıldızlar göktaşlarıdır. Güneşin yansıyan ışığı göktaşlarını ışıtır ve

parlatır. Biz bunlara yıldız diyoruz. Gökteki yıldızların eksilmesi veya

çoğalması meteorolojik bir olaydır. Gökte yıldız aynı sayıda olmaz, ama

hiç olmaması da mümkün görünmemektedir. Bu nedenle gökte

yıldızların eksilmesinden söz edilemez.

Toprak, bünyesinde her şeyi barındıran ve yetişmesini sağlayan bir

cisimdir. Her türlü nebat ve bitki toprakta yetişir ve büyür. Çimen, bitki

olarak kışın dahi kar altında kalabilen bir bitki özelliğine sahiptir. Baharın

habercisidir. Çimenlerin yeşerdiğini görmek, baharın geldiği müjdesini

verir. Sadece insanlar için değil, aynı zamanda hayvanlar içinde önemli

bir bitkidir. Halk ağzında, topraktan oluşan anakaraya yer denilmektedir.

Çimen, her toprakta yetişmez. Ancak çimenin bitmemesi de söz konusu

olamaz. Anakara da bir yerde mutlaka çimen yetişir. Şair, Gökte yıldız,

yerde çimen eksilmez, derken bu bilimselliği düşünerek seslenmiştir.

Gökteki yıldızların eksilmesi halkın görmediği ve ilgilenmediği bir gök

bilimi olayıdır. Ancak gökbilimcilerin ilgi alanına giren bu konu onlar

tarafından enine boyuna araştırılır. Gökte yıldız eksilmesinin yeryüzünde

yaşayan canlılar için olumlu ve/veya olumsuz yönlerini araştırırlar. Bu

olayın gökbilimi açısından önemini irdelerler. Yukarıda bahsettiğimiz gibi

her toprakta çimen yetişmez, ancak anakara da bir yerde mutlaka çimen

yetişir. Çimenin yetişmemesi ve/veya yetiştikten sonra sararması ya da

yok olması gibi yine bilimsel olarak incelenmesi ve açıklanması gereken

bazı olayları insanlar görmez. Çimenin yetişip yetişmemesi insanları çok

ilgilendirmez. Gökteki yıldız ve yerdeki çimen benzetmeleriyle kendisine

atıfta bulunan, kendisini yıldız ve çimene benzeten Şair, ölümü halinde

dünyadan ayrılmış olmasıyla kimsenin ilgilenmeyeceğini, yokluğundan

kimsenin haberinin olmayacağını düşünerek, "Gidersek buradan

kimseler bilmez" dizesiyle bu duygu ve düşüncelerine vurgu yapmıştır.

İnsan ölümlüdür. Öldüğü zaman geride bıraktığı borcu, alacağı, malı,

mülkü mirasçıları tarafından paylaşılır. Bu hak dini açıdan Kuran-ı

Kerim'de ve ayrıca Medeni Kanunla düzenlenmiştir. Şair, "Evlatlara tarla

tapan mal düşer" dizesinde bu düşünceye atıfta bulunmaktadır.

Ağaç kuruduğu zaman yaprakları dökülür. Dalları kırılır. "Ağaçlardan

kurumuş tek dal düşer" dizesindeki "Ağaçlardan" kelimesi çoğul olarak

insanlardır. Dize de insanlar için ağaç benzetmesi yapılmıştır.

Milyonlarca kurumuş ağaçlardan bir tek dalın düşmesi mecazidir.

Milyonlarca insan içinden kendisinin ölümü kast edilmektedir. Kendisini

kurumuş dal olarak tasvir etmiştir.

"Listelerden sadece bir kul düşer" dizesindeki "Listelerden" kelimesinde

tüm insanlık bütün olarak alınmıştır. Genel anlamda bunu resmi kayıttan

düşme olarakta algılamak mümkündür. Dini anlamda, yaratıcı bütün

kullarını tek tek bilmekte, onların yazgısını yazmakta, zamanı geldiğinde

yarattığı kulların içinden hangi insan neyi yaşayacaksa onu yaşamakta…

Şair, ölerek bu kulların arasından ayrılmasını dize de "kul düşer"

seslenişiyle ifade etmiştir.

Şair, kendini halkın sesi ve feryadı olarak görmekte, halkın dile

getiremediği şeyleri şiirlerinde dile getirerek onların sesi olmuş, her

fırsatta yüksek sesle halkın acılarını, sevinçlerini, üzüntülerini dile

getirerek bir nevi tercümanlık yapmıştır. Çalkantılı dönemlerde halkın

isyanını, korkularını, duygu ve düşüncelerini dile getirerek onların

acılarını ve sevinçlerini paylaşmak Şair için aslında cengâverliktir. Genel

olarak insanlar devlet otoritesine veya güçlü insanlara, gruplara karşı

söz geçiremez, korkar, köşesine çekilip susar. "Bana değmeyen yılan

bin yaşasın," Atasözü bu düşünceden hareketle söylenmiş bir sözdür.

Ancak Şair, korkmaz ve düşüncelerini aleni olarak herkese açıklar.

Şairin çekinmesi, korkması kalemine ve yüreğine ihanettir. Bu duygu ve

düşünceler içinde, "Şiirlerde kalır tüm feryadımız," şeklinde bir seslenişi

vardır. Şair, bu kadar çilekeş olup, insanların önünde haykıran bir ses

olarak gayret içinde iken ölümünden sonra adı unutulur, belki hiç

anılmaz. Şiirleri okunmaz, mısraları korkak ve sünepe insanların

köşelerine çekilip aman aman hayıflanmasına benzer bir şekilde belki

söylenmez. Belki bu dizeleri kimse hatırlamaz. "Bilmiyorum, söylenir mi

şarkımız?" dizesinde de bu endişe vardır.

6-KENDİNİ AŞMA: Şair, "Ben" duygusu içinde endişe ve korkularını dile

getirirken aslında geniş bir zamana yayılan sesleniş içindedir. Mensubu

olduğu ırkın, bağlı olduğu devletin sınırları içinde halkın sesi olan tüm

Ozanlar için bir endişe taşımaktadır. Endişe ve korkularına bilim – insan

ilişkisiyle başlamış, manevi ve beşeri düzenlemeleri göz önüne alarak

tüm insanlık içinde aciz bir kul olarak kendini düşen kuru bir dala

benzeterek endişeleriyle bir yol çizmiştir. Yaşamı boyuncu çizdiği bu

yolda doğrularıyla ilerlemeye çalışan Şair, halk için bunca emek ve

gayret göstermişken unutulmak ve bir daha anılmamak endişe ve

korkusuna kapılmıştır. Şair, insan, zaman ve mekân arasında sağlam bir

köprü kurmuş, içinde yaşadığı zamana ait bazı işaretler vererek kendini

aşmıştır.

7-ANLATIŞ TARZI: Şiirin girişini teşkil eden beyiti dikkate almazsak,

dörtlükten oluşan diğer iki kıtanın Türk Halk Edebiyatı 4'lük nazım

şeklinin koşma türüyle yazıldığını söylememiz gerekir. Ancak Şairin

önderlik ederek Antalya'dan başlattığı Gülce Edebiyat Akımı ile Türk

şiirine yeni bir nefes gelmiş, bu nefesin üflemesiyle Türkiye'den hemen

her bölgeden şairlerin katımıyla çığ gibi büyüyen ve Türk şiirine canlılık

getiren, yeni bir ivme kazandıran bu akımın Triyolemsi (üçleme) denen

türüyle yazılmıştır. Triyole, batı edebiyatı şiir türlerindendir. Türkiye'de

Gülce akımının öne çıkardığı Triyolemsi ise batı edebiyatı Triyole'sinin

değişik bir versiyonudur. Adına üçleme de denen bu versiyon daha çok

Türk Halk Edebiyatı koşma türüne yakındır.

Triyolemsi'nin mısra ve kafiye düzeni şu şekilde olmaktadır: İki dizelik bir

beyit ile giriş yapılır. Beyitin kafiye düzeni a – a şeklinde kafiyeli olmak

zorundadır. Birinci kıtanın kafiye düzeni b – b – b – a şeklinde ve beyitin

birinci mısrası kıtanın dördüncü mısrası olarak yazılmalıdır. İkinci kıtanın

kafiye düzeni c – c – c – a şeklinde ve beyitin ikinci mısrası dördüncü

mısra olarak yazılmak zorundadır. Triyolemsi, genellikle 8+8=16 hece

ölçüsü ile yazılmakta ise de, Şair, istediği ölçü ve kalıpta yazabilir.

Triyolemsi'nin en önemli yazım unsuru, beyitteki birinci ve ikinci

mısraların kıtaların son mısralarına yazılması zorunluluğudur.

Gidersek şiirinin yazım tekniği yukarıda anlattığımız gibidir. Tek beyit ve

dörtlük nazım birimine göre iki kıtadan oluşan şiir 11'li hece ölçüsüne

göre yazılmıştır.

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez. a -11'li hece ölçüsü

Gidersek buradan kimseler bilmez. a -11

Evlatlara tarla tapan mal düşer b- 11

Ağaçlardan kurumuş tek dal düşer b-11

Listelerden sadece bir kul düşer b-11

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez. a- 11

Şiirlerde kalır tüm feryadımız c– 11

Ertesi gün unutulur adımız c– 11

Bilmiyorum, söylenir mi şarkımız? c– 11

Gidersek buradan kimseler bilmez. a– 11

1-Şiirde redif ve kafiye yapısını inceleyelim:

a-Beyit:

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez.

Gidersek buradan kimseler bilmez.

Birinci mısra sonunda eksilmez ve ikinci mısra sonunda bilmez

kelimelerinde mez ekleri redif, mez eklerinden önce gelen il sesleri tam

kafiyedir.

b-Birinci kıta;

Evlatlara tarla tapan mal düşer

Ağaçlardan kurumuş tek dal düşer

Listelerden sadece bir kul düşer

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez.

Birinci, ikinci ve üçüncü mısra sonlarında yer alan düşer kelimesi kelime

halinde redif, mal, dal kelimelerinde al sesleri tam kafiye, kul kelimesinde

l sesi yarım kafiyedir.

c-İkinci kıta;

Şiirlerde kalır tüm feryadımız

Ertesi gün unutulur adımız

Bilmiyorum, söylenir mi şarkımız?

Gidersek buradan kimseler bilmez.

Birinci mısra sonunda feryadımız, ikinci mısra sonunda adımız ve

üçüncü mısra sonunda şarkımız kelimelerinde mız ekleri rediftir.

Feryadımız ve adımız kelimelerinde adı sesleri zengin kafiye, şarkımız

kelimesinde mız ekinden önce gelen ı sesi yarım kafiyedir.

2-Seslerin nasıl kullanıldığını inceleyelim:

Beyitin birinci mısrasında; g – k – t – y – l – d – z – ç – m – n – s ünsüz

sesleri, iç ses olarak ö – e – ı – i ünlü sesleri,

İkinci mısrasında; g – d – r – s – k – b – n – m – l – z ünsüz sesleri ve iç

ses olarak i – e – u – a ünlü sesleri kullanılmıştır.

Birinci kıtanın birinci mısrasında; v – l – t – r – p – n – m – d – ş ünsüz

sesleri ve iç ses olarak e – a – ü ünlü sesleri,

İkinci mısrasında; ğ – ç – l – r – d – n – k – m – ş – t ünsüz sesleri ve iç

ses olarak a – u – e – ü ünlü sesleri,

Üçüncü mısrasında; l – s – t – r – d – n – s – c – b - ş ünsüz sesleri ve iç

ses olarak i – e – a – u – ü ünlü sesleri,

Dördüncü mısrasında; g – k – t – y – l – d – z – d – ç – m – n – s ünsüz

sesleri ve iç ses olarak ö – e – ı – i ünlü sesleri kullanılmıştır.

Beyit ve birinci kıtada ek ve kelime halinde tekrarlanan aliterasyon ve

aynı ve birbirine yakın seslerle yapılan asonans şiiri ses bakımından

zenginleştirmiş ve musiki havası vermiştir.

İkinci kıtanın birinci mısrasında; ş – r – l – d – k – t – m – f – m – z ünsüz

sesleri ve iç ses olarak i – e – a – ı – ü ünlü sesleri,

İkinci mısrasında; r – t – s – g – n – l – d – m – z ünsüz sesleri ve iç ses

olarak e – i – ü – u – a – ı ünlü sesleri,

Üçüncü mısrasında; b – l – m – y – r – s – n – ş – k – z ünsüz sesleri ve

iç ses olarak i – o – u – ö – e – a ünlü sesleri,

Dördüncü mısrasında; g – d – r – s – k – b – n – m – l – z ünsüz sesleri

ve iç ses olarak i – e – u – a ünlü sesleri kullanılmıştır.

İkinci kıtada kelime halinde tekrarlanan aliterasyon ve aynı ve birbirine

yakın seslerle oluşturulan asonans şiire ses zenginliği vermiştir.

Şiirin bütününde aynı eklerle ve kelimelerle yapılan aliterasyon ve aynı

ses benzerliğiyle yapılan asonans şiiri biçim olarakta etkilemiş, ses

uyumu unsuruyla oluşturulan musiki havası ahengi daha güçlü hale

getirmiştir. Aliterasyon ve asonansla yapılan ses geçişleri hem dize

içinde, hem çapraz olarak dizelerde ses bütünlüğü sağlamış ve bu

haliyle şiire anlam derinliği kazandırmıştır.

Şair, seçtiği kelimelerle, halkın bildiği kelimeleri tercih ettiğini

göstermektedir. Ancak birbirini destekleyen güçlü ses uyumu ile okurken

zevk veren bir şiir dili oluşturmuştur. Şiirdeki dil, yapı itibariyle bildiğimiz

kelime ve söylemlerden farklı bir anlamı ifade etmektedir. Bu şairin

ustalığıyla ilgili bir özelliktir. Şair seçtiği kelimelerle adeta oynamakta, o

kelimelere aynı ve yakın seslerle dans ettirmektedir. Bu dans, şiire güçlü

bir ritim kazandırmıştır.

Şiirde kurgu başarılı, anlatım akıcı ve güçlüdür

ŞİİRLERLE ŞAİR ÇİZGİSİ

“KARINCANIN GÖLGESİ” OLABİLMEK

YEŞİL KARINCANIN DÜŞ YOLCULUĞU

O. HASAN BILDIRKİ

Yeşil karıncanın düş yolculuğu

Uyusam, uyansam gözbebeğimde...

Hasretin tokmağı iner de çıkar

Ömür avlusunun aşk dibeğinde...

Tutamam kendimi burda sensizim

Sevda saatinin zembereğinde...

N’ideyim?

Çaresizim...

Yüce dağ yolcusu yeşil karınca

Adımları küçük, yüreği büyük

Bir iner, bir düşer, bir kalkar garip

Ağrı Dağı sanki sırtındaki yük...

Gölgesiyim karıncanın, sessizim

Yollar girdap girdap, yollar hep höyük:

N’ideyim?

Çaresizim...

Mustafa CEYLAN (PAŞA GÖNLÜM, Şiirler. Antalya / 2005, Sayfa: 25)

Aklını bir yere odaklamaya gör. Ne yaparsan yap, ne edersen et;

düşünce ve duygu tohumlarının tamamı, o noktada filizlenir, şah çıkarır,

büyür. Mümkünü yok, hayatına renk veren ya da öyle olmasını istediğin

durumlar, yakanı bırakmaz.

“Yeşil karınca”, amacı uğruna oldukça zor bir yolculuğa çıkar. Çoklarına

göre bu yolculuk, bir “düş yolculuğu”dur. Gerçekleşme şansı, belki de hiç

yoktur. Ona rağmen, bu yolculuğa çıkılır.

Amaca ulaşmak, hangimizin takıntısı değildir? Bu takıntı, hem uykuda,

hem de uyandığımızda; mıh gibi, gözbebeğimizde çakılı durmaz mı? Bu

da bizi, “unutulmaması gereken”e götürmez mi? Hayata tutunmak için

attığımız adımlarımızın izinde, amacımızın gölgesi yok mudur?

Girişi uzattım. Aslında benim anlatmak istediğim bunlar değildi. Yakamı

kaptırmışım ya kalemime, koparamadım. Oysa “ömür avlu”muzda neler

yok ki? .. Hasretlerimizin tokmağı, avlumuzdaki “aşk dibeği”nde iner

çıkar. Dövüle dövüle olgunlaşırız. Bu olgunlaşmanın neticesinde,

çaresizliğe düştüğümüz zamanlar da olur. O zaman bağla-nacağımız

birini, “sen”i ararız. O, dostumuz ya da sevdiğimizdir. Buluşma saati

yaklaştıkça, “sevda saati”nin zembereğinde eziliriz.

“Yüce dağ yolcusu yeşil karınca”, aklımıza düşer o saat. Ömür

avlumuzdaki dibeği döven tokmağın verdiği acılara katlana katlana, türlü

çaresizlikler içinde, kabaran yüreğimizin sellerine kapılarak, “Ağrı

Dağı”na dönmüş yüklerimizden kurtulmak için, karıncanın gölgesi

olmaya can atarız.

Atarız ya? .. Yollarımız kavşaklarla, dönemeçlerle, çevrintilerle, gittikçe

derinleşen çukurlar, çöküntülerle kesilmiştir. İşte bu noktada ne yapalım?

Dönelim mi, ilerleyelim mi?

Ceylan’ın kahramanı, şiirdeki karıncaya dönelim. Demek ki o, ilerlemiş,

ne kadar zorlu olursa olsun, kendisini amacına götürecek olan bütün

yolları aşmış. Aştığı yollar, zor yollar... Bu yollar; zaman gelmiş “tokmak”

olmuş, zaman gelmiş “dibek” olmuş, zaman gelmiş “zemberek” olmuş.

Üç öğenin özelliklerine şöyle böyle de olsa bir göz atalım: Tokmak

dövücü, dibek dövüleni içinde tutan, bütün fırsat kapılarını kapatan,

zemberek de dişli çarklarıyla çeviren ya da geren değil midir?

Karınca oldukça metin, büyük yüreklidir. İnse, düşse de kalkar,

omuzladığı yüke aldırmaz, yolunca ilerler.

- “Ah! ” diyorum, “Biz, karıncadan ibret alsak da, onun gölgesi olabilsek...

Değmez mi?

Yaşadığımız yüzyılı kirletenlerin, yüzyıla ağıtlar yaktıranların karşısına

çıkabilenlerin “gölgesi olabilsek”, fena mı olur?

Sevgilerimle..

O.Hasan BILDIRKİ

Söke / AYDIN

MUSTAFA CEYLAN ŞİİRİNDE TASAVVUF

Refika DOĞAN

25 Ocak 2015-Antalya

Bir kaynakta Tasavvuf için şöyle denilmektedir:

“Tasavvuf, Tanrı, evren ve insan ilişkisini bir bütünlük içinde açıklamaya

çalışan, insanın tanrısal erdemlere benzemesini amaçlayan dinsel ve

felsefi düşüncedir.”

Bir başka kaynakta Tasavvuf:

“Temel İslami ilkelere dayanarak nefsi arıtıp ahlâkı güzelleştirerek dini

yaşama ve bu yolla Allah’ a ulaşma düşüncesidir. “ denilmektedir.

Tasavvufun temelinde AŞK vardır. İlâhi gerçeğe ulaşmanın temelinde

aşk olmasa, o gerçeğe ulaşma isteği ve düşüncesi de olamaz. Zira Allah’

a yasaklarla, korkularla değil, aşk ile ulaşılabilir ancak.

Mustafa Ceylan şiirlerinde AŞK, iki farklı tanımıyla işlenmektedir. Beşerî

ve ilâhi AŞK... Hayat, evren, doğa bütünüyle bir aşk’tır o’ na göre. Çünkü

Yaratıcı’ nın yansımasıdır görünenler.

Gülce/Buluşma türünde yazdığı “Aşk Dediğin” şiirinde şöyle der usta

şair:

“…

…

Leylim bir gecede ay dolandı ruhuma

Beklediğim yâr gelmedi n'ideyim?

İşittim eşyanın nabzını

Kıvrandı avuçlarımda gökle yer;

Keşfettim en sonunda

Bilinmezin bilinmezini

Her şey aşk imiş meğer...

Kaybettim içimin dehlizinde ben beni

Benimle yok oldu bellediğim aşk

Başladım mı aramaya yeni baştan?

Saat durdu, bulut koştu

Dolandı dağların belini yollar

Ulandı birbirine

Ve yollarda kayıp yolcu ben,

İçim gül bahçesi

Dışım değirmen...

Vardım Yunus dergâhına

Oradaydı

Bizim bahçıvan

Oradaydı ak bakışlı değirmenci baba

Yüzlerinde sımsıcak bir tebessüm

Dediler ki:

Söyle ne ararsın, böyle ser sefil?

Çöz at benliğini birazcık eğil

Ne makam, ne ünvan, ne de şan değil

Aşk dediğin şey:

....................Varoluş sırrına erebilmektir.

....................Kalp gözü açılıp görebilmektir,

Dünya kara zindan, bağrına sarma

Önünde uçurum, dikkat et varma

Kışta kıyamette ağlayıp durma

Aşk dediğin şey

.....................Öfke buzlarını kırabilmektir.

.....................Hoş görü çiçeği derebilmektir.

İlim oku öğren, önce olgunlaş

Bak nasıl zikrediyor, ağaç, böcek, taş?

Aradığın bizde, gel bize yaklaş

Aşk dediğin şey

.....................Dergâha postunu serebilmektir,

.....................Ölmeden kabire girebilmektir.”

Dizelerinde AŞK’ ı, tasavvufi motiflerle ustaca işlediğini görürüz.

Mustafa Ceylan’ ın birçok şiirinde Aşk’ ın her halini görmek, okumak

mümkün.

Mustafa Ceylan şiirlerinde ilâhi aşk’ tan söz ederken, hasretliği,

sevgiliye kavuşma arzu ve umudunu, Eyüp sabrını, Yusuf Kuyusu’ nu,

Leylâ ile Mecnun’ u göz ardı edemeyiz. Öyle bir gözü karalık, öyle bir

adanmışlık vardır ki O’ nu arayıp bulma, O’ na kavuşma isteğinde;

“Davacıyım Kendimden” diyecek… Bırakıp dünyanın parıltılı yaşamını;

o kutlu, o mutlu, o çileli yolculuğa çıkacak kadar…

Gülce/Buluşma türünde yazdığı “Davacıyken Kendimden” şiirinde şu

dizelerle seslenir:

“Kelebeği ateşlere sürükleyen çark benim

Yumurtlayan, yavrulayan arasında fark benim

Doğum benim, ölüm benim, çekirdeği terk benim

Mahşer günü sırat benim, arasatta yine ben

.................Öyle bir gönül vermişsin ki

....................Nasıl, nerde olursam olayım

........................Senden seni istemekteyim.

Yakan benim, yıkan benim, suçlu benim, mazlum ben

Karıncayı ezip geçen, acımasız zulüm ben

Bir ninniyim beşiklerde, gözyaşında gülüm ben

Ağıt benim, türkü benim, koçaklama yine ben

.................Öyle bir gönül vermişsin ki

....................Halden hale girmekteyim

........................Senden seni istemekteyim.

Barış benim, savaş benim, mukavele yine ben

Köle benim, kral benim; ne çekersem dilimden

Şükretmeyen isyankâr ben, kan akan mendilinden

Şehit-şahit, sanık-tanık, savcı, hâkim, hekimim

.................Öyle bir gönül vermişsin ki

.....................Döner döner gelirim kapına

........................Senden seni istemekteyim.

Ne babadan, ne dededen ses almayan sesine

Verseler de şu dünyayı koyarak heybesine

Dikenli tel örgülerde gezip yürümekteyim

Dava benim, hasta benim, her fırında usta ben

................Öyle bir gönül vermişsin ki

.....................Senden seni istemekteyim,

........................Davacıyken kendimden.”

Mustafa Ceylan şiirlerinde tasavvuf, dinî olduğu kadar millî duyguları da

kapsayan oldukça geniş ve ulvî bir alandır. Türkçe sevdası ve Türklük

şiarı, onu, Yesevî’ den sonra O’ nu izleyen düşünür ve mutasarrıfların

eserlerini bir başka ruh ve gönül derinliğiyle takip etmesine neden

olmuştur. Bunların başında gelendir Hacı Bektaş-ı Veli ve Yunus Emre.

Onuncu yüzyıldan itibaren tekkelerin etrafında gelişen tasavvuf

düşüncesine ilâveten dinî/tasavvufi halk edebiyatı da doğmuş, bu alanda

yazılan şiirler hem divan hem de halk edebiyatı şairlerince yazılmıştır.

Eldeki kaynaklar, tasavvuf içerikli ilk şiirin, Batı Türkistan’ da Ahmet

Yesevî tarafından yazıldığını… Yesevî ile başlayan bu hareketin, daha

sonra O’ nun dervişlerince Anadolu’ ya yayıldığını…

Yesevî’ nin yolundan giden Hacı Bektaş-ı Velî, Yunus Emre, Seyit

Nesimî, Kaygusuz Abdal, Eşrefoğlu Rumî, Hacı Bayram-ı Velî, Aziz

Mahmut Hüdayî, Pîr Sultan Abdal, Niyaz-i Mısrî, Erzurumlu İbrahim

Hakkı gibi mutasavvıfların eserlerinde bu düşünceyi işlediklerini yazar.

Temel kaynağı İslam dini ve tasavvuf olan bu edebiyat; dil, vezin, nazım

şekli gibi dış unsurlarda ekseriya millî ruhu yansıtmaya çalışmış,

sanatsal kaygıyı ikinci planda tutmuştur. Tasavvuf düşüncesi ve dinsel

değerleri yayma amacının güdülmesi dolayısıyla şiirde Didaktik unsurlar

ağır basmıştır. Dinî-Tasavvufi halk şiiri geleneği toplumsal bir görev

üstlenerek halkı aynı düşünce etrafında kenetlemiş, onların hoşgörü

içinde bir arada yaşamalarında kilit rol oynamıştır. Bu şiir geleneği aynı

zamanda öğreticiliği de esas alarak, genellikle halkın anlayabileceği

sade bir Türkçe kullanmıştır. Vezin olarak hem hece (dörtlükler halinde)

hem aruzla (beyitler şeklinde) yazılmıştır.

13-14. Yüzyılda yaşanan Moğol İstilalarında olduğu gibi; yaşanılan

dönemin sancılı geçişlerinde adı geçen bu şairler, Dinî-Tasavvufi

şiirleriyle toplumda birlik, beraberlik ve düzenin oluşmasını sağlayarak

Anadolu’ nun vatan olmasına katkıda bulunmuşlardır. Özellikle de Yunus

Emre ve Hacı Bektaş-ı Velî gibi mutasavvıf şairlerin ve diğer tekke

erbabının toplumdaki birleştirici rolleri sonraki yüzyıllarda da devam

etmiş, toplumun manevi yönden kalkınmasını, toplumsal moral

değerlerinin yüksek tutulmasını sağlayarak bu bağlamda önemli bir

tahribatın önüne geçmişlerdir. Dinî-Tasavvufi halk şiiri geleneğinin en

yaygın nazım türü ilâhi iken, bunu Nefes, Nutuk, Şathiye, Methiye,

Devriye izlemiştir.

“Anladım sırrını, arşın, âlemin

Fâniyi, bâkiyi yazan kalemin.

Yunus ellerimden tuttu... Yetmiş bin

Hisardan içeri girdim, ağladım.”

Diyen; çıktığı bu içsel yolculukta hakikat sırrına eren Mustafa Ceylan,

tasavvufi motifleri alabildiğince güzel işleyen kaleminin hakkını

ziyadesiyle vermektedir.

“Kızgın saç üstünde yanıp tütsem de

Kül olup savrulup, tozup gitsem de

Bakmayın hâlime iflâs etsem de

Sevda bankasının kasasındayım

Ağaca, çiçeğe verdim sesimi

Kara bulutlara gömdüm yasımı

İçimde kurşuna dizdim nefsimi

İdam sehpasının yasasındayım”

Dizeleriyle, ipi göğüslemiş, nefsini köreltmiş kararlı bir Ceylan vardır

karşımızda.

Gülce/Bahçe türünde yazılmış olan “Dört Mustafa” şiirinde, sevgili

Peygamberimize methinde şöyle seslenir Mustafa Ceylan:

“Muradına eren karınca ayağıyım peşinde

Mağara önüne gerilen örümceğin ağıyım...

Mevlâna dergâhında ney, Yunus heybesinde alıç

Medine akşamında fanus,

.........Ve aşkını destan eden

...........Bilâllerin dudağıyım...

Ey ilimler hazinesi!

Sonsuzluğun türküsü

Göklerin ve yerlerin süsü

Zerrelerin kürrelere yansıyan,

............Çağıldayan görüntüsü

Işıktan kalem

Ey aklımı ve ruhumu baştanbaşa kuşatan

...........Ezel-ebed çerçevem...

İnsanlığın kurtuluşu

Hoşgörünün okyanusu ey! ...

Bulutların yağmur yüklü yüreği

Çatlamış topraklara gülümseyen bahar

Gül çağrısı, çimendeki nem

Ve ey alın aklığım

Öfke ateşini bakışıyla gülzar eden

Kin dağlarını erim erim eriten

Barışın efsunkâr güzeli

Muştulu tutkum ey! ...”

Mustafa Ceylan şiirlerinde tasavvuf oldukça önemli bir yer kaplar. Bunun

yanında vatan, millet, bayrak, Türkçe sevgisi gibi millî ve dinî değerlerle

aşk, sevda, dostluk vazgeçilmez unsurlardır. Mustafa Ceylan kalemi, şiir

yolculuğunda konu, söylem ve tasavvufi motifler itibariyle; Şiire

başlangıç yaptığı tarihten bugüne değin geçen süreçte aşama aşama

değişkenlik göstererek bugünkü olgun çizgisine kavuşmuştur. Diğer bir

ifadeyle “ham iken pişmiştir.”

Gülce/Gülistan türünde yazdığı bir şiirinde:

“Tohumun içinde evren, yolumun sonunda bir taş;

Başımın başında hiç’lik, güle yaz, ekip giderken… “

Diyen Mustafa Ceylan için tasavvuf, şiirlerinin vazgeçilmez nakışıdır.

İnsanlık tarihinin gelişimi içinde çokça etkilendiği Antik klasik Yunan

filozofu Eflatun’ un “Mağara Nazariyesi “ ile Hacı Bektaş-ı Veli ve Yunus

Emre gibi Türk mutasavvıfların öğretilerini içselleştirerek, o büyük, uçsuz

bucaksız deryanın bir katresi olmaya çalışmıştır.

“Düşüp sonsuz deryalara,

Daldım, gülden dünyalara.

Yüreğimi bulvarlara

Sermişim de haberim yok.

Bir ışıkta bin görünen,

Çiçekten “urba” bürünen,

Milyon parçaya bölünen

Bir’ mişim de haberim yok.

Ne ki Ceylan’ ımın sözü?

Kan, yaş ile dolmuş özü,

Bir aynada on bin yüzü

Görmüşüm de haberim yok. “

Dizeleriyle O, ”Kesrette Vahdet, Vahdette Kesret” yani; “Birlikte çokluk,

çoklukta birlik” diyen Sufiler gibi, Allah’ ın TEK’ liğine, yarattığı âlemin

çokluğuna ve rengârenkliliğine inanmıştır. O; BİR’ de tek, TEK’ de

sonsuz, sonsuzda zerre, zerrede umman olmayı istemiş bir

âdemoğludur.

“Yollar var iç içe dolanan yollar,

Yollar var uç uca ulanan yollar,

Yollar var içimde ağlayan yollar

Tutmuyor yollarda belimiz bizim.

Şeytan oyuncağım, melek sırdaşım

Bir büyük kavgada fedadır başım,

Manavgat ırmağı akan gözyaşım

Bismillâhla akar selimiz bizim.

Asla toz zerresi bile değilim,

Ben bende şehidim, ben bende zulüm

Bilirim aşkım var, öldürmez ölüm

Doğarken taşınmış salımız bizim.”

Mustafa Ceylan, şiirlerini paylaşırken ya da kitap haline getirirken

Tasavvuf ve diğer temalı şiirler olarak tasnif etmemiş; bilâkis her tematik

şiirini yan yana getirerek karma bir çiçek bahçesine dönüştürmüştür.

Tasavvuf, her ne kadar dini yaşama ve Allah’ a ulaşma yolu ise de;

Mustafa Ceylan şiirlerinde bu temayı samimiyet ve özenle işlemiş,

gerçek yaşamında ise hayattan, dünyevi şeylerden bütünüyle elini

ayağını çekmiş bir insan olmamıştır. Zira bu hayatın kendi kuralları

içinde yaşanması gerektiğine; insanın irade ve nefsi ile kendi içsel

duvarını inşa ederek, yine kendi iç disiplini ile elini ayağını çekmeden de

tasavvufî bir anlayışla yaşanabileceğine inanmış bir beşer olarak, bu

gerçekle insanlık ve Allah’ a karşı kulluk görevlerini yerine getirmeğe

çalışmıştır. O, içinde yaşamıştır/yaşamaktadır tasavvufu, içinin

derinliklerinde, yitik –fukara benliğinde mütemadiyen aramıştır Tanrı’

sını.

Gülce/Bahçe türünde yazılmış “Yolcunun Türküsü şiirinde Mustafa

Ceylan, YÂR dediği Tanrı’ sına kavuşma hâyâlini şu dizelerle dile getirir:

“Üçüncü mevkide garip yolcuyum

Acıya tütünler sarıyorum ben.

Gönül treniyle çıkmışım yola

Senden gelip sana varıyorum ben.

İçimin dehlizi çığlık çığlık mor

Gözlerim yağmurda, yüreğim akkor

Ayrılık ne demek, onu bana sor? !

Hasret hamurunu karıyorum ben.

…

Aşkın zindanında son tutukluyum

Noktada sonsuzum, çöllerde kumum

Sen, başlar üstünde gezen bulutum

Dağları ortadan yarıyorum ben.

Sana varmak sana, kavuşmak sana

Bütün emelimdir yâr anlasana,

…”

Mustafa Ceylan, gerek gerçek yaşamında gerekse şiirlerinde tasavvufu

Türk’ lük temeline dayandırır. Arabî bir yaklaşımın çok uzağında, çağdaş

bir Türk insanı olarak özüyle ve Türkçe sevdasıyla yorumlar.

“Ses bayrağım Türkçenin dalga dalgadır sesi

O sesin gülcesidir inan ceylan çeşmesi.

Taş yontmuş Dadaloğlu saz çalıp kara kışta

Pırıltı var Yunustan alnındaki nakışta

Efsunkâr bir hoşgörü kurnasından akışta

Ses bayrağım Türkçenin dalga dalgadır sesi”

Sözleriyle Mustafa Ceylan, sevdalısı olduğu diİimiz Türkçe’ yi, Yunus’ ca

söylemlerle göklere çıkarırken; özünden, değerlerinden kopuk bir

tasavvufi anlayışın kendisini eksilteceğine inanır.

Bir atışmasında:

“Cehennem'in kapısına

Gerilen bir döş idim ben.

Hakk' ı seven güzellerin

Gözlerinde yaş idim ben.

Gökle yerin birdir hali

Kâmil insan oğul balı

Bekir, Ömer, Osman, Ali

Hepisinde hoş idim ben.

Gönül akar bir dereden

O akıştır bak yâr eden,

Kubbelerden, minareden

Hak seslenen beş idim ben.

Ateş güldür kalpte açar

Kâinata ilham saçar.

Yarasalar ondan kaçar

Güneşlere eş idim ben

Yunus ben'im, Mevlâna ben

Gönül verdim insana ben

Bil ki, hikmet beklenilen

Saatlerde tuş idim ben.”

Der, Mustafa Ceylan. Tasavvufi şiirlerinin birçoğunda, etkilenmiş olduğu

mutasavvıf ve düşünürlerin dünya görüşü ve inanç renklerine dair

nakışlar yer almakta.

Mustafa Ceylan şiirlerinde mantık ve metafizik bir elmanın yarısı gibidir;

biri diğerine tercih edilemez. Zira o’na göre her bir parça, bir diğerini

tamamlayarak bütünü oluşturur.

“Kapı içinde kapı…

Bir gönül ki gökdelen; bir dış kapı kilidi var, binlerce iç kapı kilidini esir

almış. Anahtarlar boşuna” …

“Bir kapıdan içeriye

Girmişim de haberim yok.

Bin odayı bir kilide

Vermişim de haberim yok”

Diyen ve:

“Ara, bak, gör,

………………Bil, bul, ol…

Eritmeli sıfatları oğul, sıfatların içinde…

İçinin dehlizinde nice şehir ışıkları yanıp söner

…

Veysel’in sadık dostu mu özlediğin o yer?

Ölmeden evvel ölmeli insan dediğin… “

Sözleriyle insanı bir şehre, kalbi o şehrin kapısına benzeten bir Mustafa

Ceylan vardır. Şehrin ana kapısından içeri girildiği anda binlerce başka

kapıların varlığını görürüz; açılan her bir kapı bir başka kapının girişidir

aslında.

“Kuş görsem Süleyman, balık görsem Yunus'um

Gemideyken Nuh ile dolaştım hayli zaman

Alev, pamuk taşıyan Yesi'li bir fânusum..

Hacı Bayram Sultandım, ders verdim medresede

Mağarada Eflâtun, Şems idim Mevlâna'da

Seni-beni yok ettim pergelli hendesede..

Nefes alan, yürüyen; okunacak kitabım

Gündüze karanlığı yârenlikle bürüyen

Bedir'deki kuyuda hıçkıran bir mehtabım...

Uzanır kervanlarım dipteki ufuklara

Kendime kendim yolcu, çocuk oldum ağlarım

Güldenizim son verir meçhul yolculuklara...

Sessizliğin sesiyim güvercinler donunda

Kudret lokması dolu Yunus'un heybesiyim;

Şeytanımı Müslüman edeceğim sonunda... “

Der, Mustafa Ceylan; Gülce/Üçgül türünde yazdığı “Güldenizi Bir Türkü”

adlı şiirinde.

Tam da bu noktada Eflatun’ un “Mağara Nazariyesi” ni akla getirir...

Bilindiği gibi, Eflatun’ un Mağara Nazariyesinde, bazı insanların sırtları

dönük olarak karanlık bir mağaranın kapısına oturmaya mahkûm

oldukları ifade edilir. Başlarını arkalarına çeviremeyen bu insanlar,

mağaranın kapısından içeri giren ışığın aydınlattığı karşı duvarda,

kapının önünden geçen başka insanların ve taşıdıkları şeylerin

gölgelerini izlemektedirler. İçlerinden kurtulan birisi dışarı çıkıp gölgelerin

asıl kaynağını görür ve tekrar içeri girerek gördüklerini anlatır. Fakat

içeridekileri, duvarda gördüklerinin zâhiri olduğuna, gerçeğin mağaranın

dışında cereyan ettiğine inandırması mümkün olamamıştır. Burada tabii

ki mağara toplumdur. Zincir; zihnin özgürleşmesini engelleyen, toplum

içerisinde bireyi sınırlayan kalıplar, dogmalar, kurallardır. Gölgeler ise

toplum tarafından belirlenen ve benimsenen sorgulanmamış doğrulardır.

Bunların başını çeken taassup ve dogma zihinlerden uzaklaştırılmalıdır.

Kısacası; düşünen, sorgulayan ve birey olabilenler dışında, insanoğlu

toplum içerisinde tıpkı bu mağarada kollarından birbirine zincirlerle bağlı

ve sırtı mağara kapısına dönük oturan esirler gibidir.

Eflatun’ a göre; gerçeği ve bilgiyi aramayan iki varlık söz konusudur;

Tanrı ve Bilgisiz İnsan Kitleleri. Biri hakikatin gerçek anlamda içerisinde,

diğeri ise dışarısındadır.

Bu anlayış günümüze uyarlandığında: Işığa, aydınlanmaya karanlıkla

gidilemeyeceği…

Çağdaş değerlere, asrın uygarlık hedefine, taassup ve dogmalarla

ulaşılamayacağı…

Mağaradan emin adımlarla birlikte çıkarak hakikatin ışığına

bakabilmeliyi...

Akabinde bu ışığı yansıtarak ve sonra da bizzat ışık olarak çevremizi

aydınlatmayı düşünmeli, istemeli, gerçekleştirmeliyiz. Bunun için de

önce kendimizden başlayıp, sonra çevremiz ve en nihayetinde topluma

yansıtmalıyız bu değişimi. “Bir şey değişince, her şey değişir!”

Mağara örneğinde “ mutlak ve değişmez “ olanla “değişen” arasındaki

ilinti irdelenmiştir. İşte, bu anlamlı benzeyişe atıfta bulunarak hakikati

arayan Mustafa Ceylan dizeleri:

“Canlı, cansız bir frekans yayıyor

Her birini yüreciğim duyuyor,

Işık neden karanlığı soyuyor?

Bilişlerin sırlarını çözüver.

Çırpınıyor yele, yaprak, kol, kanat

Her birinde zikir yapan bir sanat

Bir anadan neden doğar beş evlât?

Gelişlerin sırlarını çözüver.

Neredesin ey güzelim hakikat?

Eğri – büğrü, yalan-dolan bir hayat

Mantık değil, sömür –eğlen, gel de yat

Mansur’la ser veren sözdük kardeşim”

Gelenekçi-muhafazakâr bir çevrede yetişen Mustafa Ceylan’ ın,

şiirlerinde dinî-tasavvufi motifleri sıkça kullanması elbette tesadüfî

değildir. Yetiştiği, hamurunun yoğrulduğu aile ortamı, muhafazakâr

kuralların sıkı sıkıya uygulandığı bir ortamdır. Çocukluğu, gençliği bu

ortamın havasını teneffüs ederek geçmiştir. Devre devre, yaşadığı

dönemin siyasi çalkantıları bu muhafazakâr havayı pekiştirmiş, dar

alanda kendince bir dünya yaratmıştır kendine. Fakat edebiyata ve

özellikle de şiire olan sevdası, onu o dar alandan çıkararak kademe

kademe ı ileriye taşımıştır adımlarını. Lise eğitiminden sonra içine

girdiği edebî çevre ve dostları da büyümüş, tanınmış usta yazar ve

şairlerin yanında edebî bilgileriyle birlikte hayata bakışındaki gelenekçimuhafazakâr çizgi de etkilenerek ( özünü koruyarak) değişime

uğramıştır. Birbirinden farklı görüş ve düşüncedeki edebî şahsiyetlerin,

kişiliğine, dünya görüşüne kattıkları katkı alabildiğince fazladır, renklidir.

Daha hoşgörülü ve daha derinlikli bir algı ile yetiştiği ortamın

biçimlendirdiği değer anlayışını, dine, insana, hayata bakışını

sorgulayarak yeniden biçimlendirir, adını koyar. Artık o, gelenekçi

çizgisinde muhafazakârlığı dar bir taassup olarak düşünmemektedir.

Allah’ a ulaşma, hakikati bulma sevdasında, hakikatin yansıması olan

evrendeki her bir obje/varlığın (ayrımsız) mutlaka bir anlamının olduğuna

inanarak keskin çizgilerini esnetir. Dar bir görüşün, taassubun kendisini

eksilteceğini, çıktığı bu içsel yolculukta yoluna taş koyacağını, içinin

şehrine varmada engeller çıkaracağını idrâk eden benliği, ham bir

meyveden olgun bir başağa dönüşür. Eflatun’ nun Mağara Nazariyesi’

nin yanında özellikle Hacı Bektaş-ı Veli ve Yunus Emre’ nin düşünce,

öğreti ve felsefesi onu fazlasıyla etkileyerek, tasavvuf anlayışında insanı

merkeze alan ve hakikati arayan bir düşünce derinliği yaratır. Dinî ve

İslamî kavramlar onda daha kucaklayıcı ve birleştirici bir kıvama gelir.

Bir yanında O’ nu aramaya, O’ na kavuşmaya çıkmış çile yolcusu…

Öte yanda:

“Yağmur deyi yanan çöller

Irmakları yutan göller

Tomurcukta kalan güller

Dosta beni götürecek...”

Dizeleriyle, eninde sonunda O’na kavuşacağına inanmış bir hârlı

yürek…

Şair, tabiattaki her bir yansımanın, kendisini DOST’ a götüreceğine

inanmış; bu lirik duyguları çok samimi ve yalın bir dille her defasında

mısralara dökmeyi başarmıştır.

Bilindiği gibi, Hacı Bektaş-ı Veli felsefesini insan sevgisi, hoşgörü,

paylaşım ve eşitlik ilkeleri üzerine oluşturmuştur. Savaş yerine barış,

düşmanlık yerine dostluk, kin yerine sevgi ve hoşgörüyü benimseyen,

hümanist bir anlayış üzerine inşa etmiştir.

Birçok medeniyetlere ev sahipliği yapmış olan Anadolu; 13.yüzyılda,

Hacı Bektaş-ı Veli’nin "Düşünce karanlığına ışık tutanlara ne mutlu",

"Nefsine ağır geleni kimseye uygulama", "Eline, beline, diline sahip ol",

"Yetmiş iki milleti bir gör" anlayışı ile yoğrulur. "Yolumuz, ilim, irfan ve

insanlık sevgisi üzerine kurulmuştur" diyen Hacı Bektaş-ı Veli; öğretisinin

temel ilkelerini oluşturan şu dizeleriyle, günümüz insanının ulaşmaya

çalıştığı hedefi, 13.yüzyılda ortaya koymuştur:

“Hararet nardadır, sac'da değildir,

Keramet baştadır, tac'da değildir,

Her ne arar isen, kendinde ara,

Kudüs'te, Mekke'de, Hac'da değildir.”

Her şeyi insanda arayan; Hakk’ı kendi özünde, kendi özünü Hak’ta bulan

anlayışıyla Hacı Bektaş-ı Veli barışı, sevgiyi ve bilimi kendisine rehber

edinmiştir. Hacı Bektaş-ı Veli’ye duyulan ilgi, saygı ve sevgi, AleviBektaşi öğretisinin temelini oluşturan İnsan-Tanrı-Doğa sevgisine

dayanan hümanist yaşam felsefesi ve öğretisinden kaynaklanmaktadır.

O'nun anlayışında dinin kaynağı Tanrı korkusuna değil, Tanrı sevgisine

dayanır.

"Bilimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır", " Kadınları okutunuz","

Okunacak en büyük kitap insandır" diyen Hacı Bektaş-ı Veli, inancı

hurafelerden arındıran; akla, mantığa ve sevgi temeline dayandıran;

kadın ve erkek eşitliğini savunan bir düşünce adamıdır. Halk kültürüne

ve eğitimine önem veren; üretimde ve paylaşımda sosyal adalet ilkesini

benimseyen; "İnsanın alnı açık ve cesur dolaşması için her şeyden önce

adaletli olması gerektiğini" savunan bir düşünürdür.

"Hiç bir milleti ve insanı ayıplamayınız!" Diyen Hacı Bektaş-ı Veli;

Anadolu’nun sosyal, siyasal, ekonomik, etnik ve dinsel yapısını dikkate

alarak, sevgi ve hoşgörü kültürünün temellerini atmış; uygarlıklar beşiği

Anadolu’nun zengin kültür mozaiğini bozmadan, parçalamadan,

farklılıklarıyla; sevgi ve hoşgörü temelinde bir araya getirerek ve

tasavvufla yoğurarak, Anadolu Alevi ve Bektaşiliği'nin doğmasına

öncülük etmiştir. Farklı dillerden, farklı köken ve kültürlerden gelen

insanları bir bilen; ceylanla aslanı dost olarak kucaklayan bu anlayıştır.

Bu anlayışın, Evrensel İnsan Hakları Beyannamesinde ifade edilen

düşüncelerin temeli olduğu; günümüz insanının, hâlâ bu anlayışa

ulaşma çabası içinde olduğu yadsınamaz.

“GÖR” adlı hece şiirinde Mustafa Ceylan’ ın, şu öğüt ve kısaslarla

dostuna seslenişini, Hak-Hakikât ve insan gerçeğine bakışında,

(birleştirici özelliğiyle)büyük düşünür Hacı Bektaş-ı Veli etkisini açıkça

görmek mümkün:

“Her ne arar isen vardır insanda,

İnsan ki aşk arar Martta-Nisanda...

Direksiz semaya uçtuğun anda

Yakıtı tükenmiş uçak ol da gör.

Hacer ül esved ol dost Kâbesinde

Yedi dil, bir dile dönsün sesinde.

Yok olan aşkların kulübesinde

Ucundan buz sarkan saçak ol da gör.

Aynaya benzersin hem de tıpa tıp

İnsana insanı gözle yansıtıp;

Umut doruğunda kından sıyrılıp

Buluta saplanan bıçak ol da gör.

Işık salkımıyla bağ yap özünü

Hoşça bak herşeye çevir yüzünü.

Karanlık gecede yumma gözünü

Soğuk güneşlere sıcak ol da gör...

'Ölmeden evvelce öl' de öyle gör...”

Bu anlayışa ulaşabilme çabası içindeki şairimiz, ilham aldığı Hacı

Bektaş-ı Veli’ nin beş adet Makalât’ ına, Gülce Edebî Akımı’ nın Aruz’ la

yazılan şekli olan “Tuğra” nazım türü ve (Mef'ûlü / Mefâîlü/Mefâîlü/feûl)

kalıbıyla, birbirine bağlı ve birer dörtlükler halinde karşılıklar yazmıştır.

Hacı Bektaş-ı Veli, Makalatı’ nın birinci bölümündeki: “ Hak Teâlâ

âdemoğlunu dört unsurdan yarattı. Bunlar toprak, su, ateş ve rüzgârdır.

Ve dört bölük kıldı. Dördü de birbirinden farklı” sözlerine karşılık Mustafa

Ceylan, şu dizelerle bu büyük düşünür ve ozandan ne derece

etkilendiğini göstermekte:

“DÖRT UNSUR

Dört bir yönü, dört bir kere, dört bir yere ser

Kandil günü dört takvimi cemet bire ser

Tam dört kapının tokmağıyım tut elimi

Aşk var dünü hemhâl ede, dört yönde eser “

****

RÜZGÂR

Duy, dânelerin türküsüyüm duy, amanın!

Bil, gökle yerin ortasıyım, hem de canın;

Rüzgârla dokunsam bulutun saçlarına

Saçlarda derin hüznü kokarmış zamanın.

****

ATEŞ

Kantarda mı gerçek çağı koymuş çekiye?

Çığlık denizinden dağı bölmüş ikiye

Gözler ne kadar ağlasa âlevdi akan

Bin salkımı aşkken bağı vermiş hediye.

****

Gel dupduru göllerde gözün ayna göre

Gel kupkuru çöllerde yıkılsın bu töre

Çağrımda suyun şarkısı var, haydi işit

Gel son turu dillerde duran, son sefere

TOPRAK

Rüzgâr, su, ateş; sonra da çılgın kara yer

Sonsuzluğa eş insanı, son kez kara yer

Kat kat yedi kat âhiretin tarlası o;

Kabrinde güneş olsa, eder maskara yer. “

Yunus Emre, insanları doğru yola çağıran bir derviş, gerçeğin ardı sıra

dolaşan bir mistiktir. Bu gerçek, varlığın birliği ve her şeyin Allah'tan

oluşudur. Kâinatta var olan her şey, bu görüntü yokken de vardı.

Allah'a kulluk etmenin asıl amacı, O'na doğduğu gibi tertemiz ulaşmaktır.

Bu da gönülleri kırmamakla onları onarmakla mümkün olabilir. İnsana

gösterilen saygı ve sevgi bir bakıma Allah'a gösterilmiş demektir.

Gönül kırmamak, hiçbir canlıyı incitmemek, gönül almak, büyüklük

taslamamak hoşgörülü olmak, bilgili olmak, O'nun üzerinde durduğu

başlıca konulardır. Herkes ayıbını ve kötülüğünü görebilmeli ve bunları

düzeltmek için çaba göstermelidir.

“Mecnun gibi âşıklardan,

Yunus gibi eşiklerden,

Bir yavrunun beşiklerden

Gözyaşını silmeliyim.

Çeşmeye bakan taşların,

Buluta değen kuşların,

Caddelerde ağaçların

Gözyaşını silmeliyim.”

Diyen Mustafa Ceylan, Yunus Emre’ nin ( belli kurallarıyla bir insanlık

disiplini olan) Allah'a dost olma felsefesini benimsemiştir. Yunus

felsefesinde, kötü düşüncelerden arınmak, ölüm korkusunu yenip Allah

ve insanlık yolunda çaba göstermek gerekmektedir. Elde tespih, dilde

dua, her şeyden elini ayağını çekmiş insanlara yakıştırılan dervişlik,

sonraları bir sapma olarak ortaya çıkmış; Yunus bu softalara şiddetle

karşı çıkmış, şiirlerinde çokça yermiştir. Buna dair şu dizeleri kaleme

almıştır Yunus:

"Dervişlik dedikleri,

Hırka ile taç değil

Gönlünü derviş eden

Hırkaya muhtaç değil"

Çeşmelerden bardağın

Doldurmadan kor isen,

Bin yıl dahi beklesen

Kendi dolası değil"

Diyerek bağnazlığı ve körü körüne kaderciliği, gerçek din düşüncesiyle

bağdaştırmamıştır.

Anadolu'nun karışık dönemlerinde Horasan'dan birçok bilim adamı

Anadolu'ya gelmiş ve bu karışık döneme, bir güneş gibi doğmuşlardır.

Bunlardan biri de önce Karaman'da yaşayan daha sonra Konya'ya

göçerek Mevleviliği kuran ve:

“Nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok

Nice elbiseler gördüm içinde insan yok!”

Diyen Mevlâna’ dır. Mevlâna’ nın bu sözleri bize “Ayna ve İnsan”

örneğini anımsatır. Bilindiği gibi aynada bir ön yüz bir de görünmeyen

sırlı yüz vardır. Sır olmayınca ayna net görüntü vermez. Bu durumda

aynanın asıl kudreti / özü sırında saklıdır. Aynanın niteliği, dışındaki

görkemli görüntüsüyle değil, ardındaki sırın niteliğiyle ilgilidir.

“Sır sakladım, sırra döndüm aynada

Cevap gelmez yaptığım şu feryada

Yoktur gözüm hem de iki dünyada

Alın sizin olsun bendeki beni. “

İşte insan da ayna gibidir; bir görünen yüzü yani KABUK, bir de

görünmeyen, derinde olan sırlı yüzü yani ÖZ’ ü, iç dünyası vardır.

İnsanın niteliği kabuğundaki yaldızla değil, özündeki derinlikle, bilgelikle

ilintilidir.

Benlik libasından soyunarak çıktığı bu tinsel yolculukta bayram yerine

dönen özünü , sonderece etkili söylemlerle nakış gibi işler mısralara

Mustafa Ceylan..

“Cümle yollar bir kavşakta buluştu

Buluştu da yolcular el tutuştu

İblis bile orta yerden savuştu

Alın sizin olsun bendeki beni…

İçim, dışım bayram yeri, gülüyor

Güneş bile nefes alıp soluyor

Sol göğsümde ihtilâller oluyor

Alın sizin olsun bendeki beni

Aşk yüzünden pervanece dönerim

Hem dönerim, hem de candan yanarım

Kopardığım yüreğimi sunarım

Alın sizin olsun bendeki beni”

Dizeleriyle Mustafa Ceylan; Mevlâna’ nın Şems’ ine, Yunus’ un “Çalap”

ına benzer bir aşk ile adanmış özünün yanışını dillendirir.

“Bir yanardağ fışkırması

Benim gönlüm deli gönlüm.

Ceylanların hıçkırması

Benim gönlüm deli gönlüm.

Yükseklerde harman olur

Dertlilere derman olur

Aşk deyince ferman olur

Benim gönlüm deli gönlüm.

Neye yarar çok ile az

Biraz sevgi birazcık naz

Yunus’a can Veysel’e saz

Benim gönlüm deli gönlüm.

Kanatlanıp göğe uçar

Kendisinden kendi kaçar

Hasret hasret çiçek açar

Benim gönlüm deli gönlüm”

Diyen; “ Yunus’ un Odunu”, “Karıncanın gölgesi” olabilmeyi gerçek

mutluluk saymış, deli gönlünü AŞK’ a ferman eylemiş bir Mustafa Ceylan

vardır bu dizelerde.

Şiirde Tasavvufu her şekilde kullanabilen ve sonderece renkli, coşkulu

bir anlatımla mısralara hâkim olan kalemdir Mustafa Ceylan.

“Gülce-Yunusca/Ziyadeli “ nazım türüyle yazdığı “Acaip Dünya” adlı

şiirinde, üç günlük misafirliğimizi kanaviçe gibi işler mısralara…

“Misafir gelmişiz hem de üç günlük

Giyeriz sonunda cepsiz bir önlük

Kıldan ince aklı parçalayan yük

Çilesi biner omzuma

.....................Biner ha biner...

Ey Ceylan sen öğren nasıldır sonun?

Tahtadan bir atla bitecek sorun

Ermeden sabaha umut mumunun

Titreyip söner ışığı

.....................Söner ha söner... “

Sanat’ a adanmış bir ömrün 62. Senesinde kutlanan kırk dokuz yıllık bir

yolculuktur naçizane yazıma konu olan...

Şiir ve edebiyat şevkime katkısını asla inkâr edemeyeceğim değerli

hocam Mustafa Ceylan’ ın 49. Sanat yılına denk gelen 62. Yaş gününü

bu vesileyle kutluyor; sağlık, mutluluk ve yine sanat’la dolu uzun ve

başarılı bir ömür dileğimle saygılar sunuyorum…

MUSTAFA CEYLAN'dan ÖZLÜ SÖZLER

Anladım, iflas eden yalnız akılmış / Meğer, uçurtmamız tele takılmış.

Daldır okyanusa, kovanı daldır/Şiirde birincilik, zaten münhaldir.

Buluta kur merdiveni arada bir, unuta kalma dostum.

Marul'musun üst üstte gömlek, üst üste dert mübarek?

Saçlarım şeffaf, bazı kurumlar gibi; ancak yosun gözlüler görür onu.

Kapı içinde kapı, bir gönül ki gökdelen;bir dış kapı kilidi var, binlerce iç

kapı kilidini esir almış.Anahtarlar boşuna...

Gönül ikliminde kar, boran, fırtına / Oysa, düşmüştük dün kızgın fırına.

Hayyam olsan gene iyi; ama, değilsin. Seccadeyi sarmışsın sırtına,

elinde şarap şişesi; ancak varırsın!

Bebek beşiklerinde çiçek açan umuttur.

Güzeller trenine yolcu yazsalar, önce ben çizilirim.

Kandil akşamı bugün. Faiz kazancınla mutlu ol, papaz kocanla da, e

mi?

Uçurum kenarında açan çiçeğe döndüm. Ay ışığı çare değil bu gece.

Türküler, yayla çeşmesinin nabız atışıdır, duyuyor musun?

Duman yükseldikçe kaybolur sanma, o yağmur olur döner saçlarına /

Sen ateşsen ve birkez sönersen, bir daha çıkmaz alevin, gardaşım.

Belli ki yine bir ceylan vurulmuş /Baksana, yüce dağın başı dumanda

yine!

Naylon devrinde, naylon haber yazanlar olacak, şaşırma! Naylon delinir

pek yakında. Kalmaz öylece,sabret!

Kırk yılda bir görüşmek mahvediyor beni, buselerini nazar boncuğu

yapıp boynuma asacağım.

Diliyle kıran, dudağıyla yapıştıran güzelsin valla!

Aşk trenim tünelde bozuldu, sen nerdesin ey yâr!

Uzak, tuzak oldu bize; kızakla da geçemeyiz gayri.

Sanal, san ve al.Sonra mı? Sadece masal...Hakikat, her daim kat be kat,

eksilmeyen tad...

Sanırım gözlük camım bozulmuş. Şu geçen arabanın plakasında "hırsız"

mı yazıyor?

Yol var yol ucunda, bin parçaya bölünmüş.

Doruktan dip'e düş te / Azrail'e mektup yaz da gör!

Yaklaşma yanıma, kokun sinerse üstüme, hacc'a gitsem zor çıkar.Tepen

de türbandır kar, ayağından su akar. haline bak hele!

Düğmeye yanlış basma. Asansör, duracağı yeri bilmez. Yukarı

asansörle çıkanlar, elektrik kesilirse yürüyerek inerler.

Gönül meclisinden kanun çıktı,affedildi son kez. Sesimi duymuyor zalim.

Keşke davul-zurna çıksaydı!

Bir'i birde birlemek çok güzel...

Kabrimin toprağında gül açsın hasretim, sakın sulama o güzelim gülleri.

Çatal çıkmazlara saparsa sokak, yolcu ıslığından hüzün damlar

Ateş gömleğini giyen, aşkın fırınındadır; yanmaya hazırdır.

İlmiğin çözülmeye direnişi neyse, çağrımı duymazdan gelişin aynen o

işte...

Taş suskunu bir zamana gül busesi kondurdum, tebessüm etti saat...

Kaç kez imame saydılar, ben kopmadım; sözümü dinlemediler ve

deneler çarpışıp döküldüler..

Pençereler uyurken hasret uyutmuyor beni...Aşkın silindiri altındayım...

Eski çarklar eski çar'lar elinde çarkedip durmaktalar.Ya zaman pas

tutarsa?

Yüz karasını bazen akça kar içinden çıkarırsın da şaşırıverirsin.

Cangıl cungul kervanlar geçer içimden, anlatamam gecelere.

Gerçeği düşleriz hep, ama düşü gerçekleştirmek için tek bir hamle

yapmayız.Neden?

Tabiat anamızın sonsuzluk üniversitesi var, sokma kafanı kuma, tefekkür

et!

Kralım diyordun ya,gemiden ilk kaçan sen oldun. Doğrudur yaptığın.

Zira, krallar hep önden gider, kaçarken de tabi...

Cenneti aramaya çıkan seyyah, sen,sendeki cenneti keşfet yeter!

Yürü ışık aydınlığında, mısralarına düşsün yakamoz. Sonunda haşmetli

bir kente ulaşırsın.Tılsım çözülür ve ışık emen çocukların olur şiirlerin.

Tek de çok'u, çok' ta tek'i gör. Hep'i iste.

Kaç bal dudak gördüysem,o kadar zehir sundular bana...Dikkatli

olmalıyım..

İntifa ettiğinden belli. Her intifan bir istifa getirdi. Gene mi?

MUSTAFA CEYLAN'IN BAŞARILARI

ANKARA MEKTUBU

İSA KAYACAN

KENT GAZETESİ 28 ŞUBAT 2000

SAYFA :4

Araştırmacı yazar Mustafa CEYLAN , son günlerin tahlil

gündemi'ne bağdaş grup oturdu.

Ağustos 1999'da yayınlanan , bu satırların yazarının yaşamı ve eserleri

üzerine yaptığı inceleme tahlilleriyle, değişik çevreler tarafından taktir

gördü bize fırsat kalmadan alkışlandı.

Sözünü ettiğimiz kitap

estanlaşan Köylü İsa KAYACAN , adının

taşıyıcısıydı. Bu kitabın ön sözü ustamız, üstadımız, Ahmet Tufan

ŞENTÜRK tarafından "İSA KAYACAN ve MUSTAFA CEYLAN "

başlığıyla son sözü de kitabın imza sahibi Mustafa CEYLAN tarafından

yazılmıştır. Ceylan'ın yayınlanmış ve yayınlanacak kitaplarının adları

verildikten sonra bir dip not olarak : "Mustafa CEYLAN, günümüzde

sanat ve edebiyat alanında faaliyet gösteren, merkezi

ANKARA/ELMADAĞ'da bulunan Tahlil Laboratuvarlarında AŞ'nin

Yönetim Kurulu Başkanı ve Genel Müdürüdür" demiştim .

Mustafa CEYLAN "abi böyle bir AŞ yok ki, yarın bu adrese pek

çok mektup gelir" diye takılmıştı. Burada söylemek istediğim , Mustafa

CEYLAN 'ın uzun araştırmalar incelemeler sonucu göz nuru dökerek

izler için yaptığı yayın çalışmalarıydı bunların hazırlanmasındaki

zorluğun ifadesiydi.

HALİL SOYUER

Tahlil ustası araştırmacı yazar Mustafa CEYLAN bu kez şair ve

gazeteci ağabeyimiz Halil SOYUER'in hayatı sanatı ve şiirleri üzerine bir

inceleme yapmış ve hayatı, sanatı, şiirleri Halil SOYUER adıyla

yayınlanmış 302 sayfalık kitap girişinde M. CEYLAN söze şöyle başlıyor.

Günümüz Türk şiirinde zirvesinde bulunan yaşayan şairler

arasında Halil SOYUER müstesna bir yere sahiptir. Şiirimize can

çekişiyor denildiği bir sırada yeni mükemmel ve gürül gürül can suyu

veren SOYUER , sadece günümüzün değil gelecek zamanlarında şairi

olacak niteliktedir . SOYUER ağabeyimizin hayatı kendine has

söylemleri hayat ve ölüm anlayışı sevgili tarifi öfkesi sayılarla dansı

şiirlerindeki Anadolu'dan insan manzaraları duyguları seslenişi

şiirlerindeki gözler ve bakışları, milli ve manevi şiirleri , gönül şiirleri,

Yunus Emre sevgisi, SOYUER'in gözüyle şehirlerimizin görünümü,

bestelenmiş şiirleri, şiirlerinden örnekler, eserleri hakkında yazılanlar

,başlıklar itibariyle sayfalara aktarılmış bu başlıklar altına Mustafa

CEYLAN'ın ince titiz ve kendine has üslubuyla yerleştirilen görüşleri

cümleleri dikkat çeker boyutların çok üstüne çıkmış.

Tebriklerimi, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

TAHLİL USTASI MUSTAFA CEYLAN

ANKARA MEKTUBU

İSA KAYACAN

Araştırmacı-yazar, sevgili dostum Mustafa CEYLAN birbiri ardına

kitap yayınlıyor. Bunlar edebiyatımızın doruklarına bağdaş kurup

oturmuş, büyüklerimiz için, sevdiklerimiz, saydıklarımız, takdir edip

alkışladıklarımız için.

GÜZİDE TARANOĞLU

Araştırmacı, tahlil uzmanı Mustafa CEYLAN'ın yeni bir kitabı bize

ulaştı. Adı: "Sultan Şaire, Toprak Ana, Güzide Taranoğlu'nun HayatıEserleri ve Şiirlerinin Tahlili".. Uzunca bir isim ama anlamlı.

Güzide Taranoğlu hanımefendi gerçekten böyle bir araştırma ve

inceleme yayınına konu olacak büyüklükte, edebiyat dünyamıza yaptığı

hizmetleriyle takdir edilen güçlü bir kalem sahibi. Gülpınar Sanat

dergisinin yıllardır yayınlayıcısı.

Büyük boy 320 sayfalık kitabın önsözü, Prof. Dr. İbrahim Agah

Çubukçu hocamızın kaleminden çıkmış. Dört sayfalık önsözün altına

hocamız bir de not koyarak, "Toprak Anamız" hakkında Mustafa

CEYLAN'ın yazdıklarına da katıldığını belirtmişler.

Güzide Taranoğlu ve birkaç kuşak aile fotoğraflarıyla, diğer

görüntüleriyle, kitabın zenginleştiğini kalıcılık oranının arttığını

görmekteyiz.

Kitabın arka iç kapağında, Toprak Ana Güzide Gülpınar

Taranoğlu, Mustafa CEYLAN'ın çalışmasıyla ilgili görüşmelerini ortaya

koyarken, bir yerinde, "Elinizde tuttuğunuz bu büyük eser, manevi

evlatlarımdan sevgili oğlum Mustafa CEYLAN'ın belki haftalarca, belki

aylarca, emek verip hazırladığı hayatımın kitabı" diyor.

Mustafa CEYLAN'ı böyle bir araştırmayı gerçekleştirdiği ve kitap

olarak bizlere kazandırdığı için, tebriklerimizi, sevgilerimi sunuyorum.

SULTAN ŞAİRE GÜZİDE TARANOĞLU

ABDULLAH SATOĞU

Örnek bir Türk kadını, mutlu bir ana, velût bir şair , vefakâr ve

hamiyetli bir şahsiyet olan Güzide TARANOĞLU'nun 2000 yılının 28

ocak gününde, yeni bir yaş gününü idrak etmesi dolayısıyla ,"HayatıEserleri ve şiirlerinin Tahlili'ni konu alan bir eser yayınladı.

Değerli araştırmacı- yazar ve şair Mustafa CEYLAN tarafından

hazırlanan, bir ansiklopedi hacminde ve nefasetindeki , 320 sayfalık bu

esrede, TARANOĞLU'nun doğumundan günümüze kadar yaşantısı,

bütün teferruatıyla, belgeler ve resimlerle süslenerek verilmektedir.

Süleyman Nazif'in vefatından sonra bir türbe yaptırılacağı haberi

üzerine, üstad Ferit Kam söyle demiş:

Sağlığında nice ehl-i hünerin

Bir tutam tuz bile yoktur aşına.

Öldürürler evvel ânı açlıktan

Sonra bir türbe dikerler başına....

Gerçekten de öteden beri, irfan ehlinin, şair ve kalem erbabının kıymeti,

hep öldükten sonra bilinir ve anlaşılır olmuştur.

İşte Mustafa CEYLAN, daha önce kaleme aldığı : Ahmet Tufan

ŞENTÜRK , Halil SOYUER ve İsa KAYACAN'dan sonra "Sultan Şaire

Güzide Taranoğlu'na dair eseriyle , bu garip geleneği bir kenara iterek,

şairlerimizi hayatta iken onurlandırıcı bir vefa örneği sergilemiştir.

…………………………….

HALİL SOYUER'İ TANITAN KİTAP

ÇAĞRI

MUZAFFER UYGUNER

MART 2000 SAYFA 32-33

Mustafa CEYLAN yaşamından sonra sanatına yönelmiş ve konuyu

kümelemeler yaparak ortaya koymuştur. Sanatı ile ilgili ilk bölümde

"şiirlerinden söylemler" üzerinde durmuştur birçok örnek ile şiirlerindeki

önsözleri belirtmiştir. Bu bölümde bundan sonra şiirlerinde yansayan

yaşam ve ölüm ana konusu ele alınmıştır. Ceylan'ın belirttiği gibi

"Soyuer, Halik AKSOY tarafından bestelenen "eksilenler" şiirinde ölümü

gayet normal bir hadise olarak karşılamakta ve ölürsek bir mezarlıkta üç

metrelik yer eksilir ve tabiatın dengesi bozulmadığı gibi sadece

Halil'lerden bir kişi eksilir demektir ama , bu yaşamı sevmiyor demek

değildir. Elbette; Soyuer yaşamı da insanı da sever. Sevgi, onun en

büyük yaşam kaynağıdır. Bu sevgi, bu aşk ikinci bir kişiye söylenmiş gibi

olsa da bütün insanlara yöneliktir. Bir şiirinde "gönlümde ne çabuk

akşam oldu ki” diyerek ömrüne kadar çabuk geçtiğine de inmiştir.

"Kader" adlı şiirinde dediği gibi yaşam da ölümde bir kader işidir. Ceylan,

Soyuer'in bu görüşlerinde şiirlerine örnek alarak belirtmektedir. Ceylan'ın

belirttiği gibi Soyuer'e göre "insan ömrü bir salıncaktır. Salıncakta

sallanırken bir de bakmışsın zaman akıp gitmiş salıncağın ipi

kopuvermiş."

Mustafa CEYLAN, Soyuer'in şiirlerindeki sevgi ana konusu oldukça

geniş yelpazede belirtmiş ve bu arada bir bölümünde şiirlerindeki "sevgi

tarifi" ne ayırmıştır. Soyuer, şiirlerinde insancıl sevgi ile tasavvuf

anlayışına uygun sevgiyi işlemiştir. Ceylan'ın da belirttiği gibi gerçekten

de "Soyuer, çok büyük bir aşk şairidir". İnsana dönük sevgide,

"sevdiğinin dudaklarına, gözlerine, kulakta küpesine, saçlarına, ellerine ,

kirpiklerine tutkundur...topuğundan küpesine, saçlarının ucuna varıncaya

kadar vurgundur. "Ceylan bu söylediklerini şiirlerini de alarak ortaya

koymuştur. Bunun yanında kitabın bir bölümünde "Sevdiğine Öfkesi"

üzerinde durulmuştur. "Uğruna ölümü bile göze alan aşık, sevgilisinden

karşılık göremeyince öfkelenir. Kalbinin derinliklerinde dopdolu duran

aşk havuzu bir anda öfke havuzuna dönüşüverir". Ayrılık da şiirlerinde

bir yıkım olarak yer almıştır. Ama bir gülüş, dönüş onun öfkesini

gideriverir.

Mustafa CEYLAN, kitabının bir bölümünde "Soyuer'in takvimlerle,

Sayılarla dansı"na ayırmıştır. Bu bölümde de bu konulara dönük

şiirlerdeki söylemleri belirtmiş ve şiirlerle örneklemiştir. Soyuer'in çoğu

şiirlerinde sayılarla ve takvimle ilgilendiğini vurgulamıştır.Bundan sonra

gelen bölümde ise "Anadolu'dan İnsan Manzaraları"ele

alınmıştır."Soyuer'in Anadolu'dan insan manzaraları sunduğu şiirlerinde

bizim insanımızın inanışları, töreleri ve tutkularına da yer verdiğini

görmekteyiz" Ceylan'ın örneklediği gibi, şiirler de bunun göstergeleridir.

Soyuer'in şiirlerinde " Hüzün duyguları" da vardır elbette. Ceylan bu

konuya da bir bölüm ayırmıştır kitabında. Şiirlerdeki değişik nedenlere

dayanan hüzün üzerinde durulmuş ve bu konuyu işleyen şiirler de örnek

olarak sunulmuştur. Ceylan'a göre Soyuer,"İnce bir hüzün şairidir".

Kitabın bir bölümü de çocuklara sesleniş ile ilgilidir. Çocuk sevgisinin

şiirlerine nasıl yansıtıldığı üzerinde durmuştur Ceylan.

Kitapta bir bölüm ve "gözler ve bakışlar" ile ilgili şiirlerini

irdelemektedir. Ceylan'a göre "Gözler bakışlar onun şiirinin en vurucu

kısmına teşkil eder". Gözlerle söyleşir, bakışlarla konuşur. Gözlerden

gönüllere yol bulur. Örnek olarak alınan gözler şiirleri ele "zeytin

taneleri"" aynalar" bu görüşleri ortaya koymaktadır. Milli ve manevi

şiirlerinde bir bölüm ayrılmıştır Soyuer'in şiirlerini okuduğumuzda bu

konuda ne kadar cesur ve azimli olduğunu sezeriz. Örnek olarak alınan

şiirlerde bunu yeniden duyumsuyoruz. Vatan , millet ve insan sevgisi ile

dolu Soyuer'in bu tür şiirlerinde önemli bu bölümde dinsel şiirlerinde ele

alınmıştır. Ceylan'a göre Soyuer'in dine özellik taşıyan şiirleri iki temel

üzerine kurulmuştur. Birisi "yaradan" ötekisinde "yaradılan"dır. Yeni

birisi mevla, ötekisinde insandır. Yunus Emre sevgisine ayıran bir

bölümde de Yunus Emre sevgisi yanında dinsellik ve özellikle tasavvuf

ile ilgili şiirleri ele alınmış ve değerlendirilmiştir. Yunus Emre ile ilgili bir

çok şiirinde bu bölümde okura yeniden sunulmuştur. Soyuer'e göre

Yunus gizlidir sükutta

Figanda Yunus gizlidir.

Dört cihette beş vakitte

Ezanda Yunus gizlidir.

Yunusun aşkının yüceliği Soyuer'de de Yunus tutkusu yaratmıştır.

Kitabın bir bölümünde Soyuer'in şehirlerimiz ile ilgili olarak yzdığı şiirlere

ayrılmıştır. Sayabildiğime göre bu bölüme on üç şiir alınmıştır.

Kitapta, Soyuer 'in şiirlerini besteleyenler de alınmıştır. Bestelenen

şiirleri için iki yüzden fazla olduğu yazıldığı halde verilen listede yüz

elliki sayısını görüyoruz. Burada bir uygunsuzluk olduğu kanısındayız ve

doğru olanın bu rakam olduğunu sanıyorum. Bestelenmiş şiirlerle başka

şiirlerden de örnekler eklenmiştir kitaba. Son bir bölümde de ''Soyuer 'in

eserleri hakkında yazılanlar '' örnekler verilmiştir. En sondada Mustafa

CEYLAN 'ın özet bir değerlendirmesi vardır.

Mustafa CEYLAN geniş bir örnekleme yelpazesi ile Soyuer'in

yaşamını ve özellikle şiirlerini değerlendirmiştir. Böylece, Soyuer şiirinin

anakonularını ve sınırlarını görmüş oluyoruz. Uzun ve yorucu bir çalışma

sonucu yapılan bu araştırma, değerlendirme irdeleme yapıtı önemli bir

kaynak kitaptır.

……………………….

GÜLÜM

ÜLKER AYGÜN

SULTAN ŞAİRE TOPRAK ANA GÜZİDE GÜLPINAR

TARANOĞLU'NUN HAYATI-ESERLERİ VE ŞİİRLERİN TAHLİLİ

" Sultan Şaire Toprak Ana Güzide Gülpınar Taranoğlu'nun Hayata-Eserleri ve

Şiirlerinin Tahlili " adlı güzel araştırma,inceleme,biyografik eser, araştırmacı

yazar,şair,manevi ağabeyimiz Sn.Mustafa Ceylan'ın,320 sayfadan oluşan

eseri,2000 yılında Ankara'da basılmış.

Yüreğinin şefkatli sanat ışığını Anadolumuza yayan manevi anamız, şair-yazar

Sn.Güzide Gülpınar Taranoğlu'nun,hayatı eserleri ve şiirlerinin tahlili ancak bu

kadar güzel derlenip,incelenebilirdi.Sn.Mustafa Ceylan'ın kalemine yüreğine

sağlık diliyorum.

Eser,beş bölümden oluşuyor.Bu bölümleri yazar,şu başlıklar altında

toplamış.Sultan Şaire-Toprak Ana'nın Arayış Dönemi,Buluş Dönemi,Biliş

Dönemi,Görüş ve Oluş Dönemi.Her bölümüyle 'okuyucuları sürekleyen bu güzel

eserde,şair,yazar Sn.Güzide Gülpınar Taranoğlu,sanat ve kültür alanındaki

çalışmalarıyla günümüz insanına örnek hayat tarzıyla,her yönüyle anlatılıyor.

Ayrıca _ bir dille yazılmış bu güzel eserde, şair Sn. Güzide Gülpınar Taranoğlu'nun

ailesi,çevresi ve Anadolu'sun her tarafındaki onlarca manevi evlâtlarıyla fotoğraf

fotoğraf sayfalarda yer almış.

Şair Sn.Güzide Gülpınar Taranoğlu'nun Türk Sanat Müziği tarzında şiirlerinin

çoğu çeşitli bestakârlarımız tarafından bestelenmiş.Bu bestelenmiş şiirlerin

çoğunluğu bu eserde yer almış.Bir manevi evlâttan,manevi anaya verilebilecek

en güzel ödül bu olsa gerek.

Saygı değer Okuyucularım, bu güzel eser, Sn.Güzide Taranoğlu'nun manevi bir

evlâdı olarak beni de çok etkiledi ve duygulandırdı. Zira yıllar öncı manevi

anamızla çekildiğimiz bir fotoğrafı kitap sayfasından görmek beni çok

duygulandırdı. Zira Sn.Güzide Taranoğlu'nun,kendisine ulaşan manevi

evlâtlarından ne olursa olsun,özel bir hatıra olarak emniyetle sakladığına şahit

oldum.İşte insana verilen en güzel değer. Şefkatli yüreğiyle gönüllerde yer

bulan, Sultan Şaire, manevi anamız Sn.Güzide Gülpınar Taranoğlu,böylesine

güzel, değerli bir insan. Manevi Anamızı tanımak isteyen okuyucularımızın bu

güzel eseri okumalarını isterim. Araştırmacı yazar, Şair Sn.Mustafa Ceylan'ın,

Sn.Güzide Taranoğlu için yazdıkları ve bu eserde yer alan şiirleriyle yazımı

bitiriyorum.

ANAM BENİM

Yeryüzünün en güzeli.

Anam benim anam benim.

Öpülecek güldür eli

Anam benim anam benim

Şairlerin sultanıdır.

Hoşgörünün bostanıdır.

Gönüllerin destanıdır.

Anam benim, anam benim.

Güzidedir Gülpınar'dır.

Bir zirvedir, bir çınardır.

Gürül gürül hep bahardır.

Anam benim, anam benim.

Sevgi, saygı umut veren

Asırlara gögüs geren

Hak aşığı, veli eren

Anam benim anam benim

Bilal'inin büyük aşkı

Gariplerin sonsuz köşkü.

Bir vatan ki öyle güçlü.

Anam benim anam benim.

İyilikler meleğidir.

Ayyıldızın direğidir.

Anadolu yüreğidir.

Anam benim anam benim.

YILDIZCA / SEVGİLER SAYGILARSAYIN MUSTAFA CEYLAN'A

HÜSEYİN YILDIZ

Sizlere, siz değerli okurlarıma, birbirlerini basın, yayın, televizyon,

telefon ve mektupla tanıyan, tanışan, edebiyatı, kültürü, sanatı,

sanatçıyı, şiiri, şairi ve bunların hepsi üzerinde özveride bulunarak, tahlil

eden, kaleme alıp, anlatan, yol gösteren, öneri ve tavsiyelerde bulunan,

güzide insan, gerçek dost, mesafe olarak birbirimize uzak, fakat fikir,

düşünce,, görüş alanı içinde olduğumuz, bir gönül dostunu, şair,

edebiyatçı, sanatçı ve yazarların bir çatı altında birleşmesini, sevgi

çemberinin oluşmasını, kitleler, toplumlar, kişiler, kurum ve kuruluşlar

arasındaki birlik ve beraberliği, sevgiyle, saygıyla kurmak, toplumlar

arası iletişimin, birleşimin, uzlaşmanın, sanat yoluyla olacağına inanan

bir dostu, bir şairi, bir tahlil ustasını, Toroslar'ın Türküsüyle (abim,

babam, hemşehrim, Ahmet Tufan Şentürk'ü) "DESTANLAŞAN KÖYLÜ

İSA KAYACAN'la (değerli büyüğüm, gönüllere taht kuran Sayın İsa

Kayacan'ı).

Yine "BABA DİYORLAR" adlı şiir kitabı ile bizlere ulaşan (bana ulaşan)

sevginin, saygının, Mehmetçiğin, Mehmetçik Vakfının sembolü olan,

sevgili dostumuz şaire kardeşimiz Sayın Aysel Al'ın "BABA DİYORLAR"

şiir kitabının önsöz yazarlığını yapan bu değerli dostu, gönül dostumun,

gazetemiz YENÎSÖKE'de yüzlerce yazısını okuduğum, kelimelerle,

cümle ve paragraflarla anlatamayacağım, kitaplara, romanlara, şiirlere

sığdıramıyacağım, bir dostun bir sanatçının, bir yazarın, bir şairin, bir

tahlil ustasının,

bir gönül dostumun Mustafa Ceylan'ın, Mustafa Ceylan'ımın

anatomisidir, biyografisidir bu yazım.

Her ne kadar, efeler diyarı, efeler durağı Söke'mizden, YENİSÖKE

GAZETESİ'nde yazıyor, sesleniyorsamda, Karaman ili, Ermenek ilçesi,

Esentepe köyü doğumluyum. Yani abim, değerli büyüğüm, manevi

babam, hemşehrim, Torosların çocuğu Sayın Ahmet Tufan Şentürk'ün

ilinden, ilçesinden, köyündenim.

Değerli dost, üstadım, tahlil ustam YeniSöke Gazetesi'nin 28 Haziran

2000 tarihli baskısında "GÖNÜL DOSTLARIM VE HÜSEYİN YILDIZ"

başlıklı yazınızdan dolayı sizlere şükran ve saygılarımı arzediyorum.

Hemfikir oluşumuzdan da son derece memnun oldum.

Sizlere, Söke'den Antalya'ya gönül dolusu, saygı ve sevgiler gönderiyor,

başarılar diliyorum.

100

Kardeşim Ceylan'a!..

İSMAİL KARA

Vakit gazetesi /19.Ekim.1999

FIRTINA

Kıpır kıpır duygulann

Duramaz ki, hiç yerinde..

Esirisin fırtınanın

Sen kendini özlettin be!..

Kısa süre bur da kaldın,

Dostluğumu birden çaldın,

Erişilmez bîri oldun,

Sen kendini özlettin be!..

Çekip gittin uzaklara,

Yalnız kaldı şimdi Kara,

Bu yaptığın olmaz amma,

Sen kendini özlettin be!..

İklim sıcak, sen sıcaksın

Orda nasıl duracaksın?

Ettiğini bulacaksın

Sen kendini özlettin be!..

Seni gidi deli fişek,

Şiirler yaz, kafayı çek!

Ankara'ya dönene dek,

Sen kendini özlettin be!..

Kara derki, darılma dost!

Antalya'da kalacak post,

Eh!., şimdilik orada es

Sen kendini özlettin be!..

13 EKİM 1999

101

MUSTAFA CEYLAN VE CEVAT UYGUR ÜSTÜNE BİR SÖYLEYİŞİ

YENİ GÜN GAZETESİ 06.08.2002

AHMET TUFAN ŞENTÜRK

Kimdir bu Mustafa CEYLAN ve de Cevat UYGUR ? Her ikiside genç

fişek gibi iki delikanlı . Her ikisi de makine mühendisi Birisi Ankaralı

Elmadağlı , birisi Karadeniz artvin'li. Benim bunlarla ilgilenmem niye

?Evet haklısınız niye?

ben kimsenin olmadığı yerlerde ( insan ve şair) kıtlığında, şair geçinen

birisiyim de ondan bundan yıllarca önce bu elmadağlı bu yanardağlar

gibi kapattığı makine mühensisi şair yazar, araştırmacı mustafa ceylan

da beni şair sananlardan birisiydi yalnız o mu ?Bir de benim gibi

Burdur'un Tefenni ilçesi ece köyünden çıkıp otiyle ,tırnağıyla bilet

gücüyle karşısına cıkan tüm engelleri birer birer aşarak önce baskent

ankara'da sonra da köyü ile kenti ile bütün anadolu ve rum elindeki yazar

, çizerler arasında bende varım diyebilen bir isa kayaca ve birde

karadenizin hırcın dalgaları gibi kabına sığmayan atılgan yürekli bir sami

ateş vardı bir dörtlü oluşmuştu kendiliğinden.

sözlerine mustafa ceylan ve cevat uygur diye başladığım halde

konuyu dağıttığımı sanıyorum bu adı geçen canlar bir altın zincirin

halkaları gibididirler. Eğer birinden veya ikisinden söz etmek isterseniz

ve diğerleride mutlaka konunun içindedir. bunlar "et tırnak" gibidirler

veya gibiydiler. Bu birlik, bu güç nasıl oluştu?

bunların arasında en yaşlısı bendim diğerleri az çok çağdaş ,

yaşdaştı diyebilirim.evvelce de söylemiştim bizi birbirimize yaklaştıran

bağlayan güç duygu birliği sevgi birliği ve kültür sanat ve şiir sevdası

olsa gerek başka türlü, elmadağlı mustafa ceylan/ ece köylü isa

kayacan/ karadenizli sami ateş / artvinli cevat uygur/ toros dağlarından

ben hiç bir art düşünce hiç bir çıkar konusu olmadan nasıl can -ciğer

nasıl et-tırnak olabilirdik?" Dost iki bedenli bir tek ruhtur" diye boşuna

102

söylenmemiş. Biz de yıllardan beri "acılarımızı tasalarımızı bölüşüp

azalttık iyiliklerimizi güzelliklerimizi bölüşüp çoğalttık yada ben öyle kabul

ediyorum . Buraya kadar ben bir eskiz çizmeye çalıştım . Bundan

sonrasında "tabloyu" bütün güzelliğiyle tamamlayacak olanlar Mustafa

ceylan ve isa kayacan'dır. Diyerek örnek olacak ibret alınacak esas sözü

onlara bırakıp ben başladığın yere dönmek istiyorum.

Evet Mustafa Ceylan ve Cevat Uygur :

Bunların her ikiside makine mühendisi . Eğitimlerinin gereği meslek

hayatlarında yaptıkları ibret alınacak çalışmalarını gördüğüm ve bildiğim

kadarından örnek olsun ibret alınsın diye söz edeceğim.

Yıl 1982. Görev yeri İmar ve İskan Bakanlığı Afet İşleri Genel

Müdürlüğü Makine ve İkmal Dairesi Başkanlığı. Birisi başkan birisi

başkan yardımcısı . Ortam sağ ve sol iç çatışmalar anarşinin kol gezdiği

babanın oğluna , oğlunun babasına , kardeşin kardeşine güvenmediği

bir zaman . Bağlı bulundukları Genel müdürlük başkent Ankara 'nın tam

ortası Sıhhıye’ de. çatışmaların kazan gibi kaynadığı bir semt . 550

üzerinde personeli , 650 den fazla aracı olan bir başkanlık başkanlığa

bağlı 2 müdürlük, 1 baş mühendislik 9 şeflik .Ülke çapında gece ve

gündüz demeden meydana gelmiş ve gelecek afet işlerinde koşan bu

muazzam

kuruluşu yöneten ve yönlendiren fişek gibi genç mühendis , Mustafa

Ceylan ve Cevat Uygur. Sağ ve sol çatışmaların had safhada devam

ettiği ve genel müdürlüğün ve başkanlığında Sıhhiye civarında

bulunduğu o günlere ben değinmeyeceğim üzeri küllenmiş gözü

deşelemek istemiyorum. O günlerde yaşanan acı tatlı ( tatlısı da var

mıydı bilmiyorum)anıları, bütün çıplaklığıyla yazılması istenirse sanırım

Mustafa Ceylan yazar. Uzaktan bakan değil çekilen acıyı canının

çekirdeğinde duyan daha güzel yazar.

Tarihini hatırlayamayacağım. Genel müdürlük ve Başkanlık

Eskişehir yolu üzerine (şehirden oldukça bir yere ) taşınmıştı.

Hatırlayabildiğim kadarıyla Genel Müdürlük binasından başka bütün alt

yapı , kuruluşlar çok geniş bir sahaya bu iki genç adam tarafından

103

yapıldı. Gecesinin bir yarısında aklına esipte ya Mustafa'yı Cevat'ı

arasam "Baba , iş yerindeyiz çalışıyoruz" cevabını alırdım. Bunlar saat 9

da işe başlayıp 5 de (17) de iş yerinden ayrılan devlet memuru değil ,

yapılması gerek işin görevin memuruydular.Yılmak , yorulmak bilmeyen

yaptıkları iş karşılığında alacakları ücreti değil yaptıkları işin başarısının

verdiği mutluluk için çalışan iki hayrat adamıdır.

Makine ıkmal dairesi başkanlığını yapan ( benim fırtına ) dediğim ,

kabına sığmayan Mustafa Ceylan yeni hayaller yeni ümitlerle 1984 de

görevden ayrıldı.Buda ayrı bir hikaye , bu da ayrı bir ümitdi. Bu ayrılıştan

sonrasının sürekli filmini de kendisinin anılarından okuruz ,

seyrederiz.1985 yılından 2000 yılı şubat ayına kadar bu külfeti ve

sorumluluğu çok , takdiri, taltifi ve nimeti kıt olan bu büyük kuruluşu

daire başkanı olarak Cevat Uygur yönetti. Mustafa Ceylan ve Cevat

Uygur. Bu iki genç ve ülke, ulussever Makine Mühendisini niye

anlatmaya çalıştım. Bunlar zaman dolduran, kese dolduran birer

bürokrat olmadılar, arkalarında bir

sürü çirkinlikler bırakmadılar. Bunlara hiç bir zaman nerden buldun, ne

yaptın sorusu sorulmadı. Göreve büyük özveriyle bitirdiler. Günümüz de

özlenen, aranan da bu değil midir?

Mustafa Ceylan yalnız makine mühendisi değil , onun birde şair ,

yazar, araştırmacı yönü var . Onun bu da yönünü ne biz takdir edebildik,

ne de doğup büyüdü Elmadağlılar. O yıkıcı değil yapıcı, bölücü değil

birleştirici yanını Elmadağlılar bilebilseydi neler yapmazlardı, ne

güzellikler yatırmazlardı. Şimdiye kadar yaptıkları yapacaklarının

teminatıydı. Korkmayın , çekinmeyin, uzatın elinizi, açın gönlünüzün

kapılarını , bir olun , birlik olun güçlenirsiniz. Elmadağ'ın Sayın Belediye

Başkanı duy beni dinle Ceylan'ın yapıcı ve yaratıcı gücünden sen

kazanırsın Elmadağ'lılar kazanır.

………………………

104

DESTANLAŞAN KAYACAN

CANCA

MUHSİN DURACAN

ÖNDER GAZETESİ 10 ARALIK 1999

GelUs: "Kitaplar sessiz öğretmenlerdir." derken H.Spencer: "Bir

insanın değeri, kitaplarının değeriyle ölçülür." demektedir.

Kitap yazmanın ve bunu okura ulaştırmanın ne denli zor olduğunu

bilenlerdenim! En az 30 yıldır İsa Kayacan'ı da tanırım. Şimdi bildiğimle

tanıdığımı birleştirmek istiyorum.

İsa KAYACAN, değerli bir dost, gazeteci-yazar ve üretken bir insandır.

Araştırmalarından edindiğim bilgilere göre; şimdiye değin 2750'in üzerinde

gazete ve dergide 12 bin dolayında makalesi yayımlanmıştır. Anadolu'da

yayımlanan herhangi bir gazete elimize geçse, Kayacan'ın o aydınlık

yüzünü ve tümce tümce sayfalara dökülen güzel sözünü okumadan

geçemeyiz!

Yazılarında değişik adlar kullandığı olmuştur. Şimdiye kadar tam (108)

kitap yazmıştır. Şiirden öyküye, denemeden romana, radyo oyunundan

film senaryosuna, söyleşiden masala, folklordan incelemeye,

kooperatifçilikten antolojiye dek sayısız kitapla "ECE" adlı sanat dergisi

yayımlamıştır. Çoğu kitaplarının ikinci baskısını yapmıştır. Yine kimileri

Tebliğler Dergisi'nde yayımlanarak okullarda Öğretmen ve öğrencilere salık

verilmiştir.

Yurt dışı gezileri de yaparak gözlemlerini yazıya aktarmıştır. İş ve işçi

105

Bulma Kurumu Genel Müdürlüğünde Genel Sekreter Yardımcısı olduğu

yıllarda kendisini Ankara'da ziyaretim oldu. Ayrıca Basın İlan Kurumu'ndaki

görevi sırasında da görüştüm. Her zaman yakından ilgisini ve candan

yaklaşımım gördüm!

"Anadolu'nun Sesi" ve "Türk Haber Ankara" gazetelerinde Haber

Müdürlüğü ve Genel Yayın Yönetmenliği yapmıştır. TRT'de Genel Müdür

Danışmanlığı vardır. Program hazırlayıp sunduğu olmuştur. Orman

Bakanlığında bir süre Basın Danışmanlığı yapmıştır.

Ayrıca değişik görevler yüklenmiştir. Değişik dönemlerde değişik

bakanlıklarda etkin görev üstlenmiştir.

Çeşitli kuruluşlardan plaket, onur ve takdir belgeleri verilmiştir. Sürekli

Basın Kartı sahibi, Gazeteciler Cemiyeti ve İlesam üyesidir. Şimdilerde

Başbakanlık Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri olduğunu duyuyoruz.

Değerli dost KAYACAN, çok nitelikli bir çalışması olan "BANA GELEN

MEKTUPLAR"ı kaleme alarak - Mustafa CEYLAN'm hazırladığı

"DESTANLAŞAN KÖYLÜ İSA KAYACAN" adlı bir başka güzel çalışmayla

birlikte bana göndermişler. Sevindim! "Sağolasın" diyorum. "Bana Gelen

Mektuplar"da benim de satırlarım bulunmaktadır!

Bu özgün yapıtları incelemek, bir gerçeği ve değeri gözden kaçırmamak

demektir. Elimin altında bulundurup zaman zaman okuyorum. Muüu

oluyorum!

İsa Kayacan'a sağlık ve gönlünce gerçekleşmesini beklediği güzel ve

üretken günler diliyorum.

Bir güzel dosta bir uğraştaşından ve kardeşinden sevgi ve saygıyla...

……………………………

şiirleri üzerine gerek dostlarının, gerekse eleştirmenlerin

söylediklerine, yazdıklarına geniş yer veriyor ve kendi düşüncelerine de

satır aralarında, bölüm bölüm yer ayırıyor.

Güzide Sultan bizim bilemediğimiz tüm iyi yönleriyle tanıtılıyor. -Onu

bir çok yardım derneğinin, iyiye, güzele yönetilmiş çalışmalarının

yanında görüyoruz.

Kitabın son bölümü değerli toprak Anamız için yazılanlara,

söylenenlere ayrılmış. Bakın kimler var bu bölümde.

Enver Tuncalp, Halide Nusret Zorlutuna, Dr. Faruk Bayülken,

Sabahattin Volkan, İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Halil Soyuer, Prof.

Abdülkadir Karahan, İsmail Ya kırık, AbduIlahCaner, Necdet Buluz,

Abdülkadir güler, Rauf Denktaş, Ercüment Berber, Fahriye Şentürk,

Ferit Ragıp Tuncor, Vehbi Cem Aşkun, Baha Soysal, Orhan Saik

Gökyay, Dr. Turan gönen, Lerzan Öke, İbrahim Minnetoğlu, Hasan Kaya

106

Manioğlu Mehmet Salihoğlu, Temel Uzlu, Dr. Naci Demirci, Mualla

Minnetoğlu, Dr. Celal Arabacıoğlu, Dr. Seİahattin Yazıcıoğlu, Burhan

Sadık Yalçın, İsa Kayacan, Ahmet Ayberkin, İsmail Hakkı Kaytanlı, H.

Fethi Gözler, Melih Özer. Hasan Şanhtürk, M. Aydar, Prof. Fahri Halil

Örs, Abdullah Satoğlu, I^UJseyjjı Çelikcan, Nuri Kırcıoğlu, Hüsnü

Yurdusev, Muin FeyzioglUf^îaşar Faruk İnal, İlker Vezîroğlu, Mehmet

Çağlıkasap, Ali Bilgiç, Selçuk Alpaslan, Mürsel Sümer, Mualla Anıl, Aii

Naili Erdem ve Bahattin Karakoç.

Toprak Ana'nın en çok sevdiğim şiirlerinden birini beraber okuyalım.

İZMİR'DE GÜN BİTİMİ

Güneş kızıl korgibi guruba yaklaşırken,

Billurdan köşk kurulur hayal bahçelerime

Her güzellik senden iz, senden sesler taşırken, Özlem bir

hançer gibi saplanır yüreğîme.

Seyrederim ufukta günün çözüldüğünü,

Akşamın esmer esmer koya süzüldüğünü

Sensiz bir günüm daha tükenirken ömrümden, Acılara ruhunda basarım

kördüğümü

İmbatlara yüklerim bütün hayallerimi, Gözlerimle dört yana serperim

hasretimi, Alışamadım gitti sensizliğe yıllardır,

Her gün bir hoş olurum, İzmir'de gün bitimi

Hele geceler boyu aşk yakar- sıcak yakar Çepçevre dört yanımda o

güzel gözlerin var Nasıl uzar sabahın yolları bilebilsen

Hayalin damla damla kirpiklerime dolar.

Toprak Ana diyor ki:

"Bir insanın değerinin bilinmesi... Bilinen değeri çevreye bildirmek

üzere emek verilmesi... Ne büyük haz, onur, gurur ve sevinçtir." Toprak

Ana'ya az bile.

Mustafa Ceylan'ı tebrik ederiz. Eline, diline ve de kalemine sağlık

diyerek. Hoş çakalın.

Hoş çakal Toprak Ana ellerinden öpüyorum. Baki selam.

107

TOROSLARIN TÜRKÜSÜ

YENİ SÖKE GAZETESİ ANKARA MEKTUBU

İSA KAYACAN

Araştırmacı-Yazar Mustafa Ceylan, gerçekleştirdiği çalışmalarıyla,

sanat ve edebiyat dünyamızın doruğuna bağdaş kurup oturdu.

Araştırmaları, anlatım usulüyle böyle bir değerlendirmeyi çoktan hak

etti.

Şair, yazar, gazeteci ağabeyimiz, üstadımız Ahmet Tufan Şentürk'le

ilgili olarak ikinci kez yayınladığı bir kitabı var Ceylan'ın elimizde:

Torosların Türküsü.

Günce Yayınları'nın 72. olarak okurlarına, sanat edebiyatçılara

ulaştırıldı. Oktay Yivli dostumuzun yayın yönetmenliğinde yayınlanan

kitap 160 sayfa. Temiz bir baskıyla birinci hamur kağıda sayfalaştırılmış.

Ahmet Tufan Şentürk ağabeyimizin bilmediğimiz pek çok yönü,

geçmişindeki kesitleri, Mustafa Ceylan anlatım zenginliği, güzelliği ve

çekiciliğiyle kitap sayfalarındaki unutulmazlık yerinden bizlere sesleniyor.

Şentürk'ün şiirleri var, mısra mısra kalıcı, mesaj mesaj anlamlı.

Kitabın adı olan 'Torosların Türküsü" adlı şiirin girişinde Ahmet Tufan

üstadımız;

-"Bir ses yankılanıyorsa şu dağlarda/O ses/Ya çobanın sesi, ya

benim sesim!/Bir içli türkü söyleniyorsa toroslarda söyleyen ya

Karacaoğlan'dır, ya dertli kerem" diye söze başlıyor.

Mustafa Ceylan, 'Toros yürekli Ahmet Tufan'ımızın, çilelerle, acılarla,

mücadelelerle geçen hayatını" gün gün, ay ve yıl olarak

108

değerlendirmiş, kitaplaştırılmış. Ne de güzel yapmış. Kalemine sağlık

Mustafa Ceylan.

"Torosların Türküsü, güzel Anadolu insanının yürek gümbürtüsü

dür. Şair Ahmet Tufan Şentürk'ün hayat öyküsüdür. Şiirle şairin

romanlaştığı ya da romanın şiirleştiği bir eserdir" görüşü kitabın genel

görüntüsünü ortaya koyuyor, gözler' önüne seriyor.

Burada bir gerçeğin de ortaya konulması, teslim edilmesi gerekiyor:

Ahmet Tufan. Şentürk gibi dev bir şairin, yazar, gazetecinin hayatını

kaleme almak, tatlı bir uslüb içinde sayfalara aktarabilmek kolay bir

çalışma değildir. Mustafa ceylan bu konuda da tam not almış ve

alkışlanmıştır.

Sayfa 61'den bir cümle Tufan hocayla ilgili: "Bilecik'te okurken,

birgün gün küçük kardeşi Ali'den bir mektup aldı. Kardeşi Ali:

-Beni askere çağırıyorlar. Ağabey senin yerine beni nüfusa

kaydetmişler Dolayısıyle, yaşım büyük görünüyor. Köye, okulundan

izin alıp gel. Bu konuyu çözüme kavuşturalım" diyordu cümlesi Şentürk

üstadın hayatının önemli kesitlerinden.

…………………………

109

Anılar Koridorunda Sarıveliler

YENİ GÜN GAZETESİ/ İsa Kayacan. 24 HAZİRAN 2000

Üstadımız Ahmet Tufan Şentürk'le, Araştırmacı-Yazar Mustafa Ceylan'ın "Günce

Yayıncılık" yayınlan arasında çıkan yeni kitapları: "Anılar Koridorunda Sarıveliler"

Armağan-I

72 sayfalık sunuşun girişinde, "Size, düşünen beynimizin, gören gözümüzün, söyleyen

dilimizin, seven yüreğimizin ürünleri olan, Armağanımızı sunuyoruz" deniyor.

Sarıveliler, Ahmet Tufan Şentürk Ağabeyimizin, Konya-Karaman, Ermenek üçgeni

içerisinde yer alan, doğum yeri çerçevesinde- bünyesindeki yerleşim yeri. Belediye

Başkanı Mustafa Kulak'a, "Sarıveliler Destanı"

“Egisse deresinden geçip de geldim,

Sultan Pınarı'ndan içip de geldim,

Bir cennet diyerek geçip de geldim,

Sevgin yüreğimde cihana değer,

Sevdalın olayım sarıveliler,” diye sesleniyor. Ortak bir sesleniş, armağan ediş. Mustafa

ceylan'ın "Sarıveliler destanı", "tufanın olayım şiirler yazan kesme köylerde, kırlarda

türküler düzen kesme çağıl çağıl akan sularda yüzen" diye devam ediyor. Anılar

koridoru içerisinde Ahmet Tufan ŞENTÜRK ağabeyimizin anlatımıyla da kitap zenginlik

kazanıyor. her söz "saz "sarıveliler"le başlıyor , her yol "sarıvelilere" çıkıyor.

Öte yandan, Ahmet Tufan Şentürk ağabeyimize ithaf edilen, üstat şairlerimizin, genç

şairlerimizin görüşleri, şiirlere dökülen duyguları kitap içerisinde yer alıyor. Mehmet

Çınarlı,

Osman Attila, üstatlarımızdan ikisi. Hüseyin Yurdabak, Sabahattin Çankaya'da ilave

edilmeli.

Mustafa Ceylanın sayfa 26 da başlayan "1996 Sarıvelilerli" çocuklara müjde verirken,

ortaya koyduğu görüşleri, girişi: "Torosların cennet sinesinde muhteşem bir ilçe olan

Sarıveliler, kendi tarihinin en önemli günlerinden birisini daha yaşamakta. İlçeye bağlı

Esentepe köyünde dünyaya gelmiş, türlü zorluklar ve meşakkatlere göğüs gererek,

bugün Türk şiiri ve edebiyatımızın zirvesine oturmuş bulunan Ahmet Tufan Şentürk

üstadımıza, büyük bir değerbilirlik örneği göstererek sahip çıkıyor ve işte onun adına

kütüphanesi hizmete açıyor kütüphaneye adı verilen Ahmet Tuhan Şentürk koskoca bir

ömrü, bu toprağın sesini kültürünü folklörünü topragının burcu burcu kokusunu

duyurabilmesi için yazmakla geçirmiş bir şairimizdir diye devam ediliyor.

Bu Mustafa Ceylan yaman bir gözlemci araştırmacı ve yorumcu bir kez daha

kutluyorum .

110

BUGÜNLÜK ELMADAĞ'DAN

TEKİRDAĞ YENİ İNAN GAZETESİ

İSA KAYACAN 27 TEMMUZ 2000

'Ankara ilimizin, Elmadağ ilçesi resmi tabelasında 25 bin nüfusu

gösterilen, bulunan şirin ilçelerimizden biri. Ankara'ya uzunluğu 40 km.

14 Temmuz 2000 Cuma günü, Elmadağ ilçemizde, şiir ziyafeti vardı.

Belediye başkanlığı ile, şair- yazar, araştırmacı Mustafa Ceylan'ın koordi-ne

ve işbirliğinde gerçekleştirilen "1. Altın Elma Şiir Şöleni", Elmadağ

tarihinde belki de ilk defa bir şölendi.

Ülkemizin değişik yerlerinden ve Ankara'dan 50'nin üzerinde şairin

katılımı şölenin renkliliğini ortaya koydu. Şölen dolayısıyla bize ulaşan

değişik dokümanlar vardı. Bunlardan bazıları:

Elmadağ: Elmadağ Belediye Başkanlığının hizmetlerinin, dergi

sayfalarına aktarılışı. Belediye Başkanı Zeki Yağdıran, hemşerilerine

seslenirken, "Sizlere seçimlerde verdiğim sözlerin hiçbirini unutmadım"

diyor.

Yeni Söke: Şiir Şölenine, Söke'den gelen, değerli dostum Abdülkadir

Güler'in köşe yazarlığı ve sanat-edebiyat yönetmenliğini yaptığı "Yeni

Söke" Gazetesinin değişik sayılarıyla karşılaşma fırsatı bulduk. Bu

sayılarda, benim de yazılarımın sıkça yer aldığı gözlendi. Memnun oldum.

Ancak, gazetenin hiç değilse yazılarımın yer aldığı sayılarından

edinmemizin sağlanması temennimizi ifade ettim, dostumuz Güler'le

konuşurken. Hani, günlük ve kısa süreli olmasa da, gazeteler haftada bir

toptan gönderilebilinir, diye de düşündüğümüzü ifade etmeliyiz efendim.

Abdülkadir Güler, gurur duyduğumuz, iftihar ettiğimiz dostlarımızın başında

yer alıyor.

Büyük Anadolu Cjazeteşi: Dostumuz, Bahtiyar Özgür tarafından,

sabırla azimle yayınını sürdürüyor. Elmadağ'da bize ulaşan

111

gazetelerden biriydi "Büyük Anadolu" 66. sayısında, pek çok dostumuz

kendi köşelerinden sesleniyorlardı. Bunlardan bazıları; Mustafa Ceylan,

İsmail Kara, Bahadır Gökçe, Mustafa Arayışoğlu, Emine Sönmez, Ali

Coşkun.

Büyük Anadolu gazetesinin yazışma adresi: Ta-'latpaşa Bulvarı, Ankara

İşhanı, No: 128/37 Ha-mamönü/Ankara

AN ASAM: Maşallah, meslek birliklerimizin sayısı artıyor. AN ASAM,

Anadolu îlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği'nin kısa adı. Genel

Merkezi Kayseri'de bulunuyor. Elmadağ'da, ANA-SAM'ın aylık bülteninin ilk

sayısı da bize ulaştı. Birlik adına sahibi Sabit İnce, Yazı İşleri Müdürü Murat

Dalgıç görünüyor. Yazışma adresleri: Düve-nönü Park Cad. Fidan İş

Merkezi Kat:4, No:8 Kocasinan/ Kayseri, şeklinde kaydediliyor.

Bîr şiir şöleni daha: İzmir/ Özdere'de 26

Temmuz-5 Ağustos 2000 tarihleri arasında şiir

şöleni. Dostumuz, Tayyar Tahiroğlu'ndan aldığı

mız bilgiye göre," şölenin şiir günleri: 29- 30 Tem:

muz 2000 tarihleri olarak ayrıldı. Düzenleyenlere,

gerçekleştirenlere, -tebriklerimizi sunuyoruz efen

dim. .. . . .

: Altın Elma şiir ödülü: İ4.7.2000 tarihinde, Ankara/ Elmadağ

Belediyesiyle, araştırmacı, yazar, gazeteci Mustafa Ceylan'ın Öncülüğünde

gerçekleştirilen "1. Altın Elma Şiir Şölenfne katılan sairlerle birlikte bu

satırların yazarı da ödül aldı., "Teşekkür belgesinde; "Sayın İsa Kayacan;

14.7.2000 tarihinde gerçekleştirdiğimiz 1. Altın Elma Şiir Şöleni'ne

katkılarınızdan dolayı şükranlarımı sunarım." ( Zeki Yağdıran, Belediye

Başkanı)

……………………………………………

112

MUSTAFA CEYLAN OLABİLMEK

Şerif KUTLUDAĞ /Denizli

Bu satırlar, çok sevgili-çok değerli Mustafa CEYLAN üstadımızın Denizli

Büyükşehir Belediyesi Kent Konseyi, Kent Şairleri Topluluğu şâirlerinden

sevgili kardeşimiz İbrahim Kavas'la ilgili yapılan; bizim adımızın da

zikredildiği bir "DENİZLİ’DEN YÜKSELEN SES : İbrahim KAVAS (2)

Mustafa CEYLAN" başlıklı yazışma vesilesiyle yazılmış olan satırlardır.

Bu satırlar sadece o yazışma sınırları içerisinde kalmasın, Mustafa

Ceylan üstadımızın sevenleri ve sevdiklerince de bilinsin istedim.....

"Edebiyat ve şiiri vesile eyleyerek insanı ve hayatı güzelleştirmeye talip

olmak ve ömrünü bunun gibi güzelliklere vakfetmek Mustafa CEYLAN

olmak demek. Ve konuk olup da bir kaç saatlik buluşma ve sohbet

içerisinde bir şiir, edebiyat ve sohbet tadı oluşturmak ...

Hafızalarda böyle bir tat bırakmak Mustafa CEYLAN olmak demek.

İnandığı güzellikler uğruna bir yol açmak ve bu yolda sevgilerle, inançla

yürümek demek Mustafa CEYLAN olmak demek. Sanatı, şiiri ve

edebiyatı milletinin değerleri üzerine

oturtmak, binlerce yıldan beri akıp gelen duygu ırmağının önünü açarak

yeni nesillerle buluşması için çabalamak Mustafa CEYLAN olmak

demek. Şiir vasıtasıyla tanıştığı dostlarını, Şiir evi Şairlerini yüceltmek,

Şiir evi şairlerinden bir şairi İbrahim KAVAS kardeşimizi yayınlanan şiir

kitabı dolayısıyla yüceltmek Mustafa CEYLAN olmak demek. İbrahim

KAVAS kardeşimizin şiirleriyle ilgili geniş bir değerlendirme yapmak ve

bunu yazıya geçirmiş olmak Mustafa CEYLAN olmak demek. Bu

113

vesileyle Şiir evi Şairlerine gül kokulu gönül selamları göndermek

Mustafa CEYLAN olmak demek.

Ve Mustafa CEYLAN olabilmek: "Şiirin temel görevi barış, sevgi ve umut

olmalı. Nefret söylemi, öfke ve kin gürültülerini taşımaktan hoşlanmaz

şiir. Kelimeler sestirler. Sesimiz ayrılık, zulüm ve kin dolusu çıkmaya

başladığında şiir ölür, şiir yaşamaz ve güzellik silinir dünyadan. En acı

ve en zor dönemde dahi, şiir umudu ve güzelliği elden bırakmaz.

Bırakmamalı… Şiir, cephede Mehmetçikle omuz omuzadır. Şiir,

dergâhta derviş neyinde sihirdir. Şiir, ana dilinde ağıt, gelin elinde

kınadır. Şiir inceden bir hüzün, şiir Yunuslamasına heybedir hikmet

taşıyan.

Şiir, Anadolu'dur. Şiir, çiledir. Çilenin kelimelerden dokunmuş

coğrafyasıdır. Şiir, küçüklere nasihat; büyüklere saygıdır..." diyebilmek

ve şiirin bildirgesini ölümsüz değerlerle bezeli insan sevgisi üzerine

sunabilmektir. Be vesileyle Şiir evi Şairleri ve şahsım adına Şerif Kardeşi

olarak kalbî sevgilerimi ve selamlarımı sunuyorum çok değerli Mustafa

CEYLAN üstadımıza. Bu vesileyle de sevgili şair kardeşimiz İbrahim

KAVAS'ı ve başkanımız Arzu Subakan Kabukçu'yu bir kez daha

gönülden kutluyoruz... Nice şiirler, nice güzellikler yaşanması dileğiyle."

114

ÖLDÜRÜLEN 101 ŞAİR

Mehmet NACAR

13 Aralık 2013

Mevlana’nın ünlü sözü; ‘’Suskunluğum asaletimdendir. Her lafa verilecek

cevabım var. Lakin bir lafa bakarım laf mı diye. Bir de söyleyene

bakarım, adam mı diye.’’ Benimde her kitap için yazacağım bir iki satır

vardır. Ancak önce bakarım. Kitap kitap mı? Sonra da bakarım. Yazan

edebiyatçı mı?

Sayın Mustafa Ceylan ‘’Öldürülen 101 Şair’’ serisini uzun zamandır net

ortamından bölümler halinde yayınlıyordu. Okuduklarım oldu.

Kaçırdıklarım oldu. Yakın zamanda bir gün Antalya’dan bir kargo geldi

ve açtığımda içinden üç kitapçıktı;

Ceylan Hocamızın ‘’Öldürülen 101 Şair,’’ Harun Yiğit’in ’’Vatandaş

Osman ve Duy Yunus Emre’’ kitapları. Her biri birbirinden değerli bu

kitapları bir tek yazıya sığdırmak mümkün değil. Bu yazımın konusu

sadece Mustafa Ceylan ve Öldürülen 101 Şair.

Öldürülen 101 Şair Türk Edebiyatında seçkin yerini alacak değerli bir

kitaptır. Sayın Ceylan da gerçek bir edebiyat ustasıdır.

Şairler ve edebiyatçılarla ilgili olarak kendime özgü değerlendirmelerim

var. Bir edebiyatçı en başta derviş ruhlu ve mütevazi olmalı. Kendini

aşmış olmalı. Kanadı yokken uça uça atmosferden dışarı çıkmaya

çalışmamalı. Bilgili, donanımlı olmalı.

Söylediği veya yazdığı konularda yeterli bilgi ve beceriye sahip olmalıdır.

Sayın Ceylan’da bunların tamamı ziyadesiyle mevcut. Mustafa Ceylan’ı

tanıtmadan kitabı tanıtmanın zor olacağını düşündüğümden tanıtıma

devam ediyorum.

Hepiniz bilirsiniz. Osmanlı İmparatorluğu döneminde akıncılar vardı.

Akıncılar sınır ötesinde fethedilmeye aday ülkelere akınlar düzenler, akın

yaptıkları ülkeler hakkında gerekli bilgileri toplayarak padişaha iletirlerdi.

Akıncılardan hiçbiri kendi çıkarı için çalışmazdı. Tek amaçları vardı.

Osmanlı’yı yüceltmek ve gücünü göstermek. Mustafa Ceylan da bir

115

edebiyat akıncısıdır. Edebiyat alanında keşfedilmemiş yerlere akınlar

düzenler, akınlarda topladığı bilgileri bazen net ortamından, bazen de

kitaplaştırarak paylaşır. Amacı edebiyata gereken değeri vermek ve

edepli edebiyatın gücünü gözler önüne sermektir.

Bu düşünceden yola çıkan Edebiyat Akıncımız Gülce Edebi akımını

ortaya koymayı, tanıtımını yapmayı, yurt içinde ve yurt dışında kabulünü

başarmış değerli bir gönül dostumuz. Gülce edebiyat akımı gelecek

kuşaklarda hak ettiği yeri şimdiden almıştır.

Öldürülen 101 Şair’e gelince.

Yarım asrımı edebiyat ve şiire adamış olmama rağmen öldürülen

şairlerle ilgili perakende bilgilere sahiptim. Hiciv şiirleri yüzünden

öldürülen birkaç şairi biliyordum sadece. Bu kitabı okuyunca öldürülen

şairler konusunda ne kadar cahil kaldığımı anlamış oldum. Kitapta

şairlerin sadece kısa özgeçmişleri değil, nasıl ve neden öldürüldükleri ile

birlikte şiirlerinden seçkin örneklere yer verilmiş. Böylece adı geçen

şairler eserleriyle de tanıtılmışlar.

Kitapta adı geçen şairlerin hepsi de şiirleri yüzünden öldürülmüş değil.

Özellikle Osmanlı saraylarında yetişmiş şehzadelerle padişahların

hemen hepsi siyasi nedenlerle öldürülmüşler. Adı geçen bu kişilerin

eserlerinden örneklere baktığımızda öldürülmelerinin edebiyat ve şiir

adına ne kadar büyük kayıplar doğurduğunu anlamaktayız.

Günümüzde her aklına esen kitap yapmakta. Bir yıllık şair de, bir günlük

şair de, kural bilen de, hiçbir şey bilmeyen de kitap yapmakta. Yapılan

kitapların en azından yarısı ekonomik sorunları olmayan kişilerin

yalakaların gazına gelerek yaptıkları karalama defterleridir. Öldürülen

101 Şair bir kitabın nasıl yapılması gerektiği konusunda bilgiler ve

ipuçları da vermekte.

Kitabın son sayfalarında her şairin ne sebeple ve nasıl öldürüldüğü

konuları belirli başlıklar altında gruplaştırılarak listelenmiş. Araştırmacı

gazetecilik ve yazarlık gereği olarak başvurulan kaynaklar Biyografi

başlığı altında son sayfalara eklenmiş…

Sayın Ceylan’ın öldürülen şairler olarak tespit ettiği sayı yüz otuz yedi.

Bunlar arasında kaynak bulabildiği yüz bir şairi kitabına almış. Kalanlarla

ilgili kaynaklara ulaştıkça eksikleri tamamlayacağına ve yeni baskıda

bunları da kitaba ekleyeceğine inanıyorum.

116

Necip Fazıl Kısakürek, Arif Nihat Asya, Halil Soyuer, Cemal Safi, Ahmet

Tufan Şentürk, Mehmet Kaplan, Güzide Taranoğlu, İsa Kayacan gibi

seçkin edebiyatçıların aralarında yaşamış, onlarla ortak çalışmalarda

bulunmuş seçkin bir dostumuzdur Sayın Ceylan.Sözcüklere kaleminin

ucunda oryantal dans yaptırılabilen, edebi söz sanatlarına hâkim,

yaşlılığında da gençliğindeki edebi enerji ve azmini koruyabilen, deli

dolu, ender kişiliklerden biridir kendisi. Bu güne kadar otuz iki kitabı

yayınlandı. Ancak tevazuundan dolayı bu eserlerini her zaman ve her

yerde ön plana çıkarmaz. Öldürülen 101 Şair’in arka kapağında, kitabın

basımını yapan Gelişim Sanat editörünün notundan kısa bir bölümü

buraya alıyorum.‘’…Bu çalışmada Öldürülen 101 Şair’in kısa biyografik

tanıtımlarından sonra, şiirlerinden örnekler verilmiş, bilahare şairin

öldürülüş sebebi etraflıca ele alınarak, yazar tarafından günümüze ve

geleceğe göndermeler yapılmış, ardından konuya ‘’Gülce Edebiyat Şiir

Türleri’’ ile şiirin efsunkâr çiğdem kokusu sürülmeye çalışılmıştır.’’

Şiiri ciddiye alarak hayat felsefesi sayan bütün şairlerle şiir okurlarının bu

kitaba sahip olmaları önemli bir eksiklerini tamamlayacaktır. Gelişim

Sanat yayınlarınca çıkarılan, 478 sayfa ve kullanılan malzeme açısından

da profesyonel baskıya sahip ‘’Öldürülen 101 Şair’’ edebiyatımızda çok

önemli bir eksiği tamamlamış, önemli bir boşluğu doldurmuştur.

Günümüzün kitap çöplüğünde boynunu bükmüş papatya misali açan bu

tür kitaplara verilen emek kutsaldır. Sayın Ceylan’ı gönülden kutluyorum.

Eline, kalemine, yüreğine ve doğru düşünen beynine saygılar…

…………………….

117

"ÖLDÜRÜLEN 101 ŞAİR" ÜZERİNE

Eylül-2014 Şair Nadir SAYIN'ın facebookdaki paylaşımıdır

Nadir Sayin Saygı deger sevgili Mustafa

abi, http://www.mustafaceylan.net/.../oldurulen101sairbaski.pdf linkinde

ki “ÖLDÜRÜLEN 101 ŞAİR” Kitabınızı okumaya devam ediyorum. Başta

şunu demek isterim. Edebiyat ve edebiyatcılar, ozan ve şairler hatta

Türkçe konuşan halklar adına da teşekkür ederim. Titiz araştırma, uĝraşı

ve emek sunucu ortaya gelmiş bu kitap, gerçekten Edebiyatımıza verimli

ve kalıcı olacak bir katkı sunmuş.

Sizin bu emeĝinize/kitabınıza olan odaklanmayı kesinlikle törpülesin

istemiyorum vurgumla, müsadenizle şu örneĝi vermek isterim… Ne

yazık ki .., GAZETE PATRONLARININ ya da İKTİDARIN emrinde ki kimi

köşe yazarlarının HALK NAZARINDA da popüler olduĝu bir ülkede

yaşıyorsunuz! SANATI – EDEBİYATI laçkalaştıranlar,

arabeskleştirenlerin popüler olduĝu bir toplumla kalmak zorunda mıyız?..

diye insan kendisine bunu sormadan da edemiyor!

Bu yapıtınızla diyelim ki bir Lüxenburg ya da bir Malta da onların şairi,

yazarı ve araştırmacısı olsaydınız… O toplumlarda, EN ONURLU

BİLİNEN 101 KÖŞE YAZARINDAN daha fazla deĝeriniz OLURDU!

Ama sizin gibi halkı için ‘biz’ üreten edebiyat emekçilerinin canı saĝ

olsun.. Çünki, HİÇ BİR ŞEY durduramamış onuruyla-sanatıyla

uĝraşılarını. BİZLERİ..BİZİMLE BİRLİKTE olan mazlum halkarı ve Sizin

gibi edebiyatcısına hep sahip çıkmış yine de halk gibi HALK YIĜINLARI..

Kitabınıza dönmek istiyorum..

XIV den XX kadar (xx de 22 olmak üzere) tam 137 şairimiz çeşitli

sebeblerle öldürülmüşlerdir.

1.): NEF’İ. Öldürülme sebebi, IV Murat tarafından yasaklanmış olunan

‘hiciv’ şiir yazmasıdır.

2.): Şehzade Korkut (Harimi). Padişah Sultan Selim tarafından, tahta

talip olduĝu nedeniyle, ölüm fermanı verilmiş ve boĝularak

öldürülmüştür.

Musatafa Ceylan abimizin SON SÖZ ünde ÖLDÜRÜLMESİN (Gülce

Buluşma) başlıĝıyla Şehzade Korkut için şu son dörlük KALICI olmasına

karşın ANLAMI da DERİNDİR:

118

“Karadır kaşların ferman yazmıyor”

Üzüm gözlü bağban, bağı bozmuyor

Arılar baharda çiçek gezmiyor

Ben seni yazarım, balım ben seni,

Ben seni yazarım, zalım ben seni.

3.): Şehzade Mustafa (Muhlisi =mahlası). Kezâ babası Sultan Süleyman

tarafından kâtline karar verilmiştir.

Sonuç itibariyle, Boĝularak, Zehirlenerek, Yakılarak, İdam edilerek,

Kurşunlanarak, Yolu kesilerek, Savaşlarda, Hakkında Padişahlar

tarafından fermanlar yazılarak, Hakkında Fetva verilerek, Derisi

Yüzülerek, Linç edilerek ÖLDÜRÜLEN evet…yüzü aşkın şair/ozan ve

nice bu halkın DEGERLERİ… İnceden inceye, kaynakçalardan

araştırılarak objektif boyutlarıyla ve şairlik konumlarına odaklanarak ele

alınmış ve gerçekler daha berrak okuyucuya sunulmuştur!

Dünya üzerindeki tarihi beraberinde KÖKLÜ bir ülke de BU KIYIMLAR

YAPILIYORKEN Edebiyat; şair ve şiir adına o saltanatlardan,

padişahlardan, zihniyetlerden ve o zihniyetleri takip edenlerden toplum

utanacaĝına kimileri; hâlâ SANATIN içine bilmem ne edenlerin ve

UCUBE diyenlerin, Edebiyat evlerini kapatanların ardından koşuyor.

Böyle olunca da tabii ki KALEMİNE kadar SATILMIŞ örnek köşe

yazarları (ki her şeye karşın azınlıkta olan ve onuru ile yazan yiĝitgüzelleri tenzih ederim).. bu ülkede OKUNUR oluyorlar..

Bu EDEBİYATA… bir TOPLUMA..KÜLTÜRE karşı yapılmış en büyük

HAKSIZLIK ve ONURSUZLUK ile ÇÜRÜMÜŞLÜKTÜR!

Saygı değer Mustafa abim.. sizin sadece bu yapıtınıza ONLARIN

BİNİNİN yüz bin köşe yazısı beş kuruş dahi ETMEZ..

Sizler ki işte nihayetinde YAPITLARINIZLA GERÇEK Edebiyat ve

Sanatın KİTAPLARINDA Yüz yıl sonra olsa da yer alacaksınız!

Araştırma ve yazarlık, şairlik yanınıza saygımın bir kat daha atmışlığı

ifademle.., herkesin okumasını tavsiye edeceğim bu emeğinizden dolayı

yüreğinize ve kaleminize sağlık olsun. Saygılarla…

……………………

119

ŞAİR ÖLDÜRMEK KOLAY

— Öldürülen 101 Şair —

R. MİTHAT YILMAZ

*****************************

“Öldürülen 101 Şair”, Mustafa Ceylan’ın son kitabı. Gelişim Sanat yayını,

480 sayfa, Şubat-2013.

Kitabın başında, yayınevi adına kısa bir Önsöz var, şu cümle bu

Önsöz’den; “Sahasında büyük bir boşluğu dolduracağına inandığımız bu

eser, bıkmadan-usanmadan çalışan ‘Gülce Edebiyat Akımı’nın

kurucularından araştırmacı şair-yazar Mustafa Ceylan’ın çalışmaları

sonucunda ortaya çıkmıştır.”

Merak edenler olacaktır elbet; Mustafa Ceylan kimdir, Gülce Edebiyat

Akımı ne demektir?

Mustafa Ceylan kimdir’i, Bizim Ece dergisinin 169. (Kasım-Aralık 2013)

sayısında Şafaknur Yalçın’ın Ceylan’la yaptığı mülâkattan aktaracağız:

Mustafa Ceylan, 1952 Ankara-Elmadağ doğumlu. İlk ve ortaokulu

Elmadağ’da, liseyi Ankara’da okudu. Ankara Devlet Mühendislik

Mimarlık Akademisinden Makine Mühendisi olarak mezun olan Mustafa

Ceylan, lise sonrası Elmadağ Belediyesinde başladığı memuriyet

hayatını 1998’de emekli oluncaya kadar birçok ilde işçi, memur, şef,

müdür, işletme müdürü, daire başkanı, Başbakanlık Müşaviri, Belediye

Başkan Yardımcısı, İl Daire Müdürlükleri gibi görevlerle sürdürdü. Gün

oldu, aktif siyaset yaptı, 12 Mart ve 12 Eylül’de tutuklandı. Birçok

STK’da, gazetede, dergide görevler üstlendi, yöneticilik, yazı işleri

müdürlüğü yaptı. Burada sayamayacağımız kadar gazete ve dergide

yazıları, şiirleri yayımlanan Ceylan, hâlen Antalya’da ikamet etmekte

olup Gülce Edebiyat Akımı’nın kurucuları arasındadır.

120

Bu akımla ilgili bilgileri de Osman Öcal’la Refika Doğan’ın hazırladıkları

Gülce Edebiyat Akımı/Güldeste adlı kitaptan alacağız.

Gülce Edebiyat Akımı, Mustafa Ceylan, Harun Yiğit, Refika Doğan,

Osman Öcal ve Yusuf Bozan’ın kuruculuğuyla yola çıktı. Sonra birçok

şair bu akıma katıldı. Yerimiz müsait olmadığı için bu akımla ilgili özet

bilgiyi sözünü ettiğimiz kitaptaki Refika Doğan’ın uzunca yazısından

seçtiğimiz birkaç cümleyle vereceğiz:

(Gülce Edebiyat Akımı), “Eski ile yeniyi, hece ile serbesti buluşturma,

beraberinde; aruzu güzel Türkçemizle daha anlaşılır, yazımı daha kolay

ve daha yalın bir ifadeye kavuşturma istek ve iradesidir. Yani bizim olanı

(daha bilinçli, daha yapıcı ve yaratıcı yol ve yöntemlerle) yine bize

kazandırmaktır yeniden. Ve açılımlarındaki ahenk, ölçü ve farklı

tekniğiyle yeni bir çığır açmak şiirimize.”

Merak edip de akımla ilgili geniş bilgi almak isteyenlere

adres; http://www.gulceedebiyat.com

Biz şimdi tekrar Mustafa Ceylan’ın Öldürülen 101 Şair kitabına dönelim:

Yazarın ifadesine göre, XIV. yüzyılda 3, XV. Yüzyılda 15, XVI. Yüzyılda

29, XVII. Yüzyılda 26, XVIII yüzyılda 26, XIX. Yüzyılda 16 ve XX.

Yüzyılda 22 şair olmak üzere toplam 137 şairimiz çeşitli sebeplerle

öldürülmüştür. Yazar diyor ki, “Çalışmamızda bu şairlerimizden,

hakkında kaynak bulabildiğimiz 101 şairi ele aldık.”

Eserinde takip ettiği metoda gelince; o da -yayınevinin Önsöz’ündeşöyle:

“Bu çalışmada, öldürülen 101 şairin kısa biyografik tanıtımlarından sonra

şiirlerinden örnekler verilmiş, bilâhare, şairin öldürülüş sebebi etraflıca

ele alınarak, yazar tarafından günümüze ve geleceğe göndermeler

yapılmış. Ardından, konuya ‘Gülce Edebiyat Şiir Türleri’ ile şiirin efsunkâr

çiğdem kokusu sürülmeye çalışılmıştır.”

121

Bunun anlamı şu; her şairle ilgili son sözü, Gülce akımın şiir

kalıplarından biriyle yazdığı bir şiirle Mustafa Ceylan söylüyor.

Evvela işin doğrusunu söylemek lazım; Mustafa Ceylan, bu eserini

vücuda getirmek için çok zaman harcamış, çok emek sarf etmiş ve

hâliyle da ortaya çok değerli bir kaynak eser çıkarmış.

Bu sahada elimizde Hayati Baki’nin Şiirin Kesik Damarları-II (Promete

Yayınları, 1994-Ankara) diye bir kitabı varsa da Ceylan’ın kitabıyla

kıyaslanamayacak kadar zayıftır. Baki’nin bu kitabında sadece 8 Türk

şairini görebilirsiniz; diğerleri yabancıdır. I. Cilt ise “intihar eden şairler

kitabı’dır.

Mustafa Ceylan’ın Öldürülen 101 Şair’i bizce bitmiş bir kitap değildir;

hiçbir zaman da bitmeyecektir. Öyle sanıyoruz ki hayatta olduğu

müddetçe Ceylan’ın bu alandaki araştırması-soruşturması devam

edecektir. Bu “101” sayısı ise sadece bu ilk baskıya mahsus sembolik bir

rakam olarak kalacaktır. İleriki her yeni baskıda Ceylan’ın kitabının ismi

değişebilir. Sadece temennimiz, listeye günümüzden ve gelecekten yeni

isimlerin katılmamasıdır.

“Öldürülen Şairler” deyince, çoğumuzun aklına, devlet tarafından; en

azından Osmanlı döneminde padişahların fermanıyla, şeyhülislâmların

fetvasıyla öldürülen şairler geliyor. Yahut ihtilallerin akabinde, despot

yönetimler-yöneticilerce katledilenler… Bir de bu şairler, sırf şiirleri

yüzünden bir şekilde öldürülmüş gibi algılıyor insan.

Oysa Mustafa Ceylan’ın eserini okuduğunuzda, bunun hiç de böyle

olmadığını –en azından tamamen böyle olmadığını– görüyorsunuz.

Mesela ünlü halk şairi Çıldırlı Âşık Şenlik, kendisini kıskanan şair

arkadaşları tarafından zehirlenerek öldürülüyor. Şair Pirî Mehmet

Paşa’nın ise kendisini kıskanan Pargalı Damat İbrahim Paşa’nın

dolduruşuna gelen –çok gariptir– Pirî’nin oğlu tarafından zehirlendiğini

görüyorsunuz.

Bu 101 şaire, yolu kesilerek eşkıyalar tarafından öldürülen 7 şairle

122

savaşta şehit düşen veya bir şekilde öldürülen 16 şair de dâhildir.

Yeniçeriler tarafından öldürülen 3 şair, linç edilen 1 şair, kargaşada

öldürülen 1 şair, valilik görevinden ötürü öldürülen 1 şair, sır kâtibi

oldukları için öldürülen 2 şair de bu 101 şair arasındadır.

Halim Efendiyi Rumlar öldürür, eşiyle birlikte Refiâ’yı evine gelen

misafirler öldürür, Tatar Lütfi’yi sarhoş haldeyken sokakta karşılaştığı

diğer sarhoşlar öldürür. Daha enteresanı; Helâki ve Yusuf-i Sânî, aşk

yüzünden sevdikleri kadınlarca hançerlenerek helâk edilmişlerdir. Sânî’yi

öldüren kadın, aynı zamanda intihar ederek kendi hayatına da son

vermiştir. Yeri miydi bilmem, Ceylan’ın kitabında bu satırları okurken,

Elazığlı şair Sıtkı Caney’in, “her güzel kalbinde bir hançer taşır” mısraı

düştü hafızamıza.

Bir paragraf açarak bir hususu daha ifade edelim:

Mustafa Ceylan’ın kitabında ismi geçen 101 kişinin tamamı mümeyyiz

vasfıyla şair de değildir. Padişahından paşasına, şeyhülislâmından

şehzadesine, kimyagerinden dervişine kadar farklı iş ve ikbal sahibi

insanlar vardır bunlar arasında. Ama tamamı, güçlü veya zayıf paçayı

şiire ve nasılsa bir şekilde yakayı ecele kaptırıvermişler.

Aslında bütün bu dediklerimizi de içine alan kapsamlı bir

mukaddime/önsöz bulunmalıydı kitabın başında. Kitap boyunca yapılan

alıntıların bir kısmında varsa da tamamında dipnot şeklinde dahi olsa

kaynak gösterilmeliydi. Eserde nasılsa gözden kaçmış yazım hatalarının

çokluğu -gerek şiir ve gerekse nesir iktibaslarda- titiz okuyucuları

üzecektir; olmamalıydı.

Kitabın sonunda Azerbaycan’dan Vedadî ve Vâkıf’ı görünce demek

gereğini duyduk; Şah Kaçar Feth Ali Han tarafından topun ağzına

bağlanarak öldürülen Vedadî, Ağa Muhammed Şah taraftarlarınca

oğluyla birlikte öldürülen Vâkıf kitapta yer almış da kızıl Sovyet rejimi

tarafından öldürülen Azerbaycan’ın zirve şairleri Hüseyin Cavid, Ahmed

Cevad, Mikâyil Müşfik, Âşık Elesger neden yer almamış? Hatta sadece

bunlar da değil; Balkanlarda, Kırım’da, Kerkük’te, Kırgızistan,

123

Kazakistan, Özbekistan, Türkmenistan, Tataristan’da, Doğu Türkistan’da

sudan bahanelerle şehit edilen şairler nerede?

En son şair öldürme vakası, Kuzey Irak mahreçli bir haberle geldi. Bunu

da biz Karabük’te yayınlanan Tay dergisinde Tamer Abuşoğlu’nun

yazısından öğrendik:

2013-Kasım başlarında, Tuzhurmatı’da durdurulan araçtan indirilen

Türkmen Şair Casim Muhammed Farac kaçırılarak şehit edilmiş.

Oktay Akbal, her ne kadar “Şairlere Ölüm Yok” demiş olsa da, Öldürülen

101 Şair’in bir yerinde Mustafa Ceylan’ın “Şair Öldürmek Kolay” diyen bir

şiiri var ki hak vermemek elde değil Ceylan’a. Yeter ki öldürmeye niyetin

olsun; bahane bulmakta ne var… Zaten Ceylan da öyle diyor şiirinin bir

mısraında; “Şair öldürmek kolay, bulunur bahanesi…” diyor.

Mustafa Ceylan büyük bir iş başarmış. Kendilerini kutluyor; daha nice

başarılara diyoruz biz de.

124

ŞÂİRLERİ DE ÖLDÜRÜRLERMİŞ

Şerif KUTLUDAĞ

************************

Şerif Kutludağ 13 Ekim 2014 'te DEHA20'de yayınlanan yazım:

“Şiir, asıl şimdi lâzım!..” diye bitirmiştim cuma günkü yazımı ya, sanki

sözümü doğrularcasına ilgilerin yanında hafta sonunda bu sefer de şiir

adına insanın ömründe nadir olarak yaşayabileceği bir şair sohbeti

dinledik Şiirevi’nde…

“Öldürülen 101 Şair” isimli kitabın yazarı sayın Mustafa Ceylan’dı sözünü

ettiğim özel şâir. “Öldürülen 101 Şair” adını taşıyan 478 sayfalık kitabını

teklif etmemize rağmen hiçbir ücret almadan otuz civarında şair

dostumuza imzalayıp vermesiyle kazandı kalplerimizi sayın Ceylan.

Ortadoğu’da ölümlerin kol gezdiği, çoluk çocuk, genç ihtiyar, Alevi Sünni,

Türkmen Kürt, Ezidi, Nasuri demeden yüz binlerin ölüm haberlerinin

kanıksandığı bir süreçten ülke olarak sağ salim çıkmanın zorlu

mücadelesi içerisindeyken “Öldürülen 101 Şâir” başlığını okumak

yüreğimi ürpertti.

Bizim Nef’î, Nesimî, Şeyh Bedreddin adlarıyla öldürüldükleri bilgisi

kulaklarımızda yer eden şairlerin yanında, sayın Ceylan’ın ulaşabildiğim

dediği 101 şairin öldürülmüş olduğu bilgisi derinden sarsıyor dinleyenleri

ne yalan söyleyeyim. Bir de şiirle yaygın tabirle köşe dönen

dünyalıklarını kazanan şairlerden de söz ediyor sayın Ceylan

öldürülenlerin yanında.

125

Sayın Mustafa Ceylan 1952 Ankara doğumlu. Şiirinin kaynağında

Anadolu’nun destancı geleneğinin temsilcilerinden amcası Destancı

Ahmet’i anlatıyor önce. Sonra ölümlerde ağıtçılık yapan anneannesi

Miyase Kadın’dan söz ediyor. Çocuk yaşta amcasının okuttuğu kitaplar,

anlattığı hikâyeleri anneannesinin yanık sesleri onun gönül dünyasının

deniz dalgalarını oluşturur adeta. Amcası sayesinde ilk okulda Yunus

Emre şiirlerini ezberler.

Lise birde ilk şiir kitabını çıkarır. Lise bitince âşık oldum dediği eşi Gülay

Hanımla evlenir. Bir yandan memurluk yapıp ev geçindirirken bir yandan

da Ankara DMMA’da mühendislik eğitimi alır. 12 Mart ile 12 Eylül’de

cezaevine girer.

Necip Fazıl, Arif Nihat Asya, Halide Nusret Zorlutuna, Mehmet Çınarlı,

Ceyhun Atuf Kansu, Ahmet Muhip Dranas, Halil Soyuer, Abdurrahim

Karakoç; İstanbul’da da Mehmet Kaplan ve Ahmet Kabaklı onun

beslendiği şairler ve ilim erbâbı şahsiyetlerdir.

Mühendis olur. Nerede tren istasyonu varsa görevin orası denilerek

Anadolu’ya salınır. Gitmediği tren istasyonu kalmaz. Ateşçi Sivaslı

Haydar kendisi Anadolu insanının sesi, yüreği ve özüyle buluşturur.

Erzincan Sivas arasında döneminin isimsiz halk âşıklarıyla ve “Her dağın

ardında bir destancı vardır.” kabulüyle yörenin destancılarıyla sohbet

halkalarında yer alır.

Sayın Mustafa Ceylanın adeta damak tadı bırakan sohbeti Şiirevi şâirleri

için tam bir gönül ziyâfeti olurken şiir adına da söyleyecekleri vardır

elbette. İşte sizin için seçtiklerimizden:

“Şiir bir ses bilimidir. Şâirlik, dar alanda seslerle dans etme sanatıdır.

Türkçemiz zengin ünlü sesleriyle şiirin istediği ses zenginliğine sahip bir

dildir. Onun için de tam bir şiir dilidir. Şiir kandırıcıdır. Şiir Kanunî’nin,

Fâtih’in adını yok etmiş, mahlâsına hak tanımıştır. Şâirlik için çok

okuyacaksınız. Bana kitap manyağı derlerdi. Çok yazma; çok

yazacaksan yazma… Yazacaksan yazılmamışı yaz. Madde ile mânâyı

bir arada kurgula. Şâir olmak kolaydır da şiir yazmak çok zordur.

126

Yaşarken öldürdüğümüz şâirlerimiz var. Sağlığında şâirlere en çok

eziyet eden milletiz. Arada kendinizi nadasa bırakın. Her zaman

yazmayın. Şiiri yenilemek gerekir. Şiirde 1.lik münhaldir. Hiç kimse

sürekli 1. değildir. En 1. şiir henüz yazılmayan şiirdir…”

Gülce Edebiyat akımının kurucularından olan ve halen Antalya’da

yaşayan sayın Mustafa Ceylan’a bu güzel sohbeti için kalbî

teşekkürlerimizi sunarken http://www.gulceedebiyat.com/ u şiir severlere

tavsiye ediyoruz. Bir teşekkür de konuğumuzun dilinden Denizli

Büyükşehir Belediye Başkanı sayın Osman Zolan ile Kültür ve Spor

Daire Başkanı sayın Hüdaverdi Otaklı’ya şairler için böyle güzel bir

ortam hazırladıkları için. Biz de son olarak Mustafa Ceylan’la bizleri

buluşturdukları için Kent Şairleri Topluluğu Başkanı sayın Arzu Subakan

Kabukçu’ya teşekkürler ediyoruz.

Hani güzel Türkçemizde “Gönül sohbetleri” diye güzel bir tanımlama

vardır ya… Yeni gönül sohbetlerinde buluşabilmeyi dilerken son bir dilek

olarak da “Sadece şâirler değil, hiç kimse öldürülmesin… Allah’ın verdiği

canı yalnızca Allah alsın!..” deriz…

…………………………….

127

41 SANAT YILINDA Mustafa CEYLAN

Prof. Dr. İSA KAYACAN

İnsanların yıllarla birlikte ilerleyen ve tecrübe haline dönüşen kazanımları

bir yerde, bir noktada toparlanmalı, değerlendirilmelidir.

Bunun adı “kutlama” olarak şekilleniyor.

Mustafa Ceylan, Türk sanat ve edebiyatı içinde zirvelere bağdaş kurup

oturan bir kardeşim.

Yıllar nasıl hızla geçmiş ki, 17 Şubat 2007 tarihinde Antalya İl Halk

Kütüphanesi konferans salonunda “Mustafa Ceylan’ ın 41. sanat yılı

etkinliği” kutlandı.

Bu satırların yazarı olarak bendeniz de konuşmacılar arasındaydım.

KONUŞMACILAR SIRASIYLA

1- Gülseren Onay: Mustafa Ceylan Kimdir? sorusunun cevabını ortaya

koydu. Yani biyografisinden satırbaşları nakletti.

2- Naim Tuncalı: Mustafa Ceylan’ın şiirindeki belli başlı temalardan söz

etti, örnekler verdi.

3- Bolat Ünsal: Dost gözüyle Mustafa Ceylan’dan söz ederken, öyle

canlı, öyle sıcak, öyle kahkahaya giden örnekler verdi ki, şaşırıp kaldım.

Hatta, Kamil Koç otobüsü yerine, Hakiki Koç otobüsüne binerek yaşadığı

serüvenlerden “Devlet adamı Mustafa Ceylan’dan” söz etti, salondakiler

kahkahaya boğuldular, boğulduk.

4- Faik Ardahan: Neden Mustafa Ceylan Şiiri? başlıklı araştırma,

inceleme ve değerlendirmesini sundu.

5- Programın yöneticisi Vedat Sümbül, sempatik tavırlarıyla göz

doldururken, Mustafa Ceylan şiirindeki dil ve uslup özelliklerinden

örnekler verdi. Yer yer genelleşen konuşmasıyla takdir topladı,

alkışlandı. Ben şahsen çok beğendim hazırlığını, örneklerini ve genel

değerlendirmesini. Kutluyor, tebrik ediyorum.

6- Asım Kısbet, araştırmacı özelliğini yeni öğrendiğim güzelliğiyle,

Mustafa Ceylan ve şiir etkinliklerinden örnekler vererek, Mustafa Ceylan

fotoğrafının üzerindeki karelerin bölümlerini çok güzel tahlil etti ve tekrar

bu fotoğraf kare parçalarını birleştirdi.

128

BU SATIRLARIN YAZARI

Bu satırların yazarı İsa Kayacan’da Mustafa Ceylan’ın genelliği, sanat ve

edebiyat alanındaki yeri, yayınları, bürokratlığı, siyasi yaşamı,

gazeteciliği hakkında verdiği bilgiler arasında; Kendisini 1978 yılında

tanıdığını, 1960 – 1970’li yıllarda Ankara’da şair enflâsyonunun

bulunmadığını, o günlerde ülke nüfusunun tamamının şair olmadığını,

Ahmet Tufan Şentürk, Dr. Sami Ateş, İsa Kayacan ve Mustafa Ceylan

dörtlüsünün Ankara’da neler yaptıklarını, uzun uzadıya anlattı.

Mustafa Ceylan’ın bir Elmadağ sevdalısı olduğunu, şairliği yanında, yani

şairliği kadar öteki alanlarda ki ustalıklarının da dile getirilmesi

gerektiğini, milliyetçilik çizgisindeki önemliliğini, yok yere cezaevlerinde

geçirdiği günlerindeki dışa yansıyan duygularını. “Devlet Adamlığı”

unvanını, Dr. Sami Ateş’in elinden almış olmasının kendisine farklı

sorumluluklar yüklediğini, şiirimizin beş yıldızlı çınarı rahmetli Ahmet

Tufan Şentürk’ün, nüfus kütüğünden (İsa Kayacan tarafından silinen

evlatlarının) silinen evlatları arasında Mustafa Ceylan’ın olmadığını, yani

Mustafa Ceylan’ın Ahmet Tufan Şentürk’ün ilk sıradaki evladı olduğunu,

bu evlatların sayısının (silindikten sonra) bir elin parmaklarından az

olduğunu kaydetti.

Salonda da ifade ettiğim gibi; Mustafa Ceylan’ın bu 41 olarak görülen

sanat ve edebiyat hayatı, bence 51 olmalıdır. Çünkü O’nun yılları, yani

365 günleri hep dolu dolu geçmiştir. 365 gün değil, 465 gün olarak

hesap edebilmeli her yılı. Tebriklerimi, sevgi ve saygılarımı sunuyor, nice

41 yıllara Mustafa Ceylan diyorum ve seni seviyorum, seviyorum sevgili,

değerli ve vefalı kardeşim.

……………………….

129

MUSTAFA CEYLAN İLE 49 YIL

Sabit İNCE

26 Ocak 2015 Pazartesi Saat 16:20

Bugün Antalya da olacağım. Birkaç gün de biraz kafamı dinleyip, 49

yıllık şiir serüvenini kutlayacağımız değerli Dostum Mustafa Ceylan,

Harun Yiğit ve Ökkeş Baba ile beraber olacağız. Güzel sohbetler yapıp,

belki Naim Tuncalı ağabeyimden de güzel şiirleri kale kapısından

Akdeniz'e doğru göndereceğiz.

Mustafa Ceylan 49. şiir ve sanat yılını kutlayacak. Kolay değil şiirle yatıp

şiirle kalkarak 49 koca yılı tamamlamak. Her babayiğite de nasip olmaz.

Üstelik yüzlere yakın kitapla bunları tarihe emanet etmek, araştırmalar

yapmak, şölenlere katılmak, şölenler düzenlemek, yurtiçi ve yurtdışında

ülkemizi temsil etmek..

Ben şahsen hep gıpta ettim. O'nun gibi olamamanın sancısını çektim

onu tanıdığımdan beri. Çalışkan, üretken, dost, edebiyat dünyamızın piri.

Bilgili, araştırmacı, kafasına takılanı taa fizan'da olsa arayıp bulan bir

şair, yazar, gazeteci. Aslında Gazeteciliği geri plana atarak güzel bir yol

çizdi kendisine.

Keşke ben de biraz geriye atabilsem gazeteciliği. Ama ne mümkün?

Hani bir söz vardır. Şiir kuma kabul etmez diye. Bence doğru. Kimse ile

veya hiçbir meşguliyet ile paylaşmak istemiyor. Sade benimle ilgilen,

sadece bana yönünü çevir, başkaları huri melek de olsa yalnız bana bak

diyor şiir hep.

İşte bundan dolayı da pek başarılı olamadık şiir alanında. Çünkü

kendisini kimseyle veya başka bir duygu ile paylaştırmak istemiyor.

Neden bilemiyorum tabii.

Neyse biz yine Mustafa Ceylan'a dönelim. Ceylan dostumu Ankara'da

İsmail Kara dostumuz vasıtasıyla tanıdığımı hatırlıyorum. Yanlış ise

İsmail düzeltsin lütfen. Ankara da güzel günlerimiz oldu, beraber yedik,

beraber içtik, beraber eğlendir, bazı geceler birlikte ağladık. O yıllarda

emekli olmuş, Antalya'ya yerleşmeye karar vermişti. Nitekim de

yerleşmişti. Ama kültür, sanat, şiir, edebiyat onun asla vazgeçemeyeceği

şeylerdi.

130

Nitekim Anasam Meslek Birliğini kurduğum 1999 yılında Ceylan da

Anasam Akdeniz Bölge başkanlığını yüklendi. Güzel işler, güzel eserler

verdi. Kitaplar yayınladı, etkinlikler düzenledi, başarılı bir dönem yaşadık

beraber.

Daha sonra Anasam elimizden kurtlar tarafından zorla alınınca o da

mecburen bıraktı başkanlığı ve yoluna değişik dernekler, vakıflar,

etkinliklerle devam etti. Antalya da 2004 yılından itibaren galiba her yıl

uluslararası ve ulusal etkinlikler düzenledi. Toplantılar, şölenler,

tartışmalar, panel ve konferanslar ile adeta Antalya'yı bir kültür ve sanat

merkezi haline getirdi.

Daha sonra Ansan Antalya Sanatçılar Birliğine üye olarak orada

yöneticilikler ve çok değerli etkinlikler düzenledi. Fakat Ansan'ın mekanı

belediye tarafından ellerinden alınınca yeni arayışlar ve yeni mekanlar

bulmak için uğraştı.

Bu arada da 49 yılını kutlamaya karar vermişler. Beni de 49 yıllık şiir

macerasında bir yerlerde bulmuş olmalı ki davet etti, davete icabet

borcumuz olduğu için düştük Antalya yollarına.. Bereket havalar pek

soğuk değil. Antalya da zaten soğuk olmaz.

Dediğim gibi Ceylan'ın şiir macerasını ve dostluklarımızı, anılarımızı

paylaştıktan sonra birkaç gün Antalya da kalacağım, ablam ve

yeğenlerimi ziyaret edip, diğer dostlarla birkaç gün güzel günler ve anlar

yaşamak istiyorum. Buna ihtiyacım da var.

Onun için bu birkaç günlük zamanda yazılarda aksama ve yazamama

durumu olabilirse şimdiden sizlerden özür dileyeceğim.

Ama mümkün olduğunca da aksatmamaya çalışacağım.

Bu vesile ile başta tüm arkadaşlarım olmak üzere, Sevgili dostum

Mustafa Ceylan'a daha nice şiirli ve sağlıklı yıllar diliyor, bazı Antalya

notlarımı da bu sebeple sizlere zaman zaman aktaracağımı duyurmak

istiyorum.

Güzel ve felaketsiz, sesiz, fırtınasız günler diliyorum sevgili dostlar..

…………………….

131

MUSTAFA CEYLAN HAKKINDA YAYINLANAN YAZILARDAN

-'...Mustafa Ceylan, merhum Prof. Dr. Mehmet Kaplan' dan sonra gelen

en önemli şiir tahlil ustalarından birisidir.'

(İsmail Kara, Ankara Vakit Gazetesi, 2000)

...kitabınızı bir solukta okudum. Hayatımda bu kadar 'edebi' bir zevk

aldığım kitap çok azdır. Türk kültür ve edebiyatına bundan büyük hizmet

olmaz. Siz de meğer Halil Bey gibi sözcüklerin mühendisiymişsiniz.

Tümceleriniz, kalp damarlarımdan beyin hücrelerime ulşan kan gibi

vücudumu sarıp beni mest etti. Ortaya koyduğunuz gibi 'Halil Soyuer' bir

sanat abidesi, insan dehasının son sınırındaki bir şairimizdir. Siz de öyle

büyük bir sanatkârsınız ki, bu sanat abidesine incilerle, mercanlarla,

sedeflerle... dokuyup bir lâhur şal giydirmişsiniz. Aman Allah' ım...! Bu iki

büyük sanat ve sanatkâr nasıl da örtüşmüş, kucaklaşmış. Göz

kamaştıran, gönül dolduran bir 'şahaser' yaratmışsınız. O sanatkâr

ellerinize sarılarak, bütün kalbimle sizi kutluyorum. Ulusumuzun öğünç

kaynağısınız. Sizi şimdiye kadar tanıyamamış olmanın ve kaybettiğim

zamanın derin üzüntüsü içine düştüm...'

(İ.Zekâi ÖZDİL-Yargıtay 1. Hukuk Dairesi Onursal Başkanı, 17. Ocak

2000)

-'...Şiirde inançlıdır Mustafa Ceylan, kavgacıdır, milli değerlerin sarsılmaz

savunucusudur. Şiirle Türk insanının geleceğine, geçmişine bir kılıç

misali kalemini adamış bir ozandır...'

(Dr. Sami ATEŞ-Türkiye-1987)

…………………………………………………….

-'...Biyografi çalışmaları değerlerimizin topluma tanıtılması yönünden çok

yararlıdır. Biz de bu pek yapılmıyor. Ayrıca, yazarlar kendi yazı ve

yapıtlarının bibliyoğrafyasını da yapmıyor. Ben yalnız bunu yapmak için

de fırsat bulamıyorum... Sizi ve Mustafa Ceylan'ı kutluyorum...'

(Yekta Güngör ÖZDEN- İsa Kayacan'a yazılan bir mektuptan7.9.1999)

*…………………………………………………………..

132

-'....Sevgili oğlum, değerli oğlum, vefalı oğlum... Dünyada mutluluk diye

bir kavram vardır. Bunu en az bilenler bile bilirler.. Hele benim gibi

çoğunu bilenler daime mutludur.. Gerçekten ben mutluluğun en çoğunu

yaşayanlardanım.. Nasıl olmasın ki? ... Seviyorum... Seviyorum... Ve de

seviliyorum... Sayıyorum, sayılıyorum... Vefalıyım, vefa görüyorum. Eh

mutlu olmak için gerekli unsurlar olunca, olmamak için sebep kalır mı? ..

Sağ ol, var ol evlâdım... Büyük ve önemli, değerli işlere kalkışmışsın..

Allah yardımcın olsun... Değer verdiğin büyüklerini böylesine ele alman

hem Allah yanında hem kullarca muteberdir... Ruhuna, ellerine, gönlüne

sağlık...'

(Güzide TARANOĞLU- 29 yıldır yayın yapan GÜLPINAR DERGİSİ

sahibi-Türk Şairlerinin manevi annesi)

*…………………………………………….

-'... Bu nefis çalışmayı yapan ve bu esere imza atan Mustafa Ceylan

kim? ... Size biraz yazarımızı anlatalım ve önce Mustafa Ceylan'ın

yayınlanmış 19 adet eserini sıralayalım...' '....Yani bizden biri, yazan,

çizen, düşünen, duygularını kâğıtlara, kitaplara dökmekten zevk alan bir

Anadolu insanı...' '..Üstadımıza elinize sağlık diyor ve yeni çalışmalarını

dört gözle beklediğimi belirtiyorum...'

(Erol MARAŞ-Gaziantep Olay Gazetesi-22. Ocak 2000)

*………………………………………….

-'...Akıcı bir üslupla... Kitabın yazarı da bu işlerin ustası Mustafa Ceylan.

Aynı zamanda iyi bir şair olan Mustafa Ceylan da işin ilginç yanı benim

çok eski dostlarımdan. Halen de çok yakın görüştüğüm, bürokrasideki ve

siyasetteki başarısından daha çok güçlü kalemi sayesinde iyi bir yer

edindiği yayaın dünyasında bu son kitabı ile kalıcı bir hizmette daha

bulunmuş.'

(M. Ender YOLDAR-Keşan/ Önder Gazetesi-19. Ocak. 2000)

………………………………………………….

-'...1952 yılında Ankara_Elmadağ' da doğdu. 1975 yılında Ankara Devlet

Mühendislik ve Mimarlık Akedemisi'nden Makina Mühendisi olarak

mezun oldu. Çeşiti kademelerde kamu hizmeti yaptı. 1998' de kendi

isteğiyle emekli oldu. Lise yıllarından itibaren edebiyatın çeşitli dallarında

yazdı, yayınladı. O arada, Halk Kültürü ile ilgili derlemeler yaptı.

Bunlardan bazılarını çeşitli yayın organlarında yayımladı. Son yıllarda

133

biyoğrafya çalışmaları ile dikkat çeken Ceylan kimi edebiyat adamlarının

edebiyat tarihinde yer almalarını sağladı. Ceylan' ın üç şiir, bir antoloji ve

çeşiti biyoğrafya eserleri bulunmaktadır. Halk Kültürü içerikli kitapları

şunlardır:

…………………………………………………..

Seğmen Ruhu (Baskıya hazır olan bu kitabında Ceylan, tarihiyle

folkloruyla ve çeşitli yönleriyle Ankara' yı anlatmaktadır. Hacı Bayram-ı

Veli ve Atatürk' ün gözüyle Ankara' dan söz edilmekte ve 64 yıl süreyle,

bütün kurum ve yasalarıyla bağımsız bir devlet olarak tarihte yer alan

'Ankara Ahi Cumhuriyeti' nden bahsetmektedir.

Mustafa Ceylan, zengin bir Ankara kütüphanesine sahiptir.'

(Folklor Araştırmaları Kurumu- 2000 Yılı- Türk Kültürü' ne Hizmet

Ödülü verilmesinin gerekçe raporundan- Fethiye Gazetesi, 10 Mayıs

2001- Dr. İrfan Ünver NASRATTINOĞLU)

134

NEDEN MUSTAFA CEYLAN ŞİİRİ,

Doç. Dr.Faik ARDAHAN

Dünyanın en zor işi kendini arayan adam hakkında bir şeyler yazıp,

söylemektir. Düz değildir çünkü o, başladığı ve bittiği yer yoktur, hatta

başladığı ve bitiği diye tarif ettiğiniz yeri birbirine eklediğinizde onun

gerçek spiralini oluşturursunuz. Mustafa Ceylan’da öyle birisidir. Her gün

değişir. Her gün doğan güneşin aynı olmadığı gibi o da aynı değildir.

Hatta ona dair yazmak, hatta yazmaya kalkmak, ilk cümlemde dediğim

gibi, bilinmeyen bir şehirde kaybolmak gibidir. Elindeki harita farklı, şehir

farklıdır. Sadece aradığın adres belli, ama ne adresi bulursun ne de ona

götüren yolu. Aşk şiiri diye başladığı şiirde aslında bir de bakarsın ki o

Antalya’yı anlatıyordur.

Uzun zamandır tanıyorum onu. Hatta yazdıklarını kendinden önce

tanımıştım. Dünyanın yuvarlaklığını anlamak için ilkokul çağlarında

verilen örnek gibi. Denizden gelen deniz aracının önce sesini, sonra

dumanını, sonra bacasını ve sonra da kendini görürdük. Bu deniz

cisminden kaynaklı bir durum değildir yalnız. Tamamen dünya ile ilgili

fiziksel bir gerçek. Ceylanı da öyle tanıdık. O da bu “yuvarlak dünyada”

yaşayan sağlam kalmış yolunda yürüyen bir şair, iyi bir dost, afacan bir

çocuk olarak gördük. Önce yazıları, şiirleri, sonra uzaktan parlakça bir

baş, sonra da kendisini cismane gördük.

Bu yazıyı yazarken “Neden Mustafa Ceylan Şiiri” idi başlık. İnsanlar

neden Ceylan’ın şiirlerini okusunlar ya da okurlar. Ben aslında onu

tanımadan önce bu yazıyı yazsaydım, daha farklı şeyler söylerdim. Ama

şimdi kendisini tanıdık ve diyeceklerim değişti. Evet değişti. Dolayısıyla

ben geçmişe gidemem, gitmekte istemiyorum. Oraya gidersem evet eski

benim okuduğum bildiğim Ceylan’a ulaşırım ama bu sefer eskideki ben’e

de ulaşırım ki, eski sayfaları ve yaraları yaşarım. Bu sebeple bugünkü

Ceylan’ı tanıdığım Ceylan’ı sizlerle paylaşmak istiyorum.

135

Halk şiirinin önemli bir kaynağı olan “Ayrılık” Ceylan’ın şiirlerinde de

yerini almıştır. Ayrılık illaki sevgiliden olan ayrılık değil, bazen bir

dosttan, bir sohbetten, memleketten, şehirden olabilmekte. Ayrılık

temasının işlendiği iki farklı şiiri şöyledir.

Ayrılık-1

Bulutsuz, rüzgârsız, karsız olsa da

Dağları yerlere yıkan ayrılık...

Gönül okyanusta tutuşan ada,

Suyu alev alev yakan ayrılık...

Canım aradığı ufku bulsa da

Apansız karşıma çıkan ayrılık...

Hem gurbet elde, hem de sılada

Bir şimşek misali çakan ayrılık...

Bin nesil geçse de cümle insanda

Çağlaya çağlaya akan ayrılık...

Vakti geldiğinde sevdalı can'da

Misk-i amber gibi kokan ayrılık...

Sabır ağacından koptuğun anda

Başını belâya sokan ayrılık…

AYRILIK

Sevda yollarında gönül kervanım

Dağ olur önüme düşer ayrılık.

Ne kadar özlerse özlesin canım

Çığ olur önüme düşer ayrılık.

Başıma kar yağmış, sinemde duman

Demen dostlar bana, delirmiş demen!

136

Yâre kavuşmama yetmiyor zaman

Çağ olur önüme düşer ayrılık.

Tükettim umudu gönül dağımda,

Hüzün şarkıları dudaklarımda.

Zalim takvimlerin yapraklarında

Ağ olur önüme düşer ayrılık.

Geleneksel halk şiirinde özlem, a

şkın ve şiirlerin beslendiği bir başka pınardır. Ceylan’da yare olan özlem

tüm özlemlerin öznesi olsa da aynı özlem ateşinde veya özlem

deryasında, dosta olan özlemi, dolunaya olan özlemi, memlekete, geride

kalan çocukluk anılarına, oyuncaklara, anayı, güzel bir manzarayı, bir

mevsimi, buluşmayı, hatta bir ağacın çiçek açışını bile dahil ederek

şiirler yazmıştır. Ceylan’da asıl olan artık özlenen nesne değil, onu

özleme eylemi ve fiilidir. Yani manadır. Özlemi işlediği bir çok şiiri olsa

da en güzel iki örneği Bahar Düşü ve Aba Hasret Kütüğündedir.

Bahar Düşü

Yeşil bir tebessüm iner dallara

Umut gözlüğüyle baktığım zaman.

Kuşlar meydan okur geçen yıllara

Bulutları yere yıktığım zaman.

Tutamam depreşir kanım, iliğim

Gelir de aklıma birinciliğim...

Çıkar durgun sudan mahzun gençliğim

Göllerden çöllere aktığım zaman.

Akça sütü saklar, otlar-çayırlar

Dönüşür evet'e dilde hayırlar,

Çiğdem çiçek olur kırlar-bayırlar

Gönül kuzusuyla çıktığım zaman.

Nazlı yâr avcuna yakar da kına

Ceylan yüreğimin varır farkına..

Uzaktaki dostlar gelir yakına

Çoban ateşini yaktığım zaman...

137

ABA HASRET KÜTÜĞÜNDE

Gönül dağlarında fırtına, yağmur

Onun belgesidir yakılan aba.

Sevda ağacında ıpıslak durur

Bir güzel elinde sıkılan aba.

Yârin ovasına kurduysan çadır

Derdin sayısızdır, hem de çokçadır

Hasret kütüğünde parça parçadır

Aşkın çivisiyle çakılan aba.

Yokuştur ayrılık, çık bakalım çık

Duruş dinleniş yok, hep çile artık

Kopmuştur düğmesi, yakası yırtık

Ucundan gurbete çekilen aba.

Gönül deli bir tay, kendini yorar

Dörtnala koşar da yârini arar

Kuru bir dikende sevgiyi arar

Nefret çalısına takılan aba.

İçimde dönerek esiyor ayaz

Sevdiğim, bir tanem, neden anlamaz?

Sırtımı ısıtmaz, beni korumaz

Süslü vitrinlerde bakılan aba.

Ceylan’ ım ceylana avcıyı söyle

İşte yalnız kaldın, gönlünü eyle

Bitirir dostluğu, hakikat böyle

Öfke çamuruna sokulan aba.

Şairin özellikle de halk şairinin kadına duyduğu aşk ile erkeğe duyduğu

dostluk neredeyse aynı mertebededir. Dostunu kaybetmekle aşkını

kaybetmek arasında çok fark yoktur. Her ikisinde de “sevgi temelli bir

yapılanma” vardır. Her ikisinde de yürekler açılmıştır ve açık durur.

Ceylan’ında beklide kendisini en iyi anlatan tarafı dost olmasıdır. “Tipide,

138

zemheride çağırsanız dağın başına, yol eder ırağı koşar da gelir. Yeter

ki çağıran olsun onu yürekten, vallahi geceyi en aydınlık gün eder gelir”.

İşte dosta da bu denli dönük duran Ceylan’ın kendisinin dosta karşı

duruşunu beklide birçok şiirinde bulmak mümkün olsa da en iyi “Abdal”

şiiri anlatır. Yalnız dost Ceylanın tanımlamasında aynı ateşte yanandır,

aynı yolda yürüyendir, taşın altına elini koyandır. İşte 'Abdal' şiiri;

Abdal

Dost diye inleyen gönül erinin

Yerden su çıkaran asasındayım

Sildim izlerini dünya kirinin

Geçen zamanların tasasındayım

Geçiyor, geçecek bugünle yarın

Dilimde dili var sonsuz baharın

Maddeden mânaya tüm boyutların

Uzununda değil kısasındayım

Kızgın saç üstünde yanıp tütsem de

Kül olup savrulup, tozup gitsem de

Bakmayın hâlime iflâs etsem de

Sevda bankasının kasasındayım

Ağaca, çiçeğe verdim sesimi

Kara bulutlara gömdüm yasımı

İçimde kurşuna dizdim nefsimi

İdam sehpasının yasasındayım

Kovanda peteğim, tenlerde canım

Yaşamak, yaşatmak kesin fermanım

Dallarda tomurcuk, dizde dermanım

Hakimin, hekimin masasındayım

Kendimde ölüyüm, diriyim aşka

Toprak çilehanem, orası başka

Ceylan’ ım düşse de taş demir köşke

Gâribin, yetimin duasındayım

139

İnsanlarımızın çoğu aşk yaşamında daha çok aşkı, aşkın içinde değil,

aşın dışında yaşar. Ya kavuşulmayan bir aşk, ya biten, ya da o an

uzakta olunan bir aşktır şiirlerin yelkenini şişiren aşk rüzgarı. Leyla ile

Mecnunda, Mecnun Leyladan uzaktadır. Kerem

ile Aslıda da, Ferhat ile Şirinde de. Ve hep aşk iki taraflı yaşansa da aşkı

anlatan hikayeler, dizeler, türküler genellikle erkeğin aşkına dairdir.

Leyla’nın özlemini anlatan, Şirinin hasretini anlatan, Aslının derin bir ah

çekişinin gerisinde olan kavuşma arzusu aşkın kadın tarafından kaleme

alınmamıştır. Ceylan da kendini Mecnun’un, Ferhat’ın, Kerem’in yerine

koymuştur. Kendi aşkını onların ki gibi büyük kılarak hem de.

İşte bana göre Ceylan şiirinin okuyucularının Ceylan şiirinde buldukları

en gerçek buluşma noktası da budur. Kâh Ceylan’ın Mecnunluğunu

izlemek için şiirleri okumakta, kah kendisini Ceylanın ya da aslında

Mecnun un yerine koyarak okumakta. Aslında Ceylan aşk yaşayan

insanların aşkına tercümanlık yapmaktadır. Onlar adına şiir yazmaktadır.

Onlar adına özlemektedir. Hatta onlar adına terk edilmekte hatta onlar

yani okuyucular adına sitemler etmektedir.

Eğer şair severse ki sever. Sevdiği için mi şairdir şair olduğu için mi

sever bilmem ama. Şiirin, özellikle de halk şiirinin mayası aşktır, sevgidir.

Ancak bir şair bir şehrin enstrümanlarını kullanarak sevdiğini tanımlar.

Şehir ve kadın ancak şairin dünyasında el ele tutuşup yürürler. Orhan

Velinin; “İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı”, demesinde olduğu gibi.

Ceylan’da buna benzer birçok şiir yazmıştır. İşte iki güzel örneği;

Antalyalı Güzel

Saçların dalgalı Akdeniz gibi

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Bu deli kalbimin sensin sahibi

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Şelale benzeri gümbür gümbürsün

Mor dağlar, bulutlar kadar özgürsün

Deniz kıyısında ne düşünürsün?

Antalyalı mısın söyle be güzel?

140

Gözlerin yeşille mavi arası

Yüreğin sevginin çiçek serası

Sessiz ağlamanın şimdi sırası

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Gülüşün yakışır elma yanağa

Vur dudak mührünü şu geçen çağa

Dikmişsin gözünü neden uzağa?

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Afrodit çıldırır seni görünce

Dünya toz dumandır kalbe girince

Acaba ne dersin Ceylan sarınca?

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Beste: Şenol YAĞAR

ANTALYASPOR MARŞI

Çıkmış Akdeniz’ den dalgalar gibi

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Kırmızı, beyazlı bayraklar gibi

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Antalya seninle gurur duyacak,

Her maçın sevinçle dolup taşacak,

Peşpeşe golleri şimdi atacak

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Peşpeşe golleri atacak şimdi,

Zafere zaferler katacak şimdi,

Bir şimşek misali çakacak şimdi

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

141

Antalya seninle gurur duyacak,

Her maçın sevinçle dolup taşacak,

Peşpeşe golleri şimdi atacak

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Beste:Gültekin ÇEKİ

Makam: Nihavent

Usül: Sofyan

Elbette Ceylan’ın duruşu aşka doğrudur. Aşka dönük durmaktadır. Her

ne kadar acı çekse de, aslında Ceylan diğer birçok halk şairi gibi bundan

keyif de almaktadır. Yazmasının gerekçesi, yaşamasının gerekçesini bu

durumda aramakta ve hatta ne gariptir ki bulmaktadır.

Her kadına Karacaoğlan misali ayrı ayrı aşık olmaktansa o bir kadını

sevmiştir (sanıyorum ki böyle bir kadın yoktur, sanıyorum ki bu kadın

hayalidir, umuyorum ki bu kadın eşi Gülay Hanımdır) ve her aşk onu

anlatır, onu hatırlatır. Bu durumları birçok şiirinde bulsak ta aşka dönük

duruşunu en iyi anlatır iki şiiri şunlardır.

Ah Bu Kader!

Güzelim, iyiyim, hoşum ben amma

Alnımda yazıya kilitlenmişim.

Zaman baştan başa geçen muamma

Kapkara bir şansa sabitlenmişim.

Yürek gümbür gümbür, aşk ırmak ırmak

Nasılmış bilmedim güzelde durmak

Kırılmış kanadım, kopmuş el, parmak

Gönül davasına şahitlenmişim.

Caddeler, sokaklar güzelle dolu

Cümlesi şen şakrak ben ise ölü

Bahtımın elinde olmuşum deli

Çile pulu ile senetlenmişim.

142

Gözüm hoş, gönlüm hoş, yüreğim bomboş

Ben katı gerçeğim, kaldırım sarhoş

Konmadı dalıma, kanat çırpan kuş

Öleceğim diye hep beklenmişim.

Ya gözüm yanlıştır, ya yürek yanmış

Geçince seneler gönül uyanmış

Ben dosdoğruyum ama kaderim yanlış

Oturup kalmışım, göbeklenmişim.

AHHHHH BİR AŞIK OLSAM!

“Haydi gel! ” diyordun goncayla, gülle

Mutlaka gelirim bu kıştan sonra!

Neler söylemezdim belâlı dille? !

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Yolları düz eder, dağı delerdim

Ardı sıra kuzu olur melerdim,

Ayrılığı parça parça bölerdim

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Günde yirmi kere olurdum traş,

Kaplardı içimi heyecan, telâş

Gül olur, beynimi parçalayan taş

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Zamanı-mekânı aşardım hemen,

Kınaman dostlarım, delirmiş demen

İnerdi yelkenler, tutmazdı dümen

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Torunumu alır parka koşardım,

Bir an göremesem derde düşerdim,

143

Sevda denen kızgın saçta pişerdim,

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Lunapark olurdu içimle dışım,

Şaşırır kalırdı evimde eşim,

Ne yandan doğarsa doğsun güneşim

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Evde çocuklarım bayram yapardı,

Benden çıkan yollar yâre sapardı,

Kalbim yuvasından bin kez kopardı,

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Moralim yükselir, işim düzelir

Alacaklı bile, getirir verir.

Kuruyan dallarım birden yeşerir,

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

Şiirler yazardım, türkü söylerdim,

Yâre akmıyorsa suyu eğlerdim.

Sevgilim, bir tanem, ceylanım derdim

Ah bir aşık olsam, bu yaştan sonra!

“Her aşk bir ateştir aslında,

yananı yakar asla kül etmez.

Duygular kül olur onun yolunda

Tutanı kül etmez aşkı tattıkça

Bedenler kül olur onu tattıkça” bu da benim sözüm olsun Ceylana dair.

Ama ister Mevlana’da, İster Yunus’ta en güzel örneklerini gördüğümüz

aşk ateşinde yanma ile olgunlaşma arasındaki matematiksel ilişkiyi

Ceylan’ın dizelerinde de görmek mümkün. “Aşk yaşayan olgunlaşır”

özetiyle yaşanmıştır her duygu. Her aşk aydınlanmadır, her aşk

arınmadır, her aşk kişinin kendi özüne daha da bir yakınlaşmadır. “Ah

Seni Seni” şiiri buna güzel bir örnektir.

144

Ah Seni Seni! ! !

Nasıl estin nasıl, çile dağımdan?

Yele benziyorsun, ah seni seni!

Kopardın üzümü asma dalımdan

Ele benziyorsun, ah seni seni!

Yaptığım çağrının kaçtı sayısı?

Bekleyen, titreyen bulur mu ısı?

Bulunmaz bağrında bir su kuyusu

Çöle benziyorsun, ah seni seni!

Muhtaç olup geldin, muhtaç, vaktaki

Ben kuzulu koyun, sen kurnaz tilki

Zehirli böceğin ağızındaki

Dile benziyorsun, ah seni seni!

Kalemin burçları tek sana küsmüş

Aşkın bayrağından hüzünler esmiş

Goncası kurumuş, yaprağı düşmüş

Güle benziyorsun, ah seni seni!

Attın düşlerimi hiç düşünmeden

Ummazdım bunları vallahi senden

Sevda ırmağında anaforum ben

Sele benziyorsun, ah seni seni!

Tatmadık bitanem pembe sevinci

Mor, lâcivert, sarı, nedendir, neci?

Gönül radyosunda boşalan içi

Pile benziyorsun, ah seni seni!

Ceylan'ın değildir falanla filan

Bu sevdan ruhumda öylesi yaman

Hasret okulunda başımda çalan

Zile benziyorsun, ah seni seni!

Kadına duyulan aşkın dışında uhrevi aşk, manevi aşk için de şiirler

yazan Ceylan, kendi duygusal olgunlaşmasını, yanmasını, hatta kül

olmasını “Ağladım” şiirinde en iyi anlatmaktadır.

145

Ağladım

Bütün yürekleri aydınlık tutan

Kudret kandilini gördüm, ağladım.

Bütün eğrileri nurla doğrultan

Işıktan giysiler ördüm, ağladım.

Cennet kapısından içeri baktım,

Irmaklar misali çağlayıp aktım,

Nefsimi iğneli fıçıya soktum,

Yüzümü toprağa sürdüm, ağladım.

Buldum Hak diyerek açan gülümü,

Düğün merasimi saydım ölümü,

Yavan hesaplardan çekip elimi

Bağlayıp divana durdum, ağladım.

Anladım sırrını, arşın, âlemin

Fâniyi, bâkiyi yazan kalemin.

Yunus ellerimden tuttu...Yetmiş bin

Hisardan içeri girdim, ağladım.

Dost bağında bülbül oldum şakıdım,

Aşk halısın usta oldum dokudum,

Doksan bin kelâmı hemen okudum

Kudret lokmasına erdim, ağladım.

Canan meclisinde coşan erlere,

Selâm verdim kutbu devran pirlere.

Yedi gök yüzüne, yedi yerlere

Ben’ i zerre zerre serdim, ağladım.

Perdeyi gözümden açtım kaldırdım,

Hikmet deryasına bin tas daldırdım,

Kâmil hayat ile testim doldurdum,

Dolmayan testiyi kırdım, ağladım.

146

Gördüm güzelliği gördüm her yanda,

Solmayan çiçekler açtı dünyamda,

Atomdan hızlıca gittim bir anda

Doksan günlük yola vardım, ağladım.

Yüzbin bıçak attım kendi derime,

Nice ilim kattım bildiklerime,

Şu küçük dünyada gördüklerime,

Hakikat mührünü vurdum, ağladım.

Canlar meclisine canan hoş geldin!

Kanayan yareme bir melhem oldun.

Ey miskin Ceylan’ ım ölmeden öldün

Gönül yarasını sardım, ağladım.

Aşk yolculuğu onun için yanmadır, her yanma da gelişme, yenilenme ve

çoğalmadır. Aynen Mevlana’nın, Yunus’un yanması gibi. Gerçi Ceylan

daha çok kadına duyulan aşkın ateşinde yansa da manevi aşk içinde

çok kez de bulmuştur kendini. “Beri Gelsin” şiirinde bunu en iyi dile

getirmiştir. “Cem” şiirinde kendinden vazgeçişin en güzel örneğini

vermektedir.

Birini Arıyorum

Acıyı bal sayacak

Birini arıyorum.

'Daha var mı? 'diyecek

Birini arıyorum.

Dünyaya sırt dönecek

Aşkına can verecek

Ölmeden ölüver'cek

Birini arıyorum.

Kendini yok sayacak

Peygamber'i duyacak

Yunusça şakıyacak

Birini arıyorum.

147

Mevlâ' dan gayrisi boş

Ölüm mü? Ne kadar hoş!

Aşkıyla deli, sarhoş

Birini arıyorum.

Ancak O' nu bilecek

Ancak O'na gidecek

Hep O' ndan dileyecek

Birini arıyorum.

Bakmayan mülke, mala

İçinden taşan sıla

Hasretim diyen sala

Birini arıyorum.

Şöhreti, şanı atan

Hoşgörü, ilim satan

Gökyüzünü ağlatan

Birini arıyorum.

Çağrıyı duymuş olan

Dünyaya doymuş olan

Yola baş koymuş olan

Birini arıyorum.

Ey Ceylan'ım Hakk'a dayan

Gerisi boş ve yalan

Ceylan'da ceylan olan

Birini arıyorum...

CEM

İmbiklerden hücre hücre süzüldüm

Değirmende buğday buğday ezildim

Kuzu oldum, bin kancada yüzüldüm

Alın sizin olsun bende ki beni…

Açaraktan kilitlenmiş kapıyı

Yüzbin renge boyar iken yapıyı

148

Bir gülüşe feda ettim tapuyu

Alın sizin olsun bendeki beni…

Ne malım var, ne mülküm var, bomboşum

Aşk elinden divaneyim, sarhoşum

Bir noktada sona erdi bu koşum

Alın sizin olsun bendeki beni…

Sır sakladım, sırra döndüm aynada

Cevap gelmez yaptığım şu feryada

Yoktur gözüm hem de iki dünyada

Alın sizin olsun bendeki beni.

Cümle yollar bir kavşakta buluştu

Buluştu da yolcular el tutuştu

İblis bile orta yerden savuştu

Alın sizin olsun bendeki beni…

İçim, dışım bayram yeri, gülüyor

Güneş bile nefes alıp soluyor

Sol göğsümde ihtilâller oluyor

Alın sizin olsun bendeki beni

Aşk yüzünden pervanece dönerim

Hem dönerim, hem de candan yanarım

Kopardığım yüreğimi sunarım

Alın sizin olsun bendeki beni

Kendi varlığını, sınırlarını, yaptıklarının farkında olan şair, çoğu zaman

bunu çaresiz kabulleniş içinde değil mutlu serzenişler olarak tarif

etmiştir. Kendini en yakışıklı görmemiş, hatta birçok şiirinde kelliğini tarif

etmiştir. Unutkanlığına dem vurmuştur. Hatta çocuksuluğunu ön plana

çıkarmıştır.

Adın Ceylan

İnsan ömrü bir masal, masalda ben Keloğlan

Nikotinim ıstırap, çok uzakta kahkaha.

Boşuna debeleniş, boşuna 'bir daha'

Ne yaparsan yap dostum, değişmez adın:'Ceylan'

149

Ceylan için her şey bir şiir yazma, bir söz söyleme gerekçesidir. Onun

için hayatın neredeyse tamamı bir matematiktir. Ama bu asla bir bütçe

değil, parasal boyutta bir hesap değil. Öyle olsa sanırım her olaydan sıfır

alacak kadar hesapsızdır. Hatta bir buluşmaya vaktinde varabilmek için

Afyon’a taksiyle gidebilme lüksünü gösterip sonra parasızlıktan

Antalya’ya yürümeyi göze alabilecek kadar da Kayserilikten ve

Aksekililikten uzaktır. “Abakus” şiirinde hayatın içindeki matematiği,

Aerodinamik şiirinde de kendini uçuran aşk rüzgarını anlatmıştır.

Abaküs

Topla, çıkart, çarp, böl; ne yaparsan yap

Altmıştan öteye yol gitmiyor ki.

Parmakla, takvimle yapsan da hesap

Boğazın kırk boğum, dil gitmiyor ki

Çocukluk ve gençlik kanatlı kuştu

Farkına varmadan nasıl da uçtu?

Bakmayın çiçeğe kökler tutuştu

Su yerde akıyor, dal gitmiyor ki

Ceviz kadar akıl, tüp kadar mide

Eğdiler kantarı şimdi gitgide

Ölmüş bal arısı kalmış petek de

Kovan darma duman, bal gitmiyor ki

Renkli boncukları saydık kaç kere

Söyle de bilelim, yüz, bin, on nere?

Cümle varlıkların sevdiği yâre

Mektubun içinde gül gitmiyor ki

Kader, alnımıza çizilen çizgi

Bu çizgide gizli ömürlük yazgı

Hep geçim derdiyle söyledik ezgi

Şu sazın göğsüne el gitmiyor ki

Mevlâ bir can vermiş yeşil yaprağa

Nice sır gizlemiş denize, dağa

Bir cami önünden kara toprağa

150

Giden yalnız insan, sal gitmiyor ki

Ceylan’ ım ayrılma bir’ in biriyle

Üçe bakma sakın, gitme ikiyle

Bütün gönüllerde aşk kibritiyle

Ocak yanar amma kül gitmiyor ki

AEORODİNAMİK

Rüzgâr tünelinden, ses duvarından

Uçak havasıyla çıkmışa benzer..

Farkı yok bugünün belki yarından

Tüneli, duvarı yıkmışa benzer.

Bir kuş havalansa gene semaya,

Bakışın merdiven kuracak aya...

Düşmem diyordun ya kara sevdaya

Ekmeği fırında yakmışa benzer.

Dans eder beyinde bir sürü çengel,

Neden yerden göğe açılmış pergel?

Yollara çıkınca aşılmaz engel

Okyanusa doğru akmışa benzer.

Kendinde köledir, dışarda hürdür

Şarkısı ezelden ebede vardır.

Milyon mu, milyar mı, cümlesi bir’ dir?

Efsunlu aynaya bakmışa benzer.

Ozon halkasını delse bir sprey,

Onu tamir eder, bir dua, bir ney.

Birleşir sonunda kuzeyle güney

Doğuyla batı da yokmuşa benzer.

Her halk şairi gibi Ceylan’da toplumsal duyarlılık içinde şiir yolculuğuna

devam etmektedir. Yoksulluk, gariplik, çaresizlik gibi kavramları kendi

tarzıyla ele almış kendi yoksulluğunda tüm yoksulları, kendi garipliğinde

tüm garipleri işlemiştir. Hatta nerede başkasına ait bir dert görse,

151

kendinin derdi gibi sahiplenmiştir. Yine şair için şiir yazma pınarı olarak

en önemli başlıklardan birisi “yalnızlık”tır. Ceylan bir çok şiirinde

yalnızlıktan söz etmiştir. Ona göre yalnızlık arkadaşı da olsa, akrabası

da olsa yüreğine dokunulmadığı zaman hissedilen duygudur. Ceylan’ın

en derin yalnızlığı ise yardan uzak kalmadır. Bunu en güzel dile getirdiği

şiir Acayip başlıklı şiirdir.

Acayip

Kahrolsun, kahrolsun bu yalan dünya

Tepemde dert ile döner acayip

Nice eşkiyâsı kesmiş yolumu

Beynime balyozu iner acayip

Oysa misafirim burda üç günlük

Taşırım tenimde bir cepsiz önlük

Kendimden geçerek dalarsam anlık

Çilesi omzuma biner acayip

Ele pamuk bulut, bana da ateş

Yoklukla yalnızlık oldukça kardeş

Kargalar eylemde, sokaklarda leş

Kokusu üstüme siner acayip

Mısra mısra şiir, ceylan ağıdı

Maziden âtiye doğru yansıdı

Önüme koyarak siyah kâğıdı

Nice imtihanda dener acayip

Ey Ceylan sen öğren nasıldır sonun?

Tahtadan bir atla bitecek sorun

Ermeden sabaha umut mumunun

Titreyen ışığı söner acayip

Ceylan elbetteki aşkı sadece kadında tanımlayan veya bulan biri değil.

Bir çocuğa, bir çiçeğe, hatta ağacın baharda çiçek açışına, meyve

verişine, kuşun kanat çırpışına aşkı dahil etmiştir. Ha doğrusu kendisini

dahil etmiştir. Artık kanat çırpan kuş değil kendisidir. Çiçek açan ağaç

değil bahara ermiş kendisidir. Memleket, gurbet, sıla, arkadaşlık, onun

aşka gidişindeki yollardan biridir. Her halk şairi gibi o da bu kaynaklardan

152

beslenmiş ve yolculuğa çıkmıştır. Anadolu Türküleri adını verdiği şiir

bunun en güzel örneklerinden biridir.

Anadolu Türküleri

Türküler söylenir Anadolu’ da

“Güzeller güzeli Reyhan! ” diyerek.

Aşıklar inletir çalar sazı da

“Avcı vurmuş garip ceylan! ” diyerek.

Türküler söylenir şehirde, köyde

Davulda, halayda, çekilen hey’ de

Kadehlere dolan köpüklü mey’ de

Dertlenip ah çekip “aman! ” diyerek.

Anneler düğünde başlar ağıda,

Türküler aşığı yaşatan gıda,

Bazen mısralanır geçer kâğıda

“Dağların başında duman” diyerek.

Kederde, neşede türkü söylenir,

Pınarın başında kalır eğlenir.

Mecnun’ da, Ferhat’ ta coşar dillenir

“Aşıklık çekmesi yaman! ” diyerek.

Annesine yazdığı “Anamın Türküleri” isimli şiirindeki ikinci dizede

annesine duyduğu hasreti dile getirişi çok güzeldir.

Asmalardan sarkan üzümdü

Kalbim, ışığım, iki gözümdü...

Bağ bozumlarında yeşil, yemyeşil

Yaprak toplardık çotuklardan...

Anam söylerdi, biz oynardık

Duymaz, duyamaz oldum çok zamandır

Anamın türkülerini...

“Atatürk” başlıklı şiirinde Atatürk’ü, “Bayburt” şiirinde Bayburtlu olmayı,

Yaratan’a olan bağlılığını ve teşekkürünü “Tanrıya” başlıklı şiirinde dile

getirmiştir. “Bayrak” başlıklı şiirinde vatan sevgisini, “Bizim” başlıklı

şiirinde Hacı Bektaşi’ye olan sevgisini tarif etmiştir. Kaderindeki

153

olumsuzlukları “Bozuk Tomofil”de, “Bu Gurbet, Bu Ayrılık” şiirlerinde

Fırat’ın Dicle’ye kavuşması gibi aktarmıştır.

Bayrağım

Masmavi göklerde dalga dalgadır

Şanlı tarihimi bilen bayrağım.

Ezelden ebede büyük sevdadır

Çağlar boyu benim olan bayrağım.

Mazlum milletlerin sonsuz ışığı,

Özgürlüğün ilham saçan beşiği

Gönül bahçemizin can sarmaşığı

Al al çiçek açıp gülen bayrağım.

Karanlık geceme müjdeyle doğan,

Vatan düşmanını çıldırtıp boğan

Mevlâ’dan bizlere kutsal armağan

Ayla yıldızını alan bayrağım.

Ufkumda sen vardın olmadım köle

Seninle geliyor zaferler dile

Huzurla, barışla, hoşgörü ile

Bin yılın zırhını delen bayrağım.

Varlığım, hazinem, şerefim, şanım

Beni ben eyleyen mukaddes canım

Sınır boylarında tek heyecanım

Şehit elleriyle gülen bayrağım.

Kıyamete kadar kudret felsefem

Seğmenim, dadaşım, zeybeğim, efem

Asil soyum; ilgim, bilgim, düşüncem

Düşmana korkular salan bayrağım.

Türk oğlunun çağlar aşan türküsü

Aşkı, mutluluğu, büyük ülküsü…

Güzeller güzeli, cihanın süsü

Daima zirvede kalan bayrağım…

154

BİZİM

Gönül bahçesinde her daim açan

Hacı Bayram Veli gülümüz bizim.

Yüzyıllar boyunca Türkçe konuşan

Ağızda bal, şeker dilimiz bizim.

Tarihin bağrında devletler kuran,

Mehter davuluna aşk ile vuran,

Fakirin, yetimin yarasın saran

Müjdeler dağıtan kolumuz bizim.

Akşemsettin ile girip surlara

Ömer Dede ile erip sırlara

Sevgi mührü vuran tüm asırlara

Çağdaşlık, aydınlık yolumuz bizim.

Milletin birliği hedefimizdir,

Huzur ve bereket düşüncemizdir,

Haram ve günahlar çekincemizdir

Sevapta gül açar dalımız bizim.

Herkesin bir işi, mesleği olsun

Ceylan’ ım yüreğe sevgiler dolsun

Türk oğlu cihanda büyük nam salsın

Yeni bir çağ açar elimiz bizim.

“Ateş” ve “Ateşe” başlıklı şiirlerinde ateşi, anlatışı oldukça zengin ve

çokluk içinde anlatmış hatta kendisiyle bile dalga geçmiştir.

Ateş

Yak beni, yak beni; beni bende yak,

Kaplamış ruhumu bir sonsuz firak,

Savur küllerimi semaya bırak;

Getir rüzgârını yakıver ateş!

Alevler içine sokuver ateş! ..

155

Yak beni, yak beni, çal kibritini

Özlüyor bak kalbim, tek sahibini

Kaç yıl geçti bilmem... Beklerim seni...

Bir çakmak taşı ol, çakıver ateş!

Bekletme ne olur, yakıver ateş! ...

Yak beni, yak beni, bekletme gayri,

Kuru bir çalıyım, hazırım haydi!

Sana haykırışım göklere değdi;

Aşkın meydanına yıkıver ateş!

Ne olur bekletme, yakıver ateş!

...…………………………………..

ATEŞ'E

Görünür tutulmazsın, yakarsın kavurursun

Kovalasam gitmezsin hep başımda durursun

Benim gibi odunu buldun ya yakmak için

Sevinçten top oynarsın, vallahi kudurursun…

Başarısız aşk yaşamalar aslında beş aşamalı bir süreçtir. Bu benim

içinde böyle Ceylan içinde böyledir. Ve irdelendiğinde Ceylan’ın tüm

şiirlerinde bu beş aşamaya karşılık gelen şiirlerden çok fazla örnekler

görülmektedir. Bahsettiğim başarısızlık aşkın kendisinde değil onu

yaşayamamaktadır.

Birinci aşama: eksikliğini fark etme ve arama aşaması, ikinci aşama

birilerini seçme ve onu var etme aşaması, üçüncü aşama; ulaşamama

ve yenilgiyi kabul etmem aşaması, dördüncü aşama; aşkın karşı tarafına

sitem aşaması ve son aşama da kendini haklı görme aşamasıdır.

Şimdi bu aşmalarla ilgili olarak bir çok şiir söyleme yada yazma şansı

bulan Ceylan aslında Karacaoğlan kadar şıp sevdi biridir. Yoldan geçen

güzele aşık olur. Geçen güzel midir, kendimidir belli değildir. Suyu akan

ırmakta su mu akar yoksa Ceylan mı çoğu zaman ayırt edilemez. Birinci

aşama için bir çok şiirini buna örnek verebiliriz.

Var etme aşaması olarak tarif ettiğim ikinci aşama için en güzel

örneklerden birisi “Abluka” şiiridir.

156

Abluka

Kuşattım duayla çevreni senin

Artık nefes bile alamazsın sen

Halatla bağlandı ayağın, elin

Benden uzaklarda kalamazsın sen

Yaktığın ateşte kavrulacaksın

Ağlayıp, sızlayıp kahrolacaksın

Vicdan azabıyla kıvranacaksın

Dünyada bir huzur bulamazsın sen

Eleği eledik duvara astık

Sonunda selâmı, sabahı kestik

Davacı olacak başından yastık

Rahatça uykuya dalamazsın sen

Karıştım suyuna, girdim havana

Sen benimsin benim, ey hain Suna!

Aşkın hesabını vermeden bana

Öleyim desen de ölemezsin sen

Ceylan’ ın sözünde bulunmaz hile

Doğuştan yazımsın düşmüşüz dile

Oynatsan dünyayı parmağın ile

Kahkaha savurup gülemezsin sen

Üçüncü aşama yani Suna’ya ulaşamama aşamasıdır. Suna kabul

etmemiştir Ceylanın aşk anlatımının ve teklifinin. İyi ki de etmemiştir.

Etse zaten Ceylan orada bitecektir. Zaten etmemesi de gerekir. Zaten

kabul etse bir şekilde Ceylan kendisini daha sonra reddettirecektir.

Çünkü sürecin böyle olması gerekir.

Abondone

Ben senin karşına nasıl çıkarım?

Böyle köşe bucak kaçtıktan sonra

Büyük zaferini söyler kahkahan

Başıma bin belâ açtıktan sonra

157

Teslim bayrağını çektim kaleme

Gönlümü verdin de dertle eleme

Şimdi rezil oldum cümle âleme

Sen de buralardan göçtükten sonra

Dilin alev alev öfkeyle nefret

Dinlemem sözünü vadetse cennet

Bir de şaşkın şaşkın edersin hayret

Aşkı tırpan tırpan biçtikten sonra

Yapıştı mindere sonunda sırtım

Duymadın sesimi her gün haykırdım

Kurşun yarasını hasretle sardım

Ayrılık tasından içtikten sonra

Ceylan’ ım boş yere çalma çeneyi

Bir düşün, akıllan olma enayi

Nasılmış öğrendin abondoneyi

Aşkı tohum tohum saçtıktan sonra.

Dördüncü aşama sitem aşamasıdır. Kendini en iyi aşık görecek ve

aşkını kabul etmeyene sitem edecektir. Ve Ceylan da her aşkında bu

sitemi etmiştir zaten.

Aferin Sana!

Pılını pırtını toplayıverdin

Çekirge misali hoplayıverdin

Sırtıma hançeri saplayıverdin

Aldattın sen beni, aferin sana!

Dilerim Mevlâ’ dan yüzün gülmesin

Aşkın kıyamete kadar sürmesin

Düşesin diline birgün herkesin

Ağlattın sen beni, aferin sana!

Hani geceleri ay’ dın, ışıktın?

Tenime dolanan bir sarmaşıktın

Hani yalnız bana, bana aşıktın?

Söylettin sen beni, aferin sana!

158

Kopardın dalımdan bir yaprak gibi

Boynumda dururken çıngırak gibi

İçinden kan akan bir ırmak gibi

Çağlattın sen beni, aferin sana!

Geçme sakın ola geçme yanımdan

Aman ha, ölürsem tutma salımdan

Denizin göğsüne yat limanından

Fırlattın sen beni, aferin sana!

Demek içindeydi bu kötü niyet

Unutma adımı her yerde söz et

Soyadın işkence, adın eziyet

İnlettin sen beni, aferin sana!

Beşinci aşama Kendini haklı görme ve onaylama aşamasıdır. Yani suç

tamamen karşı tarafa aittir. O eksiksiz ve kusursuz sevgilidir.

Amin Diyorum

Ceylan’ ın adını unutacakmış

İnşallah unutur, amin diyorum

Göz pınarlarını kurutacakmış

İnşallah kurutur, amin diyorum

Veremezmiş bana bütün ömrünü

Boşuna geçirmiş bu geçen günü

Yepyeni aşkıyla çılgın gönlünü

İnşallah avutur, amin diyorum

Bir gün kurtulacak tuzaklarda ki

Eyvallah, hoşça kal, böyl’olsun, peki!

Yanına gelince uzaklarda ki

Ayakta uyutur, amin diyorum

Günah kovanının zehirli balı

Nasıl umursamaz, nasıl edalı?

Boş sandığı gökler yıldızla dolu

Herhalde doludur, amin diyorum

159

İnsan sevdiğine böyle mi eder?

Yeter yaptıkların bu kadar yeter!

Belki de alnına yazılmış kader

Eğriyi doğrultur, amin diyorum

Sevgili konuklar, birçok boyuttan ele aldığım Ceylan Şiiri, anlatım

zenginliği, söz zenginliği, aynı konuları defalarca başka bakış açılarıyla

ele alış biçimindeki ustalığı ile güçlenmiş en güzel halk şiiri örneklerini

içerir. Genelde uyaklı kafiyeli şiirler yazan Ceylan a-b, a-b, c-c-c-b, d-dd-b, biçimli şiirler yazmaktadır. Kendisini böyle güzel şiirler yazdığı için

kıskanıyorum, hatta imreniyorum. Onu tanıyan biri olarak dostluğundan

ve şiirlerinden gururlanıyorum.

Teşekkür ediyorum.

Faik ARDAHAN

160

MUSTAFA CEYLAN İLE BİR RÖPORTAJDAN...

1. Mustafa Bey, siz Ankara doğumlu şair ve yazarlardan birisiniz.

Uzunca bir zaman Ankara’da ikamet eden edebiyatçılardan birisiniz.

Ankara sizin için ne anlam ifade ediyor?

CEVAP.1-Ankara doğduğum yer. Ana – Ata ocağı. Yollarında

yürüdüğüm, havasını teneffüs ettiğim, suyunu içtiğim kutlu sevdam. İlk

aşkım, ilk hüznüm, sancılı günlerim; çocukluğum ve Elmadağ’ı… Sonra

Ankara Kalesi, Samanpazarı, Çıkrıkçılar yokuşu, Ulus’da Ata’ mın

heykeli, Kayaş bağlarında kokulu elma, Ayaş’dan gelen dut, Cebeci

yokuşu ve Gençlik parkında okuldan kaçışlarımın sevdalanan yeli.

Ankara, başkentim; yeryüzündeki her Türk’ün umud kenti. Lise

yıllarındaki aşkım, evliliğim, askerliğim Mamak muhaberede, kutsal

nöbetim; şiirim ve gönül köküm. Ruhumu dipden doruğa süsleyen ufuk.

Şimdi gurbetim Ankara… Hasretim, torunlarımın yaşadı kent. Üzüm

bağım, çıbığım, asma dalım, iğde ve erik ağacım, Kızılırmak türküm,

yayla damım, harman yerim, kağnılar dolusu düşlerim, kış sisi altında

üşüyüşlerim. Ekmeğim, aşım, telaşım Ankara…

2. Şahit olduğunuz dönem içerisinde Ankara’da şair ve yazarların

toplaştıkları, edebiyat mahfili özelliği gösteren mekânlar (kahvehaneler,

meyhaneler, lokantalar, pastaneler, dergi idarehaneleri, şair-yazar evleri,

dernekler, vb.) nerelerdi? Bu mekânlar neredeydi? Buralara kimler

gelirdi? Neler konuşulurdu? Sizi yahut edebiyatçıları oraya çeken neydi?

Cevap 2-)

1-Güzide Gülpınar Taranoğlu’ nun Bahçelievler-Emek 8. Caddedeki evi.

2-Ahmet Tufan Şentürk’ün Seyranbağları Yuva Sokak’taki Cuma

buluşmaları.

3-Kemalist Atılım Birliği’ nin Kızılay Yüksel sokaktaki bürosu.

4-Yüksek Mühendisler Birliği’nin Kızılay Sakarya caddesindeki salonu

5-Türk iş Salonu-Kızılay’da

6-Türk Tarih Kurumu ve Dil tarih Coğrafya Kurumu salonları

161

7-Türk Kooperatifçilik kurumunda her ay yapılan şiir etkinlikleri

8-Kızılay Atatürk bulvarında Feyzi Halıcı üstada ait Çağrı dergisi

9-Kızılay Atatürk Bulvarında Abdullah Satoğu’ nun bürosu

10-Kızılay-Çankaya yokuşunda Fasıl bar aylık şiir toplantıları(Feyzi

Halıcı ve Faika Sarp yönetiminde.

12-Demetevler’de İsmail Kara’ya ait “Yalaka Mizah Dergisi” bürosu

13-Kızılay’da Aşıklar-ozanlar derneği lokali

14-Kızılay Gökdelen’de “Kemalist Ülkü Dergisi” bürosu

15-Kızılay Yüksel caddesinde “İlesam genel merkezi salonu”

Buralarda, usta şairlerle genç şairlerin buluşmaları gerçekleştirilirdi.

Buralarda önce en yaşlı şairden başlanmak suretiyle şiirler okunurdu. O

ayın Dergileri ve o ayın edebî olaylarından bahsedilirdi. Buralara

Ankara’da yaşayan şairler veya uzaktan yakından davet edilmiş şairler

gelirdi. Bizi bu mekânlara çeken de şiirin kendisi idi. Şiir, en büyük

davetkârcıdır ki kendisine âşık ettiği her insanı kara sevdalı yapmadan

bırakmaz. İşte o andan itibaren, kendisini yaşatır, kendisini

nefeslenmenizi sağlar. Şiir kuma tanımayan ve birinciliği devamlı münhal

olan bir büyük sevdadır. Her yüreğe girer, her yüreğe göre şekil alır veya

her yüreğe kendi şeklini verir, gerekirse paramparça eder. Şiir

doğurmanın sancısı hiçbir şekilde anlatılamaz. Başkentin bu

mahâllerinde benim sancılarımı gideren şiir vardı ve mıknatısımdı o…

Has şiir vardı. Şiir dergileri, şiir yayınlayan gazeteler, müzik, bestekârlar

ve de elbette şair üstadlar ile şair arkadaşlarım vardı. Koca başkentin

kalabalığı içinde kendimi yapyalnız hissederdim de bu “şiir nefeslenen”

yerlerde garipliğim, mahzunluğum, yetimliğim sona erer, kendime

gelirdim.

3. Güzide Taranoğlu Hanımefendi’nin düzenlediği edebiyat

toplantılarının sizin ve arkadaş grubunuzun hayatında önemli bir yeri var.

Güzide Hanım’ın evinde düzenlediği toplantılardan bahsedebilir

misiniz?(Güzide Hanım’ın evi neredeydi, kimler gelirdi toplantılara,

toplantılar nasıl yapılırdı, kaç güne bir olurdu, kimler şiir okurdu, edebî

tartışmalar olur muydu vb.)

Cevap.3)Güzide annemin birkaç çeşit şiire dair toplantıları olurdu.

162

a-Her yıl kendisinin doğum yıldönümü olan 28 Şubat’ta mutlaka

başkentin en meşhur şairleri ile TRT kadrosunda bulunan bestekârlar ve

müzisyenlerin buluşması yılda bir kere mutlaka yapılırdı.

b-En yakın dostlarının (Örnek Arif Nihat Asya, Halide Nusret Zorlutuna,

Ahmet Tufan Şentürk, İsa Kayacan vb) kişilerin özel günlerinde kendi

evinin kapılarını açar, şairleri-yazarları ve müzisyenleri orada buluşturur,

kişilere ait özel gün etkinlikleri düzenlerdi.

c-Gülpınar Dergisi bir yarışma düzenledi ise onun jüri toplantıları onun

evinde yapılırdı.

d-Çoğunlukla her ay katılan herkesin sırayla şiir okuduğu bir sohbetli şiir

etkinliği de gene Güzide annemizin evinde yapılırdı.

Pastalar, çaylar, börek ikramlarının tadı halâ damağımdadır.

Orada duyduğum müziğin huzurunu taşır içimin dehlizleri hep.

Edebî tartışmalar /daha doğrusu sert diyebileceğimiz/karşı görüşlerin

çarpıştığı tartışmalar asla olmazdı. O ay veya aylar içinde başta Ankara

olmak üzere ülke genelindeki edebî faaliyetler konuşulur ve

haberlerinden bilgi aktarılırdı. O ayın konuğu ve varsa konusu ona dair

konuşmacılar fazla uzun olmayan konuşmalar yaparlardı.

4. Mustafa Bey, sizin hayatınızda yer eden önemli ediplerden biri de

Ahmet Tufan Şentürk. Kaynaklar Ahmet Tufan Şentürk’ün evinin de

belirli bir dönem şair ve yazarların edebiyat toplantıları düzenledikleri

mekânlardan biri olduğunu belirtiyor. A.Tufan Şentürk’ün evine kimler

gelirdi? Bu ev neredeydi? Toplantılar kaç günde bir olurdu? vb.

Cevap:4)Ahmet Tufan Şentürk benim mânevî babamdı. Evi,

Seyranbağları Yuva Sokakta idi.

Evinde Ankara’da yaşayan bütün şairler ayda bir kere buluşurlar ve sıra

ile şiirlerini okurlardı. Sohbetin en güzeli orada yapılırdı.

Bununla birlikte her hafta Cuma günü, Cuma namazını müteakip Tufan

babamın evi bir anda şairler tarafından adeta onun çok meşhur, dillere

destan olan “otlu çorbası” nı içecek ve arkasından edebî sohbetler

yapacak şairlerle doluverirdi.

163

Röportaj 2

GENÇ KUŞAĞIN EN GÜÇLÜ ŞAİRİ “MUSTAFA

CEYLAN” İLE BİR RÖPORTAJ

10 Ağustos 1980-SİZE Dergisi-İstanbul

Yıl:2 Sayı:29

Sayfa:11

-SİZE DERGİSİİçinde bulunduğumuz günlerde gençliğimiz büyük bir buhran ve bunalım

dönemini yaşamaktadır. Memleketimizde gözbebeklerimiz gençlerimizi

birbirine düşman etmek isteyen iç ve dış düşmanlar olanca güçleri ile

saldırılarına devam etmektedirler. İşte bu noktada durmamız ve genç

kuşağın en güçlü şairi ve memleketçi kalemi MUSTAFA CEYLAN’ a

kulak vermemiz faydalı olacaktır. Bu sebeple Mustafa Ceylan’ı, eserlerini

ve düşüncelerini siz okuyucularımıza sergilemeyi bir görev saydık. Zira,

artık barışa, kardeşliğe ve insanlığa hasret yaşıyoruz. Ayyıldızlı bayrağın

etrafında halkalanmanın zamanı gelmiştir. Bu memleket ve bu gençlik

bizimdir.

Genç kuşağın en güçlü kalemi, en güçlü şairi Mustafa CEYLAN’ı şiir ve

makaleleri ile destanlarına kulak vermeliyiz. İşte kendisi ile yaptığımız

röportajı sunuyoruz.

-Sayın Mustafa Ceylan, bize kısa hayat hikâyenizi ve sanata ilk

başladığınız günlere ilişkin bir hatıranızı nakleder misiniz?

-1952 yılında Ankara’nın Elmadağ İlçesi’ nde dünyaya gelmişim. Babam

bir işçi, annem, bir Anadolu köylü kadınıdır. Fakirdik. Damlı bir evimiz

vardı. İlk ve Orta tahsilimi aynı ilçede yaptım. Lise’yi Ankara’ da

okuduktan sonra, Ankara Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi’ nin

Makine Mühendisliği Bölümünü bitirerek makine mühendisi oldum.

164

Halen, İmar ve İskan Bakanlığı Afet İşleri Genel Müdürlüğü’ nde Makine

ve İkmal Dairesi Başkanlığı görevini yürütmekteyim. Sanıyorum,

Türkiye’nin en genç Daire başkanıyım.

Sanata herkes gibi ben de şiirle başladım. İlk okul dördüncü sınıfta iken

yaz tatilinde Kur’an kursuna gidiyorduk. Ak sakallı bir hocamız vardı.

Bana Kur’an alfabesini ezberlememi söyledi. Ben de:

“Elif, be, te, se

Hocam geldi derse

Cim, ha, hı, dal

Durma derse dal” diye böylesi bir ezberleme yoluyla alfabeyi

ezberlemiştim. Ertesi gün tahtaya kalktığımda, dalmışım, aynen

okumuşum. Hocamız “bundan sonra bir sure ezberleyecek, bir şiir

yazacaksın” emrini verdi. İlk şiire başlamam böyle olmuştur. Amcam

Ahmet Ceylan ilçemizde, kaçana, göçene, hadiseye bir ağıt düzerdi.

Onun düzdüğü ağıtlar elden ele, dilden dile dolanırdı. Ben de sanıyorum

ondan etkilenmiş olacağım. Bir de lise sıralarında İRFAN ZÜLFEKAR

adındaki edebiyat öğretmenimizden. Zira, okulların tümünde duvar

gazetesi çıkararak, bayramlarda ve milli günlerde şiir okuyarak yetiştim.

Şimdi evliyim ve Arzu adında altı yaşında bir kızım, Bahadır Ceyhun

adında dört yaşında bir oğlum var.

-Sayın Ceylan, yayınlanmış ve yayınlanmaya hazır eserlerinizin

isimlerini söyler misiniz?

-Evet, bugün için kitap yayınlamak bizim gibi genç yazarlar için oldukça

güçtür. Çok büyük paralar isteniyor. Yazdıklarımız dergi, gazete

sahifeleri arasında kalıyor.

Yayınlanmış Eserlerim:

165

ŞAHLANAN KIRAT

KIRAT GELİYOR

EZAN SUSMAZ

Adında üç kitaptır.

Ayrıca, “YUNUS EMRE’NİN ALTIN DESTANI”

HER YÖNÜYLE ELMADAĞ

AFGANİSTAN FACİASI

ENERJİ ÇIKMAZI

CEYLANIM GEL GEL

HASRET TÜRKÜSÜ

FAKİRHANE

YAĞMURLU GÖZLER

SEVDA PINARI

GAZ LAMBASINDAN KEBANA

HÜRRİYETÇİ DEMOKRATİK SİSTEM

Adlarında yayınlanmaya hazır eserlerim bulunmaktadır. Geçenlerde bu

Afganistan Faciası ile ilgili yayınevlerine bir duyuru gönderdim.

Milliyetçilik, mâneviyatçılık nerde? Ara ki bulasın… Hangi yürekte? ...

Şimdi bu kadar kitap hazır. Büyük paralar gerekiyor, yayınlamak için.

Yalnız bunlarda yer alan çoğu makale ve şiirlerim, çeşitli dergiler ile

Anadolu ve Trakya Basını ile İstanbul, Ankara Gazetelerinde

yayınlanmıştır. Bir de ORUÇ REİS DESTANI adında destanım ile

ÇIKMAZ SOKAK, BUHRAN adında iki romanım yayınlanmaya hazırdır.

Yayıncıların duymayan kulaklarına ve vicdanlarına sunulur… Hele hele

kendilerine “milliyetçi yayınevi” sıfatını takanlar neredeler? Neredeler?

Bilmiyorum…

-Sayın Ceylan, şiirlerinize geçmeden önce, gençlerimize genç bir kalem

olarak tavsiyeleriniz olacaktır herhalde? Şiire yeni başlayanlar için ne

dersiniz?

166

-Gençler, bir milletin geleceğidir. Gençlerimizi ayyıldızlı bayrak etrafında

halka halka görmek isterim. Yabancı ideolojiler peşinde, yabancı türküler

söylemeye, kurtuluş reçeteleri aramaya gerek yok. Milletimiz büyük,

vatanımız kutsal. Geliniz birleşiniz, Milli ülküler etrafında…

Şiir kimilerine göre çok kolay. Oysa aslında oldukça zor ve yokuşlu bir

yoldur. Yüreğin gümbürtüsünü duymakla şiir yazılır. Toprak sevdasıyla,

memleket aşkıyla, insanımızın çilesiyle yazılır. Duymayan, hissetmeyen

yazamaz. Sevmeyen yazamaz. Kin, öfke dolu yüreklerden intikam

hissinden başka bir şey çıkması mümkün değildir. Şiir, sabır işidir.

Olgunluk, erdemlik işidir. Çok okumak, çok duymak, çok gezmek,

yaşamak hissetmek gerekir. Kalıcı şiir yazmak önemlidir. Beyinlerde iz

bırakmak önemlidir. Bugün ülkemizde gerçekten şiir yolunda ömür

törpüleyen çok az kimsenin olduğunu görüyor ve üzülüyorum. Genç

kuşağa dergilerin sahifeleri nedense tıkalı. Onlar yeni yeni kabiliyetlere

sahifelerini açmalıdır.

………………..

167

Mustafa Ceylan’ın 5 0. Sanat yılı

Halil Erdem

26 Ocak 2015 tarihinde ANSAN etkinliklerinde yer alan sanatçı Mustafa

Ceylan’ın 49. SANAT YILINI kutladık. Sanatçı dostumuz Mustafa

Ceylan’ın doğum günü de 25 Ocak; yaş günüyle birlikte iki kutlama denk

düştü. Bu yıl ise 50. Sanat Yılını dostları sürpriz yapacak. Çünkü kendisi

için sık sık gün düzenleyecek biri değildir.

Ben kendisinden önce namıyla tanışmıştım. Zaman zaman Mustafa

Ceylan’dan söz edildiği zaman “kim bu adam?” dediğimde, biraz önce

karşı masadaydı, yanımızdan geçti görmedin mi? Kel, irice biri” dediler.

Buna benzer durum birkaç kere daha yaşandı ama ANSAN üyeleri bir

seçimde çarşaf listede bizi buluşturmuştu. Bir yıllık yoğun bir çalışma

temposunda çok sayıda projeye imza atmıştık.

Mustafa Ceylan bu yıl sanatta 50. Yılına ulaştı. Bu yıllar boşa geçen

yıllar değildir. Her yıl en az bir iki külliyete imza attığını biliyorum. Geçen

yıldan bu yana “Anadolu Efsaneleri” adlı uzun soluklu bir araştırması

Kaynak Yayınlarından çıktı. Çok çalışkan, yaratıcı, işten korkmayan

Ceylan, gece çalışır, gündüz rutin işlerini takip eder, dostlarına zaman

ayırır.

Şiir denilince 50 yıllık bir birikimi olmasına karşın yeni yetme bir âşık

kadar heyecanla ama cesurca her ortamda şiir okumayı, konuşmayı

sevdiğini gördüm.

Henüz 63 yaşında bir insanın 50. Sanat yılının kutlaması sanata çok

erken yaşlarda başladığını gösteriyor. Öyle de olmuş. İlk şiirini

ortaokulda öğretmenleri bir kutu mürekkep, bir kalem ile ödüllendirmiş.

İlk şiiri yine o yıllarda Adalet Gazetesi’nde yayınlanmış. O gün bu gün

şiir yazıyor.

Mustafa Ceylan’ın beslendiği, etkilendiği iki kişi vardır. Birisi sazsız ozan

olarak bilinen Destancı Ahmet Ramiz Ceylandır. Amca Ceylan

Peygamberler tarihini, Yunus Emre, Karacaoğlan ve Köroğlu gibi

ozanların şiirlerini hatmetmiş ve çevredeki olayları destansı dille anlatan

bir şairdir. Mustafa Ceylan onun yanında ondan tarihi öyküleri, ünlü

ozanların eserlerini dinleyerek geçirir çocukluğunu ve amcasının yazdığı

168

destansı şiirleri yazarak çoğaltmakla görevlidir. Anne tarafındansa

anneanne Miyase neşe dolu, şen şakrak biridir ve düğünlerde türküler

söylemesi, cenazelerde ağıt yakmasıyla bilinir; işte bu iki kişi Ceylan’nın

gelecekte iyi bir şair olmasını sağlayacak alt yapıyı atarlar. (G. ONAY)

Mustafa Ceylan 50’ye yakın eser vermiş. Bunların yaklaşık 11 tanesi

kendi çalışması: şiir roman, öykü, araştırma gibi. Gülce Edebiyat

sitesinde görebileceğiniz efsaneleri, destanları ve yüzlerce şiirini

okuyabilirsiniz. Onlar kitaba dönüştürmesini beklediğimi söylemek

isterim. Asıl kitapları başkalarının yazdıklarıyla ilgili inceleme, araştırma

yazılarından oluşuyor. Yani başka sanat ve kültür adamlarını söz

yerindeyse kolundan tutup yükseltip, sanatseverlere tanıtmış. O

sanatçının ne yaptığını, sanatın neresinde olduğunu tahlillerle ortaya

koymuş.

İnanırım ki bazı insanlar dünyaya gelirken belli misyonlarla gelir. Bu

yönde görevleri vardır. Bunlardan biri de Prof. Dr. İsa Kayacan idi ve

150 kitapla bu görevini tamamlayıp hayata gözlerini yumdu. Kim

çıkardığı bir yapıtını eline ulaştırırsa, onu okur, o kitap ve yazarı

hakkında yazdığı yazıları Edirne’den Kars’a kadar yazıyı en az üç- beş

gazetede yayınlar, bu gazeteleri dosyalar ve yazarın adresine

gönderirdi. Bunu ülkemizde başka yapan yoktu. Mustafa Ceylan’da İsa

Kayacan gibi hep başkalarını yazdı, başkalarına çalıştı. Bazen der ki:

“dönüp baktığımda kendim için bir şey yapmamışım,” der, doğrudur.

Yayınladığı kitaplarda kendine ait bir öz yaşam öyküsünü bile koymaz.

Ama yazdığı sanatçının kaşıklığına kadar her şeyini yazar.

O bir mühendistir. Bu eğitimi ona sanat alanında disiplin, iyi bir

organizasyoncu, sanat ve kültüre karşı objektif bir yaklaşım

kazandırmış. Mustafa Ceylan 17 yaşında 12 Mart’ta Ülkü Ocakları

başkanı olarak ceza evine girmiş. 12 Eylül ‘de yine ceza evine girer.

Ancak 12 Mart’ta ceza evinde solcuların bulunduğu koğuşa verirler

Mustafa Ceylan’ı. O koğuşta Toplum Kitabevinin sahibi öykü eleştirmeni

öykücü Remzi İnanç vardır. Bilinçli olarak koğuşlarına konan bu genç

ülkücüye deyim yerindeyse ezmek yerine insanı davranmışlar. Ve bu

gün Remzi İnanç öl dese onun için ölecek kadar derin insani bağlar

oluşmuş aralarında. Düşünce ve sanat olarak da birbirlerini anlama

noktasında bir anlayışa ulaşmışlar.

Bunu ele aldığı, hakkında yazı yazdığı şairler yelpazesinde de

görebiliriz. Hatta son kitabı” Öldürülen 101 şair” kitabındaki şairlerde

169

görebiliriz. Bu kitabıyla bedel ödenmeden, muhalif olunmadan şair

olunamayacağını derisi yüzülen Nesimi’den, darağacında asılan Pir

Sultan’a kadar anlattığı şairlerle göstermiştir.

Onun ikinci bir oğlu diyebileceğimiz Vatandaş Osman diye bilinen hiciv

ustası şair Harun Yiğit’ten söz edelim. İşçi olarak gittiği Almanya’dan

dönüşünde Remzi İnanç’a der ki: “Ben Antalya’ya gidiyorum kimi

tanıyorsun, görüşebileceğim, der. Remzi İnanç, bu sosyalist şairi

Mustafa Ceylan’a gitmesini söylemiş. Ceylan da bu isteği bir vasiyet gibi

kabul edip Harun Yiğit’e bir çalışma odası verip birlikte birçok projede

çalışmışlardır. Birçok programı birlikte hazırlayıp sundular. Harun da bir

evlattan çok daha fazlasını ona yapmaktadır. İkisini bu anlamda

kıskandığım olmuştur.

Şimdi elinin altında beş ayrı projesi olduğunu bunlarla ilgili gece gündüz

çalıştığını biliyorum. Mustafa Ceylan ve Harun Yiğit’e sağlık ve başarı

dilerim. İyi ki varlar.

………………….

170

Kitaplar arasında:

Mustafa Ceylan ve şiirleri

ABDÜLKADİR GÜLER

………

Paşa gönlüm coştu yine

Banka kasalarını yoksullara

Fırınları verdim açlara..

Yolda bir ceylan gördüm

Kalbimi bağladım zeytin saçlara

Dağlar boynunu büktü,

Okyanuslar diz çöktü

Bulutlar şapka çıkardı aşkıma

Ceylan gitti ben gittim

Peşindeyim, eridim .( 7)

Bu dizeleri şair dostum Mustafa Ceylan’ın bana imzalı olarak armağan

ettiği “PAŞA GÖNLÜM” / Şiirler adlı kitabından alıntı yaparak sizlere

sunuyorum.

Mustafa Ceylan’ın bu şiir kitabı Antalya’da Tuğbay Matbaası

Tesislerinde 2005 yılında gün ışığına çıkarılmıştır. Tertemiz bir kapak

tasarımı ve baskısı vardır.

Mustafa Ceylan, Türk edebiyatı coğrafyasında bilinen, tanınan bir

imzadır. Ankara, İstanbul, İzmir, Bursa, Balıkesir, Isparta, Kütahya,

Manisa, Salihli gibi kentlerde yapılan şiir etkinliklerinde onu görüyoruz.

Güzel, kalıcı şiirler yazdığı gibi duygulu, heyecan dolu şiirler de

okuyor.Cana yakın, vefalı, hatırnaz, üretken bir Anadolu çocuğudur.

Mustafa Ceylan, 1952 Ankara / Elmadağ doğumludur.İlk ve orta tahsilini

doğduğu ilçede, Lise ve yüksek okulu Başkent Ankara’da tamamlamıştır.

1975 yılında ADMMA’dan “Makine “Mühendisi” olarak mezun olmuş;

kamu kuruluşlarında 1972’den itibaren çalışmaya başladı.İşçi, memur,

şef, müdür, İşletme müdürü, daire başkanı, Başbakanlık Müşaviri,

Belediye Başkan Yardımcısı, İl Müdür Yardımcısı gibi değişik görevlerde

bulundu. Son olarak 1998 yılında Antalya Köy Hizmetleri’nden emekli

171

oldu.Mustafa Ceylan halen Antalya’da sanat ve kültür yaşamını

sürdürüyor.GÜLLÜK DERGİSİ’nin genel yayın yönetmedir.

Bugüne değin yayınlanmış kitaplarından bazıları:Tarihi ve Folkloruyla

Elmadağ (1983), Köyümüz Yeşildere (1986), İlçemiz ve Köylerimiz

(1989), Seğmen Ruhu (1989 ), Her Yönüyle Yeni Mahalle(1995),

Bayramlar, Haftalar Günler (1996), ikinci baskı (1997). Şair ve yazar

Ahmet Tufan Şentürk’ü anlatan romanı “Torosların Türküsü”(1999),

Tahlil eserleri olarakta: Ahmet Tufan Şentürk Hayatı, Sanatı, Eserleri

(1997), Destanlaşan Köylü İsa Kayacan (1999), Sultan Şaire Toprak Ana

Güzide Gülpınar Taranoğlu’nun Hayatı, Sanatı ve Eserleri (2000), Halil

Soyuer, Hayatı, Sanatı ve Eserleri (2000), Lâle Şairi Abdullah Satoğlu

Hayatı, Sanatı ve Eserleri (2002), Tahir Kutsi Makal, Hayatı, Sanatı ve

Eserleri, Yine Anıt kitaplardan Ahmet Tufan Şentürk ile ilgili üç

ARMAĞAN kitap hazırlamıştır.Edebiyat yaşantısına gelince :Mustafa

Ceylan’ın ilk şiiri 1966 yılında yayımlandı. Yaklaşık 39 yıldır şiirle iç

içedir. Kendi ifadesiyle “ hiçbir şiir yarışmasına katılmadım” diyor.O

şiirine sevdalıdır. “Ölünceye kadar da şiirin peşinden koşacağım”

diyor.M.Ceylan İLESAM üyesidir, Folklor çalışmalarından dolayı Türk

Folkloruna Hizmet Ödülü de almıştır.(2000).

Mustafa Ceylan’ın şiir kitapları Kırat Geliyor (1973), Ezan Susmaz

(1974), Yaralı Ceylan (1986) tarihlerinde yayınlanmıştır.Mustafa Ceylan

şiirlerini kimi zaman halk şiiri tarzında ve kimi zamanda serbest tarzda

yazıyor. Hece, ölçü ve kafiye kaygısı yoktur. İçinden geldiği gibi yazıyor.

Şiirin ne demek olduğunu, sözcükleri yerli yerine bir araya getirmesini

biliyor.Dili sade, yabancı sözcüklere, ağdalı kelimelere asla iltifat

etmiyor.“Bahar Düşü” adını taşıyan şiirinde :

Yeşil bir tebessüm iner dallara

Umut gözlüğüyle baktığım zaman

Kuşlar meydan okur geçen yıllara

Bulutları yere yıktığım zaman.

Tutamam, depreşir kanım, iliğim

Gelir de aklıma birinciliğim

Çıkar durgun sudan mahzun gençliğim

Göllerden çöllere aktığım zaman.( s, 15)

Edebiyatımızda şair ve şiiri herkes kendine göre bir duyuş ve sezişle ayrı

bir biçimde tanımlıyor. Mustafa Ceylan dizelerinde şair için şunları

172

yazıyor ozanca :

Sözcük dünyasının sultanısın sen

Dik gökdelenleri, şiir hoş saha,

Büsen yarınlara menekşelensin

Daha ne beklersin.

Fildişi kulenin yık duvarını

Zaman teknesinde yoğur yarını

Dikkatli kullan dil fermuarını

Dil seni ezberlesin…(s.16)

Mustafa Ceylan, gönlünden akan duygularla adeta bir şiir çağlayandır. O

bir şiir ustasıdır. Sözcükleri dizelerinde yerli yerine koymasını, istif

etmesini biliyor. Sözcük dağarcığı oldukça zengindir. Şiir ve yazılarında

birleştirici, yapıcı ve uzlaşmacıdır. Diyaloğa yakındır. Ülkesini, bu ülkenin

insanlarını candan seviyor. Yıkıcı, bölücü, olmaktan çok uzak olup sevgi

ve saygıdan yanadır. Daha Türkçesi isyankâr değildir, ancak

haksızlıklara karşı namusluca bir dik duruşu vardır.Samimi bir

Atatürkçüdür. Atatürk için şunları yazıyor :

Zamanı, mekânı aşan düşünce

Kabına sığmayıp taşan düşünce

Bayrağın renginde coşan düşünce

Atatürk, Atatürk değil de nedir?

Tarihin beynine kurulan otağ

Mazlum milletlere açılan bir çağ

Kükreyen, kükreyen koca yanardağ

Atatürk Atatürk değil de nedir ? (s. 18).

Böyle yazan, böyle düşünen ve bu duygularla yaşayan bir ozanı bizde

yürekten hem tebrik ediyor ve hem de alkışlıyoruz. Bin bir emekle

hazırladığı biyografi niteliğindeki eserleri Türk edebiyatı sahasında

beğeni kazanan yapıtlar arasındadır. Bu yönüyle takdir edilmesi gerekir.

Mustafa Ceylan sadece şiir yazmıyor, araştırmacı ve aynı zamanda bir

folklor bilimcisidir. 19 kitabıyla Türk edebiyatı coğrafyasında adını

gururla yazdıran bir sanatçıdır. Onu gönülden kutluyor, başarılarının

devamını diliyoruz.

………………

173

Mustafa CEYLAN

(Antalya HAYAT Dergisi)

Yusuf ÖZCAN

*************************

Şiirin istasyonu sevgidir, bu istasyonda hasretler biter, özlemler başlar.

Peronların üstünde bazen bir mendil ıslanır şiir şiir, bazen de bir düdük

sesiyle o mendil gül açar. Şiirin durağı yoktur, şiirin yolları sonsuzluğa

gider.

Şair bu yollarda gönül işçisi, sevgi bekçisi, kısacası şair bu yolların

müdavimidir. Bu istasyonun makasbaşlarında şiir isyan, şiir savaş, şiir

cesaret, şiir korku, şiir sıla, şiir gurbet, şiir ana-baba- yâr ama en

önemlisi şiir AŞK’tır. Şiir duyguların tercümesi, şairse tercümanıdır. Şiir;

Karacoğlan’la Sevgili, Arif Nihat ile Bayrak, Mehmet Akif’le İstiklal,

Karakoç’la gönül aşı olurken, hepsinin ellerindeki ve kalplerindeki imanla

Yunus olup Mevlana’ca Allah’a yürümektir. Şair arıya benzer, binlerce

çiçek içinde has kokuyu vereni arar bulur, bu çiçek ŞİİRDİR.

Mustafa CEYLAN bu arılardan biri olarak,25 Ocak 1952 AnkaraElmadağ doğdu. İlk ve ortaokulu Elmadağ’da, Lise tahsilini Ankara

“Başkent Lisesi’nde tamamladı. Ankara Devlet Mühendislik ve Mimarlık

Akademisinden 1975 yılında Makine Mühendisi olarak mezun oldu.

Öğrenimi sırasında muhasebe kâtibi olarak vazifeye başladı.

Memuriyet hayatı, görev değişiklikleriyle devam etti. Kamuda; işçi,

memur, şef, müdür, işletme müdürü, daire başkanı, Başbakanlık

Müşaviri, Belediye Başkan Yardımcısı İl Müdür Yardımcısı gibi değişik

kademelerde bulundu. 1998 yılında Antalya Köy Hizmetleri'nden emekli

oldu. Testaş’ın denetim Kurulu üyeliği görevini ifa etti. Ankara-Elmadağ

İlçesi’nden il genel meclisi üyesi seçildi, il daimi encümen üyeliği yaptı.

12 Mart ve 12 Eylül de tutuklandı, yargılandı, beraat etti. Çeşitli sivil

toplum örgütleri ile derneklerin yönetiminde yer aldı. Kemalist Atılım,

Bizim Elmadağ, Bu Ülke, Zaman ve Mekân, İklim, Güllük dergileriyle

gazetelerinin yazı işleri müdürlüğü ya da idareciliğini üstlendi.

Şair Mustafa Ceylan’ın ilk şiiri,1966 yılında Ankara Adalet Gazetesinde

174

yayınlandı. Akabinde Ankara Tasvir Gazetesinde birçok eserine yer

verildi. Lise yıllarında genellikle hikâyeler ve makaleler vücuda getirdi.

Tasvir, Adalet, Son Havadis, Hürriyet, Hergün, Bizim Anadolu,

Tercüman, Sabah, Gündem gibi süreli yayınlarda “Ozan Ceylan, Ozan

Menderes” mahlaslarıyla yazdı.

İlerleyen zamanla Gülpınar, Bozkurt, Kemalist Ülkü, Türkiye, Karınca,

Kemalist Atılım, Antoloji, Türk Edebiyatı, Çağrı, Bizim Çağ, Hedef,

Demiryolları, Size gibi dergilerde şiir ve makaleleri yayınlandı. Demokrat

Isparta, Hâkimiyet, Yeni İnan, Ekspres, Büyük Anadolu, Bitlis Birlik,

Çiğdem gibi birçok Anadolu gazetesinde eserleri yayınlandı.

Asi Yozgat’ın Uysal Yiğidi, yaşam deneyimlerini, zengin dağarcığını,

edebiyatın süzgecinden geçirerek şiirlerine aktarırken, özellikle de

bireyselleşmekten kaçınmıştır. Toplumsallaşmaktan yana tutum

sergilerken, vatan, özgürlük, hasret, vuslat, aşk, doğa temalarını

işlemiştir. Ülke sorunlarını da gözardı etmeden büyük bir gözüpeklikle

ironi yapıp, hicvetmekten geri durmayan Ceylan, yazdıklarıyla mutlu

olup, genç yazarlara, şairlere değer vermekten kaçınmamıştır. Sade bir

yaşamın keyfini sürerken tevazu gibi unutulan değerlere sahip çıkarak,

yoksulların, e(k)meğini, bölüşenlerin yanında durmaya ülkü/ilke

edinmiştir.

Ceylan, İLESAM Üyesidir. Araştırmacı-Yazar-Gazeteci-Mühendis

Şairimiz, 2000 Yılında Folklor Araştırmaları Kurumunca 'Yılın Folklor

Ödülü' ne lâyık görüldü. Değişik kuruluşlarca ödüllendirildiği halde 'HİÇ

BİR ŞİİR YARIŞMASINA GİRMEMİŞTİR”. Gönül tahtını 'en büyük

makam' görmüş, kendisini' karıncanın gölgesi, Yunus’un odunu' olarak

nitelemiştir hep. 'Antalya GÜLLÜK DERGİSİ' nin sahibi ve yazı işleri

müdürüdür. Türk Şiirine-Şairine hizmet için kurulmuş olan Radyo

GÜLLÜK' ün (http://www.radyogulluk.com) kurucu editörü... 'Şiir yazdım'

diyen herkesi seven bir ozan. Çok sayıda genç şairin kitabının

editörlüğünü yaparak, yayınlamış bir yayıncıdır O.

Ceylan, arkadaşlarıyla geliştirdiği, Gülce Edebiyat Akımı' nın kurucusu,

tahlilleriyle isimsizlerin-yitik şairlerin kitaplarını yayınlayan, onlara yol

gösteren, bir gönül eridir. Türk Edebiyatı'nda Hocası rahmetli MEHMET

KAPLAN'dan sonra 'TAHLİL SAHASI' nı doldurmaya çalışan şair, yazar

ve araştırmacıdır.

Ozan Ceylan, rahmetli AHMET TUFAN ŞENTÜRK' ün ve 'GÜZİDE

TARANOĞLU' nun manevi evlâdı, 'İSA KAYACAN'ın tabiriyle 'şiir

yazıyorum, şiir seviyorum' diyen herkesin kardeşidir. ARİF NİHAT ASYA

175

ile NECİP FAZIL KISAKÜREK üstatların öğrencisidir.

Mustafa Ceylan; hakkında bazı dergiler özel sayısı yayınlanmıştır.

Şairimiz ayrıca roman, deneme, öykü, tahlil sahasında eserler vermiştir.

Şiirlerinden çoğu değişik besteciler tarafından şarkı ve türkü normunda

bestelenmiştir. Halen Antalya' da yaşamaktadır.

Paşa Gönlüm

Paşa gönlüm coştu yine,

Oluruna gitmiyor olayların

Meydan okuyorum zamana işte

Ne mi yapıyorum?

Dinleyin hele! ..

Paşa gönlüm coştu yine,

Banka kasalarını yoksullara

Fırınları verdim açlara...

Yolda bir ceylan gördüm

Kalbimi bağladım zeytin saçlara.

Dağlar boynunu büktü,

Okyanuslar diz çöktü

Bulutlar şapka çıkardı aşkıma...

Ceylan gitti, ben gittim

Peşindeyim, eridim...

Paşa gönlüm coştu yine,

Körlerin açtım gözlerini

Fırlattılar bastonları,

Doldurdular bostanları...

Sağırların açtım kulaklarını

Misket oynadık o an...

Elsizlere el, ayaksızlara ayak

Yurtsuzlara ev, yayanlara uçak

Her ne istiyorsam yaptım işte...

Paşa gönlüm coştu yine,

Bütün mağazalarda her şey bedava.

Kıyma alabilene bin dolar üste,

Karanfil kokuyor rüzgâr

Mutluluk dağıtıyor hava...

Yok ettim geceleri, boşalttım zindanları

176

Bir çocuğun gülücüğüne verdim cümle yılları...

Pazarlar kurdum, parasız her şey

Meyhanelerde avantadan mey,

Hey ki hey! Hey ki heyy! ! !

Paşa gönlüm coştu yine,

Nuh’ un gemisine benziyorum

Sonsuzluklarda geziniyorum...

Borsayı, lotoyu, totoyu kaldırdım

Herkes insan ya, herkes şanslı artık

Yok bundan sonra

Yok diyorum yok! .. Hasret, ayrılık! ..

Silâhları topladım attım denize

Gül verdim ellere...

Öfkeyi, nefreti, kini sildim, süpürdüm

Güneşe bile öğrettim şarkı söylemesini

Onun da tuttum kulağından

Bendeki bana götürdüm...

Paşa gönlüm coştu yine,

Beton yığını şehirleri çiçekle donattım,

Tarlalar buğday, başak...

Gel be dostum, gel, sen de gel!

Şu işe bak!

Bir Yanardağ Fışkırması

Bir yanardağ fışkırması

Benim gönlüm deli gönlüm.

Ceylanların hıçkırması

Benim gönlüm deli gönlüm

Dost dağının büyük çığı,

Çiğdemlerin hıçkırığı,

Su köpüğü, gün ışığı

Benim gönlüm, deli gönlüm.

Neye yarar çok ile az?

Biraz sevda, biraz da naz

177

Yunus’ a can, Veysel’ e saz

Benim gönlüm, deli gönlüm.

Yükseklerde harman olur,

Dertlilere derman olur,

Aşk denince ferman olur

Benim gönlüm, deli gönlüm.

Kanatlanıp göğe uçar,

Kendisinden kendi kaçar,

Hasret hasret çiçek açar

Benim gönlüm, deli gönlüm.

Şiir:Mustafa CEYLAN

Beste: İsmail İPEK

Düzenleme: Musa EROĞLU

Ahhhhh Bir Âşık Olsam

“Haydi gel! ” diyordun goncayla, gülle

Mutlaka gelirim bu kıştan sonra!

Neler söylemezdim belâlı dille? !

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Yolları düz eder, dağı delerdim

Ardı sıra kuzu olur melerdim,

Ayrılığı parça parça bölerdim

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Günde yirmi kere olurdum traş,

Kaplardı içimi heyecan, telâş

Gül olur, beynimi parçalayan taş

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Zamanı-mekânı aşardım hemen,

Kınaman dostlarım, delirmiş demen

178

İnerdi yelkenler, tutmazdı dümen

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Torunumu alır parka koşardım,

Bir an göremesem derde düşerdim,

Sevda denen kızgın saçta pişerdim,

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Lunapark olurdu içimle dışım,

Şaşırır kalırdı evimde eşim,

Ne yandan doğarsa doğsun güneşim

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Evde çocuklarım bayram yapardı,

Benden çıkan yollar yâre sapardı,

Kalbim yuvasından bin kez kopardı,

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Moralim yükselir, işim düzelir

Alacaklı bile, getirir verir.

Kuruyan dallarım birden yeşerir,

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Şiirler yazardım, türkü söylerdim,

Yâre akmıyorsa suyu eğlerdim.

Sevgilim, bir tanem, ceylanım derdim

Ah bir âşık olsam, bu yaştan sonra!

Mustafa CEYLAN

…………………..

179

ZAFER S. TUNÇALP'den...

GİRİŞ

İyi bir dost ve başarılı insan. Şair, yazar, teşkilatçı ve cidden iyi bir

siyaset adamı, kardeşim Mustafa CEYLAN.

Kendisinin de manevi babası olan; pederim Enver TUNÇALP’ i

kaybettikten bir müddet sonra, bu değerli kardeşim bir görüşmemizde

beni vefasız olarak suçlamıştı. Bu beni üzmediği gibi harekete geçirdi.

Ciddi bir çalışma ile babamın “ KARBELA DESTANI “ isimli eserini

bastırdık. Ücretsiz olan bu çalışma 1000 adet olarak bir hafta içinde

tükendi. Bunun üzerine sn CEYLAN 7.11.2012 tarihli internetteki Gülce

edebiyat yayının-dan aynen“ Heyecanla ve bir solukta okuduğum,

rahmetli ağabeyimin bugüne kadar “ vefasız “ olarak nitelendirdiğim can

kardeşim Zafer S. TUNÇALP ve Fikret ÖZDİZLEKLİ’ i … her ikisini de

yürekten tebrik ediyorum.” Yine bir başka bölümünde “Ancak kardeşim

Zafer S. TUNÇALP’ in muhteşem yüreğinde olan ve böyle eşsiz bir

babanın evladı olduğunu ispat edercesine …… umuyor ve bekliyorum ki

Zafer S. TUNÇALP, Enver Ağabeyimizin yayınlanmaya hazır halde

bulunan ….. kitap ve eserlerini bulup yayınlatacaktır. İşte o zaman, bir

milyon kere o evlada “Helal olsun!” diyeceğim.” diye yazdı. Teşekkürler

CEYLAN, işte kazandırdığın bu onurla, elindeki bu eseri de

tamamlayarak takdirlerinize sundum. İnşallah beğenir ve bol bol hem

düşünür, hem de gülersiniz.

Bu çalışma da ; Ankara Gazeteciler Derneğinin basın organı olan 24

saat gazetesinde 1 Kasım- 3 Aralık 1987 tarihleri arasındaki sayılarda

seri olarak yayınlanmıştır.

Umarım babam hissediyordur. Ona hayırlı evlatlar olabildiğimizden ;

Allah’ a şükrediyoruz.

Zafer Sevil TUNÇALP

ÖNSÖZ

Asker kökenli, çok çalışkan ve çok kültürlü bir şair, yazarın oğlu olmak;

eğer şiire ilgi duyuyor ve de yazmak istiyorsanız sizin için talihsizlik

olabilirdi.

Ancak aramızda öylesine bir çağ ve kalem farkı vardı ki; böyle bir sorun

180

yaşamadım.

Aksine, her zaman, babamın yakın çevresindeki, yaşayan büyük şair ve

yazarlarla, aynı ortamlarda bulunup aynı havayı teneffüs ettim ve

onlardan feyz aldım.

Hayatlarını kaybetmiş olanlara Allah’tan rahmet dilerken; yaşayanlara

sağlıklı uzun ömürler diliyorum.

Yanlarında yetiştiğim ve rahmetle andığım hocalarım Sn. Osman Yüksel

Serdengeçti, Sn. Halide Nusret Zorlutuna, Sn. Ahmet Tufan Şentürk, Sn.

Coşkun Ertepınar ve tabi ki babam emekli albay A. Enver TUNÇALP’ e

minnet ve şükranlarımı sunuyorum. (merhum) Sn. Güzide Taranoğlu

ablama, Sn. İsa Kayacan, Sn. İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Sn. Mustafa

Ceylan gibi yaşayan o büyük şair ve yazarlara da sevgi ve saygılarımı

sunuyorum.

Şiirlerim hep aşk, özlem, inanç ve arayış üzerinedir. Öylesine

ulaşılamayan bir arayış ki artık ona varılamayacağını kabul etmiş

durumdayım. Üzgünüm, bu arayış: “Duyguların Ötesinde” kaldı; ne

yapalım?

Zafer Sevil TUNÇALP

Ankara - 2014

SONSÖZ

Ötelerden bir ses gelir uzaklardan "gel der gel" ve sen o sese gidersin

nedir bu ses nereden ve nasıl gelir bilinmez ama o ses öyle bir sestir ki

ruhun derinliklerinden fışkırır akar , taşar ve bir anda duygular

yoğunlaşarak kelimelerde yoğrulur. Evet şiir böyle doğar ve şair kendi

duygularını dizelerle buluşturduğu an çektiğini sancı son bulur. Artık bir

şey var bir şey ortada olan kendi duygularının yansımasıyla buluşmuştur

ve o an müthiş rahatlatan bir andır şair için. Bir duygu ifade şeklini

bulmuştur, ama bir de duyguların ötesine geçmek, geçebilmek vardır.

İnsan duyguların ötesine nasıl geçer. Bilmem geçebilir mi? Bir yerde

yoğunlaşır daralır düşünceler zihin bulanıklaşır. Bence duyguların

ötesine geçebilmek son noktadır. Her şeyin bir sonu vardır öyle ya şimdi

“Duyguların Ötesine” adını verdiği duygu dünyasının da sonuna geldik.

Bu son öyle bir son ki içinde hüzün var, arada sırada ufak tefek

mutluluklar var, özlem var. Bir yerlere bir şeylere ulaşma arzusu var ama

bitmeyen sonu gelemeyecek aşk da var. Ben böyle gördüm böyle

hissettim duyguların ötesinde, böyle yol aldım. Yol uzun yol, dönemeçli

yol şaşırtıcı ama yoğun bir duygu denizin içinde yürüyerek zafer e

ulaşılmış coşkusunu da taşıyor. Öyle de olmalı neden mi? Anlatayım

dinler misiniz hadi hep beraber şiirlere yolculuk yaparak ne var ne yok

181

bakalım Zafer beyin “Duyguların Ötesinde” olan mısralarına:

"Gözünde koyu bir tül,

Hayatta her zaman gül.

Sularda gürül gürül,

Bir siyah fırtınasın."

Diyor şair, bizim duygu dünyamız bu dizelerden ne anlıyor bir bakalım .

Karşısındaki insanın mutluluğunu ve bu mutluluktaki coşkuyu anlatmış

işte böyle zengin bir duygu dünyası var Zafer beyin. O zorlanmıyor şiir

dünyasında kolaylıkla konu buluyor ve anlatım zenginliğiyle süslüyor

mısraları, ince bir nakış gibi tek tek dokuyor ve yüreğinde hiçbir şey

bırakmadan döküyor şiirlere. Şiirler coşuyor, olduğu noktadan taşıyor ve

şiir kanatlarıyla bir anda yoğunlaşıp uçuyor. Ne yapalım, nasıl geçelim

duyguların ötesine. Geçilmez, geçilemez bir geçit orası. Geçilemez bu

geçitte bir kez daha ilerleyerek yürüyelim.

" Her zaman yanımdasın, bunu hep bileceğim.

İhtiyacım oldu mu, sana sesleneceğim… "

Diyerek babasına olan özlemini ve bu özlemden doğan sevgiyi en güzel

şekilde ifade ederken , ölümün ayrılık olmadığını, her ihtiyacı olduğunda

babasına ulaşabileceğini biliyor. Bu çok güçlü bir hissediş, hiçbir şekilde

evlat-baba-anne ilişkisi ölümle bile bozulamaz, bozulmamalı. Onları her

zaman her ihtiyacımız olduğunda yanımızda bulabiliriz. En güçlü

hissedişini aktarıyor. Ne mutlu öyle bir babaya ve öylesine babasına

sevgi besleyen evlada. Hele bu evlat şairse işte böyle güçlü dizelerle

kendini aşıyor ve en yüce kata doğru çıkıyor.

Zafer Tuncalp'ın "Duyguların Ötesinde" kitabı ile ilgili yazmanın sonu

yok. Alıp okumak ve her yazılan şiirin arkasındaki hissediş yoğunluğunu

görmek gerekli. Böylelikle kendi duygularımızla, yazılan şiirler arasındaki

bağı görüp kendi içsel yolculuğumuzu yapabiliriz ne dersiniz? Alın

okuyun ve kendi içinizdeki duygusal dünyayı şiirlerle tanıyın olur mu?

Ne dersiniz?.

182

DOST ŞAİR MUSTAFA CEYLAN

GAZİANTEP HAKİMİYET GAZETESİ-05.KASIM.2012

Ahmet AYAZ

Şimdi sizlere bir dost şairden söz edeceğim. Bu şairin dost canlılığı,

güvenilirliği ve vatanseverliği ön palana çıkar. Bu dost şair Mustafa

Ceylandır. 10 Eylül 2005 tarihinde Mustafa Ceylan Bey'in Antalya’ daki

şiir dinletisine katıldığımda, kendisini görmek için basbayağı

sabırsızlanmıştım. Otelin bahçesinde İsmet Bora Binatlı, Abdullah

Satoğlu ve ben, sabah kahvaltısını yaptıktan sonra toplantı yerine gittik.

İsmet bora Binatlı'nın tanıştırmasından sonra, "Çok şükür Allah'a

nihayet Ceylan ile tanıştık" Dedim. Ceylan dostum yüzünü bana

çevirerek "Değerli dostum. Kim ki Ceylan. Bir tutam köksüz ot değil mi?"

Diyerek seslendiğinde, bu notu usumda kaldı. Ceylan der ki; "Ceylan

dediğiniz karıncanın gölgesi bile değil" Der..Halbuki O bana göre, iyi bir

şair, çalışkan bir araştırmacı, çok değerli bir dost, nitelikli bir yayıncıdır.

Bana göre karıncanın gölgesi değil, bir dev adamdır.

……………………………………………………..

Mustafa Ceylan kefere yenilikcilerden birisi değil. “Gülce” adı altında

gerçek bir şiir akımı başlattı, Bu akımda dostlarımızdan Ekrem Yalbuz,

Refika Doğan, Osman Öcal, Harun Yiğit, Ali Gözütok Asuman Soydan

Atasayar ve Yusuf Bozan gibi niceleride vardır. Şimdi Ceylan’ın

şiirlerinden aşağıya bir tanesini alıyorum. Beraber okuyalım diyorum.

...

YEDİVEREN ŞİİR TÜRÜNE ÖRNEK VERELİM:

183

...

'UNUTMA/YASIN

...

Kar ayazı geceler, ölüm kusar gündüzler

Karayazı silinir, gelir elbet, gün; düzler.

Uyan! Sana derim bak, el ele ver de birleş

Uyansana kardeşim, kokar ortada bir leş!

Sil ahını... Hakk'tır bu, onun başına dolar,

Silahını susturur, beş para etmez Dolar.

Ok'u saplanır döşe, tahttan krallar düşer

Oku umut ile, aşk ile, çekilsin dü şer.

Dikilsin ağzı çağın, îman ipliği beyaz

Dikilsin göğe Ezan, Bilâl yok, ağabey az

Kanayan yüreğini duymaz âlem-i beşer

Kan, ayan-beyan işte, utanmıyor ki be şer!

Unutmayasın sakın, gökten yağan kurşunu

Unutma, yasın biter, tut saati, kur şunu!

Devir geçer gene sen, yalnız kalırsın darda

Devir kara bahtını, zulüm var iktidarda.....

Mustafa CEYLAN

184

Ahmet CANBABA

SÖYLER

..........................Mustafa Ceylan’a

Ceylan sevmez düşmanını

Sözle eze eze söyler

Arzu ettiğinde çok şey

Mektup yaza yaza söyler

Söz anlatır bıktırmadan

Ceza verir çektirmeden

Bazen ceylan çaktırmadan

Gelinim der kıza söyler

İnsanın siliklerine

Bakmaz dost yılıklarına

Sözü kor iliklerine

Konuşunca öze söyler

Kısık söyler ses yükselir

Doğru söyler ister delir

Söz dönüp dolaşıp gelir

Anlarsın ki bize söyler

Töre içinde yumuşlar

Çok yerde hakkın yemişler

Adına ceylan demişler

Yurdu geze geze söyler

Kızma kendine söylen de

Azma der ceylan eğlen de

Canbaba gibi Ceylan da

Ne söylerse yüze söyler

185

Mustafa Ceylanla ilk defa İsmail Kara arkadaşımızın Demetevler'deki

büroda tanıştım. Demetevler'deki bürosuna Ceylan'ın haricinde Emine

Sönmez, Nusret Turan, Mustafa Çakır, Mustafa Koşu, Hatice Türken,

Leyla, Ahmet Canbaba, Mustafa Ceylan, Şakir Susuz, Hüseyin Balım,

İsmail Kara, Aysel Al gibi şair arkadaşlarla buluşur gece yarılarına kadar

şiir okur sohbet ederdik.

Şiiri hazmederek okur, okurken şiirin aksayan yanlarını bulup hemen

eleştirisini yapardı. Her hafta cumartesi akşamları yaptığımız toplantıda

tüm arkadaşlar sırayla şiirlerini okur tabii ki Ceylan ilk eleştirisini yapar

onun yorumuna göre kişi yazdığı şiirle ilgili kendisinin ne kadar şairlik

mertebesinde olduğunu anlardı. Bir akşam bende Yaratanla Sohbet

isimli şiirimi yazıp ta Ceylan' a verdiğimde şiiri içinden bir okudu bazı

yerlerinde tebessüm etti ve hemen ardından tamamını bitirmeden bak

şurayı değiştir dedi.

Yaratıcı idim evrende birdim

Kim kul inanmazsa ona esirdim

Gün geldi cennette hamama girdim

Huri kızlarıyla ter attım dedi.

Yav hocam Tanrı huri kızlarıyla ter atar kısmı olmamış halkımızın

tepkisini çeker bu ifade dedi..

Sonra devamla şiirin beğendiği bir dörtlüğe geldiğinde

Kainatı size verdim hediye

Benden hesap sorarsınız ne diye

Toprağa can versin yeşertsin diye

Seyhan’dım, Dicle’ydim, Fırat’tım dedi

Bak Seyhan'dım, Dicle'ydim, Fırat'tım dedi, suyun toprağa can

vermesini ve yeşertmesinde bu nehirleri iyi kullanmışsın bu çok güzel

olmuş diye yorumlamıştı. Ve bak bu şiir seni geleceğe taşıyacak bir şiir

olmuş demişti.

Her haftamız böyle güzel karşılıklı şiir okumalarla ve eleştirilerle geçerdi.

Bana hep hocam diye hitap eder, yazdığım şiirleri de oldukça

beğendiğini söylerdi. Tabii aramızda şiire yeni başlayan arkadaşlarımıza

yaptığı eleştiriler ve yorumlarda bir ders niteliğindeydi.

186

İlesamın toplantılarına giderdik, Tabii bu arada Rahmetli Ahmet Tufan

Şentürk' ten de bahsetmeden geçemeyeceğim. Mustafa Ceylan Ahmet

Tufan Şentürk' ün manevi oğludur.Tufan baba ile dostlukları çok eskilere

dayanır. Bizim İsmail Kara' nın bürosunda toplanmamız devam ederken

bir taraftanda cumartesi ve Pazar günü öğleden sonraları saat 14 ten

sonraları Tufan babanın Seyranbağları' ndaki evinde de sohbet

toplantılarımız olur gene aynı İsmail Kara' nın bürosuna gelen

arkadaşlar Tufan babayı da ziyaret ederdik. İsmail Kara' da manevi

evlatları arasındaydı. Bilhassa Emine Sönmez ve Aysel Al

arkadaşlarımızın Tufan babaya gelip yemek, bulaşık, çay gibi

hizmetlerle yardım etmeleri; Tufan Babanın hoşuna gider arkadaşların

kenetleşmesini sağlardı. Mustafa Ceylan, Tufan babanın yazacağı

yazılar ve Tufan Babanın çıkaracağı kitapla ilgili özel çalışmalarını yapar

birçok geceler geceyi Tufan Babanın evinde geçirirdi. Rahmetli İsa

Kayacan da sık sık gelir Abdullah Satoğlu gibi değerli şair dostlarla

birlikte müşterek sohbetlerde bulunurduk. Tufan Baba sırayla bizim

yazdığımız şiirleri okutturur şiir üzerindeki eleştirisini yapardı. Bir günde

Bayram Kaya ile geldik Bayram Kaya' nın çıkarmış olduğu dergi için

Tufan Babayla söyleşide bulunarak kameraya almıştık oturumumuzu.

Bilhassa Ahmet Tufan Şentürk üzerinde ‘Mustafa Ceylan' ın’ manevi bir

evladı olarak emeği çoktur.

Armağan 1- Sarıveliler- Ünlü Şair Ahmet Tufan Şentürk le Beraber.

(2000) , Armağan 2-Ahmet Tufan Şentürk İçin Ne Dediler (2001) -Ahmet

Tufan Şentürk' le beraber

Tahlil Kitabı olarak ta:

Ahmet Tufan Şentürk Hayatı-Sanatı-Eserleri (1997) hazırlanışındaki

emeğini bizzat gördüm. Ceylan gerçekten büyük bir sabır ve araştırmacı

kişiliği ile yıllarca çalıştı.

Destanlaşan Köylü İsa Kayacan (1999) , Sultan Şaire-Toprak AnaGüzide Gülpınar Taranoğlu' nun Hayatı - Sanatı ve Şiirlerinin Tahlili

(2000) , Halil Soyuer- Hayatı, Sanatı, Eserleri (2000) , Lale Şairi

Abdullah Satoğlu (Hayatı-Sanatı ve Eserleri) olmak üzere tüm bu

kitapların hazırlanışındaki çalışmalarına şahit oldum.

Muıstafa Ceylan gerçekten vefalı bir dosttur. Rahmetli İsa Kayacan' ın

vefatındaki dostluğu ve Burdur Tefenni' deki İsa Kayacan' ı anma

günündeki çabaları takdire şayandır. Gene Rasim Köroğlu' nun Ölüm

yıldönümü anma etkinliğindeki çabaları Şairin sağlığında göstermiş

187

olduğu değerinin vefatından sonrada göstermiş olması örnek bir

harekettir. ,

Mustafa Ceylan her şeyden önce bir kültür hamalıdır. Her değerli şair

arkadaşlarını geleceğe taşıyacak eserlerini kitaplaştırmıştır. Onlara

dergilerinde ve internette açtığı sitelerde yer vermiş birçok şair

arkadaşların şiirlerini yayınlamış, kültür etkinlikleri düzenlemiş,

yarışmalar düzenlemiş şairleri plaketlerle ödüllendirmiş gençlere şiir

yazma şevki vermiştir.

Bana hep sen de incelenmeye ve hakkında kitap yapılmaya değersin bir

gün senin de araştırmanı yapacağım dediğini anımsıyorum..

Arif Nihat Asya' nın bayrak şiirinin yazılış hikayesini yayınlayıp şiirin nasıl

yazıldığı ile şiiri inceleyen ve şiirin hece ve kafiye özel olarak inceleyen

hatta serbes bir şiiri içindeki aruz yapısını inceleyen Mustafa Ceylan

şiirin adeta matematiksel yapısını çözmüştür. Şiirde Gülce Akımı olarak

bir şiir türü üzerinde çalışmalar yapmış ve bu çalışmalarında da

muvaffak olmuş birçok şair dostlar gülce akımının estetik yapısına uygun

şiirler yazarak şiir severlerin beğenisini kazanmıştır.

………………….

188

PİŞTİK ELHAMDÜLİLLAH

Ahmet Turan KUL

Canlar, kil pişmek isteyince ateşe dönüşürmüş insan.

İnsan da pişirdikçe pişermiş.

Yunus Emre’mizin “Piştik elhamdülillah” dizesiyle girelim konuya.

Mustafa Ceylan’ın elli sanat yılına sığan yayımlanmış kayıtlı kırk kitabı

var. Bu kırk kitabın yirmisi yanımda şimdi. Hepsine teker teker

dokunuyorum. Yazıma nasıl başlayacağımı araştırıyorum. “Ezan

Susmaz” kitabında yakalıyorum girizgâhımı….

Sayın Mustafa Ceylan benim, kardeşim, yoldaşım. İlk eserinde,

nereden geldiğini yazıp çizmiş. Ben de siyasete onunla aynı yerden

başladım. İlk şiirim “Pınar” dergisinde yayımlandı. Yetmiş ikilerde

ayrıldım. Sağa sola sapmadan bugüne geldim. Elli yıl sonra Mustafa

Ceylan ile beni efsaneler , destanlar birleştirdi.

Mustafa Ceylan’ı tekkesiz Mehmet Akif’e, aşiyansız Tevfik Fikret’e

benzetiyorum.

Efsanelerden topladık nefsimizi

Nüfustar olduk

Sunduk cenabımıza ecnebiliğimizi

Ve uygar olduk

Duman bizi tutmasın

“Gülende’nin Beşiği” çalışmasında halk ozanı sevgili Muharrem

Yazıcıoğlunu’nu ele almış ve onun “Sende Buldum” şiirini öne çıkarmış.

Aşkına düştüm düşeli

Ben Tanrı’yı sen de buldum

Derdinden yanıp pişeli

Ben Tanrı’yı sen de buldum

Mustafa Ceylan gönül damının eşiğidir. Eşiği “Türap” olmak

sözcüğüyle eş anlamlı kullanır.

Gülü eşikten aşırıp gönüle ulaştırmak da şairin gerçek serüvenidir.

Gül demiş ki:

Gül olmak kolay

Gönül bulmak zor

Gönül arayışını “Toroslar’ın Türküsü” kitabına taşımış Mustafa Ceylan.

Gönül bağını yeşertmiş bu romanında.

189

Dile dönüştür beni Tanrı, yola dönüştür beni Tanrı, hale dönüştür beni

Tanrı uyağıyla böceğe, çiçeğe, ağaca, dağa, yaylaya, sahile… açmış

yüreğini. Yürek açanları kucaklamış.

Köyün öyküsünü kentin karmaşasına taşımış. “Destanlaşan köylü İsa

Kayacan “ kitabında; kentlerin öykülere burun kıvırışını işlemiş. Anılarla

karşılaştırmış. Anıların kum tanesi gibi dağılışını gözler önüne sermiş.

Sonrası Mustafa Ceylan’ın “Paşa Gönlü”

Paşa gönlüm coştu yine

Banka kasalarını yoksullara

Fırınları verdim açlara

Yolda bir ceylan gördüm

Kalbimi bağladım zeytin saçlarına

Dağlar boynunu büktü

Bulutlar şapka çıkardı aşkıma

Ceylan gitti ben gittim

Peşindeyim, eridim

“Yaralı Ceylan” kitabına dokunuyorum. Kitap, yapraklarını açıyor bana.

Elinden tutuyor bir şiiri.

Bütün yürekleri aydınlık tutan

Kudret kandilini gördüm ağladım

Bütün eğrileri nurla doğrultan

Işıktan giysiler ördüm ağladım

Cennet kapısından içeri baktım

Irmaklar misali çağladım aktım

Nefsimi iğneli fıçıya soktum

Yüzümü toprağa sürdüm ağladım

Ceylan’ın geniş hacimli başucu kitapları diyeceğimiz araştırma kitapları

var.

Kilin pişme isteğini zanaatkârı bilir. Zanaatkar demiri döver, su verir

çelikleştirir, kılıcının keskinliğini ipekle sınar. Şairin tartısı da güldür. Gülü

gülceye, gülceyi gönülceye taşır.

Mustafa Ceylan kuvayi milliye kalpağındaki yıldızı görünce daha bir

mutlu olur. Bizi de sevindirir. Gülüşü soylu bir ruhun varlığını sergiler.

AHMET TURAN KUL 21/12 / 2015

190

ANKARA GARI'NDA BEKLE DEMİŞTİM

Ali Rıza Atasoy

-Mustafa Ceylan'aAnkara Garı'nda bekle demiştim,

Geleceğim bekle, binbir ümitle.

Bir gece yarısı yada gündüzün,

Kalbimin ucunda bir buruk sızı,

Heybemde bir tutam acı ve hüzün.

Elimde bir demet mor salkım leylak,

Başımın üstünde kar rengi bulut,

Yüzümde tebessüm, saçlarımda ak.

Buğulu camlarda gölge ve ışık

"Üçüncü mevkide garip yolcuyum"

Duygular içimde karıma karışık.

Dilimde o şarkı, o mahur ezgi.

En gerçek hayaller, en güzel düşler

Ufukta masmavi incecik çizgi.

Sarsılmaz bir inanç ve de ahitle,

Ankara Garı'nda bekle demiştim

Geliyorum bekle, binbir ümitle!

(Ankara, 04.01.2016)

Ali Rıza Atasoy

----------------------------------

(*) Sanatta 50. yılı geride bırakan değerli şair Mustafa Ceylan ağabeyimi

tebrik ediyorum. Sanat adına, şiir ve edebiyat adına, dostluk adına nice

güzel ve mutlu yıllar dileğiyle selamlar, saygılar sunuyorum. /A.R.A

191

ÜSTAT MUSTAFA CEYLAN/ Ali Rıza Atasoy

Onu hangi sözcüklerle anlatabilirim, bilmiyorum. Şairin “kelimelerin

kifayetsiz olduğunu” söylemesi böylesi durumlar için olsa gerektir. Onu

bilenler bilir, bilmeyenler ne bilsin; o ki gerçek bir şiir sevdalısı, gerçek bir

edebiyat tutkunu ve gerçek bir sanat dostudur.

Mustafa Ceylan ağabeyim benim için şiir ekspresimizin karizmatik ve

delişmen yolcusudur. Her ne kadar bir şiirinde “Üçüncü mevkide garip

yolcu” olarak kendini tarif etse de. O ki, şiir ekspresimizin kıvrım kıvrım

kıvrılan dolambaçlı yollarında sanat yolculuğuna devam etmektedir her

daim. Ki, bu yüzden ben onu buzlu camların ardından; biteviye kaygan

raylar üzerine ince ince bir ahenkle serpişen kar tanelerinin raksını

seyrederken ve hep “Acıya tütünler sarıyorken” hayal etmişimdir.

Onun daima “Bir tebessüm, bir buse yağar içinden” ve ben onu hiçbir

zaman yüzünden eksilmeyen tebessümüyle hatırlarım ve “Cam

kırıklarından manzaraya bakışını” hayal ederim. Sanat hayatında 50 yılı

geride bırakmak ne demek! Herkese, her faniye nasip olmayan bir

özellik ve güzelliktir sanırım. Ben, onun sanat yolculuğunun bundan

böylede velut bir şekilde devam edeceğine ve şiirimize, sanatımıza nice

güzellikleri katacağına inanıyorum.

Sanırım değerli üstat ağabeyimle en son üç yıl kadar önce Niksar’da

karşılaştık. Niksar kalesinde, Erzurumlu Emrah’ın kabri başında ve Cahit

Kulebi’nin dolaştığı sokaklarda beraber olduk. Ondan önceki bir tarihte

de benim memleketim Çamlıdere’de doğup büyüdüğüm topraklarda ve

daha önceleri başka yerlerde başka şehirlerde beraber olduk. Şiirimiz

ver sanatımız adına nice güzellikleri paylaştık. Bundan böyle de inşallah

bu güzellikleri paylaşmaya devam edeceğimizi ümit ediyorum.

Ve dahi bir gün inşallah; bir Temmuz akşamüzeri Antalya’da Lara

plajında kumsala uzanmış, dalgın ve buğulu gözlerle sakin dalgaları ve

gurubu seyrederken birden O’nu karşımda görmeyi ümit ve hayal

ediyorum. Nice güzel yıllara değerli ağabeyim; yüreğin ve kalemin hiç

susmasın.

Ali Rıza ATASOY ,

Dünya Aydınlar ve Yazarlar Derneği

Şair-Yazar

192

DERVİŞ RUHLU ADAM

Ahmet Süreyya DURNA

Dost vardır; güldürücü, keyiflendirici.

Dost vardır; Hızır Servis gibi imdadınıza yetişici.

Dost vardır, sıkıntılı anlarınızda teskin ve teselli edici.

Dost vardır; ayrılığı, sıklet ve hasret saikıyla azaba dönüştürücü.

Dost vardır; görmediğiniz, ya da görülmediği vakit merak uyandırıcı.

Dost vardır, (mecazȋ anlamda) aştan ekmekten kesildiğinizde iştah açıcı.

Dost vardır; kardeşinizden ve en yakınınızdan, daha yakın mesafede

durucu.

Vesaire…

Hulȃsa dostluğun/ arkadaşlığın, sosyal yaşantımızdaki yeri ve önemi

fevkalade büyüktür. Ayrıca, burada tebarüz eden ruh bütünlüğü, ayniyet

bütünlüğü de; kaynaşmayı, kucaklaşmayı ve sürekli dayanışmayı

tetikleyen derunȋ bir olaydır.

Peki Mustafa Ceylan, yukarıda sıralamaya çalıştığım ve tasnife tabi

tuttuğum arkadaşlık kavramının neresindedir? Ayrıştırmacı bir

yaklaşımla soracak olursam; içinde midir, dışında mıdır?

Onun karakteristik özelliğini tanıyanların gönlünde inanıyorum ki

sualimin karşılığı şöyle makes bulacaktır:

“Şayet söz konusu Mustafa Ceylan ise, arkadaşlığın ve bihakkın

dostluğun mümeyyiz vasıflarına tümüyle haizdir. Ondan kemlik, kötülük,

karamsarlık, kararsızlık, kayıtsızlık asla olası değil! Dolayısıyla gerek

insani açıdan, gerekse sosyolojik açıdan bakıldığında; kayda değer tüm

olguların, bizatihi tam içindedir ve merkez noktasındadır.”

193

Ya sanatsal yönü ve şairliği?..

Ya mücadeleci kişiliği?..

Ya edebiyat akımındaki yenilikçiliği?..

Deyim yerindeyse bendeniz kendisini caydırıcılığı, hamleciliği ve anlık

dalmacılığı cihetiyle “karabatak”a benzetiyorum. Nereden batıp nereden

çıktığını pek belli etmeyen ve adeta avcısıyla dalgasını geçen karabatak

kuşuna, yani…

Siz henüz belli bir noktaya yoğunlaşmadan, adam ikinci, üçüncü bir

atraksiyona geçmiş bile…

Maşallah, peynir ekmek yer gibi kitap çıkartıyor. Hem de günümüz

gençliğinin mutlaka okuması gereken kitaplar… Literatürümüzde acilen

yerini alması gereken kitaplar…

Hangisini sayayım ki… En son “ÖLDÜRÜLEN 101 ŞAİR” adlı eserine

vakıfım. Başkaca“kalem” denen namluya, ne türden söz fişeği sürdüğü

meçhulümüzdür.

Sayısız “dibȃce”leri, dergi yazıları, dergiciliği, dernekçiliği, güncesi,

etkinlik kareleri, radyo programcılığı, volkanik ruhlu Mustafa Ceylan’ın;

vazgeçemeyeceği hayat dinamiklerindendir. Fikir ve sanat imbiğinden

süzülen “nevbahar”a mahsus çiy damlacıkları; her dem taze, her dem

ışıl ışıldır.

Hele internet yayıncılığı ile kulaklarımızda hoş bir seda bırakan Radyo

Güllük ve Radyo Elmadağ’ı da; yine bizzat onun mütehayyil düşünce

ürünlerindendir.

Kendileriyle birlikte nice güzel insanları, burada tanımanın bahtiyarlığına

eriştim hakikaten. Sahiden gönül soframızdı Radyo Güllük. Tüm

arkadaşlarla güler, oynar, şakalaşırdık her akşam. “Yȃren”dik hepsiyle.

Yoldaştık şiir yolculuğunda… Halen de öyleyiz nitekim.

Gülce Edebiyat Akımı ise, Mustafa Ceylan’ın başlı başına üzerinde

durduğu ve hatta yoğunlaştığı yeni kalıplarla yeni terkipler içeren güçlü

kombineler bütünüdür. Diğer bir ifadeyle yaşadığımız çağın ötesinde,

194

birazda alışılmışın dışına çıkarak; mevcut Türk şiirine alternatif imajlar

kazandırmanın sanatsal tezahürüdür.

Bahsetmeden geçemeyeceğim sair özelliklerinden bir tanesi de, vefa

hamuruyla yoğrulmuş olmasıdır.

Öyle ki, aramızdan irtihalen ayrılan birçok arkadaşımızın hatıratına ve

eserlerine sahip çıkması…

Bedenen yokluklarına nisbet, ruhlarını tazimle yâd etmeyi bir gelenek

haline getirmesi…

Adlarına etkinlikler düzenlenmesine matuf gayret göstermesi…

Vefa duygusunun ağır basmasındandır elhak.

Yunusleyin mütevazı, Mevlanaca hoşgörülü bu kadirşinas dostuma,

ömür boyu mutluluklar diliyor; 50. Sanat Yılı’nı içtenlikle kutluyorum.

Nice güzel yıllara…

Ahmet Süreyya DURNA

İletişim: 0532 417 28 46

……………………

195

50 YAŞ SENDROMU VE MAVİŞ KUŞ

Ahmet Ünal

M.CEYLAN hocam 50. yaş gününe bir gün var.

Yıldız mahallesinde kooperatif bürosunda akşama kadar çalışmalar ve

sohbetler... Ancak hocamın üzgün ve moralinin çok bozuk olduğu her

halinden belli. "Niçin? Neden sorularıyla" nihayet konuşturabildim...

-"Hakkınızı helal edin, bütün arkadaşlarda hakkını helal etsin" derken

mahzunlaştı, anlayamadım... Uzun hem de çok uzun geri dönülmeyecek

bir yolculuğa çıkacakmış gibiydi, başladı anlatmaya.

Benim sülalemde elli yaşını deviren çok az kişi oldu. Mesela babam

rahmetli 49 yaşında Hakk'a yürüdü... Ben de bu gün 49 umu bitirip elli

yaşına gireceğim; ancak, elli yaşla ilgili gerçekler ortada... Azraili geri

gönderme şansım da yok. Türk edebiyatına daha çok hizmetlerim

olacak, eserler vereceğim, torunlarımı seveceğim; ben daha hazır

değilim desem de, bu işin çaresi yok gibi sohbetler uzadı... Nihayetinde

ayrılık vakti geldi, ben de bir garip oldum, moralim bozuk yarı şaka yarı

ciddi teskin etmeye çalıştım... Helalleştik ve ayrıldık...

O gece benim için çok uzun oldu... Sabaha kadar uyku girmedi gözüme,

aynı zamanda hemen sabahın olmasını da bekledim. Sabah erkenden

ofise gittim. Ve beklemeye başladım CEYLAN hocamı saatler geçmek

bilmedi, kaç saat geçtiğini de bilmiyorum... Derin düşünceler.... Ya

CEYLANIN dediği doğru çıkarsa... Kapının açılması CEYLANın içeri

girmesi beni derin duygulardan demoralizasyondan kendime getirdi...

"HADİ YIRTTIK DAHA KARADA ÖLÜM YOK" cümleleri yaşama sevinci,

sanki hocam yeniden dünyaya gelmişti... Sarıldık, ben kendimi

ağlamamak için zor tutuyordum, ancak bu ağlama isteği sevincimden

kaynaklanıyordu. İnsan sevincinden ağlayamaz mı ?...

196

"Abi ne oldu, nasılsın?" gibi sorularla Ceylan hocamı konuşturmaya

başladım. Gecenin bir yarısı uyursam bir daha kalkamam düşünceleri

derken, benim de bildiğim gördüğüm mavişi, kanaryası Ceylan hocamın

elinde-omuzunda oynaşmalar-sevgi gösterileri; o da ne mavişde bi

durgunluk, halsizlik... Sabah uyandığında "maviş kuş" Ceylan Hocamın

baş ucundaki kafesinde, kafein tabanında yana yatmış, kımıldamıyor...

Sapasağlam maviş o gece, en küçük ses çıkarmadan ölüvermiş. Sabah

ailecek evlerinde mavişe göz yaşı dökmüşler... Hocam bu anı anlatırken

sanki kendisinde değildi... Mavişe elbette üzülmüştü, ancak hocamın

yerine maviş Azraile canını teslim etmişti....

CEYLAN HOCAM' A DAHA NİCE UZUN YILLAR DİLİYORUM...

SANATTA EDEBİYATTA BU ÜLKEYE ÇOK BORCU VAR....

EDEBİYAT BİRIKİMLERİ ŞU ANKİLER TERYAĞININ TORTUSU GİBİ,

ÜLKE İNSANLARI BİZLER, TEREYAĞI YEMEK İSTİYORUZ; EN

VERİMLİ YILLAR...

HOCAMA NİCE SANAT DOLU YILLAR GEÇİRMESİNİ DİLİYOR,

ELLERİNDEN ÖPÜYORUM

197

ANTALYA-MUSTAFA CEYLAN-GÜLCE

Alaeddin İKİCAN

Yanılmıyorsam 2005 yıllarıydı. Şiir paylaşımı amacıyla ilk katıldığım

uluslararası şiir etkinliğiydi. Heyecan dorukta.., Orada tanıdığım yüzlerce

ulusal çapta boy gösteren şairler arasındaydım. Trakya çapında yıllarca

şiir etkinliklerine katılıyordum. Şimdiye kadar ise onlarca yurt dışı olmak

üzere büyük çaplı ulusal şiir şöleni ve etkinliklerine katıldım. Ama

Antalya benim şiir hayatımda farklıydı.

Çünkü ;

İLESAM Genel Başkanı ile ayrıca edebiyata kendini adamış bir sürü

ozan ve uzmanla ilk kez orada tanışmıştım. Merhum Prof.Dr. İsa

KAYACAN’ın edebiyat adamlığını, şu andaki İLESAM Genel Başkanı

Mehmet Nuri PARMAKSIZ’ın ileride istikbal vadeden girişimci,

mücadeleci ve yılmayan gerektiğinde yapıcı eleştiriler yapan kişiliğini,

yazımıza konu olan değerli dost “GÜLCE” nin mimarı olarak kabul

ettiğim Mustafa CEYLAN hocamı ve daha nice edebiyat aşığını orada

tanımıştım. Beni şiire ve paylaşmaya o kadar teşvik etti ki, şu anda

geldiğim noktada paylarını inkar etmem mümkün değil. O nedenle

yazıma konu olan “Antalya-Mustafa CEYLAN-Gülce “ nin benim edebiyat

ve şiir hayatımda apayrı bir yeri var. Unutmam ve unutturmam mümkün

değil. Ben orada edebiyat saygınlığını, edebiyatın ayrıcalığını,

paylaşımcılığı, birlik ve beraberliği tanıdım. Pazara kadar olmayan

mezara kadar süren dostluğu tanıdım. Bu tanımalarımda o günkü

etkinliği düzenleyen Mustafa CEYLAN ağabeyimizin payı büyüktür.

Hakkını helal etsin.

198

2008 yılında düzenlediği etkinlikten bir ay önce annemi kaybetmiştim.

Ancak o kadar çok kanıma işlemişki edebiyat ve şiir. Moral amacıyla

Mustafa CEYLAN’ın davetini kıramıyarak kasım 2008 inde düzenlediği

etkinliğe de severek 17 saatlik bir yolu yarım saatmiş gibi hiç anlamadan

katılmıştım. İyi ki katılmışım, Mustafa CEYLAN’ın o güzel motive edici

yaklaşımları mütevazi tavırları beni o kadar etkilemişti ki, keşke yerine iyi

ki demeyi benimsetti.

İşte Antalya’yı unutamıyorum bana şiirde uluslararası ilk paylaşım

etkinliğine ev sahibi olduğu için, Mustafa CEYLAN’ı unutamıyorum beni

şiir harmanına kattığı için, Gülce’yi unutamıyorum mimarı olan Mustafa

CEYLAN’ı bana hatırlattığı için, edebiyatımıza renk ve sanat kattığı için,

bu unutamadığım üç terimde de Mustafa CEYLAN’ın kişiliği, mütevaziliği

ve sempatiliği rol oynamaktadır.

Şiirde huzur aramak. İşte bunu düşleyen kişilerin başında gelen O’dur.

Şiir bir iş yükü değil, şiir bir zaman katili değil, şiir bir eziyet değil. Yeterki

şiiri şiir gibi yaşamak gerek işte Mustafa CEYLAN farkı bu. Şiiri şiir gibi

yaşamakla birlikte yaşatmaktadır. Sonucunda da şiirde huzur aramakta,

Aradığı huzuru da şiirde bulmaktadır. Bu olmasa şiirle özdeşleşemez.

Gülce’nin mimarı dedim, evet Gülce Edebiyat Akımı kurucularından ve

baş mimarlarından, bu edebiyata kazandırdığı akımla şairlere yol

gösterdiği gibi zenginlik katılmasına da neden olduğu açıktır.

Gülce’nin amacı Edebiyatta, özellikle de şiirde yeni nefes alanları ortaya

koyarak; kökleri mazide, dalları bugünde, meyveleri yarınlarda olacak bir

yeni hareket ve yeni hamleyi ortaya koymak, Türk şiirini dünya şiiri

platformunda hak ettiği yere çıkarmak, vezinler arası çekişme ve kavgayı

bitirmek, maziden hız ve ilham alarak, edebiyat tarihimizin başarılarına

karşı çıkmaksızın, onlardan faydalanarak, yeniden yeni olacak bir edebî

topluluğu oluşturmaktır. Gülce edebiyat akımı 2011 yılında noterlikçe

onaylanması ile resmen faaliyet alanı bulmuştur. Bu gün Türkiye’de,

Azerbaycan’da ve diğer Türki Cumhuriyetlerde varlığını hissettirmeye

başlamıştır.

199

Katıldığım etkinliklerde Mustafa CEYLAN hocamı Aşık Selahattin

KAZANOĞLU ile atışmalarında daha da farklı tanımıştım. Birbirlerine o

kadar tatlı sitemkar atışıyorlardı ki, işte edebiyattaki kırmadan kırılmadan

düşüncelerini ifade etmenin yolunu gördüm. Yine 2008 yılının sonları

düzenlediği bir etkinliğe annemin bir ay önce vefat ettiğini öğrendiğinde

katılmaman bizi üzmeyecektir. Mazeretin bizi de üzdü demesine rağmen

bana aşıladıkları şiir sevgisi üzerine ben etkinliğe katıldığımda beni

oradaki sanatseverlere annesini bir ay önce kaybetmesine rağmen

edebiyat ve şiir sevgisinin önüne geçemeyerek 17 saatlik otobüs

yolculuğunu göze alarak gelen Trakyalı Şair dostumuz diye lanse

etmesinin gururumu okşadığını ifade etmeden geçemeyeceğim.

Elmadağ’ın kokusuyla bezenmiş ortamında yetişen, edebiyat ve şiir

alanında araştırmaları, röportajları, yazıları ve şiirleriyle Türk entelektüel

hayatına önemli katkılar sağlamış olan Mustafa CEYLAN ile Türk

Edebiyatı ve Gülce Şiir ailesinin gurur duyduğuna inanıyor, örneklerinin

çoğalmasını diliyorum.

…………………

200

MUSTAFA CEYLANIN 50. SANAT

YILINDA, UNUTULMAZ İKİ ANI

Ali GÖZÜTOK

Mustafa Ceylan ile ilk tanışmamız:

Yıl 2004 bir sonbahar günüydü. Bir telefon aldım. Telefondaki ses eski

dostlarımdan biri olan Hayrettin Kalkandelen idi. (Ankara’da yaşıyordu.

“SEGEM” “Sınai Eğitim Genel Müdürlüğün de beraber çalıştığımız bir

ağabeyimdi. Emekli olmuş. Antalya’ya taşınmış burada yaşamını

sürdürmeye karar vermiş.)

"Aliciğim, ben Antalya’ya geldim. Seninle görüşelim." Dedi.

"Nerede buluşalım bana bir yer söyle oraya geleyim" dedim. Verdiği

adres ANŞOYAD idi. Orası şairler, yazarlar derneği imiş. Her Perşembe

günü şairlerin toplantısı olurmuş. Verilen saatte orada Hayrettin ağabey

ile buluştuk. Oradan buradan konuşurken toplantı başladı.

İster istemez ben de bir kenarda oturup onları dinledim. Toplantıyı

yöneten zatın adı Mustafa Ceylan idi. Onunla da tanıştık. Oradan

buradan konuşurken, "ağabey gel seni de derneğimize üye yapalım"

dedi. Dedim ki "ben şair değilim." "Ya hu sen şimdiye kadar hiç şiir

yazmadın mı? Hiç makale yazmadın mı?" Diye sordu. Ben de, "tabii ki

makaleler gazetelerde özellikle Ramazan aylarında, Ramazanla, oruçla

ilgili yazılar yazdım.

Her genç gibi lise çağlarımda da şiirler yazdım ama bunlara ne derecede

şiir denirse" dedim.

"Ya ağabey sen gel biz sana yardımcı oluruz" dedi. Beni Anşoyad’a üye

kaydetti.

İyi ki seninle tanışmışım. Zaten şiiri severdim bana gerçek şiirle sen

tanıştırdın. Senden çok şeyler öğrendim. O gündür bu gündür

çalışmamalarımın meyvesini almaya başladım. On bir yıllık kısa denecek

bu zaman dilimine;

“GÖNÜL IRMAĞINDAN”

“ SEN MİSİN” ve

201

“ ÖRNEKLERİYLE GÜLCE DEBİYAT AKIMI ŞİİR TÜRLERİ” adı altında

üç şiir kitabı ile,

Hz. Âdemden Hz. Muhammed’e Kur’an’da adı geçen 28 peygamberin

hayatını gülce tarzı şiirlerle süsleyerek “GÜL TUFANI GÜLCELERLE

PEYGAMBERLER” isimli 768 sahifelik bir esere de imza attım. Bu eser

2014 yılında okuyucuları ile buluştu.

Sana sonsuz teşekkürler Mustafa Ceylan.

Hamd olsun seni ellinci sanat yılına ulaştırana,

Hamd olsun beni sana kavuşturana,

Hamd olsun ününü şanını dağlar ötesine aştırana,

Şiirin ustası, Gülce Edebiyat Akımının öncüsü Mustafa Ceylan, sonsuz

teşekkürler.

GÜLCE: “BEN” demeyen, “Biz diyen, şair ve yazarların oluşturduğu

edebi bir topluluktur.

Bu topluluğun lokomotifi sensin.

GÜLCE: Önce insan ve ülkem, anlayışıyla bakan bir şairler topluluğudur.

Bu oluşumun lideri sensin. Böyle bir camianın içerisine beni de aldığınız

için size sonsuz teşekkürler ediyorum. Sana daha nice yıllara başarılı

sağlıklı uzun ömürler diliyorum.

GELELİM UNUTULMAZ ANILARA

Yıl 2011 Mayıs’ın 28 inci günü, rahmetli Ahmet Tufan Şentürk’ün Türk

şiirine hizmet ödülü toplantısı için Ankara’ya İLESAM’a gittik. Oradaki

programdan sonra bizi “Çamlıdere ve Dostları Derneği' nin” düzenlediği

3. Çamlıdere Aluç Dağı Şiir Günleri Etkinliği Programına davet ettiler.

Ben, Harun Yiğit ve de Mustafa Ceylanı özel bir taksi ile oraya

götürdüler.

Yağmurlu bir havada akşam vakti oraya vardık. Çeşitli illerden gelen

şairlerle de oradaydı.

Onlarla da tanıştık. Yedik içtik program sonrası yatma vaktimiz geldi.

Kalabalık olduğumuz için yatacağımız yerde bi hayli sıkışıklık vardı.

Bizim üçümüze bir oda verdiler. Hatta yataklarımız yer yatağı idi.

Yatacağımız sırada Harun bir hap çıkardı ve onu içti.

Ben "o ne hapı? Tam yatma saatinde" dedim. O da "bu uyku hapı, bunu

alınca ben rahat uyuyorum istersen sana da vereyim" dedi. Bir hayli

202

yorgunduk zaten "ver" dedim. Ben de içtim yattık. Ben yerimi yadırgarım

zaten, uyur uyumaz horlamaya başlamışım.

Harun bey de ilaç aldığı için uyumuş. Mustafa Ceylan horultudan

uyuyamamış. Beni rahatsız etmemek için uyandırmamışta!

Odadan çıkmış gitmiş gezmiş tozmuş, balkonlarda oturmuş sabahı

sabah etmiş.

Sabah ezan vaktinde odaya gelmiş. Beni uyandırmaya çalışmış. Ama

bütün gayretine bağırmasına karşın ne mümkün! Kollarımdan tutup

kaldırır gibi yapıp bırakıyormuş, defaatle tekrar etmesine rağmen

uyanmamışım. Sonra bir ses duydum." Kalksana be adam, sen

Müslüman değil misin bak ezan okunuyor. Kalk namazını kıl !" diyordu.

Sonunda uyandım. Ben gerçekte çok horlamam. Bazan yastıktan başım

kayar horlarmışım. Hanım da söylenirdi. Ama Harun’un verdiği hap çok

kuvvetli bir hapmış. Ben sak uykuluyumdur. Yanımdan kedi geçse

uyanırım amma o gece uyanmamışım.

Mustafa Ceylan bu durumu her gittiği yerde anlatır oldu.

Amma 15-16 Ekim 2015 tarihinde Burdur da düzenlenen, rahmetli İSA

KAYACAN hocamızı anma programına gittiğimizde Ceylan Hocamız

daha beteri ile karşılaşmış!

Kendilerine ayrılan otel odasında, Isparta’dan gelen bir arkadaşla aynı

odayı paylaşmışlar.

Oda arkadaşı öylesine horluyormuş ki, otelin salonundan duyuluyormuş.

Bu şartlarda Ceylan hocamız uyuyabilir mi? Yine sabahı sabah etmiş.

EEE, BETERİN BETERİ VAR DEMİŞLER.

Ondan sonra Ceylan hocamız. "Sen kurtuldun dilimden" dedi bana.

"Öyle bir gece geçirdim ki seninki onun yanında hiç sayılır" dedi.

"Sağlık olsun be hocam! Allah senin yardımcın olsun."

GELELİM İKİNCİSİNE:

6 Ocak 2012 günü akşamında Antalya Kepez Belediye Başkanımızın

düzenlediği bir etkinliğe katıldık. Belediyenin verdiği özel bir otobüsle

203

Kepezdeki buluşma salonuna giderken Harun Yiğit arkadaşımızı yoldan

alacaktık. Verdiği randevu yerine geldiğimizde Harun kardeşimiz yoktu.

Sağa sola bakınırken onu bir levhanın başında gördük.

O levhadaki yazıya takılmış onu okuyordu. Ceylan Hocamız gülmeye

başladı. "Ne oluyor?" diye otobüstekiler de dikkat kesildi. "Bu Harun

böyle işte her levhadan bir manâ çıkarmaya çalışır" dedi. Sonra bana

döndü. Ali Hocam sana bir görev!

“HER GÖRDÜĞÜ LEVHADAN MANÂ ÇIKARIR HARUN”

"Bu bir ayak, Harun için bu ayağa göre bir şiir yaz" dedi. Ben de ertesi

gün yazdığım şiiri taktim ettim.

Şiir şöyle:

BİZİM HARUN (Gülce Buluşma)

……..Bir dostumuz var,

……….Dosta dost canlısı.

………….Asıl adı Harun amma,

…………….Vatandaş Osman mahlâsı.

……………….Kaleminden çıkar, şiirin hası.

“ Gördüğü her levhadan, manâ çıkarır Harun.”

Siz daha fazlasını, varın Ceylan' dan sorun.

Temposu aynı tempo, gider her gün işine,

Her alış verişinde, düşer kuruş peşine,

O kadar hassastır ki, rastlanmaz hiç eşine,

……….Gördüğü her levhadan, manâ çıkarır Harun.

………Siz daha fazlasını, varın Ceylan' dan sorun.

Gecenin karanlığı, örtmüyor her gerçeği,

Bülbül sanır camına, konan kuşu, serçeyi!

Yavaşça serer yere, oturduğu keçeyi.

……..Gördüğü her levhadan, manâ çıkarır Harun.

…….Siz daha fazlasını, varın Ceylan' dan sorun.

204

Loş ışığın altında, titrer durur karanlık,

Her daim ocağında, demleniyor çaydanlık,

Düşünceler içinde, dalgınlığı bir anlık.

………Gördüğü her levhadan, manâ çıkarır Harun.

…….Siz daha fazlasını, varın Ceylan' dan sorun.

Afrika yamyamından, alır bir gün bir haber,

Bilir ki insanları, yamyam öldürür de yer,

Kene öldürmez amma, onun kanını emer.

…..Gördüğü her levhadan, manâ çıkarır Harun.

….Siz daha fazlasını, varın Ceylan' dan sorun,

Yıllar yılı taşlamayla, uyuyanı uyarmış,

Hiciv yazsa, sağır Sultan duyarmış,

Ünü sınırlar aşmış, ta Alamana varmış,

……Gördüğü her levhadan, manâ çıkarır Harun.

…….Siz daha fazlasını, varın Ceylan' dan sorun.

Yorulmuş! Postun serip bir kıyıya uzanmış,

Düşünmüş düşündükçe, kahredip efkârlanmış,

Ateş düşmüş bağrına, tutuşmuş yine yanmış,

Gördüğü her levhadan, manâ çıkarır Harun.

Siz daha fazlasını, varın Ceylandan sorun,

Keh! Keh! Keh!..

…………………….

205

Ceylan gibi bir “CEYLAN”

Ali İrşâdi

Onunla tanışmamız ne kadar oldu, ne zaman dost olduk, ne zaman

arkadaş olduk diye şöyle bir düşündüğüm zaman karşıma bu sorunun

yanıtı “Ne zaman İktidar-Muhalif” olduysanız o zaman oldunuz.” diye

çıktı.

Onun için söylenecek çok şey var. İnsanın arkasından söylemeye

kalkanlar çok şey söylerler ama benim gibi yüzüne karşı söyleyenler için

bu iş epeyce zor bir iştir.

(Bir Muhalefet olarak diyorum ki) Öncelikle yanlış bir meslek seçtiğinden

bahsetsem herhalde en isabetli sözü söylemiş olurum. (Bunu en yakın

arkadaşlar da bilir.) Şöyle bir düşünsenize Makine Mühendisliği ne,

edebiyatta -çığır açmak dâhil olmak- üzere bunca emek sahibi olmak ne

kadar ilgili olabilir ki? Hem ömür boyunca diploma sahibi olduğun işte

hizmet vereceksin hem de edebiyatla bu kadar haşır-neşir olacaksın. Bu

demektir ki “Ya maaş aldığın hizmetini tam yapıp edebiyattaki yapmak

istediğini ihmal edeceksin ya da edebiyata ağırlık verip işini ihmal

edeceksin.”

Bunun başka bir yolu yok diye düşünenlere derim ki: Mustafa Ceylan bu

işin her ikisini de tam lâyıkıyla yerine getirmiştir. “Nasıl mı?” derseniz

yanıtım “Çift mesai yaparak” olacaktır. Çünkü O her gece aklın

almayacağı kadar uzun geceler boyu yüreğindeki edebiyat sevgisini

kaleme dökmüş, bunca kitap yayınlamıştır. Bir sayfa yazı için bunca ter

döküldüğünü düşünürsek buna ne kadar emek verdiğini takdirlerinize

bırakıyorum.

206

Şunu da söyleyeyim ki eğer O Makine Mühendisi değil de Edebiyatta

kariyer sahibi olsaydı şimdi bu konuda ismini duyurmuş olanlar güneş

ışığı yanında mum ışığı kadar sönük kalır ve Mustafa Ceylan’ın bir

üflemesiyle tarihin tozlu raflarına karışırlardı…

İkinci söyleyeceğime gelince bunca uğraşı içinde sağlığını oldukça ihmal

ettiğidir. Ki halen –hem ailesinin hem de bizim bunca uyarılarımızı

dikkate almadan- ihmal etmeye devam ettiğidir. İstiyorum ki şöyle

sağlam olsun da karşıma çıksın ve ben onu –bir muhalefet olarakiktidardan indireyim istiyorum. Ve ben bu isteğim için buradan bir kez

daha ona çağrı yapıyorum. Dileklerimin ulaştığı herkese selam ve

muhabbetlerimle…

Ali İRŞÂDİ

…………………..

207

YUNUS’un OD’UNU…

Alp ALTUNDAL

“Girdim dergahına yeşil serili

Körler görebilmez perde gerili..”

Aşık Kul Fakir’in deyişinden yola çıkıp ta, Edebiyat İkliminin

Aşk Dergâhına ha bire, Od’un taşıyan birini (?) kime sorsanız, size

söylerler adını Antalya’da…

Yarım asırlık bu derviş, gözlüğünün altında gözleri bir çocuk gibi

gülümseyen bu Çelebi; ilk şiirini 14 yaşında yayınlamış…

1977’de yayınlanan ilk iki kitabından biri “Ezan Susmaz” diğeri “Kırat

Geliyor” (Bunlara girmeden önce bir anekdot)

O, yılları anımsarsınız. Gençliğin bölündüğü, sokaklarıncaddelerin, kentlerin- köylerin parsellendiği, sözüm O’na “kurtarıldığı”

yıllar…

O gün(ü) ; Parkamın cebinden okuduğum gazetenin logosu çıkmış, hafta

sonu için İstanbul’dan Ankara’ya, ablamın İç Cebeci’deki bekar evine

misafir gelmişim mavi trenle. Akşam üstü, Siyasal Bilgilerin karşısında ki

Maviş Pastanesinin önünde beklerken ablamı, birden yanımda biten ve

postallarıyla beni karın üzerine deviren, sarkık bıyıklı guruptan yediğim

dayağı nasıl unuturum?

Kahvehanelerin tarandığı o yıllar, sık sık elektrik kesintileri yaşanırdı

Başkentte. Ağzım burnum kan içinde. Kimi kime şikayet edecen?

İstanbul’da kaldığım Kadırga Öğrenci Yurdu ise mimlenmiş ayrı

bir alemdi.. Frikolar tarafından (Şimdiki Çevik Kuvvet) “Kalkın lan

Mao’nun Piçleri!. ”diye uyandırılırdık gecenin bir yarılarında…Yani,

Kredi Yurtlar Kurumunun atamasıyla kaldığım yurtta tesadüfen

“Komünist” olan ben,

208

Edirne Kapı Yurduna gönderselerdi belki de “Faşist” olacaktım…

Demem O ki; yıllar sonra yolumun sentezinde buluştuğum bu ŞairYazar,

bu “Tahlil” ciyle, değil dostluk, arkadaşlık etmek, merhabam bile

olamazmış O yıllar…

Okul bitmiş, 12 Eylül’de Ankara’da İnzibat Yedek Subayı olarak

bu vazifeyi de tamamlayıp eve ekmek götürmenin derdine düşmüştük

artık… Nerden baksam, en az otuz yılım Ankara’da geçmiş!.

Rahmetli Halil Soyuer’le Sakarya’daki Göksu Restoran’da Cuma

geceleri buluşup, Cemal Safilerle az mı rakı içmişiz… Fakat, her

nedense bir yığın ortak dostlarımız, arkadaşlarımız olmasına karşın, bu

güzel, müstesna insan’la yolumuz Başkent de hiç kesişmemiş!.

Kadehimiz kadehine değmemiş!

(Belki de bunun eksikliğini şimdilerde doldurup her günümüzü

paylaşmaya, sıklıkla buluşmaya çalışıyoruz.)

Orada da şimdi Antalya’da yaptığımız gibi aylık periyodlarla Şair-i Şuera

toplanır, söyleşirdik… Nitekim yıllar sonra postu bu kente serince,

Ankara’daki dostların da yönlendirmesiyle Radyo Güllük’ün sahibini arar

oldum…

Hacı Hacı’yı Mekke’de bulurmuş. Bizim de Dergahımız- Tekkemiz

kuşkusuz, şiirin söylendiği, edebiyatın dillendiği bu türden salonlardır.

Ve bu yerlerde kimi sesler, söylemler farklıdır. Kendiliğinden öne çıkar.

Mim’lersiniz çabucak O farkındalığı!.

İşte, benim için bu farkındalıktır, Sevgili Dost, Mustafa CEYLAN

!...

Nitekim, bugün, bu değerli dostumun 50.nci Sanat yılında buluştuğumuz

için kendimi şanslı bulanlardanım.

Elli yıla nerdeyse elli kitap sığdırmış. Yüzlerce makale. Yüzlerce Şiir…

Ya O kitaplar? Cilt cilt. Türk Dünyası Efsaneleri Yumruğum kalınlığında.

Şiir içinde Şiir!

Bazen de ders veriyor Üniversitede…

209

Bir insan bu kadar mı üretken olur? Bravo, Pes! Doğrusu…

Hele, günümüzde kabullenilmiş ve pek çok şairin ozanın etkilenip örnek

aldığı “Gülce” Edebiyat akımı var ki; sesini değil yurt içinden,

Türki Cumhuriyetlerinden duyabilirsiniz. Dünyaya açık, dünya şiiriyle

kucaklaşan, bu Türk Şiiri yapılanmasının Kurucu Ortağını yakınımızda

görmek bizler için bir ayrıcalıktır!

Aruzu, kütüphanelerimizin tozlu raflarından indirip, dilimizin

yenileme çabalarına verdikleri katkıya ne kadar övgü yazsak azdır.

Biliyorum, benim gibi “kitapsız” bir şairin övgüsüne de ihtiyaçları yok bu

güzel insanların… Bir gün, Kuşçular arastasının üstündeki 10

metrekarelik odada kitaplar içine gömülmüş halde görürsünüz onları, bir

gün Ansan’da… Bir gün Antalya Sanat Gönüllüleri Vakfında güncel bir

konuya yoğunlaştıklarında kapıdan girersiniz usulca… Sizi dost dizelerle

karşılayıp sıcak bir çayla uğurlarlar… Sormuştum bir ara;

Yahu, Ceylan, bir yandan Evliya Çelebi gibi seyahat ediyorsun, bir

yandan da ha bire birbirinden değişik ama bir yerde düğüm attığın

konularda yazıyorsun… Nasıl başarıyorsun bunu? Dediğimde, yanıtı,

“3-4 saatlik uyku yetiyor bana” olmuştu…

Aramızdan Hakka yürüyen ve yaşayan dostlar bir yana, rahmetle

andığım, Ahmet Tufan Şentürk’ün, Güzide Taranoğlu’nun, İsa

Kayacan’ın bu manevi oğlunu, Necip fazıl’ın öğrencisini, iyi ki tanımışım

Antalya’da!..

Ondan öğreneceğim, öğreneceğimiz çok şeyler var!

Yaz dostum!..

Alp Altundal

…………………………

210

MUSTAFA CEYLAN İÇİN GERÇEKLİLİK VE GÜLCE ÜZERİNE

Arslan Bayır / Güncel Sanat Dergisi

Bir insanı tanıma ve hakkında yazı yazmak demek. Onun karakter yapısı

ile birlikte geleceği hakkındaki düşünceleriniz de objektif olarak dile

getirmekten geçer.

Mustafa Ceylan gibi bir edebiyatçı hakkında yazı yazmam iki kere

düşünmem demektir.

Bir edebiyatçı için çalakalem yazı yazılamaz. Yazan için de, yazılan için

de bu etik ve şık olmaz. Çünkü çalakalem bir yazıyı herkes yazar, ama

edebi bir yazı sorumluluk ister ve kuralları vardır.

Yıllar öncesiydi onun adını duyduğum zaman. Önce tanıdık dostlarıma

sordum ve internetten araştırdım. Araştırmak yerine kendisini doğrudan

tanımam gerektiğini de biliyordum. Çünkü sanal alemde yazılan ve

gösterilen her şey çok doğru olmayabilirdi de.

Bir kaç etkinlikte ve söyleşide birlikte bulunduk. Söyleşilerde tanıdığım

Mustafa Ceylan temiz bir Türkçe’nin, şiir bilincinin ve eleştirinin

ustasıydı.

Özellikle şiir eleştirilerinde sözünü esirgemeyen bir söylemi olduğunu

fark ettim.

Bu eleştirilerinde haklı yanları var. Çünkü edebiyatın en zor dallarından

birisidir Fakat bazıları çıkıyor ve şiiri en kolay yazılan bir tür gibi kabul

edip; iki sözcüğü yan yana, yada alt alta getirerek kendilerini şair olarak

lanse edip yada ettirip şiir evrenini bir yerde kirletiyorlar. Şiirin otobüs

yolculuklarında yazılıp da sonrasında sanal alemde paylaşılamayacağını

birlerinin, birilerine dur demesini veya şiiri yormaları konuşanda

uyarması gerekirdi. Bu birilerinden birisi de Mustafa Ceylan olmuştur.

211

İnsan adı ile anılır derler. Mustafa Ceylan’ın soyadı kişiliğine de

yansımıştır. Şiirde taviz yok, ama sevecen bir yanı olduğunu herkes bilir.

İsyankâr olmayıp yol göstericiliği vardır. Edebiyatta uyulması gereken

kurallar ne ise onun mutlak kırmadan, dökmeden anlatarak uygulamayı

sever. Eğer bir yerde yanlış varsa bunu da açık açık söyler.

Ben onu bu muhlis halinde dolayı birilerine soracaksam ‘Ceylan ne

yapıyor?’ diye sorarım. Bir dostumuzla selam ileteceksem adını

zikretmeden Ceylan’a selam söyleyiniz derim. Adının Mustafa olması

daha sonraki bir konudur. Benim aklımda hep Mustafa Ceylan’dan çok

Ceylan olarak kalmıştır veya ben soyadın ona çok yakıştırmışımdır.

Edebiyat akımları artık yokken “Gülce” diye bir edebiyat akımını ortaya

koymuştur. Bu akıma bağlı olarak da bir çok şair yetişmiştir. Bir edebiyat

akımı demek çoğu şeyi yeniden yaratmak demektir. Başarılı ve

edebiyattaki tavizsiz duruşu olmasa; ‘Bu akım neyin nesi derler?”

‘Gülce’ bir gereksinmeden doğduğu kanaatindeyim. Ceylan’ı edebiyata

olan katkısından dolayı kutlamak düşer bizlere. İyi ki varsınız demek

gerekir. Çünkü şiir sizlerle dinlenerek ve demlenerek geleceğe kalıcı

eserler bırakacaktır.

212

MUSTAFA CEYLAN HOCAMIZLA NİCE YILLARA GÜLCE

Asuman Soydan Atasayar

Mustafa Ceylan ismi babacan bir yürek ve şiire sevdalanmış bir kalem

getirir aklıma. Usta kalemi ile has şiiri arama yolculuğunda samimi

mücadele yolcusudur o; takdire şayan bir araştırmacı ve şairdir o.

Mustafa Ceylan hocamla 2009 yılında hasbel kader internet ortamında

tanışmıştım. Çıktığım şiir yolculuğumun henüz heceleme döneminde

sayılacağım yıllardı ki, onun Gülce Edebiyat Akımı hakkındaki

söylemlerinin dikkatimi çekmesi üzerine, önümde kocaman bir ufkun

açıldığını hissetmiştim.

Şiir dünyamıza gelen yeni renk ve ahenkti Gülce Edebiyat Akımı.

Toplumumuzun acilen ihtiyacı olan hoşgörü, dostluk, kardeşlik, birliktelik,

sevgi gibi kucaklayıcı güzellikleri de barındıran ve bunun bir yaşam

biçimi olarak kalıcılığını sağlamak amacıyla oluşturulan Gülce Edebiyat

Akımı Kurucularını tanıyınca tatlı bir anafora kapılmıştım. Geçmişimize

sahip çıkarak ileri atılmanın gelişmenin adresiydiler benim için.

Günümüzde aruz vezniyle şiir yok denecek kadar azdır. Geriye kalan

hece ve serbest vezinlerle kısır bir döngü içinde şiir yazılmaktaydı.

Temeli, hece-aruz ve serbest vezinlerden oluşturulan bu yeni akımda

yeni yeni tarz ve tekniklerle Türk şiirinin daha geliştirmeye yönelik bir

adımdı bu.

İlk gülce çalışmamda gördüm ki ; adı “buluşma” olan gülce nazım

biçiminin, hece ve serbest dizelerin bir araya gelerek uyum içinde

uzlaşması yepyeni bir nefesti Türk Şairleri için gerçekten. İlk olarak tüm

şairlerin denemesi gereken “buluşma” biçimiyle yazmıştım birkaç şiir.

Gelişmenin, genişlemenin, ilerlemenin, tekâmül etmenin kapısını

çaldığıma inanmıştım ta başından. Bunun ardından 19 tür gülce nazım

şekillerinin bazılarını deneyerek içimdeki duyguların daha rahat aktığını

gördüm. Her konuya uygun şekiller bulmak ve dizelere aktarmak

mümkündü.

213

Bu çalışmalarımın akabinde Sayın Mustafa Ceylan Hocam, bana, 2010

yılı projelerinden biri olan ‘kahraman ve öncü kadınlarımız’ın destanlarını

yazmamı teklif ettiğinde hem müthiş bir onur duymuş hem de altından

kalkamayacağım bir yükün altında hissetmiştim kendimi… nereden

bulacaktım bir kitap olacak kadar kahraman ve öncü kadını?

Sözümün başında dedim ya, onun babacanlığından güç alarak kabul

etmiştim bu değerli projeyi.. Çalışmalarıma aydınlatıcı yorumlarıyla

destek verdikçe kendime güvenim arttı. Bir yıl boyunca mesleklerinin

öncüsü ve kurtuluş savaşı kahramanı olan kadınlarımızı araştırarak

onların hayatlarını gülce tarzıyla şiirlere döktüm . Böylece edebiyat

dünyasında belki de bir ilke imza atarak “kahraman ve öncü

kadınlarımız”ı konu alan “Zirvede Gül Yağmuru “isimli kitabımı

oluşturdum onun vesilesi ve manevi destekleri ile.

Gülce Edebiyat Akımının sesini duyurabilmek için birkaç kez Antalya’da

başına topladı şairler topluluğunu. Onun canhıraş çalışmalar yapışına

şahit olduğumda inanç ve azmine gıpta etmiştim. Gülce yeni bir akım

olduğu için her şair tarafından hemen kabul görmedi elbette. Yer yer

haksız saldırılara da hedef oldu. Ama zaman onu haklı çıkaracaktı ve

çıkardı da.

50.Sanat yılında değerli hocamız için yazı kaleme almam istendiğinde

tıpkı kahraman kadınlarımızdaki gibi onun hakkı olan cümleleri bulmakta

zorlandığımı ifade etmek isterim. Kendisini canı gönülden kutluyor

sağlıklı ve başarılı tüm güzellikleri içinde barındıran nice yıllar diliyorum

ailesi ve kalemiyle birlikte. Gülce Akımına verdiği emeklerin katmer

katmer gül açması temennisiyle saygılar sunuyorum..

21.12.2015 istanbul

Asuman Soydan Atasayar

………………..

214

MUSTAFA CEYLANI ANLATMAK

Aşık Kazanoğlu

Birileri diyebilir ki; “Sen ne biliyorsun ki arkadaş” evet ben aslında hiçbir

şey bilmiyorum herkesten bir şeyler öğrendim, fakat sevgiyle ve saygıyla

ismini andığım Mustafa ceylan dan çok şey öğrendim. Benim gibi niceleri

de onun bilgi ve birikiminden çok faydalandığına eminim...

Tanıdığım günden beri süre gelen beraberliğimiz dışında, yazdığı kitapdergi gibi eserlerinden de dağarcığımıza çok şey koyduk. Kendisini

kültüre adamış bir insan, hep yenilikten yana. Edebiyat dünyasına

yenilikler eklemek için gecesini gündüz eden bir şahsiyet...

Türk edebiyatını geleceğe taşımak için elinden geleni esirgemeyen şiir

yürekli, paşa gönüllü, güler yüzlü, fikri hür düşüncesi, çağdaş sevgisi

dünyaya yetecek kadar geniş, tarihe iz düşen ustalardan aldığını

anlatmaktan usanmayan biri...

Bugüne kadar çok sayıda eser yayınlamış. Dilerim daha çok katkısı olur.

Eserleri sadece ülkemizde değil, bir çok Türk devletlerinde de sevilerek

okunun bir insan... Kendini tanımaktan onur ve gurur duyduğum bir

deha... Keşke onu daha detaylı anlatabilsem... Lâkin sözünü ettiğim kişi

sıradan biri değil; bilgisiyle beni her alanda sınıfta bırakacak kadar, derin

mütevaziliğiyle başı hep aşağıda olan biri...

Kendisine Allah’tan sağlıklı, mutlu ve de bereketli ömür dilerken

saygılarımı sunarım.

Her dalın da ayrı çiçek yetişir

Bir kültür ağacı Mustafa Ceylan

Paşa gönlüm derken bağrı tutuşur

Taşır bu inancı Mustafa Ceylan

215

Ağlayanla ağlar gülenle güler

Bir lokması varsa kırk kişi böler

Sevgi beşiğinde hoşgörü beler

Boş vermez amacı Mustafa Ceylan

Ruhu Çanakkale bakışı vatan

Aklı Cumhuriyet nakışı vatan

Yürüdüğü yolun yokuşu vatan

Giyinmiş bu tacı Mustafa Ceylan

Yesevi kokulu Yunus yürekli

Yanlış olan yere yapılmaz nakli

Kerem sevdasının değişmez şekli

Gurbetteki hancı Mustafa Ceylan

Mana yazar ahrazlara dil olur

Aşk anlatır mecnunlara çöl olur

Ferhat gibi dağlar yarar yol olur

Garibin ilacı Mustafa ceylan

Adım Kazanoğlu aşığım güya

Koymadım aklımı gönlüme uya

Gece son bulmakta bitmekte rüya

Gerçekler çok acı Mustafa Ceylan

………………….

216

Merhaba değerli ve değerbilir insan

Mustafa Ceylan dostum!

Coşkun KARABULUT- FETHİYE

Mustafa Ceylan ile ilk Salihli Bizim Ece Dergisi şenliklerinde tanıştık 3 yıl

önce. Herkesi gönderdikten sonra Salihli’de epeyce sohbet etmek

fırsatı bulduk. Otobüs saatlerimiz gelene kadar Salihli’de gezip tozduk.

Kırk yıllık dost gibi kaynaşmıştık hemen.

Daha ilk tanışmamızda kendisinin edebiyatımız için çok önemli bir değer

olduğunu anlamıştım. Herkesin yaptığı gibi sadece şiir yazmıyordu. Şiir

üzerine okuyan, düşünen, denemeler yapan ender şairlerden biriydi. Bu

ışığı hemen yakaladım ve çok mutlu oldum. Zira okumaz yazan

şairlerden gına gelmişti. Okur- yazar-düşünen şair bulunca cennete

girmiş gibi bulurum kendimi. Mustafa Ceylan da bu ender şairlerden biri

olduğu için dostluğumuz giderek pekişti. Daha da pekişecek. Bu gibi şair

ve yazarlar o kadar az ki.

Hem şair hem dost hem insan.

Hem değerli hem değerbilir bir insan.

Daha ne olsun!

Sevgili dostum nice yıllara sağlık mutluluk ve huzurla diyorum.

Verimli bol ürünlü uzun ömürler diliyorum.

İyi ki varsın!

217

MUSTAFA CEYLAN

YA DA YUNUS’UN ODUNU

İLLE DE KARINCANIN GÖLGESİ

Durmuş Kaya “Yitikozan”

O'nu tanımak, benim kaderimin en güzel mısralarından biri... En büyük

şansım...

Kaynamasa yüreği toprağın, yanardağ fışkırır mı?

O, gönül coğrafyamızın yanardağı...

Ya da Yunus'un günümüze yansıyan yanık yüreği...

Şiir yüklü gönlünün yüceliğine rağmen bütün mütevazılığiyle karıncanın

gölgesi. Hiçliğin en derin uçurumlarında dolaşıp en ücra köşelerden şiir

çiçekleri buketleyen bir piri fani!

Denizlerin diplerinden şiir incileri çıkarıp gelen, gönlünün inceliğinde

işleyip işleyip, güzel Türkçe'mizin insicamını günışığında parçalayan, şiir

atlasının karlı yüce dağlarında bengi taylar koşturan adı gibi güzel

insan...

"Toprağı çatlatan şey

Bu gurbet, bu ayrılık.

Yanardağ patlatan şey

Bu gurbet, bu ayrılık."

"Atın çifte tekmesi,

Göğün yeri öpmesi,

Ceylan'ın yâr demesi

Bu gurbet, bu ayrılık."

Bir bülbülün ötmesi değil, hıçkırması kadar zorlu ve çetin bir söylem,

içinde bulunduğumuz gurbeti başka nasıl hıçkırabilirdi?

"Hakikati haykırıyor mevsimler,

Her adımda canlanıyor resimler

Adem'den dir gelip giden isimler

218

Mazi, âti filizlenir sesimde... "

O bir hakikat yolcusu. Yalan âlemin tek gerçeğinin izinde Yunus Emre

gibi Anadolu'nun gönlüne günebakan çiçekleri döşüyor.

Milli Kültürümüze hizmetinin değerini hiç bir ölçeğin rakamı göstermeye

kalkışamaz, inanın parçalanır.

Milli şiirimizin karakterini "GÜLCE" gibi güzel bir buluşla isimlendirmiş,

adeta taçlandırmıştır. Biliyorsunuz, biz Sevgili Peygamberimize, "Gül

Muhammed Teridir!" demişiz, "Gül" ismini vermişiz.

İlerideki yıllarda, çağlarda edebiyat tarihçileri GÜLCE efsanelerini

anlatacaklar.

Şiirlerinden bir-iki örnek gösterdim, tahlile gücümüz yetmez. Amaa

şundan eminim ki, O'nun yüce gönlünü, asil şiirini zaman en güzel

şekliyle tahlil edecek.

Mustafa Ceylan ismi kehkeşanlara kaçmış yıldızların yanına yazılacaktır.

Anadolu'da bir yanardağ fışkırsa, bir ceylan hıçkırsa ve bir bülbül inlese

mutlaka Mustafa Ceylan'ın şiirlerinden nasiplenmiştir. Anadolu'nun 21.

yüzyıldaki öz yüreklerinden biridir O.

Onu tanımaktan, zaman zaman toplantılarında O'nu dinlemekten, O'nun

arkadaşları arasında bulunmaktan ölesiye mutluyum dersem ancak O'nu

tanımış olmanın sevincini anlatabilmişimdir.

Nice elli yıllara diyorum, Allah uzun ömürler versin, Mustafa Ceylan

hocamla daha nice yıllarda birlikte olup sohbetlerini, şiirini dinlemek

nasip etsin bize.

………………………

219

Əkbər QOŞALI, şair-publisist

(AZƏRBAYCAN)

Mustafa Ceylan bəyəfəndini, hardasa 10 ildir tanıyıram. Daha öncə

qiyabi tanıdığım, 10 il öncəsində İspartada, Göllər bölgəsi Şairlər və

Yazarlar Dərnəyincə düzənlənən Şeir Şölənində bir neçə gün bir yerdə

olma fürsəti bulduğum Mustafa Ceylanı şair kimliyinin yanında, bitkin bir

şəxsiyyət olaraq gördüm.

Bilirsiz, şair yalnız şeir yazan deyil, yaxud şairin işi şeir yazmaqla bitmir.

Şairliyi yaşaya bilmək, şeirlərində aşılmağa çalışdığı, anlatmağa

çalışdığı İNSANLIĞı, OVQATı, GÖZƏLLİYi, DUYĞUnu, UMUDu və s...

danışığında, rəftarında, hərəkətində, xarakterində... yansıda bilən, doğal

şəkli ilə göstərə biləndir şair... Şeiri (yaratdıqları) xarakterli olmalıdır

şairin... Bax, bu anlamda, sayın Ceylanı ötəri həvəslərdən, sönəcək

parıltılardan uzaq durmağı bacaran, SÖZün ÖZünə üz tutmağı bacaran

bir türk kişisi olaraq, gördüm, ona qardaşlıq duyğuları ilə bağlandım.

Köy(lü) və şəhər(li) ədəbiyyatı, solçu və sağçı ədəbiyyat, heca və əruz

şeiri, ölçülü vəsərbəst (ağ) şeir, nəhayət klassik və postmodern

ədəbiyyat kibi fərqli coğrafiyalarda, fərqli ədəbi ayrımlar mövcudkən,

Mustafa bəylər məhz universal tavrı, küləklərə, əsintilərə... baxmazsızın

öz sözünü deyən, öz yolunu cızan bir ədəbiyyatçı kimi gəlib mənə.

Hesab edirəm, bu bir şair üçün çox ciddi, dəyərləndiriləcək hal

sayılmalıdır.

Sayın Mustafa Ceylan' ı əlamətdar yubileyi münasibəti ürəkdən qutlayır,

ən içdən diləklərimi yetirir, yeni-yeni uğurlar qazanacağına inamımı ifadə

edirəm.

Var olun!

Sayğılarımla,

…………………..

220

Fedai Bircan (Heykeltıraş)

Harun Yiğit kardeşim, Mustafa Ceylan’ın 50. Sanat yılında Ceylan hoca

ile ilgili bir şeyler yazmamı istedi. Ne söyleyeceğimi düşünürken iki yıllık

tanışmamızı gözden geçirmeye çalıştım. Benim gibi taşları yontarak

heykel ortaya çıkartan heykeltıraş, edebiyat ile uğraşan bir duayen

Mustafa Ceylan için ne söyleyebilirdim. Bu benim açımdan elbette zordu.

Mustafa Ceylan, ayaklı kütüphane gibi. Herhangi bir konudan söz

ederken uzun uzun konuşmalar, hem de kelimeleri eğip bükmeden

kitaba veya notlara bakmadan konuşmaları beni çok etkilemiş ve

gözümde devleşmişti. Mustafa abi, günlük hayatında özellikle yakınında

bulunan dostlarına ince dokunuşlar yaparak onlara taşlayarak

hicvetmesi, O’nun sadece ciddi bir edebiyat insanının yanı sıra

dostlarının gönlünü hoş tutabilen birisi olarak da görmeme neden oldu.

Benim siyasi görüşümün farkına vardı ki, bir gün; “Tanrı bile

milliyetçidir” dedi. Önce bu cümlesine çok güldüm ama daha sonra

bende etki yaptı ve asla unutmadım. Daha sonra araştırdım neden bu

cümleyi kurdu diye. Sanırım bir hadisi işaret ediyordu. Ya da ben öyle

algıladım. “Aslını inkâr eden bizden değildir” sözünde gizli olsa gerek.

Mustafa Ceylan, zahiri ilimlere sahip olduğu kadar batini ilimlere de

hâkimdi.

Ceylan abi ceylan yürekli dost. 50. Sanat yılını yürekten kutlar nice uzun

ömür ve sanat yılları dilerim.

221

Galip Kurdoğlu

Mustafa CEYLAN. Adını her duyduğumuzda içimizde saygın duygular

belirir. Son yıllarda edebiyatımıza büyük katkılarda bulunduğuna

inanıyorum.Sessiz fakat saygın duruşuyla özellikle yakın çevresinde

birçok şair ve yazara çok yararlı olmaktadır. Bir çoğumuzun kendi

şiirlerimizi hatırlamadığımız anlarda o ezberinden bir başka arkadaşının

şiirini okur. Çeşitli araştırmalarda ve incelemelerde bulunarak muhteşem

hayat hikayeleri ve sanatsal anlamda değerlendirmeleri ele aldığı

başarılı yapıtlara imza atmıştır. Herkesin bildiğini değil ele aldığı, konu

edindiği yaşamı öylesine süzerek kaleme alır ki kitabın kahramanı bile

şaşırır. Farkında olmadığı özelliklerini Mustafa CEYLAN bir ucundan

tutup ortaya çıkarır.

Özellikle şiirle ilgili çalışmaları bilgilendirici, aydınlatıcı, yol göstericidir.

Pratiğini,en uygununu özetle bildiğini herkese öğretir. Paylaşır belleğinde

ne varsa. Hiç bıkmadan, usanmadan anlatır...Bundan müthiş bir zevk

alır. Biz kendinden küçüklerin kendisini aşmasını, daha başarılı olmasını

ister. En güzel huyuda budur.

Zaten hiçbir zaman "Ben bilirim...Sen ne anlarsın "demez. Bizleri

özendirmek için sürekli proğramlar düzenler. Yarışmalar açar. Ödüller

dağıtır. Bunlar Mustafa CEYLAN 'a büyük şevk verir. Ne iyi ki Harun

YİĞİT gibi değerli bir kaç yakın arkadaşı her zaman yanında durmuştur.

Makine Mühendisi olan sevgili Mustafa CEYLAN ağabeyimiz edebiyat ve

şiir deyince apayrı bir kimliğe bürünüyor. O denli seviyor. Bu yüzden

222

bizlerin kahrını çekiyor. Dost ve arkadaş canlısı, misafir perver olan

Mustafa CEYLAN, yıllardır düzenlemiş olduğu proğramlar için yurdun

çeşitli bölgelerinden gelen tüm konuklarla, hiç birini ayırt etmeksizin, tek

tek ilgilenir, yardımcı olur.

Bilgi dağarcığı dopdoludur. Edebiyatın bir çok alanında her konuda geniş

bilgiye sahip örnek bir insandır. Tanımayanlar O'nu edebiyat öğretmeni

sanır. Bir çoğumuz O'ndan çok şey öğrendik, eksiklerimizi giderdik...

Mustafa ağabeyimle aramızda çok şükür güzel bir gönül bağımız var.

O'nu her gördüğümde önce elini, sonra kelini öperim. Mustafa CEYLAN

ağabeyimizin şeker hastası olması aramızda espri konusu olur zaman

zaman. Sinirlendirdiğimiz yada çalışıp, koşturmaktan yorgun düştüğü

anlarda "Mustafa ağbinin şekeri düştü gene. Çabuk bir tepsi baklava

gelsin"deriz. Bazı arkadaşların şaşkın bakışları arasında bende şeker

hastası olduğumdan "Doktor Mustafa ağabi ile bana şekerden uzak

durun dedi. Baklava yemeyin demedi ki..." diyerek birkaç dilimi uçururuz.

Ömrünün 50 yılını şiire ve edebiyata adamış çok değerli büyüğümüz

Sayın Mustafa CEYLAN'a Rab'bim uzun ve sağlıklı ömürler nasip etsin.

Güzel ağabiciğim. Ellerinden öpüyorum. İyi ki varsın.. Sağlık, huzur,

başarı ve mutluluk dileklerimle saygılar sunuyorum.

………………..

223

Mustafa Ceylan

Gülten ERTÜRK(Gülten Sultan)

Hani hayatımızda karşımıza birileri çıkar da dersiniz ya "iyi ki seni

tanıdım iyi ki Allah seni karşıma çıkardı, adam gibi bir adam işte... O

vasfa sahiptir Mustafa Ceylan....

Akıl alabileceğin, tavsiyelerine uyabileceğin, örnek alabileceğin,

bilgilerinden yararlanabileceğin bir şahsiyet...

Edebiyatı içine sindirmiş büyük üstatlarla haşır neşir olmuş, Türk

edebiyatında eşsiz eserler bırakmış ve halâ bunun için çabalayan bir

gönül elçisi... Türk edebiyatına iz bırakan şahsiyetleri ölümlerinden sonra

bile ölümsüzleştirerek hayat hikayelerine yer vererek kitaplaştıran, anma

günleri düzenleyip yad eden, düşünceli insan Mustafa Ceylan...

Elli yılını bu sanata adamış birikimleri ile edebiyat sofrasının aşçısı

adeta...

Hazırladığı emek verdiği her bir etkinlik gönül sofrasında damak tadı

bırakmış ve bırakmakta. Onun için söylenen ve söylenecek sözler bile

bazen kısır kalıyor onu anlatmaya. Belki de onu anlatamadığı için

utanmış bile olabilir...

Hayatımın belli dönemlerinde fikrini alabileceğim güvenebileceğim bir

liman... Bir baba, bir dost, bir ağabey Mustafa Ceylan... Benim sanat

hayatımda da bana etkisi olan önemsediğim bir kişilik..

İyi ki seni tanıdım abim, İyiki hemşerimsin, iyi ki hayatımın belli

dönemlerinde yol gösterdin. Sen benim gözümde koca yürekli dev bir

adamsın... Gültensultan&/ Gülten Ertürk

……………….

224

Şiire Adanmış Bir Yaşam

Gazanfer Eryüksel

“İnsan yaşadığı yere benzer

O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer

Suyunda yüzen balığa

Dağlarının, tepelerinin dumanlı eğilimine

Konya’nın beyaz

Antep’in kırmızı düzlüğüne benzer

Göğüne benzer ki gözyaşları mavidir

Denize benzer ki dalgalıdır bakışları...”

Edip Cansever’in bu dizeleri, insan, coğrafya, yaşam ilişkisini anlatan en

yetkin ifadelerden biridir. Bu anlatım insan, coğrafya, yaşam üçgeninde

şekillenen sanat söz konusu olduğunda da geçerlidir.

Hayat, tercihlerle yürünen bir yolsa eğer bu sarp ve dikenli yolda tercihini

sanattan yana yapanlar için bir başka yolculuk başlamıştır. Çünkü sanat

bedeli peşin ödenen ama teslimat garantisi olmayan bir yaşam tarzıdır.

Sanatın genel açısından şiire geçtiğimizde ise yolun yokuşu artacak,

deniz daha da derinleşecektir.

Çünkü şiir insanlık tarihi boyunca egemen güçlerin metalaştırmak için

uğraş verdiği ve bir türlü istedikleri sonucu olamadıkları bir şeydir.

Diğer sanat dallarına bakınız… Müzik, tiyatro, sinema… Bu uğraşlarla

geçiminizi sağlamanız mümkündür. Ama şiirle uğraşarak nafakanızı

sağlamak, istisnalar dışında mümkün değildir. Çünkü şiir pazarda alınıp

satılan bir şey değildir.

Bu satırları okuyan Mustafa Ceylan “Yahu köşeyi dönen şairleri

araştırıyorum… Yakında kitabı okursunuz” diyecektir. Evet, sevgili

Ceylan, doğrudur, ama istisnalar üzerine genelleme yapmak ve teori

inşa etmek mümkün değildir.

Hak bildiği yolda tek başına da olsa yürüyen şair, söylediği şiirin bedelini

yukarıda da ifade ettiğimiz gibi peşin ödeyendir. An gelir bu ödeme can

pahasına yapılır. M. Ceylan’ın “Öldürülen 101 Şair” adlı araştırması

225

tarihimiz boyunca egemen güçlerle yıldızı barışmayan ve fincancı

katırlarını ürküten şairleri anlatmaktadır.

Şiirin yanardağ fışkırmalarının bedeli şairin canı olsa da söyledikleri

zamanı aşarak çağdan çağa, dilden dile dolaşacaktır.

Musa Eroğlu’nun seslendirmesiyle dilden dile, gönülden gönüle dolaşan

“Bir yanardağ fışkırmadı” adlı türkünün sözleri Mustafa Ceylan’a aittir.

“Bir yanardağ fışkırmadı

Benim gönlüm deli gönlüm

Ceylanların hıçkırması

Benim günlüm deli gönlüm

Neye yarar çok ile az

Biraz sevda biraz da naz

Yunus’a can Veysel’e saz

Benim gönlüm deli gönlüm

Yükseklerde harman olur

Dertlilere derman olur

Aşk denince ferman olur

Benim gönlüm deli gönlüm

Dost dağını büyük çığı

Çiğdemlerin hıçkırığı

Su köpüğü gün ışığı

Benim gönlüm deli gönlüm

Kanatlanır göğe uçar

Kendisinden kendi kaçar

Hasret, hasret çiçek açar

Benim gönlüm deli gönlüm

Bu şiir Mustafa Ceylan’dır, Mustafa ceylan da bu şiirdir.

İlk şiiri 1966 yılında daha öğrenciyken yayımlanan Mustafa Ceylan’ın

sanatının 50’nci yılında nice sağlıklı yıllara ve eserlere diyorum.

226

Gültekin Toga (Ozan Sentezi)

Mustafa Ceylan , dinmez bir heyecanın, adanmış bir iştiyakın canlı

fotoğrafıdır hafızamda.. Edebiyatın her alanıyla alakalı eser vermiş bir

güzel, güçlü kalem.

Dile kolay. Yarım asırdır aynı heyecan, aynı şevkle, aynı aşkla kalem

oynatmak, araştırmak, irdelemek, yeni ufuklar açmak.

Gülce Yazım şekillerinin tasarlanması da bu heyecan fırtınası yürek

sebebiyledir.

Onun vefa adına yaptıkları ise ayrı bir insanlık numunesidir.. Gayet

mütevazi, sevecen, Güzel bir can Mustafa Ceylan Üstat.. Elli yıldır

hizmet ettiği edebiyat, kültür dünyamızda sedası baki olsun..

Daha nice seneler ışığının şavkı vursun..

………………….

227

YAŞIYORUM, MUTLUYUM…

Halil Avcı

2009 Aralık ayında öğleyin işyerimde göğsüm ağrımaya başladı ve 2

saat geçmesine karşın hiç hafiflemedi, soğuktan üşütüp nezle olduğumu

düşündüm. Ağrı kesici yazdırmak için Arkadaşımla A:Ü Tıp Fakültesi acil

servisine gittik. Doktorlar ve yardımcıları ilaç verip durmaksızın tahliller

yaptırıyorlar ,”akşam oldu, lütfen bırakın, işyerimin kapısı açık kalmıştı

kapatmaya gideyim” deyince yanımdaki arkadaşım Ben yaparım diyerek

gitti. Beni bir başka bölüme aldılar. 3 gün geceli gündüzlü en çok özen

gösterilen tahlil yapılan ilaç verilen misafir oldum. Sağ olsun Eşim de hiç

uyumadan bana yoldaşlık yaptı. Nihayet 4. gün “ anjiyo bölümü”ne

götürüldüm. Herkes 10 dakikada gülerek çıkıyordu. Sıra bana geldi, sağ

kasığımdaki damarıma girildi, karşımdaki ekranda ince aleti ve ucundaki

yuvarlak siteni görüyorum. Nihayet 100 dakika sonra Prof. İbrahim

Demir Bey,” oh şükür sitenti taktık dedi ve kalbe giden damarın %99

kapalı idi açıldı, dosyanı incelediğimde sigarayı 6ay önce bıraktığını

gördüm. Eğer içmeye devam etseydin sanırım burada olmazdın “diye

ekledi. Beni taşıyan personel ve doktor “diğer kalp damarlarını ve %99

kapalı bir diğer damarını 3 gün boyunca ilaçla açtık , çok şanslısın,

geldiğinde kalp krizi geçiriyordun” dedi. Ben ise durmadan eli-kolu bağlı,

yumruk yiyip nakavt olan zavallı boksör gibi boş boş bakıyor, sessizce

seyrediyordum. Odama çıkarıldıktan uzunca bir süre sonra ayılmaya ve

çevremi algılayıp tepki vermeye başladım: Ben sigarayı bırakamadım

tedavi oldum diye düşündüm, aklıma Can dostum Mustafa Ceylan geldi,

sanki gülümsedi …

Ben günde 2 paket sigara içiyordum. Ceylan ise nikotin oranı en

yüksek sigaradan nezle-grip olduğunda 4 paket , diğer zaman 8 paket

içiyor ama bırakamıyordu. Bana arkamdan komünist, Ceylan’a faşist

deniyordu. Hemen hemen her akşam üstü alçak tavanlı işyerimde

sigaralarımızı tüttürüyorduk. Sohbetimize diğer arkadaşlarımız da

katılınca tadından yenmez oluyordu…

228

Bir gün Ceylan kapıya kadar geldi ama içeri girmeden bana “utanmaz

adam sigara içmeye devam ediyorsun, sen 3.sınıf bir yaratıksın” dedi ve

çekip gitti. Arkasından koşup bağırdım ”gel, şaka yapma sana 2 bira+ 2

paket sigara ısmarlayacağım" dedim ama gelmedi. Her gün aynı filmi

seyrediyordum. Arkasından “vatan haini gel buraya!!!” diye bağırıyorum,

ama beni dinleyen yok…

Nihayet bir gün ışıkları söndürüp kapıya geldim. Kuş tuzağa düştü,

kanatlarından tuttum. Oturduk konuşmaya başladık… Tedavi olduğunu

ve sigaradan kurtulduğunu samimiyetle söyledi. İnanmadım. Çünkü 40

yıllık tiryakiliğimin son 20 yılında en az yüz kez denedim ama

başaramadım. Buluğ çağımızda yaşıtlarımızla birlikte adam olmanın tek

yolunun sigara içmekten geçtiğine inanmış; kaçak kaçak, aksıra tıksıra

içmeye çalışırdık.” Başlayan bizsek bırakan da biz oluruz” diye birbirimizi

ikna derdik. Meğer kazın ayağı öyle değilmiş. Çaresiz, tarif ettiği yere

gittim. İşlemler 1-2 saat sürdü. Daha sonra hiç sigara içmeye gerek

görmedim.

Evet, şu an yaşıyorsam Mustafa Ceylan Kardeşimin katkısı var. Allah

Razı olsun…Benim kurtulduğumu gören en az 60 arkadaşım da bana ve

Ceylan’a dua ediyor…Ben torunlarımla güreş atıyorum…

……………………..

229

Harun YİĞİT

Ah edipte haykırması

Yüreğimi paraladı

Bir Ceylan'ın hıçkırması

Beni nasıl yaraladı... H.Yiğit

ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLERİN ÖLÜMSÜZ USTASI

Kimi zaman soyadını mahlas gibi kullanarak kendisini ceylanlara

benzeten Mustafa Ceylan, Güzellemelerden tutun da manilere kadar

Türk şiirinin birçok değişik örneklerini okuyuculara sunmuştur.

Mustafa Ceylan'ın Hiciv şiirleri bende ayrı bir etki yapmıştır. Gerek

aramızdaki dostluğu, gerekse şiire olan hâkimiyeti internet ortamında da

olsa aramızda dostluğun da ötesinde tarifi güç bir bağ oluşturmuştur.

Sabit İnce ve Mustafa Ceylan ile internet ortamında o kadar çok

atışmalar oldu ki ''Bu atışmaları yaparken kendi kalemimin ve aklımın

gücü elverdiğince ustalara ayak uydurmaya çalıştım'' Kimi zaman

sabahlara kadar sürdüğünü bilirim. Mustafa Ceylan'ın milli ve manevi

değerlere olan sevdasını özellikle hiciv şiirlerindeki keskin dil

kullanmasında görüyoruz.

Bir hicvinde halkın ve memleketin halini anlatırken hicivin en güzel

örneğini göstererek bakın ne diyor?

…

Öyle bir dünyada yaşıyoruz ki

Kaçmıyor fırsatlar yutan yutana

230

Olmasa isteği, yoksa çıkarı

Boş bulup meydanı atan atana

Meğer ne haklıymış Nasrettin Hoca?

Eşinden kürkünü istemiş gece

Kocaman dev sanır kendini cüce

Diz çöküp elinden tutan tutana

…

Mustafa Ceylan, Kuşa, çiçeğe, böceğe, toprağa- taşa, kimi zaman bir

hayali sevgiliye, kini zaman yalın güzelliğe, kini zaman kendini tarif etse

de bir manzumede, kimi zaman dost dediği şahsiyette kendisini aramış.

Kimi zaman da öfkesi isyana dönüşüp hicivin içinde kelimeleri

harmanlayıp şiirlerde yumruğunu sıka sıka kafamıza vurmuş.

Mustafa Ceylan öfkeyi isyana dönüştürdüğü bir şiirinde bakın ne diyor?

Yumrukladım saatleri son defa

Eğdim, büktüm yelkovanı, akrebi.

Fark etmedim, grev yapmış hocalar,

Yüzüme kapandı aşkın mektebi...

Seneleri, haftaları, ayları

Birer birer kurşunlayıp öldürdüm.

Tekmeleyip “gün” isimli tayları

Ufukların ötesini buldurdum.

…

Mustafa Ceylan, sadece iyi bir şair değil, Türkiye’nin yetiştirdiği ender

Şiir Tahlil ustalarından birisi. Ne zaman görsem üstadı, adeta bir hiciv

kaynağı görüyorum. Hani aç bir insan nereye baksa ya somun görür, ya

da o an açlığını giderecek bir yiyecek görür. Ben ise Mustafa Ceylan'ı

her gördüğümde hiciv yazmak için bir gerekçe bulurum. Üstat, benim için

bir hiciv kaynağıdır. Ya da ben o gözle baktığım için ve o şekilde

görmemden kaynaklanıyor.

Üstadı öven güzelleme yazmak istiyorum ama kalem farkında olmadan

hicive dönüyor.

İşte bunlardan bir tanesi.

GELDİM BURAYA (Mustafa Ceylan'a)

Üç yıl önce bir Ceylan'ın peşinde

İzini sürerek geldim buraya

231

Peşi sıra gelip geçtiğim yolda

Gülleri dererek geldim buraya

Dostca sarıp girmek için koluna

Kurban olayım ben o güzel keline

Mustafa Ceylan'ın gönül yoluna

Gönlümü sererek geldim buraya

…

Kaybolsan da yolda, yolun bulursun

Belki bir gün dağda yalnız kalırsın

Aşka düşen canın dostu olursun

Hatırın sorarak geldim buraya

….

Benlik gömleğini yuyup pakladım

Yiğit'i deneyip çoktan yokladım

Görür görmez kucaklayıp kokladım

Üstadı sararak geldim buraya

Onu bazen sert hicivlerle kızdırmaya çalışsam da kahkahalar atarak

bana gülmesi yok mu; işte bu yüzden dağarcığımda Ceylan hocama

çokça hicivlerim var. Burada sadece birkaç tanesini paylaşmakla

yetineceğim.

İşte o hicivlerden bir tanesiyle başlayayım.

Maziden kalıntı yollama bana

Yanımda görünen köye bakarım

Kırk yıllık alıntı yollama bana

Karşımda oturan toya bakarım

Ensende görünen tüylere bakma

Olmayan saçını biryana yıkma

Otuz iki dişin hepisi takma

Yüz kiloya doya doya bakarım

Birası elinde güllükte bekler

Osmanı'ın yanına Özcan'ı ekler

Arada bir de İsmail'i yoklar

Dalganın vurduğu koya bakarım

Yoldan geçerken bak etrafa dönde

Çarpacak araba bekliyor yanda

232

Üst birlik alt birlik karıştı sende

Sandıktan çıkacak oya bakarım

Eyvallah üstadım her bir sözüne

Yiğit kurbandır senin özüne

Karşımdaki Ceylan'ımın yüzüne

Parmaklarım saya saya bakarım

Mustafa Ceylan'ı ziyaretimde onun gözlerinin içine bakarak bir şiirimde

farklı anlatmaya çalıştım.

Duygusal bir yanını yakaladığım bir an kaleme aldığım bir şiirimde onu

farklı anlatmaya çalıştım.

CEYLAN'IM

Sevda kuşu gibi gönüller üstüne

Kanat açmış konar durur Ceylan'ım

Her dost diyeni kendinden sanır

İki de bir kanar durur Ceylan'ım

Kalem ile kuyu kazdı çöllerde

Nice otla kökler saldı göllerde

Ağıt oldu, türkü oldu dillerde

Acılara banar durur Ceylan'ım

Berrak sular gibi görünür dibi

Gözyaşıyla doldu taşıyor kabı

Fışkırmaya hazır yanardağ gibi

Yangın oldu, yanar durur Ceylan'ım...

Şiir adına kısa zamanda birçok şey öğrendim Mustafa Ceylan'dan.

Gerek şiir adına gerek dostluk adına ona çok şey borçluyum.

Onu tanıdıktan sonra bende şu düşünce var oldu. Mustafa Ceylan'ı nasıl

tarif edebilirim derken Anadolu gerçeği gözlerim önünde canlandı.

Mustafa Ceylan, Akdeniz iklimi kadar sıcak, Ak Deniz suyu gibi ılık kanlı

olduğu kadar, Ağrı Dağı’nı aşamayan kuşlar kadar da öfkeli olduğunu

gördüm. Sıcaklığı ve ılık kanlılığı, öfkesi ve isyanı benim isyanlarıma çok

benziyordu. İçimde var olan duygularımı şiirde birleştirmeye çalışarak

ona minnettarlığımın ifadesi olarak yazdığım bir başka şiirimi paylaşalım.

CEYLAN’DA

233

Uzaklardan uzanıp ta dilimi

Nakış, nakış örüyorum Ceylan’da

Adım, adım Anadolu kokusu

Deste güller deriyorum Ceylan’da

Sözcükleri birer birer derişi

Dost diyerek dostluğunu verişi

Bir görseniz çınar gibi duruşu

Gölgesinde yürüyorum Ceylan’da

Mustafa Ceylan'ın yanlış otobüse binip de gece yarısı dağ başında

otobüsten inerek geri dönüş hikayesinden yola çıkarak yazdığım bir hiciv

örneğini birlikte paylaşalım.

"Mustafa Ceylan hocama"

Hökümat adamına benzer biri

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Yanlış otobüse binip de inmiş

Ceylan'ım yolunu şaşırmış dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol

Bindiği otobüs indirmiş dağda

Kulübe aramış vardığı bağda

Yol mu şaşırılır beyim bu çağda

Yoluna bir Mecit düşürmüş dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol

Gece karanlıktı, vakit de dardı

''Beş liran var mıdır'' diyerek sordu

Ceylan'ım çıkartıp beş kağıt verdi

Gece soğuk, Ceylan üşürmüş dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol

Telefonda atıp tutup savurdu

Bağırırken şişiyordu avurdu

Beyim bu dağ çok fareler doğurdu

234

Deyip beşlikleri dişirmiş dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol

''Beş liran var mıdır'' dedi yeniden

Mecit beş kâğıdı yedi yeniden

Bir beş kâğıt yolda idi yeniden

Mecit beşlikleri aşırmış dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol

Mecit beş dedikçe Ceylan beş verdi

Telefon etmekten Mecit’i yordu

Külüstür kamyonun yanına vardı

Takıdık tukuduk taşırmış dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol

Trafik tanımaz Mecit illallah

Ceylan kaçıracak korkudan billâh

Şahadet getirir Allah ya Allah

Boynunda boza pişirmiş dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol

Ceylan'ım akla karayı seçmiş

Korkudan kırk şişe birayı içmiş

Yiğit'im der çoktan kendinden geçmiş

Ceylan'ım kelini kaşırmış dostlar

Mecit dedi "kravatlı kelli fel"

Tabana kuvvet bey, uzundur bu yol...

CEYLAN YOLCULUĞU

Yengenin elinde cesaret fişi

Dokunsan keline düşecek dişi

Afyon'a mı gitmiş kılıbık başı

Korkusundan çekiniyor Ceylan'ım

Benim yanımdayken oluyor vezir

Yengenin yanında buyruğa nazır

235

Kanadın açmış da uçuşa hazır

Rakı sana dokunuyor Ceylan'ım

Gece, gece sakın Yiğit'e çatma

Baklava üstüne birayı yutma

Boşa celallenip itiraz etme

Gözlerinden okunuyor Ceylan'ım.

Neler desem azdır. Benim gibi telinde taşlarla dolaşan birisinin Ceylan

hocayı anlatması mümkün değildir ama ben üzerimize düşen görevi

yapmaya çalışıp ona layık dost, arkadaş, kardeş olmaya hele de her

şeyden daha önemlisi sırdaş olmaya çalıştım. Son olarak birkaç beyitlik

hicivi paylaşmadan edemeyeceğim.

CEYLAN HOCA ya

Yengenin elinde cesaret fişi

Dokunsan keline düşecek dişi

Afyon'a mı gitmiş kılıbık başı

Korkusundan yekiniyor Ceylan'ım

Benim yanımdayken oluyor vezir

Yengenin yanında buyruğa nazır

Kanadın açmış da uçuşa hazır

Rakı sana dokunuyor Ceylan'ım

...

Gece, gece sakın Yiğit'e çatma

Baklava üstüne birayı yutma

Boşa celallenip itiraz etme

Gözlerinden okunuyor Ceylan'ım.

Mustafa Ceylan ile belki de en çok kavga edip küsen, kısa zaman sonra

da barışan benden başka dostu olduğuna inanmıyorum. Yine bir gün

kavga ettik (O zaman Almanya’da idim.) Birkaç gün küs durdum ama o

sürekli bana MSN ortamından laf atıyor yazıyor, Güllük Radyoda canlı

yayında bişiler söyleyip barışmak için beni kışkırtıyordu. Yanıt

vermediğimi görünce Almanya’ya evime telefon açıp eşime “Vatandaş

Osman’a söyle acele Radyo istek panosuna baksın” deyip kapatmış. Bir

de ne göreyim Ceylan hoca ha bire aynı dörtlüğü tekrarlayıp duruyor. Bu

dörtlüğe yanıt vermemek olmazdı elbette…

236

Benim Yiğit gardaşımsın

Küsemezsin demedim mi?

Bir hicivle fırtınaca

esemezsin demedim mi?.....Mustafa Ceylan

Fırtına da kasırga da

Küsmek benim neyimedir!

Esmek hiciv ile ise

Esmek benim neyimedir! Harun Yigit

Boşa giyme başa kavuk

Filiz vermez kuru kabuk

Vallahi bir şapşal tavuk

Kesmezsin demedim mi? Mustafa Ceylan

Kavuk kabak ile esmek

Mayamda yok benim küsmek

Yoktur bende biçip kesmek

Kesmek benim neyimedir? … Harun Yiğit

Nerde söyle İnce Hocan?

Odur meydandan kaçan

Kanat kanat göğe uçan

Pusamazsın demedim mi....Mustafa Ceylan

İnce’ye bir haller oldu

İnterneti her hal soldu

Meydanlara hırsız doldu

Pusmak benim neyimedir… Harun Yiğit

Boğdum gayri şom yasımı

Aşkla doldurdum tasımı

Bundan böyle dost sesimi

Kesemezsin demedim mi? Mustafa Ceylan

Ne olursa olsun dini

Hiç sevmedim nefret kini

Şakıyan o dost sesini

Kesmek benim neyimedir… Harun Yiğit

237

Mikrofonla etme tehdit

Olmaz söze elbet tahdit

Kar saçlı olur şahit

Pısamazsın demedim mi Mustafa Ceylan

Kimseleri tehdit etmem

Yaşadıkça haram yutmam

Kar saçlıyı asla atmam

Pısmak benim neyimedir . Harun Yiğit

Okuyor bak vezn-i aher

Ceylan ona SATRANÇdır der

Sarsılırsan böyle eğer

Düşemezsin demedim mi? Mustafa Ceylan

Köroğlu’na ders veremem

Bu kadara ben eremem

Kimseleri hiç yeremem

Düşmek benim neyimedir Harun Yiğit

Bu kopyayı Bolat verdi

İşte Harun Gol at dedi

Ateş yandı, gök gürledi

Pişemezsin demedim mi Mustafa Ceylan

Bolat kopya verir olmuş

Ne zamandır düşman bilmiş

Ateşlerde Harun kalmış

Pişmek benim neyimedir Harun Yiğit

Kaleiçi'nde bidon

Durur halâ vagon vagon

Olsan parıldayan balon

Şişemezsin demedim mi? Mustafa Ceylan

Yazamazsam çatlayacam

Bidonları atlayacam

Madem bir gün patlayacam

Şişmek benim neyimedir Harun Yiğit

238

Bir Ceylan'ım güllük bağım

Dost dost der bu dudağım

Bulutlarda karlı dağım

Aşamazsın demedim mi Mustafa Ceylan

Dost dilinden heceleri

Yiğit gibi niceleri

Engin varken yüceleri

Aşmak benim neyimedir Harun Yiğit

Mustafa Ceylan'ı burada birkaç cümleyle ya da birkaç şiirle geçiştirmek

çok yanlış olur.

O, Türk şiirinin yüz akı. Türk Edebiyatı, Mustafa Ceylan gibi değerleri

maalesef son zamanlarda çok az yetiştirir oldu. Kendisinden daha çok

eser bekliyor, selam ve saygıyla uzun ömür diliyorum.

Evet, üstadıma nice yıllar temenni eder, kaleminin hiç susmamasını

bütün kalbimle dilerim.

239

MUSTAFA CEYLAN'I NASIL BİLİRSİNİZ?

Hasan TÜLKAY

Münekkitliği şairliğine beş basan bir edebiyat araştırmacısı ozan olarak

biliriz. Gerçi sazla ülfeti yoktur amma; şair-ozanlığına özellikle dikkat

çekmek istedim. Başta Kazanoğlu Selahattin kardaşımız olmak üzere

ozanlara takılır; neredeyse irticalen söyleyiverecek kadar ozanlarla

hemhâl olur. Keşke bağlama, kopuz da çalabilseydi; Milenyum

Karacaoğlan'ı sıfatını hak ederdi...

Mustafa Ceylan; hayatını şiire adamış, yetenek kâşifi, toplumcu bir kişilik

olarak dikkati çeker. Edebiyat çevreleri, bilhassa şairler ile çok çabuk ve

kolay iletişime geçer. Öyle bir çevre yoksa, kendisi kurar. Bir jeoloji

mühendisi titizliği ile şair cevheri taşıyan gönül ocaklarını keşfe çıkar,

arar, bulur, inşasına da yardımcı olur. Lâkin kendisine rakip olacak kadar

"sivri" bir şair-yazar tohumuna da aynı takdir ve teşvik duygularını

gösterip göstermeyeceğini bilemem... Biraz sanatkâr geni taşıyan

herkeste görülebilecek "ben" merkezli tavırları -var sa- da o anlamda hoş

görülebilir...

Mustafa Ceylan aklını ve duygularını iyi harmanlayan; geleneksel halk

şiirimizi kalkış noktası olarak ele almış; fakat çağdaş şiir akımlarının

tamamını da çok iyi izlemiş, destansı epik denemeleri ile de takdirle

anılacak bir şairimiz... Fakat kanaatimce o'nu öncülüğünü yaptığı Gülce

edebiyat topluluğu ile birlikte düşünmek daha adil bir yaklaşım olur...

Kâğıtsız, mürekkepsiz, matbaasız kitap dergi çıkarılan milenyum

çağında Türkçenin de tozunu attıran o kadar çok sanat-edebiyat grubu

var ki; bu gürültülü keşmekeş "sanal"lık çağında yarınlara kalacak iz

bırakabilmek öyle kolay değil... Fakat sanırım Gülce Edebiyat'ın geniş

açılımlı kadro ve şiir denemeleri gelecek kuşakların da ilgisini çekecek

eserler ortaya koyacaktır. Pek çok kültür-sanat örgütlenmesine ön-ayak

olan Ceylan; düzenlediği onca program ve yayın denemesi olmasa bile

Gülce ile geleceğe bir mütebessim işaret taşıyacağı kanaatindeyim...

240

Gülce edebiyat akımının kurucu öncüsü veya en azından öncülerinden

birincisi olarak tanınan Ceylan, basıma hazır çalışmalarını da hesaba

katarsak sanırım kırk kadar kitaba imzasını attı. Belki nice kırk kitaba da

önsöz, takdim, tanıtım yazısı yazdı. Sağcısıyla solcusuyla yurtsever

kimliğine inandığı herkesle pek alâ anlaşan, ortak hareket eden Ceylan'ı

sinsice ayak oyunlarının sonucu belirlediği siyaset meydanında pek

başarılı göremedik. Belki kendisi de illâ bir köşe kapmak anlamında

siyaseti pek ciddiye almadığı için... Bazen şahsen "Ocak kökenli"

kimliğimle benim bile yadırgadığım dozda ırkçılık yapan Ceylan, bir

bakarsınız toplumsal olaylara "keskin devrimci" gözüyle bakar. İkisinde

de samimi kendine özgü bir "Nasyonal Sosyalist" ile karşı karşıyasınız.

("Nasyonal Sosyalist" yerine daha Türkçe ve Türkçü bir tanımlama

"Milliyetçi-Toplumcu" demem gerekiyordu.) Şairliğim zayıftır; Ceylan gibi

habbeyi kubbe, pireyi deve yapamam.

Esasen O'nun kırkıncı sanat yılına armağan son dakika bir dostluk

sürprizi olarak çalakalem samimiyet diliyle yazdığım bu yazıda O'nun

özel övgülere ihtiyaç hissetmeyecek kadar kendini kanıtlamış bir

araştırmacı, şair, yazar, münekkit olduğunu herkes biliyor... Destanlar

burcuna yeniden taşıdığı kahramanlar zincirinin kalem ve kelam erbabı

çağdaş halkalarından birisi olan Mustafa Ceylan'a 50. Sanat yılında

kırklara karışmak yakışıyor...

Dostluklar baki kalsın ve Mustafa Ceylan kırk yılda daha çok kendini

bulan sesiyle Gülce ırmağında çağlamaya, konuşmaya, yazmaya,

söylemeye devam etsin dileğiyle...

241

UNUTULMAZ MÜDÜRÜM CEYLAN

İsmail DEMİREL

Müdürüm Ceylan İsmail DEMİREL Yenimahalle Belediyesi' nin sayfasına

bir yazı yazdım "eski günler" diye , Belediyenin ilk Bakım Onarım

Müdürü olan Mustafa CEYLAN'dan ve gerçekleştirdiğimiz üstün

başarılardan da bahsettim. Sayın Fethi Yaşar' a da unutulmaz mühendis

Ceylan'dan bahsettim. Arada bir eski çalışanlar bir araya geliyor ve

müdürümüz Mustafa Ceylan'ı yâd ediyoruz, o gece gündüz

çalışmalarımızı... Ey doslar !... Eski günlerdeki karla mücadelemiz geldi

gözlerimin önüne... Sene 1985 Ankara-Yenimahalle Belediyesinin

imkânları yok, ne araç bakımından, ne ekipman bakımından... Büyük

şehir yasası ile ilçe Belediyeleri yeni kurulmuş, kurulmakta... Yeni

Mahalle Belediyesi'nin makina ikmal müdürlüğünün bizim gibi özverili

işçileri ve başımızdaki müdürü sayın Mustafa Ceylan evlerine

gitmeyerek, 2-3 gün, geceli gündüzlü çalışıyoruz... O günleri

hatırlayanlar bilir, ısınmak için para toplayarak helva alırdık... 1985 kışını

bilenler iyi bilir, ucan kuşlar donmuştu, belediyenin araç zenciri dahi

yoktu... Eski zincirleri kaynatarak, toplayarak araçların

kaymasını sağlardık... Fazla mesai almazdık... Evimize gitmezdik, ama

işimizi en güzel yapmanın gayreti içerisindeydik... Müdürümüz Ceylan

gecenin bir yerinde üşümeyelim diye pekmez bulup getirmişti,

unutamam o günleri. Millet evlerinde uyuklarken biz sabahlara kadar

karla mücadele eder, yolları açardık. Belediye yeni kurulmuş,

tamirhanesi yok. Derme çatma binaların yanlarını briketlerle örüp tamir

üniteleri yapıyorduk. Motor atölyesi, ön düzen, lastikhane, kaynak

atölyesi vb. Makina Mühendisi müdürümüz Mustafa Ceylan, bizimle

beraber, hep yanı başımızda, bir arkadaş gibiydi. Onun destek ve

teşvikiyle çok kısa zamanda kurmuştuk bakım onarım tesislerini... Bazı

üniteler kurduk ki, çoğu belediyede yoktu. Akü üretim merkezi kurduk.

Benzin istasyonu kurduk. Hek parçaları değerlendirme birimi kurduk.

Kendi parçamızı kendimiz üretmeye başladık... Ulus Gazetesi' nin

242

yazdığı şuydu "belediye işçisine imkan verilsin, uzaya uydu fırlatır"

manşet buydu... Şentepe, Ostim ve öteki mahallelerde kayaları delip yol

açıyorduk. Bir keresinde "savyem" çöp arabası yanmıştı da müdürümüz

gece atölyede sigarayı yasak etmişti... Unutulur mu bunlar? Wıllıs marka

hurda bir jeepin önüne ve arkasına bir sürü icatlarla eklentiler yapıp, bir

jeep ile 8-9 çeşit görev yapmaya-yaptırtmaya çalıştı müdürüm Ceylan.

CEYLANMAK adını verdiğimiz icadımızla jeepimiz ile "kar küreme, ot

biçme, bordür taşı üretme, bordür taşı döşeme, 8. kattaki bir daireye su

basma, o dairede sıva yapma, boyama yapma" gibi bir çok görevler

yapıyordu ve bu icadı müdürüm Ceylan ve bizler el ele-kafa kafaya

vererek yapmışltık. Hattâ ODTÜ den hocalarla bir çok öğrenci gelip tez

çalışması yapmışlardı. Bunu da unutmuyorum, unutamam... Müdürüm

Mustafa Ceylan'ı tanıdığım güne gelince, o günü de unutmuş değilim.

Benim dayım vardı, müdürümün iyi tanıdığın Mustafa Yüksel...

Belediyenin açtığı imtihanı kazanmıştım, personel müdürü Suat

Gültekin'in yanına gönderdiler. O da beni Bakım Onarım Müdürlüğüne,

müdürümün yanına kaynakcı olarak gönderdi. Belediyeler yeni dağılmış

büyükşehirden kalma 2 ton 1,5 mm dkp sac var... Müdürüm Ceylan

"torpilin kim?" diye beni sertce uyardı. Ben de Suat Gültekin diye

cevapladım. Müdürüm Ceylan, büyükşehirden kalan sacları cekmem için

Musa Balaban' la beni görevlendirdi. Saclar yağlı, üzerimde takım elbise

var... Öyle komikti ki o sacları takım elbiseyle cekmemiz... Cebindeki bir

bohça parasını, maaşından arta kalanı, neyi varsa çalışanlarla paylaşan

bir müdürdü Ceylan müdürüm. Belediye parkasının altında, gece hangi

saat olursa olsun, cebindeki son kuruşu bile işçilerle paylaşırdı.

Mühendis, şair, iyi bir yönetici ve çok iyi bir arkadaştı müdürüm

Ceylan.... Nice uzun senelere inşallah...

İsmail DEMİREL

………………

243

BENİM GÖZÜMDE MUSTAF CEYLAN

İbrahim SAĞIR

Söze nereden gireyim, nasıl başlayayım, Mustafa Ceylan’ı şairlik

yönüyle mi ele alayım, araştırmacılık yönüyle mi anlatayım bilemiyorum.

Bismillah ya Allah diye hele bir başlayalım da sonrası Allah kerim mi

diyelim.

Mustafa Ceylan, edebiyatımızın her alanında eserler veren çok ama

çok yönlü bir yazar. Hangi yönünü anlatsam öteki yönü eksik kalır. Eh

öyleyse ne yapmalıyım bu tereddütlerimi nasıl aşmalıyım. Çağımızın

yetiştirdiği müstesna değerlerimizden biri olarak Onu ben anlatamam

ama eksiği ile kusuru ile bir şeyler söylemek te boynumuzun borcu deyip

girelim söze.

Mustafa Ceylan, sıradan bir şair değil, sıradan bir araştırmacı değil,

sıradan bir yazar değil her sahada maharetle at koşturan bir edebiyat

adamı.

Neden sıradan değil önce bu ibareyi açıklığa kavuşturalım, diğer

sahalara da gireriz inşallah.

Sıradan bir şair değil çünkü şuurdan şiire ulaşmanın yollarını arayan,

şiir üzerinde derin bilgisi olan, şiir üzerinde devamlı düşünen bir şair de

ondan.

Çağımızın, Dadaizm akınının etkisinde kalan ne yaptığını bilmeyen

şaşkın şairlerinden biri değil de ondan.

Geçmişten gelen muhteşem şiir mirasımızın farkında bir şair ve bu

farkındalık sebebi ile de geçmiş zengin şiir hazinesinden faydalanarak

çağımızdaki şiir tarzımıza, şiir estetiğimize, şiir edamıza ve şiir sedamıza

244

yenilikler getirmenin gayret ve çilesini omzuna yüklenen bir şair de

ondan.

Son dönem Osmanlı Münevverleri gibi ve ondan sonra devam eden

kendimizi küçük görme sarmalına mahkûm olmak mecburiyetinde

olmadığının idrakinde, köklerine sıkı sıkı bağlı millî ve bize ait her

güzelliğin sevdalısı da ondan.

Şiirimize yeni bir eda, yeni bir tavır, yeni bir ses, yeni bir estetik

anlayışını hâkim kılmak için çağımız şiirine damgasını vuracağına

inandığım “GÜLCE” yerli şiir akımını başlatmıştır.

“Gülce, Yeniçağın yeni edebiyat akımı.” adı altında ( Gülce Nedir.

Gülce Ne değildir. Kurucular Beyanı.) Noter tasdikli olarak örnek şiirlerle

beraber Türk Edebiyat dünyasına duyurmuştur. Arzu edenler bu

duyuruyu internet ortamından “Gülce edebiyat Özel sayı Tuğra Yıl1Sayı-1 Nisan-2015 bulup okuyabilirler.

Mustafa ceylan öyle bir şair ki “Bir ömür şiir.” ifadesinden de

anlaşılacağı üzere ömrünü şiir adamış bir şair. Haydi, lafı genelleştirelim

Ömrünü Türk Edebiyatına adamış bir şair, yazar ve araştırmacı. Benim

gıpta ettiğim ve takdir ettiğim en önemli yönü edebiyatın her alanında

eserler ortaya koymayı başarmasıdır.

Kültür dağarcığı tıka basa dolu, Türk şiirinin geçmişini, bugününü tahlil

ederek çağımız insanına yeni ufuklar açmak, Türk şiirini geleceğe daha

sağlıklı taşımak için fikir yoran, çareler düşünen ve kendini bu davaya

adamış, şiirin bütün vezinlerini ustalıkla kullanan müstesna bir şiir

alperenidir de ondan.

Allah’ın bazı kullarını üstün yeteneklerle donatarak gönderdiğini

Mustafa Ceylana bakınca daha net ve daha iyi anlıyor insan. Kendine

güveni, inandığı davayı savunmadaki cesareti, azmi, sebatı ve vefası

Onda yıkılmaz, bükülmez bir karakter halinde tecelli etmiştir.

Zamanımızda böyle dava insanları çok az yetişmektedir ki; Mustafa

Ceylan işte o az yetişen güzel insanların en önde gelenidir.

Mustafa Ceylan’ın şiiri nasıldır, nicedir onu anlatmak benim işim değil.

Şiir kitaplarını okuyanlar kendileri karar versin.

245

Kitapları nelerdir, kaç adettir: Üst üste koysanız boyunu aşar diyeyim

varın siz karar verin.

Mevzuları mı? Destanlar, Menkıbeler, Efsaneler, Güldesteler, Tahliller,

Folklor araştırmaları, şiir yolculukları velhasıl ne ararsanız var.

Türklüğün, Türkçenin, Türk Edebiyatının, Türk Şiirinin zamanımızda ki

bilge savunucusu, samimi aşığı ve yaşadığı bu çağın ışık insanı.

Yaptığınız hizmetler unutulmayacak, yazdığınız şiirleriniz, meydana

getirdiğiniz eserleriniz unutulmayacak, sevdalısı olduğunuz bu yüce Türk

Milleti’nin vicdanında, hafızasında hak ettiği yeri alacaktır.

Mustafa Ceylan; Yükün ağır, yükün kutsal. Daha bu milletin edebiyatına

çok önemli ve değerli eserler vereceğinize inancımla sizi canı gönülden

kutlarım. Allah başarılı çalışmalarınızda yardımcınız olsun sağlık ve

huzur ile ömrünüzü bereketli kılsın.

İbrahim Sağır

246

İsmail Tunç

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki Şair Yazar Mustafa Ceylan hocam için

böyle güzel bir etkinlik hazırlığında bulunmanız bizleri çok ama çok

mutlu etti.

Günümüzün en önemli şair ve yazarlarından biri olan Mustafa Ceylan

Hocama daha nice elli yıllar dilerim.

Başlatmış olduğu ŞİİRDE GÜLCE AKIMI ile de Türk Edebiyatındaki

yerini almış olan Hocam genç kuşakların örnek alabileceği nadide

şairlerimizden biridir.

Şiir ve yazılarında Vatan, Millet, Hoşgörü ve Sevginin ön plana çıktığını

gözlemlerken, bu Aziz Millete hainlik edenleri de lanetlediğini görüyoruz.

Yapmış olduğu bütün çalışmalarda insan odaklı eserlere imza

atmış, yaşadığı her yere özel önem vermiştir.

Mustafa Ceylan hocamı tanıdığım için kendimi çok şanslı buluyor,

bundan sonraki yaşamında sağlıklı ve huzurlu bir yaşam sürmesini

temenni ediyorum.

247

HEP GÜLÜMSEYEN ŞAİR

MUSTAFA CEYLAN

Kâmile Yılmaz

Mustafa Ceylan'ı uzaktan tanırdım da, oturup konuşmuşluğum,

kitaplarını okumuşluğum yoktu. Üç yıl önce, çarşaf listeden ANSAN (

Antalya Sanatçılar Derneği) yönetimde buluştuk. Büyük olasılıkla o da

beni tanımıyordu. Yönetimi oluştururken, birçok kişi ona karşı beni

uyardı. "Anlaşamayacağın tek kişi vb." diyerek. Biliyorsunuz bu ülkede

yapılan en büyük üretim dedikodudur. Deneyimlerim öğretti, dedikoduya

değil, kendi aklıma ve gözlemime güvenmem gerektiğini, zaten öyle de

yaptım.

Yönetimde bana en çok yardımcı olan, yolumdaki çalıları, çırpıları

ayıklayan, üretmemizi sağlayan, Mustafa Ceylan oldu. Dokuz ayda

yetmiş etkinlik düzenledik. Çok iş başardık, evimizi, yolumuzu aksattık

ANSAN uğruna. En güvendiğim kişi oldu. Hâlâ da öyle. Yaşama

bakışımız, siyasi düşüncemiz kesinlikle apayrı, öyle olmasına karşın

benim bu denli güvenimi kazanması, güzel insan olması değil de ne?

Kitapları çıktıkça, hepimize armağan ediyordu karşılıksız. Emeğini hiç

sakınmıyordu. Henüz yola yeni çıkmış, şiir karalayanlara bile şairmiş gibi

değer veriyor, asla küçümsemiyordu. Tam tersine onların ilerleyebilmesi

için elinden geleni yapıyor, yollarını açıyordu. İşte böyle bir Mustafa

Ceylan ile tanıştım. Güvendim, dertleştik, ANSAN üyelerinden bazıları,

henüz kendini gerçekleştirememiş olanlar, bizi çok çok üzdü. O

sıkıntıları birbirimize güç vererek aşmaya, sağlıklı kalmaya,

yüklendiğimiz stresi birlikte taşımaya, paylaşmaya çalıştık.

Sonra kitaplarını okumaya başladım. Okudukça daha iyi anladım. İnsanı

en iyi elbette yazdıkları anlatırdı. En çok da "Öldürülen 101 Şair" kitabı

etkiledi beni. Nasıl etkilemesin ki? Araştırmıştı yıllarca, "Hangi şair nasıl,

neden öldürüldü?" diye.

Araştırmaları bununla bitmiyordu. Anadolu tarihinin yitip gitmesine gönlü

razı değildi. Sürekli araştırıyordu. Son araştırma kitabı da "TÜRK

248

DÜNYASI EFSANELERİ" oldu, tam da tuğla gibi iki cilt. Kitabın

kapağında artık unutulan kepenekli, kaval çalan iki çoban resmi vardı.

Daha kapağını görünce, çocukluğuma, köyüme uçtum. Yanık kaval

sesleri, lıngır lıngır çan sesiyle geçen sürüleri görüverdim, dudağımda

buruk bir gülümsemeyle. Şimdi o köylerde ne kaval, ne sürü, ne de

çoban kaldı. Yoğurdu marketten alan köylülerden başka. İşte bunun için,

kalemine, yüreğine sağlık Mustafa Ceylan.

Kitaplarında başkalarını yazan, (elbette her yazar başkalarını yazıyor,

ama bilinen kişilerden söz ediyorum) güzel insandır diye düşünüyorum.

Çünkü her yazar, şair adını duyurmak ister, ama başkalarını anlatan,

yazdığı adları duyurur. Onun için diyorum ki, araştırmacıları, yazar

saymayanlara özellikle, tam tersine araştırmacılardır asıl yazarlar.

Çünkü oturup kurgulamak, yeteneğini katmak, düşüncede yaratmak, dağ

tepe dolaşıp araştırmaktan çok daha kolay değil midir? Diyeceksiniz ki

"Mustafa Ceylan da dağ tepe dolaşmadı, kitaplardan araştırdı." Öyle de

olsa, o kitapları bulmak, yıllarını vererek okumak, alıntılayacağın bölümü

seçmek, yıllarını alacaktır. Oturup on kitap yazacağın zamanda ancak

bir tek araştırma kitabı yazabilirsin. diye düşünüyorum.

Gelelim gülümsemesine. Her zaman gülümseyerek dolaşıyordu. Bu

davranışı, sanırım insanlara saygısındandı. Şekeri tavan yapsa da,

stresten acı çekiyor olsa da, hep gülümsüyordu. İnsan sevgisi böyle bir

şey olmalıydı. Şair olmak da.

İşte herkesin dediğini ben de diyorum ve de ille de öyle düşünüyorum.

Mustafa Ceylan, sol düşünür, sağ yaşar. Tekrar kalemine, yüreğine

sağlık, nice kitaplara.

249

Kibriye Koçak

İnsanların hayalleri vardır ancak bunları bir türlü hayata geçirmekte

zaman bulamaz, çareler arar, zorlanır ve her şey den önemlisi de bir

türlü kendilerine güvenemezler...

Mustafa Ceylan hocam işte tam da bu zamanların adam gibi adamıdır.

Hayatımın dönüm noktası olarak diyebileceğim günlerde karşıma çıkan,

bana “yazdıklarını hafife alma” diyerek yüreklendiren efsane insanı

yazmamı istediklerinde gerçekten bocaladım, düşündüm, onun için

kuracağım hiç bir cümlenin yeterli gelemeyeceğini biliyordum.

Bir gün katıldığımız bir etkinlikte ''hocam ben şiir yazıyorum ama

okuyamıyorum'' dediğimde o tatlı öfkesi ile ''kalk diyorum sana bu gün

okuyamazsan bir daha hiç okuyamazsın'' diyerek beni sahneye atar gibi

yollayan muhterem kişi aslında o gün benim elime yüreğimde hiç

sönmeyecek bir meşale tutuşturmuştu.

Araştırmacı yazar -şair olmasının dışında iyi bir eş, baba, dede ve de

dost yönü ile gönüllerimizde her zaman ayrı bir yeri olan bu ateş yürekli

adamın önünde saygı ile eğiliyorum...

………………

250

BİR EDEBİYAT ve SANAT SEVDALISI:

MUSTAFA CEYLAN

Mehmet Nuri PARMAKSIZ

Yetenek doğuştan gelen bir özellik lakin yetenek ayrıca geliştirilebilir de

bir istidat. Bazı edebiyat ve sanat adamları sadece yeteneklerini kullanır,

onlarda araştırmacı özelliği çoğu defa göremeyiz. Mustafa Ceylan ise

hem yetenekli bir şair, hem basiretli bir nasir, hem de iyi bir

araştırmacıdır.

Onunla tanışıklığımız uzun yıllar öncesine dayanır lakin onunla gönül

tanışıklığımız kâlû belâdan başlar. Neden kâlû belâ derseniz size

cevabım hasretin başladığı yerin orası olduğunu düşündüğüm için derim.

Nedir bu hasret derseniz, onun sanatı harlandıran, yoğuran ve kemale

erdiren bir özlem olduğunu ve de bu hasret ve ateşin Mustafa Ceylan’da

da olduğunu söyleyebilirim ancak.

Durmayan, yorulmayan, ürettikçe coşan bir nehirdir Mustafa Ceylan.

Bazen çekilmezdir, bazen suskun lakin özünde hem iyi bir insan hem de

mülayimdir Mustafa Ceylan. İlim için, sanat için dağlar aşar; yolları

büyütmez bir araştırma yazısı, bir kitap için zamanı ve emeği yollara

serer Mustafa Ceylan.Onun için menzil varılacak yerdir, yakınmış

uzakmış fark etmez yeter ki varılacak bir hedef olsun. Geceleri

kalemiyle, kelamıyla bir kandil gibi ışıtır; bir kitabı bitirdi mi ondan

neşelisini bulamazsınız lakin biraz tez canlı, biraz da sabırsızdır bazen,

lakin kokusunu aldığı eserin peşini bırakmaz, çıktığı yoldan dönmez

Mustafa Ceylan.

50 yıl olmuş sanat yolunda arşınladığı zaman, nice esere imza

atmış, nice söze can vermiş kalemiyle Mustafa Ceylan. Düzyazıyı,

araştırmaları sevse de şiiri kendine sultan ettiğini her kelamında

söylemiş; güzel bir şiire imza attı mı keyfimize keyif eklemiştir Mustafa

Ceylan.

251

Ne yazsam da onu anlatsam diye çok düşündüm. Şair mi desem

ona, nasir mi? Radyocu mu desem ona gazeteci mi? Araştırmacı mı

desem ona, akademisyen mi? Gülceci mi desem ona gül bahçesi mi?

Bilemedim işte… Lakin bildiğim o ki o bir edebiyat ve sanat sevdalısı. O

edebî kıskançlık nedir bilmeyen, veren verdikçe büyüyen coşkun bir

yürek. Arkasında yetiştirdiği öğrencileri, arkasında dostları var.

Arkasında ders aldığı Hocaları var, arkasında Mustafa Ceylan’ı sevenler

var. Bir ocak aslında Mustafa Ceylan, etrafını ışıtan, ısıtan ve özgünlüğü

kendine bayrak edinen bir ocak. Borçlu değil Mustafa Ceylan, hep

alacaklı. Sanat için terleyen, eser için titreyen bir kalp Mustafa Ceylan.

Nice 50, nice on yıllara sevgili Dost. Sen yaz ki biz okuyalım, sen

araştır ki biz coşalım, sen üret ki biz sevinelim. Ömrün hayırlısı, ömrün

bereketlisi güzel. Senin ömrün hem hayırlı, hem bereketli olsun.

Tebriklerimi daha yazmadığın ve inşallah yazacağın eserler için

sunuyorum, üret ki kalemin sivrilsin, sen yaz ki zaman sanatında erisin…

Sanatının 50. Yılını kutlarım sevgili Dost, sana selamım bakidir.

Mehmet Nuri PARMAK

İLESAM Genel Başkanı

252

Mehmet Çiçek

MUSTAFA CEYLAN

Vatandaş Osman’ım canım kardeşim

Şöyle anlatayım Ceylan’ı sana.

O bir alim bense cahile eşim

Eyle anlatayım Ceylan’ı sana.

Bir Eylül ayında Çukurova’da

Rastladım bir sabah açık havada

Su deposu denen ıssız yuvada

Haylı anlatayım Ceylan’ı sana.

Cin gibi bir bakış hep gülen bir yüz

Edipçe çıkıyor ağzından her söz

Özüne sevdalı yüreğinde köz

Öyle anlatayım Ceylan’ı sana.

Tarsus şenliğinde güzel bir günde

Şiir dünyasında destanlı sonda

Ne tatlar bıraktı ne tatlar bende

Söyle anlatayım Ceylan’ı sana.

Adamış kendini yazıp çizmeye

Işıklar tutmaya oyun bozmaya

Gülce akımıyla tarih yazmaya

Hayli anlatayım Ceylan’ı sana.

Onurumdur dostum abim olması

Bu Fakir gönülde öyle kalması

Muratlar bulması murat alması

Böyle anlatayım Ceylan’ı sana.

253

Bir Ceylan Gördüm

(Yunus'un Oduncusu)

Mehmet NACAR

Bir Ceylan gördüm. Toros’ların eteğinde, dağlarla Akdeniz arasında

koşturan. Toroslarda zirveden zirveden seken beyni Erciyes’in

tepesinden Ağrı Dağı’nın uç noktasına ve oradan da Azerbaycan’a

atlayan bir Ceylan...

Türk dünyasını kuşbakışı izleyen bir Ceylan gördüm. Öyle ki, bütün Türk

ülkelerini tanır, dillerini, gelenek ve göreneklerini, tarihini, güzelliklerini

bilir. Türk Destanları yazar Akdeniz sahillerinde. Karanlıklar içinde

yolunu bulur. Geçtiği yollarda kıskanılacak güzellikte edebi izler bırakır.

Bir Ceylan gördüm. Deli dolu, kabına sığmayan, Orta Asya bozkırlarında

yelesini dalgalandırarak bütün asalet ve ihtişamıyla koşan bir küheylan

misali, durmadan, yorulmadan koşan bir Ceylan… Çağdaş bir Dedem

Korkut.

Onu tanımayanlar mutlaka tanımalı. Mevlana gönüllü, Yunus yüreklidir

bizim Ceylanımız. Kendisi de, gölgesi de sürekli uzar ama kendisine

sorarsanız o sadece ‘’Karıncanın gölgesidir’’

Olgunluğu özümsemiş, tevazuyu hatmetmiştir Ceylan. Antalya

sahillerinde dinlenirken her gün batımında ayrı bir hüzne kapılır. Denizin

kızaran ufkunda devleşmiş Necip Fazıl Kısakürek’i, Torosların turuncu

zirvelerinde el sallayan Nihal Atsız’ı görür. Sahilde dolaşırken bir

yanında hocası Ahmet Tufan Şentürk, diğer yanında Tahir Kutsi makal

vardır.

Beyninde ve gönlünde kurduğu edebi meclislerin başköşeleri Necip Fazıl

Kısakürek, Nihal Atsız, Ahmet Tufan Şentürk, Sultan Şaire Güzide

Taranoğlu, Tahir Kutsi Makal, Lale Şairi Abdullah Satoğlu, Halil Soyuer,

254

İsa Kayacan, Rasim Köroğlu için ayrılmıştır. Kendisi Yunus misali bu

gönül dergâhı meclisinin hizmetkârıdır. Bu aziz dostlarını över de över.

Sıra kendisine geldiğinde gizli bir mahcubiyetle ‘’Ben kimim ki, Ben

karıncanın gölgesiyim…’’ der. Bilmez ki, bu kadar yüce tevazuyu gerçek

zanneden saftorikler çıkabilir.

Bir Ceylan gördüm. Antalya güneşinde pişer, Ankara’nın, Elmadağ

bahçelerinde serinler. Antalya’nın sıcak yaz gecelerinde Halk Ozanı

Muharrem Yazıcıoğlu ile birlikte Gülende’nin Beşiği’ni sallar. Sahili öpen

köpüklü dalgalara bakarak şiirler, destanlar yazar…

Bir Ceylan gördüm. İster ki, gönüller güzel, edepler yüce, ruhlar huzurlu,

insanlarımız mutlu olsun. Bunların başarılması için de edep

bahçelerindeki ayrık otlarını temizler arada bir. Sarılır kaleme. Kalemini

çapa gibi kullanarak zararlı edebi otların köküne vurur da vurur. Elini

tutan olsa da, kan ter içinde kalsa da, taş yağmuruna tutulsa da doğru

bildiği bu yolda azim ve ısrarla çalışmayı sürdürür.

Bir Ceylan gördüm. Çağırır dostları başına. Vatandaş’tan asla

vazgeçmez. ‘’Gelin dostlar bir olalım, çağımıza uygun edebi bir yol

bulalım, Türkün, Türklüğün, Türk dünyasının sazındaki bir teli de biz

tıngırdatalım. Çalalım ama Bam Teli olsun…’’ der. Gülce Edebiyat

Akımını başlatır. Gülce’ye Antalya’nın muhteşem güllerinin adını verir.

Birçok hevesli çerden çöpten konularla kitaplar yazar. Her gittiği

toplumda ‘’Benim şu kadar kitabım var…’’ diye övünür. Aslında yazdığı

kitap değil, edebiyat çöplüğüne atılmış bir kürek çöptür. Ceylan sayısı

kırka tırmanan, kalıcı, vefa dolu, edebiyat gülü kitaplar yazmıştır. Ancak

hiçbir yerde ‘’Benim kitaplarım var. Benim eserlerim var…’ demez.

Çünkü onun kadrini kıymetini bilenler bilir. Hindi gibi kabarmaktan

kaçınan bir Ceylan’dır o.

Bir ceylan gördüm. Dostluğundan, donanımından, tevazusundan,

vefasından gurur duyduğum, deli dolu, kabına sığmaz, mertliğinden,

edebi yiğitliğinden taviz vermez, güzellikler peşinde koşan bir ceylan. O

edebiyat tarihine mermer abideler diken güzel bir şahsiyettir.

Siz de gördünüz mü?..

Mehmet NACAR

255

Mehmet SÖKMEN

Mesleki kariyeri Makine Mühendisidir, Mustafa Ceylan'ın.

Vatandaş Osman “Harun Yiğit” dostum sayesinde yollarımız ilk

kesiştiğinde, Mustafa Ceylan'ı araştırmacı yazar ve şair olarak tanıdım.

Birbirimize öyle bir yapıştık ki, halen de yapışık siyam ikizleri gibiyiz.

Türk Edebiyatının duayeni üstadımı hiç bırakmadım, her daim görsel

belgeselini yaparak peşinde oldum. Derste, doğada, söyleşide ve her

yerde.

Ve tüm emeklerime değdi elbet! Çünkü bitmeyen sonsuz bir

araştırma ruhuna, en ufak bir bilgi kırıntısından yola çıkarak bilinmezleri

gün ışığına çıkaran yeteneğe sahiptir Mustafa Ceylan. Bu sonsuz

dağarcığın ne kadarını gelecek nesillere sunabiliyorsam kendimi iyi bir

hizmet yapmış sayacağım.

Ben, doğanın ruhunun senfonisini yaparım, Ceylan üstat ise şiirin

ruhuna giden yolda hala "ölümsüz ve kalıcı şiiri bulamadım" diye

dertlenip duruyor. Rüyalarında bile "ömrümün sonuna dek o sevdaya

koşacağım" diye sayıklıyor Büyük üstat Mustafa Ceylan.

Doğacı ve edebiyatçı ikilisi bir araya gelince hiç boş dururlar mı?

Mustafa Ceylan'ın doğada anlamını bulan ve doğa ile özdeş olan

şiirlerini doğa da kayda almak ve gelecek nesillere aktarmak, dağarcık

denizinden olabildiğince yararlanmak, kıssadan hisse kapmak doğa

aşığı Mehmet SÖKMEN için sınırsız bir ayrıcalıktır.

Doğada şiirlerini seslendirirken; Doğanın türküsü yankılanır durur

hep... Kimi zaman, çevresindeki ağaçların yaprakları dökülmeden önce

sarıdan çok kızıla ve kırmızıya dönüyor, kimi zaman da rüzgârla

karaçamların valsı, toprakla mantarların işbirliği elveda diyor

mevsimlere... Sevgi ve sevda dolu şiirlerinde rüzgârın senfonisinde

ölümsüz şiirin arayışı işitilip, doğanın renklerinde sevdaya koşmak

hissediliyor.

256

Mustafa Ceylan ile farklı dünya görüşlerimiz birlikteliğimizi hiç

bozamadı, hatta bu yüzden benimle bağlarını kesen sözde dostlarım da

oldu. Nasıl olur da bir faşist ile dost olursun dediler. Oysa bir edebiyat ve

şiir sevdalısı Mustafa Ceylan değil bir faşist olmak, bir karınca bile

öldüremez.

Doğada, antik kentlerde birlikte gezdik imparator meclisleri

kurduk, bağırdık, çağırdık, sesimiz yankılandı. Ağaç ile, börtü böcek ile

uçan kuşla konuştu. Kimisi selama durdu, kimisi şakıyarak, kimisi de

zıplayarak cevap verdi, Mustafa Ceylan'a. Çünkü eserlerinde,

bilinmeyenleri bilinir hale getirmek vardır. Mevsimler konuşur, hele

Hazan mevsimi çok daha anlam ifade eder şiirlerinde, yazılarında.

Ekşili Gölünde şiir okurken; meşelerin yaprakları akşam

güneşinin önüne geçmiş, aldığı ışıkla altın sarısına boyanmış rengini

gözlerimize yansıtıyor. Suyun rengi sürekli değişiyor, bakış açısına göre,

gök mavisinin haki mavisine, meşelerin kahverengi tonuna, gün batımına

yakın sayısız renkleri şiirleriyle kulaklarımın duyduğu en nadide

nağmelerdi.

Doğanın kalbini kendisine mesken edinen Mehmet SÖKMEN

diyor ki; Mustafa Ceylan'ı anlatmaya sözcükler yetmez. Anlamak,

tanımak, dağarcık okyanusunda yüzmek için, Ceylan üstadla zaman

geçirmek, birlikte gezmek ve yaşamak gerek.

Doğa anadan; Mustafa CEYLAN üstadım için istekte bulundum:

Doğa Mustafa Ceylan'ı korusun ve kollasın. Yeni şiirler ve yazılar

yazması için ilham kaynaklığı yapsın. Doğanın tüm çiçekleriyle

parfümlensin, şelalelerinde yıkansın ve zinde olsun.

Doğa ana isteklerimi kabul etmiştir.

Mehmet Sökmen Tv - Video Prodüksiyon

Görsel Programcı ve yönetmen

………………….

257

Metanet Yazıcı

Mustafa Ceylan Hocamız hakkında fikir beyan edecek en son kişi

olduğumu bilsem de; dostları tarafından tertiplenen "50’ci Sanat Yılını

Kutlama" faaliyetine iştirak etmek güzel bir duygu, uzaklardan birkaç

cümle ile olsa da…

Mustafa Ceylan üstadımızın; Yazar/Şair, Edebiyatçı kimliğinin ve

eserlerinin yanı-sıra araştırmacı, mücadeleci ruhunu, yetkin şahsiyetler

anlatacaklardır layıkıyla. O bir sanat insanı; ruhunda var çok yönlülük…

Şiire ve Şaire olan derin sevdasının belgesi gibi adeta, derlemeleri..

Geçmişin dehlizlerinden kotarıp edebiyat dünyasına kazandırdığı ve

geleceğe gururla taşınacak olan değerlerin önemi vurgulanacaktır

elbette..

Emeğin aşkla, alın teriyle karılmasından doğan marifetleri resmedilip

sunulacaktır gereğince…

Şüphesiz ki; Mustafa Ceylan isminin; takdire/övgüye ihtiyacı yoktur, lâkin

nesillere örnek teşkil etmesi açısından elzemdir, başarıların dile

gelmesi…

Bu durumda; prensiplerimi bir yana bırakıp;

Sanat yönünün dışında, insan Mustafa Ceylan’dan kısaca bahsetmek

isterim:

Tanıdığım kadarıyla: insana güven veren duruş ve davranışlarıyla bir

kardeş, bir ağabey, baba, dost…

Tüm insani değerlerin ve sorumluluklarının bilinci içinde vefalı/fedakâr,

paylaşımcı..

Kendisinden emin olunan; dertleri dert edinen vicdan sahibi, ilkeli bir

şahsiyet..

Bütün bu özelliklerin yanında bir de küçücük çocuk var içinde, hiç

büyümeyen,

Sezgilerim beni yanıltmıyorsa…

Muhterem Hocam Mustafa Ceylan Bey Kardeşim; 50’ci Sanat Yılınızı

tüm içtenliğimle kutluyor; sağlıklı, verimli nice yıllar temenni ediyorum…

Bu etkinliğin düzenlenmesinde emeği geçenlere teşekkürler.

Saygılarımla...

258

MUSTAFA CEYLAN VE 50. SANAT YILI

Muharrem KUBAT (Eğitimci-Şair)

Mustafa Ceylan’la ilk tanışmamış yirmi veya yirimibeş yıl önce Sayın

Gülsüm Işıldar ve Sayın Şadiye Çeliker’in Bursa Zeytinbağı’nda

düzenlediği dinletisinde oldu. Şöyle ki:

Şiir dinletisi bittikten sonra otelimize gittik. Otel lobisinde küçük bir

sohbet toplantısı yapalım dedik. Aralarında en yaşlı ben olduğum için

toplantının yönetimini bana verdiler. Orada bulunan arkadaşlara sıra ile

şiir, kitap ve benzeri şeyler hakkında ne düşündüklerini sordum. Ayrıca

bulunduğumuz yerlerde edebiyatla ilgili ne gibi faaliyetler olduğunu

öğrenmek istedim. Herkes birşeyler söyledi Bu arada sevgili Mustafa

Ceylan'da söz aldı. Düşüncelerini şöyle sıraladı :

Tekniğin çok ilerlediğini, bilgisayar diye bir şeyin hayatımıza girdiğini,

bundan böyle kitap basım işinin zayıflayacağını, istenilen bilgilerin

bilgisayardan hemen öğrenilebileceğini tatlı bir lisanla anlattı.

Bu bilgiler orda bulunan arkadaşlara göre de, bana göre de enteresan

geldi. Pek ihtimali vermemekle birlikte dikkatimizi çekti ve can kulağı ile

dinledik. İşte bugün bilgisayarın marifetleri ortada.

Sevgili okurlar, bunu neden anlattım ve yazıma neden bu anekdotla

başladım, onu da kısaca sizlerle paylaşmak istiyorum.

Mustafa Ceylan, tekniğin getirdiği yenilikleri yakından takip eden,

ondan azami derecede faydalanan ve arkadaşlarına bu hususta da

yardımcı olan bir edebiyat dostumuz.

Bugüne dek 50 civarında esere imza atan bu edebiyat tutkunu, yaptığı

tahlillerle Türk Edebiyatı'nda bir boşluğu gidermiştir. Hele hele,

sağlıklarında hepimizin ağabeyi, saygın insan Ahmet Tufan Şentürk,

herkesin Toprak Anası Güzide Taranoğlu, bulunduğu ortama neşe

259

saçan Tahir Kutsi Makal, yazdığı makaleleriyle rekor kıran İsa Kayacan,

Türk Şiirinde saygın bir yeri olan Halil Soyuer, yazdığı eserlerle dikkat

çeken Abdullah Satoğlu ve Muharrem Yazıcıoğlu ile ilgili eserler büyük

bir emek ürünü olduğu gibi bir vefa örneğinin de yerine getirilmesidir.

Sevgili okurlar, Tanrı, insanları yeryüzüne gönderirken bazı

yeteneklerle donatarak gönderirmiş. Kişi bu yeteneğinin farkında olur ve

müsait bir ortamda bulursa çağdaşları arasında belirli bir yere gelirmiş.

İşte, sevgili Ceylan'ı da Tanrı yeryüzüne uğurlarken şiir ve edebiyat

yeteneği ile donatarak gönderse gerek ki kendini bu dünyaya "Şiir ve

Edebiyat dünyasına" adamış ve hakettiği yere de gelmiştir.

Özellikle şiir ve edebiyat tahlillerinde büyük bir boşluğu doldurmuştur.

Dili sade ve yalındır. İyi bir araştırmacıdır. Hele O'nun "Öldürülen 101

şair" isimli eseri defalarca okunmaya değer bir kitaptır. El attığı her

konuyu titiz bir araştırma sonucu okuyucularına sunmaktadır.

Günümüzün Dedekorkut'u denilebilir. İyi bir şair olduğu gibi iyi bir ahlak

bilimcisidir. Sosyal ve sıcak kanlıdır. Gülce Akımı'nın kurucularındandır.

Elbette bu denli yeteneklere edebiyat adına, şiir adına, sanat adına

saygı duymak gerekir, Çünkü bu denli insanları Tanrı yeryüzüne az

sayıda gönderiyor. O halde bu yeteneklerden ne kadar çok faydalanılırsa

Türk Edebiyatı ve şiiri o kadar mesafe alır.

Sevgili okurlar, yine bir anekdotla yazımı bitirmek istiyorum. Müzisyen

Bethoven'le yazar Göthe bir kahvede oturuyorlarmış. O sırada Alman

İmparatoru 9. Frederich oradan geçerken Bethoven Frederich'e sayı

olsun diye ayağa kalkmış. Göthe, Bethoven'e "Otur oturduğun yerde,

Almanya daha çok Frederichler görür, senin gibisini bir daha göremez"

demiş. O nedenle sanat insanının yeryüzünde ayrı bir yeri ve değeri

vardır. Onlara sağlıklarında hakettiği değer verilmeli. O nedenle sevgili

Mustafa Ceylan için 50. sanat yılını düzenleyenlere şükran ve sevgilerimi

sunuyorum.

Mustafa Ceylan'a da daha nice yıllar ve çalışmalar diliyor, gözlerinden

öpüyorum.

………………

260

MUSTAFA CEYLAN’IN 50. SANAT YILI

Muhsin DURUCAN / Eğitimci yazar

“Öldükten sonra unutulmak istemiyorsanız;

ya okunmaya değer bir kitap yazınız ya da

yazılmaya değer işler başarınız.” Benjamin Franklin

Kişiler doğar, yaşar, dünyamızdan ayrılır. Yaşam sürecinde nefes alıp

verir, yer içer, gerisinde bir şey bırakmaz. Böylesi adlar belirli bir süre

sonra unutulur.

Kimi kişiler, dünyaya ayak basar basmaz özellikleriyle varlıklarını

belli eder. Başarılarını topluma sergiler. Kimliklerini kanıtlar. Şairlerimiz,

yazarlarımız ve araştırmacılarımız bu gruba girer.

Araştırmacı Şair-Yazar ‘Mustafa Ceylan’ın 50. Sanat Yılı’na değgin

duygu ve düşüncelerimi aktarayım, istedim. Bu amaçla kimi tümceleri

kaleme aldım. Tanışmamızın üzerinden uzun süre geçti, diyebilirim. Ne

ki öncesinde de Mustafa Ceylan adını duydum. Ankara’da sanatın

zirvede olduğu dönemlerde Güzide-Bilal Taranoğlu çiftinin nezih kültür

sanat ortamında ve ‘Gülpınar’da yıllarca beraber olduk. Gönül bağımız o

yıllara uzanır. 21-24 Haziran 2012 tarihlerinde ‘20. Hazar Şiir Akşamları

Etkinliği’ne birlikte katıldık.

Ceylan, sanat ve edebiyat alanındaki gelişmeleri yakından

izleyerek başarılı değerlendirmeleriyle öne çıktı. Çok sayıda dergi ve

gazete yazıları yanı sıra şiirleriyle Türk Edebiyatı içinde yer alan ve

kalıcılığı tartışılmayan adlardan birisidir.

Bilindiği gibi, kimi edebiyat akımları

var: İdealizm, Kişiselcilik, Egzistansiyalizm,

(Varoluşçuluk), Sürrealizm,Dadaizm, Fütürizm, Kübizm, Ekspresyonizm,

261

Sembolizm, Parnasizm, Naturalizm, Realizm, Romantizm,Klasisizm, Hü

manizm…Bunların temsilcileri de var.

Mustafa Ceylan, ‘Gülce’ akımının temsilciliğini sürdürmektedir. Her tür

tekniğe hakimdir. Adını arama motoruna yazınca; hem müzik dinlenir

hem de engin bilgiye ve yazın ürünlerine ulaşılır.

Yazılarını okurum. Edebiyatın her dalında ürünleri var. Bu aziz dostumun

ses getiren kimi özelliklerini biliyorum. Dostunu arayıp soran, özverili bir

yapıda iyi bir yol arkadaşı, İç Anadolu bölgesi insanı, araştırmacı yazar,

şiir yazan, şiir okuyan, şiir dokuyan bir ekip insanı olarak tanıyorum.

Mütevazı kişiliği, kıskanç olmayan yapısı, paylaşımcı ve özverili

yaklaşımı, özgeciliği, arkadaşlarına ve dostlarına karşı sürekli bir şeyler

verebilme isteği ve çabası içinde bulunması, onu her zaman gündemde

tutmaktadır.

Ceylan’ı Hz. Ali’nin özdeyişiyle taçlandırmak uygun olur, kanısındayım:

“Öldükten sonra yaşamak isterseniz, ölmez bir eser bırakınız.”

Sanat ve edebiyatta tam 50 yıl, hem de hakkını vererek yaşanan 50 yıl;

herkesin ulaşabileceği mutluluk zirvesi değildir. Bu noktaya ulaşan

Ceylan, günümüzde usta kalemlerin başında gelmektedir!

Böylesi bir etkinliğin hazırlanmasına ön ayak olan başarılı kalem ve

sanatçı, ‘Gülce’ akımının yaratıcılarından, ‘Vatandaş Osman’la anılan

aydın insan, Antalya’da Ceylan’ın en yakın arkadaşı, sevgi ve saygı

gören, “Sevgi doğurdu, umut yaşattı, zulüm öldürdü beni…” Diyen Harun

Yiğit’i alkışlıyorum! Yaşam çizgimi şu sözcüklerde özetliyorum: “ Dün de

bugün de hiçbir şey yolunda gitmedi / Ama hiçbir şey beni yolumdan

etmedi…”

Mustafa Ceylan’ı sevip sayıyorum! Sanatla iç içe geçen ve başarıyla

yaldızlanan ‘50. Sanat Yılı’nı yürekten kutluyor, gelecekteki yaşamında

esenlikler diliyorum.

262

MUSTAFA CEYLAN'A MEKTUP

Mühendishaneden Şevket ATALAY

Sayın Ceylan,

Yahu, ne kıskanç adamsın. Dur, hemen dellenme. Tamam haklısın,

sayın gibi bir hitapla başlayıp yahu gibi argo bir tabirle üstelik kıskançlık

ithamıyla bana da bir mektup gelse benim de kan beynime sıçrar.

Hitapta ki denksizlikle devamındaki densizlik beni de hoplatır.

Biliyorsun bu aralar vaktim bol. Bu yüzden lafı dolandırmadan kısa

yazacağım. Şimdi sakinleştiysen kelamımı anlatayım. Öncelikle

belirtmeliyim, bu mektup Vatandaş Osman'ın kışkırtmasıyla yazılmış

olsa da içeriğinden haberi yoktur.

Duydum ki atmış yaşı ortalamış yazmaya başlayalı elli seneyi geride

bırakmışsın. Tanışalı dört beş yıl oldu, kendi ağzınla söyler durursun

toplantılarda; "kıskanıyorum dostlar, Yunus Emre'yi, Aşık Veysel'i, Şair

Nedim'i, Shakespeare'i, velhasıl tarihe mal olmuş bütün şairleri

kıskanıyorum. Ha, bir de bizim Vatandaş Osman'ı. Yahu diyorum ben de

öyle bir şiir yazmalıyım ki bunları geçmeliyim, hepsini kıskandırmalıyım."

Bence yanılıyorsun. Aslında yaralı bir ceylanın telaşla ırmakta su

içmesi kadar kısa olan bu zaman diliminde yazdığın dizeler arasında

oldukça fazla şair kıskandıracak örnek var.

Dert etme, sorun sen de değil dostum, sistemde. Edebiyat aleminde

de sistem düzenin geneli gibi. Yırtmak kolay değil örtüleri. Bazen örtüler

bizim arkamızdan aralanır. İzleriz o zaman bir yerlerden...

Bu yazdıklarımla rahatlayıp durmayasın ha. Elli yıldır peşinde koştuğun

dizelerin daha mükemmele ulaşması için anca bir bu kadar daha süren

var. Biliyorum ki birikim arttıkça yıllandıkça daha süzülmüş damlalar

dökülür kağıda.

Merakla bu yeni mahsulleri bekliyoruz. Bu vesileyle sadece

eserlerinle değil yol gösteriliciliğinle yardımcılığınla edebiyat dünyasına

olan katkıların için de teşekkürler... 25.12.2015

Sevgi ve saygılarımla

263

CEYLAN'IN ŞİİR'Lİ LAMBASI

YA DA

ŞİİR KUYUSUNDA BİR DELİ

Naim TUNCALI

Hani halkın dilinde bazı tabirler vardır: "Kuyu kazmak, kuyudan adam

çıkarmak ve kuyu dibi" gibi sözler.

Bunları alıp da Mustafa Ceylan'a uygulayacak olursanız çok isabetli iş

yapmış olursunuz. Çünkü Mustafa Ceylan, tam bir kuyu adamıdır. Daha

doğrusu edebiyat dünyasının şiir kuyusunun adamıdır.

Şiir kuyusunun diğer kuyulardan farkı dibinin olmamasıdır. Siz

mısraları yazdıkça derinlikler artmaya başlar.

Ceylan, o kuyudan nice şairleri çıkartır ki aklınız durur. Nice ozanlar,

şairler, sultanlar, nice yitik destan yazanlar Ceylan'ın elinde yeniden

dünyaya gelirler sanki. O'nun kaleminde hayat bulurlar.

Aslında Mustafa Ceylan bir bakıma kendini de yaratan şairdir.

Kendisini ilmek ilmek dokuyarak bir kilimden bir ipek halıya

dönüştürmüştür.

İşte Alaaddin'in "Sihirli lambası" değil Ceylan'ın ŞİİR'Lİ LAMBASI

burada devreye girer. Gece demez gündüz demez şiir cini nereyi

gösterirse oraya gider.

Çok genç yaşında şiir yazmaya başlayan Ceylan, gençliğinde

Ankara'da bazı şiir atölyelerinin müşterisi olur ve şiiri bir bütün olarak

öğrenir. Destanlardan başlayıp hece şiirini, divan şiirini ve serbest şiiri

bir aşama olarak adım adım tırmanmıştır.

264

Sözü uzatmamak gerekirse Mustafa Ceylan şiir ve şiir türlerinin hepsini

bir edebiyat hocası kadar anlar ve anlatır. Ayrıca çok iyi bir şiir

tahlilcisidir. Yaptığı tahlillerde yapay bir dil asla kullanmaz.

Ceylan'ın bence bir eksik tarafı var ki bu konuda O'nu her zaman

eleştirmişimdir. Belki evrensel bir şair olamazdı ama şiirin evrenselliğine

çok rahat girebilirdi. Çünkü bu konuda yeterli donanıma gerçekten sahip

biridir. Sırf bu yüzden de şu anda bulunması gereken noktada değildir.

Belki bu O'nun için bir eksiklik sayılabilir. Sebebine gelince bizler O'nu

hep o noktada görmek istiyoruz.

Nice yıllara sevgili Mustafa Ceylan.

Sen sen ol şiiri sakın üşütme. Hep sıcak tut.

Senin şiir kuyuna attığın şu şiir bende sana armağan olsun.

CEYLAN'A MEKTUP

Şiir dünyasında didinip durur

Kaynar damarında kanı Ceylan'ın

Aşkın hamurunda sevgi yoğurur

Yakar gönülleri nârı Ceylan'ın

Düşmüş mısraların akan seline

Kaptırmış gönlünü ozan yeline

Yakışı dizeler şirin diline

Yıkar gönülleri seli Ceylan'ın

Yazar dizelerde altı beş hece

Şiire sevgisi aşktan da yüce

Gecesi gündüzdür gündüzü gece

Söyletir dilsizi dili Ceylan'ın

Dokur şiirini serbest kumaştan

Sözünü sakınmaz hep söyler baştan

Kimse gocunmasın attığı taştan

Vallahi çekilir nazı Ceylan'ın

265

MUSTAFA CEYLAN

Horlamak bir sanat olsaydı eğer

Oskar'a adaydır Mustafa Ceylan

Apoletsiz kurmay subaymış meğer

Dostlara paşadır Mustafa Ceylan

Şarka gidecekken, gider batıya

Yanlış anahtarı sokar kapıya

Bira kafi gelmez düşer rakıya

Fotomodel keldir Mustafa Ceylan

Dalar balıklama Tatlı görünce

Şaşırır aniden Harun gelince

Avunsun diyerek şeker verince

Küçücük çocuktur Mustafa Ceylan

Naim'im uğraşma kalemin yetmez

Kafası ayıksa düz yolda gitmez

Üç dört koyun versen billahi gütmez

Kavalsız çobandır Mustafa Ceylan

Naim TUNCALI

…………………

266

“Bir Yanardağ Fışkırması/Ceylanların Hıçkırması”

Nazende GÜLİSTAN

Gülce Edebiyat’ın Kurucusu olarak ve birçok şairin şiirlerine yaptığı şiir

tahlillerinden ismini duyduğum Ceylan Hocamla tanışmamız 2013 yılında

bir araştırma yazım için kendisinden konuyla ilgili fikir istememle başladı.

2014 yılında Nevşehir’de merhum Rasim Köroğlu’nu anma ve şiir

etkinliğinde bir fiil tanışıp sohbet etme imkânı bulmakla birlikte. Sessiz

duruşunun ve mütevazı şahsiyetinin sahnede şiir okurken adeta coşkun

bir sele dönüşüp akışını gördüm. Şiiri tiyatroya dönüştürüp şiirde geçen

duyguları şiiri okurken yaşıyor ve yaşatıyordu adeta.

Edebiyat ve sanat hayatıyla birlikte mesleğinin yanı sıra; siyasi liderlere

danışmanlık yapmış, yüklü engin kültür birikiminde zirvede olan birçok

araştırmaya, şiire imza atmış, eserler vermiş, saygın ve bir o kadar da

mütevazı şahsiyeti yakinen tanımış olmaktan dolayı, kendimi şanslı

hissettiğim kadar, mutlu ve onurluydum.

Türk şiirini, tarihiyle ve şairleriyle birlikte en ince ayrıntısına kadar nakış

nakış işleyip, yazıp, çizip Türk edebiyatına bunca zengin bir sunumla gül

bahçesine çevirdiğiniz edebiyat ve şiir severler size minnettar kalacaktır.

Çimento torbası kâğıdına yazılı şiirin harcı, yürek teknesinde sevgi

denen öyle sağlam bir alaşımla karılmıştır ki bu sevdayı hiçbir balyoz ve

hiçbir güç kıramayacaktır. Beş yüz değil; beş yüz bin kapı ardında bile

kilitli kalınsa bu Ceylan hıçkırığını ancak yürek denen hakiki anahtara

sahip olanlar işitip ancak o anahtara sahip çıkanlar kaybetmeyenler

açacaktır ebediyete açılan o kapıyı.

“Öldürülen Şairleri” kalemiyle yeniden dirilten, gün yüzüne çıkaran,

“Paşa gönlüm” dediği yüreğini “Bir Yanardağ Fışkırması “ gibi

duyguların ve sözcüklerin yağmuruyla bereketli hale getirip edebiyatın

gül bahçesine çeviren değerli büyüğüm, ağabeyim, hocam

267

“Ceylanların hıçkırması” sizin kaleminizle ses olup tüm dünyaca

duyulacaktır.

“Gidersek”şiirine atfen

GİDERSEN

Gökte yıldızlar söner yerde çimenler kurur

Tutuşur kelimeler kalpleri poyraz vurur

Evlatlarına gurur, onur, şeref şan düşer

Devrilse koca çınar dallar perişan düşer

Edebiyat bağına Ceylan’sız figan düşer

Gökte yıldızlar söner yerde çimenler kurur

Duyulur asırlarca bir Ceylan’ın feryadı!

Gülce diye anılır Mustafa Ceylan adı

Kader denen öğretmen kalem ile sınadı

Tutuşur kelimeler kalpleri poyraz vurur.

Deniz Garipcan (Nazende Gülistan)

Gidersek

Gökte yıldız, yerde çimen eksilmez

Gidersek buradan kimseler bilmez

Evlatlara tarla tapan mal düşer

Ağaçlardan kurumuş tek dal düşer

Listelerden sadece bi kul düşer

Gökte yıldız yerde çimen eksilmez

Şiirlerde kalır feryadımız

Ertesi gün unutulur adımız

Bilmiyorum söylenir mi şarkımız

Gidersek buradan kimseler bilmez

Mustafa Ceylan

268

SANATIN BİYONİK ADAMI

MUSTAFA CEYLAN

Nazmi Öner

Mustafa Ceylanın elli yıllık sanat yaşamına sığdırdıklarına bakınca, itiraz

ediyor mantığım, sığmaz diyor bu kadar şey bir insan hayatına. Ömrü

yüz yıl bile olsa… Hani diyorum ki, başka bir işi olmasa, evi ailesi

olmasa, sadece şiir yazsa… Ama öyle değil, evi ailesi de var, teknik

adamlığı var, şiirden fazla başka alanlar da var. Dergici, gazeteci,

radyocu, politikacı, şair, yazar, araştırmacı, eleştirmen ve genç

sanatçılara öğretmen. Ve bunca yükün altından kalkıp sürekli yeni

hedeflere koşan biyonik bir adam.

Nereden çıkarıyorsun bunu derseniz, derim ki, hayatından. Çünkü hayatı

da sanatı gibi tek düze değil Mustafa Ceylan’ın. Normalde bir işe girer

otuz sene çalışıp emekli olursunuz, değil mi? Oysa Ceylan 30 seneye

neredeyse otuz çeşit değişik görev sığdırmış. Bakalım isterseniz şimdi,

kısaca hayatına.

Ankara’nın Elmadağ İlçesinde 1952 yılında doğan Mustafa Ceylan’ın

hayatına kısaca bir göz atılırsa, çok yönlü, çok hareketli ve çok değişken

bir yaşam yolculuğuna tanıklık etmek mümkündür. Memuriyet hayatı

kendi anlatımıyla kısaca şöyledir. Elmadağ Belediyesi’nde 1972'de

başlayan memuriyet hayatı, 1998 de emekli olana kadar, birçok ilde,

269

görev değişiklikleriyle devam ederek gidiyor. Kamuda; işçi, memur, şef,

müdür, işletme müdürü, daire başkanı, Başbakanlık Müşaviri, Belediye

Başkan Yardımcısı gibi çok değişik görevlerde bulunuyor. Elmadağ

Belediyesi, T.C Devlet Demiryolları, Eskişehir Belediyesi, Afet İşleri

Genel Müdürlüğü, Ankara Yenimahalle Belediyesi, Ankara Sincan

Belediyesi, Başbakanlık, Antalya Köy Hizmetleri gibi kuruluşlarda

çalıştıktan sonra, son olarak 1998 yılında Antalya Köy Hizmetleri'nden

emekli oluyor.

Derneklerden başlayarak, siyasi parti teşkilatlarının çeşitli kademelerinde

politikayla da uğraşan Mustafa Ceylan, İl Genel Meclisi üyeliği ve İl daimi

Encümen üyeliği de yapmıştır. 12 Mart ve 12 Eylül de tutuklanarak,

cezaevleriyle de tanışan Ceylan, yargılanıp beraat ettikten sonra da,

koşar adım yeni yolculuklara çıkmakta tereddüt etmemiştir. Fakat bu

hızlı ve değişken yolculuğunun her anında ve her yanında şiir vardır. Yol

her merhalede ne denli çok çatallansa ve işler ne kadar çok değişse de,

şiir edebiyat ve genel anlamda sanat, her an ve bulunduğu her aşamada

onun atmosferi, yaşamak için nefes alması gibidir. Kendi tabiriyle, şiir

onun için bir yürek gümbürtüsüdür, bir yanardağ fışkırması, bir ceylan

hıçkırmasıdır. “Bir Yanardağ Fışkırması” adlı şiirinin ilk dörtlüğünde bunu

şöyle dile getirir.

“Bir yanardağ fışkırması

Benim gönlüm deli gönlüm.

Ceylanların hıçkırması

Benim gönlüm deli gönlüm.”

Edebiyat ve sanat gibi, hayatının her safhasında hiç değişmeyen

özelliklerinden birisi de, insan sevgisi ve yardımseverliği olup, özellikle

şiirle ilgilenen herkesin elinden tutmuş, yol göstermiş, tanıtmaya

çalışmıştır. Bu yönleriyle her şeyden önce, dostum dediğine değecek,

Dost bir yürektir, Mustafa Ceylan. Ağabeyim dediği İsa Kayacan’ın

hatırına Burdur için şiir yazacak kadar hatırnaz, kadirşinas ve dost

canlısıdır. Kısacası dostluk, arkadaşlık, yardım, güven, vefa ve güler yüz

gibi güzel özelliklerin toplamıdır Mustafa Ceylan.

Vefanın en güzel örneklerini de yakın dönemde ölen değerli yazarlarımız

Rasim Köroğlu ve İsa Kayacan’ın arkasından düzenlediği etkinliklerle

ortaya koymuştur. En az bu değerli yazarlarımızın aileleri kadar üzülmüş

ve acısını yüreğinde hissetmiş ve sahiplenmiş dost ve kardeş bir

yürektir.

270

Fakat şiirlerinde "Karıncanın gölgesi, Yunus’un Odunu" olmayı yeğlerken

takındığı alçak gönüllü, mütevazı tavır, aynı zamanda tüm güçlüklere,

büyüklüklere meydan okuyan bir azmi, kararlılığı ve yaşama bağlılığı da

simgelemektedir.

“Tohumda başak, dalda yaprağız /Böbürlenme boşuna dağım diye

/Buluta değen karıncayız' Yamaçların rüzgârı /Vız gelir bize... “

Diyen dizelerde bu başkaldırının izleri görülür. Ama bu kuru gürültü ve

efelenme türünden bir başkaldırı değil, “ömür avlusunun aşk dibeğinde

dövüle, dövüle olgunlaşmış” birisinin başkaldırısıdır.

Bir başka deyişle Hacı Bektaş Veli’nin dergâhında çile ile yoğrulmuş

bir dervişin hak yoluna baş koyması gibi bir başkaldırıdır.

“Akşam oldu açmalıyım birayı /İçimdeki şu yangınlar sönmeli.

Kurmalıyım yıldızlarla sarayı /Kel başımda ay ışığı dönmeli.”

Derken kendisiyle bile alay edebilecek kadar kompleksiz, kendisiyle

barışık ve kendine güvenli olduğunu göstermektedir. Bu neden önemlidir

derseniz; sanat her şeyden önce yaratmaktır, kendine güvenmektir.

Güvenemeyen yaratamaz, çalıp, çırpmak zorunda kalır.

Bazı şiirleri bestelenen ve halk edebiyatının her alanıyla ilgili

çalışmalar yapan Ceylan’ın Anadolu türküleri hakkında yazdığı şu

dizeler, bilmem türkü üstüne sayfalarca yazsanız, tez hazırlasanız,

sonuçta onu bu dörtlükten daha güzel anlatabilir misiniz?

Anneler düğünde başlar ağıda, /Türküler aşığı yaşatan gıda, Bazen

mısralanır geçer kâğıda /“Dağların başında duman” diyerek.

Mustafa Ceylan kültüre ve geleneğe bağlı, milli değerlere önem veren,

yurdunu, ulusunu seven bilinçli bir milliyetçidir. Ama “Akrabayız” şiirinde

de görüldüğü gibi, onun milliyetçiliği, insanların akrabalığı esasına ve

insan sevgisine dayalı olup; ırkçı, ayrımcı, aşağılayıcı ve düşmanlıklara

dayalı değildir. İnsanlar arasında, bir binayı oluşturan yapı

malzemelerinin akrabalığı, uyumu, fonksiyonu gibi bir yakınlığı, birlikteliği

savunur. Bu onun barış içinde kardeşçe yaşama özlemidir.

Piramitiz Mısır'da, /Sultanahmet'te dikili taş... Jülyen Sütunu'yuz

Ankara' da /Selimiye' de Sinan... Üst üste, yanyanayız /Yoktur

birbirimizden şikâyetimiz Görülmüş değil davamız /Çünkü biz

akrabayız...

271

Mustafa Ceylan şiirde, geleneksel şiir yazım kurallarımıza bağlıdır,

ama tutucu ve durağan değildir. Yazarken ölçüyü ve kalıpları kullanır

ama kalıpların esiri değildir. Kalıpları; yüzyıllardır yinelenen aşk, meşk,

mecnun, gül, bülbül gibi birkaç yüz kelimenin tekrarından oluşan kısır bir

döngü olmaktan kurtararak, sanki serbest şiir yazar gibi, farklı ve yeni

sözcüklerle zenginleştirmiş, farklı bir bakış açısı getirmiş, duygu ve

düşünce bazında da şiiri geliştirmiştir.

Fakat Mustafa Ceylan’ın asıl başarısı, ölçüyü kalıbı güzel kullanması

kadar, bunlara yeni ufuklar açmaya çalışması, geliştirmesi ve hatta tüm

şiir tarzlarını bir arada buluşturma yönünde yaptığı çalışmalar olup bu da

onun durağanlığa, dogmalara karşı çıkan, ilerici ve öncü yanını

göstermektedir. Onun edebiyatımıza kazandırdığı ve “GÜLCE” diye

adlandırdığı bu yeni akım ayrı biz yazı konusu olacak kadar ayrıntılı bir

alandır.

Akılcı ve bilimsel bakarım ben olaylara

Fakat bakınca Ceylan’ın çalışmalarına

Akıla bilime sığmadı Mustafa.

Dönüşerek biyonik bir adama

Soyunmuş sanatın sancaktarlığına.

Yazıyor, yazıyor, yazıyor her alanda.

Tüm içtenliğimle kutluyorum Mustafa Ceylan’ı ellinci sanat yılında

……………………

272

VEFANIN ADI MUSTAFA CEYLAN

Dr. Nedim Uçar

Her mevsimin kendisine özgü çiçekleri ve o mevsimin özelliklerini

taşıyan duruşları vardır. Şahsım adına nerede bir çiçek görsem boy

attığı mevsimi anında anımsarım. Duygu deryasında hem hüzünlenir,

hem de mutlu olurum.

Neden yazıma böyle başladım, o zaman hemen konuya gireyim. "Sanat

Kültür Edebiyat, Şiir, Söz Sanatı" gibi sahnelerde nerede ise otuz yıl

öncesinden tanıdığım, çok değer verdiğim ve fedakârlık konusunda hep

kendinden veren ve asla yılgınlık göstermeyen sevgili kardeşim Mustafa

Ceylan her mevsimde boy süren nadide çiçeklerin yerini alır. Vefanın ve

fedakârlığın tam karşılığı nedir derseniz, tam anlamıyla Mustafa

Ceylan'dır...

Mustafa Ceylan kardeşim, her alanda kendisini yetiştirmiş, bulunduğu

ortama fazlası ile yararı dokunan hem iyi bir araştırmacı yazar, hem de

güçlü bir şairdir. Özellikle de son yıllarda Gülce'ye verdiği emek,

Antalya'da şiirin evrensel düzeyde yerini alması için gösterdiği çabalar,

bütün sanat camiası tarafından gıpta ile izlenmektedir.

Mustafa Ceylan, tanıdığı her bireyin yanında, en dar anında yer alır.

Elinden geldiği bütün fedakârlığı gösterir, bütün sorumluluğu üstlenir. Bu

tür durumlara birçok defa bizzat tanık oldum. Hakk'ın huzuruna intikal

eden şair ve yazarların cenaze namazlarında hiç beklemediğim

zamanlarda yanında da değerli hemşehrim Araştırmacı Yazar ve Şair

Sabit İnce ile birlikte saf tutarken gördüm. Yine birçok merhum yazar ve

şairlerin ölüm yıl dönümlerinde anma törenleri düzenleyerek ve adlarına

273

cadde, sokak, park veya kütüphane gibi yaşamalarını sağlayacak önemli

girişimlerde bulunmakta ve başarılı da olmaktadır.

Mutafa Ceylan gibi geçmişi yaşatan, geleceği de doğru çizgilerde

şekilleyen değerlere her zaman ihtiyacımız vardır.

2016 Yılı, Sn. Mustafa Ceylan'ın 50. Sanat yılı kutlanacak. Fedakâr ve

vefanın karşılığı olan sevgili kardeşimin sanat yılının çağlar boyu

sürmesini gönülden isterken, böyle bir çileli yolda düşmeden,

takılmadan, yorulmadan devam etmesini diliyor, kendisine, yapıcı

ailesine, gönüldaşlarına, kutlamalara katılan değerlere, ileride bu yazıyı

okuyacak olanlara beğenenlere, beğenmeyenlere ve her faniye sonsuz

sevgi, selam ve saygılarımı sunuyorum.

Dr. Nedim Uçar

Araştırmacı Şair ve Yazar. 28.12.2015

……………………..

274

Nusret TURAN

1997 yılında "Dağların Ardından" isimli ilk şiir kitabımı yayınlamıştım.

Bir tanesini, şiir programlarında okunması için Ostim Radyo-Tv’ye

vermiştim. Ostim Radyo, İsmail Kara ağabeyimizi canlı yayına davet

etmiş. O sıralar ben kendisini de tanımıyordum. Oraya bıraktığım şiir

kitabım gözüne ilişiyor, alıyor, bakıyor ve soruyor. ”Bu şiir kitabının

sahibi kim?” O sıralar Ostim TV de haber müdürü olan damadım “benim

kayınpederimin” diyor. İsmail Kara “ bu kitabı alabilir miyim “ diyor ve

kitabı alıyor.

Bir müddet sonra PTT aracılığıyla "Yalaka" isimli bir dergi elime geçti.

Bu derginin sahibi İsmail Kara idi. Benim şiir kitabıma da yer vermişti.

Sevindim ve Demetevler 6. Caddedeki adreslerine gittim. Mustafa

Ceylan’ı ilk orada gördüm. Her cumartesi günü toplanıp orada şiir

okuyorlarmış. Ben de o gruba dahil oldum.

Birbirinden değerli şair ve ozanların buluşma yeri idi. Hattat-ressam

Hüseyin Balım (Hakkın rahmetine kavuştu. Mekânı cennet olsun.) Ahmet

Canbaba, Hatice Türken, Şakir Susuz, Ulviye Savtur, Şemsettin Küzeci

bu toplantıların değişmez isimleri idi. O toplantıların çok faydasını

gördüm. Yeni dostlar kazandım. Hepsi de güçlü kalemlerdi.

Mustafa Ceylan kendinden emin, öğretmen edası içinde olan, güler

yüzlü, şiiri çok güzel yorumlayan biriydi. Bir gün kendisiyle şiir üzerine bir

mevzuda tartıştık. Ben “olur” dedim, o “olmaz” dedi. Aramıza küskünlük

gibi bir şey girdi. Akşam oldu, evlerimize giderken yanımdan ayrılmayan

Rahmetli Hüseyin Balım “ Ben seni ona övmüştüm, şöyle iyidir, böyle

iyidir, demiştim. Bana ne dedi biliyor musun? “ Ben sevmedim “dedi.

“Canı sağ olsun, sevmek zorunda değil, ister sever, ister sevmez ”

dedim. Balım “ Ağabey, bu hafta sonu Ceylan’ın oğlunun düğünü vardı,

beraber gideriz diye düşünmüştüm” deyince, “ Ne değişti ki yine beraber

gideriz” dememle rahmetlinin yüzünde güller açtı.

Hafta sonu eşlerimizle birlikte Elmadağ’a gittik. Çok güzel bir düğündü.

Mustafa Ceylan beni görünce şaşırdı. Diğer yandan mutluluğu

gözlerinden okundu. Düğün sırasında da Hüseyin Balım’a “Galiba

haklısın, Nusret iyi bir insan “ deyince, beni çok seven Hüseyin Balım da

mutlu olmuş.

275

Aradan uzun bir zaman geçince Mustafa Ceylan’ın çok değerli bir şair

olmasının yanında, araştırmacı, eleştirmen bir kimliğe sahip olduğunu da

öğrendim.

25 Ocak 1952 Elmadağ doğumlu Mustafa Ceylan benden bir yaş

küçük olmasına rağmen, duyduğum sevgi ve saygıdan ötürü kendisine

‘ağabey ‘diye hitap ediyorum.

Arif Nihat Asya ve Necip Fazıl Kısakürek’in öğrencisi, onlarca

şiir, araştırma, inceleme, roman kitaplarının yanında antoloji ve tahlil

kitaplarına imza atan bu usta kalemi kutluyorum. Onun gönlü delidir. "Bir

Yanardağ Fışkırması" şiirinde kendisini ne kadar da güzel ifade etmiştir.

Gönlü yerine göre bir yanardağ fışkırması, ceylanların hıçkırması, su

köpüğü, gün ışığı, Yunus’a can, Veysel’e saz, yükseklerde harman,

dertlilere dermandır.

Bazen de Ceylan kanatlanıp göğe uçar, kendisinden kendi kaçar.

Ceylan bizden kaçmasın. Hasret hasret çiçek açsın.

Biz ona kucak açtık, o da bize kucak açsın….

………………………..

276

BİR YANARDAĞ FIŞKIRMASI

Osman ÖCAL

1980’li yıllarda görevli olduğum beldede doğu cephesinde kavak

ağaçlarının güneş ışınlarını engellediği tavana yakın, kuzey cephesinde

bel hizasında kümes pençesi gibi iki küçük penceresi olan bir kahvehane

vardı. İçeriye girildiği zaman ilk etapta göz alışıncaya kadar o loş

aydınlıkta ve sigara dumanına boğulmuş mekânda kimlerin olduğu fark

edilmezdi. Ancak gürültüden ve sert vurulan okey taşlarının çıkardığı

sesin kalabalığından içerisinin dolu olduğunu anlayabilirdin.

Hemen bitişiğinde kapısız bir bölme, yine kümes penceresi gibi

küçücük yere yakın bir penceresi bulunan küçük bir oda. Odada çay

yapılan küçük bir tezgâh, küçük ahşap eski bir masa bir iki ahşap

sandalye, sigara küllüğü, eski bir teyp ve teypte çok zaman takılı

bulunan Musa Eroğlu’nun ‘Bir Yanardağ Fışkırması’ adlı kaseti.

Bu küçük odanın özel misafirleri birkaç sandalyelik masa etrafına

toplanır, aslan sütünden demlenirken en fazla dinledikleri türkü ‘Bir

Yanardağ Fışkırması’ ve ‘Mihriban.’

Loş aydınlıklı bu kahvenin müşterileri özel olmakla beraber diğer

kahvelerden hep kalabalık olurdu. Kahvenin sahibi Şevket abi hem çaycı

hem garson hem patrondu. Bazen hafta sonları uğrar hem Şevki abinin

sohbetinden hem de Bir Yanardağ Fışkırması ve Mihriban’ın Musa

Eroğlu’nun sesiyle insan üzerinde bıraktığı etkiden nasibimizi alırdık.

Bir Yanardağ Fışkırması türküsünün sözlerinin kime ait olduğunu

adeta beynimize kazımıştık. Yaz tatilinde memlekete döndüğümde

sadece kaset satan dükkânların bulunduğu sokağa uğramış ve kaseti

edinmiş zaman zaman dinliyordum.

Bir akşam balık avına çıktığımda ırmak kenarında muhabbet eden

birkaç hemşerime rastlamıştım. İlerleyen zaman içerisinde kaseti teybe

277

koyunca arkadaşlardan birisi ne istersem vereceğini belirterek ısrarla

kaseti kendisine vermemi istemişti.

Öyle bir ortamda kaset karşılığında bir şey talep etmek olamayacağı

gibi arkadaşımı kırmak istemediğim gibi kasetten de olmak

istemiyordum. Kaseti veremeyeceğimi ama yerine aynı kasetin yenisini

alıp vereceğimi söyleyerek bir çözüm yolu buldum. Nitekim daha sonra

kasetin yenisini alıp arkadaşa vererek sözümü yerine getirmiştim.

Aradan yıllar geçmişti. Ben genelde on birli koşma türü şiirler

yazıyordum. Bazen sekizli, yedili, on dörtlü hece şiirleri yazsam da asla

tatmin olmuyordum. Bir arayış içine girmiş ölçü birimine bakmadan Türk

edebiyat tarihinde kullanılan nazım türlerini, edebi sanatları tek tek

inceliyor nazım türlerine ve içerisinde edebi sanatları da barındıran

örnekler vermeye çalışıyordum. Olaya öyle bir dalmıştım ki sürekli hep

farklı bir nazım türüyle karşılaşmak istiyor, değişik nazım türleri ile şiir

yazmak hoşuma gidiyordu.

Bu arayış içindeyken bir gün karşıma uzun yıllar önce beynime

kazıdığım Mustafa Ceylan ismi çıkageldi ve kendimi antoloji com

sitesinde Mustafa Ceylan’ın sayfasında buluverdim.

İlk defa gördüğüm nazım türleri vardı sayfada. Zaman zaman uğruyor

dikkatle inceleyerek örnekler yazmaya çalışıyordum. Diğer taraftan da

acaba isim benzerliğimi yoksa ‘Bir Yanardağ Fışkırması’ bu şaire mi ait

diye düşünüyordum.

Yazdığım şiirleri paylaşınca bir şekilde Mustafa Ceylan’la mesaj

yoluyla haberleşmemiz söz konusu oldu. Yazılan şiirler üzerine kısa

sohbetlerimiz devam ederken Harun Yiğit, Refika Doğan, Yusuf Bozan

gibi değerli isimler karşıma çıkıyor ve bu arada da Gülce şekilleniyordu.

Kısa bir süre sonra ise adını beynime kazıtan ‘Bir Yanardağ

Fışkırması’ şiirini sayfasında görünce nasıl sevindiğimi anlatamam.

Bu büyük insan bu büyük şair ile artık sanaldan sık sık görüşüyor,

diğer Gülce kurucusu arkadaşlarla da istişareler yaparak Gülce’nin

yıldızını parlatmaya çalışıyorduk.

278

Büyük saygı duyduğum araştırmacı yazar şair Mustafa Ceylan ile

sanaldan tanışalı birkaç yıl olmuş ama henüz yüz yüze karşılaşma

şansımız olmamıştı.

Ocak 2010’da Antalya’da 44. Sanat yılı kutlama programına davet

edilmem bu büyük insanla tanışmam için bir fırsat olabilirdi. Uzak

demeden kar kış demeden eşimle beraber davete icabet ettik ve kutlama

programına katılarak tanışma şansını yakaladık. Ve gerçekten saygıya

değer bir kişiliğe sahip olduğunu bu canlı görüşmemizde de tanık olduk.

Türk edebiyatı Türk şiiri adına büyük bir bilgi birikimi ve bu birikimini

zaman zaman yazılı anlatıma zaman zaman verdiği konferanslarla sözlü

anlatıma hatta videolu anlatıma dönüştüren bu edebiyat gönüllü insanla

ilişkimizi devam ettirerek daha sonraki yıllarda gerek Antalya gerek

Ankara’da defalarca görüşerek dostluğumuzu ayrılmamak üzere

pekiştirdik.

Bu arada dost yürek Sayın Mustafa Ceylan’a daha nice sanat yılları

kutlayacak sağlıklı ömürler dilerken değerli şairi henüz tanımadan Musa

Eroğlu’nun sazı ve söyleyiş tarzıyla beni mest eden türküsünün sözlerini

de kullanarak, o loş mekânda geçirdiğimiz zamanı anılaştırmak adına

Gülce-Gülistan türünde kaleme aldığım çalışmamı da eklemek istiyorum.

Saygı ile.

Vay Gönül

Bir zamanlar, derdi dinmez, körkütüktün hey gönül!

Hep sorardın, her gecenden, yağsa gündüz mey gönül.

Kâh zarından, kâh yaşından, cemre düşmez güllere,

Bir çilingir yok ki açsın, sürgülüydün, huy gönül.

Keşmekeşlik sardığından, muzdariptin velhasıl,

Düşlerinden verdiğin pay, hep canımdan say gönül.

Kahrı bitmez merhemin var, kadri olmaz arsızın,

Her sakinin bardağından yandı lebler doy gönül!

279

Kahvesinden, garsonundan öç alırken meydanın,

Toz köpürten, dar mekândan kopmamıştın bey gönül!

Demli çaylar zevke kaynar, pek sayılmaz kahvane,

Loş karanlık, Şevki bekler, sen düşerdin duy gönül!

İçmeden mey, sarhoşuydun kalbe kispet türkünün,

Ah çekerken, derde kırgın, dinliyordun ney gönül.

‘Bir yanardağ fışkırması

Benim gönlüm deli gönlüm.

Ceylanların hıçkırması

Benim gönlüm deli gönlüm

Dost dağının büyük çığı,

Çiğdemlerin hıçkırığı,

Su köpüğü, gün ışığı

Benim gönlüm, deli gönlüm.’

Kirli bardak doldu artık, çekmeliydin bir yudum,

Şevki bekler, uçlu efsun tüttürürken, çay gönül.

Tuşta parmak, türkü bitmez, tekrarından bıkmadan

Tüm saatler, aynı dilden harcanırken hay gönül!

Bir ozandır, telde tutmuş, Pir Ceylan’ın nabzını,

Bak ne söyler, anla artık, var tez elden yay gönül!

‘Neye yarar çok ile az?

Biraz sevda, biraz da naz

Yunus’ a can, Veysel’ e saz

Benim gönlüm, deli gönlüm.’

Gurbetin zor, bir zalimden, muskasından kop dedim,

Eğle kendin, gonca gülden yâr mı yoktur cay gönül!

Dinledin söz, yol kat ettik çölde kavruk taş gibi,

Sır kokuttun, hasretinden harlı yandın toy gönül.

280

Sürdü düşler, gün darılgan, ay karanlık, Şevki yok!

Bir kasetten ayrı kalmak, ‘zor’ dedin sen, buy gönül!

Çok direndim, gerçi hakkın, saygı duydum aşkına,

Gözde yaşlar, bıkmadık hiç, dinlemekten bay gönül.

‘Yükseklerde harman olur,

Dertlilere derman olur,

Aşk denince ferman olur

Benim gönlüm, deli gönlüm.

Kanatlanıp göğe uçar,

Kendisinden kendi kaçar,

Hasret hasret çiçek açar

Benim gönlüm, deli gönlüm’

Ben güvendim, sen de sevdin, sevdasından mahrumuz,

Vuslatî der; tek kazancım: Kabre hasret vay gönül!

Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün

08.10.2008

Osman ÖCAL

281

Ökkeş ÖZTÜRK

Sevgili Harun Yiğit, telefonla Mustafa CEYLAN hakkında bir yazı yaz

demeseydi hiç aklıma gelmezdi. Yıllardır arkadaşlık ettiğim, birlikte içki

içtiğim, içimi döktüğüm, edebi toplantılarına katıldığım kişi hakkında yazı

yazmanın zorluğunu anladım.

Mustafa CEYLAN'ı anlatmak o kadar zor ki nasıl başlayacağını

bilmiyor insan, nasıl bir bardak su ile umman anlatılmazsa birkaç

satırlarda Mustafa CEYLAN anlatılmaz. Bu nedenle işe çevreyi

tanımakla başlamak gerek. Mustafa CEYLAN bir kasaba çocuğudur.

Anadolu’nun tüm şehirlerinde olduğu gibi o da örf, adet, gelenek gibi

değerlere son derece önem veren bir kişiliğe sahiptir, duygusal bir

yapıya sahip olması onu edebiyatla, öncelikle de şiirle haşır neşir

olmaya yetmiştir.

Gerek lise gerekse yüksek tahsil yıllarında Ankara'da yaşayan sanat

çevresi ile tanışma fırsatını bulmuştur. Ahmet Tufan ŞENTÜRK ve diğer

yazar, çizer kişilerle. Ankara'nın Abidinpaşa semtinde Edebiyat

sohbetlerine, şiir dinletilerine katılarak tabir caizse, ilk şerbeti orda tatmış

ilk heyecanı o yıllarda yaşamıştır.

Mustafa sevecenliği, tez canlılığı, heyecanlı oluşu ve hürmet etmeyi

kutsal bir ibadet gibi görmesi nedeniyle toplantıların en genci, en

tecrübesizi olmasına rağmen onlar tarafından hemen kabul görmüş ve

aralarında yer edinmiş ve de çokta sevilmiştir. Bu kabul görme Mustafa

CEYLAN'a bir haz vermekle kalmayıp cesarette kazandırmıştır. Özellikle

Ahmet Tufan ŞENTÜRK etkisinde şiirler yazıp çevresindekiler okuyup

bunların görüşlerini almıştır, onların teşvikiyle edebiyatta yol almaya

başlamış; okudukça okumuş, okudukça bilgi dağarcığına yeni yeni

bilgiler eklemiştir.

Matematik, fizik, kimya gibi bilimleri sevmesi onun şiirden uzak

kalmasına engel teşkil etmeyip dahada realist şiirler yazmasına vesile

olmuştur. Bu yıllarda çağdaş şairlerinin birçoğunu okumuş, onların şiir

dillerini incelemiş, birçoğuyla bire bir söyleyişi yapma fırsatını da

bulmuştur. Bu yıllar Mustafa CEYLAN'ı sanatta çıraklık, kalfalık yıllarıdır.

282

Ustalarına baba, pir, üstat gibi, sıfatlar yakıştırmış onların etkisi altında

kalmaktan onların şiirlerinden esinlenmekten gocunmayıp bilakis onur

duymuştur.

Ben Mustafa’yla , pişmiş, olgunlaşmış kendine güvenen bir dönemde

tanıştım artık kor olmuş yanıyordu; yandıkça çevresine ışık saçıyor ham

insanın olgunlaşmasını sağlıyordu. Çevresinde çok sayıda insan vardı.

Sanki göreviymiş gibi birçok genç insana, şiir konusunda yardım

ediyordu. Ankara Abidinpaşa ne öğrendiyse onları çevresine uyguluyor

bir geleneği sürdürmeye çalışıyordu.

Mustafa CEYLAN bu günlerde başlı başına ekol bir akım olduğunu

kanıtlarcasına "GÜLCE Edebiyat Akımı" diye bir akım başlattı. Bunda ne

derece başarılı, ne derecede başarısız olduğunu zaman ve edebiyat

tarihi gösterecektir. Ancak bence önemli olan, bu cesareti kendinde

bulması ve bir avuç arkadaşı ile “ki bunlardan biri de sevgili Harun YİĞİT

kardeşimizdir.” buna soyunmasıdır. Bunun taktire şayan yanları vardır

kanımca. Başlarken de belirttiğim gibi, zor iştir Mustafa CEYLAN'ı

anlatmak.

Ben sanatının 50. yılında kendisine başarılar, sağlıklı bir yaşam diliyor,

iyi ki varsın Mustafa CEYLAN diyorum.

283

Mustafa CEYLAN’a

Ömer Ekinci Micingirt

Eşref-i mahlûk olan insan,aklı, hisleri, yetenekleri ve iradesi ile diğer

bütün varlıklardan ayrı tutulmuştur. Yetenek denince bizim camiada yani

şâirlerde hemen iyi şiir yazmak zannedilir. Hâlbuki iyi şiir iyi şahsiyetlerle

değer kazanır. İyi şahsiyet olmak yani adam olmak yetenek işidir, az

bulunan hasletlerdir. Akl-ı selim olan her insanın, özellikle Müslüman

Türk şâirlerinin düşünmesi, cevap araması, bulduğu cevaba göre

hayatını şekillendirmesi gereken özellik budur.

Ben Mustafa Ceylan Ağabeyi epey yıllardır tanıyorum ve gönlüden bir

bağ kurmuş ve hukuk oluşturmuşuz. Mustafa Ceylan Ağabey hiçbir

ayrıma tabi tutmadan edebiyatta kalemi sağlam olan herkese ama

herkese emek sarfeden ve karşılık beklemeden bunu toplumun

hafızasına sunan büyük ustalardandır. Biz millet olarak ölmeden

kıymetlerimizin farkına varamıyoruz maalesef. Allah Mustafa Ağabey’e

uzun ve sıhhatli ömürler versin inşallah…

Yukarıda da ifade ettiğim gibi, özetle, bütün olmasa da birçok şair

arkadaşın şiiri hakkında keskin anlaşılır yol gösterici tespitleri ve şiir

tahlilleri mevcuttur ve adeta eser sahibine bu yönüyle de büyük şevk ve

güç verir.Şiir ve edebiyatın her safhasında emek ve eserlerin yaşaması

yaşatmaya çalışması kadirşinas ve alicenaplığının en belirgin

284

göstergesidir .Ustanın birçok vasıflarıyla birlikte alçak gönüllüğü vefa ve

sadakati bize model , bizlerin nasıl olmamız gerektiğini göstermektedir.

Rahmeta kavuşan her şairin arkasından mutlaka o şairin unutulmaması

için adına bir eser dillendir ve başarır. Bir anımı hatırlatarak sözlerimi

bitirmek isterim:

Bursa Konak Kültür Merkezinde 2007 yılında benim imza günüme teşrif

etmişlerdi ve o günlerde benden habersiz beni anlatan uzun ve detaylı

bir kitapçık oluşturmuş ve dinletide sunmuştu… Yine rahmete kavuşan

ikimizin ortak dostu olan Sevim ERDOĞAN TEZEL hanım için çok

hüzünlenmiştik birlikte ve daha sonraki bir etkinlikte Kestel Belediye

Başkanıyla konuşarak bir caddeye ismi verilmesine vesile olundu(SEVİM

ERDOĞAN TEZEL CADDESİ)

Kısaca fâni olan bu dünyada gönül insanlarının sayısı o kadar az ki ve

Mustafa CEYLAN gibiler çok az sayıda unutulmamalı. Biz şairlerin en

büyük meselelerinden biri, hatta en önemlisi, şiirlerimizle hal dilimizin

layıkıyla temsil meselesidir. Zamanımızda şairleri şiiri nasıl anlıyorlar?

Nasıl yaşıyorlar, hayatlarına nasıl tatbik ediyorlar? Yaşayışlarıyla,

bilgileriyle, örf-adetleriyle, çalışkanlık, dürüstlük, imge ve teknikleriyle;

kısaca bütün edebi hareketleriyle layıkıyla temsil edebiliyorlar mı? Bu

soruya samimiyetle cevap vermek için Mustafa Ceylan ŞİİR

TAHLİLLERİNİ okunmasını tavsiye eder 50.SANAT YILINI kutlar uzun

ve sıhhatli bir ömür dilerim.

Ömer Ekinci Micingirt

Şâir-Yazar

…………………….

285

BENİM BABAM

Pınar SARP (CEYLAN)

Benim babam öyle kelimelerle anlatılmaz, anlatılsa da kelimeler bence

az gelir onu anlatmaya..

Benim babam çok gönlü yüce bir adamdır. Hassastır, bir o kadarda

kibardır.

Benim babam şiir ile yaşar. Şiir ve edebiyat onun damarlarındaki kandır

candır. Biz evlatlarını şiirleri ile büyütmüştür. Annemde şiirleriyle aşık

olmuştur ona.

Benim babamın cümleleri sonsuzluk gibidir oturur dinlersin her şey akar

gider.. Seni de götürür dizeleriyle anlamazsın…

Benim babam adam gibi adamdır. Sevdiklerinin her zaman yanındadır..

Benim babam duygu adamıdır.. Hayatımda gördüğüm belKide en

duygusal insandır..

Benim babam beni yetiştiren o ulu çınardır.

Benim babam annemin ve bizim kahramanımızdır.

Benim babam kalemiyle konuşur. O kadar çok şey anlatır ki o

kalemi..Hayatımda gördüğüm en güçlü kalemdir o?

286

Benim babam şiir ruhlu her cümlesi ayrı bir anlam, her dizesi ayrı bir

güzellik ve tat taşır.

Benim babam hep aydınlık yol gösterir.

Benim babam kitaplarıyla ufukları açar.

Benim babam evimizin direği bizde onun gözünün bebeğiyiz.

Benim babam evet o benim ve ben çok şanslıyım.

Babacığım bu gün senin doğum günün ve sen bir yaşına daha girdin.

Allah sana uzun uzun ömürler nasip eylesin. İyiki benim babamsın. İyiki

varsın. Yeni yaşında sağlık mutluluk ve huzur hep seninle olsun. Biz

ailen ve arkadaşların seni çok seviyoruz. Allah seni başımızdan eksik

etmesin babacığım.

Sen hep yaz. Hep yazki biz şiirlerinle kendimizi bulalım. Kalemin hiç

tükenmesin. Hep bizimle ol. Bazen seni şiirlerinden kıskanıyoruz ailecek

ama şiirler senin her şeyin.. Şiirle kal..

Seni çok

seven kızın PINAR (CEYLAN) SARP

287

Mustafa Ceylan

Ramazan EFE

Raslantı olsa gerek. 5+7 dizilimli bir şiir paylaşımın altına çarşaf gibi bir

yorum ya da Gülce Şiirleriyle ilgili bir makale de Mustafa Ceylan adı var.

Sıcağı Sıcağına Ankara’da "Gülende’nin Beşiği" adında Ozan Muharrem

Yazıcıoğlu’nun şiirlerinin yer aldığı kitabı yayımlayan Mustafa Ceylan ile

akrabalık olup olmadığını sordum. Sanki “kaldır ayağını, üstüne bastın”

diyecek gibi bir duyguyla Ceylan ustayla tanışmamın tazeliği dün gibi

anımsadığım bir olay.

Denizli de bir şiir toplantısında iki yabancının yanında yer olduğunu

söyledi Ceylanı tanıyan bir arkadaşım. Neyse Onun kadar değer

verdiğim Vatandaş Osman Harun Yiğit gülücüklerinin arkasında

dostluklarını paylaştığım arkadaşlarım oldular. Güftesini yazdığı,

bestesini yapan ustanın (Şenol Yağar) vefat ettiğini söyleyen Ceylan' ın

iki şarkısını notalayarak güncellenmesini sağladık.

Bir de Ankara’da buluştuk. Ramazan Topoğlu’na gideceğiz.

Ankara’da değilmişim gibi Topoğlu’na saygın bir kişiliği gönderdiğimi

belirttim. Bizi kapıda karşılayan Topoğlu beni görünce yüzünde bir bulut

sıyrıldı sanki. Odasında kucaklaşırken Mustafa Ceylan gibi bir adamla

bol bol fotoğraf çektirirsin artık deyip o an ki resimler koleksiyonumda ve

Facebook sayfamda Ayrıcalıklı yerini korumaktadır.

Şiir Zamanı yöneticisi Yasemin Turan Demir’le tanıştırırken şok

yaşamadan o güzel insanla da karşılaşmanın ardında bol bol söyleştik.

Yasemin hanımın coşkusu da bir başkaydı. O koca adamla birlikte Şiir

zamanının 2. yaş günü nedeniyle Dolu dolu olduğunu söyleyen

arkadaşların anlattıkları ve sanalda paylaşımları bunların kanıtları...

Ramazan Efe

Emekli Öğretmen

Merkezefendi-Denizli

288

Sayın Mustafa Ceylan’a

Rahime KAYA

Her insan bir kâğıda sığmayacak kadar sonsuzdur. Ne başı bellidir ne de

sonu. Bizler doğumu baş, ölümü son sanıyoruz. Oysa aslolan insandır. A

kişi B kişi değil. Nasıl ki her çiçek mevsiminde yaşıyor, soluyor. İnsan o

çiçeği görmek için sonraki mevsimi bekliyor. Beklerken de çiçeğin

solmadığını, yeniden aynı çiçeğe kavuştuğunu kabul ediyor ise, insanda

da, insanın ölmediğini, her yeni nesille kişilerin yaşadığını kabul

etmelidir. Etmelidir ki şiirlerin, şairlerin sonsuz yaşadığını, kesintiye

uğramadığını da kabul etsin.

İlk şiiri kim yazmış, kime yazmış, adı neydi?

İlk insan, ikinci insana yazmıştır ve adı sevgidir.

Şiir yazıdan önce bakışla, gülüşle, sitemle yazılmıştır. Ana teması

sevgidir. Birin bire duyduğu sevgi, yüreklerdeki kıpırdayış gözlerle dile

gelmiş, kalemle sonsuzluğu bırakılmıştır. Şairin adı A ya da B fark

etmeksizin her yeni yazan bir önceki şiire bir harf eklemiştir. Şiir bugünkü

seviyeye gelmiştir. Önemli olan insanlık adına nitelikli, edebi şiirlerin

gelişebilmesidir.

Bu bağlamda, Sayın Mustafa Ceylan şiire yeni harfler koymakla

kalmayıp, yeni yazın geliştirmiş edebi kişiliği ile takdiri şayandır.

Kendisini Gülce Edebiyat Akımı ile tanıdım. Gülce şiir akımı şiirler

yazmama teşvik etti, destek verdi.

Benim için daima ağabey olarak, saygıyla kalacak kişilerdendir.

Elli değil sonsuzca yıllara Ceylan ağabey.

289

Adıyla Müsemma

"Bir Yanardağ Fışkırması" ;

Mustafa Ceylan...

Refika Doğan

Dostluk öyle derin, öyle yalın ve hesapsız kitapsız bir duygudur ki; ne

cinsiyet kavramına ne de kan bağından gelen hısım akrabalığa takılıp

kalır. O bağ öylesine güçlü, öylesine dirençli ve günübirlik çıkar

hesaplarının çok ötesinde sıcacık bir omuz, pervasız ve içten bir

dikleniş, fitnesiz bir yakarıştır iyi kötü anlarında.

Ne mutlu her şeye rağmen bunu başarabilenlere...

Ve ne mutlu gitgide yozlaşan dostluk ilişkilerine inatla, karşılıklı saygı,

sevgi ve inançla bugüne taşıyabilenlere, ne mutlu...

1980'lerin sonu 90'ların başı bir Ankara anımsaması...

Bir akşam dinlencesinde rastgele açtığım yerel bir radyo kanalında -

kısacık da olsa- dinlediğim nefis bir türkü ve özgün, lirik bir sesin ruhumu

sarmalayışıyla nefessiz kaldım...

"...

Neye yarar çok ile az,

Biraz sevda biraz da naz.

Yunus' a can, Veysel' e saz

Benim gönlüm deli gönlüm.

Yükseklerde harman olur,

Dertlilere derman olur,

Aşk deyince fermân olur

Benim gönlüm deli gönlüm."

290

Ne türkünün, ne de yorumlayan sanatçının adını öğrenemeden müzik

bitmişti. Demek ki türkü başlığı ve yorumlayan sanatçının adı önceden

anons edilmiş ve ben, müziğin ortasında yayına katılmışım! Tesadüf

işte...

Ezginin tınıları ve o naif, billur sesle türkü, hüzünlü bir nehir gibi aktı

ruhumun denizlerine, kanadım...

Adını sanını bilmediğim bu türküyü bir daha dinleyebilir miydim, kim

bilir...

Yılları döşedim ömür yokuşunun yamaçlarındaki bilinmez

güzergâhlara...

O türkü içimde çoğalan bir ses, ben türküde tekil ve cılız bir nefes...

***

Hangi yönden estiğini bilemediğim bir rüzgâr, savuruverdi beni Ankara'

dan Antalya' ya ansızın. Ömür kumaşım ki, paralanmış...

Kırklara karışan ömrün güz bahçesinde esen hazan yeli, güllerimi

örselemekte, sarı-kahve tonlarıyla alalamaktaydı esrik beni.

Dile kolay! Kırk yıllık Ankara yaşamından, yepyeni ve bilinmedik bir

yaşama, Antalya' ya sert bir geçişle dâhil olmak kolay olmasa gerek!

Yabancılık duygusunun içimi ezdiği bir süreçte beni bu güzel kente

bağlayan , kaynaştıran en belirgin etkendi Kale Kapısı/Yat

Limanı/Cumhuriyet Meydanı ile Selekler' i çevreleyen ve Konyaaltı

Caddesi' ne doğru bükülen noktadaki " Güllük Kavşağı " ve

boyluboyunca "Güllük Caddesi."

Güllük' te, Emekliler Parkı' ndan bakınca; masmavi denizle göğün

birleştiği ufukta, -heybetiyle adeta meydan okuyan Beydağları' na

nispet edercesine- kızıl dudağıyla mey içen şuh bir kadın gibiydi Antalya.

Rengârenk çiçek öbekleriyle cıvıl cıvıl şiirsel bir kent...

Bir yanımla Akdeniz' in tuzlu sularını içerken gözlerim, diğer yanımla -

hızlıca ve belki de hoyratça- akıp giden hayatın gerçekliği karşısında

diklenen ruhumun biriktirdiği mısralarım ve sessiz, kimsesiz sözlerim...

2003' ün ikinci yarısıydı...

İşte böyle bir hâlet-i ruhiya içerisinde dalıverdim internet dünyasındaki

"Antalya/Güllük" şiir ve edebiyat grubuna. Tamamıyla yabancısı

olduğum bu paylaşım sitesinde ilk kez şiir ve edebiyat üzerine sesli

düşünecek, insanlarla ortak paydalarda buluşarak bir şeyler üretecektim

naçizane. Ne bir sosyal çevrem, ne edebî birikimim vardı. Artık nasıl

olacaktıysa...Tek tutunduğum dal " Antalya/ Güllük" ismine olan

aşinalığımdı.

291

Hiç bir deneyimimin olmadığı bu arenada, grup üyeliğimin ardından

yoruma dayalı paylaşımlarla ısınmaya çalışıyordum.

Grubun kurucu olan ve ismini ilk kez burada duyduğum Mustafa Ceylan'

ın, diğer grup üyelerinden elbetteki herhangi bir farkı, ayrıcalığı yoktu

benim için. Ta ki internet ortamında şiir ve müzik paylaşımlarının

olacağı "Antalya/ Güllük Radyosu" nun kurulduğunun duyurulmasına

değin...

Bir kaç gün sonra...

Saat 19.30-20.00 suları...

Çarçabuk hazırladığım akşam yemeğinin ardından biraz müzik dinlemek

istedim. İlk kez internet ortamında radyo dinlemenin ne menem bir şey

olduğunu merak ederek "Antalya/Güllük" radyosunu açtım. Yayında bir

beyefendi şiir okuyordu. Kim olduğunu ve kimin şiirini seslendirdiğini de

bilmiyordum. Bildiğim tek şey, radyodaki sesin tonuyla, vurgusuyla,

duygusuyla, ahenkli geçişleri ve hançeresiyle güzel Türkçemizi çok

güzel birleştirdiğini ve şiirin ruhuna girerek dinleyiciyi de o ruhun içine

çektiği gerçeğiydi. Birbirimizden habersiz olarak; yayında yorumcu,

dışarıda dinleyici olan ben, mest halindeydik. Öylece dinledim şiiri huşu

içinde. Şiirde ne şiirmiş Yarabbi!

Bulutlara hasret kirpiklerim ıpıslak... Bıçakucu bir sancı sinemin

ortasında... Bu neyin sızısı yüreğim, de hele! Ruhum terkedivermiş

bedenimi, şiirin efsunkâr girdabında savrulup durmakta... Ben miyim

savrulan, mısraların özündeki hayat mı, bilemedim ki...

Bir yanda içeriğiyle sineme saplanan şiir, öte yanda şiiri hallaç pamuğu

gibi bir uçtan bir uca savuran yorum...

Derken...

Bir anonsla o naif duygu deryasından gerçeğe dönüverdim. Radyodaki

ses: "Bu güzel öykülü şiirin değerli şairi Refika Doğan' a teşekkür ediyor,

başarılarının devamını diliyorum" demez mi! Duyduklarım karşısında

şaşkınlığım iyice artmış, "gerçek mi sanrı mı" diye anlamaya

çalışıyordum bu durumu. Ne yani? Şimdi bu şiir benim miydi? Bu kadar

muazzam bir şiiri ben yazmış olamazdım! Ancak duyduklarım da

gerçekti! Evet, radyoda seslendirilen şiir bana ait öykülü bir şiirdi.

Demek ki etkili bir yorumla şiir, adeta yeniden yazılabiliyormuş. Burada

benim değil, şiiri seslendiren, kendi yorumunu katarak yeniden

292

değerleyen yorumcunun marifeti söz konusuydu. Şüphesiz, başarı o'na

aitti.

Şiiri seslendiren ve yayını tek başına göğüsleyen kişiyi merak

ettiğimden, yayının bitişine değin dinlemeye devam ettim. Hemen her

şiirin, aynı duygu yoğunluğu ile seslendirildiğine tanık oldum. Kendinden

emin, dingin bir duruş ve duygu yüklü doğaçlama yorum...

Nihayetinde öğrenmiştim şiiri yorumlayan ve sunumuyla dinleyiciyi

yayına kenetleyen kişiyi: "Mustafa Ceylan!"...

***

Kısa zaman zarfında yayın hayatına birbirinden değerli arkadaşlar

katıldı. Her birinin sunumu kendine özel, özgün ve sürükleyici...

Artan katılımla birlikte yayın da cezbedici bir hâl almış, "Mustafa Ceylan"

adı etrafında saygı, sevgi, güven ve dostluğa dayalı anlamlı bir halka

oluşmuştu. Gerek yayıncı, gerek yayın akışı ve sunumuyla birlikte

dinleyici kitlesiyle de farklı, renkli ve özgürdü Güllük. Kısa zamanda

kendi içinde tutarlı, disiplinli, değerlere saygılı ve titiz bir yayın politikası

oluşturmuştu. Pek tabii ki bütün bu güzelliklerin mimarı, ortak

paydasıydı herkese dost ve bir şiir-edebiyat tutkunu olan "Mustafa

Ceylan" adı.

Tamamen gönüllülük esasına dayanan ve usta-çırak anlayışıyla yayın

yapan "Antalya/Güllük" radyosu, kendi alanında bir ekol idi. İnternet

radyo yayıncılığı konusunda yepyeni değerler yetiştirmiş, vakti gelince

de kendi kanatlarıyla farklı diyârlara özgürce uçmasına olanak tanımıştı.

Gerek grup çalışmaları gerekse radyo yayını paylaşımlarıyla daha

yakından tanır olduğum Mustafa Ceylan hakkında belli bir kanıya

sahiptim artık. Herkesin ağabeyi, kardeşi, dostu, ustası olabilmeyi

başarmış bir gani gönül, bir şiir sevdalısı, bir duyarlı yürek...

Çok okuyan, araştıran, sorgulayan, analiz eden, , yetenekli ve/veya

yetenekli olup da koşulları elvermeyen kalemlerin elinden tutarak öne

çıkaran, yüreklendiren, insaflı, merhametli, vefalı bir bilge insan...

***

Radyo Güllük' te program yapan değerli arkadaşımız Harun Yiğit' in,

yayında olduğu bir akşamdı. Şiir yorumlarıyla birlikte, birbirinden güzel

has türkülerin paylaşıldığı bir sunum söz konusuydu. Harun Bey, hocam

293

dediği Mustafa Ceylan' a ve radyo dinleyenlerine armağan bir türkü

anonsuyla bizleri kısa bir an sessizliğe gömdü. Türkü adının "Bir

Yanardağ Fışkırması," sözlerinin Mustafa Ceylan' a ait, derleyen ve

yorumlayanınsa usta sanatçı Musa Eroğlu' nun olduğuna dair bir anons

geçildi. Tabii, bu anons bende olağanüstü bir etki yaratmadı o an için.

Türküleri seven biri olarak, tabii ki mutlu olmuştum anonstan. Ancak beni

bekleyen asıl sürprizden bihaberdim elbette.

Ve türkü yayında... O da ne! Çok uzaklarda kalmış bir tanıdık dostun

sesini, nefesini duymuşçasına irkilerek kulak kabarttım müziğe. Evet,

sonlarına doğru dinleyebildiğim ve yorumcusuyla kaynağının kim

olduğunu bilmediğim o türkü... Aman Allah' ım! O sözler, o sazlar ve usta

yorumuyla o ezgi... Bittim! Yıllar öncesinde kalan yitik bir parçamla

tamamlanmış ruhumdu söz konusu olan. Türkü sona erdiğinde de

geçmemişti şaşkınlığım. İlk defa bütünüyle dinlediğim türkü sözlerinin

derinlerindeki mânâ deryâsında kaybolmuş, bu muhteşem rastlantıyla bir

hoş olmuştum. İçimden kuşlar gibi kıvançlı bir şükran duygusu geçiverdi

yaradanıma. Demek bu türkünün sözleri Ceylan hocanın bir şiirine

dayanmakta ve adı da "Bir Yanardağ Fışkırması" ydı!

Hayatta hiç bir rastlantının boşuna olmadığına ve bunda da bir hikmet

bulunduğuna dair inancımı korumaya devam ettim. Ankara' dan Antalya'

ya uzanan bir yaşam kavşağında türkülerle, şiir , edebiyat ve daha nice

ortak paydalarla kesişmekteydi yollarımız.

***

Takvim yaprakları eksiliyorken birer birer, mevsimler ve gün de dönüyor,

değişiyordu hızlı bir devinimle. İlk yaz bitmiş, kiraz ağaçları çoktan

dönüvermişti çiçekten meyveye.

Akdeniz' in tuzu ipil ipil dökülürken şakaklarımızdan, -Ceylan hocanın

şiirindeki gibi- sadece deli gönlümüz değildi yanar dağlar gibi fışkıran;

ruhumuz da...

Her şey normal seyrinde ilerlerken, "Antalya/Güllük" grubunda paylaşılan

bir duyuru dikkatimi çekti. Bir anda onlarca kişinin yanıtladığı bu

duyurunun konusu ne yazık ki Ceylan hoca idi. Bilgisayarın başında

kalakalmıştım öylece. Hoca, apar topar hastaneye kaldırılarak yoğun

bakıma alınmış, durumu ciddiyetini korumaktaymış. Karmakarışık bir

durumdu o an. Ne diyeceğimi bilemez bir halde; omuzlarım düşük,

boğazımda bin düğüm...

294

Bütün masumiyetiyle düşüverdi yanağıma iki inci tanesi...

Henüz yüzyüze gelerek görmediğim bu bilge insana, bu renkli kişiliğe, bu

duyarlı yüreğe dûa etmekten gayrı bir şey gelmiyordu elimden maalesef.

Beklentisiz, içten ve katıksız bu dostluk köprüsünde bir ince çizgi, bir

bilinmez tüneldi araf...

Zaman çemberinden geçerken, her geçişin kendi öyküsü kalıyordu

çemberin içinde iz olarak. Ve yine her izin rengi, boyutu, derinliği, anlamı

pek tabii ki farklılaşmaktaydı doğallıkla.

Şu evrenin bir zerresi olarak; izimiz nedir, ne kadardır, nasıldır,

bilemeyiz elbette. Bildiğimiz tek gerçek, şiir ve edebiyat sevgisiyle

yürünülen bu yoldaki kesişmelerimiz ve bu kesişmelerle edinilen

dostluklar, kazanılan değerlerle, bizim bu değerlere katkımız.

***

Evet...

Hızla geçerken zaman, öyle anlar olur ki hiç geçmiyor sanırsınız. Bir

hastane gerçeği bütün dost yürekleri birleştirmiş, dûalar kabûl olunmuştu

bu kenetlenme karşısında. Çok şükür ki, hocanın yaşama direnci galip

gelmiş, kısa sürede sağlığına kavuşarak yeniden çok sevdiği ve şiiredebiyat sevdasını harmanladığı "Radyo Güllük" günlerine, dostlarına

dönmüştü.

Ve Gülce' li süreç...

Artık sanaldan gerçeğe geçiş zamanı gelmiş, süreç başlamıştı. Aynı

kentte yaşıyor olmanın ve aynı amaç etrafında birleşerek ortak

paylaşımlarda bulunmanın avantajıyla...

2003-2005 yıllarında Harun Yiğit ve Mustafa Ceylan' ın (henüz araştırma

ve geliştirme aşamasında) başlattıkları "Gülce Edebî Çalışmaları" ilgimi

çekmiş, (internet ortamında) dışarıdan destekleme kaydıyla ortaya

konulmaya çalışılan bu önemli ve yenilikçi hareketin kıyısında bekleyip

gözlemlemeyi tercih ettim bir süre. Zamanla olgunlaşan ve ortak bir

paydaya dönüşen bu dayanışmamız, 2008 Eylül' ünde aynı amaca

yönelmiş bir ekip çalışmasıyla resmiyete dönüşmüş, kenetleyip

kaynaştırmıştı bizi dostluk halkasıyla. Hiç bir şekilde yadsımadığımız en

güzel, en anlaşılır ve anlamlı paydaşımızdı Gülce.

Gündoğumundan günbatımına değin değil, çok daha ötesiydi Gülce'

miz.

Gülce ile Mustafa Ceylan adını daha yakından tanıma, daha etraflıca

tahlil etme olanağını bulmuştum. Bir kere inanılmaz bir hafızaya sahipti.

295

Titrek bir mum ışığıyla aydınlık bir kapıya yol aralayışınaydı tanıklığım.

Kendisini az geri çekerken, inandığı insanları öne çıkarmaktan, onlara

karşılıksız desteğini sunmaktan mutluluk duyan bir çağımız Dede

Korkut' u, bir bilge kişiydi.

Çok okuyup çok çalışan bu değerli hocamızın azmi ve emeği karşısında

bazen şaşırır, şüpheye düşerdim; "nasıl bu kadar sağlam ayakta

durabiliyor " diye. Hatta zaman zaman kendisine şaka yollu takılır,

programlanmış bir robota benzettiğimi söylerdim.

Belirli zaman dilimlerinde ve yine hayatın belirli dönemeçlerinde her

birimizin birer Kutup Yıldızımız, bilge kişimiz vardır mutlaka; bizleri

onure eden, öne çıkaran, desteğini esirgemeyen ustamız, ağabeyimiz,

dostumuz...

***

Mustafa Ceylan denilince ilk anda kin tutmayan, buna mukabil çabuk

parlayan ve aynı hızla yelkenleri indiren, merhamet sahibi bir duygu

insanı gelir aklıma. İşinde hırslıdır, hızlıdır. Başladığı işi sonuna kadar

götürmeye, başarmaya odaklı bir azim ve inanç örneği.

Şiir ve edebiyatla hemhal olmuş böyle bir yüreği, şiir ve edebiyattan -

özellikle de- Gülce' den uzak tutmak, ayrı düşünmek ölüme

göndermekle eşdeğerdir.

Gelenekçi yanını muhafaza ederken özünde, öne çıkardığı yenilikçi ve

dost yanıdır. Zaman zaman şeker hanım(!) yüzünden agresif tavırları

olsa da, bu durum O' nun " Yunus' un Odunu, Karıncanın Gölgesi"

olduğu gerçeğini değiştirmez. Tıpkı o odunun külü, karınca gölgesinin

düştüğü toprak olmayı şanından bilen gönlün bendeki ben' i gibi...

Su akar da zaman akmaz mı? Akan zaman ömür duvarını aşındırarak

azar azar, yıkmaz mı? Keşke, şu göz görebilseydi her zerreciği...

2005-2006 yılları olsa gerek. Ceylan hocanın yenilikçi, mucit damarının

tuttuğu...

"Antalya/Güllük Radyosu" nu bir tık ileri taşıyarak, görüntülü yayına

geçme hevesinin ağır bastığı bir andı. Büyük bir istek, azim ve inançla

yola koyuldu hemen. Deneme yanılma yöntemiyle iğne ile kuyu kazma

iradesi... O'ndaki bu kararlılık, bu yorulmak nedir bilmez yapı, bizlerdeki

saygıyı çoğaltıyordu tabii ki.

Bir akşam türkü dinleyerek tamamlanması gereken yazılarımı gözden

geçiriyorken Ceylan hoca aradı ve yeni mucitlik hevesinden bahsederek

296

benden yardım istedi. İstediği yardım şu idi: Kendisi işin teknik yanı ile

çabalarken, ben de kendi bilgisayarımdan görüntüyü takip ederek, olası

bir olumsuzluk karşısında kendisini bilgilendirecektim. Adeta oyuncağı

elinde mutlu bir çocuk gibiydi. O hevesi kırmak, o inancı sekteye

uğratmak doğru olmazdı. Elimden geldiğince yardımcı olmaya

çalışacağımı söyleyerek radyo sayfasına girdim. Saat, akşam sekizdokuz gibi başladı da, bir türlü bitmedi zaman.

Görüntü bir geliyor bir gidiyor, gerçek anlamda bir türlü sağlanamıyordu.

Tabii, bu durumda hoca daha da hırslanıyor, inada dönüştürüyordu

başarma azmini. Nihayet tan ağarırken görüntülü yayın da

gerçekleşiverdi. Hoca başarmıştı başarmasına ama, biz de bitap

düşmüştük bu arada. Bir kaç test yayının ardından bir video geldi

ekrana. Bu bir biyografik tanıtımdı. Burdur' un Tefenni ilçesine bağlı

Ece Köyünde dünyaya gelen, 1943 doğumlu bir şair-yazarın

meşakkatli olduğu kadar, onurlu ve başarılı yaşamının öyküsüydü. Kim

olduğunu bilmediğim bu değerli insanın öyküsünden etkilenmemek

olanaksızdı. İçim cız etti. Bir çok yanıyla benzeşen yaşantımız beni o'

na yakınlaştırırken, naif bir saygı ve sevginin çerçevesi de çiziliyordu

kendiliğinden. Büyük bir huşu içinde dinleyip izlediğim bu biyografik

videoya dair ardı kesilmez sorularımla Ceylan hocayı bunaltırken,

öyküdeki kahramanın da kim olduğunu öğrenmiştim. Bu çokca değerli

insan, şair-yazar İsa Kayacan' dan başkası değildi. Tesadüfen izleyip

dinlediğim bu muhterem insanın, aslında ne derin, ne bilge ve

beyefendi bir kişiliğe sahip olduğunu da öğrenmiş oldum o dakikada.

Sonraki süreçte daha yakından tanıma onuruna nail olduğum

saygıdeğer büyüğüm İsa Kayacan' nın sakin, kendisiyle barışık,

büyüğüne küçüğüne sevgi ve saygı dolu, kadirşinas vefası, mütevazı ve

tevazuyla derinleşmiş muazzam kişiliğine hayran kalmıştım.

Değerli büyüğüm merhum İsa Kayacan' la birlikte, bugün aramızda

olmayan, fakat mâneviyatıyla daima gönlümüzde yaşayacak olan

Rasim Köroğlu, Asım Kısbet, Keskinli Âşık Haydari' yi rahmetle yâd

ediyor, bu değerleri tanımama vesile olan "Radyo Güllük" ve Mustafa

Ceylan hocamıza teşekkür ediyorum.

Ceylan hocayı bir çırpıda anlatmak elbette kolay bir şey değildir. Ancak

şu kadarını söyleyebilirim ki; O' nun itimatını, dostluğunu kazanmak

başlı başına bir onur ve gururdur.

297

Bazen düşünüyorum da...

Hayat gerçektende sürprizlerle dolu. Yıllarca Ankara' da Elmadağ' ın

eteklerinde ikâmet et, Abidinpaşa' da yan yana okullarda oku, aynı kamu

kurumunun farklı teşkilatlarında yan yana çalış, şiir ve edebiyatla ilgilen

ve orta yerinde denk gelip dinlediğin meçhûl bir türkünün söz yazarı o

olsun, dinleyeni ben; başkada bir bilgiye sahip olma!

Tanımadığın, görmediğin o insanla yan yanayken yabancılaştıran hayat,

günün birinde bir başka kentte uzakken yakınlaştırır, aynı amaç

etrafında bir kez daha yan yana getirerek kesiştirir kader çizgini.

Biz, " Antalya/Güllük" ve "Gülce" dostluk kavşağında, çekişmeli yergi ve

övgülerimizle kalıcı ve güzel bir duruşun zeminini hazırladık.

Biz, dar günümüzde kendi gökyüzümüzdeki bulutlarla kirpiklerimizi

yıkamayı da öğrendik, mutluluklarımızda gülüşler çoğaltmayı da. Bu

yüzdendir;

" Dost dağının büyük çığı,

Çiğdemlerin hıçkırığı.

Su köpüğü, gün ışığı

Benim gönlüm deli gönlüm."

Biz, gün oldu içimize akan hüzün nehirlerini gürül gürül dışarıya akıttık

dostluğumuzla. Bu yüzden;

" Kanatlanıp göğe uçar,

Kendisinden kendi kaçar.

Hasret hasret çiçek açar

Benim gönlüm deli gönlüm."

Dedik ya...

Ve bizi Gülceli dostluk kavşağında buluşturan Güllük' ten, bir şarkı olup

yankılanır Toroslar Antalya aşkıyla;

" Ruhumuzu okşayan,

Sevgileri taşıyan,

Gönüllerde yaşayan

Bir şarkısın Antalya.

298

Torosların başında,

Damlayan göz yaşında,

Sevenlerin düşünde

Bir şarkısın Antalya."

Bir başınalığımızı unutturan güç...

İçimdeki tınıların saza, dilimdeki kelâmın söze düşüşüdür dostluk.

Velhâsılı kelâm...

On yılı aşkın bir dostluğun ve kendi dostluk penceremden görüp

anladıklarımın naçizane ifadesidir aşağıdaki dizelerim:

Ey ışık salkımı, Allah' ın kulu,

Gönül dergâhının irfan okulu

Yüklüdür sırtında çilenin çulu;

Dostluk meclisinin çul serenisin,

Bütün gönüllerin gül yârenisin...

Yarılanmış ömrün, yaralıdır el,

Tutmuyor mızrabın, çalmıyor ki tel.

Güvercin ruhunla kanatlan da gel;

Bin ilham taşıyor her kanat sesin,

Bütün gönüllerin gül yârenisin...

Özünün kumaşı hasların hası,

Diktiğin şal değil dostluk libası.

Eyüb' ün sabrısın, derdin babası;

En yakın dostusun şimdi herkesin,

Bütün gönüllerin gül yârenisin...

Ceylan bakışında giz Anadolu,

Dostluk kavşağının kesişen yolu.

Yedi coğrafyamın sağı ve solu;

Kanayan yareme em sürenimsin,

Bütün gönüllerin gül yârenisin...

Refika'm ben demez diyorsun ya biz,

Yunus yunus deryâ, masmavi deniz.

En özgün mısramız, sonsuz gülcemiz;

Sevgi ikliminin bir erenisin,

Bütün gönüllerin gül yârenisin...

299

Dostluk adına kaleme aldığım naçizane duygu ve düşüncelerimin bu

sayfalarda paylaşımına vesile olan değerli dost, can arkadaşım Harun

Yiğit' e teşekkür ediyor...

Sanatının ellinci yılında yepyeni bir doğumla ömür kumaşına bir yıl daha

ekleyen ustam, dostum, saygıdeğer büyüğüm Mustafa Ceylan hocama,

kutlanacak nice yıllar, nice dostluklarla taçlanacak sevgiler, şiirle dolu

sağlıklı ve erinç nice yaşamlar diliyor; "iyi ki varsınız, iyi ki dostumsunuz,

can'sınız" diyorum Ceylan hocam...

Refika Doğan

Antalya/2016

………………………..

300

MUSTAFA CEYLAN

Sabit İNCE

Bendeniz Sevgili Mustafa Ceylan'ı "Anasam Meslek Birliği"ni kurduğum

yıllarda tanıdım ve "Anasam Akdeniz Bölge başkanlığı"mızı uzun süre

şerefle ve hakkıyla yürüttü. Ama ne yaparsınız ki nasıl bazıları Mustafa

Ceylan"ların kıymetini bilmediler ve bilmiyorlar ise, Türkiye ve Kayseri de

Anasam'ın kıymetini bilemedi ve maalesef... Bu büyük Birlik bir

mahkeme kararı ile kapandı.

Şimdi buradan şuna gelmek istiyorum. O gün konuşmamda da bunu

söyledim Türkiye'de Mustafa Ceylan'lar, Rasim Köroğlu'lar ve benzeri

insanlar çok azdır veya yoktur. Neden derseniz, bu bir sevdadır ve

sevdalı insanlar da sevdalarından ve aşklarından dolayı hata yapmaya

her zaman müsaittirler. Çünkü sevenin gözü sevdiğinden başkasını ve

başka şeyleri görmez de ondan.

Bendeniz Ceylan kardeşimle o yıldan bugüne kadar çok mutluluğu, çok

hüzünü ve çok şeyleri birlikte yaşadım. Beraber güldük, beraber ağladık,

ortak dostlarımızı beraber toprağa verdik ve en son bir üçlü

oluşturduğumuz Rasim Köroğlu kardeşimi toprağa verdikten sonra ikimiz

kaldık, ama Rasim Köroğlu'nun yerini dolduramasa da bir yenisini

ekledik Harun Yiğit.

“Bir yanardağ fışkırması

Benim gönlüm deli gönlüm.

Ceylan'ların hıçkırması

301

Benim gönlüm deli gönlüm” diyor ya bir şiirinde. Aynen de öyle. Deli bir

gönlü var. Yanardağın fışkırmasından da deli ve hatta şekeri arttığı

zamanda bir yanardağın lavlarından daha tehlikelidir bizim Ceylan.

O'nunla birlikte Türkiye'nin hemen hemen çoğu yerinde beraber

olduğumuz gibi, Balkanları bir baştan bir başa ve Avrupa ülkelerini

beraber dolaştık. Beraber yedik, içtik, ağladık, güldük, alay ettik,

birbirimize takıldık. Çok şeyleri beraber yaşadık.

Hatta bir hayalimiz vardı O, ben ve merhum Rasim Köroğlu

Fransa’dan evlendikten sonra beraber Eyfel kulesine çıkacaktık ama

kısmet olmadı, Rasim'i erken kaybettik. Rasim'in vefatından sonra ben o

hayali gerçekleştirmek için Fransa'ya giderken gel Ceylan Rasim yok

ama ikimiz çıkalım şu Eyfel denilen kuleye dedim, ama o, bana ayak

uyduramadı, birçok gerekçe uydurarak benimle Fransa'ya gelemedi. Ben

Eyfel'e gittim, orada fotoğraflar çektim, çektirdim ama ikisi de olmayınca

Eyfel'e çıkamadım yanında dolaşıp anıları yaşadım.

Avrupa ve Balkanlar gezilerimizde çok şeyleri beraber yaşadık, Kırmızı

kulelerden tutun da görmek ve yaşamak istediğimiz herşeyi görmeye ve

yaşamaya imkân bulduk.

Bu anıları yazmak belki birer roman olacağından burada uzun uzun

yazmak yerine, Ceylan'ın meşhur "kaybolma ve şehirlerarası

seyahatlerinde yaşadıkları maceraların" iyi birer roman olacağını da

burada belirtmek istiyorum. İzmir'e Ankara diye gidişinden tutunda

beraber "Beydağı Turizm" maceralarımız da pek gülünç ve kahkahalarla

anlatılacak olaylardır.

Tabii Mustafa Ceylan çok üretici ve benim bir şiirimde de dediğim gibi

"Nerede, Ne zaman yazar" bilemiyorum ama çok yazar, çok inceler ve

çok kıymetli eserlere imzalarını atan bir arkadaşım. Eserlerinin ve

yayınlanmış kitaplarının sayılarını kendisi gibi ben de inan bilemiyorum,

çünkü her gün yeni bir kitaba imza atar, araştırır, yazar ve

"Edebiyatımızın Ceylan" lığına devam eder hep.

Özellikle kurduğu ve öncülük ettiği "Gülce Edebiyat Akımı" ile de Türk

şiirine yeni bir ivme ve hareketlilik kazandırmış, etrafında topladığı şair

ve yazarlar ile adeta Antalya'yı bir edebiyat şehri, edebiyatın merkezi

haline getirmiştir. Ankara'da yaşadığı yıllarda Ankara O'nunla şen ve

hareketliydi, Antalya'ya yerleştikten sonra da adeta edebiyatı oraya

302

taşıdı ve orada etrafında toplanan arkadaşlarımızla çok güzel

hizmetlere, kitaplar ve çalışmalara imzasını attı.

Özellikle Harun Yiğit ve diğer arkadaşlarla oluşturduğu grubun

çalışmaları da Ceylan ile bir ivme kazandı ve başta Harun Yiğit kardeşim

olmak üzere çok sayıda şiir kitabı ve edebi eserlerin yayınlanmasına

imkan sağlandı.

Yani kendi boş durmadığı gibi etrafındaki insanları da hep çalıştırdı,

görev verdi, ön ayak olarak yeni eserlere imzaların atılmasına sebep

oldu.

Bu sanat yılında da anlatacağım ve yazacağım çok şeyler olmasına

rağmen sayfaların yetmeyeceğini ve anlatmaya kelimelerin kifayetsiz

kalacağını biliyorum. Kendisine uzun, sağlıklı ve mutlu bir ömür dileyerek

bu sanat yılının da kutlu olmasını diliyor, nice eserlere daha imzasını

atmasını beklediğimi buradan bir kez daha duyurmak istiyorum.

……………………

303

Torosların Türküsü’ nden , Türk

Dünyası Efsaneleri’ ne

MUSTAFA CEYLAN

R.Sami HAMAMCI

“Torosların türküsünü duydunuz mu?

Alabahar geldiğinde, doruklardan kar alıp yediniz mi?

Eteklerden altın sarısı çiğdem topladınız mı?

Derelerin gürül gürül akışını seyrettiniz mi ?

Su bile yeşildir Toroslar’da.

Köpükler kar beyaz…

Gündüzü sevda, gecesi kavga.

Toros çocuklarının iğde dikeninden tattığı acıyı hissetmek gerek.

Gece cadılaşsa da, gündüz nazlı bir gelin olur.

Gece çıldırır, gündüz gülümser size.

Ayasa öyküsü bir ilk değil ya bir isyanın, haykırışın, yoksulluğa

başkaldırışın öyküsü.

Ahmet Tufan Babayı anlatmak…

Torosları sırtlayıp Ankara’ya taşımak kadar zorlu.

Toroslar, Anadolu, insan, hele hele Atatürk devrimleri ve sevgi

Tufan Baba’nın şiirinin özünde…”

90’lı yılların sonları.... Ankara, Kırkpınar sokak, Fasılbar’da, Feyzi

Halıcı’nın yönettiği bir şiir günündeyiz. Bir akademi, bir okuldu o şiir

günleri…

“Dün bu şehirde yenmiş millet kara bahtı

Bu şehir, genç cumhuriyetin payıtahtı

Bu şehir her manasıyla büyüktür

Kısaca bu şehir, Atatürk’tür…” diyen, Torosların yaşlı

delikanlısı, usta şair Ahmet Tufan Şentürk’ün manevi oğlu olarak tanıdım

Mustafa Ceylan’ı Fasılbar’da.

Sayın Ceylan, Ahmet Tufan Şentürk’ü şiir gününe getirmişti. Usta

şairimiz yaşlıydı, zor yürüyordu…

“Torosların Türküsü” adlı eser, Ahmet Tufan Şentürk’ün şiirli yaşam

öyküsünü anlatan romanıdır Mustafa Ceylan’ın. Soluksuz okunan bir

roman…

304

Yıl 2012 sonbaharı. Antalyalı günlerim başladı.

Elli yılı aşkın arkadaşlığımızın süregeldiği, şair Naim Tuncalı dostun

sanatçı dostlarının arasında buluverdim kendimi “Ansan”da. Mustafa

Ceylan, Harun Yiğit ve diğerleri…

Mustafa Ceylan’ı yakından tanıyınca, yorulmak bilmeyen bir kalem

emekçisi olduğunu gördüm. Şair, yazar, araştırmacı, usta bir kalem.

Karaozan İsmail Kara’nın anlatımıyla, ’karıncanın gölgesi’ sayın Ceylan.

Ahmet Tufan Şentürk, Tahir Kutsi Makal, Halil Soyuer, Güzide

Taranoğlu, Abdullah Satoğlu, İsa Kayacan ve Muharrem Yazıcıoğlu’nun

yaşamlarını daha sağlıklarında kitaplaştırarak kendilerini

onurlandırmıştır. Yalnız bu kadar mı ?

“Öldürülen 101 Şair” adlı eser başlı başına titiz bir inceleme,

araştırma ürünü. Sayın Ceylan, bu eserini yeniden düzenleyecek

sanırım. Yüzbir rakamı kaça çıkar, tahmin edemiyorum…

2015’te yayımladığı 2 ciltlik “Türk Dünyası Efsaneleri’nden söz

etmeden geçilemez. 600’er sayfaya yakın iki cilt Türk Dünyası

Efsaneleri. İlk kitapta Anadolu efsaneleri ele alınmış. Sıralamada, illerin

trafik numaraları izlenmiş. İkinci ciltte, Anadolu ötesi Türk dünyası

efsanelerinden bir dizi oluşmuş.

Mustafa Ceylan’ın şiir dili, anlatıda, suyun dereden akışını

çağrıştırıyor. Yerine göre şırış şırıl, gerektiğindeyse çağıl çağıl…

”Dicle kenarında türküler söyle/ İçinde olmasın ayrılık, hüzün/ Ölüm

çok uzaklarda dolaşıp gezsin/ Kavun koksun elleri güzel kızların/ Güneş

dans etsin yapraklarda/ Işıl ışıl gündüzün…”

…

“Vur çekici aşk ile vur ey Ferhad/ Duvara, pas tutmuş köhne

zamana/ Amana da deli gönül amana!/ Yaralarım sızlıyor, acılarım

yaman ha !”

Mustafa Ceylan’ı anlatmak ha! Torosları, Karadeniz kıyısına

taşımak gibi bir şey…

…………………..

305

MUSTAFA CEYLAN KİMDİR?

Selingül Kızıltan

Mustafa Ceylan kimdir? Diye sorarsanız 2013 yılında tanıdığım ve o

günden bu yana ağabeyim olarak bildiğim bu insanı tek bir cümleyle

anlatmak olası değil. Ben yine de anlatmaya çalışayım.

Şiir-sanat-kültür olarak o bir umman, ben ise o deryaya kavuşmak

isteyen küçük bir dereyim.

Onu tanıdığımdan bu yana Ondan neler öğrenmedim ki? Bir ağabeyin

küçük kardeşine –gerek kızarak- onu uyardığını, gerekse “Bu

yazdıklarını ben yazmalıydım; seni mahkemeye vereceğim.” diyerek onu

övgüye boğup teşvik ederek nasıl örnek olduğunu –keşke- yanımızda

bulunsaydınız da görseydiniz. Uzun sohbetlerimizde geçen esprileri bir

işitseydiniz “İşte edebiyat sayfalarına geçmesi gereken sohbet budur.”

derdiniz.

O benim şiir tarihçesinde idolüm. Böyle bir ağabeyi -geçte olsabulmanın sevincini yaşarken diyorum ki “Keşke Onu çok uzun yıllar önce

tanısaydım.”

Onu saygı ile seviyorken ona bir kızgınlığım var ki söylemeden

geçemeyeceğim. Ona ihtiyacımız olduğu, onun bunu yapmaya hakkı

olmadığını düşünerek buradan bütün dünyaya haykırarak duyuruyorum.

“Mustafa Ceylan sağlığını ihmal ediyor.”

………………..

306

Üstadım Mustafa Ceylan ın 50. Yılını kutlarken

“Sanat Ustadan Öğrenilir, İcazet Edebe Verilir”

Sündüz Yaşar Biga

Estetiğin ele alınarak duyguların çeşitli şekillerde aktarılmasıysa

sanat, sanatı icra edecek olan da doğal olarak insandır . Sanat ve

sanatçı kimdir diye uzun uzadıya bir şeyler söylemiyeceğim elbet. Sanat

yolunda ilerleyenler bilirler ki her sanatçının örnek aldığı etkilendiği

benzemek istediği eserleriyle birlikte sanatçı kişiliğine de hayran olduğu

sanatçılar vardır. Bu sanatçılar bana göre artık sanatın ustası olmuş

kişilerdir. İşte Mustafa Ceylan benim gözümde sanatın ustası ve

edebiyatımıza kırkdan fazla eser vererek bu ülkenin edebiyat alanında

üstadıdır. Ben “Sanat Ustadan Öğrenilir, İcazet Edebe Verilir” diye

düşünenlerdenim. Şiir yolunda ki yolculuğum da bana en büyük

mutluluk ve haz veren üstad diye nitelendirdiğim şair yazarların eserlerini

okumak oralardan kendime bir ders çıkarmak ve yaşıyorsa onlarla

birebir tanışıp sohbet edebilmektir.

Artık teknolojinin hakim olduğu bir dünyada yaşıyoruz. Üstad

dediğimiz sanatçılar bize ne kadar uzaksa iletişim araçlarıyla da ulaşmak

onları takip edebilmek bir o kadar kolay oldu …

Mustafa Ceylan hocamı "Gülce Edebiyat Akımı"ndan dolayı

tanıyordum. Pek çok şiirini okumuştum, hayatı hakkında da kırka yakın

kitabı olduğunu biliyordum. Ben onu biliyordum da onun beni tanıması

sosyal paylaşım sitesinde yayınladığım şiirleri beğenmesi ve zaman

zaman yorumlamasıyla olmuştu. Yorumları bırakın, beğeniler beni

öylesine mutlu ediyordu ki vede cesaretlendiriyordu. En azından "sosyal

paylaşım sitesi üzerinden tanışabilir miyiz, bir merhaba desem yanıt verir

mi?" diye içimde hep bir çekince yaşıyordum.

Birgün bütün cesaretimi toplayarak sohbet kısmından yazmaya karar

verdim. Şiirimi beğenmişti, hem teşekkür etmek, hem de şiir üzerine bir

sohbet yapabilir miyim diyerek, biraz korkarak, biraz çekinerek

"merhaba" dedim. Öylesine sıcak samimi bir sohbete başladık ki şiir ve

edebiyat üzerine... Sanki yıllardır birbirimizi tanıyor gibiydik. Bana, şiirim

hakkında öylesine güzel şeyler söylüyor ve cesaretlendiriyordu ki ben

daha çok okumak, yazdığım tarz hakkında daha çok bilgi edinmek

zorunluluğunu hissediyordum.

307

O kadar mütavazi, o kadar kendisiyle barışık ve o kadar öğreticiydi ki .

Kafama takılan, sormak istediğim edebiyatla ilgili her konuda bilgi

birikimini aktarıyor, yaptığım herhangi bir hatayı da "şuraya bir baksan

senin buraya daha güzel bir kafiye- kelime veya dize bulabileceğini

biliyorum" diye yüreklendiriyordu.

Ben onunla her sohbetimin sonunda hem bir şeyler öğreniyor hem

gözümde değeri bir kat daha artıyor kendimi de değerli hissediyordum.

Oysa, şiir camiasında bunu yapan o kadar az insan var ki. (Tabii ki

burada bana şiirin bütün türlerini öğreten, bana ciddi emek harcayan,

benim hocam olan Turgut Uzdu hocama da teşekkür etmek isterim. O da

hep benden övgüyle söz eder, ama o beni yetiştiren ve iyi tanıyan insan

olduğu ve onun öğrencisi olduğum için, hocam beni seviyor ve

yüreklendiriyor diye düşünürdüm) Oysa ki Mustafa Ceylan hocanın ki

tamamen farklıydı, beni sadece şiirlerimle tanıyordu.

Bir gün Turgut hocam gülerek şöyle demişti "ben heyecanla, hocam

Mustafa Ceylan hocam, şiirim için şunları söyledi dediğimde, haa biraz

öncede ben aynı şeyleri söylemiştim, bakıyorum Ceylan söyleyince çok

daha coşku duydun." Ve devam etmişti, "senin için ustaların söylediği

olumlu şeyler emin ol beni de mutlu ediyor."

Mustafa Ceylan hocamla ilgili unutmadığım en büyük

anılarımdan biri de hiçbir maddesel karşılığını beklemeden hatta kargo

parasını bile kendisi ödeyerek, kendi kitaplarını bana göndermiş olması,

tabiî ki bunca emeğin ücretini hatta kargo parasını bile almaması, beni

mahçup ederken, bu kitapların hepsine birden sahip olmak, nasıl mutlu

etmişti beni... Ve kitaplarını okurken de yine gördüğüm bir şey vardı ki

edebiyatta iz bırakmış şair yazarların şiirlerini irdelemiş ve onları bu

topluma tanıtmak istemişti.

Ellinci sanat yılını kutlarken edebiyatı, hakkında yazdığı kitaplar

hakkında, sayfalarca yazı yazabilirim ama, bunlar her yerde yazıyor,

zaten ben sadece bende bıraktığı izleri yazmak istedim.

Nice elli yıllara Mustafa Ceylan hocam... Sizin bilgi birikiminize ihtiyacı

olan o kadar çok sanatçı var ki. Elbette bir de sizin duruşunuzu,

mütavaziliğinizi örnek alması gereken.

Nice mutlu, huzurlu, sağlıklı, sanatla dopdolu yıllar dilerim.

Her daim saygım sevgimle..

Sündüz Yaşar Biga

23-12-2015 İstanbul

308

Şükran Gulcenaz Aydoğan

Onu bir şiir etkinliğinde tanıdım..Güler yüzlü, sempatik, pozitif elektirk

veren bir insandı. Biraz sohbet ettiğinizde sanatla olan yakın bağı ve

sevgisiyle karşısındaki insanı sarıveren sıcak bir tavrı olduğunu

görürsünüz.. Mustafa Ceylan beyefendi gerçek bir sanat sever ve üstat.

Engin bilgisi, sanat kültürü oldukça geniş çok yönlü bir adam hocamız.

Antalya da kız kardeşime misafir olduğum geçmiş bir tarihte, kendisiyle

daha önceden sözleşerek buluşmuş ve bir kaç şair arkadaşı ile birlikte

hoş bir sohbetimizde olmuştu.. Esprili bir dille bize bazı anılarını

anlatırken gülümseyerek ve keyifle dinlemiş o gün yanından pek

memnun ayrılmıştık... "Gülce Edebiyat Akımı" nı ilk kez ondan

dinlemiştim. Ve hatta bana hafiften sitemle "adınız Gülcenaz, ama sizin

Gülce edebiyatına hiç ilginiz, katkınız yok" diye takılmıştı.. Evet haklıydı

hocam ve ben hâla aynı tembellikle Gülce Edebiyat Akımı' na uygun bir

şiir yazmış değilim. Üstadım umarım, beni hoş görecektir.

Bazı özel insanlar vardır onlar yaptıkları işe gönül verir. Bu hele bir sanat

adamı ise ilgilendiği sanat dalı onun gönül dergahında tükenmeyen bir

kaynak gibidir. Ürettiklerinin yanı sıra üretilmişleri de bağrına basar ve

sanatın sonsuz deryasına binlerce damlacık katar. Her damlada emeği,

sevgisi, çabası vardır. Mustafa Ceylan beyefendi işte o özel insanlardan

biridir.

Ellinci sanat yılı adına kendisini kutluyor ve iyi ki varsınız diyorum..

Sizler var oldukça edebiyatın manevi hazzı asla yok olmayacak, sizlerin

önderliğinde yeni şairler yazarlar bu sanata gönül ve emek vereceklerdir.

Sevgili Mustafa Ceylan hocam sizi tanımış olmak, benim için ayrı bir

onur ve zenginlik..

Saygı Ve Selam ile "Nice Elli Yıllara.."

25.11.2015 YALOVA

…………………

309

MUSTAFA CEYLAN

Şükran GÜNAY

Mustafa Ceylan’ı 50. sanat yılında anlatabilmek, yazıya dökebilmek; onu

anlamaktan çok daha zor. Tuşlara basmaya başladığınız an,

parmaklarınız zihninizdeki birikimlerin çokluğu ile bocalamaya başlıyor.

Deneyeceğim ama. İki dosya sayfasına değil, sayfalara sığdırmak

mümkün müdür o koca çınarı?

www.antoloji.com Şiir, Kültür, Sanat sitesine 2000 yılında yetkili şair

olarak üye olduğumda birçok değerli usta kalemlerle tanıştım. O site her

birimiz için sanal bir okul gibi olmuştu. Türkçe’mizin ışığında; Türk Dili ve

Edebiyatı’na hizmet veriyor ve yeteneklerimizi geliştiriyorduk.

Teknolojinin yeniliklerinden faydalanıyor; ülkemiz sorunlarını, özelimizin

sevinçlerini kederlerini tuşlara şiirler, denemeler, makaleler, öyküler vb.

biçimlerde aktararak anında paylaşabiliyorduk Antoloji sayesinde.

İki binli yıllarda bilgisayar kullanımı yeni yeni girmişti yazın hayatımıza.

Bilgisayar kullanımı ve internet sayesinde ülkemizin her köşesinde bir

arkadaşımız, dostumuz, kalem arkadaşımız oldu. Ta o günlerden tanırım

kıymetli kardeşim ve usta kalem Mustafa Ceylan’ı.

Mustafa Ceylan; yazara, şaire saygılı olduğu gibi, genç kalemlere

değer veren, onların şiirde, edebiyatta gelişmeleri için çok gayret

gösteren bir kardeşimiz ve ustamızdır. Hiç unutamadığım bir anımı

aktarmak isterim:

Almanya’dan, Afyon Şairler ve Yazarlar Etkinliğine davetli olarak

katılmıştım. Etkinliğin bir de Kuşadası ve Söke ayağı vardı. Söke

etkinliğine katılan Mustafa Ceylan’ı ilk kez orada gördüm. Tabi ki daha

önceden sanalda haberleşmiş, değerli birikimlerinden faydalanmıştım.

Şiirler okunmuş, paylaşımlar yapılmış, masalarda sohbet faslı

başlamıştı. Mustafa Ceylan etrafına genç şairleri toplamış, elinde kağıt,

kalem, durmadan bir şeyler karalıyordu. Yanlarına yaklaştım, izledim.

Hece şiiri nasıl yazılır, hece şiiri yazmanın kolaylıkları nelerdir onları

anlatıyordu. Ne güzel insan bu kardeşimiz dedim kendi kendime.

Bildiklerini tıpkı bir öğretmen gibi genç kuşaklara aktarmayı görev biliyor,

özellikle zaman ayırıyordu.

Mustafa Ceylan, bitmek bilmeyen bir enerjiye sahip olduğu gibi; yorulsa

da içindeki yazma ateşini hiç söndürmeyen bir aşk ile benliğini sürekli

tutuşturan bir fedaidir. Ne için? Türk Dili ve Edebiyatı, Türk Dili ve

310

Kültürü için. O, kendi ağzından anlattığı, kalemiyle ölümsüzleştirdiği

ustalarının yolunda yürümeyi bırakmamış, örnek eserler ürettiği gibi,

geçmişteki ustalarını da yad etmeyi, onları yaşatmayı asla ihmal

etmemiştir.

Mustafa Ceylan, hiç ayırım yapmadan eline kalemi alan herkese yol

gösterdi. Gördüğüm ve algıladığım kadarıyla; onda koskoca bir yürek

var. Kırılsa da küsmez. Bağırıp çağırsa da, biliriz ki, göğsünün

derinlerinde sonsuz sevgiyle yoğrulmuş, herkese kucak açan insan

sevgisi vardır. Ondaki Türklük bilinci asla göz ardı edilemez!

Çalışmalarının, özverilerinin temelinde işte bu Türklük sevdası her an

patlayacak volkan gibidir. Etrafında gördüğü her şaire, yazara elini

uzatmış, bizlerin yazdıklarını tüm yüreğiyle eleştirmiş, değerlendirmiş;

hepimize yazma ve üretme konusunda örnek olmuştur.

Mustafa Ceylan’ı tanımak isteyen Gugel Teyze’ye (www.google.com)

soruversin. On beş senede neler neler ürettiğini, çalıştığı site

çalışmalarını, basılmış eserlerini, halen yapmakta olduğu çalışmalarını

okumakla bitiremezsiniz.

Müşterek hazırladığımız Antolojiler, Antalya’da düzenlediği Şiir ve

Edebiyat Etkinlikleri, Avrupa ve Türkiye’de KAPADOKYA KÜLTÜR

DERNEĞİ Başkanı değerli kardeşimiz Mümün Uluç Bey’in davetlisi

olarak katıldığımız Kapadokya Şiir Şölenlerindeki müşterek

çalışmalarımız Mustafa Ceylan’ı bizler arasında unutulmaz yapmıştır.

Benim galiba insanlara yaklaşımın biraz farklı mıdır nedir, orasını tam

bilemiyorum ama, Mustafa Ceylan kardeşim ve eşi ile Almanya’dan çok

sık telefon konuşmalarım oldu. Her ikisini de zamanla kardeşimce

sevdim. İlk zamanlar Ceylan kardeşim çok sigara içiyordu. O kötü

arkadaş sigara ve içki yüzünden genç yaşta ağabeyimi kaybetmiştim.

Ölüm döşeğinde ve kan kusarken ağabeyim, yemin ettirdi, benden bir

söz aldı ; ‘’ Kardeşim, ben sana hep kızıyordum, atın ölümü arpadan

olsun diyordum ama, kazın ayağı öyle değilmiş. Şimdi dönüşüm yok ve

bu güzelim yaşamın son demine geldim. Senden rica ediyorum benim

bu durumumu anlat. Lütfen kimi sigara içerken görürsen anlat.

Ağabeyim bu yüzden hayata doyamadan gitti, alkol alsalar bile ara sıra,

şu kötü, pis zehiri sakın ola ellerine bile almasınlar. Senin ikna gücün

var. Bin kişide bir kişinin sigarayı bırakmasını sağlasan, benim ruhum

huzur bulacak . ‘’ dedi. Kırık dökük olmuştum onu bu halde görünce ve

nasıl bir söz verdiğimin sıkıntısından da bağıra bağıra ağlamıştım.

‘’Sana sözüm geçmedi, ellere nasıl geçer?’’ demiştim. Sözü almıştı ama

311

ağzımdan. Söz vermiş, yemin etmiştim bir kere. İşte bu yüzden kıymetli

kardeşim Mustafa Ceylan ile de sık sık bu konuyu dile getirmiştim. Hiç

unutmam, sevgili eşi Gülay Hanım da sürekli bana destek vermişti. O

destek verdikçe ben de yüz alıyor yükleniyordum Ceylan kardeşime.

Aslında asıl sebebim sadece ağabeyime verdiğim söz değildi.

Sizlerin dikkatini çekti mi bilemem. Benim izlenimlerime göre şairler,

yazarlar, sanatla uğraşanlar çoğunlukla kendilerini içkiye, sigaraya

adamışlar sanki! Her geçen yıl değil, her geçen ay beyinlerinin ve

bedenlerinin kötüye gittiğini, dişlerini, saçlarını, daha bir çok

yeteneklerini kaybettiklerini bile bile yaşamlarının büyük bir bölümünü

içkiye ve sigaraya bağışlamışlar gibi…

Mustafa Ceylan benim için çok değerli bir yazar, şair aynı zamanda

usta kalem, ustamız. Daha nice yıllar sağlıklı kalmak zorunda. Türk

Milletinin Ceylanlara ihtiyacı var. Sigarayı bıraktığında günlerce

sevinçten göz yaşı döktüm. Yüce Yaradan’ın izniyle Mustafa Ceylan

sigaradan kurtuldu. Sonrası mı? Arka arkaya eserleri basıldı ve daha

niceleri basılacak.

Mustafa Ceylan’ı anlatmayı, anlatabilmeyi ne kadar çok istesem de

gereği gibi sığdıramam şu iki dosya yaprağına. Onun öncülüğünü yaptığı

GÜLCE EDEBİYATI’nda kendisi için yazmış olduğum bir şiirimi sunmak

istiyorum. Ustamızın 50. Sanat yılını kutluyor, daha nice verimli, sağlıklı,

mutlu, bol kazançlı sanat yılları geçirmesini diliyor; desteğini üzerimizden

çekmemesini rica ediyorum.

O Kutlu Gün Gelince(Gülce-Üçleme)

Durmaz Dünya, döner yine kendince

Apansızın, o kutlu gün gelince

Yanar eş dost, ağlar evladın

Gün gelir, unutulur şanın adın

Tadacak o anı her erkek kadın

Durmaz Dünya, döner yine kendince

Mustafa Ceylan, Yunus’tur özün

Karıncanın izi, sağlamdır sözün

Sönmez sonsuza ruhundaki közün

Apansızın, o kutlu gün gelince

Şükran Günay

312

Ahmet Tufan Şentürk'ün Manevi Oğlu

Ülviye SAVTUR

Sevgili Gönül Dostları,

Bildiğiniz gibi 17 Şubat 2007 tarihi, Sevgili AğaBeyim Mustafa Ceylan’ın

41.Sanat Yılı Etkinliğini kutladığı tarihtir. Rahatsızlandığım ve doktorun

seyahat etme yasağı koyması sebebiyle Antalya’ya gidemediğim ve

yanında olamadığım için üzgünüm. Duygularımı kaleme aldım ve

paylaşmak istedim.

Hepinize sevgiler sunarım.

*** 23 Ağustos 2001’de, Rahmetli Şair Ahmet Tufan Şentürk’ü tanıdım.

Evine yakın oturduğumdan daha sık ziyaret edebiliyordum. Önceleri

“kızım gelmeden önce haber ver, ev kılığı ile karşılamak istemem” derdi.

Bende arayarak giderdim. Zamanla birbirimize alıştık. Yolum ne zaman

mahallesinden geçse mutlaka uğrardım, sohbet ederdik. Bana

“şiirlerinden oku” derdi. Tufan Baba sessizce dinler, aklına takılan bir yer

varsa, şurayı bir daha oku diyerek tekrarlatır, sorular sorar, önerilerde

bulunurdu.

Birgün bana “kızım beni ev kılığı ile bir Ceylan gördü, bir de sen” derdi.

Ceylan benim oğlum, Ankara’ya ne zaman gelse bende kalır, yemek

yapar, sohbet eder, birlikte yeriz” derdi. Merak ederdim, kaya gibi sert,

mağrur, kuralları olan ve yüreği sevgi dolu, kocaman bir çınardı Tufan

baba, çocuğu olmadığı halde nasıl da çok seviyordu. Kimdi Mustafa

Ceylan?

Bana “Zirve”, “Ulvi” diye seslenen Tufan baba, Mustafa Ceylan’a da

“Fişek” diyordu. Sevdiklerine kısa adlar takar, öyle çağırırdı.

23 Nisan 2002’de “Şair ve Ozan Gözüyle Atatürk” konulu Antalya Şiir

Etkinliği için Ankara’dan hareket eden otobüste Tufan baba ile birlikte

seyahat ediyorduk. Çok mutluydu. Mutluluğunun sebebi Antalyadaydı.

Bir evladın babasına göstermesi gereken saygıyı, ilgiyi, hürmeti ve

sevgiyi Mustafa Ceylan’da gördüm. Gerçekten oğlumu diye düşündüğüm

çok zamanlar oldu.

Birgün Ceylan’a “Ulviye benim manevi kızım, o başkaları gibi baldudak

değil. O senin kardeşin” dedi. O gün bu gündür sevgili Ceylan benim için

313

hem Ağa’dır, hem Bey. Bu nedenle ona her zaman canım AğaBey

derim.

Tufan baba Ceylanı merak eder, haber alamazsa endişelenirdi. “Zirve bir

ara bakalım, Fişekten ses yok hasta olmasın” derdi. Haber alamadığı,

sesini duyamadığı zaman endişelenir, “Hiç kendine bakmıyor, bu çocuk

canını sokakta mı buldu? ” diyerek söylenirdi. Ona fark ettirmeden

Ağabeyimi arar ve Tufan babayı aramasını söylerdim. Tufan baba beni

arar ve “hemen gel kızım” derdi. Gittiğimde kapıda karşılar, bayramda

sevinen çocuklar gibi, bana Ceylanı anlatırdı. “Hastalanmış, üzülmesin

diye arayamamış, yakında geliyormuş, yine Tufan babanın evinde

kalacakmış” bende onunla birlikte sevinir, sevincini paylaşırdım. Ceylan

geldiği zaman Tufan baba zamanı unuturdu.

2002 yılında babamı kaybettiğimde Tufan babayı daha sık ziyaret

etmeye başladım. Evde pişen bir yemeği bahane eder, sensiz

boğazımdan geçmedi derdim. O zaman gözleri uzun uzun dalar “ Ceylan

ne zaman gelse tarhana çorbası yaparım o çok sever” derdi. Tarhana

çorbasına sarımsak koyar, baharatlarla, otlarla zenginleştirirdi.

Götürdüğüm yemeği beğenirse “birgün yanımda pişir bende öğreneyim”

derdi. Bilirdim, Mustafa Ceylan ziyaretine geldiğinde ona pişirip yedirmek

için öğrenmek isterdi. Tufan baba sen ne zaman istersen söyle, ben

pişirip getiririm derdim. O da “Öğrenmenin yaşı olmaz” derdi.

Sevgili Ceylanın yayınladığı kitapları gururla getirir, anlatır ve imzalayıp

verirdi. Onun için kitapları, çocuklarıydı. Ahmet Tufan Şentürk pek

çoğuna göre şanslı bir babaydı. Manevi olduğu halde ona yürekten baba

diyen evlatları vardı. Eğer bir kitabın çıkacağını biliyorsa kitap basılana

kadar huzursuz olurdu. Bu nedenle kitabında Tufan babayı anlatan

yazarlar, acele eder ve bir an önce baskıdan alıp Tufan babaya

götürmek isterlerdi. Onun tek korkusu basılan kitabı görememekti.

Biz evlatları olarak son nefesinde de yanındaydık. Sevgili Ceylan

toprağa verilirken de olarak yanındaydı.

Eminim yaşasaydı, oğlunun başarısıyla gururlanır ve 41 kere maşallah

derdi.

Nice 41 yıllara canım Ağabeyim, Mustafa Ceylan

Nice 41 yıllara…

Ulviye Savtur-Ankara

314

Çağın modern şair dervişidir O

Ümid Harun

Alına ne yazıldıysa onu yaşarmış insan. Kader bizi nerelere sürüklemedi

ki. Nere çektiyse bizi, boynumuzdaki kader bağı oraya gittik. 2001' li

yıllarda Antalya da hayat mücadelesi, ekmek kavgası verdik. Ekmek

kavgası verdik te sevgi, aşk mücadelesi, şiir mücadelesi vermedik mi.

Onu da verdik. Şiirsiz kalmamak için nelere katlandık neler yaşadık. Ne

işler yaptık bir edebiyatçı ve şair olarak geçinmek için. Antalya ekmek

teknemiz, yatağımız yorganımız oldu. Kışında yandık, yazında yandık.

Şiir olmasa ne yapardık.

Okulda iken edebiyat ve sanat konuşmalarımız, toplantılarımız olurdu.

Çalışma hayatın da, iş yerinde edebiyat ve sanat, şiir olmadığı için, bu

ortamları arar olduk. İbrahim Sadri ile Ataol Behramoğlu ile şiirsiz ligimizi

gidermeye çalıştık. Öyle işyeri patronlarımız oldu ki. Şiir nedir sanat

nedir, bilmezlerdi. Bazı gazetelerde de çalıştım oralar dada öyle idi.

Mısralarla ilgilendiğimizi gördüklerinde göbeklerini kaşıya kaşıya

gülerlerdi. Onlara göre saçma işti bu. En önemlisi paraydı, para

kazanmaktı. Edebiyata şiire tiyatroya ne gerek vardı. Sinema artist işiydi.

Bunlara para verme, para yatırma ahmakların işiydi. Bunlar çok akıllıydı

ilkokul mezunu olmalarına rağmen. Her şeyi bilirlerdi tahsilleri

olmadıkları halde. Her konuda fikir beyan ederlerdi. O yıllarda kriz

konuşmaları bitmek bilmezdi. Hatta ben kriz konuşulduğu için, kriz

olduğuna inanmaya başladım. Japonya’da kriz olmazdı bizde krizden

geçilmezdi. Sanatkârane bir konuşamaya, davranışa hasret gittiğimiz

oldu.

315

Birde sanayi de bir işyerinde çalışıyordum o zamanlar, Allah' ım ne

davranışlar, ne yalanlar gördük. Özellikle çırakların ustaları tarafından

hor görülmesi. Çalışırsın paranı alamazsın. Patronun cebinde para

olduğu halde yemin billâh yok der, bizi cumartesi Pazar harçlıksız

bırakırdı. Ustalar ustaydı ama eğitimsizdi. Neyse…

İşte böyle bir hengâmede, ANASAM diye bir derneğin toplantısına

katıldım. Şiirler okunuyordu coşkun, şiirler okunuyordu hüzünlü. Böyle

coşkun, delice şiirler okuyan, okurken kendinden geçen kel bi adam

vardı. Etkilenmiştim, hoşuma gitti hem şiir okuyor, bir fasıl sonrada yazılı

çalıştığı bir şairin şiirleri, hayatı hakkında yaptığı çalışmaları okuyarak

bizimle paylaşıyordu. İlk etkinlikten sonra katılımcı şairlerle, ozanlarla

tanışmıştık. Etkinliği düzenleyen biraz önce kendinden geçercesine

şiirler okuyan bu şiir gönüllüsü adamın adının Mustafa Ceylan olduğunu

öğrendim.

Ne güzeldi bu şairler topluluğu. Bir araya gelmesi, ürünlerini paylaşması.

Etkinliğe katılan şairler şiirlerini tek tek okuyorlar ve dinliyorlardı. Her

hafta bu güzel edebiyat, sanat adamları, halk ozanları birbirleriyle

paylaşım yapıyorlar dertleşiyorlardı. Mustafa Ceylan' ı ilk orda gördüm

ve tanıdım. Şiiri ne kadar ciddiye aldığını gördüm. Ahmet Tufan Şentürk

ü çok iyi tanıyordu. Ahmet Tufan ı anlatan oto biyografik romanın

okuyunca değerli bir şair ve kalem olduğunu anladım

25 Ocak 1952 Ankara-Elmadağ’ında doğan şair mimar mühendis.

Ankara’da ve Elmadağ’ında çeşitli kurumlarda çalışarak emekli olmuş,

Antalya’ya yerleşmiş bir insan. Gönül insanı, şair biri. Tam bir halk

adamı aşk insanı. Türkiye’de yer yer, toprak toprak çalışmış ve ülkemizin

insanınsa hizmet etmiştir. Şiir yazmış ozanlar hakkında araştırma

yapmış biri Mustafa Ceylan. Özellikle genç şairlerin eli ayağı olmuştur.

Kendinden büyük şairlere çıraklık yapmış. Şair duruşunu bilen biridir.

Ziyaret edildiğinde sofrasını ve gönlünü esirgemez. Dostlarını arayan

soran, ehli hal biridir. Çağın modern şair dervişidir O.

Şair duruşu dedik. Ne şairler gördük, niçin şiir yazdıklarını bilmezler.

Kaşları çatıktır tebessüm bilmezler. Paylaşmayı istemezler. Sadece şiir

316

paylaşırlar oda ne işe yarar belli olmaz. Hatta değerli halk ozanı

Muharrem Yazıcıoğlu nu da ilk orda gördüm. Bu halk ozanının sazını

sözünü dinledim. Mustafa Ceylan bu kadar farklı şair ve ozanı bir araya

getirebiliyordu. Bu herkesin yapabileceği bir şey değildi. Çünkü şair

kaprisi ve kahrını çekmek, onlara katlanmak her babayiğidin harcı

değildi. Şimdi aklıma gelmeyen nice değerli söz üstatlarını orda gördüm

ve tanıştım. Bunda değerli Ceylanın katkısı göz ardı edilemez.

Antalya da yılmaz şiir işçisiydi bir nevi. Kimler yoktu ki, hatırımda kaldığı

kadarıyla, ozan İrşadi, Yunus Kulak, Nurettin Kocabıyık, bu adam turizm

sektöründe taksi şoförlüğü yapmasına rağmen bir roman yazabilmişti.

Bu çok güzel bir başarıydı.

Mustafa ceylan şairler keşfetti topluma şairler kazandırdı ve şairlere

ilham oldu bu kültür etkinlikleri ile. Avşarlı ozan, Hüseyin Avni Özdemir,

âşık sağlam ki hepsi gibi değerli bir âşık idi. Genç şairlerden Yasin Kaya,

âşık Sefil Selimi, Özay Gönlüm ün kardeşi Özkan gönlümü orda

görmüştüm. Ve daha niceleri, yine hatırladığım kadarıyla iklim diye bir

sanat-edebiyat-kültür-ve Akdeniz de iklim diye bir dergi çıkardı ki takdire

şayandır. En azından katılan şairlerin hem şiirleri yayınlanıyordu, hem

de hayatı ve şiirleri hangi sanatkâr işlendiyse yazılı çalışma da

yayınlanıyordu.

Avşarlı ozan Hasan Hüseyin yılmaz ki hayatı çok ilgimi çekmişti.

Kitabının adı, köyden gelen adamdı, güzeldi hoştu şiirler. Makine

mühendisi olan Ceylan çok kıymetli devlet adamı- rahmetli Turgut Özal’a

danışmanlık yapmış biridir. Devlet adamı yönünü pek bilmiyorum. Onu

edebiyat ve sanatsever olarak görmüştüm. Orhan velinin Ahmet tufan

Şentürk le arasında geçen, serbest şiir, hece şiiri tartışmasını

dinlemiştim. İlgililer, Ahmet tufan Şentürk’ün hayatını anlatan

otobiyografik romanına bakabilirlerse orada görecekler.

Sayın Ceylanın, özellikle şiir tahlilleri değerlidir. Emeklilik mesaisini şiire,

şiir tahlillerine harcaması takdir edilecek bir durumdur. Yazdıklarını yazılı

ürünlerden ziyade kurduğu internet radyolarında yayınlaması dile yaptığı

güzel bir katkıdır.

317

Yıllar içinde yayınlanan kitapları da epey bi sayıya sayı ya ulaşmıştır.

Bunlardan bazıları şunlardır. Şiir kitapları Kırat geliyor (1973) Ezan

susmaz (1974) Yaralı ceylan (1986) Paşa gönlüm (2005)

Araştırma inceleme kitapları Tarihi ve folkloruyla Elmadağ’ı (1983) Her

yönüyle Yenimahalle (1995) Köyümüz Yeşildere (1986) İlçemiz ve

Köylerimiz (1989) Seğmen Ruhu (2001)

Antoloji Bayramlar Haftalar Günler (1986) -1. Baskı Bayramlar Haftalar

Günler (1987) – 2. Baskı Güllük Şiir Güldestesi (2006)

Roman Torosların türküsü (1999)

Anı kitapları Armağan 1- Sarıveliler – Ünlü şair Ahmet Tufan Şentürk le

beraber (2000) Armağan 2- Ahmet tufan Şentürk için ne dediler (2001)

Tahlil Kitapları Ahmet Tufan Şentürk Hayatı – Sanatı – Eserleri (1997)

Destanlaşan Köylü İsa Kayacan (1999) Sultan şaire – Toprak Ana

Güzide Gülpınar Taranoğlu nun Hayatı – Sanatı ve Şiirlerinin tahlili.

(2000) Halil Soyu er – Hayatı – Sanatı ve Sanatı - Eserleri (2000) Lale

şairi Abdullah Satı oğlu – Hayatı – Sanatı ve Eserleri Tahir Kutsi Makal

Hayatı – Sanatı – Eserleri /yayınlanacak Gülende nin Beşiği ( Halk Ozan

Muharrem Yazıcıoğlu’nun Şiirsel Yolculuğu (2005)

Dergiler Antalya da yayınlanan Antalya GÜLLÜK isimli bir dergi

çıkarmaktadır.

Şiir ilimdir, irfandır, kültürdür, sanattır, düşüncedir. Şair kültürlü görgülü

insandır. Şair okur kendini yeniler eskiyi bildiği gibi yeniyi de o inşa eder.

Şair hangi şehirde yerleşim yerinde oturuyor, yaşıyorsa, oraya katkıda

bulunur. Mustafa Ceylan' da Antalya ya katkıda bulunuyor dolayısıyla

Türk insanına, Türk diline. Onun katkıları ile üretilen şiir dergileri,

antolojileri, şiir radyoları var. Daha ne olsun değil mi. Bir yerleşim

yerinde oturan herkes bu şekilde veya maddi ya da manevi böyle

katkıda bulunsa ülke nerelere gider. Bir yazı çalışmamızda da şiiri ve

sanatı hakkında onu anlatmaya çalışacağız.

……………..

318

Yasemin Turan Demir

Bir insan düşünün hayatının tam 50 yılını sadece kültür ve sanata hizmet

ederek geçirmiş yazdıkları çizdikleri şu koca çölde, abu hayat olmuş.

Şair Mustafa Ceylan, araştırmacı Mustafa Ceylan, tahlil ustası Mustafa

Ceylan, mühendis Mustafa Ceylan, saymakla bitmeyecek vasıflar 21

kitap yazdım ama 'ölümsüz ve kalıcı' şiiri bulamadım' diye seslenmekte

olan Mustafa Ceylan ...

Dile kolay yarım asır edebiyat dünyasına işçilik yapan ve tek kuruş

beklentisi olmadan öğrenciler yetiştiren mütevazi yüreği ile adanmış bir

ömür sunan Mustafa Ceylan ..Onu ilk tanıdığım günden bu güne her gün

bir derya olduğunu ,kelimelerin profesörü olmanın kolay olmadığını

insani vasıflarının bu elli yılın her aşamasında dünya rekoru kırdığını

söylemem mümkün ..Şiir dünyasının Hulusi Kentmeni o öyle babacan

içten ama tatlı sert güzel olana güzel diyebilmenin en usta

sözcüsü…Sanat hayatına bakıldığında ;

Türk Edebiyatı'nda hocası rahmetli MEHMET KAPLAN' dan sonra

'TAHLİL SAHASI' nı doldurmaya çalışan tek şair. ARİF NİHAT ASYA ile

NECİP FAZIL KISAKÜREK üstatların öğrencisi olmak ..Ama öğrenerek

öğretmeye sanata olan aşkla her gün devam etmek. Bu yüzdendir ki

Antalya’da yaşamasına rağmen edebiyata katkı sağlayabileceğine

inandığı her yere gönüllü neferlik yapmak… Ne dense ne söylense az

kendisinden imzalı kitaplarım baş ucumda tanımaktan onur duyduğum

şiirin güzel ABİSİ o …Ellinci sanat yılını yürekten kutlar abimize bir ömür

boyu her şeyin en güzelini dileriz

Şiir zamanı edebiyat sitesi imtiyaz sahibi

www.siirzamani.org

Yasemin Demir

319

www.siirzamani.org’da Mustafa Ceylan Hakkında Yazınlar

………………

Ali Kurenoğlu 02/01/2016 12:25

Edebiyat alanında yarattığı yankı ve etkiden dolayı ben Mustafa

CEYLAN'ı bir Edebiyat Fakültesinin Dekanı sanmıştım. Meğerse

mühendismiş. Edebiyat sanat aşkıyla kendisini yetiştiren bir halk adamı

imiş. Hakkındaki bilgileri geniş biçimde öğrenince hayranlığım arttı.

Halkın içinden gelerek bu seviyeye uluşma insanın hislerini kabartıyor.

Mustafa Ceylan üstadı yarım yüzyıla erişen ve aşacak edebi çalışmaları

ve bu hizmetinden dolayı,mesleğe yeni başlamış bir edebiyat öğretmeni

olarak saygı duyarak tebrik ediyorum.

………………..

Gülay Uysal 02/01/2016 12:32

Lise sondayım Üniversite sınavlarına hazırlanıyom. Tam olmasa da şiir

edebiyat ile ilgileniyorum. Mustafa Ceylan adını ve eserlerini sohbet

ettğim öğretmenden duymuştum. Sitenin düzenlediği sempozyumda

yönetici olarak gördüm. Çalışmaların kitapların gördüm. Bence okullara

Milli Eğitimin alıp dağıtması gereken kitaplar. Ellerinden öper Mustafa

Ceylan'ı öğrenci olarak kutlarım.

……………

İlhan Otamış 02/01/2016 12:38

Bence edebiyatı sanatı öğretim ile bir yere gelenler değil, böyle alaylı

olarak halkın içinden gelen gönüllüler hakkıyla halka anlatıyorlar.

Mustafa Ceylan abimizi gururla kutlarım.

…………….

320

Gizem Gökşen Topoğlu 02/01/2016 12:43

Babam ile çeşitli konuşmalarda varlığını öğrendiğim sanat insanı

Mustafa Ceylan amcamın bunca edebi hizmet yılını kutlar, nice yarım

yüzyıllar dilerim. Babam maaşlı edebiyat memurları dediği yenetekli

olmayan okuldaki edebiyat görevlilerinin çok azını takdir eder.

Çocukluktan kendini edebiyatı adamış Mustafa Amca. Mühendis olarak

edebiyat ile ilgilenmesinin ayrı güzelliği var. Bence bildiğim kadarıyla

edebiyat tarihinin halk kahramınlarındandır. Sevgilerimi sunuyorum,

kutluyorum Mustafa Amcamı.

………….

MUSTAFA CEYLAN’IN ŞİİR TAHLİLLERİ ÜZERİNE

Nurten ALTINOK Ve “Huzur Limanı”

TAHİLİ İÇİN SİİRZAMANİ.ORG’DA YAZILANLAR :

Vedat Dündar 03/07/2014 00:47

Bir insan düşünün ki,bir ricası ve merakı üzerine ertesi gün postadan o

koli ile onurlandırılır gibi, arzusuna cevap verildiğini görsün...Ve mevzu

işte o zaman, tam da buradan itibaren başlasın...Bu beklenmedik hamle

bir de bu kadar çabuk gerçekleşince, hayrete dayalı saygı duygusunun

etrafın da, bir beyefendinin saygınlığının böylesi bir makale ile nasıl

büyüdüğünü öğreniyoruz...Aldığı şiir kitabını okumuyor yutuyor

adeta...Noktasına bakıyor,virgülünü yudumluyor ve NURTEN ALTINOK

'un dublajlığın da onun dahiliğini bizlere resmediyor...Karşımıza Öyle bir

kartvizit bırakıyor ki, ben yıllardır Tanıdığım sandığım Nurten Altınok'u,

işte bu kartvizitle , şimdi yeniden tanıyorum... Mustafa Ceylan Hafızama

kazınıyor...Ben esasen resmettiği şair kadar kıymet-i harbiyesi büyük

böyle ustaları,kalkar saygıyla hafızama kazar, bir daha hiç unutmam...

……………………………………

321

Nurten Altınok 03/07/2014 01:18

Teşekkür ederim. Ekleyen ve yorumlayan arkadaşlarıma. Mustafa

Ceylan'la tanışmamız aynen böyle oldu. 3-4 gün sonra iş yerime bir koli

geldi. Açtım, içinden bir dosya çıktı. Mustafa Ceylan bu analizi

göndermiş. Korkarak okudum. İlk bölümde kitapla ilgili eleştirilerinde 100

de 100 haklıydı. Kitap konusunda acemiydim. Yayıneviyle

anlaşmamızda sözde editörleri varmış da gerekli düzeltmeleri onlar

yapacakmış. Onlara güvendim. Ama nerde! Üstelik kitabın ilk sayfası

ters basılmış. Bahaneleri: Orijinal olmak içinmiş. Ben de çok inandım.

Sonra kitabı yeniden incelediğimde o kadar çok yazım ve noktalama

hataları var ki. Bir başkası yapsa kartal gibi yüklenirdim

Mustafa

Ceylan'la bu olaydan bir yıl sonra tanıştık. Antalya Şairler Toplantısı ve

şiir yarışması sonuçlarının açıklanması töreninde. Anason Kokulu

Sevdalar şiirimle katılmıştım o yarışmaya. 1. olmuşum... Oylama

okuyucuların puanlarına göre yapılmıştı. O gün bu gündür ben onun

ablasıyım o da benim kardeşim. Teşekkürler Ceylan. Bizi karşılaştıran

kadere. Teşekkürler.

………………………………………………

Ramazan Topoğlu 03/07/2014 12:02

Mustafa Ceylan'ın yanılmıyorsam elli dolayında kitabı var. Profesörlük

tezini Şiir tahlilleriyle alan Mehmet Kaplan'ın yareni. Tam bir edebiyat

adamı. Bildiğimiz şiir yorumları ile tahlilleri arasında fark bulunuyor.

Yorumda genellikle şiirin karşıdan resmi çekiliyor. Tahlilde tam anlamıyla

şiir komtültasyona yatırılıyor, röntgeni çekiliyor. Mustafa Ceylan

tahlillerinde konu olmak büyük ayrıcalık. Şairimiz Nurten Altınok'u

tanımadan şiir gücünün çekiminden Mustafa Ceylan tarafından tahlil

edilmesi bizler için de büyük kıvanç.

………………………

322

MEKTUPLAR’DAN SEVGİLİ CEYLAN

ŞAKİR SUSUZ

En son konuştuğumuzda ceylan bundan sonra benden şiir

bekleme sana yazamam artık demiştim. Sende yazma abi canın

sağolsun dedin şimdi bir arkadaş biliyor sana şiir yazdığımı o da içeriğini

bilmiyor şiirin. Diyorki bana hani yazmayacaktın ne oldu da birden bire

çoştun yazdıran bir durum mu oldu aranızda.

Bende Ceylan bana bir jest yaptı benimde yüreğim çoştu diyorum

bu seferde onu merak ediyorlar. Ceylan bu şiir güzel oldu mu? sence

yanlışı neresinde? Bana yazarken fertler için bir kötü niyet

düşünmeyeceğimi bilmelisin, ayrıca onların arkadaşlık hoşgörüsüne

sığındım. Başta sen olmak üzere aile efradına tüm arkadaşlarına sevgi

ve saygılar sunuyorum ..

Hoşçakal ....

323

MERSİN Günlük GAZETESİ

OPSUZ İĞNE: ŞAİRLER-5-MUSTAFA CEYLAN

Tarih: 06-07-2018

Abidin Güneyli

*Biraz ülke sorunlarından ve dünya sorunlarından uzak kalıp

sakinleşmek için güzel ülkemizin herhangi bir köşesinde yaşayıp

şiirleriyle ya da yazılarıyla konuşan kültür insanlarını arada bir bu köşeye

taşımak istiyorum.Bu şair ve yazarların siyasi taraflarıda kuşkusuz

var.Ama bu sayfaya sadece sanatını taşıyorum..Yazmama izin verdikleri

için sonsuz teşekkürler ediyorum.

*Bu yazımda da Antalya’dan şair,yazar ve araştırmacı Mustafa Ceylen’ı

konuk ediyorum.

*25 Ocak 1952 yılında Ankara/Elmadağ ilçesinde doğmuş.İlkokulu ve

Ortaokulu Doğduğu yerde okumuş.Liseyi Ankara Başkent Lisesinde

bitirmiş. A.D.M.M.A. ‘ni bitirmiş ve Makine Mühendisi olmuş.İş hayatı

üniversiteden önce başlamış.1972' de Elmadağ Belediyesi’nde çalışmış.

1998 de emekli olana kadar, bir çok ilde, görev değişiklikleriyle devam

etmiş.. Kamuda da;birçok değişik görevlerde bulunmuş.İşçi, memur, şef,

müdür, işletme müdürü, daire başkanı, Başbakanlık Müşaviri, Belediye

Başkan Yardımcısı İl Müdür Yardımcısı gibi. Bu görevleri:Elmadağ

Belediyesi, T.C Devlet Demiryolları, Eskişehir Belediyesi, Afet İşleri

Genel Müdürlüğü, Ankara Yenimahalle Belediyesi, Ankara Sincan

Belediyesi, Başbakanlık, Antalya Köy Hizmetleri gibi kuruluşlarında

yerine getirmiş.1998 yılında Antalya Köy Hizmetleri'nden emekli olmuş.

Birçok sivil toplum kuruluşunda ve iki siyasi partide görev almış.

*Özgeçmişini okuyunca,kısaltma için çok çabaladım.Renkli ve bir o

kadarda zahmetli bir hayat olunca herşey zor oldu.

*Ortaokul döneminde yazdığı şiirleri ve sonraları yazdıkları neredeyese

ülkemizde yayınlanan bütün gazete ve dergilerde yayınlanmış.

*Antalya GÜLLÜK DERGİSİ' nin sahibi ve yazı işleri müdürü. İnternet

Radyosu olan ve Türk Şiirine-Şairine hizmet için kurulmuş olan Radyo

GÜLLÜK' ün kurucu editörü (http://www.radyogulluk.com)... 'Şiir yazdım'

diyen herkesi seven bir ozan. Çok sayıda genç şairin kitabının

editörlüğünü yaparak, yayınlamış bir yayıncı.

*Şiirler, hikâyeler üstündeki tahlil çalışmaları ile Prof.Dr.Mehmet Kaplan

hocanın bıraktığı boşluğa taliptir.*Ustam dediği ve örnek aldığı şairler:

Ahmet Tufan Şentürk-Ahmet Muhip Dranas-Arif Nihat Asya-Mehmet

Kaplan-Necip Fazıl Kısakürek’dir.

324

*Mustafa Ceylan, bir tahlil ustasıdır. Başka şairlerin sanat anlayışlarıyla

ilgili analizler yapamaktadır.Bu yazıda Mustafa Ceylan’ı anlatmanın

imkanı yoktur.Çünkü bir yazıya sığmaz/sığdırılamaz.Zaten benim

amacım da bu değil. Hem iş hayatı hemde edebi hayatı hakkında kısa

kısa bilgiler aktarmak,şiirlerinden de bir kaç örnek vermektir.

* Milli ve mânevi değerlere bağlı, Türk ve Türklük sevdalısı bir şairdir.

*Benim bu yazı dizimdeki amacım.Şairleri sıraya koymak ya da

yaptıklarını eleştirmek değildir.Ülkemizin şu köşesinde yaşayan bir yazar

var-şair var demektir.İsmini bilmeyenlere de hatırlatmaktır.Zaten uzun

uzun yazmaya kalkarsam okuyan olmaz.Ya da az okunur.

*Gelelim eserlerine:Buraya sığmayacak kadar şiir kitabı-Antolojiaraştırma kitapları var.

*En iyisi şiirlerinden kısa kısa örnekler vererek yazımı noktalayayım.

*Mustafa Ceylan,Atatürk ve Cumhuriyet sevdalısı olduğu yazdığı

şiirlerinde de var.

Atatürk Şiirinden iki dörtlük.

Zamanı, mekânı aşan düşünce/Kabına sığmayıp taşan düşünce,

Bayrağın renginde coşan düşünce/Atatürk, Atatürk değil de nedir?

Tanrı’ nın katına kutsal yakarış/Süngünün ucundan fışkıran barış.

Özgürlüğe doğru bu sonsuz yarış/Atatürk, Atatürk değil de nedir?

………………………..

Cumhuriyet Şiirinden

Halkın halkla beraber seller gibi coşması

Ayyıldızlı bayrakla sonsuzluğa koşması

Sevgi, huzur, güvenin yüreklerden taşması

.......................Çiçek çiçek mutluluk, güler yüzlü hürriyet

.......................Barış ve demokrasi gülümüz Cumhuriyet...

Nice yıllar geçti can, işte o güne erdik

Kimdir Yüce Atatürk, cihana da gösterdik

İnsanlara mutluluk, kardeşlik, dostluk verdik

........................Değişmez çare sensin, senden umarız elbet

........................Barış ve demokrasi yolumuz Cumhuriyet...

………………………

Aslında yer olmalı ve şiirlerin tamamını buraya almalıyız ama

olanaksız.Ancak Mustafa Ceylanı anlatmak içinde birkaç yazı yazmak

gerekir.

325

*Her şairde olduğu gibi Mustafa Ceylan’da yaşadığı yer ile ilgili şiirler

yazmıştır.

Antalya Şirinden iki dörtlük:

Ruhumuzu okşayan/Sevgileri taşıyan,

Gönüllerde yaşayan/Bir şarkısın Antalya.

………

Torosların başında/Damlayan göz yaşında,

Sevenlerin düşünde/Bir şarkısın Antalya.

Bir başka şiirinde;

Türküler söylenir Anadolu’ da/“Güzeller güzeli Reyhan! ” diyerek.

Aşıklar inletir çalar sazı da/“Avcı vurmuş garip ceylan! ” diyerek.

Türküler söylenir şehirde, köyde/Davulda, halayda, çekilen hey’ de

Kadehlere dolan köpüklü mey’ de/Dertlenip ah çekip “aman! ” diyerek.

Anneler düğünde başlar ağıda/Türküler aşığı yaşatan gıda,

Bazen mısralanır geçer kâğıda/“Dağların başında duman” diyerek.

Kederde, neşede türkü söylenir/Pınarın başında kalır eğlenir.

Mecnun’ da, Ferhat’ ta coşar dillenir/“Aşıklık çekmesi yaman! ” diyerek.

***

Yazı,yazdıkça uzamaktadır.Ve yazacaklarım bir türlü bitmiyor.En iyisi

burada nokta koyayım.Mustafa Ceylan’a daha nice kitaplar çıkartmasını

diliyorum.

*Halen rahatsız olduğunu öğrendiğim Mustafa Ceylan’a;geçmiş olsun

diyor ve şifalar diliyorum

ÇARPITILMIŞ SÖZLER

Baba oğluna bir bağ bağışlamış, oğul babaya yarım salkım

üzüm vermiş.

326

MANZUM MEKTUPLAR

KAR0ZAN /İsmail KARA

(10.12.1999)

- Kardeşim Mustafa'ya!

Mısra mısra hep okudum mektubun

İçten,süzerek yazmışsın Ceylân'ım

Biz değirmende çoktan olmuşuz un,

Sen de bir dertli sazmışsın Ceylan'ım,

Duyduklarının pek çoğu doğrudur,

Bazi dostlarım başımda ağrıdır,

Yanmakta olan Kara'nın bağrıdır,

Bütün bunları sezmişsin Ceylan'im!

Dediğin gibi başımdan gitmez kar,

Çünki benim de öyle bir kafam var,

Ah bu kafam ki,bana olmadı yar,

Neye yarar ki,ezmişsin Ceylan'im!

Bu yaşa gelmiş uslanmamışım ben,

Bir dayı bulup yaslanmamışım ben,

Yine parlamış,paslanmamışım ben,

İyi elemiş,süzmüşsün..Ceylan1

im!

Koca bir adami,haydi gel de eğit,

Versen de ona,saysan da bin öğüt,

İşe yaramaz, içi kof bir söğüt,

Aynı konuda bezmişsin Ceylan'ım!

KAROZAN derki,önce akıl gerek,

Akıl insanın hayatına direk,

Yanlışlar yaptım,çoğu kez bilerek,

Sen de kendini üzmüşsün Ceylan1

im!

……………………..

327

KAROZAN

11.12.1999

ANKARA

Sende dinle beni sevgili Ceylan!

Talihe küsmekle, ele ne geçer ?

Aradığın yoktur, ömrünce koşsan

Rüzgarca esmekle ele ne geçer?

Fırtına da olsan neyi yıkarsın?

Birde aşık isen çok can yakarsın,

Şiirler dizmekten sanma bıkarsın,

Dilini kesmekle ele ne geçer?

Havadan kaçılmaz, bunu bilesin,

Burası sıcaktır hemen gelesin,

Dostluk maçlarıyla bol bol gülesin,

Yaraya basmakla ele ne geçer?

Güven olmaz ele zalim de olur,

Fakat zulûm eden,zulûm de bulur,

Eğilme kardeşim, her an dimdik dur!

Kendini yasmakla ele ne geçer.

Sabırlı olasın, Allah görüyor,

Ölümden söz etme, içim eriyor.

Sana orda deniz ilham veriyor.

Almayıp susmakla ele ne geçer,

O dertli başın ki Toroslar gibi

Çok dalma denize bulunmaz ,

Çivileri söken , yine bir çivi,

Dalları asmakla ele ne geçer ?

Her şehirde vardır, olur curcuna

Kefilim ödenmiş bütün borcuna,

Bi su katayım "gülüt" harcına,

Hislenip tozmakla ele ne geçer?

328

Hayat türlü türlü akan bir çeşme,

Çeşmeye aldanıp kendinden geçme

Dünyada mey varken, zehiri içme

Sonradan kusmakla ele ne geçer?

Her adam dost olmaz, derde koşacak,

Nerde o başının tacı olacak?

Tatlının yanında, acı olacak,

Nimeti süsmekte ele ne geçer,

Yalnızlığa itme kendini sakın

Kimse olmaz sana senden yakın,

Kendine güvenle tavrını takın,

Asabı kasmakla ele negeçer,

Çekilme, yakışmaz sana inziva

Bize çok iş düşer olurmu daha

Küçücük gamlarla hemen yıkılma

Özünü, kısmakla ele ne geçer,

Nerede bıraktın ipekli postu?

Demek postun gitti, anladın dostu,

Bilirim çokları selâmı kesti

Selâmı kesmekle ele ne geçer?

"Sen gibiyimm, fark ne" diyorsun bana,

Karşıma geçip de bir ağlasana

Utan utan herkes hayrandır sana,

Deme hiç herkesle ele ne geçer?

Önünde açılır sana her kapı,

Bencileyin öyle yutmadın hapı,

Başında dönmedi kazmanın sapı,

Kuyular kazmakla ele ne geçer?

Lotoya totoya bağlanıp kaldık

Piyango bileti sürekli aldık,

Milletçe, hepimiz hayalci olduk,

Tutmuyor, kızmakla ele ne geçer

329

Matbalar kapanmaz bolca şiir yaz,

Kolayca tıkanmaz yolun etme naz'

Gönüller bulanık suyla yıkanmaz,

Köşede sızmakla ele ne geçer?

Bilirim her yanlışa vardır isyanın,

Kafası bozulur bazen insanın

Donkişot'u oldun kirli dünyanın

Kükreyip yazmakla ele ne geçer,

Biz sana hep dostuz bunu bilirsin,

"Gel" desek duramaz hemen gelirsin,

Şimdilik uzaktan selâm verirsin,

Hayattan bezmekle ele ne geçer?

Çala dursun orda , o davul-zurna

Sular akmaz burda bozulmuş kurna,

Bizlere gülerek bıyığın burma!

Kahkaha dizmekle ele ne geçer?

Şiiri bitirdim, alırım nefes,

Beğendinmi bilmem, Ozan Menderes!

İçimden gelendir, oldu da enfes

Mısralar düzmekle ele ne geçer?

………………..

CEYLANNAME

KARDEŞİM KARA OZAN’A

Dinledim sözünü aldım cevabı

Biraz daha bekle, ey Kara Ozan!...

Rüzgar eser, gelir gülün kokusu

Haydi durma, kokla ey Kara Ozan!..

330

Fırtına içimde, serin yel dışta

Gözümüz mü kaldı, kirpikte kaşta?

Aşkın ihtilali olursa başta

Sen dilini sakla, ey Kara Ozan!..

Havva’ dır Adem’e elma yediren,

Havva’dır çocuğa palto giydiren,

Havva’dır balona girip şişiren,

İğne batır, yokla, ey Kara Ozan!...

El değil, dostlardan çektik ikimiz,

Kara taşa tohum ektik ikimiz,

Eğilmedik asla, dimdik ikimiz

Atmadık mı takla, ey Kara Ozan?!

Deniz dedikleri koskocaman su,

Tütüyor gözümde çeşme sokusu..

Hasret var… basittir ölüm korkusu,

Ayrılığı anla, ey Kara Ozan!...

Yıktım Torosları toz duman ettim,

Savurdum denizi üfleyip attım..

Hasret çivisiyle bağrım kanattım,

Kanasın be sarma, ey Kara Ozan!...

Can borcumuz kaldı, şimdi geriye,

Bir de küçük buse nazlı periye…

Harca su katarsın acaba niye?

Beş – on tuğla ekle, ey Kara Ozan!...

Hayat çeşmesinin musluğu kırık

Suyun kaynağında durur hıçkırık…

Öldüren zehirdir zalim ayrılık

Bitmez bir çiçekle, ey Kara Ozan!...

İnsanıdır insanın gizli aynası

Sıfırlar dertleri dodtun dünyası,

Mutlak sona erer hayat kavgası

Yaşa bu gerçekle, ey Kara Ozan!...

331

Kendim çıkmaz sokak, kendim son girdap,

Gönlümün başına takılmış kındap,

Gelse de milenyum yuttuğumuz hap

Tartılmaz ölçekle, ey Kara Ozan!...

Ben bana düşmanım, ben bana katil,

Başımın üstünde yanıyor fitil,

İçimde kavga var, “inzava” değil

Görülmez mercekle, ey Kara Ozan!...

Gördüm ölümleri postu çıkardım,

Diz çöküp ağladım, yalvar yakardım,

Dünyanın ipini kestim kopardım,

“affet!.. hakkı!..” demekle, ey Kara Ozan!...

Herkes hayran imiş güleyim bari

Herkese oyuncak olayım bari

N”olur değmesinler, öleyim bari

Bittim inlemekle, ey Kara Ozan!...

Bir tek kapı bekler beni bilirim,

Çıkmadan sabaha belki gelirim,

Dost bulda, uğruna canı vereyim

Bıktım beklemekle, ey Kara Ozan!...

En son piyangoyu aldım elime,

“ Münkir- nekir” kazma vurur kelime

Hayat mı, bir cümle, üç-beş kelime?

Bildim teklemekle, ey Kara Ozan!...

Suyu bulattılar çamur akıyor

Şiir mi? Öksüzdür? Kimler okuyor?

Bak köhne dünyaya nasıl kokuyor?

Bitti kirlenmekle, ey Kara Ozan!...

Gel de isyan etme, olan bitene,

Dar eder dünyayı gücü yetene,

Başımıza karlar yağdı bu sene

İşimiz felekle, ey Kara Ozan!...

332

Sular akmıyorsa dinamit patlat

Bozuk zurnacıya çekiver bir hat,

Kim gülerse size olmasın rahat!

Bükülsün bilekle, ey Kara Ozan!...

Verdiğin cevabın çok güzel oldu,

Deyim yerindeyse, hedefi buldu,

Senin gibi dostlar burda kayboldu

Ararım sürekli, ey Kara Ozan!...

Şiir hiç biter mi, kim bitirdi ki?

Milyondan büyüktür bazen bir-iki,

Ceylan der, meydandan kaçmak senin ki

En iyi dilekle, ey Kara Ozan!...

26/27.12.1999

Antalya

HABERLERDEN, NE HABER?

Neden böyle cananlardan uzaksın?

Dostlarımın hallerinden ne haber?

Bilmiyon mu, sevenlere dergahsın?

Gönül denen illerinden ne haber?

Yıkılmasın sevgi delı duvarım,

Ayrı kaldım, şubağrımı döverim,

Her birini can evinden severim,

Çiçek açan dallarından ne haber?

Şakir Susuz, tek şiir mi yazıyor?

Sor bakalım hangi parkı geziyor?

Sevdalarda bir elle mi yüzüyor?

Yâri saran kollarından ne haber?

Canbaba mı selâmları getiren?

Sevdiğini Ankara’da yitiren?

Yüreğine büklüm büklüm oturan,

Kalecik’in yollarından ne haber?

333

Gül olmasa çıldırır be Emine!

Dene de gör, çekiverde yemine!...

Bekleniyor Antalya’da o yine

Kuruttuğu güllerinden ne haber?

Dikkatli bak gizlemesin gülleri

Aşk şiiri söylemez mi dilleri?

Yeşil giysin, giyinmesin alları

Goncalaşan allarından ne haber?

Mualla’nın gözyaşları testide

Duruyor ki bu” Fırtına” esti, de…

Tam burada telefonu kesti, de!

Telefonun zillerinden ne haber?

Talas Kızı, Yunuscadır gidişi,

Teraziyle tartmak o’nun son işi,

Ağlatıyor bana “hoca” deyişi

Göğe açık ellerinden ne haber?

Emine’yle Mualla’dır bacımız,

Saç ucunu bıraktı mı Hale kız?

Milenyumda her biriniz bin yıldız,

Dost sazının tellerinden ne haber?

Peki, neden baktın, şehla gözüne?

Nasıl tekme attın elin kızına?

Dayanmaz mı insan, biraz nazına?

Yüzündeki çillerinden ne haber?

Macide’miz iyi olsun şenlensin,

Selam söyle, dostluk çayın demlensiz.

Sıkılırsa babamıza seslensin

“Tufan” diyen dillerinden ne haber?

Koşu”muzun “ Akça kızımı” polo’su?

Hele sorun “ Kale’de mi” molası?

Sanki kalbi, güzellerin serası,

Leyla-Mecnun çöllerinden ne haber?

334

Nerde kaldı yosun gözlü sevdalım?

Bilemezsin o’da benim masalım…

Şiirleşti Hüseyin’le son balım,

Kova delen ballarından ne haber?

Fasıl Bar’a ikibinli renk gerek,

Şiir-sanat Avrupa’ya denk gerek,

Bizler genciz, belki biraz cenk gerek,

İlham taşan göllerinden ne haber?

Pınar kızım, dergimizi bekliyor,

Yengen beni, ara-sıra haklıyor,

Ceylan’ınız resimleri kokluyor,

Hatıradır, kellerinden ne haber?

Öleceğim şu mektuplar olmasa,

Dert ortağım bir daktilo, bir masa…

N’olur Rabb’im, şans dalımı kırmasa!

Yaprak döken yellerinden ne haber?

İlesam’a üye değil bu Ceylan,

Kayıt için postalayın formundan…

Bizim gibi yeni çıkmış fırından

Şiir yazan kullarından ne haber?

Fazlı’mızın kızı şiir yollasın,

Bahtiyar’ım Fatmaları ullasın,

Özpirinçci “Lalabeli” sallasın,

Elmadağ’ın sollarından ne haber?

İbrahim’im “sağır” değil duyuyor,

Özçetin’im yazıp-çizip okuyor,

Tanışmadım bizi bizden “Al” ıyor,

Gelmez mektup, pullarından ne haber?

Yaşar Hürcan Karaozan’a dönüşsün,

Gizli gizli Mazlumî ‘yle görüşsün,

Nazlım nerde, kur’ekmeği bölüşsün?!

Sosyetenin dullarından ne haber?

335

Unuttuğum kim var ise selam et,

Bana yazsın, cevap alsın, kelâm et,

Ora sıla bura zâlim bir gurbet;

Göz yaşımın sellerinden ne haber?

Yeni çağa hazır olun ey dostlar,

Münhal kaldı birincilik ve üst’ler;

Kalmayacak, gidiyor bak turistler, (!)

Geçen asrın küllerinden ne haber?

Yaşayamaz kalemini satanlar,

Bölücülüğe alkışları tutanlar,

Yetimlerin haklarını yutanlar,

Ermeninin döllerinden ne haber?

İsmail’im Kara’mısın Kar’mısın?

Yanık bağır, yoksa ahüzar mısın?

Yeter Ceylan sağır mısın- kör’müsün?

Sussun radyon, pillerinden ne haber?

26/27.12.1999

Antalya

DOĞRUDUR, ŞİİR DOSTLARIYIZ SUSUZ’UM…

O koca şehirde yaşamak zordu,

İçimde çağlayan ırmaklar vardı,

Meğer ki çöl imiş dağların ardı,

Kırıldı dizlerim, tutmaz Susuz’um;

Yıllar biter, dostluk bitmez Sususz’um…

Bundan sonra, sizin olsun güvercin,

Üşüşsün başıma şeytan ile cin,

Bir yiğit gurbete düşer niçin?

Hayalin gözümden gitmez Susuz’um;

Yıllar biter, dostluk bitmez Susuz’um…

336

Alevden aşları bıraktım sana,

İlham al gözlerden, iç kaka kana,

Hasretlik düşermiş garip Ceylan’a;

Bir ömür babamız tütmez Susuz’um;

Yıllar biter, dostluk bitmez Susuz’um…

Gel dersin, gelemem yollar kapalı,

Haramiler kesmiş eli sopalı…

Nerde çılgın sevda, fincanın falı?

Falcı susmuş, bülbül ötmez Susuz’um;

Yıllar biter, dostluk bitmez susuz’um…

Sabır atlarına verip yemini,

Yaparsın içinde “güzel” cem’ini;

İstersen yelkensiz yüzdür gemini;

Gemin fırtınada batmaz Susuz’um;

Yıllar biter, dostluk bitmez Susuz’um…

Hızlı gidenleri bırakın gitsin,

Dilerse dünyayı üç pula satsın…

Sırça saraylarda yan gelip yatsın,

Dost olan horlayıp yatmaz Susuz’um.

Yıllar biter, dostluk bitmez Susuz’um…

Az kaldı, oraya geleceğim ben,

Hak edene dersi vereceğim ben!

Gündeme şimşekce gireceğim ben!

Dost olan dostunu satmaz Susuz’um;

Yıllar biter, dostluk bitmez Susuz’um…

Dünyada çözülmez mesele yoktur,

İnsanın kendine, kendisi doktor,

Bize kem bakanlar, hain-alçaktır!

Ceylan’ım herkese çatmaz Susuz’um;

Yıllar biter, dostluk bitmez Susuz’um…

Yolları ekledim ucu ucuna,

O yavrunun hasret kaldım saçına,

Ayakta hal hal’ı, elinde kına;

Yâri güzel, oruç tutmaz Susuz’um;

Yıllar biter dostluk bitmez Susuz’um…

337

Yolunuza güller diktim koklayın,

Şiir le, türkü ile yoklayın,

Yaprağını emin yerde saklayı…

Sevgisiz çiçekler kokmaz Susuz’um;

Yıllar biter dostluk bitmez Susuz’um…

Ceylan yadellerde ağlasın fakir,

Daim “ fındık kırsın” abimiz Şakir,

Delirdim, başımda kalmadı fikir;

Derdime güzeller bakmaz Susuz’um;

Yollar biter, dostluk bitmez Susuz’um…

27/28.12.1999

Antalya

“GEÇMEDİ BABA!”

DİYEN EMİNE BACIMA…

BACIM

Nasıl bırakırım, kaçarım sizden?

Hasret dumanlarım tütüyor özden,

Gurbet yağmurudur damlayan gözden,

Karıncadır dağlar, gözümde bacım;

Zalim avcılar var, izimde bacım…

Yâr dedim, yâr dedim yarılıp gittim,

Yılana yar diye sarılıp gittim,

Ceylandım, avcıya vurulup gittim;

Öfkem durur, adın yazımda bacım;

Şimdi gölgeler var, izimde bacım…

Fırtına dersiniz, neden esemem?

Selâmı, sabahı billah kesemem,

İçten sevenlere billah küsemem!

Ayrılık gül açmış yüzümde bacım;

Buruk bir acı var, izimde bacım…

Sen geldin, sahile seninle indim,

Sen geldin, çocukça güldüm sevindim,

Akdeniz’den daha fazla derindim,

338

Uçurum var imiş, yazımda bacım;

Kanat takıp uçun, izimde bacım…

“Mehdi’nin sopası” Mutlu’da durur,

Bozulursa kafası bizlere vurur…

Sevgisiz bahçede gül elbet kurur;

Layıksın bin güle gözümde bacım,

Benimde gül durur, izimde bacım…

“Baba” ma açtığım sırrını bildim,

Yazdığın destanı mükemmel buldum,

Bende, sencileyin hep kaval çaldım;

Sihirli türküydüm, KUZU’mda bacım,

Gelmiyor, meleşir izimde bacım…

Oğlunla, gelinin aramaz neden?

İkaz etmedin mi burdan giderken?

Arada-sırada gelmelisin sen;

Tad nasıl gizlenmiş üzümde bacım;

Sırrı çöz… anlasın izimde bacım…

Nasıl unuturum, nasıl sizleri?

Ceylan ayan etmez elbet gizleri,

Nerde Ankara’nın ceylan kızları?

Halâ gülüşüyor özümde bacım;

Bir bak, duruyor mu izimde bacım?...

27/28.12,1999 / Antalya

TALAS KIZI, BACIM MUALLÂ’YA…

DÜŞ’DE GÖR…

Düşün de gör, düş’ de gör

Hayalde gör düş de gör

Gökdeki yıldızları

Merdivenden düş de gör…

339

Ben böyleyim işte,

Merdiven uzattım güne

Güneşi getirmek için

Büyük kentler üstüne…

Ben böyleyim işte

Yıldızları topladım

Masmavi gökyüzüne…

Dans ettim bulutlarla

Yağmur insin diye

Sevenlerin gönlüne…

Ben böyleyim işte,

Tufan’ın oğlu Fırtına

Kararmasın diye ufuklar

Umutlar yok olmasın diye

Kovaladım karanlığı

Ve kendime çoban yıldızı yaptım

Çıldırtan ayrılığı…

Düşün de gör, düşünde,

Gör hayâlde, düş’ünde…

Nerde çoban yıldızı?

Bulun yerini düşün de…

Ben böyleyim işte,

Bir var, bir yok…

Bir günüm doğum,

Son günüm ölüm…

Sorarsan adımı

Tufan oğlu Fırtına

Gülüm…

340

Ben böyleyim işte,

Gözlerim ağıt

Ellerim ağıt

Ellerim kağıt…

Şiir mi?

Yazmasını bilmem ki.

Deniz mi?

Yüzmesini sevmem ki…

Dağları, ovaları, kırları bilirim,

Karacaoğlan gibi aşık olur

Diyar diyar gezmesini bilirim…

Dost balını peteklerden

Yunusça süzmesini bilirim…

Deli-dolu ömrüm

Böyle geçti işte,

Böyle geçecek

Gülüm…

TALAS KIZI

Bu simsiyah geceler, aydınlığa dönecek,

Bizim çoban yıldızı yeniden görünecek,

El ele mutluluğa mutlaka yürünecek;

Dağların omzundan doğar çoban yıldızı,

Bağların kenarında bekle ey Talas kızı!...

Alıver; asmalardan salkım salkım üzümü,

Elma çiçeklerinden bakıp duran gözümü…

Keçileri kov gitsin, iyi sakla kuzumu,

Yeşilliğin her dalı canında taşır bizi,

Filizlenir umutlar, bekle ey Talas kızı!...

Uzaklarda olsam da yanı başınızdayım,

Sağlam bir yürek gibi her an döşünüzdeyim,

Çoban yıldızı isem, kaçmam; peşinizdeyim…

341

Söylemedik kimseye fişekçe sözümüzü,

Daha neler diyecem, bekle ey Talas Kız?!...

Kırılmasın kalemler yazacak çok şeyler var,

Tarihi döndürecek ağa, bacı, beyler var…

Güneşe bağdaş kurmuş bu ülkede köyler var,

Ali Dağ nasıl görür canım köylerimizi?

Sende öyle görürsün, bekle ey Talas Kızı!...

Pınarlardan testini billur sularla doldur,

Senden istediğim şudur Dilek’in yüzün güldür,

Bilirim “küçük cadı” başınızda püsküldür,

Onlara kalbimizden vermişiz sevgimizi,

Çoğalacak sevgiler, bekle ey Talas kızı!...

Hazırla dolmaları “Çiftlik’te” oturalı,

En güzel şiirlerle yeni dünya kuralım,

Talihi milenyumda on ikiden vualım;

Ceylanınız billahi candan özledi sizi,

Bitecektir bu hasret, bekle ey Talas Kızı…

27/28.12.1999

Antalya

342

TOROSLARIN TÜRKÜSÜ

Ahmet ÖZDEMİR

"ÇOCUKLAR ve Ben” şiirinin sonunu Şöyle bağlıyor Ahmet Tufan

Şentürk.

Sevgilerin en kutsalının çocuk sevgisi olduğunu,

seslerin en güzelinin “baba” diyen ses olduğunu

şiirin içeriğinde anlatmak istiyor.

Yeni yılda'ilk yazımın, manevî babam olarak Saydığım Ahmet Tufan

Şentürk’le ilgili olması, güzel bir rastlantı Oldu.

"Torosların Türküsü" ne sıranın gelmeslndendi.

Yoksa özel bir seçimim değil.

Ahmet Tufan Şentürk, yalnız benim mi maanevî babam?

Değil.

Benim, çevremden onlarcasını'sayabilirim. Ama bunların içerisinde; en

hakikatlilerinden biri şüphesiz Mustafa Ceylan.

Daha önce, Mustafa Ceylan’ın “Ahmet Tufan Şentürk, Hayatı, Sanatı ve

Şiirleri” adını alan 288 sayfalık kitabı yayınlanmıştı.

Bu kitabı,bu sütunda tanıtmıştım. Şimdi de Mustafa Ceylan'ın Ahmet

Tufan Şentürk’ün hayatını konu alan “Torosların Türküsü” yayınlandı.

Torosların Türküsü’ne bir biyografik roman dememiz mümkün.

Ama bir anı- yumağı ya da şiirlerinin hikâyeleri diyenler de olabilir.

Gerçek ise Ahmet Tufan Şentürk’ün Toroslardan Ankara’ya inen hayat

yolunda, kilometre taşlarını bürüyen güllerden ve dikenlerden görüntüler

aktarmış Mustafa Ceylan.

Okuyucu, kitabın türüne değil de, alacağı hisseye. bakmalı diye

düşünüyorum.

Mustafa Ceylan, Ahmet Tufanı anlatırken sabırlarına duygu yüklüyor.

Zaman zaman heyecanlanıyor, coşuyor. Şairin, Ermenek’ten alınıp

Sarıveliler’e bağlanan yeni adı Esentepe olan Lamos Köyü’ndeki

adresinden Seyranbağları'ndaki şimdi oturduğu eve kadar değiştirdiği

onbeş adresi kitabının bir yerinde aktarıyor.

Sonra soruyor:

Daha başka neresi mi?

343

Daha başka sizin göniünüzdür. Sizin çocuklarınızın yüreğidir. Sizin

sevdalarınızdır.

Sizin acılarınız, sizin özlemlerinizdir.

Daha daha diyecek olursanız, Toroslardır, Sarıvelilerdir. Yeşildir,

mordur, sarıdır, eladır,

çağla yeşilidir. Daha başka, bembeyaz su köpüğüdür. PIrıl pırıl gün

ışığıdır.

Dünyadır, yaşamaktır, şiirdir,

Daha başka adresi biziz.

Sen, biz, onlar, ötekiler..

Ötekilerden daha ötekilerdir..

Hepimizin eliyle gönderdiğiniz tüm mektuplar ona ulaşır. İnanın bana...”

Ahmet Tufan Şentürk, hayattayken hakkında törenler düzenlenen,

kitaplar yazılan şanslı sanatçılarımızdan biridir.

Hakkında yazılan kitaplar arasında Rıdvan Çongur’un “50. Sanat Yıiında

Ahmet Tufan Şentürk”ünü, yine manevi evlâtlarından Prof. Dr. Saim

Sakaoğlu'nun “80. Doğum Yılında Ahmet Tufan Şentürk”ünü

hatırlıyorum.

Kemalist'Atılım Dergisi’nin Ocak 1986 Ahmet Tufan özel sayısı ile

Edebiyat Güncesi Dergisi’nin 1997 Ağustos Eylül özel sayılarını da

anmadan geçemiyorum.

Türk kültürüne 50 yılı aşkın ( hizmetlerinden dolayı Cumhurbaşkanı

Demirel’in elinden

1993 yılında llesam Hizmet Ödülünü alan Ahmet Tufan Şentürk’ün

hayatının bir bölümü

“Torosların Öteyüzü” adıyla Yahya Akengin tarafından radyo oyunu

haline getirilmişti.

Hakkında belgesel radyo va televizyon programları hazırlanmış

yayınlanmıştı.

Ahmet Tufan Şentürk’ün seksen yılı aşan hayatını henüz yaşarken

romanlaştırmak;kolay iş değil. Mustafa Ceylan zorun üstesinden

gelmeye çalışıyor. Şimdilik çeşitli estantaneler veriyor. Aralarını

doldurunca bir kaç ciltlik kitap olacağından şüphem yok.

Torosların Türküsü’nü tavsiye ederken, kitabın sonunda yer olan Ahmet

Tufan Şentürk’ün İnsanlık Şarkısı’nın ikinci bölümünü aktarmak

344

istiyorum:

Bir şarkı söyleyelim hep bir ağızdan

İnsanlıktan, sevgiden, barıştan yana

Yeter bu acı, gözyaşları dinsin

Bitsin, bu sonu gelmeyen kavgalar

Bitsin, bu korkular, bu tasalar bitsin

Bir şarkı söyleyelim hep bir ağızdan

Çınlasın yeryüzü, denizler, gökler

Kremlin duysun, Pekin duysun, Pentagon duysun...

Sussun bu ölüm araçlarının acı çığlıkları, sussun

Yeryüzünün tüm İnsanları katılsın şarkımıza

Kardeşlikten, barıştan, sevgiden yana

İnsanlık şarkısı susmasın, susturulmasın

Çınlasın yeryüzü, denizler, gökler

Kremlin duysun, Pekin duysun, Pentagon duysun...

Mevlâna'ca seslenelim “gel, gel!" diyelim

Yunus’ca sevelim birbirimizi, inanalım, güvenelim

Hiroşima, Nagazaki, Mallati, Kore, Kıbrıs Vietnam,

Macaristan, Çekoslavakya, Afrika

Yeryüzünde ne olmuşsa, ne yapılmışsa

Ne yapılacaksa daha daha

Erdem dışı, insanlık dışı, çılgınca, acımasız

Tüm acı deneylen unutmayın, unutulmasın

Bir şarkı söyleyelim hep bir ağızdan

Çınlasın yeryüzü, denizler, gökler

Kremlin duysun, Pekin duysun, Pentagon duysun...

Bir şarkı tutturalım hep bir ağızdan

Kardeşlikten, barıştan, sevgiden yana

İnsanlık şarkısı susmasın, susturulmasın

Dünya gönlümüzce güzel Her şey gönlümüzce olsun

İnsanlık şarkısıyla çınlasın yer, gök

Kremlin duysun, Pekin duysun, Pentagon duysun..."[b]

TOROSLARIN TÜRKÜSÜ/ MUSTAFA CEYLAN/ Roman/ GÜNCE

YAYINCILIK/ 1999 ANKARA 160 Syf.

345

Mustafa Ceylan ve Türk Dünyası Efsaneleri

Ahmet ÖZDEMİR/20 Kasım 2015

Gençliğimizde Basri Gocul’un manzum Türk destanlarını okurduk. Ensiz

uzun, renkli kartona tek renk kapaklarını hatırlıyorum. Oğuzname’sinin

Kapağının altında altında “Ey kahraman soyum / Öğün. / Eşin yok

altında göğün” diye yazıyordu.

Türk destanlarını çok kişi yayına hazırlamıştır. Ama Basri Gocul’unki,

manzumdu. Zor işti, her babayiğit bu işe soyunamazdı. Yıllar sonra

Mustafa Kaya’nın (Akozan) Türk’ün Destanı Hakanname’sini okumuş,

hayran kalmıştım. 720 sayfalık bu manzum kitap bir rekordu. Özellikle

Türk hamasetinin aynası şiirleriyle ve kurucusu olduğu “Gülce Edebiyat

Akımı”yla tanıdığım Mustafa Ceylan, bu rekoru aştı. Egale etti.

Mustafa Ceylan, Türklüğe sevdası, yüreğinde taşıdığı heyecanı, derin

araştırması, özümsediği bilgileri ilmik ilmik, nakış nakış şiir diline döktü.

Dede Korkut’ça seslendi. Tekrara, monotonluğu düşmeden yiğitçe

aksiyonunu, hamasetini korudu.

İki ciltte toplam 1444 sayfa. Kitabın adı: Türk Dünyası Efsaneleri... Bilge

Oğuz Yayınları arasında çıkıp okuyucularla buluştu.

İki Cilt kitap hakkında kısa bilgi vermeden önce birkaç cümle Mustafa

Ceylan’dan söz edeyim. Her şeyden önce onu, bir vefa insanı olarak

takdim edebilirim. 40’ın üzerinde kitabı yayınlandı. Sanırım en son

oldukça hacimli “Öldürülen 101 Şair” adlı kitabını tanıtmıştım. 1952’de

Ankara-Elmadağ doğumlu... Yükseköğrenimi Ankara’da yaptı. Makina

Mühendisi' olarak mezun oldu. Çeşitli kamu kuruluşlarında çalışıp emekli

oldu. Antalya’da edebi çalışmalarını sürdürüyor. Günümüzün tahlil

ustası, genç şairlerin hem şiir hem moral hocası diyebiliriz.

Mustafa Ceylan’ın iki ciltlik Türk Efsaneleri’nin tamamı manzum olduğu

için, takdim yazıları ve kitabın önsözü de manzum ve bir destan akıcılığı

içinde. Örneğin efsaneleri şöyle tanımlıyor:

"Toz edip savuruyor yüzyılları içinde

346

Sessizce bir tabloyu çiziyor efsaneler.

Birçoğu halktan gelen kıssalardan hissedir

İbretlik manzaralar diziyor efsaneler.

Mucize havasında işleyen muhayyile

Zaman üstü zamanda geziyor efsaneler.

Kara mizah rüzgarı, dopdolu bir imajla

Haksızlığı ve zulmü eziyor efsaneler.

……….”

Mustafa Ceylanda Vatan sevgisi, sevginin ilerisine geçmiş, aşk

mertebesine ulaşmış: “Vatan sevgisi ecdadımdan yadigâr / Vatan varsa

ben de varım / Vatan yoksa ben de yoğum, bilirim," diyor.

Türk Dünyası Efsaneleri’nin birinci cildinde, Anadolu Efsaneleri yer

alıyor. Adana, Adıyaman, Afyon, Ağrı, Amasya, Ankara derken 81 vilayet

birer birer geziliyor ve yüz elli efsaneyi duygulanarak, heyecanlanarak,

ibret alarak, empati yaparak okuyoruz.

Türk Dünyası Efsanelerinin ikinci cildinde Divan ü Lügat it Türk,

Karaçay-Malkar Nart; Azerbaycan, Türkiye ve Azerbaycan Dışındaki

Türk Dünyası, ve Kaygusuz Abdal Efsaneleri başlıkları altında

kümelenen efsaneleri okuyoruz. Kaşgarlı Mahmut’un Türk Dili

konusunda önemini şöyle vurgulamış: “Kaşgarlı Mahmut’un kardeşiyim

ben / Yazdığım her şiir ondan hatıra. / Dünyanın en güzel dili Türkçe’mle

/ Cihanı doldurdum birkaç satıra...”

Divan'ı Lügat it Türk Efsaneleri içinde 13, Karaçay-Malkar Mitolojisi Nart

Efsaneleri içinde 10, Azerbaycan Efsaneleri içinde 15, Türkiye ve

Azerbaycan Dışındaki Türk Dünyası Efsaneleri içinde 17, Kaygusuz

Abdal Efsanesi içinde 28 efsane yer almış. Mustafa Ceylan’ın Türk

Dünyası Efsanelerini genciyle, yaşlısıyla herkesin okumasını gerekir.

Ama, ille de gençler, ille de gençler demeden kendimi alamıyorum.

(Bilgeoğuz 0212 527 33 65,www.bilgeoguz.com.tr)

347

ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER

Osman ÖCAL 02.Ocak.2016

Şu an elimde uzun ve yorucu bir emeğin karşılığında ancak ortaya

konabilecek değerli bir eser var. Eser Gelişim yayınları arasında çıkan

480 sayfalık ve Ankara Elmadağlı hemşerimiz Araştırmacı yazar şair

Sayın Mustafa Ceylan’a ait bir araştırma inceleme eseri. Eserin adı:

‘Öldürülen 101 Şair’

Bu yıl ellinci sanat yılını kutlayan değerli yazarımız yarım asırlık sanat

serüveni içinde çok değerli eserlere imza atmış olmasına rağmen

çalışma temposunda daha bir hızlanma görüyoruz ve Türk edebiyatı

adına geceli gündüzlü çalıştığına verdiği eserlerle şahit oluyoruz.

Sayın Mustafa Ceylan bu eserinde yüz otuz yedi şairin çeşitli

sebeplerle öldürüldüğünü tespit ettiğini ve bunlardan yüz bir tanesi

hakkında kaynak bulabildiğini belirterek hakkında bilgi bulduğu yüz bir

şairin hayatı, öldürülme sebebi ve şiirleri ile ilgili örnekler vermektedir.

İlginç öldürülme sebepleri de bulunan şairleri yüz yıllara ve öldürülme

şekline göre tasnif ederek şöyle sıralamaktadır:

Boğularak öldürülen şairler: Genç Osman gibi. Zehirlenerek öldürülen

şairler: Âşık Senlik gibi.Yakılarak öldürülen şairler: Nesimi Çimen gibi

İdam edilerek öldürülen şairler: Kadı Burhanettin gibi. Kurşunlanarak

öldürülen şairler: Sebahattin Ali gibi. Yolu kesilerek veya eşkıyalar

tarafından öldürülen şairler: Hamidli Şaban gibi. Savaşta şehit düşen ve

savaşta öldürülen şairler: Kağızmanlı Hıfzı gibi. Hakkında ferman

yayınlanarak padişahlar tarafından öldürülen şairler: Koroğlu

gibi.Hakkında fetva verilerek öldürülen şairler: Vecdî gibi. Bıçaklanarak

öldürülen şairler: Tatar Lütfi gibi. Kadın yüzünden veya kadın tarafından

öldürülen şairler: Yusuf-i Sani gibi. Yeniçeriler tarafından öldürülen

şairler: Tahsin Efendi gibi. Derisi yüzülerek öldürülen şair: Nesimi. Linç

edilerek öldürülen şair: Ali Kemal. Oruç yediği için öldürülen şair: Kul

Şükrü. Dostluk uğruna denize atılarak öldürülen şair: Sadi. Hengâme

348

kargaşada öldürülen şair: Selman. Valilik görevinden dolayı öldürülen

şair: Gazi. Sır kâtibi olduğundan dolayı öldürülen şairler: Nısfet gibi.

Görüşmelerde bağırıp çağırdığı için öldürülen şair: Vedadî. Diğer

sebeplerle öldürülen şair: Vâkıf Savaşta şehit düşen ve savaşta

öldürülen şairleri anlatırken Belgrat’ta şehit düşen Vuslatî mahlaslı bir

şairden de bahsetmektedir. Anlatımının devamında sözü bize getirmiş

ve şöyle demektedir: ‘‘ Vuslatî var Vuslatî ’den tam 324 yıl sonra

gönlümüze taht kurmuş, Gülce Edebiyat Akımının kurucularından Türk

şiirine kalıcı eserler bırakabilmek için gecesini gündüzüne katan. Dünya

şiiri içinde bizim şiirimizin hak ettiği yeri alması için çırpınan bizim

Vuslatî’mizin de nazma hâkimiyeti çoğu şairde yoktur. Nazmın fiziki

özellikleri yanında, imge, sanatsal yapı ve tefekkür, derinlik ve ahenk gibi

unsurlarında da bir kelime kuyumcusudur bizim Vuslatî’miz…

Karacaoğlan, Dadaloğlu, Karakoç gibi şairlerin isimlerinin dışında bir

ad kullanmadıklarını ve bu şairlere bayıldığını belirttikten sonra günümüz

şairlerinin mahlaslarında aidiyet eki olan ‘î’ yi neden kullandıklarına

anlama veremediğini belirttikten sonra. ‘‘Osman Öcal hocamız ’Vuslatî’

adını nerde ve nasıl almış bilemiyorum. Ama bu aidiyet ‘i’ li (şapkalı i’li)

mahlaslara alışamadım bir türlü ’’ demektedir. Edinmek isteyenler için:

ceylanmustafa_07@hotmail.com

Biz dost bildiklerimizin övgüsünü çözmemek üzere yüreğimize bağlar,

attığı taşı da bir gül niyetine bağrımıza basarız.

349

SULTAN ŞAİRE TOPRAK ANA Üzerine

ÜNAL ŞÖHRET DİRLİK

Şair Ahmet Tufan Şentürk, Ayhan İnal, Arif Nihat Asya, nefis dörtlükleriyle göklere çıkarıyorlar değerli şairemizi.

Mustafa Ceylan bu güzel eserinde Toprak Ana’yı doğumundan

bugünlere kadar getiriyor. Şiirleri ile, makaleleri ile, Gülpmar Dergisi ile,

sevgili doktor baba Bilal Beyle, enine boyuna inceliyor, tanıtıyor.

Bilhassa şiirleri üzerine gerek dostlarının, gerekse eleştirmenlerin

söylediklerine, yazdıklarına geniş yer veriyor ve kendi düşüncelerine de

satır aralarında, bölüm bölüm yer ayırıyor.

Güzide Sultan bizim bilemediğimiz tüm iyi yönleriyle tanıtılıyor.

Onu bir çok yardım derneğinin, iyiye, güzele yöneltilmiş çalışmalarının

yanında gö-rüyoruz.

Kitabın son bölümü değerli Toprak Anamız için yazılanlara, söylenenlere

ayrılmış.

Bakın kimler var bu bölümde;

Enver Tuncalp,

Halide Nusret Zorlutuna,

Dr. Faruk Bayülken,

Sabahattin Volkan,

İrfan Ünver Nasrattmoğlu,

Halil Soyuer,

Prof. Dr. Abdülkadir Karahan,

İsmail Yaltırık,

350

Abdullah Caner,

Necdet Buluz,

Abdülkadir Güler,

Rauf Denktaş,

Ercüment Berber,

Fahriye Şentürk,

Ferit Ragıp Tuncor.

Vehbi Cem Aşkun,

Baha Soysal,

Orhan Şaik Gökyay,

Dr. Turan Gönen,

Lerzan Öke,

İbrahim Minnetoğlu,

Hasan Kaya Manioğlu,

Mehmet Salihoğlu.

Temel Uzlu,

Dr Naci Demirci,

Mualla Minnetoğlu,

Dr. Celal Arabacıoğlu,

Dr. Selahattin Yazıcıoğlu,

Burhan Sadık Yalçın,

İsa Kayacan,

Ahmet Ayberkin,

İsmail Hakkı Kaytanlı,

H. Fethi Gözler,

Melih Özer,

Haşan Şanlıtürk,

M. Aydar,

Prof. Fahri Halil Örs,

Abdullah Satoğlu,

Hüseyin Çelikcan,

Nuri Kırcıoğlu,

Hüsnü Yurdusev,

Muin Feyzioğlu.

Yaşar Faruk İnal,

İlter Veziroğlu,

Mehmet Çağlıkasap,

Ali Bilgiç,

Selçuk Alparslan,

Mürsel Sümer,

351

Mualla Anıl,

Alı Naili Erdem

ve Bahattin Karakoç.

Toprak Ana’nın en çok sevdiğim şiirlerinden birini beraber okuyalım:

İZMİR’DE GÜN BİTİMİ

Güneş-kızıl kor gibi guruba yaklaşırken

Billurdan köşk kurulur hayal bahçelerime

Her güzellik senden iz-senden sesler taşırken

Özlem bir hançer gibi saplanır yüreğime.

Seyrederim ufukta günün çözüldüğünü

Akşamın esmer esmer koya süzüldüğünü

Sensiz bir günüm daha tükenirken ömrümden

Acılara ruhumda basarım kördüğümü.

İmbatlara yüklerim bütün hayallerimi

Gözlerimle dört yana serperim hasretimi

Alışamadım gitti sensizliğe yıllardır

Her gün bir hoş olurum, İzmir’de gün bitimi.

Hele geceler boyu aşk yazar-sıcak yakar

Çerçeve dört yanımda o güzel gözlerin var |

Nasıl uzar sabahın yolları bilebilsen

Hayalin damla damla kirpiklerime dolar.

Toprak Ana diyor ki:

“Bir insanın değerinin bilinmesi....

Bilinen değeri çevreye bildirmek üzere emek verilmesi...

Ne büyük haz, onur, gurur ve sevinçtir”.

Toprak Ana’ya az bile. .

Muştala Ceylan’ı tebrik ederiz.

Eline, diline ve de kalemine sağlık diyerek,hoşça kalın.

Toprak Ana ellerinden öpüyorum. Baki selam.

352

KİTABIN ADI: TAHİR KUTSİ MAKAL

Ünal Şöhret Dirlik

Antalya’da yaşayan yazar, araştırmacı, şair, Makaloğ (*) Mustafa

Ceylan’ın uzun soluklu kitabının adı;Tahir Kutsi Makal (Hayatı- SanatıEserleri)

2014’ün son aylarında bana ulaşan kitap 678 sayfa,I. Hamur kağıda

basılmış, ön kapakta Tahir Kutsi Makal’ın orijinal bir bir fotoğrafı var.

Yazarını tanıtırken “Makalog” dedim.Bu unvanı Mustafa Ceylan’a bizzat

Tahir Kutsi Makal vermiştir.Ceylan’a yazdığı notta “Makalog” sözcüğünü

kullanmıştır. Kitabı okuduktan sonra bu kanıya varabiliyoruz. Bir konu

üzerinde en çok araştırma yapan, en çok bilgiye sahip olan, anlamına

geliyor. Mustafa Ceylan bu unvanı hak ediyor doğrusu.Çünkü Tahir Kutsi

Makal’ın sağlığında adı geçen kitaba başlamıştı bile. Tahir KUtsi

Makal’ın da bundan haberi vardı.Bazı yazıların kitaba girmesi

konusunda Tahir Kutsi- Mustafa Ceylan arasında yazışmaların olduğu

kitapta yer alıyor. İçindekilere göz atacak olursak: Önsözde şöyle diyor

Mustafa Ceylan:

“Tahir Kutsi Makal’ın sağlığında yaptığımız bu araştırma-inceleme,

tahlil çalışmalarımızı, onun aziz hatırasını yaşatmak maksadıyla

bugün gündeme getiriyor ve rahmetliyi dualarla anıyoruz.

Çalışmalar sırasında üstat, bana yazdığı mektuplar ve kısa notlarda

beğenisini belirtmekle kalmamış bir de bana “Makalog” ünvanını

vermişti. EVET Makalog”

Tahir Kutsi Makal’ı , hayatı ve eserlerini teker teker inceleyip analiz

ederken, onun ruh kökünü yakalamaya ve duygu dünyasını ışığa

çıkarmaya çalışıyorduk.

Özellikle “Halk Edebiyatı”, “folklorumuz” ve “Halk şiiri” konularında yeri

doldurulamayan bir üstaddı Tahir Kutsi Makal: Böyle giderse de asla

doldurulamayacak.

Folklorcu, araştırmacı,, gazeteciliğinin yanında “Babanız Yine Âşık

Çocuklar” diyerek, candan,içten, samimi tebessüm çiçeklerini

yüzümüzde açtıran bir şairdi o.Romancı, hikayeci, tahlilci bir şair…

Anadolu sevdalısı hususiyetle de Denizli sevdalısı koca yürek. O bizim

gönül dünyamızın Dede Korkutlarından birisiydi.

Üstadımızı, umarım ona lâyık bir şekilde anlatabilmişizdir.Umarım,

353

Makalog”unvanına yakışan bir eserle karşınızdayım”.

Mustafa

Ceylan

Tahir Kutsi Makal’ın Hayatı konulu bölüm 52. Sayfaya kadar sürüyor.53.

sayfada Savaş Poyraz’IN Tahir Kutsi Makal ile ilgili bir yazısı var.8

Aralık 1996 tarihinde Kocaeli Gazetesi’nde yayınlanmış. Savaş’n Yeri

başlığı altındaki yazıda; İstanbul’da aynı okulun değişik sınıflarında

okuduklarını anlatıyor Savaş Poyraz.

BENİM GİZLİ YAZILARIM ( Tahir Kutsi Makal’ın kitabı)

Tahir Kutsi Makal’ln “Benim Gizli Yazılarım” ele alınmış bu

bölümde . Adı geçen kitaptan Sevgi Fırtınası, Yazarını Anlatan Kitap

başlıklı yazılar seçilmiştir. Ceylan bu bölümde Benim Gizli Yazılarımdan

örnekler vererek değerlendiriyor Tahir Kutsi’yi.Tahir Kutsi’yi en iyi

anlatan kitap Benim Gizli Yazılarım’dır diyor., Mustafa Ceylan.

GİZLİ RÖPORTAJ

Ceylan Benim Gizli yazılarımdan yararlanarak “Gizli Röportaj yapmış.

Ceylan soruları kendisi sormuş, cevaplarını da “ Benim Gizli

Yazılarım”dan seçmiş. Zor ama başarılı bir deneme olmuş. Ders

Kitaplarında Tahir Kutsi Makal bölümünde de Tahir Kutsi Makal’ın

Atatürk hakkında yazdığı şiirlerinden örnekler yer alıyor.

KİTAPLARI:

1-Fakir İşi(Şiirler (1967)

2-Bir Anadolu Destanı (İç Göç) (1964-1966)

Bu arada benim “Oğuz’dan geçerken isimli yazıma yer verilmiş.Yazının

sonunda da Tahir’i mi sordun arkadaş? Başlıklı şiirie yer

verilmiş.(Kaynak:Ey Fethiye Fethiye”

3-Acıyol(1964)

4- Köylü Gözüyle Avrupa(1976)

5-Sahte Ozanlar-1969)

6-Âşık Veysel (1969)

7-Anadolu’da Türk Mührü(1971))

8-Benim Benim O benim(19879

9-Kamyon (1979-1984)

10-Delitay(1982)

11- Karadon (Öyküler)(1987)

12-Türk Halk Şiiri (1986)

13-Köroğlu (1976-1987)

14-Halk Bilim ve Edebiyat1990)

15--Öpkü (Şiirler-1996)

16-Benim Gizli Yazılarım(1997=

354

17-Âşık Hasan Dede(ikinci baskı:1997)

18-Babanız Yine Âşık Çocuklar(1987)

19- Al kırbacı Eline (………)

20-Âşık Zülfikâr Divanı (1971)

21-Karacaoğlan (1974-1975)

22-Geçmişten Geleceğe (1999)

23-Dadaloğlu(1974)

24-Pğir Sultan Abdal( 1999)

25-Meydan dayağı (1977)

26-Âşık Veysel1993)

27- Zaralı +Âşık Adem

28-3Aşıklar Şöleni

Not. 27-28 numaradaki Son iki kitaba ulaşamadım (Ü.Ş.D.)

Bu kitapların pek çoğu hakkında tanıcı yazılar, eleştiriler Mustafa

Ceylan’ın kalemiyle yer almıştır.

SÖZÜN ÖZÜ: Tahir Kutsi Makal hakkında yaptığı örnek çalışmaları

büyük boy bir kitapta toplayan Makalog Mustafa Ceylan’ı candan

kutluyorum. Tahir Kutsi Makal’ın sağlığında başlattığı ve bir çok

konularda rahmetli dostum Makal’dan köklü bilgilere ulaşan, hatta kitaba

hangi yazıların alınacağı konusunda bilgi alış verişinde bulunarak kitaba

ölümsüzlük kazandırmıştır. Tahir Kutsi Makal’ı çok iyi tanıyan Ahmet

Özdemir’in yazıları da kitaba renk katmıştır.

Bu kitapta yazıları bulunan yazar ve şairlerimize ve kitabın yazarı

Mustafa Ceylan’a selam olsun..

NOT:

1)MAKALOG: Tahir Kutsi Makal’ın Mustafa Ceylan’a verdiği unvan

2-Tahir Kutsi Makal( Hayatı,Sanatı, Eserleri 2014 yılında basılmıştır.

Sahife:677-Antalya

MİLLİYET BLOG'DA 2499.. YAZIM SEVGİLİ KAYACAN'IN EŞİNE

YAZILAN AĞIT'A AYRILMIŞTIR.

İsa Kayacan; Tefenni’nin Ece köyünde doğdu. Okumaya, yazmaya ve

folklora gönül vermiş çalışkan bir köylü çocuğudur. Yazmaya genç

yaşlarda başlamıştır. Ece isimli bir dergiyi yayınlarken tanıştık.

Dostluğumuz sürüp gidiyor. O Ankara’dadır ama yüreği Anadolu için

çarpar. Burdur der de başka bir şey demez. Mutlu yuvasında, rahat ve

huzur içinde yaşarken bir gün ecel kapısini çaldı, eşini aldı gitti.

Kayacan’ın yuvasına kara bulutlar doldu. O bu acıyı tevekkülle karşıladı.

355

Çocukları ve torunları ile yaşamını sürdürüyor. Bir de bu acıyı çekene

sorun demişler.

Antalya’da yaşayan şair-yazar Mustafa Ceylan 2002 yılında “İsa

Kayacan’ın Ağıtı”bı yazdı. Aşlağıda sunduğum bu ağıt İsa Kayacan’ın

yakın bir dostunun ağzında, çektiği sıkıntılar, acılar, tasalar çok güzel bir

Türkçe ile dile getirilmiştir. İsa Kayacan’ın Ağıtı 44 Bölümdür. Kayacan’ın

2011’de yayınladığı Burdur’dan Kültür Yağmuru” isimli, 432 sayfalık,

büyük boy kitabın 207, 208 ve 209. Sayfalarında yer alan ilk 10

Bölümünü bloguma alıyorum.” Ünlü ozan Kağızmanlı Hıfzi’nin Sefil

Baykuş isimli ağıtı gibi yürek yakan bu ağıt ileride ağıtlar konusu

işlenirken ders konusu olacaktır.

Mustafa Ceylan’ı bu güzel ağıtından dolayı kutluyorum Dost Kayacan’a

ve evlatlarına, torunlarına sabırlar diliyorum

Ünal Şöhret Dirlik

356

MUSTAFA CEYLAN'ın DÜZENLEDİĞİ ETKİNLİKLER

LİSE YILLARINDA :

Genç Ülkücüler Teşkilatı Ankara / Elmadağ Şube Başkanı olarak,

memleket sorunları hakkında çok sayıda seminer ve konferanslar.

ÜNİVERSİTE YILLARINDA:

HÜR-TEK(Hürriyetçi teknik Elamanlar Derneği Yönetim Kurulu Üyesi

olarak, enerji, iş makinaları ve alt yapı konularında seminerler

SANAT HAYATINDA

Kamu Kuruluşları Basını Derneği Genel sekreteri olarak(Sami Ateş, İsa

Kayacan'la birlikte):

-Şair Ahmet Tufan Şentürk

-Şair Enver Tunçalp

-Şair Güzide Taranoğlu

-Türk şiirinde Anne

-İstanbul'un Fethi Yıldönümü

-Atatürk ve Orman

-Atatürk ve Basın

Kemalist Atılım Birliği Genel Merkez Yönetim Kurulu üyesi olarak (Sami

Ateş, İsa Kayacan'la birlikte)

-Kazım Karabekir'i Anma

-Atatürk'le Samsun'a çıkanlar

-Atatürk ve İslâmiyet

-Atatürk Şiirleri

-10 kasım-23 Nisan-19 Mayıs-30 Ağustoa-29 Ekim'lerde günün anlam ve

önemine binaen Şiir Etkinlikleri

-13 Ekim ve 27 Aralık Başkent Ankara Şiir Etkinlikleri

-Şair Halil Soyuer

-Şair Coşkun Ertepınar

-Bayrak ve Arif Nihat Asya

DİĞER ETKİNLİKLER :

-Şiirimizde Aşk

-Şiirimizde Gurbet

357

-Şiirimizde Hüzün

-Kahramanlık Şiirlerimiz

-Hiciv/Taşlama Şiirlerimiz

-Bahar Şiirleri

-1.ALTIN ELMA ELMADAĞ ŞİİR ŞÖLENİ

NOT: Yukarıdaki tüm etkinlikler Ankara' da iken gerçekleştirilmiştir.

ANTALYA ETKİNLİKLERİ

-ANASAM-Anadolu ilim ve Edebiyat Eseri sahipleri Meslek Birliği

Akdeniz Bölge Başkanı olarak;

-Sazın Telinden Gönül Dilinden-Antalya Turizm Uygulama Otelcilik

Okulu Salonunda

-Şair Dr.Mustafa Akbaba

-şair Ayten Akdağ

-Aşık Sağlam

-Şair Yunus Kulak

-Şairlerin ve Ozanların Diliyle Atatürk

-Şairlerin Diliyle 19 Mayıs ve Gençlik

-Hocam Arif Nihat Asya

-Üstadım Necip Fazıl Kısakürek

-Manevi Babam Ahmet Tufan Şentürk

-Destanlaşan Köylü-Ağabeyim Prof.Dr. İsa Kayacan

Antalya GÜLLÜK Dergisi Editörü olarak:

-1.ANTALYA ŞAİRLER BULUŞMASI(2005)-Akev-AKM

-2.ANTALYA ŞAİRLER BULUŞMASI(2006)Anşoyad'da-Kaleiçi-Belediye

Kültür Salonu

Antalya GÜLLÜK Şiir Derneği Başkanı olarak

(Yönetim Kurulu üyesi arkadaşlarıyla birlikte):

-ANTALYA ŞAİRLER BULUŞMASI-(3)(Olimpos'ta)(2007)

-ANTALYA ŞAİRLER BULUŞMASI-4-Daima Hotel'de(2008)

-ANTALYA ŞAİRLER BULUŞMASI-5-Otium Hotel' de(2009)

-Aşık Yaşar Reyhani'yi Anma Etkinliği(İl Halk Kütüphanesi Salonu' nda)

-Antalya' da Yaşayan Şairler Buluşması(il Halk Kütüphanesi Salonu'

nda)

-Antalya Tekelioğlu İl Halk Kütüphanesinde her ay bir şiir etkinliği

358

-Yerel Basından Seçkiler Sergisi-Başbakanlık Basın Yayın Enformasyon

Genel Müdürlüğü Katkıları ile-Antalya Sanat Sokağı-2008

-Sanatta 41. Yıl-Tekelioğlu il Halk Kütüphanesi

-Sanatta 43. Yıl (Koskoca 43 yıl geçti)(2009)

-Sanatta 49.Yıl(2015)

Etkinlikleriyle Mustafa Ceylan

Asım KISBET

Dost pınarının kaynağından sulanmış, muhabbet mevsiminin renk ve

desenleriyle gönüllerini bezeyen şiir yürekli cana dostlar, eğer başımın

tacı olan 29 harf ve kelimeler; cümle oluşturmama müsaade ederse; ulu

çınar, sırma saçlı ustam ve yaradılanı Yaradan' ın hatırına Yunusca

seven gerçek dost, Mustafa Ceylan hocamın hayatındaki önemli

kilometre taşlarını oluşturduğu 'şiir etkinlikleri' hakkında, eğer, dilim lal

olmazsa, bilgi aktarmaya çalışacağım..

......ABAM BENİ TOPRAK İLE BELLERMİŞ

......BABAM SEVER SAHBAZ OLSUN İSTERMİŞ

......VATAN MİLLET SEVDASIYLA BİLERMİŞ

......HEP BAŞIMI SAYGIYLA EĞMİŞİM...

....................................(Erdal Özkan-merhum)

Erdal Özkan'ın bu dizeleri, sayın Ceylan' la adeta etle tırnak olmuştur.

Bir ömrü, daha gençlik yıllarından itibaren şiire ve şaire hizmet için

harcamış bir şair, usta o...

Anadolu' yu can evinde duyan, yaşayan ustam Ceylan, daha lise

çağlarında iken doğduğu-yaşadığı Ankara/Elmadağ İlçesi' nde öğretmen

Mürsel Sümer'in önderliğinde, genç arkadaşlarıyla birlikte 'Genç

Ülkücüler Teşkilatı' nın Elmadağ Şubesi' ni kurmuş ve başkanı olmuştur.

Ceylan'ın hayatında her dönemde mutlaka bir 'öğretmen' bulunmuştur.

Bazen öğrenci, bazen öğretmen olmuştur Ceylan... Bakınız Radyo

Güllük'e, bakınız Güllük Derneğine; gene öğretmenler var bugün de

kadrosunda..

Neyse, asıl konumuza dönelim, Şube Başkanı olarak memleket sorunları

hakkında, ilçesindeki gençlere, seminer ve konferanslar vermeye başlar.

Bir sohbetimiz sırasında 'Ziya Gökalp'in Türkçülüğün Esasları' dahil,

edebiyatımızın bir çok temel eserini ele alarak toplantılar düzenlediği' ni

ifade etmişti.

359

Bütün bunlar, ileride yapacağı etkinliklerin adeta bir ön hazırlığı, bir

adımıydı Elmadağlı Mustafa Ceylan' ın...

12 Martta ilçesinde samimi arkadaşı Erol Karaaslan'la birlikte

tutuklanarak Elmadağ Cezaevinde 17 gün, 12 Eylül' de 87 gün de

Eskişehir Sıkıyönetim Cezaevinde hapis yatmasında bile, vatana,

bayrağa ve kutsal değerlere tutkusu vardır.

Neyse, daha sonra Ceylan'ı, üniversite tahsili yaptığı yıllarda da

kendisine güvenenlerin göğsünü kabartırcasına HÜRTEK (Hürriyetci

Teknik Elemanlar Derneği Yönetim Kurulu Üyesi) olarak ''enerji, iş

makinaları ve alt yapı '' konularında seminer verdiğini görürüz...

Ustam Ceylan Mustafa' nın ilk şiiri, daha 14 yaşında iken 1966 yıllarında

Ankara' daki (Adalet) gazetesinde yayınlanmıştır. Kâğıdın, matbaanın ve

mürekkebin, o insanı kendine bağlayan kokusu, o yıllarda girmiş

damarlarına...

Ceylan, 'Karıncanın gölgesi, Yunusun odunu' olmayı kendisine şiar

edinerek durmak nedir bilmez, sanat hayatının dostluk adına, şiir adına

fırtınalı günlerini sakinleştirmeye ve genç kuşaklara rehber olacağına

olan inancını yitirmeden gıdası ve de yaşantısı şiir olmuştur.

Ceylan Hoca, bayrak şairimiz sayın Arif Nihat Asya ve şiirin üstadı sayın

Necip Fazıl Kısakürek in öğrencisi... Baba bildiği sayın Ahmet Tufan

Şentürk, anası, öz anası gibi değer verdiği sayın Güzide Taranoğlu' nun

evladı... Mümtaz insan sayın İsa Kayacan beyin cana can yoldaşı, şiir

yazıyorum diye yola çıkanların has kardeşidir...

O'nu, Kamu Kuruluşları Basın Derneği Genel Sekreteri olarak, ekip

arkadaşları İsa Kayacan ve Sami Ateş'le birlikte; ..Sn,Ahmet Tufan

Şentürk

...., Enver Tunçalp

.....,Güzide Taranoğlu

......,Türk şiirinde anne

.......,İstanbul' un fethi yıl dönümü

.......,Atatürk ve orman

.......,Atatürk ve basın......adı altında düzenlediği panellerde, başarının

kendisiyle bütünleştiğini gözleriz..

360

Çok iyi bir Atatürkçü olan Ceylan Hoca, 'Hürriyetçi Demokratik Sistem',

'Gaz Lâmbasından Keban'a', ''Afganistan Kan Ağlıyor', 'Ermeni

Olaylarının Gerçeği' gibi araştırma ve incelemeleriyle o yıllarda Hürriyet,

Sabah, Son Havadis, Tercüman, Hergün gibi gazetelerde ses

getirmektedir. Hattâ bu sese dış güçler, gayri milli odaklar ve Cemalettin

Kaplan gibi kara sesler bir çok tehditler yağdırır. Atatürkçü Ceylan, Dış

Türkler konusunda da duyarlıdır, 'Kirilin Köpekleri', Kerkük meselesini

anlatan 'Kerküklü Kızlar' şiir ve araştırmaları ülke çapında yankılar

uyandırır... Tehditlerden yılmak bilmez...

Sn,Ceylan Hoca' ya durmak ve de yoruldum demek adeta haram olur.

Çalışkanlığı ve de inandığı ereğe ulaşmanın şevkiyle Kemalist Atılım

Birliği genel merkezi yönetim kurulu üyesi sıfatıyla aynı ekip

arkadaşlarıyla beraber sırasıyla; 1-Kazım Karabekir'i anma

2-Atatürk' le Samsun'a çıkanlar

3-Atatürk ve İslâmiyet

4-Atatürk Şiirleri

5-10 Kasım

6-23 Nisan

7-19 Mayıs

8-30 Ağustos

9-29 Ekim' lerde günün anlam ve önemine binaen şiir etkinliklerinin

düzenleyicisi olarak görürüz...

Sayın Mustafa Ceylan beyefendiyi nefes aldığı başkentimizde 13 Ekim

ve 27 Aralık tarihlerinde 'Başkent şiir akşamları'nda yine ön saflarda yer

aldığını görürüz..

Bizim şiirimizin pir-i bakisi, ustam Ceylan, durmak bilmez. ve büyüğümüz

sayın Halil Soyuer -Şair Çoşkun Ertepınar - Bayrak ve Arif Nihat Asyaetkinleriyle de şiirimizin yılmaz bekçisi ve bilgi hamalı olarak sanat

etkinliklerinin aranan adamı olur... Şiiri herşeyden öne, ön plana alan ve

mısralarında hemhal olan şairimiz şiirimizde aşk gurbet hüzün

kahramanlık hiciv taşlama ve bahar etkinlikleriyle o yıllarda Başkent

Ankara' yı adeta fetheder......

Ankara Sanat ve Kültür Etkinliklerinin organizatörü Ceylan, siyasetle

ilgilenmeseydi, inanıyorum ki, dünyayı sanat ve kültür alanında sarsacak

etkinlikler ve eserler verirdi. Nihayet, kendisi de politikayı bırakmaya

karar verdiğinde, siyasetten kurtulmak için Ankara' da Başbakanlık

361

Danışmanı olarak görev yaparken, düz mühendis olarak kendini Antalya'

ya 1995'den sonra adeta kaçarak tayin ettirir.

Ankara' da kalan üstadları ve arkadaşları Ceylan'ın Ankara' dan ayrılışı

sebebiyle ardından manzum mektuplar, şiirler yazarlar ve dergilerde

yayınlarlar. Artık, manevi babası Ahmet Tufan Şentürk'ün evindeki Cuma

günleri yapılan Şairler Buluşması, İsmail Kara' nın Demetevler 4.

Caddedeki 'Yalaka Mizah Dergisi' ndeki şiir matineleri, Feyzi Halıcı ve

Faika Sarp'ın 'Fasıl Bar Şiir Etkinlikleri', 28 Ocaklarda ve bazı

zamanlarda manevi annesi Güzide Gülpınar Taranoğlu' nun evinde ki

etkinliklerden uzaktadır... Antalya' dadır Ceylan... Siyasetten kaçmıştır,

ama sanattan kaçamamıştır, yüreği sanat ve şiirle doludur zira...

Bir sohbetimizde anlatmıştı biliyorum: 'Artık, evlerinden alıp etkinlikleretoplantılara kollarına girerek, arabasıyla taşıdığı Halide Nusret Zorlutuna,

Arif Nihat Asya, Ahmet Muhip Dranas yoktur... Gayri, Ahmet Tufan

babası, İsa Kayacan abisi, Güzide anası, Halil Soyuer, Abdullah Satoğlu,

Rıdvan Çongur, Özkan Gönlüm gibi ağabeylerinden uzaktadır. Artık,

İsmail Kara, Emine Sönmez, Nusret Turan, Ulviye Savtur, Hüseyin

Balım, Şemsettin Kuzeci, Ahmet Canbaba gibi daha bir çok

arkadaşından uzaktadır. Antalya' ya gelmiştir ama, sanki uçaktan

paraşütsüz atlamış gibidir. Ankara etkinliklerinde ki Türk Dil Kurumu,

Tür-İş, Türk Tarih Kurumu, Türkocağı, Milli Kütüphane, Odalar Birliği

salonlarından uzaktadır.. Etkinliklerin yılmaz düzenleyicisi Ceylan,

Antalya' da öksüz kalmış gibidir... Ankara' yla telefonlaşır, mektuplar,

dergiler, gazeteler gider gelir...

Antalya' da bir süre sessiz kalır... Ama, dayanamaz sonunda...

Duramaz... Emekli olur olmaz, önce, Antalya Yerel Radyolarından

Radyo Soniks' le başlar işe... Sıvar kolları yine...

Sonra, merkezi Kayseri' de olan sayın Sabit İnce' nin başkanlığındaki

ANASAM yani Anadolu İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği

Akdeniz Bölge Başkanı olur ve İsmet Paşa Caddesi'n de 'Şiir Cafe' isimli

bir cafe de, Turizim ve Otelcilik Okulu Salonunda, Büyükşehir Belediyesi

Kültür Salonunda; 'şair Dr Mustafa Akbaba

'' Şair Ayten Akdağ

'' Aşık Sağlam

'' Şair Yunus Kulak

362

'ŞAİR VE OZANLARIN DİLİYLE ATATÜRK

'Şairlerin Diliyle 19 Mayıs ve Gençlik konulu, burada isimlerini

sayamadığım daha bir sürü etkinlikler tatmin etmez 'Yunusun Odunu ve

Karıncanın Gölgesi' olan Ceylanı.. O yıllarda düzenlediği her etkinliği

Antalya yerel Radyo ve Tv kanallarında yer alır. Doktor Nevzat Akyar' la

dostluğunda bu medya olayının payı büyüktür. Antalya' da yaşayanlar ve

o Anasam etkinliklerini bilenler daha iyi bilirler tabi... Anasam Akdeniz

Bölgesi'nin yayını olarak İKLİM isimli bir dergiyi de yayın hayatına sokar.

Çok sayıda şairin kitabına önsöz yazar ve kitapların yayınlanması için

çalışır, çaba gösterir... Bu sefer yanında, Doktor Mustafa Akbaba, Bolat

Ünsal, Yunus Kulak, Aşık Sağlam, Ahmet Çelik, Ayten Akdağ, İsmet

Ilıcan, Ozan Muharrem Yazıcıoğlu, Keskinli Aşık Haydari, Aşık Mehmet

Akbaba, Ümit Harun ve daha bir çok arkadaşı vardır. Ne var ki Anasam

genel Merkezi' nin ömrü fazla olmadığı için Akdeniz Bölgesi''ni kapatmak

zorunda kalır Ceylan...

Tek başına, BEN demeyen ve KADRO hareketine inanan bir şiir

sevdalısıdır o...

Bunların hemen arkasından Antalya Güllük Dergisi editörü olarak, Bolat

Ünsal ve Ahmet Ünal'la birlikte yanlarına Burcu Ayan ve Sevda Özbey'i

de alarak Birinci Antalya Şairler Buluşması etkinliğini başarıyla

düzenler... Bu dönemde Ceylan'ın hayatında artık İNTERNET vardır...

Öğrendiğim kadarıyla, bu birinci Antalya Şairler Buluşması'ndan zararla

çıkarlar ve üç arkadaş Ceylan, Bolat ve Ahmet bir araya gelerek

ceplerinden zararı üçe bölüp öderler...

Ve ikinci Antalya Şair Buluşması' nı ANŞOYAD Derneği 2. başkanı

olarak büyük bir titizlikle hazırlayıp yönettiğini hepimiz biliyoruz...

Akabinde, geçen yıl (2006) Antalya Güllük Şiir Derneği' nin mümtaz

üyeleriyle beraber Üçüncü Antalya Şairler Buluşması' nı gerçekleştirerek

yurdun ve dünyanın dört bir yanından gelen dostlarına Olimpos' da şiire

doyuran Ceylan' dır. Bu kez yanında, Naim Tuncalı, Gülseren Onay,

Vedat Sümbül, Aşık Kazanoğlu gibi mümtaz isimler vardır. Güllük

Derneği tüm kadrosuyla ve üyeleriyle oradadır. El ele, yürek yüreğedirler

Ceylan Hocam ile...

Hocamızı, GÜLLÜK Derneği kadrosuyla, son günlerde yitirdiğimiz sayın

değerli ozanımız Aşık Yaşar Reyhani' yi bu salonlarda andığını

363

görüyoruz... Ceylan'ı, sanat hayatına devam eden gönül adamının yol

göstericisi sayın Mehmet Kaplan beyefendinin mirascısı olarak şiirde

tahlil sahasında da iddialı olduğunu gözleriz. Yaptığı tahlillerle Ceylan

Hoca' yı son kuşağın en önemli şiir teorisyonu olarak, şiir tarihimizde

bileğinin hakkıyla yerini aldığını söylemeden geçersem haksızlık olur

düşüncesindeyim.

Bir değerli ustamız ve de büyüğümüzün dediği gibi “şair düşünürken bile

beyninde kelimeleri dans ettirendir “ sözünü ispatlarcasına gecesi,

gündüzü hatta gıdası şiir olan Ceylan' ı ülkemin muhtelif kentlerinde

düzenlenen şairler şölenlerinde sık sık sayın Rasim Köroğlu ve sayın

Sabit İnce hocalarla sıkı sıkıya şiir tahlillerine girdiğini gören dostları,

hocam Mustafa Ceylan' ın etrafını saran gönül dostlarını gören ve de

bilen biri olarak şunu söylemek isterim:

Ceylan Mustafa bizlere bıkmadan usanmadan bir abi, edasıyla şiirin

nasıl yazılacağını anlatan biri olarak şunları söyledi:

'....bakın dostlar, mısraların birbiriyle uyumu ve bir kıtanın girişi ile bitişi

arasındaki örgünün sağlamlığına dikkat etmenizi hasseten rica

edeceğim...' demesi herhalde yıllarını şiire adayan biri için çok zor bir

istek olmasa gerekir.

O' na, bana ve sizlere nefes veren Yaradan' ımdan uzun ömürler

dilerken usul usul çiseleyen yağmur damlalarının verdiği ferahlıkla, beni

dinleme zahmetinde bulunan siz gönül dostlarının, hoş görüsüne ve

tevazulu davranışlarınıza şükranlarımı sunarım....

ANTALYA ŞAİRLER BULUŞMASI-2-

9-10-11 Eylül 2005 TARİHİNDE ANTALYA' DA YAPILDI...

(Basından)

Antalya GÜLLÜK-e Dergisi ve kısa adı ANŞOYAD olan "antalya Şair,

Ozan, Yazar ve Ressamlar derneği' nce bu yıl 2. si düzenlenen

ŞAİRLER BULUYŞMASI' na yurt içi ve yurt dışından 204 şair katıldı.

9 Eylül 2005 günü Antalya Valiliği önündeki Cumhuriyet alanına çelenk

konulması ile başlayan etkinlikte, çoğunluğu internet ortamında bulunan

şairler bir araya gelerek, sanal dostluklarını gerçeğe dönüştürdüler.

364

Etkinlikde 2004 yılı şiir dünyasının değerlendirilmesini yapmak ve şiir

adına çalışmalar yapan, dergi, yayınevi,internet site ve radyolarına da

GÜLLÜK Şiir Güldestesi adıyla da tanınan GÜLLÜK e-Dergisi tarafından

ödüller verildi.

Ödüller, Antalya' nın sinema sanatından sonra, en geniş katılımlı ve

yelpazeli bir sanat dünyasını simgelemeye yetti.

2004 yılının Kasım-Aralık ve Ocak aylarında, internet ortamında kurulan

jüriler, oluşturulan kamuoyu yoklamaları ve aday gösterilenlerin toplu

listesi Antalya 2. Noterliğine tevdi edilerek Ocak 2005 ayında belgelendi.

Çeşitli dallarda hem müracaatlar, hem öneriler alınarak yapılan bu

tespitte, serbest ve hece dallarında şiir yarışmasına katılan şairlerle 28

yaş ve altındaki genç şairler kategorileri de bulunmakta idi.

Bütün bu listeler aylarca http://www.gullukdergisi.com sitesinden

yayınlandı. Ve sonuçlarının ANTALYA ŞAİRLER BULUŞMASI' nda ilan

edileceği duyuruldu.

Konuk şairlerin şiirleri ayrıca Kalekapısı mevkiinde bulunan Antalya

Devlet Güzel Sanatlar Galerisi bahçesinde sergilendi. Sergi, şiir sergisi

olarak Antalya' da bir ilki teşkil ediyordu. Üç gün boyunca izleyicelere

açık bulundu.

Şairler, birinci gün, gündüz Konyaaltı caddesindeki Barbaros Çay

Bahçesinde ve akşam da Konyaaltı'nda olbia Otel karşısındaki

kumsalda, Antalya Şairlerinin her ay yaptığı DOLUNAY ŞİİR

AKŞAMLARI benzeri bir buluşmada bir araya geldiler. Şiirlerini gaz

lambası ve mum ışığında seslendirdiler.

Ertesi gün, Düden Şelalesi' nde yapılan geziden sonra, akşam

ANTALYA BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ KÜLTÜR SALONUNDA ödül

töreni gerçekleştirildi.

ÖDÜL TÖRENİ VE BU ETKİNLİKLER:

MİLLİYET-HÜRRİYET-SABAH-AKŞAM GAZETELERİNİN AKDENİZ

EKLERİNDE TRT VE ANADOLU AJANSI İLE DİĞER HABER

AJANSLARINDA

Antalya' da yayınlanan 19 adet gazete, yerel radyo ve TV'larda yer aldı.

Net ortamında konunun yer aldığı bazı linkler :

365

http://www.trt.net.tr http://www.sairlersitesi.com http://www.siiristan.com

http://www.radyo09.com http://www.tv8.com.tr http://www.gazetebir.com

http://www.siirevreni.com http://www.iem.gov.tr http://www.takvim.com.tr

http://www.gunduzkitabevi.com.tr http://www.antoloji.com

http://www.bolatunsal.com http://www.seslerim.com

http://www.radyomedcezir.com http://www.radyoturk.de

Ödül törenine katılan bürokratlardan Antalya Vali yardımcısı ve

Büyükşehir Belediye Başkan yardımcısı ile İl Kültür Müdür yardımcıları

dikkatleri çekti. Antalya Şairler Buluşması, Dünya Kenti Antalya' nın

sinema sanatından sonra en önemli PROJESİ olma yolunda bir etkinlik

olduğunu ortaya koydu.

Bu buluşmayı iyi niyetleri ve amatör ruhları ile gerçekleştiren bir avuç

şair, (bazı imkansızlıklar nedeniyle yapılan eleştirileri de göğüsleyerek )

tabiri caizse dünyanın bütün şairlerini bir araya getirmesini, sanal

alemdeki dostlukların reele dönüşmesini sağlamış oldular.

Özellikle, internet üzerinden yayın yapan radyoların, yurt dışında

yaşayan şairlerin yut içindeki şairlerle ve genç şairlerin ağabeyi

yaşındaki şairlerle buluşmalarında unutulmaz hatıralar oluştu.

Buluşması sonrasında, buluşmasının organize komitesi başkanı Mustafa

Ceylan ve şair arkadaşları Antalya Büyükşehir Belediyesi'ne çağrılarak

Kültür ve sanat işlerine bakan Genel sekreter yardımcısı ile görüştüler.

Şairlere bundan sonraki buluşmalarda bir ve beraber olunacağı sözü

verildi.

Mustafa CEYLAN Organizasyon Düzenleme Komitesi Başkanı

AKDENİZ ŞİİR ÖDÜLLERİ SAHİPLERİNİ BULDU *Dünyanın bütün

şairleri Dünya Kenti Antalya'da buluştu..*

1-YILIN GENÇ ŞAİRLERİ DALINDA(28 yaş ve altında)

BİRİNCİ: Barış ALUK İKİNCİ: Necip GÜLEÇER ÜÇÜNCÜLER:Fatih

ÖZKONYALI / Özlem Torkul TEKAN

MANSİYONLAR.:

366

1-Umut ÜLBEĞİ 2-Bülent KORKUT 3-Sevcan KOYUNCU

2- YILIN RADYOSU DALINDA

a-İNTERNET ÜZERİNDEN YAYIN YAPAN RADYOLAR DALINDA

BİRİNCİ:Radyo MEDCEZİR(Türkiye'nin İlk Şiir Radyosu) İKİNCİ:Radyo

TÜRK(Almanya)

b-FREKANS TAHSİSLİ NORMAL RADYOLAR DALINDA

BİRİNCİ:Radyo BARIŞ (Nisan Serap MURATOĞLU' nun Programı)

3-YILIN YAYINEVİ DALINDA

BİRİNCİ:GÜNDÜZ YAYINLARI İKİNCİ:ANASAN YAYINLARI

ÜÇÜNCÜ:HAYAL DERGİSİ YAYINLARI

4-YILIN İNTERNET SİTESİ DALINDA

BİRİNCİ: http://www.antoloji.com İKİNCİ: http://www.siiristan.com

ÜÇÜNCÜ:' http://www.siir roots.gen.tr

5-YILIN ŞİİR KİTABI DALINDA

BİRİNCİ: İbrahim Ethem BİNGÜL-Haziran Küllerimi Savurdu

İKİNCİ:Mehmet IŞIKOĞLU-Gönül Şelalesi ÜÇÜNCÜ:Ali ALTINLI-Kor

Kızılı Yalnızlığım

JÜRİ ÖZEL ÖDÜLLERİ

1-Şemsettin KÜZECİ-Fuzuli Şiir Yarışması ve Türk Dünyası Şiir Ödülü

Kitabı 2-Ulviye SAVTUR-Mürekkep 3-Fatma UÇARLAR-Sevdim Yetmez

mi 4-Ekber KOŞALI-Türk'ün Sesi(Dünya Genç Türk Yazarları Birliği

Başkanı-Azerbaycan)

6-YILIN ŞİİR DERGİSİ DALINDA

BİRİNCİ:Aykırı Sanat Dergisi İKİNCi:Şair Çıkmazı Dergisi ÜÇÜNCÜ ikili

Ekin Dergisi

Organizasyon Komitemizce DESTEK ÖDÜLLERİ: Yarışma sonrasında

yayın hayatına giren ve kültür, sanat ve özellikle şiir alanında yayın

367

yapan, SIĞINAK DERGİSİ-ANADOLU SEVDASI DERGİSİ ve

YAŞAYAN YARIN DERGİSİ

7-Antoloji com' da BULUNAN ŞİİR GRUPLARI DALINDA

BİRİNCİ:Hayal Şairleri Grubu İKİNCİ:Şiir Perisi Grubu

ÜÇÜNCÜ:Gönlümüzden Taşanlar Grubu

MANSİYONLAR:

1-İzmirli Şairler ve Sanat Dostları Grubu 2-Ankaralı Şairler ve Sanat

Dostları Grubu 3-Hasbihal Grubu 4-Samanyolu Grubu 5-Şiirleri

Ayarlama Enstitüsü grubu

8-ŞİİR YARIŞMASI

HECE DALINDA

BİRİNCİ:Asım YAPICI

İKİNCİ:Nedim SAATÇİOĞLU

ÜÇÜNCÜ:İlyas ÖZMEN

SERBEST DALDA

BİRİNCİ:Nurten ALTINOK

İKİNCİ:Orhan DEMİRTAŞ

ÜÇÜNCÜ:Galip SİNECİKLİ

8-Organizasyon Komitemizce AKDENİZ ŞİİR ÖDÜLLERİ BÜYÜK

ÖDÜLÜ' nün de Şair Arif EREN'e, Dr. İsa KAYACAN' a, Rasim

KÖROĞLU'na verilmiştir.

Ayrıca, yarışmamıza ZİNNUR ABLA Başlıklı şiiriyle katılan ve daha

sonra vefat ederek aramızdan ayrılan şair Muhsine İPEK adına ve

anısına, rahmetlinin şiirlerini toplayan, bir kitap halinde yayınlayacak

olan, manevi evlâdı şair Bolat ÜNSAL' da bir VEFA ÖDÜLÜ ile

ödüllendirilmiştir.

Kamu oyuna saygı ile duyururuz.

Mustafa CEYLAN

Organizasyon Düzenleme Komitesi Başkanı

368

5.ŞAİRLER BULUŞMASI 2008

Dernek Başkanı Mustafa Ceylan toplantının açılışında yaptığı

konuşmada, geleneksel hale getirdikleri Şairler Buluşması'nın festivale

dönüştürmeyi amaçladıklarını, bu konuda Kültür ve Turizm

Bakanlığı'ndan destek alacaklarını söyledi. Mustafa Ceylan, şiirin tıpkı

müzik gibi evrensel bir dili olduğuna dikkati çekerek, duraklama

dönemine giren şiir akımının yakın bir gelecekte yeni akımlarla

süreceğini söyledi.

Toplantıya katılan ve Türkiye'nin çeşitli illerinden gelen şairlerin şiirler

okuduğu, kitaplarını imzaladığı, söyleşiler ve sohbetlerin yapıldığı

etkinlikler kapsamında, Antalya Güllük Şiir Derneği yılın başarılı

şairlerine ödüller verdi.

Güllük Şiir Derneği'nden ödül alan şair ve yazarlar şöyle:

Sevim Erdoğan Şiir Ödülü: Sabiha Serin

-Güllük Dergisi öykü yarışması birincisi Hakkı İnanç, Hande Baba

Nevzat Seçen

Radyo Güllük Gurbet Şiir Yarışması: Murat Duman, Zübeyde Gökbulut

Sun, Nusret Turan

Radyo Güllük Gül Konulu Şiir Yarışması: Vahip Aksöz, Erol Börekçi,

Sevil Nizamoğulları

Radyo Elmadağ Güfte Yarışması: Ahmet Süreyya Durna

Radyo Antalya Kardelen Hiciv Şiirleri Yarışması: Galip Kurdoğlu, Aşık

Çepni, Hıfzı Özbekmez

Radyo Gülten FM Ozanlar Yarışması: Ahmet Canbaba, İbrahim Şaşma,

Ümran Tokmak

Antalya Gelişim Sanat Evi Serbest Şiir Yarışması: Çınar Göle, Seher

Duman, Erkan Fuçucu

369

Ahmet Tufan Şentürk Şiir Ödülleri: Hikmet Elitaş, Birdal Can Tüfekçi,

Nevin Kurular

Seçici Kurul Özel Ödülleri: Ahmet Ayaz, Emine Sevinç Öksüzoğlu,

Gürsel Güveloğlu, Mine Ömer, Ayşenur Ökten İzgin, Durmuş Kaya

Onur Ödülleri: Abdülkadir Güler, İsmet Bora Binatlı, İsmail Kara, Mansur

Ekmekçi

Aleaddin İkican’ın Antalya çıkarması

18/11/2007

Aleaddin İkican’ın Antalya çıkarması Her yıl geleneksel olarak yapılan ve

Türkiye’nin her yerinden gelen şair ve ozanların buluştuğu, Antalya

Şairler buluşmasının dördüncüsü, 2-4 Kasım 2007 tarihleri arasında,

Antalya’nın Kemer ilçesinde, “Hotel Daima Resort”da gerçekleştirildi.

Başta Antalya, Ankara, İstanbul, İzmir, Isparta, Burdur, Nevşehir, Niğde,

Adıyaman, Gaziantep, Samsun olmak üzere yurdun her yöresinden

gelen ozan ve şairlerin buluştuğu toplantıya, ilimizden Aleaddin İkican

katıldı. Her şey Türk Şiiri için...

2 Kasım Cuma günü otele giriş işlemleri tamamlandıktan sonra aynı

günün akşamı otel kültür salonunda şair ve gazeteci, radyo programcısı

Bolat Ünsal’ın sunuculuğunu yaptığı bir şiir dinletisi gerçekleştirildi.

Ardından mitolojik çağlara tanıklık etmiş bir coğrafyada, Akdeniz’in mavi

sularına ayaklar sokularak sahilde, ay ışığının altında yakılan büyük bir

ateşin etrafında şiirlerdeki duygular paylaşıldı. Yapılan dinleti ile şiirin

büyüsü tamamlanmış oldu.

Etkinliğin ikinci gününde gerçekleştirilen hece şiiri ve serbest şiir üzerine

gazeteci yazar, (120 adet kitabı mevcut olan) Dr. Isa Kayacan,

Araştırmacı Yazar ve ILESAM Başkan Yardımcısı Mehmet Nuri

Parmaksız, ILESAM Üyesi ve Güllük Dergisi Sahibi ve Yazı Işleri

Müdürü, Güllük Radyosu Editörü, Arif Nihat Asya ve Necip Fazıl

Kısakürek’in öğrencisi şair ve yazar Mustafa Ceylan, Gazeteci-yazar ve

şair, Simge dergisi yayın koordinatörü, Radyo programcısı Vedat

Sümbül"ün yönetici olarak katıldığı panellerde şiir üzerine

bilgilendirmeler, tartışmalar gerçekleştirildi. Bununla birlikte telif hakları

yasası ile İLESAM”IN bu konudaki etkinliği ve çabaları anlatıldı. Selçuk

370

Üniversitesi şair kadrosu ile Güllük Radyo ve dergi çalışmalarını yürüten

Güllük Şiir Derneği aynı çatı altında buluşarak “Her şey Türk şiiri için”

düşüncesinden hareketle şiire ve edebiyata her türlü desteği girişimi

sağlayacaklarını belirttiler. Güllük Radyo sahibi ve Yazı işleri Müdürü

Mustafa Ceylan tüm şairlere seslenerek radyo kurmak isteyen şairlere

sadece şiir amaçlı radyo olmak üzere gereken teknik yardımı

sağlayacaklarını belirtti. Ceylan, şiir alanında radyo çalışmalarını da her

zaman teşvik edeceklerini ve destek vereceklerini sözlerine ekledi.

Kazanan Türk şiiri oldu

4.Antalya Şairler Buluşması'nın muhteşem finalinde kazanan Türk şiiri

oldu. Hecede Pakize Altan, serbestte Durmuş Kaya, öyküde Nurtaç Inci

birinci oldular. Antalya Şairler Buluşması tek kelimeyle muhteşemdi.

Hece dalında diğer dereceler ise şöyleydi; Ikinci: Ramazan Kurt,

Üçüncü: Murat Duman, serbest dalda; Ikinci: Ali Akçeken, Üçüncü:

Refika Doğan; Öykü' de Ikinci: Serap Hoca, üçüncü: Ümran Tokmak

ödülleri paylaştılar. Ilimizi temsilen bu etkinliklerde bulunan Aleaddin

Ikican’ın şiiri “Insan Sevince, Sevilince Güzel” ise ön elemeleri geçerek

338 şiirin katıldığı yarışmada 18 kişilik aday listeye kaldı. Antalya

dışından ve ayrı illerde bulunan kendini kanıtlamış etkin şair ve

hocalardan oluşan jüri tarafından ayrı ayrı yapılan değerlendirmeler

sonucu ilk üç şiir seçilerek ödüle layık görüldü. Antalya Şairler

toplantısına katılarak 338 şiirin katıldığı yarışmada ön elemeyi geçerek

18 kişilik listeye girme başarısı gösteren Alaeddin Ikican’ı tebrik ediyor

başarılarının devamını diliyoruz. Yaklaşık 200 civarında katılım gösteren

şairlerden 120 civarında kitabı bulunan, Araştırmacı, Yazar, Şair ve

gazeteci Dr.Isa Kayacan’ın yanında, ILESAM Üyesi, 21 adet kitabı

bulunan Güllük Şiir Derneği Yön.Krl Başkanı, Güllük Radyosu kurucu

editörü ve Güllük Şiir Dergisi sahibi, Yazı Işleri Müdürü Mustafa Ceylan,

Edebiyat Öğretmeni, şiir üzerine yazdığı makaleleri ve şiirleri "Ilk Yaz,

Erciyes, Sarmaşık, Gülpınar, Simav Anadolu, Maki, Hisler Bulvarı, Bizim

Ece, Size, Çağrı vb...” birçok dergide yayınlanan, ILESAM Yönetim

Kurulu Üyesi ve Başkan Yardımcısı, mektuplarla Cahit Sıtkı isimli

inceleme dalında eseri bulunan Mehmet Nuri Parmaksız, Ismet Bora

Binatlı, Bilgi Üniversitesi’nde öğretim üyesi gazeteci yazar şair Yusuf

Kaplan gibi daha ismini yazamadığımız 200 civarında şair ve ozanın

katıldığı etkinliklerde, ilimizden katılan Şair Aleaddin Ikican ile bu

etkinlikler üzerine bir söyleşide bulunduk. Bu söyleşiyi aynen

aktarıyoruz; Ikicanla, samimi bir söyleşi KH- Sayın Ikican bu etkinliği

düzenleyenler kimlerdir? Sizin buraya davet edilmeniz kim tarafından ve

nasıl oldu? AI- Bu etkinlik Antalya Güllük Şiir Derneği, Güllük Dergisi ve

371

Radyo Güllük tarafından her yıl geleneksel olarak düzenlenen Antalya

Şairler Topluluğu olarak yurdun her tarafından şairler davet edilerek

gerçekleştirilmektedir. Benim buraya ismen davet edilmem ise, Güllük

dergisinin gerçekleştirdiği bir şiir yarışmasına "Insanlar Sevince Sevilince

Güzel" isimli şiirimle katılmam ve şiirimin 338 şiir arasından ön elemeyi

geçerek tesbit edilen 18 şiir arasına girmesi üzerine Güllük Şiir

yarışmasını düzenleyen Yönetim Kurulu Başkanı Sayın Mustafa

Ceylan’ın davetiyle katıldım. KH- Panellerde neler konuşuldu? Şiir

yaşamı üzerine sizde bıraktığı izlenimler nelerdir? AI- Özellikle şunu

söylemek istiyorum; Gerçekten üç gün boyunca şiir konuşuldu. Hece

vezni ve serbest şiir üzerinde bilgilendirmeler, tartışmalar, istişareler

oldu. Ben bugüne kadar sadece edebiyatı içeren, şiiri içeren bu tür bir

toplantıya ilk kez katılıyorum. Biz Trakya’da yaptığımız şiir dinletilerinde

sadece şiir okuyor ve dinliyorduk. Panel düzenleyip şiir üzerine

tartışmaları bu denli ciddiyet içerisinde yürütmek mümkün olmuyordu.

Şairleri toplayarak yaklaşık dokuz yıldır onlara başkanlık eden Sayın

Nazif Karaçam’ın tüm gayretlerine rağmen katılan şairlerin bilgi ve

tecrübelerine ilişkin olarak bu tür bilgilendirmeleri içeren panel ve

konferanslar düzenlenmesinde çok başarılı olduğumuzu vurgulamanın

doğru olmayacağı özeleştirisinde bulunmak istiyorum. Ama gönül arzu

eder ki gün geçtikçe toplantılarda bu tür bilgilendirme ve şiir üzerine

tartışmalar görüşmeler yapabileceğimiz panel ve sempozyumlar

düzenleyerek tecrübe ve bilgi birikimlerinden istifade edebileceğimiz

üstad ve hocaları Kırklareli’ne getirerek onlardan istifade edelim. Ancak

inanıyorum ki, bu eksikliğimizi de gidererek, Trakya’da şiirin gelişmesine

edebiyattan söz edilmesine ortam sağlayacağız. Panellerde serbest şiir

koşma, kaside, taşlama, aruz vezni gibi konular ile uyaklı yazılan

şiirlerde, kafiye düzeninde hiç sesli harf kullanılmamasının şiire ahenk

verdiği güzellik kattığı, serbest şiirlerde ise özgürce duygularını yazan

şairlerin zaman zaman serbest şiirin özgürlüğüne kapılarak Türkçenin

gerektirdiği kuralları yok etmeyi dahi göze aldıkları, bununda aslında

serbestin özgürlüğü ile birlikte Türkçe kurallarının da müdahaleye

uğradığı izlenimini verdiği bu nedenle serbest yazan arkadaşların da,

şiirlerinde yine kafiye düzenini yok etmemeleri ve Türkçe kuralları

uygulamaları gerektiği konularında bilgilendirmeler tartışmalar ve

görüşmeler yapıldı. Ben şahsen bu bilgilendirmelerden gerçekten

yararlandım ve bu bilgileri şairler toplantısında arkadaşlarımla

paylaşmak istiyorum.

KH- Ince ruhlu duygu yüklü sanatçılar olarak tanımladığımız şairler için

bir güvenceden, bir koruma ve destek gibi çalışmalardan söz edildi mi?

372

Eserlerinin korunması nasıl sağlanabilir? AI- Bu konuda ILESAM

(Türkiye Ilim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği) Başkan

Yardımcısı Araştırmacı Yazar Gazeteci Mehmet Nuri Parmaksız tüm şair

ve ozanları bilgilendirdi. “Türkiye’de ve dünyada Telif hakları” isimli dergi

ile üyelerimizin telif hakları için verilen hizmetleri içeren kitapçığı tüm

şairlere dağıtarak kendilerini bilgilendirdi.

Bu konudaki görüşmelerden sonra sonuç olarak yakın zamanda sayısı

çok gelişecek olan şair ve yazarların sadece ILESAM’a kayıtlı olanların

eserlerinin telif haklarının korunması ve yazarlara tanınacak yeni

haklardan istifade etmek için Türkiye Ilim ve Edebiyat Eseri Sahipleri

Meslek Birliğine kaydolunmasının gerekliliği anlatıldı. ILESAM’ın ana

görevlerinin, üyelerinin eserleri ile ilgili konularda dava açmak telif

haklarını korumak için telif ücretlerinin tahsili ve mali haklarının takibi

başta olmak üzere Türk edebiyatına ve ilim hayatına eserleriyle katkıda

bulunan üyelerini çalışmalarında desteklemek ve teşvik etmek üzere

girişimlerde bulunmak gibi görevleri olması, bu gün alıntı ve çalıntı

ihtimalinin çok yüksek oranda bulunduğu ortamda ILESAM"ın

gerekliliğinden söz edilmiş olup, bu bilgilerinde arkadaşlarıma toplantıda

iletmenin yararlı olacağına inanıyorum.

“Yazdığımız şiirler ile oradaki şair ozan ve sanatçıların bakışı arasında

epey fark var” KH- Orada tanıdığınız ve tanıştığınız şahsiyetler hakkında

bilgi verir misiniz?

AI- Belki söylemek zor olur ama, gerçeği dile getirmek gerekirse; bizim

burada yaptığımız şiir dinletileri ve yazdığımız şiirlerin oradaki şair, ozan

ve sanatçıların bakışı arasında epey fark olduğunu hissettim. Her zaman

özeleştiriye açık olduklarını, birbirleriyle dayanışma ve beraberlik

içerisinde iyinin daha iyisini yapmaya gayret ettiklerini, kendisini şair ve

ozan olarak lanse eden kişilerin özveriyle fedakarca bir dayanışma

içerisinde olduklarını gördüm. Bu duygu ve hislerin buradaki

arkadaşlarımda da oluşarak, Kırklareli’de ve Trakya’da şiirin edebiyatın

sempati ve sevgisini tekrar halka aşılamak için gayret göstereceğimizi

ümit ediyorum. Birbirlerinin eksikliklerini tamamlayıp, yapıcı olarak grup

içerisinde tartışma ortamı sağlamışlar.

Bu çok güzel bir olgu. Eleştirinin kalite ve değerini bilerek yaptıklarını

gördüm, alınma duyguları şairsel duygularla birleşerek ortadan

kaybolmuş. Bu durumda tartışma, kırılma ve alınma gibi hislere pek

rastlamadım. Birbirlerine şiir ve edebiyat alanında çok güzel destek

373

olduklarını, birbirlerini tamamladıklarını hissettim. Umarım bizler de bu

tür toplantıların etkisinde kalarak, o duygu ve düşünceleri buradaki

arkadaşlarımıza hissettirerek, o havayı yakalayabiliriz ve şiir alanında,

edebiyat alanında gerçekten hizmet etmenin huzur ve mutluluğunu

yakalamış ve yaşamız oluruz. Tanıdığım şahsiyetlere gelince; Güllük Şiir

Derneği Yönetim Kurulu Başkanı, Radyo Güllük Editörü, Güllük Şiir

dergisi sahibi ve Yazı Işleri Müdürü Mustafa Ceylan’ı anlatmak çok zor.

O kadar kendini edebiyata adamış sürekli çalışma yaşamını edebiyatla

birleştirmiş ki, onların yanında bizlerin şiir ve edebiyattan bahsetmesinin

zorluğu yanında sadece onlardan yararlanmayı bilen, dinlemesi gereken

kişiler olduğumuzu vurgulamak istiyorum. Sadece şiir alanında, radyo

kuracak herkese teknik yardım ve destek sözü veren Mustafa Ceylan,

Türk edebiyatına damgasını vuran Arif Nihat Asya, Necip Fazıl

Kısakürek ve Mehmet Kaplan’ın öğrencisi olup, kendi şiir kitabını

yayınlamak yerine, zirvedekilerin tahlilleriyle gençlerin kitaplarını

yayınlamış, onlara yol göstermiş, halâ da yol gösteren birisi... Şu ana

kadar kendine ait 25 civarında eseri bulunmaktadır.

Araştırmacı Yazar Şair Gazeteci Dr. Isa Kayacan; Burdur’da adı bir

caddeye verilebilecek kadar kendisini edebiyata, sanata, yorumculuğa,

şairliğe adamış biri. Yaklaşık 150 civarında kitabı bulunmakta olup,

şiirden romana, hikayeden tiyatroya kadar her sahada yazı yazan, kitap

yorumlayan ve kendisini yazı fabrikatörü ilan ettiren Isa Kayacan yılın

yazarı seçildi.

Ayrıca “Ece” dergisini çıkardı ve onlarca bakanla birlikte çalıştı.

Araştırmacı Yazar ILESAM Başkan Yardımcısı Mehmut Nuri Parmaksız;

Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü

mezunu.

Şiir üzerine yazdığı makaleleri ve şiirleri; "Ilk Yaz, Erciyes, Sarmaşık,

Gülpınar, Simav Anadolu, Maki, Hisler Bulvarı, Bizim Ece, Size, Çağrı

vb...” birçok dergide yayınlanmıştır. Son dört yıl içinde, Milli Eğitim

Bakanlığı adına, Başkent Öğretmenevi ve Milli Eğitim Şura salonunda,

öğretmen şairlerin katıldığı toplam altı şiir dinletisi organizasyonu

gerçekleştirmiş, birçok Devlet töreninde de sunuculuk görevinde

bulunmuştur. 2006 yılında yapılan seçimde ILESAM Yönetim Kurulu

üyesi olarak seçildi ve halen ILESAM'ın Başkan Yardımcılığını

yapmaktadır. Birçok dinleti ve toplantıda, "Şiir Estetiğimiz ve Şiirde

Olması Gerekenler" konulu bildiri sunmuş ve konferanslar vermiştir.

"Mektuplarıyla Cahit Sıtkı" adlı bir inceleme eseri bulunmaktadır.

374

Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü'nün Halk Edebiyatı alanında

"Âşık Edebiyatında Ağıt Konulu Destanlar" adlı tez çalışmasıyla master

yaptı.

Çağdaş şair olarak tanınan Bolat Ünsal; Radyo Güllük yorumcularından,

Güllük Şiir Derneği Yönetim Kurulu Üyesi. Etkinliklerde organizasyon

sorumlusu, üç adet şiir kitabı yanında birçok gazete ve dergide yayınları

mevcuttur. Şair, gazeteci yazar Vedat Sümbül; Atatürk Üniversitesi

Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünden mezun.

Antalya'da çeşitli okul ve dershanelerde Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni

olarak görev yaptı. Bir süre gazete yazarlığı da yaptı. Halen Antalya'da

öğretmen, şair ve “Simge” dergisi Yayın Koordinatörü olarak yaşantısını

sürdürüyor. Ayrıca http://www.radyogulluk.com'da 'Son Tango' adlı

programı yapan Vedat Sümbül, radyonun 2007 etkinlikleri sorumlusu

olarak da görevli olup “Şiirlerimize Yağmur Yağdı” eserinin sahibi.

Ayrıca bu etkinliklere, Harun Yiğit, Hatice Altaş, Nevin Kalafatoğlu,

Şadan Hızır, Saadet Ün, Ümran Tokmak, Gürsel Güveloğlu, Galip

Kurtoğlu, Serap Özaltın, Şemsettin Ağar, Nurten Altınok, Numune

Şehitoğlu, Durmuş Kaya, Erdal Şahin, Şaban Vardar, Emine Duymaz,

Reşide Okudur, Güngör Özen, Gülay Öğün, Ismet Bora Binatlı, Ahmet

Canbaba, Ismail Tunç, Mesut Kayabaş, Pakize Altan, Gülşen Kurucuk,

Neriman Olpaçar, Ali Şeyh Özdemir, Mevlüde Demir, Yusuf Kaplan,

Gülsüm Işıldar, Osman Karaaslan, Nurettin Toygar, Şaziye Çelikler,

Nurtaç Inci, Hayatcan Öztürk katılmış olup, kendileri ile birebir

görüşmelerde bulunmanın mutluluğu ve tecrübelerinden yararlanmanın

gururunu yaşadım.

Şiir duyguları ile yaşayın

Aleaddin Ikican ile bu samimi ortamda yaptığımız görüşme Antalya

Şairler toplantısının muhteşem geçtiğini ve yararlanmamız gereken bir

çok konuda bilgi sahibi olunduğu, bu bilgi ve tecrübelerin burada yapılan

toplantılarda şair arkadaşlarla paylaşarak Trakya’da şiirin ve edebiyatın

konuşulduğu bir ortamı oluşturmanın zeminini hazırlamak gerektiği

sonucunda birleşmekteyiz. Şiir duyguları ile yaşayın, Şiir duyguları ile

yaşatın...

375

MUSTAFA CEYLAN’IN

KENDİ İNTERNET SİTESİ

(mustafaceylan.net) MESAJI

Hoşgeldiniz

Daha ilkokul-ortaokul yıllarında iken düştük bu sevdaya. Sevdikçe,

bağımlısı olduk, yandık, yıkıldık. Hele ortaokul birinci sınıfta iken

Ankara'da münteşir bir gazetede bir şiirimiz yayınlandı ya, girdi matbaa

mürekkebinin kokusu damarlarımıza. Giriş o giriş, yaş 50' yi çoktan geçti,

60'a merdiven dayadı, aynı hastalığın pençesindeyiz.

Şiir sevdası...

Bir türlü yakalayamadığım şiir. Adıma "şair" bile diyemedim. Şiir

güzelinin saçlarının rüzgârında savruldum, mısralarının-teninin

sıcaklığında kavruldum. Yakaladım, tamam dediğim anda, kilometrelerce

uzağına düştüğümü gördüm.

Ah bu sevdanın kızgın sacında yanıp, tütüp, köz olduk.

Yazdık...

Beğenmedik yırttık. Ya da koyduk bir kenara. Seneler sonra yeniden ele

aldık. Başlayıp da bitiremediğim o kadar çok şiirim var ki... Benim

şiirlerimin en güzelleri o yarım kalan ve yayınlayamadığım şiirlerimdir

diyebilirim.

Kitaplar, dergiler, gazeteler, bültenler derken; geldik çağın tutkusu

internete. Düştük bu sefer renk tayfının hızına. Bu sefer bu hız, bu

elektronik sürat başımı döndürmede.

Gelecek zamanlara kalabilecek miyiz? Hangi mısra taşıyacak adımızı

geleceğe bilinmez. Kimbilir, bel ki unutulup gidilecekler arasında yer

alacağız. Bilemeyiz ki...

376

Siz, evet siz; merhaba dost yürek!

Hoş geldiniz, safalar getirdiniz!

Umarım, aradığınızı bulursunuz bu internet sitemde ve umarım size ve

sizden sonra burada bizim dergâhımızı ziyâret edecek herkes, buradan

ayrılırken mutlu olarak ayrılırlar.

Ve gene umarım ki,

Benim evlâtlarım ve torunlarım dahi, ben öte dünyaya göçmeye

vardığımda bu siteyi yaşatırlar...

Saygılar, selâmlar...

Mustafa CEYLAN

…………………………….

. (25 Ocak 1952 doğumlu olup demek ki bu yazıyı yazdığında 50-55

yaşında imiş)

377

HATIRASI CİHAN DEĞER

“KLAVYEMİZ SAZIMIZDI”

Kimden : Rasim Köroğlu (Bay)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih : 10.8.2004 05:19 (GMT +2:00)

Konu : ŞİİRİM MECLİSTEN DIŞARI

Sevgili arkadaşlar,

Son bir atışma şiiri yazıp bir süre atışmaya ara vererek halk şirindeki

genellikle aşık edebiyatındaki diğer türlere ait örnekler yazacağım. Ama

bu son taşlamayı kimse üzerine alınmasın. Aslında bu atışmaları

sahnede aşık arkadaşlarla yaparken doğmaca olarak ve o anda geldiği

gibi söyleriz. Buradaki ifadelerin biraz daha ağırını da kullanırız ama

sahneden inerken eskisinden daha samimiyizdir. Orada seyirci istiyor

diye yapılır birazda. Yani profesyonelce bakılır olaya. Neyse son bir

atışma şiiri. Ama buradaki arkadaşlara değil.

SÖZ MECLİSTEN DIŞARI GELİR

Topa tutuldum ben dört bir yandan

Nice aşıklardan söz gelir bana

Ustaları kaçtı gitti meydandan

Kalan çırakları vız gelir bana

Rakibi seçerim yüzün içinden

Düşmanı bilirim gözün içinden

Söz bulurum nice sözün içinden

Çaldıkça sazımı hız gelir bana

Benzetirdim onu koca çınara

Çoşkun akıp duran dertli pınara

Bıraktı çırağı çıktı kenara

Ceylanın yaptığı naz gelir bana

378

Zaman gelir gam efkarı dağıtır

Zaman gelir çırağını eğitir

Ortalık ısınsa hemen soğutur

Sabitin yazdığı buz gelir bana

Söylerim sözümü daim aheste

Bıarakın gençleri onlar heveste

Elime geçerse koca kereste

Veririm hızara saz gelir bana

Yiğit odur vurur vurur göçürür

Düşmanı kılıçtan oktan geçirir

Biraz sıkıştırsm hava kaçırır

Kokusu acayip gaz gelir bana

Bir kuzu misali meletirim ben

İndirir dereye sulatırım ben

Taş üstüne döker yalatırım ben

Deve yükü ile tuz gelir bana

Şaşırır acemi haftayı ayı

Dar ederim ona koca dünyayı

Koyarım altına on yumurtayı

Bir kaç tavuk bir de kaz gelir bana

Kıramam dostları dostsuz kalınmaz

Şakadır sözlerim kimse alınmaz

Kardeşler içinde üvey bulunmaz

Sizlerin hepisi öz gelir bana

Rasim KÖROĞLU

Zamanla birbirimizi tanıdıkca çok atışmalar yaparız. Daha bunun

tekellümü var muamması var çatal ayaklısı var ebcet hesabı var yeterki

siz atışalım deyin. Ama biraz ara verip diğer örneklere geçelim bence siz

bilirsiniz arkadaşlar.

379

Kimden : sabitince (Bay, 50)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih : 9.8.2004 23:33 (GMT +2:00)

Konu : Yn: [mustafa-ceylan-..] İNCE Ustaya ince bir cevap

ÖZMENEM' E

Şiir gibi birkaç kelam,

Yazdıyısam affet İlyas.

Özmenem'e haktan selam,

Verdiyisem affet İlyas.

Manası yok ki çözesin,

Şuaralarla gezesin,

İnce'ye niye kızasın,

Gerdiyisem affet İlyas.

Dolaştırmam doğru yolu,

Karıştırmam sağı, solu,

Bir garip Allah'ın kulu,

Kırdıyısam Affet İlyas.

İlhamından ilham aldım,

Kelamını doğru buldum,

Kalemine hayran oldum,

Sorduyusam affet İlyas.

Aşık Zavallı hocamdır,

gündüzlerim de gecemdir,

Üç harf dilimde hecemdir,

Yardıyısam affet İlyas.

Kör kuyuyu kaza kaza,

Ust'olmuşsun yaza yaza,

Çırak olsak bizler size,

Vardıyısam affet İlyas.

380

Şer görüp de kızmadıysan,

Gerçekleri yazmadıysan,

Oyunları bozmadıysan,

Vurduyusam affet İlyas.

Dilimde diken gördüysen,

Kalbimde kaya kırdıysan,

İnce'cik hüküm verdiysen,

Yorduyusam affet İlyas.

Sabit İnce Kayseri 9.8.2004

Gönderen: sabitince

Alan: Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih: 08.08.2004 23:24:00

---

İster isen senin yolun,

Düşer meydana meydana.

Bilmem acep nolur halın,

Şaşar meydana meydana.

Sivri dille gelir isen,

Bu meydanda ölür isen,

Eğer haddin bilir isen,

Taşar meydana meydana.

Aman fazla çoşup taşma,

Sen sen ol çizmeyi aşma,

Üstad Rasim'e bulaşma,

Deşer meydana meydana.

Derdiyin dermanı sende,

İyi koru canın tende,

Kepirtirler o setende,

Şişer meydana meydana.

Şeyh değilim ki uçuram,

Kaf dağından mı aşıram,

381

Oflu Hoca'ya kaçıram,

Düşer meydana meydana.

Gül isen kokun nerede,

Salını gördüm derede,

Üfürürler bir kerede,

Aşar meydana meydana.

Arıyısan bal isterim,

Kamil isen hal isterim,

İnce'cik bir yol isterim,

Koşar meydana meydana

Sabit İnce Kayseri 8.8.2004

Kimden : ÖZMENEM (Bay, 41)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Konu : İNCE Ustaya ince bir cevap

Yuh

Sabit Ustam şiir yazmış

Manasını çözdüysem yuh

Beni yerden yere çalmış

Zerre kadar kızdıysam yuh

Dolaştırmış doğru yolu

Karıştırmış sağı solu

Ben ömrümde Allah kulu

Bile-bile üzdüysem yuh

Ben yazarım ilhamımla

Eksik noksan kelamımla

Dert ortağım kalemimle

Yanlış bir şey yazdıysam yuh

382

Söyle kimdir hocaların

Okunmuyor hecelerin

Senin gibi nicelerin

Mezarını kazdıysam yuh

Ömrüm geçti yazmak ile

Kör kuyuyu kazmak ile

Hal böyleyken bile bile

Bir gün boşa gezdiysem yuh

Şer görüpte kınamayıp

Toy görüpte sınamayıp

Usta çırak tanımayıp

Aşık olup azdıysam yuh

Olaylara şaşı bakan

Doğrulara karşı çıkan

Kalbi kaya dili diken

İNCE'lerden bezdiysem yuh

İlyas Özmen

Kimden : sabitince (Bay, 50)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih : 9.8.2004 22:35 (GMT +2:00)

Şahaneydi özmenem. Tebrik ve teşekkürler anlaşılıyor ki Rasim usta'nın

kılıcına dayanacak güçtesin haydi göster kendini yiğidim şu narasına

karşılık vermeye devam. selam ve sevgilerimle.

Gönderen: ÖZMENEM

Tarih: 09.08.2004 18:03:00

Konu: [mustafa-ceylan-..] MADEM ORTALIK KARIŞTI, BUYRUN

ÖYLEYSE

----------

383

RASİM USTAMIN AFFINA SIĞINARAK......

Duyduk Türkmen Yurdu Eskişehir'de

Kanatsız kuyruksuz uçanlar varmış

Kıspetsiz dolaşıp ermeydanında

Rakipsiz kürsüye çıkanlar varmış

Aşıklar anlarmış adam hasından

Alimin ilminden cahil hırsından

Güya biçarenin titrek sesinden

Korkupta meydandan kaçanlar varmış

Kimini öldürüp kimini vurup

Kimine kiloyla bir yedek bulup

Sabitle ceylanı kenara koyup

Kibirle kendinden geçenler varmış

Üç beş satır yazmış garip fukara

Meydanı boş bulmuş atıyor nara

Pehlivan Özmen'e gelince sıra

Korkudan dizüstü çökenler varmış

ÖZMENEM huyumdur çatmam çürüğe

Değer vermem kıyafete çarığa

Sizin elde benim gibi çırağa

Muhabbetle kucak açanlar varmış

ÖNEMLİ NOT : Dilimin döndüğü kadar atışmanıza iştirak etmeye

çalıştım,sürç-ü lisan ettimse affınıza sığınırım.SAYGILARIMLA

İlyas Özmen

Kimden : Mustafa Ceylan (Bay, 52)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih : 9.8.2004 22:28 (GMT +2:00)

GİTTİ

İnternet çıkınca delikli demir

Pas tutan bir demir bilindi gitti

Kılıcı boşuna sallar Köroğlu

Yazdığı yeniden silindi giiti

384

İnternet özürlü İrşadi gibi

Üç beş yarın ile doluyken cebi,

Unuttu marangoz koca Recebi

Hızarla ortadan dilindi gitti.

Bolat dediğiniz tek kıta şiir

İrşadi ustası bulunmayan pir

Namazı kılacak abdestli gelir.

Kemer'sizdi zaten salındı gitti

Asıma bakmayın sağlam göbeği

Yüz okka değil de bin ton bebeği

İnce' nin kim ola, ağası, beği?

O da bir kenarda alındı gitti

Kenarda duramam, bizimdir meydan

Çıkardık bir kere okları yaydan

Şu Bolat denilen acemi toydan

Namazı son defa kılındı gitti

Bu gelenek yıllar yılı işlesin

İşlesin de hak edeni taşlasın

Çık Köroğlu güreş yeni başlasın

Ceylan' a bir çırak bulundu gitti.

Çırağım Ahmet' tir soyadı Ünal

Yadele kılıçtır, dostlara da bal

Birazdan herkese 'dedim yiğit dal! '

Zaman orta yerden delindi gitti.

Sıra Özmenem'le dostum Nadi' de

Bardahan girecek sıraya bir de

Sen bekle ey dostum, Eskişehir' de

Güller diyarına gelindi gitti

Irmak şairimiz Nurten Bacı' mız

Bir şiir yazmış ki yıldız mı yıldız

Hünkardağlı kenarlarda yalınız

Üçe değil dörde bölündü gitti

385

Oflu Hoca susar, bilmem ki neden?

Sinecikli Galip hazır önceden,

Köylü Ozan'ıma haber vermeden

Maç bitti, düdüğü çalındı giiti.

Beypazar'na gitmiş, Hüseyin Doğan

'İnce' pastırmaya doğramış soğan,

'Sevgi militanı'm yağmurdu yağan

Şemsiye altında kalındı gitti.

Kırk yıllık Nadi' de son Nabi olmuş

Ceylan' ım buradan üç gün kaybolmuş

Iğdırlım susarken, Seyhan' ım dolmuş

Bugün değil dostlar hep dündü gitti.

İsterim herkesin adını burda

Ceylan sayıversin istersen durda

Bin insan gizlidir insanda sırda

Böylece dostlara göründü gitti...

Köroğlu üstadım, sanadır sözüm

Vallahi sizleri arıyor gözüm

Metin Eser ile Şahturna yazım

Onlar da güllere büründü gitti

Mustafa CEYLAN

Gönderen: Rasim Köroğlu

Alan: Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih: 08.08.2004 18:56:00

Konu: ORTALIK KARIŞAŞACAK

----------

Sevgili arkadaşlar,

Beş kişiye bir taşlama yazdım Sabit ile Mustafa cevap verdi. Bolat,

sadece bir kıta yazdı, İrşadi ile Asım ortada yok. Nabi Taşcıoğlu

arkadaşımız katıldı bu arada atışmaya. Evet bu iş kızışmaya başladı.

Amacım da buydu zaten.

386

GİTTİ

Atınca narayı Eskişehirden,

İkisi ortadan silindi gitti.

Bir kılıç salladım beşine birden,

Garipler ikiye bölündü gitti.

İrşadi ötmeyen saza benziyor,

Süzülen gelinlik kıza benziyor,

Avcının vurduğu kaza benziyor,

Kuyruğu, kanadı yolundu gitti.

Açar açmaz kapanıyor çenesi,

Dünyada kalmamış artık hevesi,

Ölü gibi çıktı Bolat'ın sesi,

Yaşarken namazı kılındı gitti.

Kimine kardeştir, kimine abi,

Belki çok yaşlıdır, belki de sabi,

Kantarda yüz okka gelirse nabi,

Asım'ın yedeği bulundu gitti.

Sabit'le Ceylan'ı koydum kenara,

Fırsatı verirsem açarlar yara,

İcabına bakarım ben bir ara,

İkisi listeye alındı gitti.

Bu gelenek yıllar yılı işledi,

Nice aşık nicesini taşladı,

Rasim der ki güreş yeni başladı,

Yiğitler meydana salındı gitti.

RASİM KÖROĞLU

Kimden : Mustafa Ceylan (Bay, 52)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

387

Şahanesin usta...

İşte sizden beklenen de bu...

Teşekkürler...

Gönderen: Rasim Köroğlu

Alan: (grup üzerinden) Mustafa Ceylan

Tarih: 09.08.2004 21:59:00

---------- BİR AÇIKLAMA

Sevgili arkadaşlar,

Başta bizleri böyle güzel bir grup halinde bir araya getiren üstat Mustafa

Ceylan'a ve burada görmekten mutlu olduğum arkadaşım üstat Sabit

İnce'ye

teşekkür ederim. Hepinizi sevgi ve saygılarımla selamlarım.

Aşıklık geleneğinin yaşaması ve kitlelere ulaşabilmesi adına yıllarca

elimden geldiğince hizmet etmeye, katkıda bulunmaya çalıştım.

Yurdumuzun bir çok ilinde ve ilçesinde Aşıklar Gecesi düzenledim,

yönettim ve aşık olarak Konya Aşıklar Bayramı dahil bir çoğuna katıldım.

İnceleme ve araştırmalar yaptım. Türk Halk Şiiri ve Aşıklık Geleneği

hakkında bir kitap hazırlığım var.

Bütün bu anlattıklarımdan şuraya gelmek istiyorum. Bu gruba üstat

Mustafa Ceylan'ın isteği üzerine katıldım. Bir kenarda durup izlemeyi

beceremedim. İstedim ki ben de burada bir başka pencere açarak

katkıda bulunayım. Bu yüzden atışmayı başlattık. Geleneğin aslında yani

Aşık Fasıllarında atışmaya çok sonra geçilir. Ama ben ilgi çekici olması

açısından ortadan başladım. Tabi ki atışmanın belli kuralları vardır. Bir

ayağa (uyak) bağlı olarak yapılır. Ayaktan çıkan aşık yenik sayılır ve

sazını rakibine teslim eder.

Kaldı ki atışma içerisinde tekellüm, muamma, nazire yapma çeşitler

vardır. Bir ayak iki sefer kullanılmaz. Yani bir aşık ayakta 'bal'ı

kullandıysa diğer kullanamaz.

Bakın koşma deyip geçiyoruz. Kafiye düzeni yönünden düz koşma,

koşma şarkı, ayaklı koşma, zincirleme koşma, zincirbent ayaklı koşma,

musammat koşma, yedekli koşma, tecnis gibi çeşitlere ayrılır. Bu sadece

koşma için bu kadar. Düşünün gerisini.

Sakın ukalalık yaptığım sanılmasın bu benim öğretmenlikten gelen

alışkanlığım affınıza sığınıyorum.

388

Sayın Nabi Taşçıoğlu arkadaşımız bu konuları birilerinin anlatması

gerektiğini belirtmiş. Okuyunca bunları yazmadan edemedim. Bu konuya

talip olduğum sanılmasın. Buna ne zamanım var nede bilgisayarla olan

ilişkim yeterli.

Durduk yerde bir sürü gevezelik ettim başınızı ağrıttım. Üstelik bu

konuyu burada bu kadar sık görmek istemeyen arkadaşlarımız olabilir.

Onlara da saygı duyuyorum.

Sözün kısası zaman zaman atışma yine yapılsın ama diğer konularda da

örnekler verilsin. Fakat bütün bunları yaparken sıkıcı olmadan yapalım

derim.

Belki bazı arkadaşlara üslup ve tavrım ters gelebilir diye başta bir not

yazmıştım. Tekrarlamak istiyorum. Ben asla ve asla iyi bir şairim

demiyorum, ustayım demiyorum. Ortalığı hareketlendirmek için şöyle

asarım böyle keserim edalarında bulundum. Yanlış anlaşılmak istemem.

Başınızı ağrıttım özür dilerim.

Gönderen: M. Nadi Taşçıoğlu

Alan: (grup üzerinden) Mustafa Ceylan

Tarih: 09.08.2004 12:07:00

----------

GİTTİ

Yol açtı ustalar haydi toplanın

Rasim narasını sallayıp gitti

Adınız yok ise burda adlanın

Nadi, Nabi oldu, yok olup gitti

Babam tekbir ile Nadi demişti

Ustalar nedense Nabi’ye çekti

Kurrada kısmete naiblik çıktı

Beratı Köroğlu katlayıp gitti

Kantara işiniz düşmesin sakın

Diyetler tarifler sizlere yakın

Seksen okka eder şu tığa bakın

Rasim’in peşinden atlayıp gitti

389

Büyüğe, ustaya saygımız yitmez

İrşadi İnce’nin ardından gitmez

Bolat’ın Ceylan’a nefesi yetmez

Asım ortalıktan kaybolup gitti

Bu Köroğlu atar durur kendince

Kül yutmayan koç yiğitler yetince

Ensesinde türlü sesler bitince

Tası tarağını toplayıp gitti

Ceylan usta kayıp oldu bu ara

Bu sesleri biri ona duyura

Dediler ki; vali oldu Mısır’a

Sesini soluğu saklayıp gitti

İnce bir dost sabit oldu meclise

Ses verse de ağar döner nergise

Doldu zaman o da yakın terhise

Gülşenden kendini aklayıp gitti

Antalya’yı mesken ettim bekledim

Kayseri’yi eski şehre ekledim

Hepinizi bu meydanda denkledim

Denginiz kervana yüklenip gitti

Söz ustası bunca yiğit meydanda

Öğrenecek ne çok şey var ortada

Nadi garip bir mübtedi alanda

Kitabı sırtına yükleyip gitti

M. Nadi Taşçıoğlu

Sevgili Dostlar;

Üstad Rasim Köroğlu’nun başlatmış olduğu taşlama, aşıklık geleneği

içinde yapılan ve yaşatılmaya çalışılan bir uygulama. Ancak takdir

edileceği gibi bendeniz dahil bir çok dostumuz bu gelenekten gelmediği

için, bu uygulamanın tekniği, usulü, şekli, muhtevası, vb. hakkında yeterli

bilgiye sahip değiliz. Hececi bir mübtedi şair olarak en azından ben

390

öyleyim. Bu gelenekten gelen, eli nesre de yatkın olan dostlarımız, bu

atışma sırasında, yapılan atışma ekinde veya ayrı bir yazı ile bu konuda

bizleri bilgilendirirse sevinirim.

Ayrıca taşlama mesajları ile ilgili bir önerim var. Taşlamaya katılanlar

aynı konu adını kullanırsa yazılan mesajlar arasından taşlamayı daha

kolay takip edebiliriz diye düşünüyorum. Çünkü taşlamayı yeni takip

etmeye başlayanlar en baştan almak isteyeceklerdir, katılanlar ise

taşlamayı zaman zaman geri dönüşlerle okumak isteyebilirler. Bu

yüzden taşlamaya katılanlar mesajın konusuna “Taşlama” başlığı ve

ekler yapabilirler mesela.

Saygılarımla

M. Nadi Taşçıoğlu

TAŞLAMA../ M. Nadi Taşçıoğlu’na

Açılan yoldan ayağı olan yedek gider

Yollar yüremekle değil yürekle biter

Namı olmayan destur alır Nüfusa gider

Taşçıoğlu taş taşımayla yürek yorulmaz gayri

Tekbir ile Nadi diyene söz olmaz

Karınca ile arpa yanyana durmaz

Kurrayla kısmetle erbap olunmaz

Taşçıoğlu Ceylan'a bir uğra gayri

Kantarla tartıyla kilo tartılmaz

Doktordaki diyetle balık yutulmaz

Tığ ile örülen kazak vücuda uymaz

Taşçıoğlu İrşadi geldi öte dur gayri

İnce Üstadla Rasim Köroğlu geldi meydana

Bolat ile Taşçıoğlu durdu divana

Ceylan ile Asımı aşkolsun bulana

Taşçıoğlu gülşenden aklandı gayri

391

Bunca sene çırak oldum bekledim

Yediğim taşları evimin duvarına ekledim

Rasim ile İce Üstadı bekledim

Bolat ile Ceylanla sen uğraş gayri...

Barış aRDaHaN

Kimden : sabitince (Bay, 50)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

İster isen senin yolun,

Düşer meydana meydana.

Bilmem acep nolur halın,

Şaşar meydana meydana.

Sivri dille gelir isen,

Bu meydanda ölür isen,

Eğer haddin bilir isen,

Taşar meydana meydana.

Aman fazla çoşup taşma,

Sen sen ol çizmeyi aşma,

Üstad Rasim'e bulaşma,

Deşer meydana meydana.

Derdiyin dermanı sende,

İyi koru canın tende,

Kepirtirler o setende,

Şişer meydana meydana.

Şeyh değilim ki uçuram,

Kaf dağından mı aşıram,

Oflu Hoca'ya kaçıram,

Düşer meydana meydana.

Gül isen kokun nerede,

Salını gördüm derede,

Üfürürler bir kerede,

Aşar meydana meydana.

392

Arıyısan bal isterim,

Kamil isen hal isterim,

İnce'cik bir yol isterim,

Koşar meydana meydana

Sabit İnce Kayseri 8.8.2004

Kimden : sabitince (Bay, 50)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

GİTTİ

-Büyük usta Rasim Köroğlu'naDuyunca naranı Eskişehirden,

Bedenim ikiye bölündü gitti.

Ustamız vurunca beşibir yerden,

İnce bu meydandan silindi gitti.

İrşadi'nin sazı nasıl ötecek,

Dumanım kalmadı inan tütecek,

Köroğlu'yu bırak Ayvaz yetecek,

Bolat da ortada salındı gitti.

Asım'ın Simav'dan gelmiyor sesi

Ceylan'ın naradan çıkmaz nefesi,

Bilmem ki nasıldır Nabi cüssesi,

hesapsız kantara alındı gitti.

Şükür ki bizleri koydun kenara,

Nasıl kapanırdı açsaydın yara,

icabıma bakma nolur bu ara,

Kısbetim meydanda çalındı gitti.

Bu gelenek senle sürüp gidecek,

Beklerim ki Rasim düğün edecek,

İnce Aşık yanar kor'u nidecek,

Aşkın ateşinde bilindi gitti.

SABİT İNCE Kayseri 8.8.2004

393

))))(

Fazla atma nara Eskişehir yolun bilmez

İki ortadan bölününce direk gibi durmaz

Bir kılıç sallamayla beş kişi ölmez

Dostlar sen sevinesin diye ikiye bölündü

İrşadi öyle boş saz gibi ötmez

Süzülen gelinlik kız başlık almadan tütmez

Avcının vurduğu kaz yeniden tüy tutmaz

Kuyruğu kanadı sen yol gayri

Kimi kardeş bilir kimi abi

Görmek isteyen görür yaşlı yada sabi

Kantar bozuksa ne yapsın nabi

Asım'ın yedeği yanında kul oldu gitti

Sabit ustamla Ceylanı koyma kenara

Fırsat verme aman kapanmaz yara

İcabına bakarken selam söyle yare

İki üstad topa tutmaya görsün....

Barıştır sözüm gelenek bâşım üstüne

Sözden korkan yelek giysin üstüne

Gönlüm der ki güreş olmaz üstüne...

Affınıza sığınarak bende meydana çıktım...

Barış Ardahan

Kimden : ÖZMENEM (Bay, 41)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Meydana

Çok isterim düşer m'ola

Yolum meydana-meydana

Biraz sivri sığar m'ola

Dilim meydana-meydana

394

Coşar isem tozuturum

Büyük-küçük gözetirim

Gelemezsem uzatırım

Kolum meydana-meydana

Derdim çoktur sorulur mu?

Acep derman bulunur mu?

Örtü diye serilir mi?

Hal-ım meydana-meydana

Söylen beni uçursunlar

Dağdan dağa aşırsınlar

Ölür isem taşısınlar

Salım meydana-meydana

Ustalarım hekim olsun

Dertlerime deva bulsun

Dikenlerim bende kalsın

Gülüm meydana-meydana

ÖZMENEM der divan kurun

Ben arıyım sırrım sorun

Zehirimden uzak durun

Balım meydana-meydana

(Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi Grubunda

okuduğum meydan şiirlerinden etkilenerek yazdım. Amacım atışmaya

katılmak değil sadece eşlik etmektir.Saygılarımla)

NOT:Şiirdeki ''Meydan''kelimesini Antalya'nın yerine kullandım.

İlyas Özmen

Kimden : nurten altinok (Bayan)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Konu : Antalya Altın Portakal Şiir Festivali

Antalya’da şiirler açacak bugün

Antalya’da mis kokulu tomurcuk gül

Sinecek güllere şiirin kokusu

Antalya’da şiir, şiir kokacak bugün

395

Kimi tebessüm olacak dudaklarda

Kimi seste yükselecek kahkahaya

Kimi yürekte gözyaşında akacak

Antalya’da, şiir konuşacak bugün

Kilim kilim döşenmiş, desen desen gül

Mısra mısra okunmuş, kıt’a kıt’a gül

Mavi, yeşil, deniz, bulut, gül bezenmiş

Antalya’da, şiir dokunacak bugün

Şiir olmuş şairinde ozanında

Uzanmış bir eli kutsal destanlarda

Söz olmuş gül, mızrabında sazında

Antalya’da, şiir yaşanacak bugün

Şair sese geldi, ozanım türküye

Antalya da dile geldi GÜLLÜK diye...

Nurten ALTINOK

Mustafa Ceylan' a saygı ve sevgilerle...

Gönderen: M. Nadi Taşçıoğlu

Alan: (grup üzerinden) Bolat ÜNSAL

Tarih: 08.08.2004 02:08:00

----------

Rasim Köroğlu'nun Söz meydanına ve atışmalarına saygılarımla.

Bir deli bir taş fırlattı

Düşüverdi kor meydana

Nice âkil adım attı

Girdi bir çok er meydana

Köroğlu nam deli aşık

Sanmayın ki o bir kaçık

Ardından o başı açık

Ceylan düştü pır meydana

396

Onca gayret arasında

Gecenin tam yarısında

Köroğlu’nun çağrısında

Koşup geldi bu meydana

İnce usta durmaz tekin

Hemen sözü ona verin

O söylesin sizler yerin

Kendi gelir o meydana

Kayseri’den kendi gelip

Her meydanda yer beğenip

Nice usta dili yenip

Tuğun diker bu meydana

Bolat inlermiş Kemer’de

Durup dinlermiş her yerde

Dilde bir kıtalık perde

Açıp daldı bu meydana

İrşadi’den ses çıkmadı

Köroğlu’ndan kıl kapmadı

Bir tek kelam, söz yapmadı

Gelir mi ki o meydana?

Asım Kısbet durur geri

Bu meydanda onun yeri

Varsa eğer koşup beri

Dalar belki bu meydana

Bu seyirlik perde mi ki?

Beş ileri olur mu ki?

Şair, aşık durur mu ki?

Vurdunuz bir ket meydana

Gelen gelir kalan kalır

Yiğit ölür namı kalır

Köroğlu’na yer mi kalır?

Biz de attık post meydana

397

Nadi der ki; söz nihandır

Önce saygı sonra şandır

Her bir hece bir nişandır

Nişanını dik meydana

Kimden : Mustafa Ceylan (Bay, 52)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

11 Eylül sabahında

Bekliyorum Antalya' da

Arada bir canan canda

Yokluyorum Antalya' da...

Dosta adadım kalbimi

Armağan edip gecemi

Yiğit’imle Şahin'imi

Bekliyorum Antalya' da...

Ozan ozan mızrap mızrap

Gönül gülşen, beden harap

Akdenizle mehtap mehtap

Bekliyorum Antalya' da...

Gönderen: Mustafa Ceylan

Alan: (grup üzerinden) HarunYigit

İçimizin gurbetiydin

Gönlümüzün sohbetiydin

Dilimizin şerbetiydin

Selam olsun bizden sana

İnan dostum yanındayız

Dilde değil canındayız

Antalya' dan yıldız yıldız

Selam olsun bizden sana

Mustafa CEYLAN-Antalya

========================================

398

Gönderen: Vedat Şahin

Alan: (grup üzerinden) Mustafa Ceylan

Destur için minnettarım

Ozan degil hizmetkarım

Ustalara hürmetkarım

Selam olsun bizden size

Gurbet elde bir garibim

Dilden yana muzdaribim

Muhabbettir ızdırabım

Selam olsun bizden size

Vedat Şahin

Gönderen: '_Y@lnızlık Senfonisi_'

Alan: (grup üzerinden) Vedat Şahin

Gönül sohbet ister

Kahve bahane

Atışlamarsa şahane

Hele durun

Destur verin gelene

Vedat ŞAHİN'i dinleyelim

Gönül güzelliğiyle....

Sayın Şahin'den sayfaya bir ses istesem olur mu acaba?

Saygılar

Kimden : M. Nadi Taşçıoğlu (Bay, 43)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Sevgili Köroğlu

Verdiğiniz bilgiler en azından benim için çok önemli idi. Sanırım bir çok

arkadaşımızın da ilgisini çekmiştir. Ancak bu açıklamanın yeterli

kalacağını sanmıyorum. Muhakkak devamı gelmelidir. Burada önemli

olan bir başka husus, bu tür öğretici, konulara açıklık getirici mesajların,

mesaj listeleri altında kaybolmamasıdır. Bu ve bundan sonra

399

yapacağınız bilgilendirici açıklamalar dilerim arşive alınır ve kalıcı olur.

İnşallah devamı da gelir.

Teşekkürlerimi ve saygılarımı sunuyorum.

M. Nadi Taşçıoğlu

Gönderen: Vedat Şahin

Alan: (grup üzerinden) Mustafa Ceylan

Tarih: 10.08.2004 00:27:00

----------

Harun Yigit, yigit ozan

Siir ne ki destan yazan

Vedat Sahin size kurban

Olsun gurbet diyarindan

Selam verip saga sola

Yürüyelim hep kolkola

Her kim varsa gelsin yola

Dolsun gaflet diyarindan

Saygilar ve sevgiler efendim...

Vedat Şahin

Gönderen: HarunYigit

Alan: (grup üzerinden) Vedat Şahin

Tarih: 10.08.2004 00:06:00

---

Vedat Şahin selamını

Aldım dostum baş üstüne

Selamına üç beş satır

Saldım dostum baş üstüne

Almanya’dan ilinize

Yolum düştü yolunuza

Yiğit olup kolunuza

Girdim dostum baş üstüne

…..Harun Yiğit

400

Kimden : sabitince (Bay, 50)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih : 9.8.2004 23:56 (GMT +2:00)

Hizmetkar o Vedat gelmiş,

Dostlarını usta bilmiş,

Gurbet elde garip kalmış,

Hoş geldin Vedat Şahin'im.

Gönderen: Rasim Köroğlu

Alan: (grup üzerinden) Bolat ÜNSAL

Tarih: 06.08.2004 02:03:00

----------

Sayın arkadaşlar,

Üstat Mustafa Ceylan şair arkadaşları atıştırıp kendisi kenarda duruyor.

Aşılık geleneğinde ilşme olarak adlandırılan şiire de bir örnek anlamında

başta üstat Mustafa Ceylan olmak üzere bazı arkadaşlara ilştim. Onların

yazacağı cevaba göre atışma başlayacak.Ben halk ozanlığı

geleneğinden geldiğim için belki üslup ve tavrımı yadırgaya bilirsiniz.

Şimdiden özür dilerim. Aşık dilinden sorumlu değildir.

MEYDANA

Aşık isen Ceylan gardaş,

Al sazını gel meydana,

Sakın ola etme telaş,

Usul usul çal meydana,

Ona buna akıl verme,

Usulca kirişi kırma,

Çekilip kenarda durma,

Önce kendin dal meydana.

Saçın kısa, aklın uzun,

Görmez ise iki gözün,

Sabit olsun klavuzun,

Öyle gitsin yol meydana.

401

Yağmur diner, hava açar,

Şapkasızlar kalır naçar,

Yaz gününde sıcak geçer,

Gelme sakın kel meydana.

(Bu dörtlük şair Asım Kısbet'i gruba davet içindir.)

Göbeğini yaya yaya,

Asım çıktı yüz okkaya,

Gelsin yatsın kuluçkaya,

İşte koydum fol meydana.

Bilirim hayırı, şeri,

Bu meydanlar koşu yeri,

Gidemeyen kalsın geri,

Tez dökülsün nal meydana.

Hedef seçtim beşinizi,

Bırakmam ki peşinizi,

Sıkı tutun çişinizi,

Akıtmayın sel meydana.

Dilim derde sokar beni,

Her belaya çeker beni,

Biri kızıp yakar beni,

Yığılacak kül meydana.

Şiir ile vuruşalım,

Antalya'da görüşelim,

Rasim der ki barışalım,

Atıyorum gül meydana.

RASİM KÖROĞLU

402

Kimden : sabitince (Bay, 50)

Kime : Grup: Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi..

Tarih : 7.8.2004 00:56 (GMT +2:00

MEYDANA

Aşığım sazım elimde,

Köroğluca gel meydana,

Hak kelamıdır dilimde,

Sözlerim gül bu meydana.

Akılım kendime yetmez,

efkarım başımdan gitmez,

söyle söyle sözüm bitmez,

deryalarca dol meydana.

Ceylanlar hep ürkek olur,

Nider eder bir yol bulur,

Köroğlu'ndan ilham alır,

Bazen dalar şol meydana.

Klavuz arar dururum,

dostlara rehber olurum,

istersen Ayvaz olurum,

sererim şal bu meydana.

Kellik haktan değil ona,

saç mı kalır yana yana,

Sen eline yak bir kına,

İsmailce dol meydana.

Köroğlu'sun namın yüce,

Uyutmadın gece gece,

İnce sorar halin nice,

olurum kul bu meydana.

SABİT İNCE Kayseri

……………………………………

403

Gönderen: Mustafa Ceylan

Alan: (grup üzerinden) sabitince

----------

MEYDANA

Aşık değil şairim ben

Sen sazını çal meydana

Antalya' da hazır onlar

Korka korka gel meydana,

Akıl vermek haddim değil,

Kiriş kırmam, bunu da bil

Yüreğim var sanki sebil;

Sen de çeşme ol meydana

Başa değil, içine bak

Görmez isen gözlüğün tak

Sabit senden öyle uzak

Yakınları al meydana

Dinsin yağmur, açsın hava

Güneş var ya hep bedava

İflas etmiş ise dava

Başka yiğit bul meydana

İrşadi' de bak haklısın

Aklında da hep saklısın

Biraz fazla meraklısın.

Düşürecek çul meydana

İRŞADİ

(Bu dörtlük şair Asım Kısbet'i gruba davet içindir.) Demişsin ama o

hüznün şairi şimdi Simav' da göbek sallaya sallaya keder satıyor ya da

dağıtıyor..

O kocaman baş pehlivan

Yüreğinde Edirne, Van

Hep tabandır, olmaz tavan

Dökmedikçe dil meydana

404

Hayrı, şerri öğren gene

Yaşa, yaşat, azcık dene...

Baykuş konar pencerene

Tez dökersin tül meydana.

Hazırız bak beşimiz de

Köroğlu var döşümüzde

Ne işin var çişimizde?

Dökülmesin hâl meydana.

Zindanlara tıka dilin

Bir üflesem yok kandilin

Göz yaşıdır şol mendilin;

Destekçini sal meydana.

Vuruşmaya hazır Ceylan

Antalya' da bekliyor can

Sen şiirim, sen heyecan!

Salla dostum el meydana.

Mustafa CEYLAN

405

ATIŞMALAR

Aşık Kazanoğlu_Mustafa Ceylan Atışması

Cennet' de gözümü açtım

Adem'le bir yaş idim ben.

Savruldum Dünya'ya düştüm

O zaman tek baş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Cehennem'in kapısına

Gerilen bir döş idim ben.

Hakk' ı seven güzellerin

Gözlerinde yaş idim ben. Mustafa Ceylan:

Tüm bedenler yoğrulurken

Gönüller huzur bulurken

Beytullah inşa olurken

Sırtımda taş taşıdım ben. Aşık Kazanoğlu:

Gül'düm Leyla avucunda

Rüzgâr idim saç ucunda

Geceleri baş ucunda

Hilal gibi kaş idim ben Mustafa Ceylan:

Yuvama varayım derken

Hep düldülünü everken

Ol Ali iftar ederken

Sofrasında aş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Gökle yerin birdir hali

Kâmil insan oğul balı

Bekir, Ömer, Osman, Ali

Hepisinde hoş idim ben. Mustafa Ceylan:

406

Fiyatımız çıkmaz kırka

Küçülttüler kırka kırka

Karani'ye oldum hırka

Sanmayın kumaş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Çanakkale Boğazında

Nice aşıklar sazında

Bülbüllerin avazında

Kutluca bir iş idim ben. Mustafa Ceylan:

Hakikat vardır içinde

Ona uydum her biçimde

Mekke-Medine göçünde

Yuva yapan kuş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Sevda eksilmedi tende

Çok sırlar saklıdır bende

Kerem Aslı'ya gidende

Ona arkadaş idim ben. Mustafa Ceylan:

Kadr-i Mutlak'dır yazan

Gerçekten ayrılmaz ozan

Dediler çık oku Ezan

Bilal-i Habeş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Gönül akar bir dereden

O akıştır bak yâr eden,

Kubbelerden, minareden

Hak seslenen beş idim ben. Mustafa Ceylan:

Hak Peygamber'iyim diyen

Putperestiğe gitmeyen

Ol Halil'i incitmeyen

Yakmayan ataş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Ateş güldür kalpte açar

Kâinata ilham saçar.

Yarasalar ondan kaçar

Güneşlere eş idim ben Mustafa Ceylan:

407

Başımı koymadım pusa

İhtiyaç duymam fanusa

Türkmen ozanı Yunus'a

Doğarklen kardaş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Yunus ben'im, Mevlâna ben

Gönül verdim insana ben

Bil ki, hikmet beklenilen

Saatlerde tuş idim ben Mustafa Ceylan:

Kazanoğlu buram buram

Bırakın telime vuram

Cumhuriyet'i doğuran

En son ki savaş idim ben. Aşık Kazanoğlu:

Ceylan'ımdır dağlar aşan

Çağlayıp kabından taşan

Atatürk'le destanlaşan

İzmir, Antep, Muş idim ben., Mustafa Ceylan:

Aşık Kazanoğlu-Mustafa Ceylan Atışması(2)

Dostluk çeşmesinden içeyim dersen

El ile bardağı yanyana getir.

Leyla diye candan geçeyim dersen

Beydağı, Nurdağı yanyana getir. Mustafa Ceylan

Konuşurken tad alayım dilinden

Bal ile kaymağı yanyana getir

Herkes hisse alsın ehl-i hâlinden

Baş ile ayağı yanyana getir. Aşık Kazanoğlu

Aşkım deli taydır tanımaz ova,

Sevda çiğdem çiçek gül kokan hava,

Vallahi sevene her yerdir yuva

Çatıyla çardağı yanyana getir. Mustafa Ceylan:

408

Ne mutlu başını eğebilene

'Haddimi bilirim' diyebilene

Muhabbet bir aştır yiyebilene

Kaşıkla tabağı yanyana getir. Aşık Kazanoğlu:

Kaç yıldır yemedim baklava, sütlâç

Yârin nefesidir derdime ilâç

Gurbet zalim çöldür, sıla bir ağaç

Yaprakla budağı yanyana getir. Mustafa Ceylan:

Cahilin rüzgârı tersine eser,

Maddeden bahseden, mânâya küser

Ağaçtan sap alan ağacı keser

Balta ile bağı yanyana getir. Aşık Kazanoğlu:

Almanya bir uçak, Antalya gemi

Halâ gözlerimde yârin perçemi

Ey ozan bir bilsen şu düşüncemi

Yakınla uzağı yanyana getir. Mustafa Ceylan:

Gizli bir yaram var durmadan kanar,

Ağlarken gülerim, el mutlu sanar

Dışarım buz tutar, yüreğim kanar

Soğukla sıcağı yanyana getir. Aşık Kazanoğlu:

Harun'um bırakmış Ilgın Konya'yı

Dost olan sürdürmez kavgayı, vay'ı

Ey aşık sazınla düzelt Dünyayı

Koyunla buzağı yanyana getir. Mustafa Ceylan:

Hasır tezgâhında dokunmaz kilim,

Hasret yumak yumak, dert dilim dilim

Yetmiş yıllık ömür, bir günlük filim

Tığ ile yumağı yanyana getir. Aşık Kazanoğlu:

409

Der Garip Ceylan'ım sözünü söyler,

Bilir mi aşkını ağalar, beyler?

Bu bahar ayında hastadır köyler

Kar ile kızağı yanyana getir… Mustafa Ceylan:

Adım Kazanoğlu coşkunum selden,

Sabıkam sevdadan, urganım telden

Söz edelim İsmail' den, Halil' den

Kurbanla bıçağı yanyana getir. Aşık Kazanoğlu:

Aşık Kazanoğlu-Mustafa Ceylan Atışması(3)

Gel seninle biraz sohbet edelim

Oğlan memesinden, kız memesinden

Arif meclisinde göremezse talim

Anlaşılır sözü süzmemesinden. Aşık Kazanoğlu:

Gök ağlar, dağ ağlar, bahçeler yanar

Ressamın bulutu çizmemesinden.

Paramparça olur gökkuşakları

Yedi renk, yedi ses dizmemesinden. Mustafa Ceylan:

Kuşlar sevgi ile yuvaya konar,

Kelebek ışığa pervane döner,

Kayıs mecnun olur, Kerem' de yanar

Aşığın sevdadan bezmemesinden. Aşık Kazanoğlu:

Kar, bora, fırtına gönül dağında

Gezinir Leylâlar aşkın bağında

Nesimi zindana düşer çağında

Bıçağın deriyi yüzmemesinden. Mustafa Ceylan:

Padişahı uyarmazsa vezirler

İsyankâr olana yetmez özürler,

Tutar minareye kılıf hazırlar

Bekçinin hırsızı sezmemesinden. Aşık Kazanoğlu:

410

Mıknatıs demiri kandırıp çeker,

Fukara geceye sabırlar eker,

Devlet iflâs eder, maliye çöker

Torbanın ağzını büzmemesinden. Mustafa Ceylan

Birazcık aklını geçmişe yorsa,

Emeğin hakkını çalana sorsa,

Oğul bozuluyor, kız azıyorsa

Geninde asalet gezmemesinden. Aşık Kazanoğlu:

Modadır müziği yâdın, yabanın

Piyango yerini aldı çabanın,

Oğlu küpe takar, yaşlı babanın

Arada oğula kızmamasından. Mustafa Ceylan:

Dağları aşırır bir dilim ekmek,

Yakışır mı merde boynunu eğmek?

Hasrete dayanmak, çileyi çekmek

Sevdaya salanı üzmemesinden. Aşık Kazanoğlu:

Her gurbet insanı gark eder derde,

Bu sebep yüzünden ufuklar yerde.

Gürültü ayyuka çıkar seherde

Sarhoşun içip te sızmamasından. Mustafa Ceylan:

Yanlışın hesabı nereye varır?

Önce zulüm eder, sonra yalvarır.

Tarih lekelenir, sayfa kararır

Yazanların doğru yazmamasından. Aşık Kazanoğlu:

Deli toynaklara ne ki yokuşlar?

Zaman deli bir tay, herkesi hoşlar.

Asmaları kurur, yas tutar kuşlar

Köylünün bağını bozmamasından. Mustafa Ceylan:

411

Pişmek istiyorsan bu ocakta yan,

Arif olur, manâsını anlayan.

Meclislerde 'ben' diyorsa bir insan

Özünde düşmanı ezmemesinden. Aşık Kazanoğlu:

Zerreler çalkanıp evreni yorsa,

Yunuslar dergâha Tapduğu sorsa,

Akça süt selede gülümsüyorsa

Atomun hücrede azmamasından. Mustafa Ceylan:

Kazanoğlu uyan, kalma uykuda

'Kün' emriyle herşey gelmiş vücuda

Deryayı gizlemiş bir damla suda

Damlatıp bulutun öz memesinden. Aşık Kazanoğlu:

Hakikat gizlidir sularda, çimde

Gezinip duruyor başka biçimde.

Nice ceylan yaşar Ceylan içinde

Eliyle mezarı kazmamasından. Mustafa Ceylan:

Mustafa CEYLAN_ - AşıkKAZANOĞLU

412

ATIŞMALAR

Mustafa Ceylan – Harun Yiğit

Harun Yiğit

Çabuk tut bakalım Ceylan elini

Görelim şakıyan güzel dilini

Kızdırma, kaşırım parlak kelini

Bulursam açığın yazarım simdi.

Mustafa Ceylan:

Sen bırak kelimi,kellerin nerde/

Gonca gonca açan güllerin nerde/

Bülbülce şakıyan dillerin nerde/

Gülün bahçesinde gezerim şimdi

Harun Yiğit

Bugün kellerden de daha beterim

Usta olmasa da sana yeterim

Gül bahçesi buldum simdi öterim

Karşına koç yiğit dizerim simdi

Mustafa Ceylan

NERDEN BULACAKSIN ONCA YİĞİDİ/

CIKTI MI ALMANDA KAZANIN DİBİ

İNCECİK BİR DAVUL DERİSİ GİBİ/

TUTAR SANTİM SANTİM YÜZERİM ŞİMDİ

Harun Yiğit

Göster, benden alâ yiğit var mıdır

Acep gönlün benim gibi har mıdır

Kolayca yüzülecek derim zar mıdır

Derimi Yüzene kızarım simdi

413

Mustafa Ceylan:

Ufacık dokundum, hemen patladın/

Dereyi tepeyi nasıl atladın/

Sabır taşı idin bak ki çatladın/

Halini buradan sezerim şimdi

Harun Yiğit

Derimi yüzersin, nasıl patlamam

Boşuna hic dere tepe atlamam

Ben sabır taşıyım kolay çatlamam

Ekrandan kelini süzerim şimdi

Mustafa Ceylan

Kameran çalışmaz, bitmez efkârın/

Mazide kalmışsın gelmez ki yarın/

Senin değil gardaş tüm düşmanların/

Ayağım altında ezerim şimdi

Harun Yiğit

Gönlü olanlarda efkar olmaz mı

Maziyi yaşayıp insan gülmez mi

İnsanlığa düşman olan ölmez mi?

Esaret zincirini bozarım şimdi

……………………………..

Sabit İnce, Harun Yiğit, Mustafa Ceylan

Ayak: Çıksın-Aksın

Nasıl dayanayım ben bu Ceylana

Harun Yiğit yok ki çıksın meydana,

Köroğlu Bolu'dan nere uzana,

Meşhur narasıyla aksın meydana. Sabit İnce

414

Yiğitim narayı attı da geldi,

Hasta yatağından kalktı da geldi,

Ceylan'a şahince baktı da geldi,

Neyi var neyi yok döksün meydana. Sabitİnce

Haberim olsaydı atardım derdi

Hasretlik düştüde özledim yurdu

Gitti Ceylan hoca meydanın kurdu

Gidenler dönüpde baksın meydana...H Yiğit

Gördünüz Ceylanı gene kıvırdı,

Yönünü de eve doğru çevirdi,

Biz yoğiken epey çamlar devirdi,

Odunu, kömürü yaksın meydana. S.İnce

---

Ceylan hoca gelir arkadan atma

Ceylan gitti diye sakın ha yatma

Buradayım işte sitemler etme

Boşalsın içimiz aksın meydana....H Yiğit

----------

Gelir ise göreceği çoktur ha,

Ceylan kadar yürek yoktur ha,

Hazır olsun bir de doktur ha,

Yarasını sarıp diksin meydana. S.İnce

Dün beni yalınız bırakıp gitti

Söyle postu hangi köşeye attın

Uykuyu görünce erkenden yattın

Sen yine ustasın teksin meydanda. H Yiğit

Narayı atanlar kaybolup gitti,

İkatımlık mermi çabucak bitti,

Belki de yorganı çekip de yattı,

Yorganın altından baksın meydana. S.İnce

İzinsiz giderim sanma ha sakın

Ben burdayım hala etrafa bakın

Nice uzakları etmişiz yakın

Uzanıp yatanlar kalksın meydana..H Yiğit

415

Elektrik gitti netden düştük dost,

Yorgun düşüp epey koştuk dost,

Bu yürekle nice dağlar aştık dost,

İstedik tek Yiğit baksın meydana. S.İnce

Çağırdım kırmadın beni dost bildin

Gönlünü tutupda meydana saldın

Sağlık olsun, şimdi karşıma geldin

Ceylanın yayında okusun meydana. H Yiğit

Nurten'i, Bolat'ı, Ali velisi,

Toplansında gelsin cüml'ahalisi,

Yardım etse Antalya'nın valisi,

Tankla, tüfeğini soksun meydana. S.İnce

Usta uzak dur ateşli silah

Oynama sakın patlarsa billah

Kafan keldir zaten durmuyor külah

Şapkayı alanlar çaksın meydana. H Yiğit

Nurten hanım börek yapsa da sana,

Yürek yetmeyince çar'etmez sana,

Karnını doyursa o Hayme ana,

Osman gazi şimşek çaksın meydana. S.İnce

Kendi gitti burda Ceylan ın adı

Nurten börekleri kendisi yedi

Börek yok çorbaya buyursun dedi

Buram buram çorba koksun meydana. H Yiğit

Köroğlu yerleşmiş Bolu dağına,

Düşer kalkar bakamaz ki sağına,

Korkarmı ki bir Ceylan'ın ağına,

Zülfikarın alıp çeksin meydana. S.İnce

Geldim geldim işte canlar burdayım,

Hem gerçekte hemi büyük sırdayım

Gülde yanan alev alev kordayım

Gonca güller cennet koksun meydana.M.Ceylan

416

Çorbanın kokusu yetmedi demek,

Gitmiş de evine yiyiyor yemek,

Narayı atıp da sıvışıp demek,

Hangi köşedeyse seksin meydana. S.İnce

Meydana çıkana bakın siz hele

Çırakla ustası etmiş velvele

Bunları anlamak büyük mesele

Kokmuş ayakları çıksın meydana M.Ceylan

Kokuyu geçeli çok oldu hocam

Seni de görünce karıştı hecem

Ayak karıştırdın uzadı gecem

CEYLAN hoca ayağı taksın meydana.. H Yiğit

Gördünüz mü şu Ceylan'ın halini,

Nihayet bulmuş o evin yolunu,

Allah düşürmesin hiçbir kulunu,

mülayim maskesin taksın meydana. S.İnce

Usta uzak dur ateşli silah

Oynama sakın patlarsa billah

Kafan keldir zaten durmuyor külah

Şapkayı alanlar çaksın meydana....H Yiğit

Sakın soğan koyma bacım çöreğe

Vallahi oturur kalır mideye

Salı değil gelecek perşembeye

Bağdaş kurup diz çöksün meydana. Mustafa Ceylan

Mehterin sesinden korkar mı sandın,

Börek yiyip göbek sarkar mı sandın,

Ceylan gibi bizi ürker mi sandın,

Nurten çorba tuzun döksün meydana. S.İnce

------------------------------------------

417

AYAK. SAZ-SÖZ ile

Dün gece, dün gece dumandı başım

Çıkıp ta geldiniz saz ile gardaş

Altın portakala sevdalı başım

Haydi cevap verin söz ile gardaş.. M. Ceylan

Dün gece yolunu gözledik durduk

Sabit hoca ile kadehler kırdık

Arada bir seni dostlara sordum

İçimizden gelen öz ile gardaş.. H Yiğit

Kini kovalayıp öfke boşadım,

Gün olup dağlardan size ışıdım

Almanya'ya kadar kanal döşedim

Gönül pınarından büz ile gardaş ..M.Ceylan

Ne güzel etmişsin kanal döşeyip,

Kardan buzdan uzak yazı yaşayıp,

Kini kovalayıp öfke boşayıp,

Demek hemhal oldun Kız ile gardaş. S.İnce

Büz dediğin ne ki, mazide kaldı,

Zaman dediğin şey epey kısaldı,

Pınarlar kurudu, çay susuz kaldı,

Çulunu topla, dön haz ile gardaş! . Ahmet Turan Altunsu

Dinle ey Ceylan'ım Ahmet'i dinle,

At şu naranı da Köroğlu'n ünle,

Gelin bitirelim Toyla, düğünle,

Düşme uçuruma Hız ile gardaş. S.İnce

Nerede Kayseri, Antalya, Bolu

Her yana uzansın GÜLLER' in kolu

Bu yol ki şiirin Altın' sı yolu

Daha çok işim var siz ile gardaş ....M.Ceylan

418

Sogukta kalırsan sırtına urban

Ayağına turap üstüne yorgan

Bizimle uğraşan gönlüne kurban

İyki uğraşırsın biz ile gardaş......H Yiğit

Canları can bilip canla karmışım

Kemal bıçağıyla nefret kırmışım

Özlem yarasını yeni sarmışım

Zaman kumaşından bez ile gardaş..M.Ceylan

Özlemin özüne düşene sordum

Aşkı ateşlerde pişene sordum

Kanamiş yarasın deşene sordum

Yana yana bitti köz ile gardaş.........H Yiğit

Elmadağ nedir ki Bolu dağı var,

Yüreğimde köroğlu'nun yağı var,

Antalya da şimdi gençlik çağı var,

Geçiyor ömrümüz güz ile gardaş. S.İnce

ayak istediniz vermedim mi ki?

Dost yoluna postu sermedim mi ki?

Menzile nihayet ermedim mi ki?

Elimde koskoca cüz ile gardaş ..M.Ceylan

Biz yok iken kimler kimle atışmış

Kızgınlar nasıl ve neyle yatışmış

Çoktandır içimiz yanmış tutuşmuş

Muhabbet ateşi köz ile gardaş....H Yiğit

Köroğlu belini Rasim halleder

Yiğit olan yiğitliğin belleder

Ayrılık alevdir beni del eder

Soğut şakağımı buz ile gardaş ..M.Ceylan

Köroğlu görünmez oldu burada

Atını sulamış hangi derede

Bilen var mı acep şimdi nerede

Çağirın da gelsin tez ile gardaş.....H Yiğit

419

Kini kovalayıp öfke boşadım,

Gün olup dağlardan size ışıdım

Almanya'ya kadar kanal döşedim

Gönül pınarından büz ile gardaş ..M.Ceylan

Bana kadar kanal döşeyen ele

Kurban olam Ceylan sendeki dile

Elbet bir gün ben de çıkarım yola

Yabanda güdüldük yoz ile gardaş....H Yiğit

Kanal size degil Harun bizedir

Dostlarin yazdigi ince dizedir

Bizim izin kis degil yazadir

Dostlar senden evvel biz ile gardas..N.Kederoglu

Ne güzel etmişsin kanal döşeyip,

Kardan buzdan uzak yazı yaşayıp,

Kini kovalayıp öfke boşayıp,

Demek hemhal oldun Kız ile gardaş. S.İnce

Hasret kaldı Ceylan inan ki size

Kalbinin ağrıusı vuruyor dize

Çıka gel ne olur şu Akdeniz'e

Ay aydın şafakta iz ile gardaş ..M.Ceylan

Büz dediğin ne ki, mazide kaldı,

Zaman dediğin şey epey kısaldı,

Pınarlar kurudu, çay susuz kaldı,

Çulunu topla, dön haz ile gardaş!..Ahmet Turan Altunsu

Dinle ey Ceylan'ım Ahmet'i dinle,

At şu naranı da Köroğlu'n ünle,

Gelin bitirelim Toyla, düğünle,

Düşme uçuruma Hız ile gardaş. S.İnce

Uçuruma düşenin tut elini

Yolcu görürü isen kesme yolunu

Sevdalı başların anla halini

Bak bi gönüldeki göz ile gardaş....H Yiğit

420

Nerede Kayseri, Antalya, Bolu

Her yana uzansın GÜLLER' in kolu

Bu yol ki şiirin Altın' sı yolu

Daha çok işim var siz ile gardaş --M.Ceylan

Sogukta kalırsan sırtına urban

Ayağına turap üstüne yorgan

Bizimle uğraşan gönlüne kurban

İyki uğraşırsın biz ile gardaş......H Yiğit

Kaybettim dağlarda o nazlı yâri

O sebeple kaldım kemikle deri

Bırakın dalında çürüyen narı

Bir sepet doldurdum muz ile gardaş ..M.Ceylan

Ne oldu Yiğit'im dilin dolandı,

Yetmez mi dostlarım beynim bulandı,

Gözde fer kalmadı inan sulandı,

Veda etsem size naz ile Gardaş. S.İnce

Ustalar önünde dolanmaz dile

Çıkmışız elbet dönülmez yola

Veda eder isem bir gün bu ele

Gelirim sizlere toz ile gardaş.....H Yiğit

İnce Köroğluya acep kastı ne

Böyle yaparm' ola kaim dostuna

Çürük soğanların üstü üstüne

Ayranlar içerken tuz ile gardaş ...M.Ceylan

Canları can bilip canla karmışım

Kemal bıçağıyla nefret kırmışım

Özlem yarasını yeni sarmışım

Zaman kumaşından bez ile gardaş...M.Ceaylan

Özlemin özüne düşene sordum

Aşkı ateşlerde pişene sordum

Kanamış yarasın deşene sordum

Yana yana bitti köz ile gardaş.........H Yiğit

421

Aşkın ataşında yanar pişerim,

Dostlarım olmazsa yere düşerim,

Gafil olan kula hala şaşarım,

Mey'imi verirler doz ile gardaş. S.İnce

Derdinle dertlenen bir haldaş ara

Sözü, özü güzel can gardaş ara

Mutlaka kendine has yoldaş ara

Gidilmez yola mız mız ile gardaş...M.Ceylan

Kayserili dostun hiç yüzü gülmez

Ben neler çekerim o asla bilmez

Beklerim beklerim kitabı gelmez

Oyalar da beni naz ile gardaş ...M.Ceylan

Turan dayanamadi lafa daldi

Okyanus ayirdi ablami aldi

Selimden ses yok o nerede kaldi

Mangalda yaniyor köz ile gardas..M. Ceylan

Atlamışım birden gurbet faslını,

Desinler hele bir işin aslını,

Var mı biz olmadan meşkin neslini

Yudumlamak öyle buz ile gardaş..Ahmet Turan Altunsu

Turan'a, Abla' ma selam ederim

Dostlarım olmazsa acep n'iderim?

Hasret annem oldu, gurbet pederim

Şarkı mı söylenir caz ile gardaş?

Caz dinlemiyorsan sazla geleyim,

Selimi'ce denmiş sözle geleyim,

Alamanyalara sizle geleyim,

Baş edemem vallah Daz ile gardaş. S.İnce

(Dazlaklar kastedilmektedir.)

Yeri gelir dinler coşarım sazda

Yeri gelir kendim bulurum cazda

Gönül hara düşmüş yanıyor közde

Yetinmesin bliriz az ile gardaş.....H Yiğit

422

Bir ahu gözlü ki, bakışı çete

Vallahi ders verir şol memlekete

Emine Sönmez' de gelsin şu net'e

Turan'ım gitti mi laz ile gardaş .M.Ceylan

Nurten hanım atışmaya alıştı,

demek ki dersini iyi çalıştı,

İnce çoğu ile netden bilişti,

Ceylan da sürünür diz ile gardaş. S.İnce

Zincir mi vurmuştun ey ince dile

Harun çeker iken gurbette çile...

Uğraşma boşuna, sıfır nötr ile

Gelir elektrik faz ile gardaş ..M.Ceylan

Maarifet sıla da gurbet yaşamak,

İşimizdir İnce ince döşemek,

Demedik ki verdiğimiz boş emek,

İşim yok tafrayla, poz ile gardaş. S.İnce

Çenesi düşüyor olmazsa işi

Sokakta geziyor sıkanlar taşı

Yabanda bir türlü görmedik kışı

Bir de şu baharı yaz ile gardaş.....H Yiğit

Almanyaya netten köprü kurdunda,

Emine, Nusretle Balım sordun da,

Türkmen'im gariptir Kerkük yurdunda,

Kürtler oyuyorlar biz ile gardaş. S.ince

Burda da çoğaldı bizdeki zübük

Elimde yaralar bağladı kabuk

Giydiğim pantolon eskidi çabuk

Sürüne sürüne diz ile gardaş....H Yiğit

Ceylan' ım dizine kurbanın olsun

Hemi 'İstanbul', hem de Yunus'sun

Söyle de ustana ayağın bulsun

Fayans arasından derz ile gardaş M. Ceylan

423

Yiğit im Yunus un gözüyle baktı

İstanbul acısı içimi yaktı

İçimde dertlerim ayyuka çıktı

Gelip de geçiyor vız ile gardaş....H Yiğit

Muhanet oduyla ocaklar yakma

Eğreti at ile yola yollara çıkma

Hele Gayseri' nin keline bakma

geliriz baharla yaz ile gardaş...M.Ceylan

Yiğitim dinleme ceylan sözünü,

Gittik gördük antalya'nın yazını,

Sen çalmaya devam aşkın sazını,

Okuruz kur'anı cüz ile gardaş. S.İnce

İnce titreme var neden sesinde

Kime ilim verdin kelam dersinde?

Pastırma sucuk fakültesinde

Diploma vermezler tez ile gardaş..M.Ceylan

Sucuk fakültesi açmadım daha,

Burdayım ayakta, kaçmadım daha,

Bir bardak viskiyi içmedim daha,

Yanına soyup da Muz ile gardaş.. S.İnce

Sabit hocamızı uyuyor sandık

Sucuk fakültesi açarsan yandık

Sıpa pastırması yemenkten kandık

Yersem dans ederim Nez ile gardaş.....H Yiğit

Cebi yok ey ince akça kefenin

Başın alev almış, yüreğin serin

Birazdan ayağın bitecek senin

Yumma gözün aman toz ile gardaş ..M.Ceylan

İnce'nin ayagı bitecek demek,

Gidipde evine yedin ya yemek,

Düsturumdur yoldan asla dönmemek,

Uğraşmam alaca boz ile gardaş. S.İnce

424

Maşallah bu sıra böyümüş ensen

Göbeğin ne halde böyle gidersen

Bana mı söylersin dazlak diye sen?

Yaşarsın yürekten cız ile gardaş ..M.Ceylan

Demek görmeyeli dazlak da oldun,

Güllük denen yerde sararıp soldun,

Birkaç kıl kalmıştı onda mı yoldun,

Uğraşma Maria, Liz ile gardaş... S.İnce

Kim kime söylüyor karışır oldu

Kimi güzel sözler asılı kaldı

İşe el at Ceylan dizeler soldu

Yazalım dörtlüğü doz ile gardaş....H Yiğit

Soğana benzettin bizim muzları

Üzerine serptin gene tuzları

Arayıp gezersin masada zarı

Maça ası ile koz ile gardaş ..M.Ceylan

Demek ki başladın harf eklemeye,

Mecbur mu Yiğitler sen beklemeye,

Ürkek Ceylan gibi bak teklemeye,

Yılları say hele Ruz ile gardaş. S.İnce

Bakın kafasında duran perçeme

Ay ışığı misal düşer geceme

Harfleri sayamaz dili kekeme

Değil on ikiyle yüz ile gardaş ..M.Ceylan

Mız mızlanma boşa yok öyle kolay,

Bolu dağlarından getirtsen kalay,

Gel şu netde rüsvay, olmadan alay,

Söylemeye türküyü tiz ile gardaş. S.İnce

Bakarım üstatlar neleri sorar

Kaçmak için nice bahane arar

Şimşir tarak elde kelini tarar

Kavga olsun tadı tuz ile gardaş.....H Yiğit

425

Derdinle dertlenen bir haldaş ara

Sözü, özü güzel can gardaş ara

Mutlaka kendine has yoldaş ara

Gidilmez yola mız mız ile gardaş ..M.Ceylan

Sabit hocamızı uyuyor sandık

Sucuk fakültesi açarsan yandık

Sıpa pastırması yemenkten kandık

Yersem dans ederim Nez ile gardaş.....H Yiğit

Dans deyince ben de Nez'e yok demem,

İçerim dostlarla masa yok demek,

oniki huri olsa gene çok demem,

Mıstıvali olsam Çöz ile gardaş... S.İnce

Ceylan' ım dost diye niceye kandım

Bal sandım zehrine ekmeğim bandım

Alnı sürttü, garip, secdede sandım

Çok namaz kılacak farz ile gardaş .M. Ceylan

İnce kıvranır Ceylan dolanır

Ekrana bakmaktan gözüm bulanır

Güzel sözler birer birer ulanır

Yapalım işimiz uz ile gardaş.....H Yiğit

Harun doğru söyler uz gerek bize,

Tatlıca rüyalar dilerim size,

Hazırla kendini gelecek yaza,

Görmez misin gitmez cız-bız ile gardaş. S.İnce

Gökyüzünde ay yuvarlak sini

Bitirdi ayağın hem de hepsini

Geceden almıştır elbet dersini

Ustan üç ay gider şarz ile gardaş M. Ceylan

O_muzlara kadar düşer mi Ceylan,

Pastırm'olmaz sana salam küheylan,

Semerin üstüne otur da yaylan,

Kavurma yaparsın cız ile Gardaş. S.İnce

426

Sıpaya razıydık neyse gâri

Eşeğede taktın uyuz mu bari

Hem sucuk yer hem de söyleriz yari

Halayda dulumuz kız ile gardaş....H Yiğit

……………………………………….

AYAK: BİLDİM

Harun Yigit- Sabit ince

Geç kaldım bilirim beklettim seni

Affına sığındım af eyle beni

İnce yüreğinden öperim hani

Geldim, sözü söze katalım dostum... Harun Yiğit

Üstadımın yollarını gözledim,

İnan ki dost dizelerin özledim,

Sızılarım hep içimde gizledim,

Bildim, sözü söze katalım dostum... Sabit İnce

Özleyen özüne kurban olayım

Gönlümü gönlüne burdan salayım

Söyle ban derdin nedir bileyim

Doldum, sözü söze katalım dostum Harun Yiğit

Bu aciz kurbandır kurban olana,

Gerçektir dediğim, varmam yalana,

Almanya'dan seni bize salana,

Kuldum, sözü söze katalım dostum. Sabit İnce

Elimizde olan dökülsün yani

Bizimki muhabbet gerisi fani

Bu gece burada dostum ben seni,

Buldum, sözü söze katalım dostum...Harun Yiğit

427

Dökülsün dilinden inci mercanlar,

Duysun da dinlesin seni tüm canlar,

Sohbeti özleyip cama bakanlar,

Yeldim, sözü söze katalım dostum. Sabit İnce

Selam olsun gelin Aynur hanıma

Sabit İnce dostum geldi yanıma

Dertler yığınını alıp önüme

Saldım sözü söze katalım dostlar... Harun Yiğit

Nurten Altınok da hayıflanıyor,

Guruptaki dostlar keyifleniyor,

Biliniz bu Harun beni deniyor,

soldum, sözü söze katalım dostlar. Sabit İnce

Seni denemek ne haddime düşmüş

Sabit İnce dostum yüreğin taşmış

Yiğit im dost için dağları aşmış

Oldum, sözü söze katalım dostum .. Harun Yiğit

Denesen de hakkın senin, ustasın,

Tırpan vurup topladığım destesin,

Belki de yorgunsun, belki hastasın,

Yeldim, sözü söze katalım dostum… Sabit İnce

Dağlardan topladık pelitle alıç

Avluda yemlenir tavukla piliç

Köroğlu duymasın zalime kılıç

Çaldım, sözü söze katalım dostum... Harun Yiğit

Asıl içindeki gurbeti görsen,

Hasret biter eğer çıkıp gelirsen,

Memleketin havasını alırsan,

Noldum, sözü söze katalım dostum.. Sabit İnce

…………………………..

428

Atışma 2

Harun Yiğit-Sabit İnce- Mustafa Ceylan

Ayak: GÖRÜR

Bir Rasim Köroğlu gibi ustada

Payı olsun yediğimiz pastada

Tırpan vurup topladığın destede

Sayende kendimi görür gibiyim Harun Yiğit

Köroğlu sofradan korkmuş bir kere,

O'nu da çağır ha öbür sefere,

Etme ustam benim gibi nefere,

Canımı, canana verir gibiyim. Sabit İnce

Yeniden merhaba izleyen canlar

Dost için yolları dizleyen canlar

Arada bir bizi özleyen canlar

İncenin önünde erir gibiyim… Harun Yiğit

Merhaba diyorsun merhaba cana,

Eririm, eririm hep yana yana,

Duysun, ilan ettim bütün cihana,

Harun'un ardında yürür gibiyim.. Sabit İnce

Mustafa hocam gelmiş sefa ile

Ustayı görünce dönmeyen dile

Harun Yiğit çıktı bir kez bu yola

Karşısında divan durur gibiyim… Harun Yiğit.

Bırak ince işi, katıl bizlere,

Aldırma Mustafa’m sen kem sözlere,

Uyku yağar oldu benim gözlere,

Canlı cenazemi sürür gibiyim..Sabit İnce

Yorulmuş da dostum İnce ye kıymam

Hocam gelmiş iken sohbete doymam

429

Çekip giderseniz ben bunu saymam

Serrimi sizlere verir gibiyim… Harun Yiğit

Kıymazsın bilirim Harun'um bana,

Ne kadar okusam doyamam sana,

Ustam olduğunu bütün cihana,

Şerrini üstümden kürür gibiyim. Sabit İnce

Sana takılmaz ki bendeki gancam

Uykusuzluk zordur bilirim İnce’m

Dostumsun elbette göğsümde goncam

Ayağına hali serer gibiyim …Harun Yiğit

Bilirim erlerden Eroğlu, Er'sin,

Hece de ustasın, sözde de pirsin,

Ulu tanrı sana muradın versin,

Sonbahar yaprağı kurur gibiyim... Sabit İnce

Ceylan hocam şimdi nöbeti aldı

Aforoz edipte Sabit i saldı

Taşının parçası kafamı deldi

Acıdı, yerimde döner gibiyim....Harun Yiğit

Nerede Güllüğün Gurbet Meleği

Bu bapta onun da vardır dileği

Çağır be Harun' um ağayı beyi

Ben de buralardan varır gibiyim... Mustafa Ceylan

Ne kaçarım, ne bahane ararım,

Gelir isem kel saçını tararım,

Geç kalırsam ben de saat kurarım,

Ceylan'ı bir avcı sanır gibiyim..Sabit İnce

Kızmayın üstatlar ikiniz de kel

Sac tarayacaksan bu Yiğit e gel

Bende vardır artık taraklı bir el

Karsınızda ayna durur gibiyim..Harun Yigit

Ey Harun kardeşim güzel aynasın

İnce uyuyorken, Ceylan oynasın

430

Dostluk çaydanlığı böyle kaynasın

Düşmana vallahi bir ur gibiyim... Mustafa Ceylan

Şimşir tarağımı aldım elime,

Zülfikarı gene taktım belime,

Düşmeyin ha sakın İnce dilime,

Muhammed yanında onur gibiyim...Sabit İnce

Şiirce memleket hasreti saldı

Aynur yemeksiz karni aç kaldı

Açlık simdi geldi beni de buldu

Dostlar dörtlüklerde erer gibiyim........ Harun Yiğit

Harun'a şu haber iyi fırsatmış:

Köroğlu İnce' ye soğanı satmış

Tutmuş pastırmaya doğrayıp katmış

Manâsın çözülmez bir sır gibiyim… Mustafa Ceylan

Sağ olasın Harun, ey kadim dostum,

Sandalye üstüne serdim ben postum,

Uyku denen işi İnce'den kestim,

Dostlarla uykuya ganır(kanmak) gibiyim..Sabit İnce

Sizler cay içerken kahve neyime

Sizle yarış yaptım bakmam boyuma

İkinizi sakın sunman oyuma

Yanınızda ayağım sürür gibiyim.....Harun Yiğit

Uyma şu Harun' a hadi git uyu

Uyku ki, ey canım son dipsiz kuyu

Sevgiye çiçektir Yiğit'in huyu

Çiçekle üstünü bürür gibiyim. (Bürür=kapatır) M. Ceylan

Çıktık bu meydana uyku mu kaldı,

Mecnun gibi bizi çöllere saldı,

Şafak sökmek üzre, zaman azaldı,

Guruba yaklaştım ferir gibiyim...Sabit İnce

Rasim hocam benim iki gözümdür

Köroğlu yokken meydan bizimdir

431

Bilinmez sevdaya düşen özümdür

İçten içe yanan bir kor gibiyim .. Harun Yiğit

Güzeldi ey dostum atışman güzel

Bu güzellik te Güllüğe özel

Ne olur Ramazanda iftara da gel

Duanda, sözünde bir nur gibiyim...Mustafa Ceylan

Ne uyku kodunuz ne dünek bende,

Bu can duruyor mu acep bedende,

İnce Ozanlara olmuşsa bende (tabi olmak)

Canımı canlara verir gibiyim... Sabit Ince

Ceylan hocam sanma İnce uyuyor

Yazdıkça yüreği coşup doyuyor

Yiğit in döşüne kelin koyuyor

Sürdükçe elimi demir gibiyim... Harun Yiğit

Sabit' ten istedim pahalı dedi

Harun'a söyledim derdi yükledi

Saatler, zamanlar hep sürükledi

Ben de inanın uyur gibiyim… Mustafa Ceylan

Er oğlu er dedik güvendik cana,

Yiyemiyom vallah, gönderem sana,

Rezil edeceksen beni cihana,

Devralıp nöbeti, koyur (bırakmak) gibiyim.. Sabit İnce

Memlekette her şey ne de güzeldir

Deresinde akan suyu özeldir

Baharda dökülen yaprağı gazeldir

Alman in gözünde hep hor gibiyim. Harun Yiğit

Harun'um resmine dağlar çizdin mi

Yanına imzanı atıp yazdın mı

Ceylan' ca uykuya kurşun dizdin mi

Hayırlı geceler çamur gibiyim... Mustafa Ceylan

Durur, vurur bitti, hor, zor başladı,

Acep deli gönül neler düşledi,

432

Dayanamam yüreğime işledi,

Ozanlar içinde bir tor gibiyim.. Sabit İnce

Gözler yorulmuştur ekran süzmeden

Bilirsiniz kaçmam dörtlük yazmadan

Yeter mi bilmem ayak bozmadan

Dostların önünde kurur gibiyim.......... Harun Yiğit

Kaç yıl var ki kar görmedim bu el'de

Yağmur iner iplik iplik her yelde

Hasret denen çile varken güzelde

Gözlerinden akan efkâr gibiyim... Mustafa Ceylan

Yeter dostlar yeter, bugünlük yeter,

Sarhoşlar gibiyim, kokladım eter,

Bizler atışırken el alem yatar,

Kırk elle yoğrulmuş hamur gibiyim. Sabit İnce

Başı dumanlı su dağları çizdim

Sade bugün elli beyiti yazdım

Dostların gönlünde dolaşıp gezdim

Yorgunluktan inan sair gibiyim.. Harun Yiğit

Sabit İNCE, Mustafa CEYLAN, Harun YİĞİT

433

Mustafa Ceylan İle ŞİİRSEL ANILAR

CEYLAN’DA

Uzaklardan uzanıp ta dilimi

Nakış, nakış örüyorum Ceylan’da

Adım, adım Anadolu kokusu

Deste güller deriyorum Ceylan’da

Sözcükleri birer birer derişi

Dost diyerek dostluğunu verişi

Bir görseniz çınar gibi duruşu

Gölgesinde yürüyorum Ceylan’da

Dost dağının doruğuna varışı

Dostlar ile ne güzeldir yarışı

‘Gardaş’ diye kucaklayıp sarışı

Dostluğuyla eriyorum Ceylan’da

Anaların bağrındaki taşların

Sevenlerin gözlerinde yaşların

Ağrı dağın aşamayan kuşların

Öfkesini görüyorum Ceylan’da

Onda gördüm şeref ile yüce şan

Türkülere hayat veren Yiğit can

Dostlar sofrasına oturduğum an

Soğan ekmek dürüyorum Ceylan’da…

Harun Yiğit, 13.02.2007

………………………………………

434

Ceylan Hoca

Klavyesi cola içer

İçer de kendinden geçer

Kibrit çalsam alev saçar

Yanar durur Ceylan hoca

Saçları yok tarağı var

Dolmuşu yok durağı var

Fırtınasız kurağı var

Diner durur Ceylan hoca

Biraz stres atmak için

Her yazana çatmak için

Şu güllüğe ötmek için

Konar durur Ceylan hoca

Sevinerek serdi postu

Kapanmış radyonun hostu

Görüntülü yayın sustu

Döner durur Ceylan hoca

Şekersiz içiyor çayı

Karıştırdı günü ayı

Geldi unutkanlık huyu

Bunar durur Ceylan hoca

Kara kara düşünür mü

Tırnaksız kel kaşınır mı

Antalya da üşünür mü

Donar durur Ceylan hoca

Sıkı giymiş üstlüğünü

Burdan duydum ıslığını

Yiğit'imin dostluğunu

Anar durur Ceylan hoca....

Harun Yiğit 23.04.2007 12.30

……………………………………….

435

Dün gece düşümde gördüm Ceylan'ı

Kırılmış kanadı düşmüş dallardan

İçimde gizlenen derdim Ceylan'ı

Sabah erken kalkıp sordum yollardan

Hal mi geldi Ceylan'ımın başına

Kurban olsam bir damlacık yaşına

Başım koyup yatsam bir kez döşüne

Islak tenimi sor yunus kollardan

Bazı geceler var gündüzden üstün

Neyime darıldın neyime küstün

Düşümde yel olup üstüme estin

Beni gel bana sor, sorma ellerden

Hastayım işte ilacım sende

Söyleyecek hal kalmadı bende

Şu halime bir bak arkanı dönde

Sormayayım seni sakın çöllerden

Açamadım sana yangın yerimi

Sormadın YİĞİT'i ölü, dirimi?

Ölmeden sarsaydım Ceylan perimi

İnan ki geçerdim bozgun sellerden

Harun Yiğit

Seni çok merak ettim sevgili Ceylan

Yazdıkalrımı kabalık olarak görme bir an içimden doğaçlama geçti ve

gerçekten seni düşümde gördüm.

Aslında biraz farklıydın düşümde ama ayzacak kadar cesaretim yoktu bu

dörtlükleri yazdım..

MSN den ayzamazsan bile yigit_harun@yahoo.de e postasına yanıtını

beklerim.

Kendine iyi bak seni çok özledim haberin olsun

………………………………………………..

436

Mustafa CEYLAN’a

Maziden kalıntı yollama bana

Yanımda görünen köye bakarım

Kırk yıllık alıntı yollama bana

Karşımda oturan toya bakarım

Ensende görünen tüylere bakma

Olmayan saçını biryana yıkma

Otuz iki dişin hepisi takma

Yüz kiloya doya doya bakarım

Birası elinde güllükde bekler

Osmanı'ın yanına Özcan'ı ekler

Arada bir de İsmail'i yoklar

Dalganın vurduğu koya bakarım

Yoldan geçerken bak etrafa dönde

Çarpacak araba bekliyor yanda

Üst birlik alt birlik karıştı sende

Sandıktan çıkacak oya bakarım

Eyvallah üstadım her bir sözüne

Yiğit kurbandır senin özüne

Karşımdaki Ceylan'ımın yüzüne

Parmaklarım saya saya bakarım

Harun YİĞİT

…………………

GELDİM

Deryaya acilmiş ulu kaptansın

Bu geminde tayfa olmaya geldim

Fırtınalar çıksa gemimiz batsa

Seninle ummana dalmaya geldim

437

Yolumuza nice engel koysalar

Haramiler çevirip te soysalar

Gören iki gözlerimi oysalar

Acılardan nasip almaya geldim

Alıp da kondurdun Güllükte güle

Bırakmadın sen, dost görünen ele

Paylaşmak güzeldir paylasan ile

Sendeki cevherle dolmaya geldim

Yasamaya geldim Âdem donunda

Ömrümü harcadım mazlum yanında

Yiğit olsak bile elbet sonunda

Tüm canlılar gibi solmaya geldim

Harun Yiğit 27 09 2007

………………..

Antalya'da bir gül açtı

Kokusu ta bura uçtu

Ceylan hocam su getirmiş

Yiğit yudum, yudum içti

Yaprak olsam gonca gülde

Duygulandım yaban elde

Varacağım sarılmaya

Kendim burda gönlüm yolda

Neye yarar kuru beden

İnsan olup nefsin güden

Ceylan hocam var olasın

Yiğit cani mutlu eden

Harun Yiğit

………………………………………

438

CEYLAN HOCA ya

Yengenin elinde cesaret fişi

Dokunsan keline düşecek dişi

Afyon'a mı gitmiş gılıbık başı

Korkusundan yekiniyor Ceylan'ım

Benim yanımdayken oluyor vezir

Yengenin yanında emire nazır

Kanadın açmış da uçuşa hazır

Rakı sana dokunuyor Ceylan'ım

...

Gece, gece sakın Yiğit'e çatma

Baklava üstüne birayı yutma

Boşa celalenip itiraz etme

Gözlerinden okunuyor Ceylan'ım.

Harun Yiğit 30 .08. 2012

……………………………..

Antalya'da bir gül açtı

Kokusu ta bura uçtu

Ceylan hocam su getirmiş

Yiğit yudum, yudum içti

Yaprak olsam gonca gülde

Duygulandım yaban elde

Varacağım sarılmaya

Kendim burda gönlüm yolda

Neye yarar kuru beden

İnsan olup nefsin güden

Ceylan hocam var olasın

Yiğit cani mutlu eden

Harun Yiğit

………………………………………

439

CEYLAN HOCA ya

Yengenin elinde cesaret fişi

Dokunsan keline düşecek dişi

Afyon'a mı gitmiş gılıbık başı

Korkusundan yekiniyor Ceylan'ım

Benim yanımdayken oluyor vezir

Yengenin yanında emire nazır

Kanadın açmış da uçuşa hazır

Rakı sana dokunuyor Ceylan'ım

...

Gece, gece sakın Yiğit'e çatma

Baklava üstüne birayı yutma

Boşa celalenip itiraz etme

Gözlerinden okunuyor Ceylan'ım.

Harun Yiğit 30 .08. 2012

……………………………

440

MUSTAFA CEYLAN’A , Aşık KAZANOĞLU

Harun‘a CEYLAN ın Siparişi

Sipariş vermişti taa Almanya ya

Harun'um gelirken almış getirmiş

Bazı isteklerim kalmış haftaya

Birkaç isteğimi bulmuş getirmiş

Bülbüllerin kargam-olur rehberi

Siparişleriyle dolmuş defteri

Ceylan'ın tükenmiş Diet şekeri

Tarlalardan kamış yolmuş getirmiş

Tüketmiş gurbeti gün saya saya

Hasretin gözyaşı dönmüş deryaya

Yanlışlıkla binip gitmiş Küba'ya

Kastro prosunu çalmış getirmiş

Nasıl olsa fırsat düşmüş eline

İstekelri ezber etmiş diline

İlaç bulmuş Güllük köyün keline

Sağa sola haber salmış getirmiş

Kazanoğlu bunun için taşlandı

Yakıt tükendikçe vites beşlendi

Seyis hastalandı beygir yaşlandı

Hüso dan yeni tay almış getirmiş...

Aşık Kazanoğlu

23.05.2009

Edebiyatcılar/Antalya

……………………………………………….

441

Osman'ım (Harun YİĞİT’e)

Öğlen oldu, halâ nerde

N'apıyorsun ey Osman'ım

Kahvaltıyı on ikide

Yapıyorsun ey Osman'ım...

Dev mi yaptın cüceleri

Kesip biçip heceleri

Gündüzleri, geceleri

Öpüyorsun be Osman'ım...

Üstünde mi Pufi Yorgan

Boynunda mı yağlı urgan?

Dinmiyor hiç neden kavgan?

Tepiyorsun be Osman'ım...

Giymedin mi terlikleri

Takmadın mı gözlükleri

Vitrinlerden saatleri

Kapıyorsun be Osman'ım...

Gıcıklayın gittin soldan

Gönül gözlün düştü koldan

Acep niye doğru yoldan

Sapıyorsun be Osman'ım...

Ceylan erdi bak sabaha

Kâinat kalktı da şaha /

Biliyorum TEK Allah'a

Tapıyorsun be Osman'ım...

Mustafa CEYLAN

…………………………………………..

Vatandaş OSMAN’A AÇIK MEKTUP

Mustafa CEYLAN

Can Kardeşim Vatandaş Osman; (Harun Yiğit)

Göndermiş olduğun mektubu aldım. Mektubunda, vatandaş Osman

olarak bana, “memlekette ne var, ne yok?” dedikten sonra bize çok soru

sormuşsun. Sorularının bir kısmına bu mektupda cevap vereceğim. Hani

Halk Şiirinde “ters öğüt destanları” vardı, bir kişiyi övermiş gibi yaparak

yeren destanlar; tıpkı onlar gibi cevap vermek isterdim ama, sen kadar

“taşlamacı” olmadığım için, kusura bakma, kendi usülümle

cevaplayacağım.

Memleketin halini soruyordun değil mi?

A be can kardeşim Vatandaş Osman, akvaryum içindeki balık bilmez ki

akvaryumun halini, sen Almanyalar’ dan nasıl görüyorsan halimiz öyle

işte. Küçülen dünyada gizli saklı bir şey mi kaldı da, bana sorarsın.

Gene de azcık manzaradan kesitler sunayım, olur mu?

Bizim burada, seçim sandığını bekler oldu millet işte.

Ancak Osman’ım, demokraside ülkenin doğusundaki-batısındaki; her

yerdeki vatandaşının oyu eşit olması gerekmez mi? Profesörün de,

paşanın da, çöpçünün de, gece bekçisinin de, Veli efendinin de, Hacer

ninenin de oyu eşit olması gerekmez mi? “Evet, öyledir; öyle değil mi?

Herkes, her vatandaş sandıkta bir oy sahibi” dediğini duyar gibi

oluyorum. Osman’ım, vatandaşım benim; “ben vatandaş Osman”

deyişini özledim. Doğru dersin ama, ben de derim ki, işin görünen yanı o

Osman’ım.

Görünen gerçek yanı ise şu :

İstanbul- Ankara-İzmir-Antalya gibi büyük illerde yaşayan sen gibi ben

gibi tam 120-130 bin vatandaş bir araya gelerek, sandığa oy atarak bir

milletvekili seçip meclise gönderiyor, gönderecek. Tunceli, Bayburt,

Artvin vb bazı illerde ise bu iş böyle değil. Bu illerde, en fazla 30-40 bin

vatandaş bir araya gelerek, sandığa oy atarak bir milletvekili seçip

443

meclise gönderecek. Ve meclise gidecek her iki milletvekilinin sadece

birer oyu olacak…

Şaşırdın mı Osman?

Hiç şaşırma!

Bizim memlekette uygulanan seçim sistemi bu.

Hani eşitti vatandaşın oyu? Eşitlik neresinde bunun Osman?

Bak Osman’ım, Can kardeşim; biraz daha ve bir kere daha izah edeyim.

Nüfus sayımı bitmedi diye; illerin çıkaracağı milletvekili sayısı (ve

partilerin alacağı hazine yardımı dahil) bir “önceki seçime göre”

kararlaştırıldı, biliyor musun? Bütün Türkiye’ de 150 bin vatandaş

Osman’ın oyu bir milletvekili ediyor. İstanbul’da 157 bin Osman, Ankara’

da 153 bin Osman, İzmir’ de 157 bin Osman’ın oyuyla bir milletvekili

çıkıyor. Tunceli’ de 36 bin, Bayburt’ta 41 bin, Kilis’ te 47 bin Osman’ın

oyu ile bir milletvekili meclise gidiyor. Bizim buralarda buna “temsilde

adalet” diyorlar Osman. Sizin oralarda ne derler bilmem. Sizin oralarda

da böyle mi? Almanya’nın seçim sisteminde temsilde adalet var mı

deyiver, yazıver bana.

Hem sonra, bizim meclisin çoğunluğunun, her zaman ve daima, siyasi

parti aday listelerindeki Doğu, Güneydoğu kökenlilerin çok olmasına ne

dersin? Adam, Antalya listesinin başına Genel Başkanın iki dudağı

arasından çıkan kararla, “paraşütle-ithal aday” olarak yerleşiyor, sonra

bir bakıyorsun; seçildikten sonra Antalya’ yı unutmuş bile…

Peki Osman, sizin orada nasıl bu manzara? Nasıl; anlat hele, olmaz mı?

Osman’ım, Can kardeşım;

Gayet iyi bilirsin ki, memleketimizi kutsal biliriz. Doğusu-batısıyla

bütünlüğünü-birliğini de savunmuşuzdur hep ve ömrümüzün sonuna

kadar da öyle gideceğiz. Benim burada söylemek

istediğimi sakın yanlış anlama. O tarafa çekme, tamam mı? Sistem bunu

böyle getiriyor işte.

Hem sonra, bizim milletvekillerinin çoğunluğunun avukat-hukukçu ya da

işadamı-müteahhit olmasına ne dersin? Meclisimiz, bizim halkımızı tam

anlamıyla yansıtan bir sistemle-seçim sistemiyle seçilerek oluşsa, bu

mecliste halkın tüm kesimlerinden-mesleklerinden de temsilci olmaz

mıydı?

Gurbette, sizin oralarda zengin-parası olan mı seçiliyor sahi? Bak,

Osman’ım bak; bizde vatandaş 2 milyon Ytl si olsa( o da sadece

444

müracaat için istenen) banka kredi kartı borcunu öder; seçim afişleri,

yemekler, arabalar, konvoylar, seçim büroları vs’ ye para ayıracak ki, bu

nerdeyse 200-300 milyarı bulacak; bu kadar parası olsa; valla bir okul

yaptırır, bir sağlık ocağı, bir de çeşme köyüne… Burada manzara bu

Osman? Orada da “para” bir numara mı?

Bizim burada, aday olmak için istifa eden memur-kamu görevlisini

milletvekili yapamazlarsa, bir önceki görevinden daha üst makama

getirirler. “Bizim için - bizim partimiz için istifa etmiştir” derler. Müşavir

olur, “bankamatik memuru” olur. Genel Müdür olur, milletvekili olamayan.

Ancak bir şartla; tabanla-halkla-parti örgütüyle bütünleşmiş, tabandan

gelenin işi kötü. Onu kendi seçim bölgesinin çok uzağında bir yere

görevlendirirler ki, mevcut –o yöreden seçilmiş milletvekilleri rahatsız

olmasın diye Osman’ım.

Bizde, barajlar var. Barajı aşabilmek ve meclise girebilmek için her şey

“araç” olarak kullanılır. Amaç

meclis kürsüsü, gerisi-aklına ne geliyorsa sadece araçtır Osman…

Biz de anketler yapay ve taraflı. Yönlendiricidir hep. Basın, medya, köşe

yazarları, sendikaların-odaların vb kuruluşların yönetim kademeleri bir

şekilde işin içine girmişlerdir. Orada nasıl, bilmiyorum Osman. Hele sen

anlat da bir öğrenelim.

Osman’ım; her şey bir numara içinde burada. Hani standartlar çıktı ya,

ondan galiba.

Sakın ola ayakkabı numarası, kapı numarası, vatandaşlık numarası,

vergi sicil numarası, bağkur numarası, sokak numarası sanma. Seni

bilirim, bazen ters tutarsın tutacağını, tersini anlarsın anlatılanın.

Ama, bugünlerde numaracı başı olup çıktı bazıları. Birleşmeler,

ayrılmalar, istifalar; hasılı bir sürü numara. Geçen oturduk Vedat’la

siyaset numaraları analizi yaptık.

Şu işe bak Osman, numaracı başı derken partisinden milletvekili

olamayacağını –olsaydı bakan olurdu-kesin-yada olmak isterdiKumbaracıbaşı’nın dediğine bak. Haber aynen şöyle:

“Hikmet Çetin, Mehmet Moğultay, Mustafa Sarıgül, Celal Doğan gibi

partiler dışında kalan solun önemli isimleriyle bir "Danışma Kurulu"

oluşturan, Eski Bayındırlık Bakanı Onur Kumbaracıbaşı solun

birleşmesiyle ilgili ağır bir analiz yaptı.

445

İşte CNN Türk'te canlı yayına katılan Kumbaracıbaşı'nın sözleri:

Ben buna 'Kanla beslenme siyaseti' diyorum. CHP önce SHP'nin kanıyla

beslendi. Sonra Kemal Derviş'in kanıyla beslendi, şimdi DSP'nin kanıyla

beslenecek. Deniz Bey'le bu işi götürmek mümkün değil. Bunu sosyal

demokratlar da söylüyor. Önemli olan vatandaşı heyecanlandıracak bir

yenileşme görüntüsü ortaya koymak...”

Yaa gördün mü? Burada Leyla Zana ve arkadaşlarını unutmuş

Kumbaracıbaşı, öyle değil mi? Bakanken İller Bankası payını nasıl kendi

seçim bölgesine aktarıverdiğini hatırlar mı acaba?

Kumbara kaynıyor Osman..Kaynıyor da kaynıyor…

Ocağa odun görmesinler bizi.

Kendine iyi bak can Kardeşim. Özledim seni.

Daha çok yazacaktım ama şimdilik bu kadar yeter, olur mu? Gözlerinden

hasretle öpüyorum. Yeğenlere çokça selam…

Kardeşin Mustafa Ceylan

(imza)

VATANDAŞ OSMAN’DAN (Harun YİĞİT)

Mustafa CEYLAN’A YANIT:

Ben vatandaş Osman

Sevgili hocam Mustafa Ceylan;

Gönderdiğim mektuba yanıt vermişsin, ne de güzel etmişsin.

Almanya’da otuz yıldır ülkemde uzakta yaşıyorum. Almanya’ya gelen

ikinci kuşaktanım . Nedeni nedir bilemiyorum ama tam otuz yıldır bu

Almanya’ya bir türlü alışamadım!

Ülkemden uzakta kaldığım her an içerime buruk bir hüzün çöküyor.

Taşını aldığım otunu yolduğum o toprakların hasreti düştü mü içime, ne

memleketin tütünü, nede aslan sütü rakısı özlemlerimi gidermeye

yetmiyor işte. Burada dostluklar bile tıpkı makineler gibi olmuşlar. Belli

bir zaman sonra çalışmaktan dişlisi kırılan makineye benzeseler yine

sözüm yok! Bozulunca işe yaramıyor buradaki dostluklar. Kaldır çöpe at

anlayacağın.

Sevgili Mustafa Ceylan hocam;

Sen ülkemdeki çarpıklıklardan yakınıyorsun, ben gurbetteki vatan

hasretliğinden, yabancılığımdan ve dışlanmaktan, yozlaşmadan

bahsediyorum.

Anlaşılan ikimizin derdi de birbirimizinkinden farklı olsa da, ortak bir yanı

var.

Eğer o güzelim ülkemizde dışa bağımlılık olmasaydı da Mustafa Kemal

in çizdiği doğrultuda olup üretici bir ulus olma azmi gösterebilseydik,

bugün biz göçmen insanlar olarak rüzgarın savurduğu kum taneleri gibi

yaban ellere savrulmazdık. İhracat % 9 ithalat % 23 ü aşmış.

Yoktan bir ülke kurulmuş, olmayan bir Osmanlı’nın bir sürü borçlarını

ödeyip bütçemize hatırı sayılır para koulmuş, gelişmekte olan bir sanayi

kurulmuş. Tanklarıyla, toplarıyla bu ülkeye ayak basamayanlar bir gün

masa başında nasıl da işgal edivermiş memleketi. Kısa zamanda

borçsuz ve sanayi devrimleri yapan bir ülkeden, sermayesinin %70 den

fazlası yabancı sermaye olan borç batağında bir ülke konumuna

düşüvermişiz. IMF boğazımıza bir tasma takmış, istediği yerlere

sürükleyip duruyor! Yellensen ekonomik kriz oluşuyor.

Bütün bunlar bir yana sevgili hocam Mustafa Ceylan; bir de Sevr’i

hortlatan politikacılarımız var. Sen ülkenin içinde yaşadığına bazı şeyleri

sana göstermiyor olabilirler. Ama Almanya’dan görünenler çok çok farklı.

447

Mektubunda Türkiye’deki seçim adaletsizliğinden yakınıp diyorsun ki:

‘’İstanbul- Ankara-İzmir-Antalya gibi büyük illerde yaşayan sen gibi ben

gibi tam 120-130 bin vatandaş bir araya gelerek, sandığa oy atarak bir

milletvekili seçip meclise gönderiyor, gönderecek. Tunceli, Bayburt,

Artvin vb bazı illerde ise bu iş böyle değil. Bu illerde, en fazla 30-40 bin

vatandaş bir araya gelerek, sandığa oy atarak bir milletvekili seçip

meclise gönderecek. Ve meclise gidecek her iki milletvekilinin sadece

birer oyu olacak ‘’ deyip eklemişsin: ‘’ Bize her türlü yaptırımı

uygulayan batı neden seçim baraj konusuna değinmiyor’’?

Ah benim canım hocam bilmez gibi deme sende. Nedenini bal gibi

biliyorsun, biliyorsun da yine de bana soruyorsun.

Bak sana kısa bir olay anlatayım. Bir arkadaşım ekonomik sıkıntıları

yüzünden Almanya’ya gelmiş ve sözde siyasi iltica talebinde bulunmuş.

İfadesini almak için çağrıldığı yerde önüne Türkiye haritası koymuşlar ve

arkadaşıma sormuşlar: ‘’Nerede doğdun bize haritada göster’’ demişler.

Arkadaş da haritada doğduğu ili işaretlemiş. Soran yetkili haritayı alıp

odadan çıkmış. Daha sonra iltica talebinin kabul olduğunu bildirmişler;

neden mi? Arkadaş Kürt olmadığı halde Alman yetkilinin elindeki

kürdistan haritası içinde kalıyormuş doğduğu il de ondan!

Daha çok örnek vereyim mi sevgili hocam. Ben gece gündüz çalışıyorum

ve alışverişe giderken elim titriyor. Her şey ateş pahası. Maaşımı zor

yetiriyorum. Ama burada teröristler, her alışverişte, alışveriş arabası

ağzına kadar dolu. 30 Yıldır Almanya’dayım daha bir defa olsun alışveriş

arabam o şekilde dolu olmadı. Almanya, ben ve benim gibi çalışanların

vergisiyle terörist besliyor.

Ah benim sevgili Mustafa Ceylan hocam ahhh

Sen memlekette seçim sisteminden yana yakıla dem vurup anti

demokrat nedenleri bana soruyorsun. Dış işleri bakanı ABDullah Gül’ün

Vatan Gazetesi’nden Sedat Sertoğlu’na röportajını görmedin mi? Adresi

aşağıda veriyorum.

http://www.yenimesaj.com.tr/index.php?haberno=7006827&tarih=2007-

04-27

448

Memleket aşkıyla yanıp tutuşanlar ya sürgüne gönderiliyor, ya mahpusa

ya da Ülkeden kovulup Vatan haini damgasını yerken birilerine ülkesine

küfür ettirtip büyük ödül veriliyorlar.

Birileri ülkenin ‘’ üniter yapısını devrederek federasyona geçecek.’’ diye

imza attırtıyorlar ama Cumhurbaşkanı adayı göstertiliyor.

Daha çok sevgili hocam hangi bir ihaneti sana yazayım, hangi ihaneti?

Yine ben burada mektubuma şimdilik son verip hani senin çok sevdiğin

hiciv var ya onunla noktalayayım yine.

Sevgili Mustafa Ceylan hocam, kendine iyi bak, bütün dostlara selam ve

sevgilerimi ilet. Oy kullanmaya geleceğim. Haziran’da memleketteyim.

Ben Vatandaş Osman

Al bayrakla meydanlara çıkanı

Saysın hele ben vatandaş Osman’ım

Kulak verip milyonların sesini

Duysun hele ben vatandaş Osman’ım

Boş beyinle avaz avaz yırtınan

Çıkar için sağa sola sürtünen

Arapların çarşafını örtünen

Uysun hele ben vatandaş Osman’ım

Şüphe vardır düzenbazın dininde

Nefret gizli seksen yıllık kininde

Elde çomak üç beş koyun önünde

Yaysın hele ben vatandaş Osman’ım

Seyrederim böyle komik tirajı

Çürük çarık doldurdular garajı

Adaletsiz seçimlere barajı

Koysun hele ben vatandaş Osman’ım

Bir olup ta conilerin itiyle

Bölücüler ortak olmuş batıyla

Tüyü bitmez yetimlerin etiyle

Doysun hele ben vatandaş Osman’ım

449

Saçımızı tel, tel yolup eğiren

Meydanlarda öküz gibi öğüren

Her köşede ayrı, ayrı bağıran

Baysın hele ben vatandaş Osman’ım

Giyinmişler el alemin saltanı*

Duydunuz mu gizli gizli haltını

Delik deşik memleketin altını

Oysun hele ben vatandaş Osman’ım

Kesilecek artık bize ur gelen

Uyansınlar Yiğit’liğe ar gelen

Yıllar yılı başımıza her gelen

Soysun hele ben vatandaş Osman’ım…

Harun Yiğit.

*Salta: Yakasız iliksiz kolları bolca bir çeşit kısa ceket.

……………….

450

MUSTAFA CEYLAN’IN

BESTELENEN ŞİİRLERİ

BİR YANARDAĞ FIŞKIRMASI

BENİM GÖNLÜM DELİ GÖNLÜM

CEYLANLARIN HIÇKIRMASI

BENİM GÖNLÜM DELİ GÖNLÜM

NEYE YARAR ÇOK İLE AZ

BİRAZ SEVDA BİRAZ DA NAZ

YUNUS’A CAN VEYSELE SAZ

BENİM GÖNLÜM DELİ GÖNLÜM

YÜKSEKLERDE HARMAN OLUR

DERTLİLERE DERMAN OLUR

AŞK DENİN FERMAN OLUR

BENİM GÖNLÜM DELİ GÖNLÜM

NEYE YARAR ÇOK İLE AZ

BİRAZ SEVDA BİRAZ DA NAZ

YUNUS’A CAN VEYSELE SAZ

BENİM GÖNLÜM DELİ GÖNLÜM

DOST DAĞININ BÜYÜK ÇIĞI

ÇİĞDEMLERİN HIÇKIRIĞI

SU KÖPÜĞÜ GÜN IŞIĞI

BENİM GÖNLÜM DELİ GÖNLÜM

451

KANATLANIP GÖĞE UÇAR

KENDİSİNDEN KENDİ KAÇAR

HASRET HASRET ÇİÇEK AÇAR

BENİM GÖNLÜM DELİ GÖNLÜM

Söz:Mustafa CEYLAN

Beste:İsmail İPEK

Düzenleme:Musa EROĞLU

ANTALYASPOR MARŞI

Çıkmış Akdeniz’ den dalgalar gibi

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Kırmızı, beyazlı bayraklar gibi

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Antalya seninle gurur duyacak,

Her maçın sevinçle dolup taşacak,

Peşpeşe golleri şimdi atacak

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Peşpeşe golleri atacak şimdi,

Zafere zaferler katacak şimdi,

Bir şimşek misali çakacak şimdi

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Antalya seninle gurur duyacak,

Her maçın sevinçle dolup taşacak,

Peşpeşe golleri şimdi atacak

Geliyor, geliyor şimşek geliyor...

Şiir:Mustafa CEYLAN

Beste:Gültekin ÇEKİ

Makam: Nihavent

Usül: Sofyan

452

GÜLÜM

Bu aşkın ateşi sardı tenimi

Dumanım tütüyor, sönmüyor gülüm.

Bırak şu ellerin elimde kalsın,

Gurbete gidenler dönmüyor gülüm.

Hasret girdabına düştüm giderim,

Şu zalim kadere küstüm giderim,

Gönül dağlarından estim giderim

Bulutlar ağlıyor, gülmüyor gülüm.

Hasret yokuşuna çıktım giderim,

Dağları yerlere serdim giderim,

Yorgun seneleri yaktım giderim

Umudun kandili yanmıyor gülüm.

Sevgi denizimin sonsuz kıyısı,

Dilimin duası, aşkın şarkısı

Mavi gök yüzünün çılgın martısı

Kanat kanat yere inmiyor gülüm.

Bir kara sevdadır içimde duran

Ezberimde adın, dilimde her an,

Bak perişan oldu, bu garip Ceylan

Bakışın umutlar sunmuyor gülüm...

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa Ceylan

453

Götüreceğim

Dağıldı ufkumda sihirli duman,

Bu dertli türküyü bitireceğim.

Eridi kar gibi zaman ve mekân

Tutup ellerinden götüreceğim.

Terket geceleri boşluğa terket,

Çağıldar içimde huzur, bereket.

Zümrüt şafaklara az kaldı sabret!

Tutup ellerinden götüreceğim.

Bütün istasyonlar aydınlık güzel,

İşte bu trende ebed ve ezel.

İster su ol, ister ateş, ister yel

Tutup ellerinden götüreceğim.

Bütün mesafeler aşk ile sarhoş,

Eridi kin, öfke; hudutlar bomboş.

Gel sarıl boynuma, durma haydi koş!

Tutup ellerinden götüreceğim.

Çiçek açtı dallar, işte apansız

Ötelerde bizi bekler bir yıldız.

İster putperest ol, ister imansız!

Tutup ellerinden götüreceğim.

Gurbeti alnına yazmış olsan da,

Gizli iklimleri gezmiş olsan da,

Yüz bin kere tövbe bozmuş olsan da

Tutup ellerinden götüreceğim.

Beste: Mevlüde BUDAK

Şiir : Mustafa CEYLAN

454

Antalyalı Güzel

Saçların dalgalı Akdeniz gibi

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Bu deli kalbimin sensin sahibi

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Gözlerin yeşille mavi arası

Yüreğin sevginin çiçek serası

Sessiz ağlamanın şimdi sırası

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Gülüşün yakışır elma yanağa

Vur dudak mührünü şu geçen çağa

Dikmişsin gözünü neden uzağa?

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Şelale benzeri gümbür gümbürsün

Mor dağlar, bulutlar kadar özgürsün

Deniz kıyısında ne düşünürsün?

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Afrodit çıldırır seni görünce

Dünya toz dumandır kalbe girince

Acaba ne dersin Ceylan sarınca?

Antalyalı mısın söyle be güzel?

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

455

CEYLANIM

Kara bulurlara döndü her yanım,

Sen meleksin amma, ben de insanım

Yıkıldım, tükendi dizde dermanım

Halsiz koma beni dön gel ceylanım

Gönül toprağına attım bir tohum,

Yeşermedi kaldı hep boğum boğum,

Bir yerde musalla, bir yerde doğum

Sensiz koma beni dön gel ceylanım

Ceylanım dön ceylanım

Ceylanım gel ceylanım

Gönül vadisinde susuz dereyim

Ne çağlayanım var, ne de akan sel...

Aşkın yağmurunda zerre zerreyim

Susuz koma beni dön gel ceylanım

Dudağında beni parça parça böl,

Öleceksen bile kolarımda öl,

Bin tarafta bomba, bir tarafta gül

Gülsüz koma beni ceylanım gel gel...

Gözümde o güzel gözlerini yum,

Özümde sen, filiz filiz umudum

Sana gelen iki satır mektubum

Pulsuz koma beni ceylanım gel gel...

Bulmadın beni, ben seni bulmuşum

Güzel gözlerine köle olmuşum

Herkes bağırırken susmuş, susmuşum

Dilsiz koma beni ceylanım gel gel...

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

456

HABERİM YOK

Bir kapıdan içeriye

Girmişim de haberim yok.

Bin odayı bir kilide

Vermişim de haberim yok.

Haberim yok vermişim de haberim yok

Ne ki Ceylan' ımın sözü?

Kan, yaş ile dolmuş özü,

Bir aynada on bin yüzü

Görmüşüm de haberim yok.

Haberim yok haberim yok

Görmüşüm de haberim yok

Düşüp sonsuz deryalara,

Daldım, gülden dünyalara.

Yüreğimi ben sokaklara

Sermişim de haberim yok.

Haberim yok sermişim de haberim yok

Bir ışıkta bin görünen,

Çiçekten “urba” bürünen,

Milyon parçaya bölünen

Bir' mişim de haberim yok.

Dağ dayanmaz feryâdıma,

Ceylan diyorlar adıma,

En sonunda muradıma

Ermişim de haberim yok.

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

457

ESSİN DELİ RÜZGÂR

Essin deli rüzgâr, içimde yangın

Yalnızım, sensizim ah yanıyorum!

Sardıkça ruhumu o güzel aşkın

Alevler içinde uyanıyorum...

Kışın ortasında bahar gibisin,

Beni benden alır ılık nefesin,

Billâhi sevdiğim sen de delisin!

Hasrete sabırla dayanıyorum...

Essin deli rüzgâr, içimde deprem

Bu ayrılık değil korkunç cehennem...

Alevler içinde ufkum, çerçevem

Ateşin rengiyle boyanıyorum...

Gönül dağlarımda açan kardelen,

Simsiyah geceyi ortadan bölen.

Karşıma geçip de naz edip gülen

Doru tay, ben sana kıyamıyorum...

Essin deli rüzgâr, tüter dumanım

Gurbet ellerimde geçmez zamanım.

Sevdanla akıyor damarda kanım,

İnan ki, sevgine doyamıyorum...

Soğuktur geceler geçmek bilmiyor,

Ne kadar çağırsam yârim gelmiyor.

Gökten yağmur yağsa beni bulmuyor,

Nice bulut geçti sayamıyorum...

Essin deli rüzgâr, Ceylan ağlasın

Çıldırsın, yas tutsun, kara bağlasın.

Söyleyin gelmezse mektup yollasın

Bu sıra sesini duyamıyorum...

Beste: Mevlüde BUDAK

Şiir: Mustafa CEYLAN

458

BANKAMATİK KIZ

Öyle hazırsın aşka

Bankamatik gibisin.

Görmeseydim seni keşke

Matematik gibisin.

Yanımdayken özlersin,

Yollarımı gözlersin,

Kaybolsam temizlersin

Omomatik gibisin.

Rüzgâr olup esersin,

Hiç düşünmez küsersin,

Ben küsersem kesersin

Bir permatik gibisin.

Yollarına düşürttün,

Dağdan dağa aşırttın,

Sevenleri şaşırttın

Şakamatik gibisin.

Gurbetler geziyorsun,

Sevgide yüzüyorsun,

Her yana uzuyorsun

Sanki lâstik gibisin.

Umutları yeşerten,

Duyguları dirilten

Damla damla eriten

Otomatik gibisin.

Beste: Cavit KARABEY

Şiir : Mustafa CEYLAN

459

YAVRU

Ciğeri beş para etmez adama

Öptürdün de yavru, bana bakmadın.

Bütün gençliğini, umutlarını

Kaptırdın da yavru, bana bakmadın.

Gördüm de kar yağıyor dertli döşüne

Yıllar kurşun sıkar, garip başına.

Koşar deyip, topal atın peşine

Takıldın da yavru, bana bakmadın.

Yüzüne gülene eğilip de baktın,

Aşık oldu sandın, gözyaşı döktün.

Deli tay gibiydin, bak nasıl da çöktün?

Yıkıldın be yavru, bana bakmadın.

Meydan okuyordun aya ve güne

Süslenip giderdin her bir düğüne.

Paslı bir çiviyle aşk kütüğüne

Çakıldın da yavru, bana bakmadın.

Arılar sen varken yapmazdı balı,

Cümle gençlik derdi: “Benim olmalı! ”

Sevgisiz ellerde limon misali

Sıkıldın da yavru, bana bakmadın.

Beste: Şeno YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

460

Girsen de Yüz Yaşına

Girsen de yüz yaşına, ben seni alacağım

Gözlerinin içinde aşkımı bulacağım...

Cehennemin dibinde olsan da sevdiceğim

Yemin ettim bin kere ben senin olacağım...

Alnımıza yazılan yazılar değişecek,

Sevdamızın fidanı boy atıp yetişecek,

İçimdeki ihtilâl gülersen yatışacak

Aşkın bayraklarıyla hep sende kalacağım...

Büyülü gözlerinle zincirledin kendine,

Adamışım ömrümü, hiç bitmeyen sevgine

Ne olur nazlanma, bu aşkın sahibine

Gölge gibi peşinden kovsan da geleceğim...

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

461

İKİYE BÖLECEĞİM

Uzat bana elini öpeyim, koklayayım

Aşkını yüreğimde ebedi saklayayım,

Kimmiş sana bakanlar, söyle de haklayayım? !

Ölümü göze aldım, uğrunda öleceğim...

Çağla rengi gözlerin,

Elma elma yanağın

Bir hilâldir kaşların,

Bal şekerdir dudağın

Fincanları tersine çeviriyor parmağın

Parmağınla zamanı ikiye böleceğim...

Ceylan’ ımsın diyerek meclisten kanun çıktı,

Gizli saklı değildi, öylesine açıktı,

Aşka susamış ruhum, yalnız sana acıktı

Bakışını yemesem açlıktan öleceğim...

Yemin ettim bir kere ben senin olacağım...

Ne kadar kaçarsan kaç, düşeceksin elime

Kutsal bir yemin olup yerleşmişsin dilime

Sırıl sıklam aşığım, şöyle bir bak halime

Gördüğüm her varlıkta tek seni bulacağım...

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir:Mustafa CEYLAN

462

NERDESİN

Goncasın açılacak

Açılıp saçılacak

Yalnız benim olacak

Sevdiğim sen nerdesin?

Yollarını beklerim

Bitmiyor gecelerim

Adını hecelerim

Sevdiğim sen nerdesin?

Kurumuş bir daldayım

Sana giden yoldayım

Bir bilsen ne haldeyim

Sevdiğim sen nerdesin?

Maviler mavi değil

Yeşiller yeşil değil

Özlüyorum seni bil

Sevdiğim sen nerdesin?

Beste:Şenol YAĞAR

Şiir: Mustafa CEYLAN

463

OKURSUN DİYE

Adını dağlara taşlara yazdım

Gelip de geçerken okursun diye

Şu deli gönlümü Pazar eyledim

İplik iplik alıp dokursun diye

Yılları saçımdan fırlatıp attım

Seninle hayatı anladım tattım

Gönül ağacından dallar uzattım

Bülbüller misali şakırsın diye

Gel bana gül bana uzat elini

Ey menekşe gözlüm Türkmen gelini

Döktüm mısralara bütün kalbimi

Şarkılar söyleyip okursun diye

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir: Mustafa CEYLAN

464

SİLDİM SÜPÜRDÜM

Seni seviyorum demek suç mudur?

İçimden ateşi söndürme güzel

Elini uzatmak öyle güç müdür?

Aşkımı kimseye bildirme güzel

Günahı yasağı sildim süpürdüm

Güneşi omzuma alıp götürdüm

Sevdiğim aklımı sende yitirdim

Tabutum kalsın da kaldırma güzel

Sil de göz yaşını bana ağlama

Giyin kuşan gezin kara bağlama

Bırak kavuşayım beni eğleme

Yâdele belini sardırma güzel

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir: Mustafa CEYLAN

465

DERTLİ ŞARKILAR

Yanık bağrımızın inleyen sesi

Şarkılar şarkılar dertli şarkıar

Menekşe kokulu yârin nefesi

Şarkılar şarkılar dertli şarkılar

Hasret nağmesinde gamlı dilimiz

Yârin gözlerinde masmavi deniz

Asırlar boyunca çalar söyleriz

Şarkılar şarkılar dertli şarkılar

Özlem denizinde dalga dalgadır

Her gece rüyâma giren sıladır

Gönül sazımızla coşar haykırır

Şarkılar şarkılar dertli şarkılar

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir: Mustafa CEYLAN

466

ELVEDA

Arkamdan göz yaşı döküp ağlama

Elveda sevdiğim elveda sana

Gül oyna neşelen karalar bağlama

Elveda sevdiğim elveda sana

Kaç gece bekledim gelirsin diye

Pişmanlık duyup da seversin diye

Şimdi mahzun oldun acaba niye

Elveda

Elveda elveda elveda sana

Elveda sevgilim elveda sana

Gelmedin delirdim Mecnun’a döndüm

Bir ömür boyunca aşkınla yandım

Vallahi bilmem ki nasıl aldandım

Elveda sevdiğim elveda sana

Beste:Şenol YAĞAR

Şiir: Mustafa CEYLAN

467

YEMİN ETTİM

Dağlar taşlar şahit olsun

Sevmemeye yemin ettim

Evinize buğday dolsun

Gelmemeye yemin ettim

Çiçek açsın bağın bahçen

Altın askı dolsun bohçan

Bir padişah olsun kocan

Bilmemeye yemin ettim

Yalan yanlış hepsi sende

Gör gerçeği tahtından in de

Cenazen varsa camide

Kılmamaya yemin ettim

Beste : Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

468

ZALİM FELEK

Zalim felek sana nettim neyledim

El âleme beni muhtaç eyledin

Nice yıldır yapıştın da boynuma

İçi rüzgâr dolu bakraç eyledin

Kilitledin sandıklara kürkümü

Dilimde bıraktın gönül türkümü

Doldurdun da çilelerlen arkımı

Zehirleri bana ilâç eyledin

Hicran vardır ekmeğimde aşımda

Dert dağları bağdaş kurmuş döşümde

Yosun gözlü bir güzelin peşinde

Durmadan dönen bir topaç eyledin

San ki dönüp duran topaç gibiyim.

Beste : Şenol YAĞAR

Şiir: Mustafa CEYLAN

469

GÖZ YAŞINI SİLMELİYİM

Nazlı yârin yanağından

Göz yaşını silmeliyim

Takvimlerin yaprağından

Göz yaşını silmeliyim

Ağlayan mor menekşenin

Gurbet ele düşenin

Kara sevda çekenlerin

Göz yaşını silmeliyim

Ah Mecnun gibi aşıklardan

Yunus gibi eşiklerden

Bir yavrunun beşiğinden

Göz yaşını silmeliyim

Dalında gonca güllerin

Öksüz kalan bülbüllerin

Yâre giden mendillerin

Göz yaşını silmeliyim

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

470

KADERİM

Çile yokuşuna sürdün atımı

Evimin üstüne yıktın çatımı

Kendi bedenime vurdum çakımı

İttin kuldan kula kaderim beni

Dost diye düşmanlar çıktı karşıma

Hep de insan taciri bindi salıma

Ayrılık göz yaşı düştü şansıma

Attın halden hale kaderim beni

Birini sevmiştim elimden aldın

Yaralı gönlümü belaya saldın

Göz yaşıyla benim üstüme geldin

Koydun selden sele kaderim beni

Beste : Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

471

KARA BIÇAKLAR

Hiç kımıldamadan sessiz sedasız

Dağların ardında bekler geceler

Sonra sinesinde binlerce yıldız

Sınırsız gökleri kaplar geceler

Bir fener misali tutarak ay’ı

Işıtmak istiyor koca dünyayı

Yaparak güneşle büyük kavgayı

Kara bıçakları saplar geceler

Koymaz hiçbir şeyi koymaz yarına

Düşmanca mercimek verir fırına

Helâl kazananlar gelmez aklına

Haramzâdeleri aklar geceler.

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir : Mustafa CEYLAN

472

GÖLGEM

Bir ömür peşimde gezinip durdun

Ne geçti eline söyle be gölgem

Güneş çıktığında beni bulurdun

Ne geçti eline söyle be gölgem

Düştüm zindanlara beni bekledin

İlerledi yaşım sen de tekledin

Gizli sırlarımı tutup sakladın

Yârimin gezdiği köyde be gölgem

Bazen önümdesin bazen arkamda

Yıkıldım yıkıldın her bir adımda

Ne buldun bilemem sen bu adamda

Senle yaşıyorum senle be gölgem

Beste: Şenol YAĞAR

Şiir: Mustafa CEYLAN

473

RAZIYIM CANIM

Ne yana baksan da beni görürsün

Alnına yazılmış yazıyım canım.

Gözlerin içimin yağmuru oldu,

Islat, sicim sicim razıyım canım...

Yılları sineme sarmadın gitti,

Kanıma bir türlü girmedin gitti,

Hani can verirdin avuçlarımda?

Nedense bir türlü vermedin gitti...

Kalbimi görürsün ne yana baksan,

Yağsan yağmur gibi su gibi aksan,

Başımı bin türlü belâya soksan

Uğrunda kurbanlık kuzuyum canım.

Yılları sineme sarmadın gitti,

Kanıma bir türlü girmedin gitti,

Hani can verirdin avuçlarımda?

Nedense bir türlü vermedin gitti...

Beste: Mevlüde BUDAK

Şiir : Mustafa CEYLAN

474

GÜL ÜSTÜNE

Çarşafın, yorganın, perden

Gül üstüne güller açıyor.

Fakirim, yoksulum; lâkin yüreğim

Gül üstüne güller açıyor.

Bitmesin gece kollarında,

Tükensin ömrüm yollarında,

Baharı yaşarken senin yanında

Gül üstüne güller açıyor.

Çağırır gözlerin beni uzaktan,

Kurtarır ipek tenin büyük tuzaktan,

İnan ki seni sevdiğim zaman

Gül üstüne güller açıyor.

Uykun, uykun karanfil uykusu

Duygun, duygun ırmaklar dolusu,

Kalbim, kalbim seninle doğrusu

Gül üstüne güller açıyor.

Beste: Mevlüde BUDAK

Şiir : Mustafa Ceylan

475

ÇEKENLER BİLİR

Demedim mi sana kara sevdalım

Gurbetin derdini çekenlere sor.

Ayrılık ölümden beter diyorlar

Ağlayıp gözyaşı dökenlere sor.

Hasret mektupları nikâhlın oldu,

Bak deli gönlüne kederler doldu,

O mutlu günlerin neden kayboldu ?

Yerinden takvimi sökenlere sor.

Kendi sicimini kendin yağladın,

Aşkın küheylandı tutup bağladın,

Sonra da bir bulut olup ağladın

Yağmuru dağları yıkanlara sor.

İndirip semadan yıldızı ay’ ı

Hayat çemberinde yuvalanmayı,

Deli kuşlar gibi havalanmayı

Aşkın şerbetini içenlere sor.

Sen bir istiridye ben sende inci,

Umut için koşar yaşlısı genci,

Ha şanlı sultanlar, ha bir dilenci

Şu kara toprağa girenlere sor.

Sıyrıl bulutlardan doğ şu ülkeme,

Sev gurbeti de sev, bana ne deme !

İç kalbin kanını, el aşın yeme !

Dostun kazığını yiyenlere sor.

Musalla taşında dur hocalarla,

Gözyaşı dökerek git bacılarla,

Nasıl yaşanırmış kal acılarla

Hıçkırıp uykuyu bölenlere sor.

Demedim mi sana kara sevdalım ?

Ayrılık dağını hemen aşalım !

Kavgayı bırakıp kucaklaşalım

Sevgi nasıl bir şey, gülenlere sor.

Beste Mevlüde BUDAK

Şiir: Mustafa CEYLAN

476

SEVGİ GİRSİN İÇERİYE

Açın açın kapıları

Sevgi girsin içeriye.

Açın açın asırları

Sevgi girsin içeriye.

Duvarları hepten yıkın,

Ayrılığa kurşun sıkın,

El ele tutuşup çıkın

Sevgi girsin içeriye.

Kısır döngü iftirâyı

Atıver haram parayı,

Kurulsun gönül sarayı

Sevgi girsin içeriye.

Merdiven uzatın güne,

Yüz çevirin hırsa, kine

Çiçekler uzat küsene

Sevgi girsin içeriye.

Kini kökten biçiverin,

Dost bâdesin içiverin

Kilitleri açıverin

Sevgi girsin içeriye.

Madde yalan, Dünya yalan

Çağlar çağı var mı kalan?

Kalbini açık tut Ceylan

Sevgi girsin içeriye.

Şiir: Mustafa Ceylan

Beste: Ozan GÜNDEMİ

İÇİNDEKİLER

477

Sayfa Başlığı

3 Hayatı

6 Çocukluğu - İsmail Kara

9 Gençliği İ. Kara

10 Sanatı İ. Kara

12 Mühendisliği

16 Üstatdları İ. Kara

17 Önemli Makaleleri-1 (Şiir Neyi Değiştirir?)

24 Makale-2 Mısra Mısra

27 Makale-2 Harf

29 Makale-2 Hece - Kelime

30 Makale-2 Kafiye

31 Makale-2 Yarım Kafiye

32 Makale-2 Tam Kafiye

33 Makale-2 Zengin Kafiye

34 Makale-2 Tunç Kafiye

35 Makale-2 Cinaslı Kafiye

36 Şiirin Dili Mısrada Gizli

38 Arif Nihat Asya ve Çok Özel

42 Anılar Yağmuru

45 Zöhrem Gelmedi (Ağıtlar Üzerine)

48 Yavuz DONAT/ SABAH GAZETESİ

51 HALİDE NUSRET ZORLUTUNA ve BEN

55 MUSTAFA CEYLAN’IN KİTAPLARI

56 YAYINLADIĞI DERGİLER

57 ÖNSÖZ YAZDIĞI KİTAPLARDAN BAZILARI

58 "GİDERSEK" İsimli Şiirinin Tahlili

Çelebi ÖZTÜRK

66 ŞİİRLERLE ŞAİR ÇİZGİSİ/ O. Hasan BİLDİK

69 M.CEYLAN ŞİİRİNDE TASAVVUF/ R. DOĞAN

87 M. CEYLAN'dan ÖZLÜ SÖZLER

90 M. CEYLAN'IN BAŞARILARI/İ. KAYACAN

92 TAHLİL USTASI M. CEYLAN/İ. KAYACAN

93 GÜZİDE TARANOĞLU Hakkında/ A. SATOĞLU

94 Halil Soyuer'i Tanıtan Kitap/ M. UYGUNER

97 Gülüm/ Ülker AYGÜN

99 YILDIZCA/ H. YILDIZ

100 Kardeşim Ceylan'a/ İ. KARA

101 MUSTAFA CEYLAN VE CEVAT UYGUR ÜSTÜNE

478

BİR SÖYLEYİŞİ/ A. TUFAN ŞENTÜRK

104 Destanlaşan KAYACAN/ M. DURUCAN

107 TOROSLARIN TÜRKÜSÜ/ İ: KAYACAN

109 Anılar Koridorunda Sarıvelililer/

İsa KAYACAN

110 BUGÜNLÜK ELMADAĞ'DAN/İ: KAYACAN

112 Mustafa Ceylan Olabilmek/Şerif KUTLUDAĞ

114 Öldürülen 101 Şair/ M. NACAR

117 Öldürülen 101 Şair Üzerine/ N. SAYIN

119 Şair Öldürmek Kolay/ R. MİTHAT YILMAZ

124 Şairler De Öldürürlermiş/Ş. KUTLUDAĞ

127 41. Sanat Yılınca M. Ceylan/İ. Kayacan

129 M. Ceylan İle 49 Yıl/S. İNCE

131 Hakkında Yazılanlardan. İsmail Kara

134 Neden Mustafa Ceylan Şiiri(Faik Ardahan)

160 Mustafa Ceylan ile Röportajdan

163 Röportaj 2 SİZE DERGİSİ

167 Mustafa Ceylan’ın 50.Sanat Yılı(Halil Erdem)

170 Mustafa Ceylan’ın Şiirleri(Abdulkadir Güler)

173 Mustafa Ceylan(Yusuf Özcan)

179 Zafer S. Tunçalp’den

181 Dost Şair Mustafa Ceylan(Ahmet Ayaz)

184 Ahmet Canbaba

188 Ahmet Turan Kul

190 Ali Rıza Atasoy

192 Ahmet Süreyya Durna

195 Ahmet Ünal

197 Alaeddin İkican

200 Ali Gözütok

205 Ali İrşi

207 Alp Altundal

210 Arslan Bayır

212 Asuman Soydan Atasayar

214 Aşık Kazanoğlu

216 Coşkun Karabulut

217 Durmuş Kaya/Yitik Ozan

219 Eqber Qoşalı

220 Fedai Bircan

221 Galip Kurdoğlu

223 Gülten Ertürk

224 Gazanfer Eryüksel

479

226 Gültekin Toga

227 Halil Avcı

229 Harun Yiğit

239 Hasan Tülkay

241 İsmail Demirel

243 İbrahim Sağır

346 İsmail Tunç

247 Kamile Yılmaz

249 Kibriye Koçak

250 Mehmet Nuri Parmaksız

252 Mehmet Çiçek

253 Mehmet Nacar

255 Mehmet Sökmen

257 Metanet Yazıcı

258 Muharrem Kubat

260 Muhsin Durucan

362 Şevket Atalay

363 Naim Tuncalı

266 Nazende Gülistan

268 Nazmi Öner

272 Nedim Uçar

274 Nusret Turan

276 Osman Öcal

281 Ökkeş Öztürk

283 Ömer Ekinci Micingirt

285 Pınar(Ceylan)Sarp

287 Ramazan Efe/Ozan Efe

288 Rahime Kaya

289 Refika Doğan

300 Sabit İnce

303 R.Sami Hamamcı

305 Selingül Kızıltan

306 Sündüz Yaşar Biga

308 Şükran Gülcenaz Aydoğan

309 Şükran Günay

312 Ulviye Savtur

314 Ümid Harun

318 Yasemin Turan Demir

319 Ali Kurenoğlu

319 Gülay Uysal

319 İlhan Otamış

480

320 Gizem Gökşen Topoğlu

320 Vedat Dündar

321 Nurten Altınok

321 Ramazan Topoğlu

322 Şakir Susuz(Mektuptan)

323 MERSİN Günlük GAZETESİ/Abidin Güneyli

326 Manzum Mektuplar(M.Ceylan-Karozan)

342 Torosların Türküsü(Ahmet Özdemir)

345 Türk Dünyası Efsaneleri(Ahmet Özdemir)

347 Öldürülen Şairler(Osman Öcal)

349 Sultan Şaire(Ünal Şöhret Dirlik)

352 Kitabın Adı Tahir Kuti Makal

(Ünal Şöhret Dirlik)

356 Mustafa Ceylan’ın

Düzenlediği Etkinliklerden Örnekler

375 Mustafa Ceylan’ın İnternet Sitesi Mesajı

377 Antoloji com Gülce Grup şiir ve Yazışmalar

405 Mustafa Ceylan-Aşık Kazanoğlu Atışmaları

407 Kazanoğlu Ceylan Atışması

412 ATIŞMA Ceylan-Harun

413 ATIŞMA-1/ M.Ceylan, S.İnce, H.Yiğit

428 ATIŞMA-2/ M.Ceylan, S.İnce, H.Yiğit

433 M. CEYLAN ile Şiirsel ANLAR/ H. YİĞİT

440 Kazanoğlu/ Ceylan'ın Harun'a Siparişi

441 Osman'ım (Harun YİĞİT’e) M. CEYLAN Şiiri

442 Vatandaş OSMAN’A AÇI)K MEKTUP

446 Vatandaş Osman'dan YANIT

450 M. CEYLAN'ın BESTELENMİŞ ŞİİRLER

Radyo AKDENİZ Dinliyorsunuz

VATAN HAİNLERİ

Tarlada isyanın sebebi belli,
Her mevsim bir maske takıyor hain!
Ispanak, maydanoz isyancı başı;
Nanenin dibinde kokuyor hain!

Fesleğen getirdi bir kara haber,
Bulguru sakladı dolmalık biber,
Kabağın göğsüne saplanmış teber;
Kenardan, kenardan bakıyor hain!

Limon sararıp da yüzünü burktu,
Kara lahananın göbeği sarktı,
Acı biber kini içine irkti,
Fırsatı bulunca yakıyor hain!

Havuç intikamın peşine düşer,
Semiz otu kendi haline şaşar,
Kerevizin sabrı iyice taşar;
Toprakla birlikte çıkıyor hain!

Marul bile zor görünce kıvırdı,
Pırasalar namlusunu çevirdi,
Karayağız patlıcanı devirdi,
Her fırsatta zamlı sıkıyor hain!

Siperde bir demet rokayı bağırt,
Tereye sorarsan o, tam bir züğürt;
Saldırıya geçti hıyarla yoğurt,
Cacıksı cacıksı bakıyor hain!

Patates pusuyu çukura kurdu,
Domates gülerek vurdu ha vurdu,
Mısır patladıkça dişleri kırdı;
Kahkaha atarak yıkıyor hain!

Köklerinde ne var ise sattılar,
Fütursuzca birbirine çattılar,
Arıyı bu işe alet ettiler;
Çanağına zehir döküyor hain!

Sarımsak Yiğit'çe kokuyu saldı,
Soğan gözyaşıyla bardağa doldu,
Hepsi birden vatan haini oldu;
Kendi yazıp kendi, okuyor hain!

Harun Yiğit

VATANDAŞ OSMAN

Casio markalı saat sesiyle
Gözlerini açtı vatandaş Osman
Puffy yorganını fırlattı yana
Gülücükler saçtı vatandaş Osman

Adidas terlikle gitti çişine
Colgate macununu sürdü dişine
Clear şampuanı döktü başına
Banyosuna geçti vatandaş Osman

Protex sabunu ile yıkandı
Hugo Boss'la kurulanıp bakındı
Bills gömleğe Joop kravat takındı
Lipton çayı içti vatandaş Osman

Citizen kol saatini takındı
Gitmek için vakit artık yakındı
Ailesine çav deyip yekindi
Hyundai'yle kaçtı vatandaş Osman

Mega Center'deki ofise geldi
Ağzına bir Polo şekeri aldı
Blaupunkt radyoda Rok müzik buldu
Dans ederek coştu vatandaş Osman

Casper Pc'sini eğilip açtı
Microsoft Excel'e hızlıca geçti
Ismarladığı Nes kafe'yi içti
Tadına hep şaştı vatandaş Osman

Ordan ''Wimpy's Fast Food'' Cafeye gitti
Coco Cola içip Hamburger yuttu
West sigarasını Zippo'yla yaktı
Duman duman uçtu vatandaş Osman

Karısının siparişin almaya
Spreit gazoz ile Johnson kolonya
Çıktı Persil ile Ace bulmaya
Market, market koştu vatandaş Osman

Palmolive şampuanı bulunca
Gala WC kâğıdını alınca
Alışveriş arabası dolunca
Bonnus kartla şişti vatandaş Osman

Akşamdan Image Bar'a takıldı
Votka Cola içip yere yıkıldı
Yakın dostu tarafından ekildi
Yalnız yollar aştı vatandaş Osman

Hafta sonu Show room'ları dolaştı
Üç alana birisi de beleşti
Markacılık hepimize bulaştı
Borçla dolup taştı vatandaş Osman

Evde Sony TV sini açarak
Paparazi, First Class’dan geçerek
Türk dilinden zaplayıp da uçarak
Kanalları deşti vatandaş Osman

''Ne Mutlu Türküm''ü övgüyle dedi
Ecnebice marka giyinip yedi
Çocuğun adını Arapça kodu
Marka ile pişti vatandaş Osman

Yerli malı kullanmaya erindi
Yorgunluktan kollarıyla gerindi
Yiğit'imin uykusu çok derindi
Artık yorgun düştü vatandaş Osman...

Harun YİĞİT

ÜLKEMDE KADIN

Alnıma yazılmış' diyerek büyür
Pişer, gün vurdukça ülkemde kadın
Kader tokmağını yiyerek büyür
Aşar acıları ülkemde kadın

Karanlık içinde çekilen ahtır
Alnına sürülen kara bir bahttır
“Onu yapma, bunu etme günahtır”
Yaşar horlanarak ülkemde kadın

Görünce sanırsın kara koyunu
Çarşafıyla girdi Arap oyunu
Ölçerler, biçerler etek boyunu
Coşar bilmem neden ülkemde kadın

Ömrünü onulmaz dertlere salan
Din adına bütün ömrünü çalan
Görücü usulü üç şartla alan
Boşar dokuz ile ülkemde kadın

Eli değmez oldu bir kez eline
Sokakta giremez eşi koluna
Aydınlığa doğru giden yoluna
Döşer dikenleri ülkemde kadın

Dediler ki; ‘’Cehennemde yanarsın’’
Beş yüz metre uzaklardan tanırsın
Görsen çocuk fabrikası sanırsın
Şişer dokuz ayda ülkemde kadın

Çıkarcılar kullandılar dinini
Şeytan deyip sarıyorlar tenini
Elinden almışlar çoktan ben’ini
Eşer derdi dertle ülkemde kadın
Çarşafı içinde yalınız kalır
Bütün belaları başında bulur
Töre diye bazen canından olur
Düşer, suçsuz yere ülkemde kadın

Dillere doladık uzun saçını
Arayıp da bulduk birçok suçunu
Dert ile doldurup yanan içini
Koşar bilinmeze ülkemde kadın

Saçına başına karışır olduk
Fikrini sormadan yarışır olduk
Kadından habersiz vuruşur olduk
Şaşar halimize ülkemde kadın

Tarifsiz acıda anadır ana
Bırak yakasını can verdi sana
Bilesin, bıçaklar sığmıyor kına
Deşer yarasını ülkemde kadın

Artık kabuğundan sıyrılıp ta çık
Yiğit’sin bilirim o alnın açık
Zamanı gelmiştir tabuları yık
Başar, ayağa kalk, ülkemde kadın

Harun YİĞİT

Diese Webseite wurde kostenlos mit Homepage-Baukasten.de erstellt. Willst du auch eine eigene Webseite?

Gratis anmelden